อ่านละคร ดาวเคียงเดือน ตอนที่ 4 วันที่ 18 ก.ค. 57
จันทรกานต์รีบเก็บมีดไว้ ดาริกาขอบคุณเขาที่มาช่วย พอดีเสียงนกหวีดปรี๊ดๆมาแต่ไกล ตาทศกับคนในวัดสามสี่คนวิ่งมา ตาทศตะโกนถาม“เฮ้ย...มันเรื่องอะไรกัน อ้าวไอ้ดาว ไอ้สุดหล่อ นี่วัดนะไม่ใช่คอนเสิร์ต จะได้ยกพวกตีกัน”
สวาทชิงฟ้องฉอดๆ ดาริกามองอย่างเหนื่อยใจ หันมองจันทรกานต์อย่างขอบคุณอีกครั้ง
ooooooo
พากันกลับถึงบ้าน กุสุมาเล่าให้ตาทศผู้เป็นพ่อฟังถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น มีจันทรกานต์กับวิวิทธิ์ฟังอยู่ด้วย
“ไม่ไหวจริงๆนะพ่อ มันนินทาฉันมายี่สิบปีแล้วนะ ไม่เลิกรา จะจองเวรจองกรรมกันไปถึงไหน” ตาทศบอกว่ามันต้องจองเวรอยู่แล้วเพราะกุสุมาทำกับข้าวอร่อยกว่า ตาทศชี้ให้เห็นว่า
“ก็ดูซิ แกทำกับข้าวเลี้ยงคนที่วัดทีไร กับข้าวนังหวาดขายไม่ออกทุกที”
“เออ...จริง มันคงเจ็บใจแค้นตรงนี้แหละ” กุสุมาเห็นด้วย
ระหว่างนั้น จันทรกานต์เดินไปดูกระดานดำที่ดาริกาจดตัวเลขจำนวนเงินที่สะสมไว้ซื้อที่วัดสร้างบ้าน เขาเดินดูฝาบ้านสีหน้าสยองนิดๆ วิวิทธิ์ถามเขาว่า
“นี่ใช่ไหม ที่เมื่อกี๊ชาวบ้านเขาคุยกันว่าฝาบ้านที่นี่ทำจากฝาโลงศพ” จันทรกานต์พยักหน้า ยื่นมือไปลูบฝาโลงท่าทางหวาดๆ ไม่ทันเห็นดาริกาเดินลงมาจากข้างบน เธอมายืนข้างหลังพวกเขา ผิวปากเบาๆ รดหลังคอทั้งสอง
“เฮ้ย!” จันทรกานต์กับวิวิทธิ์สะดุ้งหันกอดกันกลม ดาริกาหัวเราะร่วนชมว่ากอดกันกลมสมกันจัง “ทีหลังอย่าทำแบบนี้นะครับ บ้านคุณก็น่ากลัวพออยู่แล้ว” จันทรกานต์ต่อว่าหน้ายังซีด
“โทษทีค่ะ ฮิๆ เห็นผู้ชายหล่อๆ กอดกัน ชอบค่ะ... ฉันพร้อมเดินทางแล้วค่ะ” วิวิทธิ์ยังติดใจถามว่านี่ใช่ไหมฝาโลงที่ว่า “ใช่ค่ะ แผ่นนี้เรียบๆ แสดงว่าคนตายฐานะปานกลาง แต่แผ่นนี้สลักรูปเทพพนมคงรวยขึ้นมาหน่อย แต่อันนี้ คนตายคงรวยมาก สลักเป็นลายเถาไม้ซ้อนกันสามเถา...” ดาริกาเข้าไปลูบแผ่นกระดานอย่างอ่อนโยนทะนุถนอม
วิวิทธิ์กับจันทรกานต์แอบทำหน้าสยองกันนิดๆ
ooooooo
ตาทศได้ยินเสียงจันทรกานต์กับวิวิทธิ์ร้อง รีบเดินมาดูถามว่าใครร้องอะไรเอะอะ
