อ่านละคร สามี ตอน 14 วันที่ 28 ธ.ค. 56
ชาญชัยชะงักว่าหมายความว่ายังไง ราพณ์ยกโทรศัพท์ขึ้นเป็นคลิปวีดีโอกล้องวงจรปิดที่ชาญชัยกระชากคอเสื้อของเจ้าสัวเรียวที่คฤหาสน์เจ้าสัวเรียว ทั้งสามคนตกใจ“รองไม่คิดเลยว่าเฮียจะเลวได้ขนาดนี้”
รังรองมองชาญชัยอย่างเกลียดชัง กันต์กับตำรวจก้าวเข้ามา
“คุณชนพ ผมขอจับกุมพวกคุณในข้อหาฉ้อโกง และคุณชาญชัย ในข้อหาพยายามฆ่าเจ้าสัวเรียว”
ชาญชัยกับชนพต่างตะลึงอึ้ง ตำรวจเข้าจับกุมชาญชัยกับชนพ
“เชิญครับ” กันต์พูดเรียบๆ แต่น้ำเสียงมีอำนาจ
ชาญชัยกับชนพโดนตำรวจคุมตัวไป ชายชัยสบตากับรังรองที่มองเขาด้วยสายตาว่างเปล่า ไม่มีความรู้สึกใด ๆ อีกต่อไป
“บอกให้เขาปล่อยลูกฉันเดี๋ยวนี้นะ”
ฤดีจับรังรองไว้ตะคอก รังรองมองกร้าว
“เอามือสกปรกของคุณออกไป ไม่อย่างนั้นฉันจะแจ้งความจับคุณอีกคน”
ฤดีอึ้งกับท่าทีของรังรอง รังรองก้าวออกไปอย่างคนใหม่ ราพณ์ รุ้งรายตามออกไป ฤดีวิ่งตามชาญชัยกับชนพไป เสียงกรีดร้องโหยหวนดังไปทั่วทั้งตึก
สิริโสภาเข้ามาในบ้าน เห็นลินดาที่นั่งดูโทรทัศน์อยู่
“เธอกับรามมีเรื่องอะไรกัน” ลินดาหันมาถาม
“เขารู้ความจริงว่าฉันกับราพณ์”
“รู้ได้ยังไง”
สิริโสภาจะตอบ แต่ลินดาที่สายตามองทีวียกมือห้ามไม่ให้สิริโสภาพูด ลินดาหยิบรีโมทเปิดเสียงโทรทัศน์ให้ดังขึ้น ภาพในโทรทัศน์เป็นภาพตำรวจคุมตัวชาญชัยกับชนพออกมาจากบ้านอยู่มุมหนึ่ง
“เวลาเที่ยงของวันนี้ ตำรวจได้เข้าจับกุม นายชนพและนายชาญชัย เลิศพิพัฒน์ ผู้ต้องหาในคดีฉ้อโกงบริษัท LK และเป็นผู้ต้องหาในคดีพยายามฆ่าเจ้าสัวเรียว ลิ้มวัฒนาถาวรกุล”
ลินดากับสิริโสภาตกใจ กับสิ่งที่ผู้ประกาศ รายงานข่าว
ประสิทธิ์ขับรถด้วยความเร็ว สุรีย์ส่องนั่งข้างคนขับ มองอย่างไม่เข้าใจ
“ทำไมเราต้องหนีด้วยคะพ่อ ไอ้ชาญชัยมันโดนจับพ่อก็ปิดปากมันซะสิ”
“ไม่ใช่แค่ไอ้ชาญชัย ไอ้วศินอีกคน ถ้าพวกมันซัดทอด ไอ้ราพณ์มันต้องตามบี้เราให้เข้าคุกแน่”
“ก็ฆ่ามันหมดให้ทุกคน รวมทั้งนังอ้าย ไอ้ราพณ์ด้วย พ่อทำได้นี่ ใช่ไหมคะพ่อ” สุรีย์ส่องเห็นประสิทธิ์ไม่ตอบ เรียกซ้ำ “พ่อ”
“ได้ ถ้าเรามีเงิน”
สุรีย์ส่องชะงัก
“นี่พ่ออย่าบอกนะ...ว่าพ่อทุ่มลงไอ้หุ้นบ้าๆ นั่นจนหมด”
ประสิทธิ์เงียบไม่ตอบ
สุรีย์ส่องตะลึง กรีดร้อง
“พ่อ…สุไม่ยอมนะ..พ่อต้องเอาทุกอย่างคืนมา”
ประสิทธิ์พูดไม่ออก
ทันใดนั้นรถของลูกน้องหยางขับมาจอดขวางลำกลางถนน ประสิทธิ์เบรกสุดตัว เอี๊ยด!
