อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 16/2 วันที่ 30 ก.ค. 57

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 16/2 วันที่ 30 ก.ค. 57

“ข้ออ้าง ถ่วงเวลา ไม่ควรได้รับเกียรติ”
ทาเคชิลุกขึ้นอย่างหมดความอดทน
“หมายถึงใคร”
“อย่าร้อนตัว”
ซาโตชิก็ลุกขึ้นมาประจันหน้าทาเคชิอย่างไม่เกรงกลัวเช่นกัน ทั้งสองจ้องมองกันด้วยสายตาเชือดเฉือน ไม่ยอมแพ้ จูโร่ปรี่เข้ามาหาริกิ หน้าตาตื่น
“ท่านโอะซะมุมาครับ”

ทั้งหมดชะงัก หันมองจูโร่ด้วยความแปลกใจ
หน้าบ้านมิซาว่า...โอะซะมุก้มศีรษะทักทายริกิ ก่อนบอกจุดประสงค์ที่พาลูกน้องตำรวจมาที่บ้าน

“มีคนแจ้งเบาะแสซุกซ่อนยาเสพติดที่นี่”
โอะซะมุพูดพลางสบตาทาเคชิแวบหนึ่ง ทั้งสองรู้กัน ซาโตชิถามเสียงแข็ง
“ใคร”

ฮิโระ อาเบะหันมาบอก
“เราเปิดเผยข้อมูลผู้แจ้งไม่ได้ครับ”
“ใครแจ้งความก็ไม่รู้ หลักฐานก็ไม่มี แล้วจะมากล่าวหากันง่าย ๆ งั้นเหรอ”
ซาโตชิโวยวายด้วยความไม่พอใจ ริกิปราม
“ซาโตชิ...อย่าเสียมารยาท”
ริกิดุซาโตชิ ทำให้ซาโตชิได้แต่ฟึดฟัด หงุดหงิดมาก
“เราเป็นผู้รักษากฎหมาย ต้องดำเนินการอย่างถูกต้องตามกฎหมายอยู่แล้ว”
โอะซะมุพยักเพยิด ฮิโระ อาเบะจึงก้าวไปยื่นซองเอกสารหมายค้นให้ ริกิรับไปเปิดอ่านข้อความในกระดาษจดหมายที่ได้รับ สีหน้าเครียดขึ้นทันที
“หมายค้น”
“บ้านมิซาว่าไม่มีอะไรน่าสงสัยสักหน่อย” ไอโกะโวยวาย
โอะซะมุบอกเรียบนิ่ง
“เราทำตามขั้นตอนครับ”
ไอโกะจะต่อว่า แต่ริกิรีบแทรกขึ้น
“ท่านโอะซะมุเดินทางมาด้วยตัวเอง มีหรือโซเรียวแห่งมิซาว่าจะไม่ให้ความร่วมมือ เชิญตรวจค้นได้ตามสบาย”
โอะซะมุก้มศีรษะขอบคุณริกิอย่างมีมารยาท ก่อนหันไปพยักหน้าสั่งฮิโระ อาเบะและลูกน้องตำรวจให้แยกย้ายกันค้นรอบ ๆ บ้าน ริกิกับซาโตชิ รีบเดินตามโอะซะมุไปอย่างไม่ไว้ใจ
“ต้องมีใครใส่ร้ายมิซาว่าแน่ ๆ”
ไอโกะยืนอยู่กับทาเคชิ มองตำรวจกระจายกำลังค้นบ้านตัวเองอย่างอารมณ์เสีย ทาเคชินิ่ง แต่สายตามองไปยังห้องทำงานริกิอย่างหาโอกาส

ตำรวจตรวจค้นตามมุมต่าง ๆ บริเวณในบ้าน และนอกบ้านมิซาว่า ไอโกะมองตำรวจเดินไปมาด้วยความหงุดหงิด ทาเคชิหันมาบอก
“ขอตัวไปห้องน้ำ”
ไอโกะพยักหน้ารับรู้ ทาเคชิจึงรีบเดินผละไป

ตรวจค้นมาจนถึงหน้าห้องเก็บของหลังบ้าน ฮิโระ อาเบะเปิดประตูออกได้อย่างง่ายดาย โอะซะมุเดินเข้าไป ริกิ ซาโตชิ รีบตามไปติด ๆ