“ไม่มีอะไรค่ะตา คุณจันทร์กับคุณวิวิทธิ์กำลัง ทดสอบสภาพจิตกับฝาโลงบ้านเรากันอยู่น่ะ” ดาริกา บอกขำๆ
“ยายดาวนี่ ไปแกล้งคุณเขาเสียแล้ว ขอโทษด้วย นะคะ ยายดาวนี่มันล้นๆ ไม่ค่อยเต็ม” กุสุมาขอโทษแทนลูกสาว
ตาทศขอบคุณสองหนุ่มที่ช่วยหลานตน จันทร–กานต์เตือนให้ระวังตัวด้วยก็แล้วกันทางเข้าบ้านเปลี่ยวด้วย ดาริกาคุยว่าไม่ต้องห่วง ตาสอนแม่ไม้มวยไทยให้ตนประจำอยู่แล้ว นึกได้ชมว่าท่าไม้ตายของเขาเมื่อกี๊สุดยอดจริงๆ ให้สอนตนบ้าง
ตาทศถามว่าเขาเรียนการต่อสู้ด้วยหรือ พอรู้ว่าเขาเรียนทั้งมวยไทย มวยสากลและเคยฝึกเทควันโดมานิดหน่อย ตาทศชวนว่าที่บ้านมีกระสอบทรายกับอุปกรณ์ชกมวยเก่าๆอยู่ อยากให้มาฝึกให้ดาริกาบ้าง ดาริกาติงว่าไปรบกวนเขาทำไม
“ไม่เป็นไรครับ ถ้ามีโอกาสผมจะแวะมาอีก” จันทร–กานต์รับปากด้วยความเต็มใจ
ระหว่างทางเดินผ่านป่าช้าไปขึ้นรถนั้น ดาริกายังบอกพวกเขาว่าพวกนั้นไม่กล้าทำอะไรตนหรอกเพราะแถวนี้ผีดุ แทนที่จะทำให้จันทรกานต์กับวิวิทธิ์มั่นใจกลับทำให้ทั้งสองเร่งฝีเท้าให้ผ่านป่าช้าไปเร็วๆ เธอถามว่ากลัวผีด้วยเหรอ
“ผมไม่กลัว เพราะไม่เชื่อเรื่องผี รีบเถอะครับ เดี๋ยวเราจะไปไม่ทันนัด” จันทรกานต์เร่งแก้เกี้ยว
ooooooo
ไปถึงมูลนิธิบ้านเด็กดี ครูตุ้ยพาเด็กๆมาต้อนรับทั้งสามอย่างตื่นเต้นดีใจ จันทรกานต์กับวิวิทธิ์ช่วยกันแจกขนมเด็ก วิวิทธิ์แอบถามจันทรกานต์ว่าไม่เห็นอิงฟ้าเลย
ระหว่างแจกขนมเด็กนั้น กระเป๋าสตางค์ของวิวิทธิ์หาย อิงฟ้ามาจัดการ จึงได้เจอกับวิวิทธิ์ เขาจำได้ทันทีว่าเธอคือคนที่ยัดชุดพองฟูใส่มือตนในงานฉลอง 50 ปีห้างแกรนด์ เลยลากเธอไปหาครูตุ้ย อิงฟ้าสะบัดหลุดวิ่งไปเอาสายยางฉีดน้ำฉีดใส่เขาจนเปียกแล้ววิ่งหนีเข้าบ้านไป
อิงฟ้าออกไปอีกทีเห็นครูตุ้ยกำลังคุยอยู่กับจันทร–กานต์ ครูตุ้ยแนะนำอิงฟ้าให้รู้จักกัน
“อิงฟ้า นี่หม่อมหลวงจันทรกานต์ ทัศนัย และนี่คุณดาริกา และนี่คุณอิงฟ้า วรรณรัตน์ เธอเป็นกรรมการมูลนิธิ เป็นลูกสาวของคุณหญิงอรชร เจ้าของธุรกิจอสังหาคนดัง”
