อ่านละคร สามี ตอน 12/3 วันที่ 24 ธ.ค. 56
“ตอนนี้เธอควรจะอยู่ที่ไหน สิริโสภา”สิริโสภาอึ้งเห็นทุกคนมองมา รีบออกไป อาม่าคร่ำครวญ เสียใจอย่างหนัก
“อั๊วทำเวรทำกรรมอะไรไว้ ทำไมลูกหลานของอั๊วถึงต้องเจอเรื่องแบบนี้”
“นี่เราทำให้เฮียรามเป็นบ้าจริงๆ เหรอเจ้” ระรินใจเสีย
รุ้งรายกับรังรองรู้สึกผิดกับเรื่องที่เกิดขึ้น
“ตอน 10 ขวบก็ตอนที่ม๊าเราตายใช่ไหมราพณ์” รังรองถาม
“เป็นเพราะรุ้งด้วยใช่ไหมเฮีย รุ้งด่าน้อง รังเกียจน้อง รามมันต้องอยู่ตัวคนเดียวมาตลอด” รุ้งรายบอกอย่างรู้สึกผิด
รัตนาวลีกับแม่นมฟังแล้วรู้สึกสงสารรามมาก
“ทุกคนไม่ได้รังเกียจที่รามไม่สบายใช่ไหมครับ” ราพณ์ถามขึ้น หลังจากสังเกตุท่าทีทุกคน
“รินอยากขอโทษเฮียราม...” ระรินสะอื้น
“เรายังแก้ตัวทันใช่ไหมราพณ์” รังรองถาม
“ผมดีใจที่ทุกคนไม่รังเกียจราม อาการของรามต้องกินยาตลอดชีวิต แต่ไม่ว่าจะยากแค่ไหน เราจะไม่มีวันทิ้งราม เขาจะต้องกลับเข้ามาเป็นน้องชายของเรา เป็นเฮียของริน” ราพณ์บอกอย่างหนักแน่น
“ฉันเชื่อนะคะว่าถ้าคุณรามได้รู้ เขาจะต้องมีความสุขมาก” รัตนาวลีพยายามพูดให้ทุกคนสบายใจ
“วันนี้ป๊าไม่อยู่แล้ว ผมเป็นลูกชายคนโต มีหน้าที่รับผิดชอบทุกข์สุขของทุกคนในครอบครัว ขอให้ทุกคนเชื่อมั่นในตัวผม เชื่อมั่นในคำสอนของป๊า เรา...จะก้าวผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกัน”
ราพณ์ประกาศ แล้วเข้าไปกอดอาม่า
“ผมจะดูแลอาม่าเองนะครับ”
ระริน รังรอง รุ้งรายเข้ากอดอาม่า
“เราจะดูแลอาม่านะคะ”
รัตนาวลี แม่นมมองพี่น้องที่รวมเป็นใจเดียวกันพลอยดีใจไปด้วย
“จับคนที่มันทำร้ายป๊าลื้อให้ได้นะอาราพณ์...พวกลื้อทุกคนเป็นพี่น้องสายเลือดเดียวกัน คำที่ป๊าลื้อสอนให้สามัคคี และกตัญญู สองคำนี้จะทำให้พวกลื้อเจริญรุ่งเรืองตลอดไป จงจำเอาไว้” อาม่าสอนลูกหลาน
“เจ้อยากจะไปรับรามกลับมา อยากจะขอโทษ” รังรองบอกอย่างไม่สบายใจ
“ตอนนี้ให้รามได้อยู่คนเดียวสักพัก ส่วนพวกเรามีหน้าที่ที่ต้องทำในฐานะลูก เราจะส่งวิญญาณของป๊าให้ไปสู่สุขคตินะ”
