@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร สามี ตอน 11/3 วันที่ 21 ธ.ค. 56

อ่านละคร สามี ตอน 11/3 วันที่ 21 ธ.ค. 56

ชาญชัยจับมือรังรองดึงออกจากเจ้าสัวเรียว แล้วเอามือตัวเองจับแทน
“เดี๋ยวผมดูป๊าให้เอง รองไปจัดการให้ผมทีนะ”
ชนพรีบบอก
“รองพาพ่อกับแม่ไปทานน้ำที พ่อเพลียๆ”

รังรองลำบากใจแต่โดนบีบให้ไป ต้องหันมาหาเจ้าสัวเรียว
“เดี๋ยวรองมานะคะป๊า”
รังรองเดินออกไป ชนพกับฤดีตามไป ชาญชัยมองหน้าเจ้าสัวเรียว
“แกนี่มันตายยากเหลือเกินนะ ทนเป็นง่อยหาทางเอาผิดฉัน มันไม่ง่ายหรอก”
เจ้าสัวเรียวโกรธมากแต่รู้ว่ากำลังโดนยั่วโมโหก็ผ่อนสายตาลง มองชาญชัยด้วยความรู้สึกสมเพช
“อยู่นานๆ หน่อยก็ดี อยู่ให้ถึงวันที่แกต้องเห็นบริษัทแกล่มสลายด้วยน้ำมือฉัน ลูก ๆแกจะต้องหมดตัว ทุกอย่างจะต้องเป็นของฉัน”
ชาญชัยมองเจ้าสัวเรียวที่ดูนิ่งไม่เกร็งเหมือนทุกครั้ง


“แกไม่เชื่อเหรอ”
สายตาเจ้าสัวเรียวยังนิ่ง
“แกคิดว่าฉันจะทำไม่ได้ใช่ไหม”
ชาญชัยโกรธเข้ากระชากคอเสื้อเจ้าสัวเรียวกระแทกด้วยความโมโห
“แกว่าฉันไม่มีปัญญาใช่ไหม พวกแกทุกคนดูถูกฉัน”
มือชาญชัยที่กำคอเสื้อแน่นขึ้นทุกทีตามความโกรธของเขา ทันใดนั้นเสียงรสิกาดังขึ้น
“คุณชาญชัยคะ”
ชาญชัยรีบปล่อยมือจากคอเสื้อเจ้าสัวขยับห่างออกมาเนียน ๆ หันมาหารสิกา
“ครับ”
“คุณรองเชิญไปที่ห้องนั่งเล่นค่ะ มันถึงเวลาป๊านอนพักแล้ว”
“ครับ...”
ชาญชัยเดินออกไป รสิกาเข้ามานั่งข้างเจ้าสัวเรียว เห็นมือเจ้าสัวเรียวข้างที่ใช้งานได้มีอาการเกร็ง เธอมองหน้าเจ้าสัวเรียว เห็นสายตาเขามองตามชาญชัยด้วยความโกรธมาก
“มีอะไรหรือเปล่าคะป๊า”
รสิกาจับมือ เจ้าสัวเรียวยังมองตามชาญชัย รสิกามองตามไปเริ่มสงสัยว่าต้องมีอะไร

