อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 15/5 วันที่ 27 ก.ค. 57
เจติยายิ้มเล็กน้อย เพราะถ้าชมพูนุชพูดอย่างงี้แสดงว่ารู้จักแน่จึงรีบจี้ต่อ “จริงค่ะ คุณไม่รักลูกคุณรึไงคะ ถึงไม่ยอมพูดความจริง”ชมพูนุชสติแตกมากขึ้นเรื่อยๆ จึงตวาดแว๊ด “อย่ามาพูดอย่างงี้นะ ทำไมฉันจะไม่รักลูก ฉันรักลูกทุกคน ออกไปได้แล้ว” ชมพูนุชผลักเจติยาออกไป
เจติยาไม่ยอมออกไปแต่กลับเข้ามาในลิฟท์แล้วกดปิดประตูลิฟท์ทันที
ชมพูนุชเริ่มมีอาการอึดอัด เธอกวาดตามองไปรอบๆ ลิฟท์ที่แคบและมีเธออยู่กับเจติยาแค่2คน
ชมพูนุชโมโห “เปิดประตูลิฟท์เดี๋ยวนี้นะ”
“ไม่ค่ะ จนกว่าคุณจะเล่าเรื่องคนที่ชื่อพลอยชมพูก่อน”
เจติยากดลิฟท์ให้ขึ้นไปชั้นสูงสุด ชมพูนุชเริ่มกระสับกระส่ายแล้วหอบหายใจเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ
“คุณปกป้องเค้าทำไมคะ เค้าเป็นใครกันแน่”
“คุณรู้ บอกมาเถอะค่ะ เพื่อลูกของคุณเอง”
ชมพูนุชตวาดแว๊ด “อย่าเอาลูกมาขู่ฉันนะ”
“ไหนคุณบอกว่าคุณรักลูกคุณมากไงคะ แล้วคุณจะปล่อยให้ลูกคุณต้องตายฟรีรึไง”
ชมพูนุชเอามือปิดหูแล้วกรีดร้อง “หยุดซะที หยุดพูดได้แล้ว ฉันไม่อยากฟัง”
เจติยาเดินเข้าไปใกล้ๆ พูดช้าๆ พยายามกดดัน “พลอยชมพูเป็นใครคะ”
ชมพูนุชตาเบิกกว้างแบบคนขาดสติคุมตัวเองไม่ได้แล้วบีบคอเจติยาทันที เจติยาตกใจสุดๆ เพราะตั้งตัวไม่ทัน ไม่คิดว่าจู่ๆชมพูนุชจะบีบคอเธอ
ชมพูนุชยิ้มเหี้ยม “อยากตายมากนักใช่มั้ย”
ทันใดนั้น ประตูลิฟท์ก็เปิดออก พนักงานที่อยู่หน้าลิฟท์พากันตกใจที่เห็นภาพนี้ ชมพูนุชรู้สึกตัวสะดุ้งขึ้นเฮือกหนึ่ง ท่าทีของชมพูนุชเปลี่ยนไปเป็นคนเดิมทันทีและมีท่าทีกลัวๆ ตื่นตกใจ ชมพูนุชรีบปล่อยเจติยา แล้วเดินออกจากลิฟท์ไปทันที เจติยาคลำที่คอพร้อมกับไอโขลกด้วยหน้าตาตื่นตกใจ
ลาภิณกำลังคุยกับผู้บริหารบริษัทหนึ่งอยู่
“บริษัทคุณสิทธิพรก็ยังอยู่ไม่ใช่เหรอครับ ทำไมไม่ให้เค้าทำโครงการต่อล่ะครับ” ผู้บริหารถาม
“ไม่ได้หรอกครับ สิทธิบริหารงานอยู่คนเดียว รู้ทุกอย่างอยู่คนเดียว พอเสียชีวิตไปทุกอย่างก็วุ่นวายไปหมด ตอนนี้คนทยอยออกกันแทบทุกวัน” ลาภิณบอก
“ผมอยากทำงานร่วมกับนิราลัยนะครับ แต่โครงการนี้ มันเกินกำลังของบริษัทผมจริงๆ ต้องขอโทษด้วยนะครับคุณลาภิณ”
