อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 17/5 วันที่ 29 ก.ค. 57
เจติยาปวดท้อง ลาภิณตกใจมากรีบอุ้มเจติยาไปหาหมอก่อนไม่ได้สนใจพิมพ์อรเลยแม้แต่นิดเดียวอยุทธ์เป็นห่วงพี่สาวสุดๆ “พี่อร”
พิมพ์อรจับมืออยุทธ์แน่น “ฝากคุณพ่อด้วย อย่าให้คุณพ่อเป็นอะไรไปเด็ดขาด”
พิมพ์อรศีรษะพับตกห้อยแล้วขาดใจตายไปในอ้อมแขนของอยุทธ์
อยุทธ์ตกใจสุดๆ “พี่อร”
เจติยานอนหลับสนิทอยู่บนเตียง โดยมีสายน้ำเกลือห้อยอยู่ ขณะนั้นก็ได้ยินเสียงเด็กผู้หญิงร้องเรียกเจติยาดังขึ้น เจติยาค่อยรู้สึกตัวขึ้นมา
“แม่ แม่จ๋า”
เจติยาลืมตาตื่นขึ้นมาก็เห็นลาภิณนั่งอยู่ข้างๆเตียง
เจติยามองไปรอบๆ
ลาภิณแปลกใจ “มีอะไรรึเปล่า”
“เจได้ยินเสียงเด็กเรียกเจว่าแม่” เจติยาจับที่ท้องของตัวเอง “ลูกของเรา ปลอดภัยมั้ยคะคุณต้น”
ลาภิณเศร้าใจสุดๆ “ทำใจนะเจ เราคงยังไม่มีบุญพอ”
เจติยาน้ำตาท่วมตา
ลาภิณจับมือเจติยาเอาไว้แน่น “ลูกเค้าไม่อยู่กับเราแล้วล่ะ”
เจติยาช็อกและตกใจสุดๆ ก่อนจะร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้น ลาภิณน้ำตาคลอด้วยความรู้สึกเสียใจไม่แพ้กัน ลาภิณค่อยๆดึงเจติยาเข้ามาสวมกอดเอาไว้
พยาบาลเข็นศพพิมพ์อรออกมาจากห้องเก็บศพ
“ญาติคุณพิมพ์อรใช่มั้ยคะ” พยาบาลถาม
อยุทธ์ตอบ “ครับ”
ชาครรีบเดินแซงอยุทธ์ไปที่ศพของพิมพ์อรทันที ชาครค่อยๆเปิดผ้าคลุมศพออกทำให้เห็นศพพิมพ์อรนอนอยู่บนเตียง ชาครช็อคจนน้ำตาเอ่อท่วมตาก่อนจะจับมือพิมพ์อรขึ้นมาแนบแก้มแล้วร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายใคร อยุทธ์ยืนมองชาครด้วยใบหน้าเศร้าๆ ก่อนจะเดินเลี่ยงไป ชาครกอดศพพิมพ์อรร้องไห้ด้วยความเสียใจถึงที่สุด
อยุทธ์เดินหน้าซึมเศร้าอยู่คนเดียวตามทางเดินในโรงพยาบาล ขณะนั้นเขาก็เห็นเหรียญสีดำสนิทของพิมพ์อรลอยอยู่กลางอากาศ
อยุทธ์มองนิ่งอยู่ครู่นึง “กสิณ”
เหรียญของพิมพ์อรพ่นควันสีดำออกมาเป็นจำนวนมากก่อนที่ควันดำจะก่อตัวขึ้นมากลายเป็นกสิณ
“พิมพ์อรตายแล้ว ฉันจำเป็นต้องมีนายคนใหม่ ขึ้นอยู่กับคุณนะอยุทธ์ ว่าต้องการให้ฉันรับใช้คุณมั้ย” กสิณว่า
“สิ่งที่ผมต้องการ คือสานต่อสิ่งที่พี่อรทำค้างไว้” อยุทธ์บอก
“แต่คุณเคยต่อต้านมันไม่ใช่เหรอ”