อิงฟ้าจำจันทรกานต์ได้ เห็นเขางงๆ เธอเท้าความว่า “จำน้องไม่ได้เหรอคะ ที่เคยไปเล่นที่วังทัศนัยบ่อยๆ ตอนเราเด็กๆ” จันทรกานต์ขอโทษที่ตนจำไม่ได้จริงๆ “ไม่แปลกหรอกค่ะ เพราะตอนนั้นพี่ชายจันทร์เล่นอยู่กับกลุ่มผู้ชาย ไม่สนใจเล่นกับกลุ่มผู้หญิงเลย ยินดีค่ะที่พี่จันทร์ช่วยมูลนิธิของเรา”
อิงฟ้ามองจันทรกานต์อย่างมีแผน ดาริกามองความสัมพันธ์ของทั้งสองด้วยแววตาสงสัยนิดๆ
ooooooo
เพื่อหาทางใกล้ชิดจันทรกานต์ พิชญาไปขอทำงานที่แกรนด์กับคุณชายจันทรและดาราราย ระบุขอเป็นเลขาของจันทรกานต์อ้างว่างานเขามากจนวิวิทธิ์ทำไม่ทัน
“วิวิทธิ์ทำไหวอยู่แล้ว อาว่างานที่เหมาะกับซาย่าน่าจะเป็นงานกิจกรรมพิเศษของทางประชาสัมพันธ์มากกว่า”
“เหมาะแล้วล่ะครับ ขอบคุณคุณอานะครับที่ให้โอกาสซาย่า” จักรพัฒน์เอ่ยยินดี คุณชายมองทั้งสองอย่างสังเกต
อิงฟ้าพาจันทรกานต์ไปชมห้องสันทนาการของเด็ก เธอถามเขาว่าทำไมไม่บอกก่อนว่าจะมา เขาแก้เกี้ยวว่าไม่ได้วางแผนไว้ก่อน
“แน่ใจเหรอคะว่าไม่ได้วางแผนไว้ล่วงหน้า ฉันว่าทั้งคุณและคุณแม่คุณ คุณแม่ฉัน วางแผนล่วงหน้ามานานแล้วนะคะ พี่ชายไม่ได้คิดมาเยี่ยมเด็กหรอกค่ะ แต่จะมาดูตัวฉันต่างหาก ใช่ไหม”
ดาริกาที่ฟังอยู่ด้วยตลอดเวลารู้ตัวว่าถูกจันทรกานต์หลอกอีกแล้ว
เมื่ออิงฟ้ารู้ทันเขาจึงยอมรับ เธอถามต่อว่า คิดจะมาช่วยเด็กบ้านนี้ด้วยความบริสุทธิ์ใจหรือทำเพราะขัดคุณแม่ไม่ได้ จันทรกานต์ไม่อยากให้ดาริกาได้อยู่ฟังการถูกต้อนของตน ถามว่าวิวิทธิ์หายไปไหนให้ช่วยตามให้ที พอดาริกาออกไป เขายอมรับกับอิงฟ้าว่า
“ขอโทษเรื่องทั้งหมด ยอมรับว่าผมได้รับมอบหมายโปรเจกต์นี้จากคุณแม่ ทีแรกก็ลังเล แต่เมื่อได้มาเห็นเด็กๆ และความตั้งใจจริงของครูตุ้ยและของคุณ รวมทั้งข้อมูลที่ได้จากดาริกา ผมยินดีช่วยด้วยใจจริง ไม่มีอะไรเคลือบ
แฝงครับ”
ดาริกาตามเจอวิวิทธิ์กำลังให้แม่บ้านช่วยเอาเสื้อไปอบแห้งให้ เธอถามเขาอย่างเอาเรื่องว่า
“พูดความจริงมาเถอะ นายคุณหลอกฉันให้พามาที่นี่ใช่ไหม เขาไม่ได้มาเพื่อจะช่วยเด็ก แต่มาเพื่อมาพบครูอิงฟ้า”
วิวิทธิ์ยอมรับ ถามว่าจันทรกานต์พบอิงฟ้าหรือยัง สวยไหม พอดาริกาบอกว่าสวยมาก ฉลาดด้วย วิวิทธิ์ก็ถอนใจหน้าขรึมลงบอกว่า “งั้นคุณจันทร์อาจจะพอใจก็ได้”
