อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 11 วันที่ 24 ก.ค. 57
“หลายอาทิตย์ก่อนฉันถูกพวกซะโต้จับตัวไป เพื่อล่อทาเคชิออกมา พวกเค้าต้องการฆ่าโอะนิซึกะโซเรียว”“จริงเหรอคะ” มายูมิตกใจ
“ทาเคชิกับริวช่วยฉันออกมาได้ เค้าพาฉันกลับไปที่โอะนิซึกะ ประกาศให้เป็นโอคุซังเพื่อคุ้มครองไม่ให้ใครทำร้ายฉันอีก จนกว่าฉันจะเรียนจบกลับเมืองไทย”
มายูมิมองแพรวดาวด้วยท่าทีอ่อนลง เริ่มเห็นใจ
“เป็นฉันก็ทำใจไม่ได้ ถ้าต้องแบ่งผู้ชายของตัวเองให้ใคร ฉันไม่ได้ตั้งใจแย่งทาเคชิจากไอโกะนะคะ”
น้ำเสียงแพรวดาวเศร้ามาก ยิ่งทำให้มายูมิรู้สึกผิด
มายูมิอึกอัก ก่อนก้มศีรษะติดกันหลายครั้ง
“ฉันขอโทษที่เข้าใจผิดและมองคุณไม่ดี...ฉันขอโทษค่ะ”
“คุณไม่รู้จะผิดได้ยังไงคะ”
แพรวดาวกุมมือมายูมิ
“เลิกคิดมาก แล้วกลับเข้าไปช่วยเสิร์ฟเครื่องดื่มให้พวกผู้ชายดีกว่า ฉันรู้ว่าคุณกับคุณริวคิดถึงกันแย่แล้ว”
“อีตาริวมหาเสน่ห์นั่นคิดถึงใครเป็นด้วยเหรอคะ”
มายูมิเหน็บริว แพรวดาวยิ้มรู้ทัน ตบบนหลังมือมายูมิเบา ๆ
“ทาเคชิบอกว่าริวเป็นคนขอให้พ่อคุณยอมให้คุณเรียนหมอ เขาเป็นห่วงความรู้สึกของคุณมากนะคะ คุณควรตั้งใจเรียน ปล่อยให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์หัวใจ”
“โอคุซังน่ารักมาก ฉันไม่แปลกใจเลยว่าทำไมโอะนิซึกะโซเรียวถึงได้รักคุณขนาดนี้”
“เรียกเซโกะดีกว่า ถือว่าฉันเป็นพี่สาวคุณแล้วกัน”
“ขอบคุณมากค่ะพี่เซโกะ...ขอบคุณที่ทำให้ฉันรู้จักโลกอีกมุมที่ไม่เคยสัมผัส”
มายูมิยิ้มกว้าง นัยน์ตาสุกสกาว ทั้งสองยิ้มให้กัน มิตรภาพฉันท์พี่น้องเริ่มก่อตัวขึ้น
ระเบียงบ้านทากาฮาชิยามเย็น...แพรวดาวกับมายูมิเดินจูงมือคุยกันมา ใบหน้ายิ้มแย้มทั้งคู่ ริวเดินสวนออกมาพอดี แปลกใจที่เห็นทั้งคู่คุยกันอย่างสนิทสนม แพรวดาวหันไปเห็น
“อ้าว คุณริวจะออกมาเอาอะไรคะ”
“ผมแค่ออกมาเดินเล่น”
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันไปหยิบสาเกให้เอง”
แพรวดาวหันไปบอกมายูมิ แล้วเดินเลี่ยงเข้าไปในบ้าน เพื่อปล่อยให้ริวกับมายูมิอยู่กันตามลำพัง ริวมองตามแพรวดาวอย่างรู้ทัน
“โอคุซังเจ้าเล่ห์จริง ๆ”
“พี่เซโกะเป็นคนน่ารัก ไม่เจ้าเล่ห์เหมือนคุณ”
“โว้ ๆ เจอกันเป็นทางการครั้งเดียว กลายเป็นพี่น้องกันไปแล้ว สงสัยจะซาบซึ้งที่โอคุซังออกรับแทนเรื่องซุปรสชาติแย่ของใครบางคน”
