อ่านละคร สามี ตอน 11/5 วันที่ 21 ธ.ค. 56
สิริโสภาตามหลังมา สกรรจ์เห็นสิริโสภา“สวัสดีครับคุณสิ ผมเคยกลับไปเยี่ยมที่โรงพยาบาลแต่ไม่พบคุณสิแล้ว”
“ฉันหายดีแล้วล่ะค่ะ ขอบคุณนะคะ”
ระรินมองสกรรจ์ที่ทักทายสิริโสภา ระรินมองสกรรจ์อย่างสนใจว่าเป็นหนทางที่จะช่วยสืบเรื่องสิริโสภา
“วันนี้ผมไม่ได้มาเยี่ยมเฉย ๆ นะครับ ผมมาในฐานะลูกค้า”
รสิกามองแปลกใจ
รสิกา ชวนสกรรจ์เข้าไปในห้องทำงาน ระรินนั่งอยู่ด้วย
“ออกแบบบ้านพักที่เขาใหญ่เหรอคะ” รสิกาถามอย่างสนใจมาก
“ครับ คุณพ่อผมมีบ้านที่ซื้อทิ้งไว้นานมากแล้ว อากาศที่นั่นดีมาก ผมอยากจะตกแต่งบ้านพักใหม่ให้ครอบครัวน่ะครับ ไม่ทราบว่าคุณหญิงจะมีคิวว่างให้กับงานเล็กๆอย่างผมหรือเปล่า”
“คุณหญิงคะ อีกสิบนาทีคุณกอบกู้เชิญไปที่ห้องทำงานเรื่องพรีเซ้นต์งานโรงแรมกลางวันนี้ให้กับเฮียราพณ์ค่ะ” ระรินขัด
“เอ่อ...ถ้างั้น...”
“เดี๋ยวรินรับข้อมูลงานของคุณสกรรจ์ให้เองนะคะ”
สกรรจ์มองระรินอย่างไม่อยากเชื่อ
“น้องริน...”
“รินจะได้ฝึกรับงานกับลูกค้าด้วยไงคะ ลูกค้าคนแรกเป็นเพื่อนคุณหญิง รินว่าคงจะไม่ยากนัก”
สกรรจ์มองระรินรู้สึกว่าระรินมีอะไรมากกว่านั้น
“ถ้าอย่างนั้น พี่ฝากน้องรินด้วยนะคะ น้องรินเป็นผู้ช่วยของฉันค่ะ คุณสกรรจ์ฝากเรื่องไว้กับน้องรินได้เลยนะคะ แล้วฉันจะติดต่อกลับไปนะคะ”
รสิกาออกไปข้างนอก ระรินถามทันที
“คุณไม่ทราบหรือไงว่าคุณหญิงแต่งงานแล้ว”
“ทราบครับ แต่ผมกับคุณหญิงคบกันในฐานะเพื่อนที่บริสุทธิ์ใจต่อกัน”
ระรินทำหน้าแบบไม่มีความเชื่อถือเลยสักนิด
“เอาล่ะ ไม่ต้องเกริ่นให้ยืดยาว คุณมีเรื่องอยากคุยกับผมใช่ไหม”
ระรินเหวอที่สกรรจ์รู้ทัน
“คุณรู้ได้ยังไง”
สกรรจ์ยิ้มกวนประสาท
“คุณคงไม่รู้ตัวว่าเป็นคนชัดเจน เกลียด ชอบ ไม่ชอบ อยากรู้อยากเห็นก็แสดงออกเต็มที่ คุณน่ะทำท่าลุกลี้ลุกลนตั้งแต่ผมก้าวเข้ามาในห้องนี้แล้ว”
สกรรจ์กอดอกรอแบบรอให้พูด ระรินยอมลงให้เพราะต้องพึ่งเขา
“คุณรู้ใช่ไหมว่าคุณหญิงกับสิริโสภาเขารู้จักกันได้ยังไง”
“ทำไมคุณถึงสนใจเรื่องนี้”
“นี่คุณ อย่าลีลาให้มันมากนัก” ระรินหงุดหงิดแต่ท่าทีสกรรจ์ไม่ยอมบอกง่ายๆ แน่ถ้าไม่ยอมพูดก่อน “ฉันรู้สึกว่าคุณสิไม่น่าไว้ใจ ไม่อยากให้อยู่ใกล้คุณหญิง”
สกรรจ์สนใจ