ทุกคนมองกันอย่างร่วมใจ อาม่ามองราพณ์แล้วยิ้มอย่างยินดี ที่ทุกอย่างกำลังจะดีขึ้น
ลินดาเดินออกมาที่หน้าตึก สิริโสภาตามออกมา
“คุณลินดา” สิริโสภาเรียก
ลินดาชะงักหันมาว่ามีอะไร
“เจ้าสัวก็ตายแล้ว...เมื่อไหร่คุณจะเล่นงานคุณหญิงซะที ฉันอยากให้มันทุกข์ทรมานยิ่งกว่าตายทั้งเป็น”
“รอ...ไม่เกินสองวัน พวกมันต้องแทบบ้าแน่”
สิริโสภามองลินดาอย่างมีความหวัง
ชนพกับฤดีต่างพากันยินดี เมื่อชาญชัยเล่าว่า เจ้าสัวเรียวเสียชีวิตแล้ว
“ตายซะที นึกว่าจะอึดไปสักกี่น้ำ” ฤดีบอกอย่างสะใจ
“ถ้าเป็นอย่างที่แกว่าเท่ากับว่าตอนนี้พวกมันไม่มีหลักฐาน ไม่มีพยานที่จะชี้ตัวแกอีกแล้ว” ชนพสบายใจ
รังรองที่แต่งชุดดำเรียบร้อยลงมา ชะงักที่ได้ยินเสียงชนพ
“ตอนนี้ไม่มีใครเอาผิดเราได้อีกแล้ว แกรีบทำลายหลักฐานที่เป็นเอกสารทั้งหมด แล้วหาลูกค้ามาเคลียร์ยอดพวกนั้นซะ”
“แต่ผมว่าไอ้ราพณ์มันเริ่มสงสัย” ชาญชัยกังวล
“ถึงมันรู้แต่ไม่มีหลักฐานก็ทำอะไรเราไม่ได้” ชนพมั่นใจ
“ครับ”
รังรองอึ้งไปสงสัยว่าทั้งสามคนพูดถึงเรื่องอะไร
“แล้วนี่เมียแกทำอะไรอยู่” ชนพถาม
รังรองละล้าละลังตัดสินใจทำเป็นเพิ่งเดินลงมาทำเนียน ๆ
“คุณพ่อคุณแม่คะ รองจะไปดูที่งานก่อน คืนนี้คุณพ่อคุณแม่จะไปหรือเปล่าคะ” รังรองถาม
“ฉันยุ่ง ๆ วันไหนว่างฉันจะไปเอง ไม่ต้องถาม” ฤดีชักสีหน้าไม่พอใจ
“ค่ะ คืนนี้รองจะไปค้างที่บ้านป๊านะคะ” รังรองรับคำนิ่งๆ
“จะไปตายที่ไหนก็ไป”
“รองไปก่อนนะคะ”
ฤดีมองตามเหยียด ๆ
“ให้มันน้อย ๆ หน่อยคุณ อย่าให้มันแรงนัก” ชนพปราม
“เมื่อไหร่จะไล่มันออกไปซะที แม่เกลียดหน้าโง่ๆ อย่างมัน หมากที่ไม่มีประโยชน์เก็บไว้ก็รกหูรกตา”
“ผมกำลังจะหาทางเปิดโครงการใหม่แล้วจะแยกตัวออกมา ตอนนี้อดทนไปก่อนนะแม่”
รับรังรองที่ยังแอบฟังอยู่ด้านนอก ฟังอย่างรู้สึกเจ็บปวด และเริ่มคิดตัดสินใจ ตัดใจจากชาญชัยอย่างจริงจัง
ราพณ์ รสิกาและรัตนาวลีลงจากรถเดินเข้ามา พบเง็กที่มารอรับ
“พระลบล่ะ” ราพณ์ถาม
“หลับแล้วค่ะ คุณรามกลับมาแล้วนะคะ”
“อืม...อาม่าอยู่ไหน”
เง็กอ้ำอึ้งไปนิดมองไปทางห้องรับแขก ราพณ์ตัดสินใจเดินเข้าไป
