อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 18/4 วันที่ 29 ก.ค. 57
สิทธิพรตะคอก “มันเรื่องของฉัน ถ้าแกคิดจะทำร้ายคุณฐาล่ะก็ ต่อให้ฉันต้องตกนรก ฉันก็จะลากแกไปด้วย”กสิณยิ้มเยาะแล้วสะบัดมือออก สิทธิพรกระเด็นตามแรงสะบัดปลิวไปไกลเหมือนปุยนุ่นไร้น้ำหนัก ก่อนจะร่วงลงฟาดกับพื้น สิทธิพรตกใจมากเพราะไม่คิดว่ากสิณที่อ่อนแอลงมากจะยังมีพลังเหนือกว่าตนมากขนาดนี้
กสิณสืบเท้าเข้าไปหาสิทธิพร สิทธิพรรีบจางหายหนีไปด้วยความหวาดกลัว กสิณหันขวับไปจ้องนิษฐาที่หมดสติคอพับอยู่ที่รถเข็น
เจติยากำลังจะเดินเข้าห้องน้ำหญิง ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงสิทธิพรดังขึ้น
“คุณเจ ช่วยคุณฐาด้วย”
เจติยาตกใจสุดๆที่เกิดเรื่องขึ้นกับนิษฐา
เจติยาเสียงดังนำมาก่อน “อย่าทำอะไรเพื่อนฉันนะ”
กสิณชะงักหยุดกึกหันมอง
“เจติยา”
เจติยาจ้องกสิณเขม็ง “ถ้าเพื่อนฉันเป็นอะไรไป อย่าหาว่าฉันโหดเหี้ยมก็แล้วกัน”
กสิณยิ้มสู้กลบความกลัว “ตอนนี้ฉันสู้เธอไม่ได้ จะกล้าขัดคำสั่งเธอได้ยังไงล่ะ” กสิณถอยหนี
เจติยาเดินรุกไล่ตาม
กสิณสีหน้าเจ็บใจ “แต่ก็แค่ครั้งนี้เท่านั้นล่ะ เพราะยังไงเธอก็มีคนเดียว ไม่สามารถแยกร่างไปปกป้องคนที่เธอรักทุกคนได้ตลอดเวลาหรอกเจติยา”
เจติยาเหลือบตามองนิษฐาด้วยความเป็นห่วงพร้อมกับสืบเท้าเข้าหากสิณเพื่อไล่ให้ไปพ้นๆ
กสิณยิ้มเยาะแล้วถอยหนีแต่ยังปากเก่ง “แล้วก็ใช่ว่าทุกคน จะยอมตายตามพรหมลิขิตเหมือนแม่เธอด้วย” กสิณหัวเราะเยาะหยัน
กสิณพูดจบก็เลือนหายไป เจติยารีบวิ่งไปดูอาการนิษฐาทันที
เจติยารีบเข้าไปดูเพื่อนทันทีด้วยความเป็นห่วง “ฐาเป็นยังไงบ้าง”
นิษฐาสลบไสลไม่ได้สติ
หมอกำลังตรวจอาการนิษฐาที่นอนอยู่บนเตียงให้ห้องฉุกเฉิน โดยมีเจติยายืนอยู่ใกล้ๆ
“เท่าที่ดูตอนนี้ก็ไม่น่าจะมีอะไรผิดปกตินะครับ”
เจติยากังวล “อาการป่วยนี่จะกระเทือนถึงมะเร็งที่เป็นอยู่รึเปล่าคะ”
“คงไม่หรอกครับ แต่ถ้าไม่สบายใจ ผมจะตรวจอย่างละเอียดให้อีกทีนะครับ”
เจติยาไหว้ “ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ”
“รอเตรียมห้องซักครู่นะคะ”
หมอกับพยาบาลเดินออกไปจากห้อง นิษฐาค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา
เจติยาไม่สบายใจ “เป็นยังไงบ้างแก”
