อ่านละคร สามี ตอนอวสาน(3) วันที่ 29 ธ.ค. 56

อ่านละคร สามี ตอนอวสาน(3) วันที่ 29 ธ.ค. 56

“แต่ฉันยังไม่ได้ทำหน้าที่ภรรยาที่ดีของคุณเลย คุณสู้ทำทุกอย่างเพื่อให้ฉันรักแล้วอย่าลากันไปง่ายๆ แบบนี้สิคะ คุณราพณ์...ฉันขอโอกาสให้เราได้เริ่มต้นใหม่กันอีกครั้งได้ไหมคะ”
ราพณ์รู้แต่ยังอยากได้ยิน
“ทำไมล่ะครับ”
รสิกายิ้ม
“เพราะฉันรักคุณ...”

ราพณ์วางมือบนมือรสิกาแล้วดึงตัวรสิกามากอด
“ขอบคุณนะครับคุณหญิง”

ขณะที่ราพณ์กอดจะหอมรสิกา ราพณ์รู้สึกเหม็นจนเกิดอาการคลื่นไส้ ราพณ์ถอยห่างจากรสิกาไปหาอาเจียนแทบจะหมดไส้หมดพุง รสิกาเข้ามาช่วยลูบหลังแต่ราพณ์กลับยิ่งอาเจียนหนัก รสิกาเป็นห่วงจนทำอะไรไม่ถูก
รสิกาพยายามประคองราพณ์เข้ามาในบ้าน แต่พอเข้ามาในบ้านได้ ราพณ์ก็คลื่นไส้วิ่งเข้าไปอาเจียนในห้องน้ำ ครู่ใหญ่ราพณ์เดินออกมาอย่างอ่อนเพลียมาก เขาทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาอย่างหมดสภาพ

“คุณเป็นอะไร ทำไมถึงได้อาเจียนขนาดนั้น”
รสิกาจะเข้าไปหาราพณ์ แต่พอขยับเข้าใกล้
“คุณหญิง อย่าเข้ามาครับ”
รสิกาชะงัก
“ทำไมล่ะคะ”
“เอ่อ..ผมขอร้อง อย่าเข้ามานะครับ”
รสิกาอึ้งไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น รสิกายืนมองอย่างกังวลว่าราพณ์เป็นอะไร

รสิกาเดินออกมาคุยโทรศัพท์กับรัตนวลีที่ระเบียง
“อ้ายเจอคุณราพณ์แล้วค่ะหม่อมแม่”
รัตนาวลีคุยโทรศัพท์ อาม่า แม่นม แหววคอยฟังอย่างใจจดจ่อ
“แล้วคุณราพณ์ว่ายังไงบ้าง”
“ทุกอย่างโอเคแล้วค่ะ อ้ายจะรีบพาคุณราพณ์กลับไปนะคะ”
ราพณ์เดินมึนออกมาด้านนอก
“คุณหญิง...”
“ดีขึ้นไหมคะ”
“ผมปวดหัว...”
“เดี๋ยวอ้ายเอายาให้นะคะ หม่อมแม่คะ คุณราพณ์ไม่ค่อยสบาย อ้ายขอวางสายก่อนนะคะ”
“จ๊ะ...ดูแลตัวเองด้วยนะ”
รัตนาวลีกดวางสาย
“อาคุณหญิงอีว่ายังไงบ้าง”
“น่าจะดีขึ้นแล้วค่ะ”
“แล้วจะกลับมาเมื่อไหร่คะ” แม่นมถาม
“เห็นว่าคุณราพณ์ไม่สบายน่ะค่ะ”
“โห..แล้วจะดูแลกันไปเหรอคะ คนหนึ่งป่วย อีกคนก็ท้อง”
อาม่าชะงักหันมองแหวว
“อาแหวว...อาคุณหญิงอีท้องเหรอ”
แหววรู้ว่าหลุดปาก
“ค่ะ”
อาม่าดีใจ
“นี่อั๊วกำลังจะมีหลาน อาคุณนม เรากำลังจะมีหลาน”

แม่นมยิ้มๆ มองอาม่าที่ดีใจมาก แหววมองรัตนาวลีอย่างจ๋อยๆ
ราพณ์นอนบนโซฟาสภาพไม่มีแรงมาก รสิกาถือชามข้าวต้มเข้ามาแต่นั่งอยู่ห่าง ๆ

“ทานข้าวต้มหน่อยนะคะ จะได้ทานยา นะคะ...”
ราพณ์มองสายตาอ้อนวอนของรสิกา ราพณ์ตัดสินใจลุกขึ้นมาแต่พอตักข้าวต้มจะทาน อาการเหม็นก็ยิ่งกำเริบ ราพณ์พุ่งออกไปอาเจียน รสิกามองอย่างกังวล
ราพณ์นอนซม รสิกาเช็ดตัว นั่งเฝ้าราพณ์ทั้งคืนด้วยความเป็นห่วง