“ผมพร้อมจะตอบทุกคำถาม ถ้าคุณพร้อมจะเล่าทุกอย่างที่คุณสงสัยให้ผมฟัง”
ระรินมองสกรรจ์อย่างหงุดหงิดที่พูดไม่รู้เรื่อง แต่สกรรจ์ยิ้มยืนยันตามนั้น ระรินมองอย่างตัดสินใจ
สิริโสภายืนอยู่ที่โต๊ะทำงานศิริพรดูเอกสาร ได้ยินเสียงประตูเปิดจากห้องรสิกา สิริโสภายังไม่เงยหน้ามอง ระรินเดินนำสกรรจ์ออกมาจากห้อง
“คิดว่าอาทิตย์หน้า ผมคงให้ข้อมูลที่คุณอยากทราบเพิ่มเติมได้ครับ”
“ดีค่ะ ยิ่งรู้ละเอียด เราจะได้อุดรูรั่วได้ดียิ่งขึ้น ส่วนที่มันยื่นเป็นติ่งสร้างปัญหาจะได้โดนตัดทิ้งไป”
สิริโสภารู้สึกเหมือนเสียงของระรินจะพุ่งตรงมาหาตัวเอง สิริโสภาเงยหน้าขึ้นสบตากับระริน เห็นระรินมองมาราวกับจะจับผิด และเห็นสายตาของสกรรจ์ที่มองมาอย่างพินิจ สิริโสภายิ้มเหมือนไม่รู้สึกอะไร
“ผมกลับก่อนนะครับ” สกรรจ์ยิ้มกับสิริโสภา
สิริโสภาแค่ยิ้มรับ สกรรจ์ออกไป แต่สิริโสภาเห็นระรินยังมองตนเองอยู่ ราพณ์ถือดอกกุหลาบช่อใหญ่เข้ามา ระรินเข้าไปรับอย่างดีใจ
สิริโสภามองราพณ์เขม็งรู้ว่าราพณ์จงใจประกาศให้รู้ว่าแคร์รสิกามากแค่ไหน ราพณ์หันมาสบตากับสิริโสภาสายตาของราพณ์กับสิริโสภาสบกันอย่างแข็งกร้าว
“โอ้โฮ! เฮีย วันนี้ดอกไม้ช่อใหญ่มาก” ระรินแซว “เอามาให้รินแน่เลยใช่ไหมคะ”
ราพณ์ยิ้มไม่ตอบจะเดินเข้าห้องรสิกา
“คุณหญิงรออยู่กับคุณกอบกู้ที่ห้องประชุมแล้วค่ะ”
“ขอบใจนะ”
ราพณ์เดินไปที่ห้องประชุม ระรินตามไป สิริโสภามองตามคิดแผนร้าย
ระรินนำราพณ์เข้ามาในห้อง กอบกู้กับรสิกากำลังรออยู่
“สวัสดีครับ คุณราพณ์ ขอโทษนะครับที่การพรีเซ้นต์ล่าช้าไปหน่อย”
“งานที่ดีย่อมต้องใช้เวลา ผมเข้าใจครับ”
“ขอเวลาห้านาทีนะคะ”
ระรินรีบเข้ามาสำรวจโมเดล แมททีเรียล และภาพสามมิติในการพรีเซ้นต์ ราพณ์เอาดอกกุหลาบให้รสิกา
“คุณหญิงครับ”
รสิกายิ้ม แต่ก็มองกอบกู้อย่างเกรงใจ
“ตามสบายครับ” กอบกู้ยิ้มให้
ประตูห้องเปิด สิริโสภาถือถาดแก้วน้ำดื่มเข้ามา สิริโสภาชะงักที่เห็นรสิกาถือช่อดอกไม้อยู่ในมือยิ้มให้กับราพณ์สีหน้ามีความสุขมาก
ราพณ์มองสิริโสภารู้ว่าจงใจตามเข้ามา เขาไม่สนใจในการกระทำของเธอ
“พรีเซ้นต์เลยไหมครับ ถ้าเสร็จเร็ว ผมจะพาภรรยาไปทานมื้อเที่ยงน่ะครับ”
สิริโสภาจี๊ดมาก ปล่อยถาดแก้วน้ำกระแทกพื้น เคร้ง!