“ผมอาจจะไม่ได้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง แต่ในเมื่อพี่อรตายไปแล้ว ถ้าผมยังต้องเสียคุณพ่อไปอีก ผมก็จะไม่เหลือใครเลย”
กสิณยิ้มบางๆ ก่อนจะก้มหัวลงเป็นการคารวะ “ฉันจะรับใช้คุณ เจ้านายคนใหม่ของฉัน”
พูดจบร่างของกสิณก็กลายเป็นควันดำจำนวนมหาศาลก่อนจะค่อยๆหดเล็กลงแล้วกลายเป็นเหรียญ อยุทธ์เอื้อมมือไปหยิบเหรียญที่เคยเป็นของพิมพ์อรมาถือเอาไว้ด้วยสีหน้าแววตานิ่งสงบแสดงถึงการตัดสินใจที่แน่วแน่ก่อนจะกำเหรียญนั้นไว้ในมือ
นิษฐาประคองเจติยาเข้ามาในบ้าน โดยมีลาภิณถือข้าวของตามหลังมาหลังจากเพิ่งกลับจากโรงพยาบาล
นิษฐาเป็นห่วงเพื่อน “ค่อยๆนะแก จะขึ้นไปพักข้างบนเลยมั้ย”
เจติยาเศร้าๆ “อย่าเพิ่งเลย ฉันอยากอยู่ข้างล่างก่อน”
“ฝากเจด้วยนะครับคุณฐา วันนี้ผมคงต้องเข้าไปเคลียร์งานที่นิราลัยกว่าจะเสร็จก็คงค่ำๆ”
นิษฐายิ้มแย้ม “ไม่ต้องห่วงค่ะ เดี๋ยวฐาดูแลเพื่อนฐาเอง คุณต้นอยู่เฝ้าเจมาตั้งหลายวัน ป่านนี้งานท่วมโต๊ะแล้วล่ะค่ะ”
ทันใดนั้น นทีก็เดินตรงเข้ามาหาลาภิณ
“พี่ต้น คุณทนายมาพบพี่ครับ”
ลาภิณมีสีหน้าแปลกใจ
ทนายเดินตามหลังนทีเข้ามา ลาภิณไหว้รับไหว้ทนาย
ลาภิณสงสัย “มีเรื่องอะไรอีกเหรอครับ”
“คุณลาภิณลืมไปแล้วเหรอครับ ว่าวันมะรืนเราจะต้องขึ้นศาลคดีคุณสิทธิพรแล้ว”
ลาภิณหน้าเสียทันทีเพราะมัวแต่ยุ่งเรื่องใช้หนี้กับเรื่องเจติยาจนลืมคดีฆ่าสิทธิพรไปเลย
“ผมลืมสนิทเลย” ลาภิณสารภาพ
“คุณต้นไปคุยกับคุณทนายเถอะค่ะ เรื่องนิราลัย ถ้ามีอะไรด่วน เจช่วยดูแลให้ก่อนได้ค่ะ”
ลาภิณเป็นห่วง “แต่เจยังไม่ค่อยแข็งแรงเลยนะ”
“แค่นี้เรื่องเล็กค่ะ เรื่องคดีคุณสำคัญกว่า”
ลาภิณพยักหน้ารับ “ขอบใจมากนะเจ” ลาภิณหันไปพูดกับทนาย “เชิญครับ”
ลาภิณเดินนำทนายความเข้าไปข้างใน
นทีหันไปพูดกับเจติยา “พี่เจ พี่ต้นจะติดคุกมั้ย”
นิษฐาตีนทีเข้าไปหนึ่งทีแล้วมองนทีด้วยสายตาดุ นทีจ๋อยสนิทและไม่กล้าพูดอีก เจติยามีสีหน้าเคร่งเครียดเพราะเป็นห่วงลาภิณมาก
ลาภิณเดินสวมแว่นดำออกมาจากศาลพร้อมกับทนายความ นักข่าวที่รออยู่รีบกรูกันเข้าไปถ่ายรูปและสัมภาษณ์ทันที
“คุณลาภิณคะ คดีมีความคืบหน้ายังไงคะ”
“ผู้ตายเป็นเพื่อนสนิทของคุณใช่มั้ยครับ”
ทนายรีบตอบแทน “คุณลาภิณยังให้สัมภาษณ์ตอนนี้ไม่ได้นะครับ ขอทางด้วยครับ”
ลาภิณมีสีหน้าเรียบเฉย เขาได้แต่เดินฝ่านักข่าวไปโดยไม่พูดอะไรทั้งนั้น