ลาภิณซึมลงไปทันทีที่โดนปฏิเสธ
ลาภิณเดินคอตกมาที่หน้าบริษัทอีกแห่ง
ลาภิณเดินหน้าเศร้าออกมาจากห้องประชุมหนึ่ง
ลาภิณเข้าไปในลิฟท์แล้วพิงหัวกับลิฟท์ก่อนจะยกมือขึ้นบีบขมับขณะลิฟท์ปิด
ลาภิณทิ้งตัวนั่งในรถโดยพิงหัวไปกับเบาะแล้วหลับตาด้วยท่าทางที่เครียดมากที่ยังหาทางออกให้กับนิราลัยไม่ได้
ลาภิณทรุดนั่งลงบนโซฟาที่บ้านตอนค่ำอย่างหมดแรง นทีเดินถือน้ำเย็นเข้ามาให้ลาภิณ
“ใจเย็นๆพี่ต้น กินน้ำก่อน” นทีเสริฟน้ำให้ลาภิณ
“ขอบใจนะ” ลาภิณหยิบน้ำขึ้นมาดื่ม
“ผมมั่นใจว่าพี่ต้นต้องหาทางออกได้อยู่แล้วล่ะ” นทียิ้มให้กำลังใจ
ลาภิณยิ้มเซ็งๆ “มันไม่ง่ายอย่างงั้นน่ะสิ งานนี้มีหวังหมดตัวแน่”
เจติยาเดินผ่านห้องนั่งเล่นพอดีก็เห็นลาภิณกำลังคุยกับนทีเลยหยุดฟัง
นทีหน้าเครียด “พี่ต้น ผมถามอะไรตรงๆได้มั้ย”
ลาภิณยิ้มบางๆ “ว่ามาสิ”
“อย่าโกรธผมนะ”
ลาภิณยิ้ม “ไม่หรอก”
“ถ้าพี่ต้นล้มละลายขึ้นมาจริงๆ พี่เจจะเดือดร้อนมั้ย”
ลาภิณชะงักไป
เจติยาไม่พอใจที่นทีถามแบบนี้ เธอจะอ้าปากต่อว่านทีขัด แต่ลาภิณพูดตอบกลับนทีมาเสียก่อน
“พี่ขอเจหย่าแล้ว”
เจติยาชะงักไป
“ต้องถึงขั้นนั้นเลยเหรอครับ” นทีถาม
ลาภิณมีสีหน้าเคร่งเครียด “ต้องเร็วที่สุดเลยล่ะ พี่ไม่อยากให้เจต้องเดือดร้อน เพราะปัญหาทั้งหมดมันไม่เกี่ยวกับเจเค้าเลย”
นทีเศร้าไป
ลาภิณยิ้มให้แล้วตบบ่านที “ก็แค่กระดาษใบเดียว มันไม่ได้ทำให้พี่รักเจเค้าน้อยลงซะหน่อย”
เจติยาฟังแล้วก็น้ำตารื้นอย่างตื้นตันใจ
“ไม่ต้องคิดอะไรมาก คนเค้าทำธุรกิจก็หย่ากันเยอะแยะ ดีกว่าเป็นสามีภรรยาที่กอดทะเบียนสมรสไว้ แล้วทะเลาะกันบ้านแตกทุกวัน” ลาภิณพูด
“ก็จริงครับ แต่พี่เจจะทำใจได้รึเปล่าก็ไม่รู้”
“คงใช้เวลานิดหน่อยล่ะ” ลาภิณถอนใจยาวออกมา “นี่ยังโชคดีนะที่ยังไม่มีลูกกันตอนนี้ ไม่งั้นพี่ยิ่งเครียดใหญ่เลย สงสารเค้า”
นทีนิ่งไปเล็กน้อยแล้วเลือกที่จะไม่พูดดีกว่า เขาได้แต่ฝืนยิ้มบางๆ ตอบไป
เจติยาหน้าเสียทันทีที่ได้ยินลาภิณพูดแบบนี้ เธอเอามือจับท้องตัวเองเบาๆ หน้าเศร้าๆ อย่างตัดสินใจว่าไม่ควรพูดเรื่องท้องดีกว่าเพราะไม่อยากทำให้ลาภิณไม่สบายใจมากขึ้นอีก
ชมพูนุชเดินคุยโทรศัพท์มือถือเข้ามาในบ้าน