ทุกคนชะงักหันมอง สิริโสภารู้สึกตัว
“ขอโทษค่ะ สิทำถาดหลุดมือน่ะค่ะ”
“เสิร์ฟน้ำมันหน้าที่ของแม่บ้าน ไม่ใช่พนักงานบัญชีอย่างคุณ” กอบกู้ปราม
“คุณราพณ์เป็นลูกค้าคนสำคัญของเรา สิก็เลยอยากช่วยเทคแคร์เป็นพิเศษน่ะค่ะ”
สิริโสภามองราพณ์อย่างท้าทาย
“ฉันกับคุณหญิงดูแลได้ดีอยู่แล้ว คนอื่นไม่จำเป็นต้องยุ่ง” ระรินพูดอย่างไม่เกรงใจ
“ฉันไม่ใช่คนอื่น”
ทุกคนอึ้งกับท่าทีของสิริโสภา
“ฉันเป็นน้องสะใภ้ของคุณราพณ์ คุณรินลืมไปแล้วเหรอคะ”
“ฉันไม่อยากจำต่างหาก”
“พอได้แล้ว” กอบกู้พูดกับสิริโสภา “คุณเก็บเศษแก้วแล้วออกไปจากห้องเดี๋ยวนี้”
สิริโสภายังยืนนิ่งจ้องราพณ์อย่างไม่เก็บอาการ
“สิริโสภา!”
สิริโสภาก้มลงเก็บเศษแก้วแล้วเดินออกไป ราพณ์มองตามเครียดๆ รสิกาแอบมองสีหน้าราพณ์ เริ่มจับความรู้สึกได้บางอย่างระหว่างราพณ์กับสิริโสภา
ปฐวีกำลังจะออกไปข้างนอก เห็นประสิทธิ์และสุรีย์ส่องนั่งอยู่ที่ห้องรับแขก ทั้งคู่หันมองเขาทันที
“มีอะไรกันหรือเปล่าครับ”
“แกจะไปไหน”
“ทำงานครับ”
“หมู่นี้พี่วีดูหล่อขึ้น ไม่รู้ว่าเป็นเพราะมีแฟนหรือเปล่า”
น้ำเสียงนั้นประชดเต็มที่ ปฐวีชะงัก
“พี่ยังหาผู้หญิงหลงทางมาไม่ได้เลย”
“เจ้าวี แกก็อายุไม่น้อยแล้วนะ ถ้าคิดจะแต่งงานก็บอกพ่อนะ พ่อจะไปขอให้”
“แต่ขอให้เป็นผู้หญิงดีๆ ที่พ่อกับสุเห็นด้วยนะคะ เพราะถ้าไม่ใช่...” สุรีย์ส่องสายตาวาววับเอาเรื่องมาก “คงจะอยู่ด้วยกันได้ยาก”
ปฐวีเปลี่ยนเรื่อง
“ผมต้องไปเช็คที่ไซด์งาน ไปก่อนนะครับ”
ปฐวีเดินออกไปรู้สึกแปลก ๆ ไม่ค่อยสบายใจ
“แกไม่ควรทำให้ไก่ตื่นนะยัยสุ”
“สุก็แค่อยากเตือนให้พี่ชายของสุรู้ตัวว่าอะไรควรไม่ควร เท่านั้นล่ะค่ะพ่อ”
“แล้วถ้ามันไม่ได้ผล”
“สุจะทำให้นังรุ้งเกลียดพี่วีไปจนตาย”
ประสิทธิ์มองสุรีย์ส่องอย่างพอใจที่เธอร้ายได้ถูกใจเขา
ราพณ์เปิดประตูเข้ามาในห้องทำงาน รามนั่งรออย่างกวนประสาทอยู่แล้ว
“เฮียเรียกให้ผมมา”
“อีกไม่นาน เฮียจะเริ่มงานก่อสร้างโรงแรมหลังจากที่ทำเรื่องแบบทุกอย่างเรียบร้อย แกพร้อมจะเป็นผู้บริหารแล้วหรือยัง”
“ผมพร้อมนานแล้วกับแค่งานบริหาร เฮียไม่ต้องห่วงนะ ผมจะทำให้กิจการโรงแรมของเราทำกำไรสูงสุดให้ได้ภายในสองปี”
