อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 13/4 วันที่ 24 ก.ค. 57
ปิดประตู ถ้ามันไม่ยอมบอกว่าพินัยกรรมอยู่ที่ไหน ก็ให้มันแข็งตายในนี้แหละ”โอ้เอ้ตกใจกลัวแล้วก็จะหนี “อย่านะ ฉันไม่ชอบแข็งตาย”
จุมพลเล็งปืนมาที่โอ้เอ้ โอ้เอ้กลัวมากเลยไม่กล้าขยับ
“ชอบถูกยิงระเบิดสมองตายมั้ยล่ะ ฉันจะได้จัดให้เดี๋ยวนี้เลย” จุมพลเล็งปืนใส่โอ้เอ้
โอ้เอ้ยิ้มแหยๆ ก่อนจะยกมือยอมแพ้ “ตายเย็นๆ ดีกว่าจ้ะ” โอ้เอ้ค่อยๆ ย่อตัวลงนั่ง
พัดชาเหยียดปากใส่แล้วปิดประตูห้องแช่งแข็งลงก่อนจะล็อกกุญแจ คล้องสายโซ่ จุมพลมีสีหน้าแววตาเหี้ยมเกรียม
จุมพลกับพัดชาเดินคุยกันออกมาจากโรงงาน
พัดชาเครียดหนัก “ฉันว่ามันจะเลยเถิดกันไปใหญ่แล้วนะคุณ เรื่องเก่ายังแก้ไม่ได้เลย คุณยังจะหาเรื่องใหม่อีกเหรอ”
จุมพลหงุดหงิด “เฉยๆเถอะน่ะ ถ้าเราไม่ได้เงินมาเราก็ตายอยู่ดี จะเอางั้นเหรอ”
ศรีจันทร์โกรธมาก “เสียแรงที่ฉันรักแกเหมือนลูก” ศรีจันทร์มีแววตาเจ็บแค้นปนเจ็บช้ำ
หัวค่ำ ลาภิณกับเจติยาช่วยกันยกอาหารออกมาตั้งโต๊ะ โดยที่มยุรีได้แต่นั่งมองตามด้วยสีหน้าแววตาอยากทำเองเพราะเคยทำมาตลอด
“ให้แม่ช่วยก็ได้นะเจ”
“ไม่ได้ค่ะ แม่ยังไม่แข็งแรง ต้องพักผ่อนเยอะๆ ห้ามทำอะไรทั้งนั้น” เจติยาบอก
“ดูสิคะคุณต้น บังคับแม่ทุกอย่างเลย จนแม่จะเป็นง่อยอยู่แล้วนะคะ” มยุรีถอนใจออกมาเบาๆ
ลาภิณยิ้มแย้ม “แต่ผมเห็นด้วยกับเจนะครับแม่”
มยุรีเซ็งสุดๆ “พอคืนดีกันได้ ก็เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะ” มยุรีค้อน
ลาภิณกับเจติยายิ้มให้กันแล้วก็เตรียมตัวจะกินข้าว
“นทีอยู่ข้างบนใช่มั้ยคะแม่ เดี๋ยวเจไปตามเอง”
“ไม่ต้องหรอกลูก น้องอยู่ทำรายงานกับเพื่อนที่คณะ วันนี้คงกลับดึกแหละ” มยุรีบอก
เจติยาชะงักทันที เธอทั้งห่วงทั้งระแวงกลัวว่านทีจะก่อเรื่อง
มยุรีเห็นสายตาของลูกสาวก็เข้าใจ “น้องอยู่ทำรายงานจริงๆลูก เดี๋ยวนี้นทีไม่ได้เหลวไหลเหมือนเมื่อก่อนแล้วล่ะ”
“ไว้ใจนทีบ้างเถอะเจ ยังไงเจก็ดูแลน้องไปตลอดชีวิตไม่ได้หรอกนะ”
“เจเข้าใจค่ะคุณต้น” เจติยามีสีหน้าหนักใจปนกังวล “เจไม่ห่วงนทีจะไปก่อเรื่องแล้วล่ะค่ะ แต่เจห่วงว่าจะมีคนมาก่อเรื่องให้นทีมากกว่า” เจติยาถอนใจออกมาอย่างหนักใจปนห่วง
นทีสะพายเป้กำลังจะกลับบ้าน เพื่อนนทีกลุ่มหนึ่ง ขับรถผ่านมา
“เฮ้ย จะกลับแล้วเหรอ ไปหาอะไรกินก่อนสิ” เพื่อนทัก
“ไม่ดีกว่า ช่วงนี้แม่ข้าไม่ค่อยสบาย อยากกลับไปอยู่เป็นเพื่อนแม่มากกว่า” นทีว่า
