อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 13/5 วันที่ 27 ก.ค. 57
แพรวดาวเดินชมบ้านเรือนไม้ และของที่ระลึกอย่างตื่นตาตื่นใจ ทาเคชิแอบถ่ายภาพของเธอในมุมสวย และอิริยาบถต่าง ๆ ทาโร่เข้าไปรับกล้องจากทาเคชิ ช่วยถ่ายรูปคู่ให้ทาเคชิกับแพรวดาว ทั้งสองถ่ายรูปคู่กัน โอบกอดกัน ยิ้มอย่างมีความสุขโรงแรมแบบเรียวกัง กลางหุบเขายามเย็น...แพรวดาวเดินสะโหลสะเหลเข้ามาในห้องพักในบรรยากาศแบบพื้นบ้าน แล้วเอนร่างนอนลงบนเบาะนอนที่ปูไว้ อย่างอ่อนเพลีย ทาเคชิเดินตามเข้ามา ส่ายหน้ามองอย่างเอ็นดู ก่อนทักท้วง
“ที่นี่มีบ่อน้ำร้อนกลางแจ้ง เป็นออนเซ็นที่ดีที่สุดของเมือง”
“จริงเหรอคะ”
“เป็นออนเซ็นที่สวยมาก”
แพรวดาวยิ่งตาโตด้วยความสนใจ อยากเห็น แต่นึกขึ้นได้
“แต่ฉันไม่กล้าอาบน้ำรวมกับคนอื่น”
“ผมก็ไม่ยอมให้ใครเห็นเรือนร่างคุณ...นอกจากผมคนเดียว”
ทาเคชิยิ้มมีเลศนัย
ห้องอาบน้ำแร่ส่วนตัวของโรงแรม...ทาเคชิพาแพรวดาวเข้ามาในห้องอาบน้ำ ที่มีบ่อน้ำทรงกลมขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางสองเมตรเลยชายคาออกไป เหนือผิวน้ำมีควันหนาลอยกรุ่น รอบ ๆ บ่อตกแต่งด้วยสวนญี่ปุ่นที่สวยงาม บรรยากาศเป็นธรรมชาติและส่วนตัวมาก แพรวดาวหันมองไปโดยรอบ ตื่นเต้นมาก
“ออนเซ็นกลางหุบเขา สวยงามมากเลยค่ะ”
ทาเคชิยิ้มกว้างเมื่อเห็นแพรวดาวชอบใจ
“ผมจองห้องอาบน้ำส่วนตัวสำหรับเราสองคน”
“เรา”
แพรวดาวมองทาเคชิ เขินอาย เมื่อรู้ว่าต้องอาบน้ำด้วยกัน เขาถอดเสื้อ เธอรีบหมุนตัวหันหลังให้ทันที ทาเคชิหยิบถังไม้ไปนั่งบนเก้าอี้เตี้ย แล้วตักน้ำราดตัว ก่อนจะก้าวลงไปในบ่อน้ำแร่ จนร่างจมมิดถึงลำคอ แพรวดาวหันกลับมา ค้อนด้วยความอิจฉา อยากลงไปแช่น้ำมาก
“ฉันสวมเสื้อลงได้ไหมคะ”
“น้ำต้องรักษาความสะอาด เสื้อผ้ามีแต่ฝุ่นกับเหงื่อ”
แพรวดาวอ้อน
“ฉันซักเสื้อก่อนก็ได้ ไม่มีใครรู้หรอก...นะคะ”
ทาเคชิครุ่นคิดก่อนต่อรอง
“เสื้อยืดตัวเดียวเท่านั้น อย่างอื่นไม่ได้”
แพรวดาวค้อนทาเคชิอีกที ทั้งอายและอยากลงแช่น้ำ ทาเคชิจ้องตาแป๋ว รอเธอตัดสินใจ
“หลับตาก่อนสิ”
ทาเคชิยิ้มออกมานิดหนึ่ง แล้วเลยหน้าพิงบ่อ ยกผ้าขาวขึ้นปิดตา
ทาโร่ยืนนิ่งมองบรรยากาศสวยงามริมระเบียงของโรงแรม แววตาเหงาและเศร้ามาก สักพักจึงได้ยินเสียงหัวเราะของคัตสึกับเซกิ เดินผ่านมา ทาโร่นิ่วหน้าถาม