“เฮียเชื่อว่าแกทำได้ แต่ที่แกต้องเข้าใจคือมันเป็นการบริหารที่มีเฮียเป็นคนตัดสินใจในทุกเรื่อง”
รามไม่พอใจ
“นี่เฮียคิดจะใช้ผมเป็นหุ่นเชิดใช่ไหม ผมทำงานนี้เองได้ ไม่ต้องมีคนควบคุม”
“เฮียไม่ได้คิดจะคุมแกตลอดไป แต่ในเรื่องธุรกิจ ปีกแกยังอ่อนนัก เฮียจะช่วยดูแลจนกว่าจะแน่ใจว่าปล่อยให้แกทำงานเองได้จริงๆ”
“เฮียจะได้เห็นว่าผมเจ๋งกว่าที่เฮียคิด”
“งั้นก็ยิ่งดี แกมีภรรยาแล้วนะราม อีกหน่อยแกก็ต้องมีลูก มีหลักมีฐานของตัวเอง ถ้าแกทำงานนี้ได้จริง ๆ เฮียจะยกธุรกิจนี้ให้กับแก โดยไม่ต้องผ่านเฮียอีก”
“นี่เฮียพูดจริงเหรอ”
“หน้าที่ของเฮียคือ ดูแลพี่น้องทุกคนให้ตั้งหลักได้ แกก็เป็นน้องที่เฮียต้องส่งให้ถึงฝั่ง แกเองก็คงอยากให้คุณลินดาภูมิใจในตัวแกใช่ไหม นี่เป็นโอกาสนะ”
รามมองราพณ์อย่างไม่อยากเชื่อ
“เฮียคิดจะพูดหลอกล่อผมให้เชื่อเฮีย อยู่ใต้ตีนเฮียตลอดไปใช่ไหม มันไม่ได้ผลหรอก”
ราพณ์ใจเย็น
“ไม่เป็นไร เรายังมีเวลาอีกมากที่จะพิสูจน์ว่าคำพูดของเฮียมันจะเป็นจริงหรือเปล่า” ราพณ์มองรามอย่างตัดสินใจ “ราม...แกรักคุณสิริโสภามากใช่ไหม”
“เฮียถามทำไม หรือว่าเรื่องเมื่อเช้า มันไม่ใช่เรื่องเข้าใจผิด”
“ใจเย็นๆ เฮียกำลังคิดว่าไหน ๆ เขาก็เป็นภรรยาแกแล้ว ถ้าแกคิดจะจริงจังกับเขา เฮียก็จะจัดงานแต่งงานให้แก แล้วอีกสักพักเฮียจะซื้อบ้านหลังใหม่ให้แก หลังใหญ่กว่าเดิม แกจะได้พาคุณลินดามาอยู่กับแกด้วย”
รามแปลกใจ
“เฮียพูดจริงเหรอ”
“จริงสิ ผู้หญิงเขาจะได้มั่นใจว่าทางบ้านของเราไม่ได้รังเกียจเขา แต่ถ้าแกคิดจะเล่นๆกับเขา เราก็จะไม่พูดเรื่องนี้อีก”
“ผมจะแต่งงานกับสิ”
ราพณ์มองราม เห็นความจริงจังของรามที่มีต่อสิริโสภา
“แกอยากได้แบบไหนก็ไปคุยกับเมียแก แล้วมาบอกเฮีย เฮียจะจัดการให้เอง”
รามทำตัวไม่ถูก เมื่อเจอราพณ์ในสภาพที่เป็นพี่ชายที่เมตตาเต็มตัว
ราพณ์ยิ้มจริงใจ แต่ก็อดกังวลไม่ได้ที่รามจริงจังกับสิริโสภาจริง ๆ
ราพณ์มาหามานพที่ร้านกาแฟ ปรึกษาเรื่องสิริโสภา มานพเครียดไปด้วย
“นี่มันชักจะไปกันใหญ่แล้วนะ เล่นดึงน้องชายแกมาวุ่นวายด้วยแบบนี้”