“แป๊บเดียว ไม่กินเหล้าหรอก ฉลองทำรายงานเสร็จไง”
“ไม่อยากไปจริงๆ ห่วงแม่ว่ะ พวกแกไปกันเหอะ”
“เออๆ แล้วอย่าหาว่าไม่ชวนนะโว้ย”
กลุ่มเพื่อนขับรถจากไป นทีเดินไปได้อีกหน่อยก็ต้องชะงัก เมื่อได้ยินเสียงกสิณดังขึ้น
“รู้จักกตัญญู น่ารักจริงๆนะ”
นทีตกใจจึงหันไปมองรอบๆ แต่ก็ไม่เห็นใครแม้แต่น้อย
กสิณพูดต่อ “น่าเสียดายนะ ที่แม่ของเธอกำลังจะตาย คงไม่มีโอกาสอยู่ดูเธอประสบความสำเร็จหรอก”
นทีหันมองไปรอบตัวแล้วตวาดลั่นด้วยความโมโห “ใคร ออกมาเดี๋ยวนี้เลย เรื่องอะไรมาแช่งแม่ฉัน แน่จริงก็ออกมาสิวะ”
กสิณหัวเราะเยาะหยัน “ฉันไม่ได้แช่ง แม่เธอป่วยหนักจริงๆ แล้วก็มีทางเดียวเท่านั้นที่จะรักษาให้หายได้ แต่พี่สาวเธอ ก็กำลังจะทิ้งมันไป”
กสิณปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังนที
“พี่เธอมันอกตัญญู”
นทีหันกลับไปก็เห็นกสิณยืนจ้องหน้าอยู่
“แก... “ นทีชะงักไปเพราะโดนสะกดจิต
กสิณเดินเข้ามามองหน้านทีใกล้ๆ “เธออยากช่วยแม่ของเธอมั้ย นที”
นทีตาลอยๆ เพราะโดนสะกดจิต “อยาก”
“งั้นก็ทำตามคำสั่งฉัน ตกลงมั้ย”
นทีพยักหน้าช้าๆ “ตกลง”
กสิณยิ้มร้ายที่วางแผนเสร็จไปอีกขั้น
ทวี โอ้เอ้ ป้าจวง นั่งตัวสั่นสะท้านเพราะหนาวจับขั้วหัวใจจนจะแข็งตายอยู่ในห้องแช่แข็ง
โอ้เอ้พูดฟันกระทบกันดังกึกๆกักๆ “ลุง ผม ผม จะไม่ ไหวแล้ว”
ทวีหนาวสุดๆ จนปากคอสั่น “ทนอีกหน่อยเถอะวะ อาจจะมีคนมาช่วยเราก็ได้”
โอ้เอ้จะพูดต่อแต่แล้วก็ได้ยินเสียงจุมพลดังขึ้นจากด้านนอก
“แข็งตายกันหมดรึยังวะ”
จุมพลและพัดชายืนอยู่หน้าห้อง
“ถ้ายังไม่อยากตาย ก็บอกมาเร็วๆ ว่าซ่อนพินัยกรรมไว้ที่ไหน”
ทันใดนั้น ป้าจวงก็ส่งเสียงดังตอบกลับมาจากด้านใน
“ถ้าบอกแล้วจะปล่อยพวกเราไปใช่มั้ย”
จุมพลยิ้มดีใจ “ฉันจะฆ่าพวกแกไปทำไมล่ะ ยังไงก็ต้องปล่อยไปอยู่แล้วล่ะ”
“ตกลง” ป้าจวงตอบ
จุมพลกับพัดชายิ้มดีอกดีใจ
พัดชาฉุกคิดขึ้น “ปล่อยป้าจวงออกมาคนเดียวนะ ขืนปล่อยออกมาพร้อมกันสามคน เราจะคุมไม่ไหว”
จุมพลคิดตามแล้วก็เห็นด้วย “ป้าจวงออกมาคนเดียว ได้พินัยกรรมเมื่อไหร่ ฉันถึงจะปล่อยคนที่เหลือ ตกลงมั้ย”
ป้าจวงหนาวจับใจจนปากแข็งพูดแทบจะไม่ออก “ได้ รอเดี๋ยวนะ”
จุมพลและพัดชาหันมายิ้มพอใจให้กัน ป้าจวงเงียบหายไปซักครู่ ก่อนจะตอบออกมา
“ฉันพร้อมแล้ว”
จุมพลสั่งพัดชา “พอมันออกมา ก็รีบปิดประตูเลยนะ”
พัดชาพยักหน้ารับ