ราพณ์เดินเข้ามาในห้องรับแขกพร้อมรสิกา ทั้งคู่ชะงักที่เห็นรังรอง รุ้งราย ระรินต่างเข้ากอดอาม่าอย่างต้องการที่พึ่งพิง รัตนาวลีกับแม่นมอยู่ข้างๆ คอยมองไม่ห่าง
ราพณ์ขยับเข้าไปนั่งคุกเข่าตรงหน้า อาม่าวางมือบนหัวราพณ์
“ลื้อทำดีที่สุดแล้วอาราพณ์ ป๊าลื้อจะต้องภูมิใจในตัวลื้อแน่”
“แล้วต่อไปเราจะเป็นยังไงคะอาม่า” ระรินถาม
“ก็มีชีวิตอยู่ต่อไป...ยืนอย่างเข้มแข็งเป็นลิ้มวัฒนาถาวรกุลที่ป๊าพวกลื้อจะต้องภูมิใจ”
ทุกคนกอดอาม่าอย่างต้องการที่พึ่งพิง อาม่าลูบหัวทุกคนอย่างปลอบโยนในวันที่ยังคงต้องเป็นหลักยึดให้กับลูกหลานทุกคน
รัตนาวลีที่ดูเพลียๆ เดินออกมา รสิกาตามออกมา
“หม่อมแม่...เหนื่อยไหมคะ” รสิกาถาม
“นิดหน่อยจ๊ะ” รัตนาวลีตอบ
รสิกาเข้ากอดรัตนาวลี
“เป็นเพราะอ้ายหรือเปล่าคะหม่อมแม่ ที่เจ้าสัวต้องตายเพราะ....”
“แม่รู้ว่าอ้ายเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น แม่ก็เสียใจ แต่ถ้าเราปล่อยให้ความเสียใจทำร้ายตัวเรา แล้วครอบครัวของเราจะเป็นยังไง อ้ายเป็นภรรยาคุณราพณ์เป็นสะใภ้ใหญ่ของบ้านนี้ อ้ายต้องเป็นหลักให้กับสามีและครอบครัว เป็นคู่ทุกข์คู่ยาก”
“คู่ทุกข์คู่ยาก”
“แม่เชื่อว่าอ้ายพบความสุขในชีวิตคู่แล้ว แต่คู่ชีวิตที่แท้จริงจะต้องร่วมทั้งสุขและทุกข์ ทุกข์คือสิ่งที่ผ่านไปได้ด้วยความยากลำบาก วันนี้คุณราพณ์กำลังเจอทุกข์ อ้ายกลัวความยากลำบากหรือเปล่าลูก”
รสิกามองรัตนาวลีอย่างคิดตาม
ราพณ์เดินเข้ามาในห้องทำงานเปิดไฟ มองเก้าอี้ทำงานของเจ้าสัวเรียว เขาขยับไปยืนพิงตรงตู้ส่วนที่วางเครื่องเสียง ราพณ์มองเครื่องเสียงแล้วกดปุ่ม Play เพลง The Missing time ดังไปทั่วบริเวณคฤหาสถ์เจ้าสัว ทุกคนในบ้านต่างพากันเศร้า
อาม่ายืนอยู่หน้าเตากำลังทำน้ำซุป แม่นมยืนอยู่ห่าง ๆ เป็นเพื่อน มือก็ซอยต้นหอมไปพลางมองอาม่าไปอย่างเป็นห่วง ระหว่างที่อาม่าคนหม้อซุปแล้วตักชิม อาม่าน้ำตาร่วงด้วยความคิดถึงเจ้าสัวเรียว
แหวว เง็ก กิมท้อ ต่างนั่งเก็บเช็ดจาน เช็ดน้ำตากันด้วยความเศร้า