นิษฐาอ่อนเพลียมาก “ฉันเพลียๆยังไงก็ไม่รู้ อยากนอนหลับอย่างเดียวเลย”
“ถ้าแกอยากนอนพักก็นอนเถอะ เดี๋ยวฉันจะให้นทีมาอยู่เป็นเพื่อนแกเอง”
“แล้วแกจะไปไหนล่ะ”
เจติยาหน้าขรึมลง “ฉันมีธุระที่ต้องไปสะสางนิดหน่อย” เจติยามีสีหน้าไม่พอใจมาก
เสียงอยุทธ์ดังนำขึ้นมาที่หน้าบ้าน
อยุทธ์ตกใจมาก “ผมไม่ได้ส่งกสิณไปทำร้ายคุณฐานะครับ”
อยุทธ์กำลังคุยกับเจติยาด้วยสีหน้าเคร่งเครียดที่โถงบ้านพิมพ์อร
อยุทธ์ไม่สบายใจ “คุณฐากับผมไม่เคยมีปัญหาอะไรกัน ผู้กองก็มีบุญคุณกับผม แล้วผมจะทำร้ายคุณฐาได้ยังไง”
เจติยาหน้านิ่ง “ก็เพื่อบีบให้ฉันยกเหรียญให้คุณยังไงล่ะคะ คุณบีบฉันกับคุณต้นไม่สำเร็จ ก็เลยเปลี่ยนเป้า ไปเล่นงานฐาเพื่อบีบฉันอีกทาง”
อยุทธ์น้อยใจ “นี่คุณเจเห็นผมเลวขนาดนั้นเลยเหรอครับ”
เจติยาหน้าเฉยชา “เจไม่ทราบค่ะ คุณเปลี่ยนไปมาก จนเจไม่อยากเชื่อเลยว่าเราเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน” เจติยามีสีหน้าแววตาผิดหวัง
อยุทธ์อึ้งไปครู่ “ถึงผมจะเลวยังไง ผมก็ไม่มีวันทำร้ายคุณฐาลงหรอกครับ”
“ถึงแม้ว่ามัน จะทำให้คุณได้กล่องรากบุญมายังงั้นเหรอคะ”
อยุทธ์ขบกรามแน่นหน้าเครียด “ทุกวันนี้ ผมต้องเสียเพื่อนดีๆอย่างพวกคุณไป คุณคิดว่าผมไม่เสียใจรึไง แต่ชีวิตผมไม่เหลือ อะไรแล้วนอกจากคุณพ่อ ผมจำเป็นต้องทำ แต่ผมก็ไม่เลวพอขนาดจะทำร้ายคนไม่เกี่ยวข้องได้หรอกนะครับ”
เจติยามองหน้าอยุทธ์นิ่งอยู่ครู่นึงจนแน่ใจได้ว่าอยุทธ์พูดจริง
“เจจะจำคำพูดของคุณไว้ แล้วก็หวังว่า การที่เจมาหาคุณวันนี้ จะไม่เสียเปล่า”
เจติยาเดินกลับออกไปด้วยสีหน้าท่าทางเย็นชา
อยุทธ์มีสีหน้าโกรธจัด “กสิณ”
อยุทธ์กำลังเล่นงานกสิณด้วยความโกรธจัด
“ฉันจำเป็นต้องทำ ชีวิตของพ่อเธอแขวนอยู่บนเส้นด้ายแล้ว ขืนช้ากว่านี้ มันจะสายเกินไป”
อยุทธ์โมโหมาก “จำเป็น ด้วยการทำร้ายคนทุกคนที่ไม่เกี่ยวข้อง แม้แต่คุณฐาอย่างงั้นน่ะเหรอ”
“เวลานี้ ไม่ใช่เวลาที่จะมีเมตตาธรรมนะจ๊ะอยุทธ์ ถ้าเธออยากช่วยพ่อเธอ เธอก็ต้องเห็นแก่ตัว”
อยุทธ์ขบกรามแน่นด้วยความโกรธจัด “ฉันเข้าใจแล้ว ว่าทำไมพี่อรถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ แล้วทำไมคุณพ่อถึงได้หวาดกลัวเธอนักหนา” อยุทธ์ชี้หน้า “เธอมันปิศาจชั่ว”