ราพณ์ขยับตัวตื่นอย่างอ่อนเพลีย เขาขยับมองเห็นรสิกาที่นั่งฟุบหลับอยู่ที่โซฟาอีกตัว ราพณ์ขยับลุกไปยืนมอง ขยับจะเข้าไปหอม แต่พอเข้าไปใกล้อาการคลื่นไส้ก็กลับมาอีก ราพณ์รีบเข้าไปอาเจียน
รสิการู้สึกตัวหลังจากได้ยินเสียงอาเจียน เธอจะลุกเข้าไปหาราพณ์
“อ้าย...”
รสิกาชะงักหันมาเห็นรัตนาวลี
“หม่อมแม่ มาพอดีเลยค่ะ คุณราพณ์...”
“คุณราพณ์เป็นอะไรเหรอลูก”
ราพณ์เดินออกมาสภาพโซซัดโซเซมาก ราพณ์แปลกใจที่เห็นรัตนาวลี
“สวัสดีครับหม่อม”
“ป่วยเป็นอะไรเหรอคะคุณราพณ์”
ราพณ์ทิ้งตัวลงนั่งหมดแรง
“มันเวียนหัวน่ะครับ เหมือนโลกมันหมุนจนยืนไม่อยู่ สงสัยจะน้ำในหูไม่เท่ากัน”
“คุณราพณ์อาเจียนจนอ้ายใจไม่ดีเลยค่ะ ไปหาหมอไหมคะ”
“ขอผมนอนอีกสักพักนะ”
รสิกามองด้วยความเป็นห่วง
“ทานอะไรหรือยังอ้าย แม่ซื้อของกินมาให้ด้วยนะ”
“แม่มีของเปรี้ยวๆ ไหมคะ...อ้ายอยากกิน”
รัตนาวลียิ้ม

“มีสิจ๊ะ”
ครู่หนึ่งจานมะม่วง มะยม มะขาม ตะลิงปลิง วางอยู่เต็ม ราพณ์ที่ลืมตามองเห็นจานรวมของเปรี้ยวตรงหน้า เขามองไม่วางตาแล้วขยับลงมานั่งมองโดยที่รสิกากับรัตนาวลีไม่ทันสังเกต

“ครบทุกอย่างเลยจ๊ะ”
รสิกามองน้ำลายสอมาก รสิกาจะหยิบแต่ช้ากว่าราพณ์ที่หยิบๆ กินแบบเมามันส์มาก จนรสิกาที่นั่งกัดมะม่วงมองเหวอ ๆ
“อร่อยมากเลยครับหม่อม”
รัตนาวลีกับรสิกามองหน้ากัน แล้วมองราพณ์ที่กินๆ เหมือนอดอยาก พอรู้สึกตัวว่าโดนมองอยู่ก็รีบยื่นจานคืนให้แต่ในจานเหลืออยู่ไม่กี่ชิ้น
“อร่อยก็ทานให้หมดเลยค่ะ ฉันเอาอันใหม่ให้อ้ายก็ได้ค่ะ”
“ครับ...” ราพย์กินเลย
“คุณหายปวดหัวแล้วเหรอคะ”
“พอได้กินแล้วรู้สึกดีขึ้นมากเลยครับ”
รสิกาห่วง
“ไปหาหมอเถอะค่ะ ตรวจให้รู้ดีกว่าว่าเป็นอะไร”
รัตนาวลีมองจานของเปรี้ยว มองราพณ์ ประมวลทุกอย่างอย่างเข้าใจแล้วยิ้มขำ
“ไม่ต้องไปหรอกจ๊ะ คุณราพณ์ไม่ได้ป่วยหรอก”
ราพณ์กับรสิกาหันมองรัตนาวลี
“แค่...แพ้ท้องแทนเมียน่ะ ไม่นานก็หาย”
ราพณ์กับรสิกาอึ้ง
“ท้อง....” ราพณ์หันมองรสิกา “นี่คุณหญิงท้องเหรอครับ”
“ค่ะ ตอนนี้คุณไม่ใช่แค่สามีนะคะ คุณกำลังจะเป็นพ่อคนแล้วด้วย”
ราพณ์ดีใจมาก
“ผมกำลังจะเป็นพ่อคน ผมจะมีลูก”
ราพณ์เข้ากอดรสิกาดีใจจนลืมทุกข์ลืมทุกสิ่งทุกอย่าง
“ผม...อุ๊บ...” แต่แล้วก็คลื่นไส้ ราพณ์กลั้นไม่ไหวรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำแล้วอาเจียนเต็มที่
รสิกามองตามอย่างสงสาร
“คุณราพณ์ต้องรับภาระหน้าที่ ต้องเป็นสามีที่เข้มแข็ง แต่ให้แกร่งยังไงก็ต้องการกำลังใจจากภรรยาคนที่รักและเข้าใจ ที่จะคอยช่วยแบ่งเบา...วันนี้อ้ายเข้าใจแล้วใช่ไหมลูกว่าอ้ายจะช่วยคุณราพณ์ได้ยังไง”
“ค่ะหม่อมแม่...อ้ายจะอยู่เคียงข้างเขา เป็นภรรยาที่ดีของเขาให้สมกับที่เป็นคู่ชีวิต”