คำพูดและท่าทีของวิวิทธิ์ยิ่งตอกย้ำความเชื่อของดาริกาที่ว่าทั้งสองเป็นคู่ขากัน พูดปลอบใจจนวิวิทธิ์งง
ooooooo
เมื่อดารารายรู้ว่าจันทรกานต์ไปพบอิงฟ้าที่มูลนิธิบ้านเด็กดีมาแล้วก็อุทานตื่นเต้น จนจันทรกานต์ต้องชี้แจงว่าตนไม่ได้ใจร้อนรีบไปดูตัวอิงฟ้า แค่อยากไปดูมูลนิธิเท่านั้น ที่สำคัญตอนนี้ตนยังไม่มีความรักอะไรทั้งนั้น
ดารารายถามว่าไม่ปิ๊งเลย หรือว่าน้องเขาไม่สวย จันทรกานต์บอกว่าสวย แต่ตนเอ็นดูเหมือนน้องสาวมากกว่า ดารารายบอกว่าไม่เป็นไร แม่จะมาจัดงานที่นี่เดี๋ยวดอกรักก็บานเองแหละ
เมื่ออยู่กันตามลำพัง วิวิทธิ์ถามจันทรกานต์ว่าตกลงอิงฟ้าสวยไหม
“น่าเอ็นดู หวานๆ แต่บุคลิกตรงไปตรงมามาก เจอกันทีแรกก็หมัดฮุกใส่ผมเลย”
“เสียดายจังไม่ได้เจอ ผมมัวแต่ไปตากเสื้อต้องระวังเด็กที่นี่นะครับ ผมเจอยายตัวแสบคนนึง ให้เด็กขโมย กระเป๋าสตางค์ผม แถมฉีดน้ำใส่ผมอีก ยายนี่ตัวแสบจริงๆ”
คุณชายจันทรออกมาเรียกวิวิทธิ์ให้เข้าไปคุยในห้อง จันทรกานต์จึงเดินแยกไป คุณชายจันทรฝากวิวิทธิ์ให้ดูแลจันทรกานต์เป็นพิเศษด้วย ต่อไปนี้ต้องคอยกันพิชญาให้ห่างคุณจันทร์ไว้ วิวิทธิ์ถามว่า “ทำไมครับ”
“คุณคงไม่รู้ พิชญารักคุณจันทร์ตั้งแต่สมัยเรียนที่นี่ ถึงขนาดตามคุณจันทร์ไปเรียนต่อที่อเมริกา” วิวิทธิ์ถามว่าเมื่อคุณชายทราบเช่นนี้ทำไมยอมให้พิชญามาทำงานที่นี่ “ผมขัดคุณดาวไม่ได้น่ะ อีกอย่างผมอยากดูว่าคุณจันทร์จะจัดการกับเรื่องนี้ยังไง อ้อ เรื่องนี้ห้ามรู้ไปถึงคุณดาวเด็ดขาดนะ”
พูดแล้วคุณชายเร่งให้รีบไปหาจันทรกานต์ดีกว่าเพราะพิชญายังไม่กลับ เธอคงรอจังหวะเข้าหาคุณจันทร์อยู่แน่ๆ
“ครับผม รับรองครับคุณชาย ผมจะไม่ยอมให้คุณจันทร์ตกหลุมพรางคุณพิชญาเด็ดขาด” วิวิทธิ์รีบออกไปทันที
พิชญาอ่อยจันทรกานต์อยู่จริงๆ เธอทั้งกอดยั่วยวนและออดอ้อน ถูกจันทรกานต์ปัดป้องขู่ว่าจะฟ้องจักรพัฒน์ เธอกลับบอกว่าฟ้องเลยตนจะได้หย่าเสียให้สิ้นเรื่อง เมื่อจันทรกานต์ย้ำว่าจักรพัฒน์รักเธอ พิชญาบอกว่าตนไม่ได้รักจักรพัฒน์เลยแต่รักเขาและนับวันยิ่งทั้งรักทั้งหลงเขามากขึ้น...มากขึ้น
จักรพัฒน์เลี้ยวมาเจอพอดีเขาหน้าซีดใจสั่นฝืนใจแอบดูแอบฟังต่อ...
