อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 6/5 วันที่ 19 ก.ค. 57
“เมื่อวานไม่เหมาะจะพูด วันนี้พร้อมจะอธิบายรึยัง”“พ่อจะให้อธิบายอีกทำไม หนูบอกไปหมดแล้ว ทาเคชิเห็นผู้หญิงอื่นดีกว่าหนู” ไอโกะไม่พอใจ
ริกิบอกกับจูโร่
“พาไอโกะไปรอที่ห้องรับแขก”
จูโร่เข้ามาใกล้แต่ไอโกะผลักออกไปทันที
“ไม่ต้อง...หนูจะอยู่ฟังทาเคชิอธิบาย”
“ให้โซเรียวทั้งสองคุยกันตามลำพังดีกว่าครับ”
“แกไม่มีสิทธิมาสั่งฉัน”
“ไอโกะ” ริกิสั่งจูโร่เหี้ยมๆ “พาไอโกะออกไป”
จูโร่เข้ามาล็อคตัวไอโกะแล้วพาออกไปจากสวนทันที ไอโกะพยายามจะดิ้นหนีแต่สู้แรงไม่ได้
“ปล่อยฉันนะจูโร่ ปล่อยฉัน”
จูโร่พาไอโกะออกไป โคจิเดินตามจูโร่ไปด้วย ริกิหันกลับมาจ้องหน้าทาเคชิเพื่อรอคำอธิบาย
“ผมกับเซโกะแค่เรียนที่คณะเดียวกัน ไอโกะไม่ควรจะหึงไร้สาระ คนทั้งเมืองรู้ว่าไอโกะคือว่าที่คู่หมั้นของผม ถึงยังไงโอะนิซึกะกับมิซาว่าก็ต้องเป็นทองแผ่นเดียวกัน”
“ถ้าอิจิโร่ยังอยู่...ป่านนี้จัดงานหมั้นไปแล้ว”
“ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว คนที่ฆ่าครอบครัวผมต้องโดนลงโทษ”
“ถ้าแกหาตัวการไม่ได้ ไอโกะมิต้องรอไปตลอดชีวิตรึ”
“ผมไม่ใช่คนไร้เกียรติขนาดนั้น”
ริกิมองหน้าทาเคชิด้วยแววตาไม่พอใจมาก เดินตรงไปยังห้องตั้งป้ายบรรพบุรุษของโอะนิซึกะทันที ทาเคชิรีบตามไป
ริกิเดินเข้ามาในห้องตั้งป้ายบรรพบุรุษ หยิบดาบประจำตระกูลโอะนิซึกะขึ้นมา ทาเคชิเดินตามมา ริกิใช้ดาบชี้หน้าทาเคชิ
“แกต้องสาบานต่อหน้าบรรพบุรุษ...อีกหนึ่งปี เมื่อไอโกะเรียนจบ โอะนิซึกะต้องแสดงความรับผิดชอบ ไม่อย่างนั้นเราแตกหักกัน”
ริกิจ้องหน้าทาเคชิด้วยความโกรธ แต่ทาเคชิไม่เกรงกลัวจ้องตากลับแล้วดึงดาบมาจากมือริกิ
“ไม่จำเป็นต้องสาบาน โซเรียวแห่งโอะนิซึกะมีเกียรติมากพอ เมื่อรับปากแล้วต้องทำตามสัญญา” ทาเคชิจ้องหน้าไม่พอใจ “การข่มขู่...ใช้กับผมไม่ได้ผลหรอกครับ โซเรียวแห่งมิซาว่า”
ทาเคชิจ้องหน้าริกิด้วยแววตาไม่ลงให้เลยแม้แต่น้อย
สมาชิกโอะนิซึกะยืนมองทาเคชิและริกิอยู่อีกมุมหนึ่งในบ้าน คัตสึกำดาบในมือแน่นพร้อมจะต่อสู้ โคจิยกมือห้ามคัตสึเก็บดาบลง ริว มาซาโตะและคาซูมะมองหน้ากันแล้วมีสีหน้ากลุ้มใจ มาซาโตะถอนหายใจเครียด
“โซเรียวเจอศึกหนักเสียแล้ว”
คาซูมะมองอย่างเหนื่อใจแทน
“ทั้งศึกพ่อ...ศึกลูก”
“พวกมิซาว่าทำอะไรโซเรียวของเราไม่ได้หรอก” โคจิมองนิ่ง
“แต่มีคนนึงที่จะทำให้เหล็กกล้าอย่างทาเคชิพังทลายได้” ริวพูดขึ้น
“ใคร...” มาซาโตะหันมาถาม
“สาวไทยคนนั้นไงครับ”
“แค่ผู้หญิงคนเดียวจะมีอิทธิพลมากขนาดนั้นเลยเหรอ” คาซูมะแย้ง
“มีมากจนคาดไม่ถึงเชียวล่ะครับ”
“ถ้าวันนี้ทาเคชิแอบไปหาเธออีก มั่นใจได้เลยว่าเธอคือคนกุมชีวิตของทาเคชิ”
บ่ายวันนั้น แพรวดาวหอบหนังสือกองโตออกมาจากห้องสมุดของมหาวิทยาลัย เธอ เดินไปตามทางหน้าห้องสมุดจนมาถึงม้าหินที่สนามก็วางกองหนังสือลงเพื่อพักเหนื่อย มองกองหนังสือตรงหน้าแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะหยิบหนังสือขึ้นมาอีกครั้ง ทันใดนั้นมือผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาช่วยถือหนังสือ แพรวดาวหันไปมอง เห็นว่าทาโร่เอาหนังสือไปถือให้ก็อึ้งไป