ทาเคชิแอบเปิดประตู ย่องเงียบเข้ามาในห้องทำงานริกิ เดินตรงไปยังโต๊ะทำงานเปิดลิ้นชักโต๊ะหาซองเอกสารที่ริกิเคยเก็บไว้ แต่หายังไงก็ไม่เจอ ทาเคชิผิดหวัง แต่ก็ยังพยายามค้นหาต่อไป

โอะซะมุเดินตรงไปยังมุมเสาของห้องมุมเดียวกับริว ราวกับรู้ทางในห้องนั้นเป็นอย่างดี ริกินิ่ง แอบสังเกตท่าทางโอะซะมุอยู่เงียบ ๆ สายตาโอะซะมุไล่มองขึ้นไปบนคานเสา แต่กลับว่างเปล่า ไม่เจออะไรบนนั้น โอะซะมุนิ่วหน้า แปลกใจมาก

ทาเคชิเริ่มท้อที่หาซองเอกสารไม่เจอสักที ก่อนสายตาสะดุดเข้ากับแฟ้มเอกสารและสมุดบัญชีที่ซุกซ่อนไว้ด้านล่างสุด ทาเคชิหยิบแฟ้มเอกสาร และสมุดบัญชี ออกมาด้วยความอยากรู้ รีบเปิดอ่านสมุดบัญชี ไล่อ่านรวดเร็ว ก่อนชะงัก ตกใจ
“ซะโต้โอนเงินให้มิซาว่ามาตลอด”
เขารีบเปิดหน้าอื่น ๆ แล้วชะงักอีก
“ซะโต้กับมิซาว่าร่วมกันค้ายาเสพติดกับผู้หญิงจริง ๆ”
ทาเคชิอึ้ง ไม่คาดคิด ก่อนตั้งสติเปิดแฟ้มเพื่อหาข้อมูลอื่น
“สินค้าสั่งพิเศษ...ไนโตรกรีเซอรีน ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ สารเคมีพวกนี้ไม่เกี่ยวกับธุรกิจของมิซาว่าเลย”
ทาเคชิครุ่นคิดสงสัย

โอะซะมุโค้งตัวขอบคุณริกิตามมารยาท ฮิโระกับลูกน้องตำรวจจึงโค้งตัวตามเจ้านาย
“ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือกับเราเป็นอย่างดี”
“ผมบริสุทธิ์ใจ ไม่มีอะไรต้องปิดบัง”
“ท่านโอะซะมุจะตรวจสอบแหล่งข่าวให้ดี ก่อนจะพาลูกน้องมาหน้าแตกเกือบทั้งกรมตำรวจ”
ซาโตชิพูดเหน็บ สีหน้าเอาเรื่อง โอะซะมุหน้านิ่ง ไม่ตอบโต้
“หมดธุระแล้ว พวกผมขอตัวกลับก่อน”

โอะซะมุก้มศีรษะลา ริกิก้มศีรษะตอบ โอะซะมุ ฮิโระอาเบะ ลูกน้องตำรวจขึ้นรถและขับออกไป ริกิมองตามรถตำรวจ ขบกรามแน่นเป็นสันนูนด้วยความโกรธ
ทาเคชิรีบออกมาจากห้องทำงานริกิ แล้วรีบปิดประตู กลัวคนมาเห็น ไอโกะเดินมองหาทาเคชิ จนหันมาเจอพอดีแต่ไม่ทันเห็นว่าทาเคชิเพิ่งออกมาจากห้อง
“ทาเคชิคะ”
ทาเคชิตกใจ พยายามทำตัวปกติ ไอโกะรีบปรี่เข้ามาควงแขนน้ำเสียงออดอ้อน
“ไอโกะนึกว่าคุณแอบหนีกลับบ้านแล้ว”
“ผมจะไปโดยไม่ลาได้ยังไง”
“ไอโกะเบื่อบ้าน...เราออกไปช้อปปิ้ง ดินเนอร์โรแมนติกกันดีกว่า”
“ถ้าอาการคุณดีขึ้นแล้ว ผมก็ต้องกลับไปทำงาน”
“คำก็งาน สองคำก็งาน ลูกน้องโอะนิซึกะมีตั้งเยอะแยะก็จิกหัวใช้ไปสิคะ”
ไอโกะออกอาการไม่พอใจ แต่พอเห็นทาเคชินิ่งขรึม ไม่โต้แย้ง ก็จำก็ต้องรีบเก็บอาการ คิดหาทางรั้งเขาไว้ให้นานที่สุด ไอโกะแสร้งทำเป็นหน้ามืด โอนเอนราวกับจะทรุดลง
“ไอโกะ”
ทาเคชิรีบประคอง ไอโกะทำเนียนโอบกอดไว้
“ไอโกะรู้สึกมึนหัว หน้ามืดค่ะ”
ไอโกะทำทีไม่มีแรง เรียกร้องความสงสาร ทาเคชิมองอย่างตัดสินใจ