รามเดินเข้ามาในบ้านด้วยอาการเซ็ง แล้วต้องชะงักที่เห็นสิริโสภาอยู่กับลินดา รามแปลกใจ
“คุณสิ”
“สิมาเยี่ยมม๊าน่ะค่ะ”
“เมื่อคืนไม่เห็นคุณบอกผมเลยว่าจะมา”
ลินดาแทรกขึ้น
“เมื่อเช้าม๊าปวดหัวก็เลยโทรหาหนูสิน่ะลูก หนูสิก็น่ารักนะ พอม๊าโทรปุ๊บก็รีบมาหาม๊าเลย นี่ดูแลม๊ามาตั้งแต่เช้าแล้วเนี่ย ขอบใจนะจ๊ะหนูสิ”
“คุณลินดาเป็นแม่ของคุณราม ก็เหมือนแม่ของสิเหมือนกันค่ะ”
“รามเจอผู้หญิงดีๆ แบบนี้ ม๊าก็สบายใจ ฝากรามให้หนูสิดูแลด้วยนะจ๊ะ”
“ค่ะ”
รามมองสิริโสภาด้วยสายตาปลื้มมาก ไม่สงสัยอะไร
“แล้วรามมาหาม๊ามีอะไรหรือเปล่า”
“เบื่อน่ะม๊า บ้านโน้นกำลังปลาบปลื้มที่อาซ้อยอมคืนดีกับป๊าแล้ว”
“คุณหญิงน่ะเหรอ ไหนว่าเป็นศัตรูกันไง”
“ไม่ใช่แล้วม๊า ผมเห็นคุณหญิงก้มลงกราบเท้าป๊ากับตา บีบน้ำตาขอให้ป๊าอภัยให้ เฮียราพณ์ดูมีความสุขมาก เย็นนี้คงจะฉลองครอบครัวสุขสันต์กันน่าดู เฮียราพณ์นี่ทั้งรักทั้งหลงคุณหญิงจริงๆ”
สิริโสภาสะเทือนใจ
“คุณหญิงเป็นคนมีวาสนานะ จู่ๆ ก็ได้เป็นสะใภ้ใหญ่ เขี่ยพวกที่มาก่อนตกกระป๋องกันเป็นแถว นี่ถ้าคุณหญิงท้องเมื่อไหร่ คงเป็นครอบครัวสุขสันต์สมบูรณ์แบบจริงๆใคร ๆ ก็อยากยืนเป็นสะใภ้ของลิ้มวัฒนาถาวรกุลทั้งนั้น จริงไหมหนูสิ” ลินดาเติมเชื้อไฟ
สิริโสภาได้แต่ยิ้มอย่างขมขื่น รามปลอบ
“สิไม่ต้องกลัวนะครับ คุณจะต้องได้เป็นสะใภ้ของลิ้มวัฒนาถาวรกุลแน่ ผมสัญญา”
“ขอบคุณค่ะ”
ลินดามองสิริโสภาที่ริษยารสิกาเต็มที ลินดายิ้มพอใจว่าได้เวลาแล้ว

ในห้องรับแขก...ประสิทธิ์ดูภาพของรุ้งรายกับปฐวีในโทรศัพท์ของสุรีย์ส่อง
“เจ้าวี...”
“พี่วีต้องเป็นบ้าแล้วแน่ๆ ถึงไปติดกับนังรุ้งรายได้ สุไม่ยอมให้พี่วีได้กับนังรุ้งนะพ่อ”
“เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน เอาเรื่องสำคัญก่อน”
ชาญชัยกำลังจะเดินเข้ามาชะงักที่ได้ยิน
“นังรุ้งมันบอกว่าเจอศพไอ้นทีแล้ว กำลังส่งพิสูจน์อยู่”
ชาญชัยตะลึงรีบเดินเข้ามา
“ไหนคุณบอกว่ากำจัดศพมันไปแล้วไง ทำไมมันถึงโผล่มาอีก”
“ผมเก็บทุกอย่างที่เป็นร่องรอยของคุณบนศพมันแล้ว อย่าร้อนใจไปเลย มันจับคุณไม่ได้หรอก”
“ก็จริง เพราะคนที่พวกมันจะจับคือคุณต่างหาก เพราะคนที่มันสงสัยคือคุณไม่ใช่ผม”
ประสิทธิ์ยิ้มเยาะชาญชัย
“ก็จริง ไม่มีใครคิดว่าคุณจะทำตัวเป็นงูเห่า”
“ตอนนี้พวกมันดูแลไอ้เรียวอย่างดี ผมคิดว่าอาการมันจะดีขึ้นไอ้ราพณ์มันระมัดระวังตัวมาก ไม่ควรให้พวกมันแตกตื่นแบบคราวที่แล้ว”
“เราต้องเก็บมันอย่างเงียบที่สุด”
ทันใดนั้นเสียงลินดาดังขึ้น
“และงานนี้มันต้องมีแพะ”
ชาญชัยตะลึงที่เห็นลินดา

“คุณลินดา”
ชาญชัยหันมองประสิทธิ์ว่านี่มันอะไรกัน

"คนที่มีเป้าหมายเดียวกัน ร่วมมือกันมันก็มีแต่ได้กับได้”
ชาญชัยมองลินดาอย่างลังเลแต่ไม่มีทางเลือก
“คุณหมายความว่ายังไงเรื่อง แพะ”
“คุณสุน่าจะเข้าใจเรื่องนี้ได้ดี มันเป็นโอกาสแก้แค้นของคุณ”
สุรีย์ส่องเข้าใจทันที
“พ่อคะ ครั้งนี้เราจะยิงปืนนัดเดียวได้นกทุกตัวที่เราอยากได้”
ลินดายิ้มพอใจ ประสิทธิ์กับชาญชัยมองว่าสุรีย์ส่องมีแผนอะไร สุรีย์ส่องยิ้มมั่นใจมาก