“ฉันเพิ่งถึงเดี๋ยวนี้เอง แล้วกิ๊บอยู่ไหนล่ะ” ชมพูนุชฟัง “โอ.เค. เดี๋ยวฉันดูแลลูกเอง คุณไปทำงานเถอะ” ชมพูนุชยิ้มบางๆ “แล้วก็ขอบใจนะ ที่คุณยังให้ฉันดูแลกิ๊บ คุณไม่เชื่อใช่มั้ย ว่าฉันเป็น คนทำร้ายกอล์ฟ” ชมพูนุชฟังอีกฝ่าย “ได้ยินอย่างงี้ฉันก็ดีใจ ที่คุณไม่หลงเชื่อคนอื่นง่ายๆ” ชมพูนุชฟัง “ค่ะ แล้วเจอกัน”
ชมพูนุชกดวางสายแล้วเดินขึ้นชั้นบนไปด้วยสีหน้าเรียบเฉย
ชมพูนุชเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนของลูกสาวก่อนจะตรงไปที่เตียงของกิ๊บซึ่งเธอเห็นว่านอนคลุมโปงนอนอยู่
ชมพูนุชยิ้มแย้ม “คลุมโปงเงียบเชียว ตื่นได้แล้วค่ะ ลูกสาวแม่”
ชมพูนุชเปิดผ้าห่มออกแต่ปรากฏว่ามีแต่หมอนข้าง ไม่มีน้องกิ๊บอยู่
ชมพูนุชตกใจมองไปรอบๆ “น้องกิ๊บ น้องกิ๊บคะ น้องกิ๊บ”
ทันใดนั้น ประตูห้องก็ปิดลงทันที
ชมพูนุชตกใจมากจึงรีบไปที่ประตูแล้วพยายามจะเปิดแต่ก็ไม่สำเร็จจึงโมโห “ใครเล่นอะไรบ้าๆ” ชมพูนุชทุบประตูเสียงดัง “เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ เปิดสิฉันบอกให้เปิดเดี๋ยวนี้”
วิญญาณกอล์ฟยืนอยู่บนเตียง
กอล์ฟยืนมองแม่นิ่งอยู่ครู่นึง “แม่ครับ”
ชมพูนุชได้ยินเสียงกอล์ฟก็สะดุ้งสุดตัวก่อนจะค่อยๆหันกลับไปมองช้าๆ ก็เห็นวิญญาณกอล์ฟยืนจังก้าอยู่ ชมพูนุชกรีดร้องออกมาสุดเสียงด้วยความตกใจสุดขีด
เจติยา นวัช นิษฐา ยืนดูอยู่หน้าห้องกิ๊บ โดยมีธีรัชยืนอุ้มน้องกิ๊บอยู่ เสียงชมพูนุชกรีดร้องด้วยความกลัวดังออกมาจากในห้อง
“แม่กลัวแล้ว อย่าเข้ามา แม่กลัวแล้ว ช่วยด้วย”
ธีรัชตื่นตกใจ “นี่คุณทำอะไรของคุณ ทำไมนุชถึงได้ร้องหวาดกลัวขนาดนี้”
“ใจเย็นๆ นะคะ อีกเดี๋ยวเราก็จะได้รู้ความจริงทั้งหมดแล้วล่ะค่ะ”
นวัชชักกลัวจึงพูดกระซิบกับเจติยา “ต้องรู้แน่นะเจ พี่เป็นตำรวจ ถ้าไม่ได้เรื่องขึ้นมา โดนอัดยับแน่”
สักพักเสียงกรีดร้องในห้องของชมพูนุชก็เงียบไป
“เงียบแล้ว เปิดเข้าไปดูดีกว่านะ” นิษฐาบอก
นิษฐาค่อยๆเปิดประตูออก ทันใดนั้น ชมพูนุชก็พุ่งออกมากระแทกนิษฐากับนวัชจนผงะออก แล้วเข้าไปแย่งน้องกิ๊บจากธีรัชมาใช้เป็นตัวประกันทันที
ธีรัชตกใจมาก “นี่คุณจะทำอะไรลูก” ธีรัชจะเข้าไปแย่งลูกมา
ชมพูนุชตะคอก “อย่าเข้ามานะ ไม่งั้นฉันฆ่านังเด็กนี่แน่”