เจติยา นิษฐา กำลังดูข่าวลาภิณจากทางโทรทัศน์
นิษฐาหงุดหงิด “โอ้ย ข่าวฆ่ากันตาย มีแทบทุกวัน ทำไมคดีคุณต้นถึงได้ดังขนาดนี้เนี่ย”
เจติยาถอนใจเครียดๆ “ฆ่ากันตายมีเกือบทุกวัน แต่เศรษฐีฆ่ากันนานๆ มีทีมั้งแก”
นิษฐาหงุดหงิดหนักเลยกดรีโมทปิดทีวีซะเลย “อย่าไปดงอย่าไปดูมันเลยเจ เครียดเปล่าๆ หาอะไรกินคลายเครียดดีกว่า” นิษฐาลุกเดินนำไปทางครัว
เจติยานั่งพิงโซฟาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เธอทิ้งหัวพักหงายไปกับเบาะโซฟามองเพดาน โดยไม่คาดคิด
เธอก็เห็นวิญญาณสิทธิพรชะโงกหน้ามองเธออยู่ เจติยาผวาและสะดุ้งสุดตัว
เจติยากำลังคุยอยู่กับสิทธิพรอยู่ที่มุมหนึ่งในบ้าน
“คุณหายไปหลายวันเลยนะ”
สิทธิพรเกลียดชัง “ผมโดนไอ้ผีนรกนั่นเล่นงานจนวิญญาณผมอ่อนแรงลงไปมาก”
“นี่คุณรู้เรื่องคุณพิมพ์อรเสียชีวิตแล้วรึยังคะ” เจติยาถาม
สิทธิพรตกใจมาก “พิมพ์อรตายแล้วเหรอะ ตายได้ยังไง”
เจติยาเศร้า “เค้าจะฆ่าฉัน พี่ผู้กองก็เลยจำเป็นต้องวิสามัญเพื่อช่วยฉันเอาไว้”
“ถ้ายัยนี่ตาย ต้นก็มีทางรอดแล้วล่ะ”
เจติยาสนใจขึ้นมาทันที “ทำไมคะ”
“แผนการเลวๆ ทั้งหมดนี่มาจากพิมพ์อร แต่พ่อและคนรอบข้างของยัยนี่เป็นคนดี ถ้าเราพูดให้เค้าเข้าใจ เค้าอาจจะยอม ช่วยต้นก็ได้” สิทธิพรมีสีหน้ารู้สึกผิดอยู่ในที “ผมจะได้สบายใจซะที ที่ไม่ได้ทำให้ต้นเดือดร้อน”
เจติยาคิดตามเพราะรู้สึกว่าความคิดของสิทธิพรก็เข้าท่าดีเหมือนกัน
ชาครกำลังป้อนอาหารอ่อนๆให้วนันต์ที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียงกิน
วนันต์อ่อนเพลียสุดๆ “พอแล้วชาคร ฉันอิ่มแล้ว”
ชาครหันไปหยิบแก้วน้ำเพื่อให้วนันต์ดูดน้ำจากแก้วแทน
“ลูกอรหายหน้าไปหลายวันแล้ว พักนี้งานยุ่งเหรอ” วนันต์ถาม
ชาครหน้าเสียแต่ก็รีบปรับสีหน้าเพราะไม่อยากให้วนันต์รู้เรื่อง “ครับ ตอนนี้เรามีโปรเจ็คต์หลายตัว คุณอรก็เลยต้องทำงานหนักน่ะครับ”
วนันต์พยักหน้ารับ “เตือนๆเค้าหน่อยนะ มีเงินทองมากเท่าไหร่ ก็ไม่คุ้มกับสุขภาพที่เสียไปหรอก”
ชาครหน้าเศร้า “ได้ครับคุณท่าน ผมจะบอกคุณอรให้”
ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
“เข้ามา” ชาครบอก
คนรับใช้เปิดประตูห้อง “ขอประทานโทษค่ะ คุณเจติยามาขอพบค่ะ”
“ให้เค้าเข้ามาสิ” วนันต์บอก