มายูมิเลิกลั่ก แปลกใจว่าริวรู้ได้ยังไง
“ผมทานอาหารฝีมือโอคุซังอยู่บ่อย ๆ แค่ปรุงน้ำซุป โอคุซังไม่พลาดแน่”
“แสนรู้ดีค่ะ”
มายูมิจะเดินหนี แต่ถูกริวโอบเอวมากอดไว้ เธอตกใจ ดิ้นขัดขืน
“นี่...ปล่อยฉันนะ”
“เธอว่าฉันเป็นไอ้ด่างเหรอ”
“ฉันบอกว่า แสนรู้ ที่เหลือคุณจินตนาการเอง”
“อืมม์...รู้ว่าผมชอบจินตนาการซะด้วย แล้วรู้มั้ยว่าตอนนี้ผมกำลังจินตนาการเรื่องของเรายังไง”
ริวพูดพลางโน้มหน้าเข้าหามา มายูมิดิ้น แต่ถูกกอดรัดแน่นกว่าเดิม หน้าริวใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ มายูมิเริ่มหวาดหวั่นใจ ทั้งสองประสานสายตากัน ใกล้มาก มายูมินิ่งงัน ใจสั่นจนทำอะไรไม่ถูก
“ไม่ขัดขืน...หมายถึงยอมทุกอย่าง” ริวกระซิบเย้า
“ตาบ้า”
มายูมิผลักริวออกจากตัวหลุดแรง กำลังจะหมุนตัวหนีเข้าบ้าน
“เดี๋ยว...ผมยังไม่ได้บอกคุณอีกเรื่อง”
มายูมิหันขวับ
“อะไร”
“วันนี้คุณใส่ชุดกิโมโนสวยมาก”
มายูมิอึ้ง เหวอกับคำชมซึ่ง ๆ หน้าของเขา ก่อนรู้สึกตัว รีบเดินผละไปด้วยความเขินอาย ริวยิ้มมองตามมายูมิอย่างรู้สึกชื่นใจ
บ้านโอะนิซึกะยามค่ำคืน...ริวเดินกลับเข้าบ้านด้วยใบหน้าสดชื่น โดยมีทาเคชิกับแพรวดาวเดินจูงมือตามเข้ามา อายะโกะเข้ามา ก้มศีรษะต้อนรับทั้งสาม
“งานเลี้ยงบ้านทากาฮาชิเป็นยังไงบ้างคะ”
“ดูเหมือนอาหารจะน่าสนใจน้อยกว่าคนปรุงอาหาร”
ทาเคชิพูดพลางพยักเพยิดให้อายะโกะมองริว ที่ยังคงอมยิ้มนึกถึงมายูมิ
“คนอิ่มใจ ทานอะไรก็อร่อยค่ะป้า” แพรวดาวแหย่
เสียงหัวเราะคิกคักของอายะโกะกับแพรวดาว ทำให้ริวตื่นจากภวังค์หันขวับมองทาเคชิ
“นินทาอะไร”
“ไม่ได้นินทา พูดกันตรง ๆ ไม่ปากแข็งเหมือนบางคน” ทาเคชิแดกดัน
แพรวดาวหันมายิ้มให้ริว
“ถึงรักจะเกิดจากหัวใจ แต่ถ้าไม่บอกออกไป คนที่เรารักก็ไม่ทางรู้นะคะ”
“หนังท้องตึง หนังตาหย่อน ไปนอนดีกว่า”
ริวทำทีป้องปากหาว แล้วเดินไม่รู้ไม่ชี้ขึ้นห้องไป ทาเคชิมองตามอย่างเหนื่อยใจ
“ทำตัวแบบนี้ แล้วเมื่อไหร่จะรู้ใจกันซะที”
แพรวดาวหันมาบอก
“มายูมิยังเด็ก ให้ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติก็ดีนะคะ”
“กลัวธรรมชาติจะลงโทษเจ้าริวก่อนน่ะสิ”
อายะโกะนึกขึ้นได้
“เมื่อครู่... คนของมิซาว่ามาถามหาคุณหนูไอโกะที่นี่ค่ะ”
แพรวดาวใจหายวาบ กลัวไอโกะบุกมาที่บ้าน
“ไอโกะมาบ้านเราเหรอ”
“ป้าไม่เห็นคุณหนูไอโกะมาเลยค่ะ สงสัยจะแอบหนีเที่ยวจนมิซาว่าโซเรียวเป็นห่วง เลยให้คนออกมาตาม”