“มันไม่ใช่ความรักหรอกซาย่า ที่คุณรักผมเพราะผมกำลังจะได้เป็นประธานบริษัทแทนคุณพ่อต่างหาก” เธอปฏิเสธว่าไม่ใช่ “ถ้าอย่างนั้นก็เพราะพี่จักรไม่รวยเหมือนแต่ก่อน” เธอบอกว่าอาจจะเกี่ยว เพราะตนเบื่อความจนมากแล้ว
“พอที กลับไปหาพี่จักรเสีย ไม่มีใครรักคุณมากเท่ากับพี่จักรอีกแล้ว อีกอย่างผมไม่ได้รักคุณ”
พิชญาคร่ำครวญว่าตนไม่เหลือใครแล้วมีแต่เขาเท่านั้นที่เป็นความหวัง บอกว่าจะหย่ากับจักรพัฒน์แล้วมาเริ่มต้นใหม่กับเขา ก็พอดีวิวิทธิ์เข้ามาขัดจังหวะ ทั้งสองต่างผละจากกัน วิวิทธิ์บอกจันทรกานต์ว่ามีงานต้องเซ็นอีกหลายเรื่องที่ห้องทำงาน ทั้งสองจึงเดินกลับไป พิชญาน้ำตาซึมเดินเลี่ยงไปอีกทาง จักรพัฒน์ก้าวออกมามองตามพิชญาไปด้วยสีหน้าเจ็บปวด
ooooooo
คืนนี้ดาริกาจงใจเปิดเพลงจากมือถือดังจนหนวกหูพลางรดน้ำต้นคุณนายตื่นสายที่ระเบียง จันทรกานต์โผล่มาที่ระเบียงถามว่าเปิดเพลงดังไปหรือเปล่า เธอประชดว่าตั้งใจเปิดให้รู้ว่าหลอกคนอื่นนั่นมันสุดจะทนแค่ไหน
จันทรกานต์บอกว่าถ้าหมายถึงเรื่องอิงฟ้าตนไม่ได้หลอกเธอ แต่อยากจะปรึกษาว่าจะทำอย่างไรดี ตนยังไม่อยากแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักและเมื่อเช้านี้พิชญาก็รุกตนอีกแล้ว ดาริกาถามว่าเขาไม่กล้าบอกความจริงใช่ไหมว่าตัวเองเป็นเกย์มีวิวิทธิ์เป็นหวานใจ พูดแล้วยกกระถางเข้าห้องไป จันทรกานต์ไม่มีโอกาสอธิบายอะไรเลย
คืนเดียวกัน จักรพัฒน์นั่งดื่มอยู่คนเดียวจนพิชญาถามว่ากลับไปดื่มอีกแล้วหรือ เดี๋ยวโรคหัวใจก็กำเริบอีกหรอก จักรพัฒน์ดึงเธอไว้ถามว่าทำไมถึงอยากทำนักไอ้งานพีอาร์อะไรนั่น เธอบอกว่าเพราะอยากมีรายได้ไม่อยากแบมือขอเงินเขาใช้ จักรพัฒน์ขอให้ไปทำที่อื่นได้ไหม เธอย้อนประชดว่าที่อื่นที่จะไปคือภูเก็ตเราจะได้ไม่ต้องเจอกันอีกเลย ดีไหม!
จักรพัฒน์เจ็บปวดกับท่าทีหมางเมินรังเกียจของพิชญา ได้แต่นั่งเศร้าน้ำตาซึม
ooooooo
ดารารายวางแผนจัดงานปาร์ตี้น้ำชาหมายให้ดอกรักบานในใจจันทรกานต์กับอิงฟ้า จันทรกานต์บอกคุณชายจันทรว่าตนไม่ได้คิดอะไรกับอิงฟ้า คุณชายพูดสบายๆว่าไม่เป็นไร ไม่ได้รักไม่ได้ชอบพ่อก็ไม่บังคับอยู่แล้ว
จันทรกานต์ซึ้งใจมากขอกอดพ่อขอบคุณที่เข้าใจ บอกว่า “ถ้าผมมีลูก ผมจะเป็นพ่ออย่างพ่อเป็นครับ”
“ขอบใจ หาสะใภ้มาให้พ่อก่อนนะลูกนะ” คุณชายจันทรหยอกเอินแล้วสองพ่อลูกก็หัวเราะอย่างเข้าใจกัน
พิชญามาทำงานในชุดคว้านคอลึกและกระโปรงสั้นแทบเสมอหู จักรพัฒน์ติงก็อ้างว่าหน้าที่ตนต้องแต่งตัวสวยสะดุดตาเป็นธรรมดา พอแยกกันไปทำงาน ยุพามาบอกพิชญาว่ามีเด็กจากมูลนิธิบ้านเด็กดีมารอพบอยู่ที่ห้องรับแขก พิชญาถามว่าเด็กข้างถนนนี่เป็นหน้าที่ตนด้วยหรือ ยุพาบอกว่าหน้าที่โดยตรงเลย ย้ำว่า “ห้องรับรองแขกนะคะคุณซาย่า”