ราพณ์สีหน้าเครียด แก้วเอากาแฟมาเสิร์ฟ
“แก้วแปลกใจมากนะคะทั้งที่คุณหญิงเห็นตำตา แต่กลับไม่ถามอะไรแล้วยังช่วยแก้ตัวให้คุณราพณ์อีก สุดยอดภรรยาจริง ๆ”
“คนเขารักจริงก็ต้องเชื่อใจ ไว้ใจกันมันเป็นเรื่องดี”
แก้วตาเขียวใส่สามี
“ก็เฉพาะกับคนที่ไว้ใจได้เท่านั้นล่ะค่ะ แต่ระดับคุณหญิงที่ทำขนาดนี้ แก้วว่ามันเกินเชื่อใจแล้วค่ะ ต้องเรียกว่าศรัทธา มากกว่า”
“งั้นเราก็มั่นใจได้ว่า คุณหญิงรักเพื่อนผมจริงๆ”
“ค่ะ แก้วคิดว่าอย่างนั้น”
“แต่ผมไม่สบายใจที่เห็นว่ารามจริงจังกับสิมาก ผมไม่แน่ใจว่าสิจะรักรามจริง ๆ” ราพณ์เครียดมาก
“น้องชายแกยิ่งอารมณ์แรงๆ อยู่ ถ้ารู้ว่าโดนหลอกล่ะก็ ฉันว่าคงเละกันทั้งหมด”
“แต่คนที่น่าสงสารที่สุดคือคุณรามนะคะ เพราะกำลังโดนคุณสิใช้ความรักเป็นเครื่องมือ”
ราพณ์เครียดมากขึ้นอีก เพราะเขาก็คิดอย่างเดียวกับแก้ว
รสิกาเอาดอกกุหลาบของราพณ์มาจัดในแจกันห้องรับแขกในคฤหาสถ์ แหววคอยช่วยด้วย
“สวยไหมคะพี่แหวว”
“คนให้เขาให้ด้วยความรัก ก็ต้องสวยสิคะ”
ราพณ์เดินเข้ามา
“กลับมาแล้วครับ”
รามกับสิริโสภาเพิ่งมาถึง ก้าวเข้ามาได้ยินแหววแซวรสิกา
“พูดถึงก็มารายงานตัวทันที ทั้งโรแมนติก กลับบ้านไว ใส่ใจทุกอย่างเสมอต้นเสมอปลายขนาดนี้ น่ารักมากจริงไหมคะคุณหญิง”
“ภรรยาน่ารักขนาดนี้ ผมไม่อยากเถลไถลหรอกครับ”
“น่ารักกันไปน่ารักกันมา คุณหญิงก็เลยรักคุณราพณ์ใช่ไหมคะ”
รสิกาเขินหยิกแหวว
“พี่แหวว”
“เขินแล้วอย่าทำร้ายพี่สิคะคุณหญิง”
ราพณ์มองรสิกายิ้มๆ รสิกาเขินเสจัดดอกไม้ต่อ สิริโสภามองด้วยความริษยา ราพณ์หันมาเห็นทั้งคู่
“กลับมาแล้วเหรอ ไปอาบน้ำสิ จะได้ลงมาทานข้าวกัน”
รามพยักหน้ารับแล้วพาสิริโสภาขึ้นไป ทุกคนมองอึ้งไม่อยากเชื่อ
“วันนี้พายุจะเข้า คุณรามไม่ตอบโต้”
รสิกากับคนอื่นๆ หันมองราพณ์ว่าเกิดอะไรขึ้น ราพณ์ยิ้ม
ราพพาสิริโสภาเข้ามาในห้อง สิริโสภามองอย่างแปลกใจ
“รามคะ วันนี้เป็นอะไร ทำไมคุณกับพี่ชายคุณถึงดูอารมณ์ดี”
รามหันมาจับมือสิริโสภายิ้มมั่นใจว่าเป็นข่าวดีแน่ๆ
“เราจะแต่งงานกันนะครับสิ”
สิริโสภาตกใจ
“แต่งงานเหรอคะ”