รัตนาวลีกอดรสิกายิ้มอย่างยินดี
ราพณ์ยืนอยู่บนโขดหินเพียงลำพังรอพระอาทิตย์ขึ้นยามเช้า

“คุณราพณ์คะ”
ราพณ์หันมาเห็นรสิกากำลังพยายามเดินขึ้นมาบนโขดหิน
ราพณ์ตกใจ
“คุณหญิง อย่าขึ้นมาครับ ตอนนี้คุณต้องระวังนะครับ มันอันตราย”
รสิกายื่นมือ ราพณ์มองยังไม่ทันถาม รสิกาก็พูดขึ้นมาก่อน
“ตั้งแต่ท่านพ่อเสีย อ้ายต้องดูแลทุกคนในวังเพียงลำพังมาตลอด อ้ายไม่เคยกลัวถ้าปลายทางมันคือความสุขของทุกคน วันนี้ปลายทางของอ้ายคือคุณ คือครอบครัวของเรา อ้ายไม่กลัวความยากลำบากแลกกับการที่จะได้ขึ้นไปยืนอยู่กับคุณบนนั้น แต่ถ้าคุณไม่อยากให้อ้ายต้องขึ้นไปตามลำพัง คุณสามีก็พาอ้ายขึ้นไปสิคะ”
“คุณมั่นใจในตัวผม”
รสิกาหนักแน่น
“ค่ะ...”
ราพณ์ยิ้มแล้วจับมือรสิกา พารสิกาขึ้นมาบนโขดหินอย่างระมัดระวัง รสิกายิ้มให้
“วันนี้อ้ายไม่ใส่น้ำหอมนะคะ”
“ถ้าผมยังเหม็นอีกคงเป็นอาการเบื่อเมียแล้วล่ะครับ”
รสิกางอนๆ
“กล้าเบื่อเหรอคะ...”
ราพณ์ยิ้ม
“ถ้าเบื่อหมายถึงการหมดรักล่ะก็ ผมแน่ใจว่าผมจะไม่มีวันเบื่อคุณเลย”
รสิกากอดราพณ์อย่างปลื้มๆ
“อ้ายคงเป็นผู้หญิงที่โชคดี ที่ได้พบสามีที่รักอ้าย...และอ้ายก็รักเขา”
“ผมเคยคิดว่าการเป็นสามี คือการได้แต่งงานกับใครสักคนที่ผมรัก แต่วันนี้ผมรู้แล้วว่าหน้าที่ของ สามีคือ ผู้นำครอบครัวที่ภรรยาและสมาชิกในครอบครัวจะฝากชีวิตไว้ได้ การดูแลชีวิตของทุกคนในครอบครัว ทั้งทุกข์และสุข มันไม่ง่ายเลย...บทพิสูจน์ของการเป็นสามีของผู้หญิงที่ผมรักมันช่าง...ยาก...”
“แต่คุณก็พิสูจน์ตัวเองให้อ้ายเห็น คุณทำให้อ้ายภูมิใจ...”
รสิกาจับมือของราพณ์ขึ้นมาแล้วเอามืออีกข้างวางลงบนมือราพณ์
“อ้ายฝากชีวิตไว้ในมือคุณแล้วนะคะ”
ราพณ์ยิ้ม รสิกามองไปทางทะเลเห็นพระอาทิตย์กำลังจะขึ้น
“พระอาทิตย์กำลังจะขึ้นแล้วค่ะ...”
ราพณ์กอดรสิกาจากด้านหลัง
“ผมจะดูแลคุณและลูกให้ดีที่สุด ผมสัญญา”
รสิกายิ้มปล่อยให้ราพณ์กอด ทั้งคู่เฝ้ามองพระอาทิตย์ที่ส่องแสงสว่างเหมือนชีวิตคู่ของทั้งคู่ที่จะเริ่มใหม่อีกครั้งด้วยความอบอุ่น ตลอดไป
ความสุขของครอบครัวลิ้มวัฒนาถาวรกุลกลับมาอีกครั้ง รังรองกับรุ้งรายช่วยกันทำงานอย่างมีความสุข
รัตนาวลี อาม่า แม่นม มีระรินกับพระลบอยู่คุยเป็นเพื่อน ระรินนวดอาม่า พระลบนวดรัตนาวลียิ้มๆ

ทุกคนในครอบครัวถ่ายรูปร่วมกันพร้อมหน้า ราพณ์กับรสิกายืนอยู่กลางอย่างเป็นผู้นำครอบครัว มือราพณ์จับมือรสิกาไว้ ทั้งสองยิ้มอย่างภูมิใจ

*******อวสาน******

อ่านละคร สามี ตอนอวสาน(3) วันที่ 29 ธ.ค. 56

ละครสามี บทประพันธ์โดย พัดชา
ละครสามี บทโทรทัศน์โดย สองปุณณณฐ
ละครสามี กำกับการแสดงโดย แมน เมธี
ละครสามี ผลิตโดย บริษัท เมกเกอร์ เจ กรุ๊ป จำกัด
ละครสามี ควบคุมการผลิตโดย จริยา แอนโฟเน่
ละครสามี ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