กสิณหัวเราะชอบใจ “ฉันเกิดจากกิเลสของมนุษย์ ถ้าฉันชั่วร้าย กิเลสของมนุษย์อย่างเธอ ก็คือรากเหง้าแห่งความชั่วร้ายทั้งหมด โดยเฉพาะกิเลสของพ่อกับพี่สาวเธอนั่นแหละ”
อยุทธ์เจ็บใจมากแต่ก็เถียงไม่ออก “ฉันขอสั่ง ในฐานะเจ้าของเหรียญ ห้ามเธอทำร้ายคุณเจ หรือเพื่อนคุณเจอีกเด็ดขาด”
กสิณยิ้มบางๆ “ได้สิจ๊ะอยุทธ์ เธอเป็นนายของฉันแล้วนี่”
อยุทธ์ถอนใจพรวดแล้วเดินออกไปอย่างหัวเสีย กสิณจิกตามองตามพร้อมแสยะปากดูถูก
โอ้เอ้ฉีกกาแฟจากซองใส่แก้วแล้วเดินมากดน้ำร้อนใส่ถ้วยกาแฟแต่แทนที่น้ำร้อนจากกระติกจะลงแก้วกาแฟกลับฉีดพุ่งใส่ตัวโอ้เอ้ทันที
โอ้เอ้ร้อนมากจึงส่งเสียงร้องลั่น “โอ้ย ร้อนโว้ย ร้อนๆ” โอ้เอ้กระโดดหลบเหยงๆ
ทวีกำลังเดินมาตามทาง ทันใดนั้นหลอดไฟบนเพดานก็สว่างขึ้นมา ทวีเห็นไฟสว่างก็เดินไปปิดไฟเพื่อความประหยัดแต่ปิดสวิทซ์แล้วไฟก็ยังไม่ดับ ทวีปิดใหม่รวมทั้งกดปิดสวิทซ์อันอื่นแต่ก็ทำให้ไฟดวงนี้ปิดไม่ได้
ทวีงง “อะไรวะ”
ทันใดนั้น ไฟบนเพดานก็แตกออกเศษแก้วพุ่งใส่ทวีทันที ทวีตกใจมากแต่ก็หลบไม่ทันได้แต่ยกแขนขึ้นบังหน้า และก้มหน้าหลบ พร้อมกับมีสีหน้าเจ็บปวด
ทวีพันแผลไปทั่ว โอ้เอ้ทายาแก้พุพองโดยนั่งอยู่ใกล้ๆกัน ต่างคนต่างสะบักสะบอมทั้งคู่ โดยมีลาภิณ และเจติยายืนดูอยู่ใกล้ๆ
ลาภิณระแวง “ผมว่ามันเป็นอุบัติเหตุที่แปลกมากนะเจ แถมยังเกิดขึ้นพร้อมกันอีกด้วย”
เจติยามองทั้งคู่อย่างชั่งใจโดยสงสัยเหมือนกันว่าไม่ใช่อุบัติเหตุ
โอ้เอ้แสบร้อน “ผมว่าไม่ใช่อุบัติเหตุหรอกครับ มีคนทำของใส่ผมแหงๆ ผมเข็ดแล้ว ต่อไปไม่กล้าไปหักอกสาวที่ไหนอีกแล้วล่ะครับคุณต้น”
ทวีหมั่นไส้ “ถุย จีบให้ติดซักคนก่อนเถอะวะแล้วค่อยโม้...ไป ไปเอาศพมาได้แล้ว ยังมีแรงเข็นศพก็อย่าบ่นมาก”
โอ้เอ้บ่นอุบ “ปวดแสบปวดร้อนไปทั้งตัวยังงี้ ยังจะใช้ทำงานอีกเหรอลุง โหดไม่เกรงใจกันเลย”
โอ้เอ้เดินกระย่องกระแย่งออกไปจากห้อง
พอโอ้เอ้ไปแล้วทวีก็หันไปพูดกับเจติยา “แต่ที่คุณต้นกับเจ้าโอ้เอ้สงสัยก็น่าคิดนะหนูเจ ลุงว่ามันไม่ใช่อุบัติเหตุธรรมดาแน่” สีหน้าติดใจสงสัยบางอย่าง
เจติยาหน้าเครียดคิดตาม “ถ้าคุณอยุทธ์ทำร้ายลุงกับโอ้เอ้ได้ลง เจจะไม่มีวันยกโทษให้เค้าเด็ดขาด”
ลาภิณมีสีหน้าหนักใจ “ตั้งแต่พี่อรตาย อยุทธ์เค้าก็ทำได้ทุกอย่างเพื่อช่วยพ่อเค้า ตอนนี้ ผมว่าเค้าอันตรายกว่าพี่อรเมื่อก่อนซะอีก”