“เฮียบอกกับผมว่าจะจัดงานแต่งงานให้เรา แล้วจะซื้อบ้านหลังใหม่ให้ เราจะได้อยู่เป็นส่วนตัว ผมจะรับม๊ามาอยู่ด้วย คุณก็ไม่ต้องไปทำงาน เพราะผมจะดูแลคุณเอง”
รามปลาบปลื้มมาก สิริโสภาพยายามระงับอารมณ์โกรธ
“ไปอาบน้ำนะคะ จะได้ลงไปทานข้าว”
รามหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำไป
“คิดจะเขี่ยฉันงั้นเหรอ”
สิริโสภายิ่งโกรธว่าราพณ์ไม่มีเยื่อใยใด ๆ แล้วจะยัดเยียดรามให้สิ เธอคิดจะทำให้บ้านแตก
ราพณ์กับรสิกาไปดูแลเจ้าสัวเรียวที่ห้องพักฟื้น ขณะที่รัตนาวลีอยู่ด้วย ราพณ์กดเปิดซีดีเพลงจีนที่เจ้าสัวชอบ แล้วหันมายิ้มให้
“ฟังเพลงโปรดจะช่วยผ่อนคลายความเครียดได้นะครับ”
รัตนาวลีนวดแขนนวดมือให้กับเจ้าสัวเรียว ราพณ์มองรัตนาวลีทำแล้วช่วยนวดมืออีกข้าง
“ผลการตรวจคราวที่แล้ว คุณหมอบอกว่าร่างกายป๊าดีขึ้นมาก ความดัน เป็นปกติ ถ้าเรายังดูแลอย่างเคร่งครัดตามที่คุณหมอบอก แล้วก็ขยันทำกายภาพ ร่างกายป๊าจะต้องฟื้นตัวแน่ ๆ ครับ”
รัตนาวลียิ้ม
“ไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันจะดูแลเจ้าสัวอย่างดี”
“ป๊าต้องหายไว ๆ นะคะ”
รสิกาให้กำลังใจ เจ้าสัวเรียวพยายามยิ้ม
“ทำใจให้สบายนะครับป๊า เรื่องในครอบครัว ผมจะดูแลให้เอง ป๊าไม่ต้องห่วงนะครับ”
ลินดาเข้ามากับรามเห็นทุกคนดูมีความสุข ก็มองไม่พอใจแล้วเดินไปกดปิดเพลงอย่างถือวิสาสะ ทุกคนชะงักหันมอง
“สวัสดีค่ะ เจ้าสัว”
ราพณ์ รสิกา รัตนาวลีรู้สึกเซ็งว่าไฟลามเข้าบ้านอีกแล้ว
“ม๊าจะมาเยี่ยมป๊า คงไม่มีใครคิดจะขวางใช่ไหมครับ” รามถาม
“ไม่หรอกค่ะ ถ้าต้องการแค่มาเยี่ยมจริงๆ ไม่ได้มากวนใจ”
ลินดามองรัตนาวลีอยากจะตอบโต้
“แต่ถ้ามีเรื่องกวนใจ ผมก็จะไม่เกรงใจนะครับ” ราพณ์บอกเสียงเข้ม
ลินดาเลยต้องนิ่งข่มใจ
“ฉันจะนั่งเงียบๆ พอใจรึยัง”
เสียงนาฬิกาจากมือถือของรสิกาดังเตือน รสิกาลุกขยับไปหยิบถาดยา
“ได้เวลาทานยาแล้วค่ะ”
รสิกาหยิบขวดยาออกมาเปิดขวดแล้วเทยาออกมาใส่ถ้วยเล็ก ๆ ป้อนให้กับเจ้าสัวเรียวตามด้วยน้ำ ลินดาจับตาดูเงียบๆ
เสียงมือถือราพณ์ดัง ราพณ์กดมือถือแล้วเครียดทันที เพราะสิริโสภาส่งข้อความมาว่า
‘ถึงเวลาที่คุณหญิงกับรามจะรู้ความจริงเรื่องของ...เรา’
ราพณ์หันมาบอกรสิกา
