อ่านละคร สามี ตอน 5 วันที่ 4 ธ.ค. 56
ราพณ์กลับเข้ามาอาบน้ำแต่งตัวเดินจะมานอนบนเตียง รสิการีบถามถึงพระลบ เขาบอกว่าหลับไปนานแล้ว จะให้ตนไปอุ้มมาไหม หญิงสาวเกรงใจไม่อยากกวน“คุณหญิงนอนเถอะครับ วันนี้เจอเรื่องมาเยอะแล้ว ผมจะไม่กวนคุณหญิงเลย”
รสิกาทำอะไรไม่ไหวอยู่แล้ว จำต้องนอน ราพณ์นอนเก็บเนื้อเก็บตัวชิดขอบเตียงจนพลาดตกเอวยอก ลุกขึ้นมานอนต่อโดยไม่รู้ว่ารสิกายังไม่หลับแอบหัวเราะ
“พี่คุณหญิงครับ เด็กตัวน้อยๆอยากไปทะเล พี่คุณหญิงใจดีพาไปนะครับ”
รสิกาทนลูกอ้อนเด็กน้อยไม่ไหว ยอมตกลง พระลบดีใจร้องลั่นเรียกแหววมาช่วยเก็บของ ราพณ์ลุกขึ้นรู้สึก ยอกที่เอวร้องอูย...รสิกาแกล้งถามเป็นอะไร เขาตอบว่าคงนอนผิดท่า
“อ้าว...ไม่ใช่ตกเตียงเหรอคะ”
ราพณ์ชะงักเห็นรสิกายิ้มอย่างรู้ทันก็เสียฟอร์ม เดินงุดๆเข้าห้องน้ำไป...พอเตรียมทุกอย่างพร้อมเดินทาง รสิกาเสียดายที่แหววไม่ได้ไปด้วย เพราะรัตนาวลีอยากให้อยู่ช่วยตน ทางโน้นก็มีเง็กดูแลอาม่าอยู่แล้ว แหววเป็นห่วงรสิกา รัตนาวลีกระซิบบอก อยากให้สองคนใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างสามีภรรยา แหววจึงพยักหน้ายิ้มอย่างเข้าใจ
ระรินวิ่งออกมาคิดว่ารสิกากำลังจะไปทำงาน ก็เลยจะตามไปยื่นใบสมัครด้วย เจ้าสัวตำหนิอย่าพึ่ง
คนอื่น งานของตัวเองต้องจัดการเอง ระรินจ๋อย
วันเดียวกัน มานพมาเยี่ยมสิริโสภาที่บ้าน พบว่าเธอย้ายออกไปแล้วจึงรีบโทร.ไปหาราพณ์ ได้ยินเสียงเพื่อนมีความสุข พอรู้ว่าไปเที่ยวทะเลกับรสิกาก็ไม่อยากขัดจังหวะ อวยพรให้สนุกกับครอบครัว แล้วเขาก็มานั่งเครียดว่า สิริโสภาไปอยู่ที่ไหน...
ไม่มีใครรู้ว่าสิริโสภาได้มาทำงานที่บริษัทเดียวกับรสิกา เธอเฝ้ารอการมาทำงานของรสิกาอย่างเคียดแค้น พอรู้ว่าเธอลาพักร้อนก็ขุ่นใจ เผอิญระรินเดินเข้ามาบอกประชาสัมพันธ์ว่ามาพบกอบกู้ เขาเดินออกมาพอดี
“บอสคะ น้องคนนี้มาขอพบน่ะค่ะ”
“สวัสดีค่ะ ดิฉันระริน”
“น้องสาวคุณราพณ์ใช่ไหมครับ คุณหญิงโทร.มาบอกแล้วครับ เห็นว่าจะมาพร้อมกัน”
“คุณหญิงไปฮันนีมูนกับเฮียราพณ์น่ะค่ะ รินเลยต้องมาเอง”
สิริโสภาได้ยินหูผึ่ง ระรินกับกอบกู้คุยกันเรื่องความสุขของรสิกากับราพณ์จนแทบทนไม่ไหว พยายามตั้งสติไม่ให้ร้องกรี๊ด...ระรินเข้าไปคุยงานกับกอบกู้ในห้องทำงาน ตกลงเริ่มงานอาทิตย์หน้า เธอดีใจมากเดินจะออกจากห้องนึกได้หันมาไหว้ลา สกรรจ์เปิดประตูเข้ามากระแทก
“นี่คุณ! เปิดประตูยังไงไม่รู้จักระวังเลย ไม่มีตาหรือไง” ระรินโวย
สกรรจ์กำลังจะขอโทษ โดนวีนแบบนี้จึงโต้ “คุณครับ ตรงนี้มันทางเข้า แล้วประตูก็ต้องผลักเข้า ผมทำ ตามกฎทุกอย่าง แต่คุณยืนขวางทางอยู่ ขอถามหน่อยว่าใครผิด”
“ก็ฉันยืนอยู่ แต่คุณก็ควรจะดูก่อนจะผลักประตูสิ” ระรินรู้ว่าตัวผิดแต่อดต่อว่าไม่ได้
“ถามคนอื่นดีไหมว่าใครผิด” สกรรจ์หันไปถามกอบกู้ว่าใครผิด
ระรินเห็นกอบกู้มองอยู่ นึกได้ไม่ควรโวย จึงยอมว่า “เอ่อ...งานนี้ผิดทั้งคู่ ถือว่าเจ๊ากัน”
สกรรจ์แกล้งตักเตือนทำอะไรให้ระวังบ้าง คนไม่ผิดเขาเดือดร้อน ระรินหมั่นไส้สะบัดหน้าออกไป...