เจติยามีสีหน้าครุ่นคิดกับสิ่งที่ลาภิณพูดแล้วก็ยิ่งหนักใจมากขึ้น
ตำรวจกำลังล้อมอยู่หน้าร้านทองแห่งหนึ่ง โดยมีชาวบ้านกลุ่มหนึ่งเป็นไทยมุง นวัชเดินฝ่าฝูงคนเข้าไป
“สถานการณ์เป็นไงบ้าง”
“โจรยังอยู่ข้างในครับ เท่าที่สอบถามดู โจรมันไม่รู้ว่าประตูร้านเป็นระบบอัตโนมติ พอมันทุบกระจกจะเอาทอง ประตูเลื่อนก็เลยปิดขังมันไว้อยู่กับเจ้าของร้านครับ”
“เช็คดูซิ ว่ามีทางเข้าร้านทางอื่นอีกรึเปล่า” นวัชสั่ง
“ครับ เอ่อ ผู้กองครับ ร้านทองร้านนี้เป็นของพ่อแม่แฟนผู้กองใช่มั้ยครับ” ตำรวจถาม
นวัชเครียดหนัก “ใช่”
นวัชกับตำรวจกลุ่มหนึ่งค่อยๆโรยตัวลงมาจากฝ้าเพดานของร้านชั้นบน พอทุกคนเข้ามาในร้านหมดก็ชักปืนออกมาเตรียมพร้อม
“คำนึงความปลอดภัยของตัวประกันเป็นสำคัญนะ ถ้าผมไม่สั่ง อย่าทำอะไรทั้งนั้น”
“ครับ”
นวัชนำตำรวจทุกคนทยอยกันออกจากห้องไป
โจร 4 คนพร้อมอาวุธครบมือจับพ่อแม่นิษฐาเอาไว้เป็นตัวประกันพร้อมอาวุธครบมือ แต่พวกโจรเองก็เครียดเพราะไม่รู้จะหนียังไง เนื่องจากตำรวจล้อมไว้หมดแล้ว นวัชนำตำรวจอ้อมมาทางด้านหลัง แล้วกระจายกันเตรียมพร้อม ตำรวจคนหนึ่งแอบมองไปเพื่อประเมินสถานการณ์ก่อนจะส่งสัญญาณมือด้วยการชูสี่นิ้วซึ่งแปลว่ามีคนร้ายสี่คน แล้วตามด้วย “ชูสองนิ้ว” แปลว่ามีตัวประกัน 2 คน นวัชส่งสัญญาณมือให้ทุกคนเตรียมพร้อมแต่อย่าเพิ่งเคลื่อนไหว
โจรเครียดหนัก “ตำรวจล้อมไว้หมดแล้ว เอาไงดีพี่”
โจรอีกคนหันไปจับพ่อนิษฐามาขู่ตำรวจที่ล้อมไว้ด้านหน้าร้าน “ถอยไปให้หมดไม่งั้นไอ้แก่นี่ตาย”
พวกโจรรออยู่ครู่นึงแต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
โจรตะโกนลั่น “คิดว่ากูไม่กล้าใช่มั้ย งั้นมึงดูนี่...”
โจรคนนั้นทำท่าเหมือนจะยิงพ่อนิษฐา
นวัชให้สัญญาณบุกเพื่อช่วยตัวประกันทันที พวกตำรวจระดมยิงใส่พวกโจรทันทีแบบที่พวกโจรไม่ทันตั้งตัว พวกโจรตกใจก็จะหันมายิงสู้ แต่นวัชไวกว่าจึงยิงโจรคนที่จับพ่อนิษฐากระเด็นไปล้มลง ตำรวจเข้าควบคุมสถานการณ์เอาไว้ได้ แต่แม่นิษฐาตกใจสุดขีดจึงกรี๊ดไม่หยุดด้วยความหวาดกลัว
พ่อรีบเข้าไปหาแม่ “ม๊า เป็นไงบ้าง”
แม่ตกใจสุดๆ จนสติแตกจึงกรีดร้องสนั่นก่อนจะช็อกด้วยความกลัวแล้วหมดสติไป
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 18/4 วันที่ 29 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