“เอ่อ...ผมขอไปคุยงานสักครู่นะครับ”
ราพณ์เดินออกไป ลินดายิ้มๆ พอใจ เพาะรู้ว่าเป็นฝีมือสิริโสภา
สิริโสภานั่งอยู่ในห้องน้อนอย่างรอคอย เสียงประตูเปิดเข้ามา สิริโสภายิ้มพอใจหันกลับมาเผชิญหน้ากับราพณ์
“ใจร้อนขนาดนี้เลยเหรอคะ”
“อย่าทำแบบนี้นะสิ”
“สิทำได้ทุกอย่าง เพื่อให้ได้คุณคืนมา”
“รามเขารักคุณนะ รักมาก อย่าทำร้ายเขา เขาไม่ได้ทำผิดอะไร”
สิริโสภาสวน
“แล้วฉันผิดอะไร ทำไมคุณถึงทำร้ายฉัน ทั้งที่ฉันรักคุณ”
ราพณ์หนักใจ
“ยอมรับความจริงนะสิ มันจบไปแล้ว ลืมทุกอย่างไปซะ ผมขอร้อง”
สิริโสภาไม่ยอมเข้ากอดราพณ์
“สิลืมไม่ได้ ให้สิลืมความรักของเรา สิทำไม่ได้ สิรักคุณ รักคุณคนเดียว”
“ปล่อยผม”
“ไม่…คุณเป็นของสิ ของสิคนเดียว”
สิริโสภาไม่ยอมปล่อย ราพณ์พยายามแกะมือสิริโสภา
ลินดามองขึ้นไปด้านบนคิด ๆ ว่าคงได้เวลาแล้ว จึงหันไปหาราม
“ราม...หนูสิอยู่ไหมลูก แม่อยากชวนหนูสิไปหาอะไรทานนอกบ้าน”
“ดีเลยครับ”
“ฉันไปก่อนนะคะเจ้าสัว” ลินดาพูดกับรัตนาวลี “ดูแลเจ้าสัวให้ดีนะคะ”
ลินดาเดินออกไปกับราม รสิกากับรัตนาวลีรู้สึกสงสัยท่าทีของลินดา
“วันนี้คุณลินดามาแปลกกว่าทุกทีนะคะ มาทีไรต้องเปิดประเด็นให้มีเรื่อง แต่วันนี้นิ่ง”
“เขาอาจจะเบื่อ หรือต้องการความสงบสุขบ้าง มันก็ดีนะ”
“ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ก็ดีค่ะ อ้ายก็ชอบความสงบสุขเหมือนกัน”
รัตนาวลียิ้มให้รสิกาแบบอย่าคิดมาก
สิริโสภายังพยายามจะปล้ำ ขณะที่ราพณ์พยายามจะดึงให้หยุด แต่สิริโสภาไม่ยอมกระชากเสื้อของราพณ์จนกระดุมขาดกระเด็น ส่วนตัวสิริโสภาก็ผมเผ้ายุ่งเหยิง พยายามจะปล้ำแต่ราพณ์พยายามจะผลักสิริโสภาออก จนราพณ์ต้องเหวี่ยงสิริโสภาลงบนเตียงให้สงบสติอารมณ์
“พอได้แล้วสิ คุณกำลังจะทำให้ผมหมดความอดทน”
อ่านละคร สามี ตอน 11/5 วันที่ 21 ธ.ค. 56
ละครสามี บทประพันธ์โดย พัดชาละครสามี บทโทรทัศน์โดย สองปุณณณฐ
ละครสามี กำกับการแสดงโดย แมน เมธี
ละครสามี ผลิตโดย บริษัท เมกเกอร์ เจ กรุ๊ป จำกัด
ละครสามี ควบคุมการผลิตโดย จริยา แอนโฟเน่
ละครสามี ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