มุมห้องรับแขก ระรินนั่งซุกตัวร้องไห้อยู่ข้างโซฟา รุ้งรายนั่งอยู่พื้นข้างเก้าอี้หัวโต๊ะที่โต๊ะอาหาร รุ้งรายซบกับเก้าอี้ ร้องไห้ รังรองกอดรูปเจ้าสัวเรียวนั่งร้องไห้อยู่ที่มุมหนึ่ง
ห้องนอนเจ้าสัวเรียว...รัตนาวลีนั่งลงบนเตียง มือแตะบริเวณที่เจ้าสัวเรียวเคยนอน รัตนาวลีร้องไห้อย่างไม่อาจเก็บไว้ได้
รามนั่งอยู่ที่ด้านนอกระเบียงมองพระจันทร์ แล้วร้องไห้ สิริโสภาที่นั่งมองไม่ได้เสียใจแต่รู้สึกหดหู่กับสภาพของคนทั้งบ้าน
รสิกาเข้ามาเห็นราพณ์ที่นั่งมองเก้าอี้ทำงานของเจ้าสัวเรียว เธอเข้ามายืนด้านหลังเก้าอี้วางมือบนบ่าราพณ์ แล้วค่อยๆ เลื่อนตัวลงมาซบหน้ากับหน้าราพณ์อย่างปลอบโยน ราพณ์ขยับซบหน้ากับหน้ารสิกาทั้งคู่น้ำตาร่วงไม่ต่างกัน
รสิกากับราพณ์เข้ามาในห้องนอน รสิกาส่งผ้าขนหนูให้ เพื่อไปอาบน้ำ
“ขอบคุณนะครับที่ยืนอยู่เคียงข้างผม”
“พักผ่อนเถอะค่ะ คุณเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ฉันจะเตรียมชุดนอนให้”
ราพณ์ยิ้มแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
รสิกาหันกลับมาเปิดตู้เสื้อผ้าแล้วชะงัก เมื่อเห็นว่าชุดของเธอ ถูกฉีกกระชากขาดเป็นริ้วๆ เธอดึงออกมาดูรู้สึกหวั่นๆ สงสัยเหลือเกินว่าฝีมือใคร
วันใหม่ ราพณ์กับทุกคนมาพร้อมหน้ากันที่โต๊ะอาหาร ตามคำสั่งอาม่า
“อาม่าให้ไปตามทุกคนลงมาด่วน มีอะไรเหรอครับ” ราพณ์สงสัย
กิมท้อเดินนำราม กับสิริโสภาเข้ามา
“คุณรามมาแล้วค่ะ”
“เอาล่ะ เช้านี้อาม่าทำโจ๊กซุปไก่ อยากให้ทุกคนมากินพร้อมหน้ากัน จ๋อ ๆ” อาม่า
ราพณ์กับรสิกาจะนั่งที่เดิม
“อาราพณ์ นั่นไม่ใช่ที่ของลื้อ” อาม่าสั่ง
ราพณ์ชะงัก มองอาม่าที่เดินไปที่เก้าอี้หัวโต๊ะ อาม่าวางมือบนเก้าอี้
“ที่ของลื้ออยู่ที่นี่” อาม่าพูด
ราพณ์มองอาม่า รู้หน้าที่แต่ยังรู้สึกว่าตัวเองไม่มีบารมีเท่า
“เชิญค่ะคุณราพณ์” รัตนาวลียิ้มให้
ราพณ์จำต้องเดินไปนั่งที่เก้าอี้หัวโต๊ะ ราพณ์มองแล้วตัดสินใจลงนั่งท่ามกลางสายตาที่ยินยอมของทุกคน
“อ้ายมานั่งตรงนี้นะลูก” รัตนาวลีชี้ไปที่นั่งเดิมของตัวเอง
“แต่...”
“มันถึงเวลาของลูกแล้ว...”