“โซเรียวล่ะ”
คัตสึยิ้มๆ
“อาบน้ำกับโอคุซัง ท่ามกลางบรรยากาศสุดแสนโรแมนติก”
เซกิเสริม
“ถ้าท่านทาโร่อยากรู้เหตุการณ์หลังจากนั้น ต้องจินตนาการเอง”
คัตสึกับเซกิหัวเราะคิกคัก สนุกสนาน ทาโร่ชะงักไปเล็กน้อย พยายามข่มใจไม่ให้เจ็บปวดเหมือนที่เคยเป็น
“ไปหาอะไรดื่มกันเถอะ ฉันเลี้ยงเอง”
คัตสึกับเซกิหูผึ่ง ยอมรับข้อเสนอด้วยความเต็มใจ
ทาเคชิค่อย ๆ เลื่อนผ้าขาวออก เมื่อได้ยินเสียงแพรวดาวหย่อนตัวลงในน้ำ เขาเห็นเธอนั่งอยู่ตรงข้ามบ่ออย่างหวาดระแวง สวมเสื้อตัวเดียว
“อุ่นสบายใช่ไหม”
ทาเคชิถาม ระหว่างขยับเข้าไปนั่งข้าง ๆ แพรวดาวเกร็ง ๆ รีบดึงเสื้อให้คลุมสะโพกมิดชิด ทาเคชิเห็นเธอหน้าแดงเพราะเขินอาย จึงทำทีชวนคุย
“ออนเซ็นที่นี่ถูกล้อมด้วยภูเขา สมัยก่อนเป็นบ่อน้ำแร่ลับของตระกูลที่เคยปกครองเมืองนี้ในยุคศักดินา น้ำที่นี่มีความเป็นด่างต่ำ เป็นน้ำที่มีคุณภาพ ใส ไม่มีสี”
แพรวดาวทึ่ง
“คุณรู้ละเอียดจัง”
ทาเคชิหัวเราะ
“ผมอ่านแผ่นพับของโรงแรม ถ้าคุณไม่ง่วงก็คงสังเกตเห็น”
แพรวดาวทำหน้างอนใส่ ทาเคชิจึงควานมือของเธอจากใต้น้ำ ยกขึ้นมาจุมพิตเบา ๆ อย่างเอาใจ
“พรุ่งนี้จะพาไปหมู่บ้านซามุไร อย่างอนเลยนะคนดี”
แพรวดาวเริ่มยิ้ม ทาเคชิยิ้มพราย ยกมืออีกข้างขึ้นไล้แก้มของหญิงสาวอย่างแผ่วเบา เธอหลุบตาลงนิดหนึ่ง อย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ทาเคชิโน้มหน้าเข้าหาจุมพิตที่หน้าผากหญิงสาวอย่างแผ่วเบา แพรวดาวหลับตา เคลิ้ม ราวกับต้องมนตราแห่งรัก เขาดึงร่างของเธอมากอดแนบชิด เลื่อนริมฝีปากลงมาที่แก้มนวลของหญิงสาว แพรวดาวประท้วงเสียงแผ่ว จิตใจกำลังต่อสู้กันจนวุ่นวาย
“อะนะตะ...”
“คิมิที่รัก...ผมจะทะนุถนอมคุณ”
“แต่...”
แพรวดาวเสียงสั่นราวกับจะร้องไห้ ไม่อยากทำผิดจารีตประเพณีที่เคยยึดถือ ทาเคชิทอดถอนใจ ไม่อยากให้เธอลำบากใจ
“ผมขอโทษที่ไม่ทำตามสัญญา ผมจะไม่หักหาญน้ำใจคุณอีก”
ทาเคชิคลายกอดจากแพรวดาว หันหลัง กำลังขยับตัวออกห่างไป แพรวดาวลังเล ว้าวุ่น ในที่สุด...หัวใจก็ชนะศักดิ์ศรี เธอรีบโผเข้าไปกอดแผ่นหลังของเขาไว้อย่างไม่รั้งรออีกต่อไป ทาเคชิชะงัก ไม่เข้าใจ
“ฉันรู้แล้วว่าคุณรักฉันมากแค่ไหน และรู้ว่าหัวใจของฉันแทบแหลกสลายตอนที่คุณยังไม่ฟื้น...”