ค่ำนั้น รสิกาเปิดประตูเข้ามาในห้องชะงักที่เห็นว่าบนเตียงนอนมีดอกไม้วางตกแต่งไว้เต็มหัวเตียงเก๋ๆ เธอเดินเข้าไปมองด้วยความแปลกใจ ราพณ์เข้ามากอดเอวจากด้านหลัง รสิกาตกใจ
“อุ๊ย”
“ชอบไหมครับ”
“เนื่องในโอกาสอะไรคะ”
“ผมดีใจ”
รสิกาหันมอง ราพณ์ยิ้มมีความสุขมาก
“ดีใจ ที่ฉันเข้าใจป๊าน่ะเหรอคะ”
“ใช่...แต่ที่ดีใจที่สุด ก็คือคุณจะมีความสุขอยู่ในบ้านของเราได้อย่างไม่ตะขิดตะขวงใจ ผมรู้ว่าที่ผ่านมาคุณลำบากใจ ไอ้สภาวะจะสุขก็ไม่กล้า มีแต่ทุกข์ที่รู้สึกผิดกับท่านพ่อของคุณมันทรมาน ผมไม่อยากให้คุณอยู่ในอารมณ์แบบนั้น ทุกครั้งที่มองคุณ ผมอยากเห็นรอยยิ้มของคุณ เพราะมันทำให้ผมมีความสุขมาก”
รสิกายิ้มพอใจกับความเอาใจใส่ของราพณ์
“แค่ยิ้มคงไม่พอมั้งคะ”
ราพณ์มองว่าหมายความว่ายังไง รสิกาตัดสินใจหอมแก้มเขาด้วยความเต็มใจ ราพณ์ปลื้ม
“แบบนี้ดีกว่ามากจริงๆ ครับ”
ราพณ์กับรสิกาต่างยิ้มให้กันอย่างมีความสุข ราพณ์กอดรด้วยความรัก รสิกากอดตอบ แสดงออกว่ารักด้วยความเต็มใจ