รสิกาเดินไปนั่งแทนที่รัตนาวลีที่ขยับไปนั่งเก้าอี้ตัวถัดไปจากอาม่า
“ทุกคนนั่งลง” อาม่าพูด
รามจะขยับเก้าอี้ตัวเดิม
“ราม แกต้องมานั่งตรงนี้” ราพณ์บอก
ราพณ์ชี้ที่เก้าอี้ตัวด้านขวามือที่เขาเคยนั่ง รามอึ้ง
“เฮียจะให้ผมนั่งตรงนั้นเหรอ”
“ใช่ แกเป็นลูกชายของป๊า เมื่อราพณ์ขึ้นเป็นหัวหน้าครอบครัว คนที่ต้องนั่งแทนที่ราพณ์คือแก” รังรองเป็นคนบอก
รามอึ้งไม่อยากเชื่อกับคำที่รังรองพูด
“นี่เจ้เสียสติหรือเปล่า”
“เฮียราม....” ระรินเข้าจับมือราม “มานั่งตรงนี้สิเฮีย”
ระรินดึงรามมานั่งที่เก้าอี้
“ทุกคนคะ” รุ้งรายพูด
รามมองคิดว่ารุ้งรายจะแย้ง
“ทานข้าวกันเถอะค่ะ รุ้งหิวแล้ว...”
ทุกคนลงนั่ง รามยังยืนเก้ๆ กัง ๆ
“นั่งสิราม ไม่กินข้าวหรือไง” รุ้งรายถาม
รามลงนั่งอย่างไม่เข้าใจนักว่าเกิดอะไรขึ้น
“หนูสิ...นั่งสิจ๊ะ” รัตนาวลีหันไปชวน
สิริโสภานั่งลงข้างราม สิริโสภาสบตากับรสิกาที่เริ่มมองเธออย่างระแวง สิริโสภามองแล้วยิ้มให้สิริโสภาแต่สายตาท้าทายมาก รสิกาพยายามไม่สนใจ
ทุกคนเริ่มทานอาหาร บรรยากาศความเข้มแข็งจะค่อยๆ ก่อตัวขึ้นภายในตัวสมาชิกทุกคนในบ้านอีกครั้ง
รสิกาถือกระเป๋าและข้าวของเดินลงมาจากตึกจะไปที่รถ สิริโสภาตามออกมาในระระยะประชิด
“ฉันช่วยนะคะ”
รสิกาตกใจจนปล่อยของหล่นกระจาย ระรินที่ออกมาเห็นก็โวยวาย
“เธอทำอะไรคุณหญิง”
ระรินผวาเข้ามาเตรียมปกป้องเลยทีเดียว
“คิดจะทำอะไร”
สิริโสภามองไม่หลบตาแต่ไม่ตอบ
“น้องรินคะ คุณสิเขาไม่ได้ทำอะไรพี่ พี่ซุ่มซ่ามเอง ขึ้นรถเถอะค่ะ”
รสิกาดึงระรินไปขึ้นรถ ระรินขัดใจนั่งที่นั่งข้างคนขับ รสิกาขึ้นประจำที่คนขับ สิริโสภายิ้มจิตๆ ชอบใจ แล้วเปิดประตูขึ้นนั่งด้านหลังตรงกับที่นั่งคนขับ
รสิกาสตาร์ทรถ จะขยับรถออก เธอมองกระจกหลังเห็นสายตาสิริโสภาที่จับจ้องมองมาอย่างจิตๆ เธอตกใจเหยียบเบรกกะทันหัน ปึ้ก! ระรินหน้าแทบชนคอนโซล
“คุณหญิงเป็นอะไรคะ” ระรินถาม
“ไม่มีอะไรค่ะ ไม่มี”
รสิกาตั้งสติ สิริโสภาแอบยิ้มพอใจคิดว่าเขย่าขวัญรสิกาได้
ราพณ์ รุ้งราย และรังรองอึ้ง เมื่อกันต์มาหาที่บริษัท พร้อมข้อมูล
“เราตรวจสอบพบว่าในขวดยาลดคอเรสเตอรอลของเจ้าสัวทั้งหมด เป็นยาปลอม ที่มีส่วนประกอบของสารหนู มีลักษณะและสีคล้ายกับยาที่เจ้าสัวได้รับประจำ แต่ยาปลอมตัวนี้จะไม่มีตรากำกับ”