ทาเคชิหันกลับมาโอบกอดแพรวดาวด้วยความดีใจและโหยหา
“เวลาของเราเหลืออีกไม่นานแล้ว...ฉันไม่อยากปล่อยความสุขที่มีคุณไปอีก ฉันจะทำตามหัวใจตัวเอง ตอนนี้...เวลานี้...เราคือความสุขของกันและกัน”
“คิมิที่รัก...คุณคือแสงสว่างในหัวใจผม ผมจะไม่มีวันทำร้ายคุณ”
แพรวดาวกระซิบตอบ
“ฉันเชื่อคุณ...และเชื่อหัวใจตัวเองค่ะอะนะตะ”
แพรวดาวกระซิบตอบ ในขณะที่ทาเคชิเลื่อนริมฝีปากลงมาตามลำคอ เขากอดร่างของเธอแน่น ประพรมจูบไปตามแก้มนวลของเธอ แพรวดาวหลับตาพริ้ม ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามคำเรียกร้องของหัวใจของเขาและเธอ
ทาโร่กับคัตสึกำลังจิบสาเกกันอยู่ จู่ ๆ เซกิก็ปรี่เข้ามาเล่าให้ฟังอย่างตื่นเต้น
“เมื่อกี้ตอนไปเข้าห้องน้ำ แอบเห็นโซเรียวอุ้มโอคุซังกลับห้องไปแล้ว”
ทาโร่นิ่ง เงียบฟัง คัตสึหันไปคุยกับเซกิ หัวเราะคิกคักชอบใจ
“โอคุซังน่ารักขนาดนั้น โซเรียวคงไม่มีอารมณ์อาบน้ำหรอก”
“นึกแล้วก็เสียดาย...ตำแหน่งโอะคะมิซังเหมาะกับโอคุซังมากกว่าคุณหนูไอโกะเสียอีก”
“เหมาะยังไงก็ไม่มีประโยชน์ เพราะฉันแอบได้ยินโอคุซังคุยกับเพื่อนว่าจะกลับเมืองไทยทันทีหลังเรียนจบ”
ทาโร่กำลังจะยกถ้วยสาเกขึ้นจิบ ชะงักตกใจเมื่อรู้ว่าแพรวดาวจะกลับเมืองไทย เซกิถอนใจ
“ถ้าโอคุซังไม่อยู่ แล้วโซเรียวจะเป็นยังไง”
คัตสึกับเซกิ สงสารทาเคชิ ทาโร่เครียดขึ้น
ห้องพักทาโร่ในโรงแรมยามค่ำคืน...ทาโร่หยิบเสื้อตัวที่แพรวดาวเพิ่งซ่อมให้ออกมาจากกระเป๋า เขานั่งมองเสื้อตัวนั้น นิ่งมาก...ทาโร่งนึกถึงตอนที่แพรวดาวรับแจกันดอกดาวเรืองมาชื่นชมด้วยความปลาบปลื้ม ดีใจมาก
“เห็นดอกดาวเรืองแล้วคิดถึงเมืองไทย...บ้านฉันที่เมืองไทยมีสวนดาวเรือง ปลูกดอกดาวเรืองไว้รอบบ้านเลย”
ทาโร่เลื่อนนิ้วไล่ไปตามรอยเย็บ ที่แพรวดาวซ่อมเสื้อให้เขา ทำใจไม่ได้ที่เธอจะจากไป
“เหลือเวลาอีกไม่ถึงปีสินะ...”
ทาโร่ว้าวุ่น ไม่สบายใจ
ทาเคชินอนเหม่อมองเพดานสีหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ จนแพรวดาวที่นอนซุกอยู่ตรงหน้าอกเขา เงยหน้าขึ้นมองเริ่มไม่สบายใจ
“คิดอะไรอยู่คะ”
ทาเคชิอึกอัก ไม่กล้าพูดตรง ๆ แต่เมื่อเห็นสายตาที่จ้องมองมาของแพรวดาว จึงจำเป็นต้องพูด
“วันที่ผมบุกไปช่วยคุณที่ไนท์คลับซะโต้ ผมคิดว่าคุณ...เอ่อ...ถูกไอ้เคนอิจิย่ำยีไปแล้ว แต่ผมเพิ่งรู้วันนี้ว่า...ผมคือ...ผู้ชายคนแรกของคุณ”
แพรวดาวหน้าแดง รีบซุกหน้าลงบนอกของเขาซ่อนความอาย ทาเคชิเชยคางเธอขึ้น สบตาหวานซึ้ง ยิ้มอย่างพึงพอใจที่สุด
“คืนแรกที่เราอยู่ด้วยกัน ผมไม่กล้าล่วงเกินคุณ เพราะไม่อยากให้คุณคิดว่าถูกผมรังแกเหมือนไอ้เคนอิจิ”
“ตอนที่ถูกจับตัวไปฉันก็คิดว่าคงไม่รอด แต่จี้หยกของคุณช่วยฉันไว้”
“เพราะเคนอิจิสนใจฆ่าผมมากกว่า”
“ค่ะ เขาแปลกใจที่คุณรักและหลงฉันจนให้จี้หยกประจำตระกูล ทำให้ไอโกะโกรธจนสั่งจับตัวฉันไปขายซ่อง”
ทาเคชิชะงักอึ้ง
“ฝีมือไอโกะงั้นเหรอ”
ทาเคชิลุกพรวดขึ้นด้วยความโกรธ จนแพรวดาวต้องรีบคว้าผ้าห่มมาคลุมปิดบังร่างกาย รีบเตือนทาเคชิ
“อย่าเพิ่งโกรธสิคะ คนชั่วอย่างเคนอิจิอาจจะสร้างเรื่องโกหกเราก็ได้”
“ทำไมคุณไม่บอกผมแต่แรก”
“ฉันไม่อยากทำให้เรื่องวุ่นวายมากไปกว่านี้”
“ใครทำร้ายคุณ ก็เหมือนทำร้ายหัวใจผม...ผมจะสืบให้รู้ความจริง ถ้าเป็นฝีมือไอโกะ การหมั้นจะถูกยกเลิกทันที”
อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 13/5 วันที่ 27 ก.ค. 57
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ประพันธ์โดย : ณาราละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน บทละครโดย : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน กำกับโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ผลิตโดย : ค่าย เมคเกอร์ วาย,บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ออกอากาศ : ทุกวันพุธ-พฤหัส เวลา 20.15 น.ช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