วันใหม่...รัตนาวลีกำลังช่วยนวดมือเจ้าสัวเรียว ราพณ์กับรสิกาถือถาดยาเข้ามา ตามมาด้วยรังรอง รุ้งรายที่ประคองอาม่าเดินมา ระรินถือกีต้าร์เข้ามา
“ทานยาครับป๊า”
“ทำไมวันนี้คึกคักจังเลยคะ” รัตนาวลีถามอย่างแปลกใจ
ระรินยิ้มแย้ม
“วันนี้เราจะเปิดคอนเสิร์ตให้ป๊าฟังค่ะ รินฝึกมาเป็นอาทิตย์เลยนะคะ”
“แต่ไม่รู้จะฟังเป็นเพลงหรือเปล่านะคะ” รุ้งรายแซว
ระรินค้อน
“เจ้รุ้ง รินมีฝีมือนะ”
รังรองขำๆ
“วันนี้ป๊าจะได้ฟังไหมเนี่ยริน”
ราพณ์หันมาบอก
“รีบเล่นก่อนที่ป๊าจะเปลี่ยนใจดีไหม”
ระรินตั้งท่าจะเล่น ทันใดนั้นเสียงลินดาดังขึ้น
“ครอบครัวสุขสันต์เหรอเนี่ย”
ทุกคนชะงัก ลินดาก้าวเข้ามา
“ถ้าอย่างนั้นควรจะพร้อมหน้าพร้อมตาทุกคนนะ”
รังรองจ้องหน้า
“คุณมาทำไม”
“เป็นภรรยาก็ต้องมาเยี่ยมสามีสิจ๊ะ” ลินดาเข้าไปหาเจ้าสัวเรียว “เจ้าสัวเป็นยังไงบ้างคะ ลินดาเป็นห่วงอยากจะไปเยี่ยม แต่ก็โดนกีดกัน”
“หมอไม่ต้องการให้ป๊าเครียด กรุณาอย่าเริ่ม” ราพณ์ปราม
“ฉันไม่ได้มาหาเรื่อง แต่ฉันมีเรื่องที่น่ายินดีจะมาบอกทุกคน เจ้าสัวคะ ตอนนี้รามมีภรรยาแล้วนะคะ”
ทุกคนอึ้ง ลินดาเรียก
“ราม พาเข้ามาสิจ๊ะ”
รามก้าวเข้ามาพร้อมกับสิริโสภาที่เดินเคียงข้างเข้ามา ลินดาเข้าไปยืนประกบ ราพณ์ รสิกา ระรินตะลึง ส่วนคนอื่นๆ อึ้ง ลินดายิ้มสะใจ
“เจ้าสัวคะ หนูคนนี้คือ สิริโสภา ภรรยาของรามค่ะ”
สิริโสภาไหว้
“สวัสดีค่ะ เจ้าสัว สวัสดีค่ะ หม่อมวลี สวัสดีค่ะทุก ๆคน”
ลินดาเจื้อยแจ้วต่อ
“รามรักหนูสิมาก ฉันคิดว่าภรรยาก็ควรอยู่กับสามีก็เลยพาสะใภ้มาไหว้อย่างเป็นทางการ ฉันอยากให้สิริโสภาย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่กับราม”
ราพณ์โพล่งอย่างลืมตัว
“ไม่ได้”
ทุกคนชะงักมองราพณ์ รามเถียงทันที
“ทีเฮียยังพาคุณหญิงเข้าบ้าน สิเป็นเมียผม ผมจะให้สิเข้ามาอยู่ที่นี่”
“แต่กรณีของแก ยังไม่ได้แต่งงาน มันไม่เหมาะ คุณสิจะเสียหาย ถ้าคนนอกรู้เรื่องนี้”
สิริโสภายิ้มเย็นนิ่งมาก
“สิเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาไม่ใช่ลูกท่านหลานเธอ สิเคยสูญเสียครั้งสำคัญที่สุดของชีวิตไปแล้ว” สิริโสภามองรสิกา “ครั้งนี้สิไม่มีอะไรจะเสียแล้วล่ะค่ะ”
รสิการู้สึกผิด
“คุณราพณ์คะ อนุญาตให้คุณสิกับคุณรามได้ดูแลกันอย่างที่เขาต้องการนะคะ”
“คุณหญิง...” ราพณ์จะแย้ง
รสิกาขอร้อง
“อ้ายขอร้องนะคะ”
ราพณ์ลำบากใจ มองทั้งรามทั้งรสิกา ยิ่งเห็นสายตาเจ้าสัวเรียวที่มองมาอย่างรอคอย ราพณ์จำใจ
“ผมอนุญาต”
ระรินโพล่งขึ้น
“รินไม่ยอมนะเฮีย”
ราพณ์ปราม
“ระริน”
รุ้งรายกับรังรองจับระรินไว้มั่น รังรองตัดบท
“ไว้ค่อยคุยกันนอกรอบ”
สิริโสภายิ้มสะใจ ยกมือไหว้
“ขอบคุณในความกรุณาของคุณราพณ์นะคะ สิขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ”
“ไปไหว้ป๊านะครับสิ”
รามจับมือสิริโสภาไปกราบสวัสดีเจ้าสัวเรียว รัตนวลีหันมองรสิกาถามเบาๆ
“สิริโสภา”
“คนที่อ้ายขับรถชนเขาไงคะ”
“อ๋อ...ไม่น่าเชื่อนะว่าจะมาลงเอยกับคุณรามได้”

ราพณ์เห็นรอยยิ้มของสิริโสภาที่ดูจะสะใจ ราพณ์อึ้งว่าเธอจะมาไม้ไหน
พาสิริโสภาเข้าไปในห้องนอนของเขาในคฤหาสน์ กิมท้อช่วยยกกระเป๋าเข้ามาวางแต่ยังยืนรี ๆ รอ ๆ ไม่ยอมออกไป
สิริโสภาเดินไปเปิดหน้าต่างมองออกไปด้านนอก ยิ้มอย่างพอใจ รามเข้ามากอดจากด้านหลัง