“มิได้ค่ะคุณท่าน คุณเจติยามาขอพบคุณชาครค่ะ”
วนันต์กับชาครแปลกใจที่เจติยามาขอพบชาคร
เจติยาคุยกับชาครด้วยสีหน้าเคร่งเครียดอยู่ที่ห้องรับแขกบ้านพิมพ์อร
“ทำไมคุณถึงอยากพบผม ทั้งๆที่คุณเอาเรื่องนี้ไปคุยกับคุณท่านก็ได้ คุณท่านต้องช่วยคุณลาภิณอยู่แล้ว คุยกับผมมีเปอร์เซ็นต์สำเร็จน้อยกว่าอีก”
“ฉันไม่อยากรบกวนคุณลุงวนันต์ค่ะ คุณลุงป่วยหนักอยู่แล้ว ไม่ควรต้องรับรู้เรื่องไม่สบายใจอีก แล้วที่สำคัญ ฉันเดาว่าคุณคงปิดเรื่องการตายของคุณพิมพ์อรไว้ ถ้าฉันเข้าพบคุณลุง คุณลุงอาจจะสงสัยหรือเรียกคุณพิมพ์อรมาคุยก็ได้ ฉันไม่อยากให้เลยเถิดไปขนาดนั้นค่ะ”
ชาครมองเจติยานิ่งอยู่ครู่นึง “ขอบใจมากนะที่คิดถึงคุณท่าน แต่ยังไงก็ต้องประชุมผู้ถือหุ้นก่อน ผมถึงจะช่วยคุณทำโครงการต่อได้ คุณรอได้มั้ยล่ะ”
เจติยาดีใจสุดๆ “นี่คุณยอมช่วยแล้วเหรอคะ”
“ผมทำเพื่อคุณอรต่างหาก ผมไม่อยากให้คุณอรต้องติดหนี้พวกคุณไปมากกว่านี้”
เจติยาดีใจสุดๆ “ถึงยังไงก็ต้องขอบคุณคุณมากนะคะ ถ้าคุณต้นรู้ คงจะดีใจมาก”
ทันใดนั้น อยุทธ์ก็เดินเข้ามาในห้อง
“แต่ผมจะไม่ยอมให้เอ็ตต้ารับทำโครงการนี้ต่อ” อยุทธ์หันไปมองหน้าเจติยา “จนกว่าคุณเจกับผมจะตกลงเรื่องเหรียญกันได้ซะก่อน”
เจติยากับชาครตกใจมากเพราะไม่คิดว่าอยุทธ์จะทำแบบนี้
ชาครตกใจมาก “นี่คุณบ้าไปแล้วเหรอคุณอยุทธ์”
อยุทธ์พูดหน้านิ่ง “ผมไม่ได้บ้า ตอนนี้ผมคือผู้ถือหุ้นใหญ่ของเอ็ตต้า”
เจติยามองอยุทธ์ด้วยความผิดหวังสุดๆ “ในที่สุด คุณก็ตกเป็นทาสกิเลสจนได้”
“ผมทำเพื่อคุณพ่อ ไม่มีพี่อรแล้ว ชีวิตผมก็ไม่เหลือใครอีกนอกจากคุณพ่อ ผมยอมให้ท่านตายไม่ได้” อยุทธ์บอก
ชาครโมโหมาก “แล้วที่คุณอรตายไป ยังเป็นตัวอย่างให้คุณไม่ได้อีกเหรอ ทำไมคุณถึงได้โง่แบบนี้นะ”
“นายอยากจะด่าอะไรฉันก็ด่าไปเถอะชาคร แต่ถ้าฉันไม่ได้เหรียญ จะไม่มีการช่วยเหลืออะไรนิราลัยทั้งนั้น”
ชาครโมโหจึงจะตรงเข้าไปเอาเรื่องอยุทธ์ อยุทธ์จับเหรียญที่ห้อยคออยู่ทันที ทันใดนั้น ก็มีแสงสีดำมืดพุ่งเข้าใส่ชาครจนร่างของชาครปลิวกระเด็นไปกระแทกกำแพงอย่างแรง เขาจุกจนลุกไม่ขึ้น
เจติยาตกใจจึงรีบเข้าไปดูอาการของชาคร “คุณชาคร”
ชาครทั้งจุกทั้งเจ็บจนพูดไม่ออก
“ผมไม่อยากทำร้ายใคร อย่าขวางผมอีกเลย”
ทันใดนั้น เสียงวนันต์ก็ดังขึ้นด้วยความโกรธสุดๆ “อยุทธ์!!”