น้องกิ๊บร้องไห้จ้าด้วยความกลัว
“นี่คุณบ้าไปแล้วเหรอ นี่ลูกสาวคุณนะ”
“ตอนนี้เค้าไม่ใช่คุณชมพูนุชแม่ของน้องกิ๊บหรอกค่ะ แต่เค้าคือป้าพลอยชมพู”
ทุกคนหันไปมองเจติยาด้วยสายตางุนงง
นิษฐางง “อะไรของแก”
เจติยาหันไปพูดกับชมพูนุช “ผู้หญิงคนนี้มีอาการทางจิตขั้นรุนแรงมีสองบุคลิกในคนๆเดียว คนนึงเรียบร้อยใจดี ก็คือคุณชมพูนุช แต่อีกคนโหดร้ายเจ้าอารมณ์ ก็คือพลอยชมพู และคุณพลอยชมพูนี่ล่ะค่ะ ที่เป็นคนฆ่าน้องกอล์ฟ”
ชมพูนุชมีบุคลิกพลอยชมพู และหัวเราะสะใจ “เก่งจริงนะที่รู้ได้ถึงขนาดนี้ แต่ความจริง ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจฆ่าไอ้เด็กบ้านั่นหรอกนะ แค่ตีมันแรงไปหน่อยเท่านั้นเอง”
ธีรัชตกใจสุดๆ “นุช นี่คุณฆ่าลูกจริงๆเหรอ”
ชมพูนุชตวาดแว๊ด “มันไม่ใช่ลูกฉัน ก็แค่เด็กที่อาศัยท้องชมพูนุชเกิดเท่านั้นแหละ แล้วรู้มั้ย ว่ามันทำให้ชีวิตของชมพูนุชต้องลำบากแค่ไหน ฉันถึงต้องปกป้องเค้ายังไงล่ะ”
“เค้าไม่รับรู้อะไรหรอกค่ะคุณธีรัช ตอนนี้เค้าคิดว่าเค้ากับภรรยาคุณเป็นคนละคนกัน” เจติยาหันไปพูดกับนวัช “รีบจับตัวเร็วๆ เลยค่ะพี่ คนๆนี้ต้องได้รับการรักษาโดยด่วนที่สุด”
นวัชจะเข้าไปจับ ชมพูนุชรีบอุ้มเด็กขึ้นมาทันที
ชมพูนุชที่มีบุคลิกพลอยชมพูตะคอก “เข้ามาเลย ฉันจะได้ฆ่านังเด็กนี่ก่อน แน่จริง ก็เข้ามาสิ”
นวัชชะงักและไม่กล้าเข้าไปแย่งตัวเด็ก น้องกิ๊บร้องไห้ลั่นด้วยความกลัว
“ถึงคุณจะไม่คิดว่าน้องกิ๊บเป็นลูก แต่เค้าก็เป็นเด็กนะคะ น้องเค้าไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย” นิษฐาว่า
“ถึงไม่รู้เรื่อง มันก็เกิดมาแล้ว ถ้ามันไม่เกิดมา ชีวิตของชมพูนุชก็ต้องไปไกลกว่านี้” ชมพูนุชส่ายหน้า “เพราะฉะนั้น ฉันต้องฆ่ามัน”
ชมพูนุชทำท่าจะบีบคอเด็ก ท่ามกลางความตกใจของทุกคน
ทันใดนั้น มือของชมพูนุชก็ชะงักค้างไว้ไม่สามารถบีบลงมาได้
ชมพูนุชบุคลิกพลอยชมพูโมโหมาก “นี่เธอ เธอคิดจะขวางฉันเหรอ”
ชมพูนุชบุคลิกชมพูนุชพูด “ฉันไม่ยอมให้เธอทำร้ายลูกฉันเด็ดขาด”
ทุกคนพากันตกใจ เมื่อเห็นบุคลิกทั้งสองกำลังสู้กัน
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 15/5 วันที่ 27 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