“ต่อไปนี้คุณคือสะใภ้คนหนึ่งของลิ้มวัฒนาถาวรกุล”
รามจับมือซ้ายสิริโสภาขึ้นมาจูบเบาๆ อย่างให้คำมั่นสัญญา
“ผมจะแนะนำกับทุกคนว่าคุณคือเมียของผม...ต่อไปนี้คุณไม่ต้องอยู่คนเดียวอีกแล้วนะ”
สิริโสภาแม้จะเห็นว่ารามเป็นเครื่องมือ แต่ก็อดรู้สึกประทับใจกับการกระทำของเขาไม่ได้
“ฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะทำเพื่อฉันขนาดนี้”
รามยิ้ม จับสิริโสภาหันมามองตา
“ก็ผมบอกแล้วว่าผมต่างจากคนอื่น ผมจะไม่ทอดทิ้งคุณ”
สิริโสภาเห็นความจริงใจในสายตาของราม รู้สึกประทับใจเพราะรามคือคนแรกที่เห็นค่าของเธอมากขนาดนี้ ลินดาก้าวเข้ามา
“ชอบห้องนี้ไหมหนูสิ”
รามกับสิริโสภาหันไปมอง
“กิมท้อ...รับใช้หนูสิ ลูกสะใภ้ฉันให้ดี เข้าใจไหม”
“ค่ะคุณลินดา”
ลินดามองให้กิมท้อออกไป กิมท้อรีบออกไปทันที
“เดี๋ยวเราออกไปฉลองกันนะครับม๊า ผมล้างหน้าแป๊บเดียวนะครับ” รามรีบเข้าไปในห้องน้ำ
ลินดาหันมาหาสิริโสภา
“ยินดีด้วยนะที่ได้เป็นสะใภ้ตระกูลลิ้มสมใจ..ถึงจะไม่ใช่สะใภ้ใหญ่ก็ตาม”
“ต้องขอบคุณที่คุณให้โอกาส”
“หวังว่าเธอคงจะไม่หลงกับตำแหน่งสะใภ้ จนลืมว่าเธอเข้ามาที่นี่เพื่อทำลายพวกมัน”
“ฉันจะทำให้พวกเขาได้รู้ว่าตกนรกทั้งเป็นน่ะมันเป็นยังไง”
สิริโสภาสายตากร้าว ลินดามองอย่างพอใจที่จะทำให้บ้านนี้ลุกเป็นไฟได้

ระรินโวยอย่างหัวเสียใส่ราพณ์ รุ้งราย และรังรองขณะที่อยู่ด้วยกันในห้องหนังสือ
“เฮียรามมันชักจะมากไปแล้วนะ พาเมียเข้าบ้าน มัดมือชกกันแบบนี้รินไม่ยอม”
“ริน” รังรองปราม
“ยิ่งเป็นผู้หญิงคนนี้รินยอมไม่ได้”
“รินรู้จักสิริโสภาด้วยเหรอ” รุ้งรายถาม
“ก็ผู้หญิงคนนี้ทำบัญชีอยู่ที่ออฟฟิศที่รินทำงาน รินเคยเห็นเขาเอากรอบ รูปคุณหญิงมาขว้างลงพื้นต่อหน้าต่อตา แต่พอรินบอกคุณหญิง ยัยคนนี้ก็ร้องไห้แก้ตัวไปเรื่อง คุณหญิงไม่เชื่อรินแถมแก้ตัวแทนยัยสินี่อีก ดูจะสงสารมากเพราะขับรถชนเขาจนแท้งน่ะค่ะ แต่รินไม่ไว้ใจผู้หญิงคนนี้เลย”
ราพณ์ฟังก็ยิ่งเครียด
“แต่เจ้ดูคุณสิเขาก็ดูจะเงียบๆ ไม่มีพิษสงนะ” รุ้งรายออกความเห็น
“เจ้รุ้ง รินไม่ได้โกหกนะ”
“พอแล้วริน...ตอนนี้เฮียอนุญาตให้เขาเข้ามาอยู่ในบ้านแล้ว สมาชิกใหม่ที่เรายังไม่รู้จักดีพอ เราไม่ควรประมาท ขอให้ทุกคนช่วยกันดูแลคุณหญิงด้วย มีอะไรจะได้ป้องกันได้ทัน” ราพณ์บอกเครียดๆ
“แค่ผู้หญิงคนเดียวระแวงมากไปหรือเปล่าเฮีย” รุ้งรายถาม

อ่านละคร สามี ตอน 11/3 วันที่ 21 ธ.ค. 56

ละครสามี บทประพันธ์โดย พัดชา
ละครสามี บทโทรทัศน์โดย สองปุณณณฐ
ละครสามี กำกับการแสดงโดย แมน เมธี
ละครสามี ผลิตโดย บริษัท เมกเกอร์ เจ กรุ๊ป จำกัด
ละครสามี ควบคุมการผลิตโดย จริยา แอนโฟเน่
ละครสามี ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