“มันเกิดขึ้นได้ยังไง” รังรองสงสัย
“ใครเป็นคนดูแลเรื่องยาของเจ้าสัวครับ” กันต์ถาม
“คุณหญิง...” ราพณ์ตอบ
“ที่ผ่านมาไม่เคยมีปัญหา ยาชุดนี้ฉันกับคุณหญิงเพิ่งไปรับมาใหม่เมื่อวันก่อน” รุ้งรายอธิบาย
“ถ้างั้นก็อาจเกิดการสับเปลี่ยนยา” กันต์เริ่มเดาออก
“เป็นไปไม่ได้ ยาชุดนี้คุณหญิงกับรุ้งรับมาจากโรงพยาบาลแล้วก็ออกมาพร้อมกัน รุ้งอยู่กับคุณหญิงตลอด แล้วก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่คุณหญิงจะทำร้ายป๊า” รุ้งรายบอกทันที
“หรือว่าคุณหญิงยังแค้นป๊าอยู่” รังรองสงสัย
“ไม่จริง คุณหญิงไม่ทำแบบนั้นแน่” ราพณ์ยืนยัน
“ยังไงผมก็คงต้องขอให้คุณหญิงให้การกับผม” กันต์บอกทันที
ราพณ์หนักใจมาก แล้วบอกทันที
“ฉันขอให้เรื่องนี้รู้กันแค่เราในห้องนี้ ถ้าเรื่องนี้แพร่งพรายอออกไปมันไม่เป็นผลดีแน่”
ทุกคนรับฟังอย่างเข้าใจ
“คืนนี้ฉันจะไปไหว้ป๊าแกนะ” กันต์บอกก่อนกลับ
“แล้วเจอกัน”
กันต์แยกไปอีกทาง ทันทีที่ราพณ์ รุ้งราย รังรอง ก้าวออกมาด้านนอกก็ต้องชะงักที่กลุ่มนักข่าวกรูกันเข้ามา
“คุณราพณ์ครับ ขอสัมภาษณ์หน่อยนะคะ ข่าวลือว่าเจ้าสัวเรียวเสียชีวิตเพราะโดนวางยาจากคนใกล้ชิด เป็นความจริงหรือเปล่าคะ”
ราพณ์กันคนอื่นๆ อึ้งว่านักข่าวรู้ได้ยังไง
“ช่วยตอบคำถามด้วยนะคะ คุณราพณ์”
ทั้งสามคนไม่ตอบพากันเดินเลี่ยง กลุ่มนักข่าวยังตามไม่เลิก
“นักข่าวรู้เรื่องได้ยังไง” รุ้งรายสงสัย
“ราพณ์ แบบนี้คุณหญิงจะโดนตามด้วยไหม” รังรองกังวล
ราพณ์เป็นห่วงรสิกามาก
รสิกา กับระรินเดินออกมาจากห้องทำงานด้วยกัน
“รีบไปตั้งแต่ตอนนี้เลยเหรอคะคุณหญิง” ระรินถาม
“คืนนี้แขกน่าจะเยอะกว่าเมื่อวาน พี่อยากให้แน่ใจว่าทุกอย่างมันจะเรียบร้อยน่ะ”
รสิกาชะงักที่มองไปเห็นสิริโสภากำลังมองมานิ่งๆ ระรินมองตอบอย่างไม่ชอบใจ
“รีบไปเถอะค่ะคุณหญิง”
รสิกายอมเดินตามระรินออกไป แต่พอเปิดประตู นักข่าวก็เข้ามาถ่ายภาพรุมล้อมจนรสิกา ระรินตกใจ
อ่านละคร สามี ตอน 12/3 วันที่ 24 ธ.ค. 56
ละครสามี บทประพันธ์โดย พัดชาละครสามี บทโทรทัศน์โดย สองปุณณณฐ
ละครสามี กำกับการแสดงโดย แมน เมธี
ละครสามี ผลิตโดย บริษัท เมกเกอร์ เจ กรุ๊ป จำกัด
ละครสามี ควบคุมการผลิตโดย จริยา แอนโฟเน่
ละครสามี ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