สกรรจ์ตั้งใจมาหารสิกา พอรู้ว่าลาพักร้อนหนึ่งอาทิตย์ ก็เศร้าผิดหวังกลับไป
ระรินออกมาที่ลานจอดรถ เจอมอเตอร์ไซค์คันโตจอดขวางหน้ารถ เข็นก็ไม่ไหว หัวเสีย
สกรรจ์เดินเข้ามาจับรถขยับให้ ระรินได้ทีเหวี่ยงคืนบ้าง
“มอเตอร์ไซค์คุณใช่ไหม จอดมักง่ายแบบนี้มีใบขับขี่หรือเปล่าเนี่ยคุณ”
“ผมขอโทษ พอดีผมรีบไปหน่อย”
“แต่คุณทำแบบนี้คนอื่นเขาเดือดร้อน ทำอะไรก็ระวังบ้างนะคุณ แบบนี้คนไม่ผิดเขาเดือดร้อน” ระรินยิ้มเยาะที่เอาคืนได้ ก่อนจะขึ้นรถขับออกไป
สกรรจ์ส่ายหน้ากับความเจ้าคิดเจ้าแค้นของเธอ
ooooooo
ภาพสุรีย์ส่องถูกรสิกาสาดน้ำใส่ หราบนหน้าหนังสือพิมพ์ เธอโกรธแค้น โทร.จะฟ้องประสิทธิ์ก็ถูกตัดสายยิ่งเจ็บใจ ด้านประสิทธิ์กำลังถูกมิสเตอร์หยางไล่เบี้ยเรื่องที่ดิน เพราะดูท่าจะไม่ได้วังประกาศเกียรติมาสร้างคอมเพล็กซ์เสียที ประสิทธิ์รู้ว่าตกที่นั่งลำบากขี่หลังเสือเสียแล้ว
บ้านพักตากอากาศดูน่าสบายจนรสิการู้สึกผ่อนคลาย พระลบวิ่งไปประจบอาม่า ราพณ์พารสิกาขึ้นไปดูห้องพัก พระลบวิ่งตามขึ้นมาชวนไปทานข้าว รสิกาให้อาบน้ำก่อน ราพณ์ได้ที
“อาบน้ำในห้องน้ำไม่มันส์หรอก จริงไหมพระลบ”
พระลบตาวาวดีใจจะได้เล่นน้ำกับพ่อ รสิกาแปลกใจสองพ่อลูกจะทำอะไร ไม่ทันไรสองพ่อลูกก็พากันมาโดดน้ำสระตูม รสิกานั่งมองขำๆ พระลบร้องเรียกให้ลงเล่นน้ำด้วยกัน รสิกาลุกไปบอกว่าตนไม่ได้เอาชุดว่ายน้ำมา อาม่าย่องมาข้างหลัง ผลักรสิกาหล่นตูมลงไปแล้วหัวเราะ
“นี่มันสระบ้านเราเอง ลื้อจะใช้ชุดทำไม จริงไหม”
รสิกาเหวอ ราพณ์กับพระลบรับว่าจริง รสิกาเคืองสาดน้ำใส่ สองพ่อลูกยิ่งสนุกช่วยกันสาดน้ำใส่เธอกันใหญ่...พักใหญ่ ราพณ์อุ้มพระลบขึ้นไปอาบน้ำในห้องน้ำ พระลบอ้อนให้รสิกาอาบให้ เธอจึงต้องปลุกปล้ำกว่าจะอาบน้ำให้เด็กน้อยเสร็จ ราพณ์นั่งรอในห้อง พอดีมือถือรสิกาดังขึ้น เขาหยิบมาดูเห็นชื่อสกรรจ์ ก็ไม่พอใจกดปิดเสียงโยนมือถือใส่กระเป๋ารสิกาเนียนๆ....