พัดชาหันไปไขโซ่ที่คล้องแล้วเปิดประตูออก ป้าจวงวิ่งก้มหน้าออกมา ก่อนจะล้มลงแล้วก้มหน้าลงกับพื้น พัดชารีบปิดประตูแล้วล็อกทันที
จุมพลเดินเข้าไปประคองป้าจวง “ลุกขึ้นได้แล้วป้า พาฉันไปเอาพินัยกรรมซะทีเถอะ”
ป้าจวงเงยหน้าขึ้น ทันใดนั้น จุมพลก็ต้องตกใจสุดๆ เมื่อคนที่ตนประคองให้ลุกขึ้นคือ โอ้เอ้ที่สลับเสื้อผ้าสลับกับป้าจวง เพื่อจะได้ออกมา แล้วหาโอกาสพลิกสถานการณ์
โอ้เอ้เห็นจุมพลกำลังตกใจเลยกัดฟันจับแขนจุมพลบิดแล้วแย่งปืนมาได้สำเร็จ พัดชาเห็นสามีถูกจับ แล้วฝ่ายตรงข้ามมีปีนก็ตกใจจึงรีบวิ่งหนีไปทันที
พัดชาวิ่งออกมาจากโรงงานแล้วก็ต้องตกใจสุดๆ เมื่อศรีจันทร์นำนวัชกับตำรวจอีกกลุ่มหนึ่งเข้ามาจับกุมเธอ
“นั่นค่ะคุณตำรวจ จับเลยค่ะ”
พัดชาพยายามจะหนี แต่นวัชไวกว่าจึงรีบเข้าไปล็อกตัวเธอเอาไว้ได้พร้อมกับตำรวจคนอื่นๆ ที่เข้ามาเคลียร์พื้นที่ทันที ลาภิณกับเจติยาเดินตามหลังตำรวจมาเป็นสองคนสุดท้าย เจติยามองไปที่ศรีจันทร์ที่กำลังดีอกดีใจที่จับคนร้ายได้
ลาภิณและเจติยาช่วยกันเอาน้ำอุ่นให้ทวี โอ้เอ้ ป้าจวงที่นั่งตัวสั่นอยู่ดื่มแก้หนาว ในขณะที่นวัชกับตำรวจ จับตัวจุมพลกับพัดชาใส่กุญแจมือไว้เพื่อรอส่งตัวไปที่โรงพัก โดยมีศรีจันทร์นั่งอยู่ใกล้ๆ
“ดื่มน้ำร้อนๆหน่อยนะครับลุง จะได้อุ่นขึ้น”
ทวีปากคอและมือไม้สั่นแต่ก็รับแก้วน้ำมา “ขอบคุณครับ” ทวีดื่มน้ำอุ่นๆ
โอ้เอ้ตัวอุ่นขึ้น เพราะออกมานานกว่า ปากคอเลยไม่สั่นแล้ว “พี่เจรู้ได้ไงว่าพวกผมอยู่ที่นี่”
เจติยายิ้มรับ “มีคนมาบอกให้พี่ตามตำรวจมาช่วยน่ะสิ”
“ใครเหรอพี่”
เจติยายิ้มไม่ยอมตอบแต่มองไปทางศรีจันทร์ที่กำลังดูนวัชสอบปากจุมพลกับพัดชาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“ตกลงคุณเป็นคนฆ่าน้องสาวคุณ โดยผลักเธอตกน้ำใช่มั้ยครับ” นวัชถาม
จุมพลกลัวมาก “ไม่ใช่นะครับ แป้งมันตายเอง ไม่เกี่ยวกับพวกผมเลยจริงๆ”
ศรีจันทร์โมโหมาก “โกหก พวกแกมันอยากได้ทรัพย์สมบัติของฉัน” ศรีจันทร์มีสีหน้าเจ็บช้ำ “ทำได้แม้แต่ฆ่าน้องสาวตัวเอง พวกแกมันไม่ใช่คน”
พัดชากลัวมากเลยรีบแก้ตัว “เราไม่ได้ทำจริงๆค่ะ ตอนเกิดเรื่อง แป้งเมามาก แล้วก็ตกลงไปในสระว่ายน้ำเอง แป้งว่ายน้ำไม่ เป็นอยู่แล้ว แถมเมาขนาดนั้นก็เลยจมน้ำตาย พวกเราก็พยายามช่วยแล้วนะคะ แต่มันไม่ทันจริงๆ” พัดชาน้ำตาคลอ “เราสองคนก็ไม่ได้ว่ายน้ำเก่งอะไรนักหนา”
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 13/4 วันที่ 24 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