“อย่าเรียกฉันว่าซาย่า ชื่อจริงฉัน พิชญาค่ะ ซาย่าไว้ให้คนสนิทเรียก” แล้วเดินเชิดไป
“โถ...อย่านึกว่าไม่รู้กำพืด ลูกเถ้าแก่โรงสีที่เจ๊งสิ้นเนื้อประดาตัว มาได้ผัวหม่อมหลวงหวังจะฟื้นฐานะ แต่แล้วก็เจ๊งอีก เชอะ!” ยุพาแสยะปากพูดอย่างสมเพชตามหลัง
พิชญาเข้าไปในห้องรับรองแขกเห็นอิงฟ้าแต่งตัวสบายๆ มาก็ดูถูกถามว่าจะพบคุณจันทรกานต์เรื่องอะไรไม่ทราบ อิงฟ้าบอกว่าจะพูดเรื่องทางแกรนด์จะช่วยหาทุนให้มูลนิธิ พิชญามองแต่หัวจดเท้าบอกว่าไปเรียกคุณตุ้ยมาพูดดีกว่าหรือไม่ก็คุณอิงฟ้า วรรณรัตน์
อิงฟ้าสมเพชการทำงานของพิชญาบอกว่าไว้วันหลังค่อยมาใหม่ก็แล้วกัน แกล้งถามว่าเธอชื่ออะไร ตนชอบการทำงานจัง เป็นประชาสัมพันธ์เสียด้วยแต่งตัวก็ “ซวย...ซ้วย...สวย ตู้มๆๆ” เลยถูกพิชญาไล่ตะเพิดไปให้พ้น
เป้ากับปุ๊ที่มาด้วยพยายามทักท้วง อิงฟ้าตัดบทว่า “เขาไล่เราแล้ว อยู่ทำไม เขาไม่ให้หนูเจอหม่อมหลวงรูปหล่อแล้ว อยู่ไปก็ไร้ประโยชน์ อดจีบคนหล่อเลย ไปนะจ๊ะ” อิงฟ้าหันไปลาพิชญาอย่างอ่อนหวาน
“อีเด็กบ้า นังสก๊อยข้างถนน!” พิชญาด่าตามหลังโกรธจนนมกระเพื่อม
อิงฟ้าจะกลับ แต่พอรู้จากปุ๊กับเป้าว่าเดี๋ยวอรชรจะมา เธออุทาน “หา! แม่จะมา” แล้วขอเข้าห้องน้ำทันที ปุ๊ตกใจถามว่าทำไมเราปล่อยให้อิงฟ้าเข้าห้องน้ำอีกแล้ว เป้าบอกว่า “ก็มุกเดิม แกหนีได้ทุกที” พอนึกได้ทั้งสองก็วิ่งไปที่ห้องน้ำเห็นอิงฟ้าวิ่งอ้าวไปในส่วนของห้าง ก็พากันวิ่งไล่ตาม
เป็นวันที่ห้างลดราคา 80 เปอร์เซ็นต์ ดาริกามาเลือกได้กางเกงยีนส์ขาสั้นเสื้อสายเดี่ยวเปิดพุง เอาเข้าไปลองเดินออกจากห้องลองชุดพอดี อิงฟ้าเห็นเข้าวิ่งย้อนกลับมาจ้องหน้าดาริกา ทำเอาดาริกางง??
ooooooo
อิงฟ้าถามว่า พี่ดาริกาใช่ไหม ดาริกาจำได้ว่าเป็นอิงฟ้าถามว่ามีอะไรหรือเปล่าเหมือนหนีใครมา
“กำลังหนีมาจริงๆ ค่ะ เข้าไปในห้องลองเสื้อกับฉันหน่อยนะคะ” อิงฟ้าดึงดาริกาเข้าไปในห้อง แอบมองออกมาเห็นปุ๊กับเป้ากำลังวิ่งพล่านมองหาเธอ อิงฟ้าเล่าให้ดาริกาฟังว่า
“ฉันมีนัดกับคุณจันทรกานต์ แต่ตอนนี้ไม่อยากพบแล้ว ก็เลยหนีบอดี้การ์ดที่บ้านน่ะค่ะ” แล้วอิงฟ้าก็ขอซื้อชุดที่ดาริกาใส่อยู่ ดาริกาบอกว่าตนยังไม่ได้ซื้อ อิงฟ้าขอซื้อต่อเลยเดี๋ยวตนไปจ่ายเอง
ไวเท่าความคิด อิงฟ้าถอดชุดตัวเองแลกกับชุดของดาริกาแล้วเดินอ้าวออกไปที่ลานจอดรถ เห็นอรชรกับป้าแมวเดินมาพอดี เธอรีบหลบหลังเสา เป็นซองจอดรถของผู้บริหาร วิวิทธิ์จอดรถลงมาพอดี ดุเธอว่ามาหลบอยู่ทำไมเดี๋ยวก็ชนเข้าหรอก
อิงฟ้าบอกให้เบาๆ หน่อย พอเห็นหน้ากันก็อุทาน “อ้าว...คุณอีกแล้ว!”