ทาเคชิฟังแล้วแปลกใจ
ไอโกะขับรถมาจอดหน้าบ่อนเคนอิจิ นิ่งครุ่นคิด สองจิตสองใจ เธอนึกถึงเหตุการณ์ที่เธอนัดให้เคนอิจิมาเจอที่วัด เพื่อขอให้ช่วยจัดการกับแพรวดาว
“ช่วยกำจัดนังเซโกะให้ฉันหน่อย ต้องการค่าจ้างเท่าไหร่ ฉันยินดีจ่าย”
เคนอิจิครุ่นคิด ขณะไล่สายตามองรูปร่างไอโกะด้วยสายตาหื่น
“ผมไม่อยากได้เงิน”
“จะเอาอะไร”
“ไปหาผมคืนวันเสาร์ แล้วคุณจะรู้เอง”
ไอโกะบีบพวงมาลัยแน่น ลังเล กระวนกระวายใจแล้วเธอก็นึกถึงเหตุการณ์ที่ทาเคชิประคองกอดแพรวดาวอย่างทะนุถนอม เธอไม่พอใจมากที่ทั้งสองคนดักกันมาก...ไอโกะเงยหน้ามองตัวเองในกระจก แววตาแค้น มือบีบพวงมาลัยแน่นจนสั่น
“ฉันจะไม่ยอมให้แกแย่งทาเคชิไปจากฉัน...นังเซโกะ”
ไอโกะตัดสินใจเปิดประตู ก้าวลงไปจากรถ เดินไปหาลูกน้องซะโต้ที่ยืนคุมประตูทางเข้า
ห้องทำงานเคนอิจิอยู่ชั้นบนของบ่อน เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น เคนอิจิเดินมาเปิดประตูอย่างใจเย็น ประตูเปิดออก ไอโกะยืนนิ่ง เชิด ๆ อยู่ข้างนอก เคนอิจิยิ้มพราย อย่างคาดไว้แล้ว
“มาตามเสียงหัวใจใช่มั้ยจ๊ะเมียจ๋า”
“ฉันไม่ใช่เมียแก”
เคนอิจิลอยหน้าไม่สนใจคำพูดไอโกะ ผายมือเชื้อเชิญให้เข้าไปในห้อง ไอโกะมองภายในห้องสูทที่ตกแต่งสุดหรูของเคนอิจิ ยังคงลังเล ไม่กล้าเข้า เคนอิจิเริ่มไม่พอใจ จะปิดประตู ไอโกะรีบเอามือยันประตูไว้ ไม่ยอมให้ปิด
“เดี๋ยว”
ไอโกะตัดสินใจเดินเข้าไปในห้อง เคนอิจิปิดประตู ล็อค ยิ้มพอใจ
ไอโกะเดินเข้ามา กวาดสายตามองรอบๆ พยายามข่มซ่อนความกลัว เคนอิจิเดินตามมา กระชากตัวเข้ามากอดหอมอย่างไม่พูดพร่ำทำเพลง
“รู้ไหม...ผมคิดถึงคุณแค่ไหน”
ไอโกะพยายามขัดขืน
“เรามีเรื่องต้องตกลงกันก่อน”
อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 11 วันที่ 24 ก.ค. 57
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ประพันธ์โดย : ณาราละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน บทละครโดย : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน กำกับโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ผลิตโดย : ค่าย เมคเกอร์ วาย,บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ออกอากาศ : ทุกวันพุธ-พฤหัส เวลา 20.15 น.ช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