“คุณ...มาได้ยังไงคะ อย่าบอกนะว่าคุณต้องตามฉันไปทุกที่”
ทาโร่ไม่ตอบแต่ยิ้มให้ ยกหนังสือทั้งหมดขึ้นมาอย่างสบายๆ
“ฉันถือเองได้ค่ะ แค่คุณต้องทำหน้าที่ดูแล ฉันก็เกรงใจจะแย่อยู่แล้ว”
“เรื่องหนังสือไม่ได้ทำตามหน้าที่ แต่ทำตามความรู้สึกครับ”
ทาโร่ยิ้มให้ แพรวดาวอึ้งๆ ไป
“แบกหนังสือทีละเยอะๆ ระวังจะปวดหลังนะครับ”
“ปวดหลังก็ต้องยอม หนังสือกองนี้คืออนาคตของฉันเลยนะคะ”
ทาโร่ยิ้มๆ ล้อๆ
“งั้นผมจะคืนอนาคตบางส่วนให้”
ทาโร่พูดจบส่งหนังสือเล่มที่บางและเบาที่สุด 2-3 เล่มให้
“ช่วยผมถือแค่นี้...ที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่ผมเอง”
“ขอบคุณค่ะ”
“ด้วยความเต็มใจครับ”
ทั้งสองคนยิ้มให้กัน
แพรวดาวและทาโร่เดินคู่กันมาตามทางของถนนแถวบ้าน
“หนังสือเยอะแยะแบบนี้ ขออนุญาตเอาเข้าไปส่งให้ในบ้านนะครับ”
“อย่าดีกว่าค่ะ...คุณป้าน่าจะกลับมาบ้านแล้ว”
“คุณคงไม่อยากให้ใครรู้ว่ามีคนของโอะนิซึกะมาตามดูแล”
แพรวดาวนิ่งไปแล้วพยักหน้าให้ ทาโร่จำใจส่งหนังสือให้
“ขอบคุณนะครับที่ให้ผมเดินมาเป็นเพื่อน”
“ฉันต่างหากที่ต้องขอบคุณ ขอตัวนะคะ”
แพรวดาวโค้งศีรษะให้ทาโร่เล็กน้อยแล้วเดินไป ทาโร่มองตามไป แพรวดาวหันมามองทาโร่แล้วยิ้มขอบคุณอีกครั้ง ทาโร่ยิ้มยินดีมองแพรวดาวเดินไปตามทางจนเลี้ยวเข้าบ้านไป
แพรวดาวกลับเข้ามาในบ้าน
“กลับมาแล้วค่ะ”
แพรวดาววางหนังสือลงใกล้ๆ แล้วถอดรองเท้าเก็บเข้าที่ หยิบรองเท้าใส่ในบ้านมาใส่ เธอเหลือบเห็นรองเท้าผู้ชายคู่หนึ่งถอดวางอยู่
“โอคาเอรินาไซ...ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ”
แพรวดาวเงยหน้ามาแล้วอึ้งเหวอไป เมื่อพบว่าทาเคชิยืนอยู่หน้าห้องรับแขกแล้วยิ้มให้
“คุณทาเคชิ”
มาซาโกะออกมาจากทางครัวพร้อมถาดน้ำชา
“กลับมาแล้วเหรอเซโกะ...ท่านโซเรียวมารอนานแล้วจ้ะ”
แพรวดาวยิ่งอึ้งเหวอไปอีก
ในห้องรับแขก...มาซาโกะเอาน้ำมาเสิร์ฟให้ทาเคชิแล้วโค้งตัวก้มก้มศีรษะอย่างนอบน้อม
“ขอโทษด้วยนะคะ ที่หาชาดีกว่านี้ไม่ได้”
“แค่นี้ก็ดีแล้ว ขอบคุณครับ”
มาซาโกะโค้งตัวก้มศีรษะให้ทาเคชิอีกครั้งแล้วออกไป ทาเคชิขยับตัวเข้าไปใกล้แพรวดาว เชยหน้าของเธอขึ้นมามองอย่างเป็นห่วง
“เป็นยังไงบ้าง แก้มยังแสบอยู่มั้ย”
แพรวดาวผละออกจากเขาเล็กน้อย
“ไม่แล้วค่ะ”
“เมื่อคืนผมนอนไม่หลับเลย ห่วงว่าแผลคุณจะอักเสบ”
ทาเคชิยิ้มให้ แพรวดาวยิ้มตอบน้อยๆ แต่แววตาเต็มไปด้วยความไม่สบายใจ
“หน้าคุณยิ้ม...แต่แววตาคุณไม่ยิ้ม”
“ฉันไม่คิดว่าคุณจะกลับมาที่นี่อีก ถ้าไอโกะรู้จะยิ่งไม่สบายใจ อย่าทำให้ทุกอย่างวุ่นวายไปกว่านี้เลย ไม่ต้องส่งใครมาคอยดูแลฉันด้วย”
อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 6/5 วันที่ 19 ก.ค. 57
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ประพันธ์โดย : ณาราละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน บทละครโดย : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน กำกับโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ผลิตโดย : ค่าย เมคเกอร์ วาย,บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ออกอากาศ : ทุกวันพุธ-พฤหัส เวลา 20.15 น.ช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