วิวิทธิ์ก็จำได้ถามว่ามาหลบอยู่ตรงนี้ทำไม อย่าบอกนะว่าไปขโมยอะไรเขามาอีก พอดีอรชรกับป้าแมวเดินมาทางนี้ อิงฟ้าหลบอ้อมไปหลังเสาอีก วิวิทธิ์ถามว่ามีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นหรือ
“นั่นละ แม่ฉัน อย่าให้เห็นฉันนะ แม่เอาตายแน่”
“ทำไมต้องเอาตาย”
“แม่บังคับให้ฉันมาที่นี่น่ะซี แล้วตามมาดูผลงานของฉัน ส่งสมุนมาประกบ ฉันหนีไปไหนไม่ได้เลย”
วิวิทธิ์ถามว่าแม่เธอบังคับมาทำไม เธอบอกว่าให้มาเจอผู้ชาย เขาถามว่าเอาเธอมาขายหรือ อิงฟ้าผสมโรงมั่วไปว่าก็ทำนองนั้น วิวิทธิ์ด่าว่าแม่เล้าชัดๆ อิงฟ้าไม่ทันพูดอะไรเห็นอรชรกับป้าแมวเดินมาทางนี้เลยให้เขาช่วยบังให้หน่อย อรชรเห็นแว้บๆ ถามป้าแมวว่าเขาทำอะไรกัน ป้าแมวบอกว่าสงสัยจะจู๋จี๋กันหลังเสา เลยพากันเดินผ่านไป
เมื่อวิวิทธิ์เข้าใจว่าเธอถูกแม่เล้าเอามาขายที่นี่ บอกเธอว่าไม่ต้องกลัวตนจะปกป้องเธอเองแล้วพาเธอเข้าไปในห้าง
ooooooo
ดาริกาใส่ชุดของอิงฟ้า ส่องกระจกดูอย่างชื่นชมว่าเสื้อแบรนด์นอกของแท้ ท่าจะแพงน่าดู
ปุ๊กับเป้ามาเห็นพอดี ชี้กันว่าอิงฟ้าอยู่นั่นแล้ววิ่งเข้าไปทันที
ที่อีกมุมหนึ่ง จันทรกานต์และพิชญาเดินมาด้วยกัน พิชญาบอกว่าอิงฟ้าไม่ได้มาแต่ส่งเด็กปัญญาอ่อนจากมูลนิธิมาแทน พูดจาไม่รู้เรื่อง ไม่มีสัมมาคารวะ จันทรกานต์ยืนยันว่าอิงฟ้าบอกว่าเธอจะมาเอง
อ่านละคร ดาวเคียงเดือน ตอนที่ 4 วันที่ 18 ก.ค. 57
ละครเรื่องดาวเคียงเดือนบทประพันธ์โดย รอมแพงละครเรื่องดาวเคียงเดือน บทโทรทัศน์โดย นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์
ละครเรื่องดาวเคียงเดือน กำกับการแสดงโดย ชนินทร ประเสริฐประศาสน์
ดาวเคียงเดือน ละครแนว รักตลกโรแมนติก ดราม่าคอเมดี้
ละครเรื่องดาวเคียงเดือน ผลิตโดย บริษัท บรอดคาซท์ ไทยเทเลวิชั่น จำกัด
ละครเรื่องดาวเคียงเดือนควบคุมการผลิตโดย คุณอรุโณชา ภาณุพันธ์
ละครเรื่องดาวเคียงเดือนออกอากาศทุกวันศุกร์-เสาร์และวันอาทิตย์ เวลา 20.15-22.45 น.
ละครเรื่องดาวเคียงเดือน เริ่มออกอากาศตอนแรก วันศุกร์ 18 ก.ค.นี้ ทางไทยทีวีสีช่อง3
ที่มา ไทยรัฐ