ทุกคนหันไปมองตามก็เห็นวนันต์นั่งอยู่บนรถเข็นกำลังมองอยุทธ์ด้วยความผิดหวังและโกรธสุดๆ
อยุทธ์หน้าเสีย “คุณพ่อ”
วนันต์โมโหสุดๆ “ทำไมถึงทำแบบนี้ ขอพรจากเหรียญครั้งแล้วเล่า แม้แต่ขอเพื่อทำร้ายชาครก็ยังทำ รู้ตัวมั้ยว่าตอนนี้ลูกก็ไม่ได้ต่างจากลูกอรแล้ว”
อยุทธ์อึกๆอักๆ พอเห็นพ่อโกรธมากเขาก็ทำอะไรไม่ถูก วนันต์ขบกรามแน่นจนขึ้นสันนูนก่อนจะรวบรวมแรงลุกขึ้นยืน ท่ามกลางความตกใจของทุกคนที่เห็นวนันต์สามารถยืนได้
อยุทธ์นึกไม่ถึงเพราะเข้าใจว่าพ่อยืนไม่ได้มานานมากแล้ว “คุณพ่อ...”
วนันต์ค่อยๆเดินแบบคนที่ขาไม่มีแรงเข้าไปหาอยุทธ์ วนันต์น้ำตาคลอด้วยความเสียใจ
วนันต์พูดกับอยุทธ์ทั้งน้ำตาคลอ “ชีวิตพ่อไม่เหลืออะไรอีกแล้ว มีลูกสองคนก็ตกเป็นทาสกิเลสทั้งสองคน ถ้าต้องเห็นลูกตัวเองเป็นแบบนี้ พ่อตายเสียดีกว่าอยู่”
อยุทธ์รู้สึกผิดสุดๆ เขาสับสนไปหมด “ฟังผมอธิบายก่อนครับคุณพ่อ”
ทันใดนั้น วนันต์ก็เป็นลมล้มลงแล้วหมดสติไป อยุทธ์รีบเข้าไปประคองไว้ได้ทันก่อนที่วนันต์จะล้มฟาดพื้น
อยุทธ์ตกใจมาก “คุณพ่อๆ”
เจติยากับชาครตกใจสุดๆกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
วนันต์นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงในห้องไอซียู โดยมีอุปกรณ์ช่วยชีวิตติดอยู่เต็มไปหมด เจติยา ชาคร และอยุทธ์ยืนมองวนันต์ผ่านกระจกอยู่นอกห้อง
ชาครโมโหมาก “สะใจคุณแล้วใช่มั้ย แทนที่คุณท่านจะได้อยู่อย่างมีความสุขในบั้นปลาย ก็ต้องทรุดหนักลงเพราะคุณ”
อยุทธ์หน้าขรึมลง “ไม่ต้องห่วงหรอก ยังไงคุณพ่อก็หายแน่นอน”
เจติยาเครียดหนัก “ถึงขนาดนี้แล้ว คุณยังไม่ยอมเข้าใจอีกเหรอคะว่าอะไรที่ทำให้คุณพ่อคุณเสียใจมากที่สุด แล้วคุณยังจะถลำลึกลงไปอีก”
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 17/5 วันที่ 29 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