ทาเคชิอุ้มไอโกะเข้ามาในห้องนอนของเธอ วางลงบนที่นอนด้วยความจำใจ
“เดี๋ยวผมให้แม่บ้านเอายาดมมาให้”
ทาเคชิจะผละออกไป แต่ไอโกะยังคงโอบกอดเขาไว้ไม่ยอมปล่อย ยิ้มอย่างมีเสน่ห์ ยั่วยวน
“ไอโกะต้องการทาเคชิเท่านั้น”
“คุณไม่สบาย ต้องพักผ่อนเยอะ ๆ”
ไอโกะไม่สนใจ
“อ้อมกอดไอโกะอบอุ่นบ้างไหมคะ”
“ปล่อยผมเถอะ”
ทาเคชิลำบากใจ พยายามถอนตัวอย่างนิ่มนวล ไอโกะกอดแน่นขึ้น มือข้างหนึ่งลูบไล้ไปตามแขน รุกไล่ไปจนถึงใบหน้าเข้มของเขา ไอโกะเชิดหน้าเข้าหา ใกล้มาก สายตาออดอ้อน ยิ้มหวานเย้ายวน ทาเคชิจ้องมองใบหน้าไอโกะ อึ้ง ๆ
“คุณเป็นผู้ชายคนเดียวที่ไอโกะอยากอยู่ด้วย”
ทาเคชิยังพอมีสติบ้าง
“เราก็เจอกันทุกวัน”
“หมายถึงความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง...มีแค่คุณกับฉัน”
ไอโกะเลื่อนมือมาโอบคอทาเคชิ ประทับริมฝีปากที่แก้มเขาเบา ๆ ทาเคชิชะงักไปนิดหนึ่ง ไอโกะได้ที เลื่อนมือไปปลดกระดุมเสื้อเขาออกทีละเม็ด...ทีละเม็ด...สายตายั่ว ทาเคชิรู้สึกตัว มีสติ รีบผละออกจากไอโกะ ไม่ยอมหวั่นไหว
“ผมขอโทษ...ไอโกะนอนพักเถอะ”
ไอโกะลุกขึ้น ไม่พอใจที่ถูกทาเคชิหมางเมิน
“ไอโกะไม่ดีตรงไหน ด้อยกว่านังเซโกะตรงไหน”
“เซโกะไม่เกี่ยว”
“ก็นังหน้าด้านนั่นมันแย่งทาเคชิไปจากไอโกะ”
“เซโกะไม่เคยแย่งผมไปจากคุณ ทุกอย่างที่เกิดขึ้น เป็นเพราะผมรักเซโกะเอง... ผมรักเซโกะคนเดียวเท่านั้น”
ไอโกะอึ้ง มองทาเคชิด้วยสายตาปวดร้าว น้ำตาหลั่งไหลด้วยความชอกช้ำ
“หัวใจทาเคชิไม่มีไอโกะบ้างเลยเหรอ”
ทาเคชิเงียบ มองไอโกะด้วยความสงสาร ห่วงใยเหมือนน้องสาวเท่านั้น ไอโกะเห็นสายตาทาเคชิ รับรู้ถึงสายตาที่ไม่มีวันได้เป็นผู้หญิงที่เขารัก...ความรู้สึกผิดหวังประดังถาโถม จนระเบิดความอัดอั้นออกมา
“ทาเคชิต้องรักไอโกะ...ไม่ใช่นังนั่น...ไม่จริง...อ๊าย”
ไอโกะกรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียง คลุ้มคลั่งจะทำร้ายตัวเอง

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 16/2 วันที่ 30 ก.ค. 57

ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ประพันธ์โดย : ณารา
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน บทละครโดย : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน กำกับโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ผลิตโดย : ค่าย เมคเกอร์ วาย,บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ออกอากาศ : ทุกวันพุธ-พฤหัส เวลา 20.15 น.ช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