ลินดาเอาแต่เล่นไพ่ข้ามวันข้ามคืน รามเกิดอาการทางอารมณ์ ออกไปเที่ยวผับ หลีสาวจนโดนรุมกระทืบ รามโซเซมาล้มหน้าร้านกาแฟ สิริโสภาออกจากร้านมาเจอ เห็นเลือดไหลมุมปาก จึงเอาผ้าเช็ดหน้าไปซับให้ ทิ้งผ้าเช็ดหน้าให้เขาแล้วเดินจากไป รามปรือตามองเห็นแต่เบื้องหลัง
ooooooo
คืนนั้น รสิกานั่งทำงานอยู่ที่ระเบียง พระลบเล่นของเล่นไม่ห่าง อาม่านั่งขยับเนื้อขยับตัวท่าทางปวดเมื่อย รสิกาเห็นจึงอาสานวดให้ อาม่าปลื้มใจยิ่งหลงรักหลานสะใภ้เข้าไปใหญ่ เวลาผ่านไป พระลบผล็อยหลับ อาม่าจึงให้ราพณ์อุ้มไปนอน
“ลื้อก็ไปนอนได้แล้วอาคุณหญิง อาม่าไม่เมื่อยแล้ว”
รสิกาขยับตัวจะลุก อาม่าอ้าแขนให้เธอเข้ามากอด “อาม่ารักลื้อนะอาคุณหญิง” รสิกาโผกอดอาม่าอย่างซาบซึ้งใจ
พอตามเข้ามาในห้อง เห็นราพณ์นอนกอดพระลบหลับไปแล้ว เธอมองอย่างเอ็นดูห่มผ้าให้สองพ่อลูก แล้วขยับขึ้นนอนอีกฟากเตียง ไม่นานเธอก็หลับเพราะความเพลีย ราพณ์ลุกขึ้นมาห่มผ้าให้รสิกายิ้มๆ มองหน้าเธออย่างมีความสุข
เช้าวันใหม่ รสิการู้สึกมีคนมากระซิบข้างหู ลืมตาขึ้นมาเห็นพระลบกับราพณ์แต่งตัวเรียบร้อย พระลบบอกเธอว่าจะออกไปตลาดกับราพณ์ รสิกากระตือรือร้นลุกขึ้นขอไปด้วยเพราะชอบเดินตลาด...เช้าวันนั้น อาม่า รสิกา ราพณ์และพระลบได้ใส่บาตรร่วมกัน เง็กพาอาม่าและพระลบมานั่งร้านกาแฟ ปล่อยราพณ์และรสิกาเดินตลาด
พลันอาม่าเห็นคนขายดอกไม้จึงเดินตามออกไป เง็กหันมาไม่เห็นอาม่าก็ตกใจ รีบไปบอกราพณ์กับรสิกาว่าอาม่าหายไป ทั้งสองรีบออกตามหา...อาม่าเดินเปะปะจนรู้สึกวิงเวียนจะเป็นลม สกรรจ์เข้ามาประคอง เง็กเห็นเข้าใจว่าอาม่าโดนทำร้าย ก็ปรี่เข้าทุบตีสกรรจ์ยกใหญ่
“ผมไม่ได้ทำอะไรนะครับ ใจเย็นๆครับคุณ”
ราพณ์ รสิกาและพระลบวิ่งตามมา รสิกาเห็น สกรรจ์ก็แปลกใจ รีบห้ามเง็ก
“คุณสกรรจ์!” รสิกาทัก
“คุณหญิง!” สกรรจ์ดีใจแล้วหันไปทักราพณ์ “สวัสดีครับคุณราพณ์”
ราพณ์มองสกรรจ์สุดเซ็ง เจอมารจนได้....
ooooooo
อ่านละคร สามี ตอน 5 วันที่ 4 ธ.ค. 56
ละครสามี บทประพันธ์โดย พัดชาละครสามี บทโทรทัศน์โดย สองปุณณณฐ
ละครสามี กำกับการแสดงโดย แมน เมธี
ละครสามี ผลิตโดย บริษัท เมกเกอร์ เจ กรุ๊ป จำกัด
ละครสามี ควบคุมการผลิตโดย จริยา แอนโฟเน่
ละครสามี ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