สุรีย์ส่องศีรษะโขกคอนโซลรถ
ประสิทธิ์มองรถที่จอดขวาง ประตูรถเปิดออก ลูกน้องหยางลงจากรถ สองคนมีปืนกล คนขับหนึ่งคน และอีกหนึ่งคนลงมาพร้อมกับปืนสั้น สองคนที่ถือปืนกลยิงรัวใส่รถของประสิทธิ์
ประสิทธิ์จับตัวสุรีย์ส่องให้ก้มลง แล้วรีบหยิบปืนสั้นจากช่องเก็บของหน้ารถ ถือไว้กระบอกหนึ่ง สิ่งให้สุรีย์ส่องอีกกระบอก
“พ่อจะยิงกันมันไว้ แกลงจากรถแล้วรีบหนีไป”
เสียงปืนยังรัวไม่หยุด ประสิทธิ์กับสุรีย์ส่องเปิดประตูลงจากรถ ใช้ประตูรถกันไว้ สุรีย์ส่องพยายามก้มจะหนีไปทางท้ายรถ แต่จังหวะที่กำลังจะไป ด้านประสิทธิ์ที่กำลังยิงต่อสู้โดนยิงเข้าที่ต้นขา
“โอ้ย”
สุรีย์ส่องชะงักหันกลับมาเห็นว่าประสิทธิ์โดนยิง
“พ่อ”
สุรีย์ส่องตัดสินใจวิ่งกลับมาช่วยยิงสวนกลับไป
“หนีไป”
“เราต้องไปด้วยกัน”
พวกลูกน้องหยางกราดยิงและก้าวเข้ามา ประสิทธิ์กับสุรีย์ส่องช่วยกันยิงสู้ จนกระสุนของทั้งคู่หมด
สุรีย์ส่องตกใจ
“พ่อ...”
ประสิทธิ์เห็นความตายเข้ามาใกล้ตัวเอง พวกลูกน้องหยางก้าวเข้ามารู้ว่าประสิทธิ์กระสุนหมดแล้ว คนขับกับคนที่ถือปืนสั้น เข้ามาลากประสิทธิ์กับสุรีย์ส่องออกมา
ประสิทธิ์กับสุรีย์ส่องอยู่ในวงล้อมของลูกน้องหยาง สุรีย์ส่องหวาดกลัวที่รู้ว่าความตายจะมาถึงตัว ประสิทธิ์กอดสุรีย์ส่องแน่นเตรียมรับชะตากรรม
ทันใดนั้นรถของปฐวีแล่นเข้ามา ปฐวีลงจากรถ ยิงเข้าใส่พวกลูกน้องหยาง ที่ขยับหลบและยิงสวน ราพณ์ลงมาจากรถยิงช่วยคุ้มกันให้ปฐวี
“พ่อ...สุ...ทางนี้”
ประสิทธิ์กับสุรีย์ส่องมองปฐวีอย่างดีใจ
“พี่วี”
ปฐวีโดนยิงเข้าที่แขน
“โอ้ย”
ประสิทธิ์ดึงสุรีย์ส่องให้รีบวิ่งไปหาปฐวีท่ามกลางเสียงยิงโต้ตอบ
รถตำรวจแล่นเข้ามาจอด กันต์กับตำรวจลงมาจากรถแล้วยิงสู้กับลูกน้องหยาง จนฝั่งลูกน้องหยางเริ่มเห็นว่าสู้ไม่ได้ ตัดสินใจกลับขึ้นรถและขับหนีออกไปทันที
ปฐวีวิ่งเข้าไปหาประสิทธิ์กับสุรีย์ส่อง
“พ่อ สุ ปลอดภัยแล้วนะครับ”
ประสิทธิ์มองปฐวี
“ขอบใจมากวี”
สุรีย์ส่องมองปฐวีนิ่ง เรียกเบาๆ
“พี่วี....”
“คุณวี รีบไปจากที่นี่เถอะครับ” กันต์บอก
“ไปที่เซฟเฮ้าส์ผมก่อน”
ประสิทธิ์มองราพณ์อึ้งๆ ปฐวีรู้สึกผิดแต่ยังยืนยันในความปรารถนาดี
“ผมอยากช่วยพ่อนะครับ...”
ประสิทธิ์มองเข้าใจ
“พ่อเข้าใจ...เข้าใจ....”
สิ้นคำของประสิทธิ์ ร่างของสุรีย์ส่องก็ล้มลงทั้งยืน ตึง!
ทุกคนพากันตกใจ ประสิทธิ์เข้าประคอง
“พ่อ...”
ประสิทธิ์ดึงมือที่ประคองสุรีย์ส่องมือหนึ่งขึ้นมา เห็นว่าที่มือของเขาเต็มไปด้วยเลือด กันต์หยิบโทรศัพท์ออกมากดโทรทันที
ทุกคนตกใจที่เห็นว่าสุรีย์ส่องโดนยิงเข้าหลายจุด เลือดกำลังไหลออกมาอย่างน่ากลัว
“ไปโรงพยาบาลเถอะครับ”
ปฐวีเข้าอุ้มสุรีย์ส่องแล้วยกขึ้นจะพาไปที่รถ
“แกจะต้องไม่เป็นอะไร”
“อดทนไว้นะสุ อดทน...”
สุรีย์ส่องพยายามยื่นมือไขว่คว้า
“พ่อ...พ่อ....”
เห็นสุรีย์ส่องพยายามจะยื่นมือมาหา ประสิทธิ์รีบจับมือสุรีย์ส่อง
“พ่ออยู่นี่”
“สุกลัว...พ่อช่วยสุด้วย...สุกลัว...”
พอสิ้นคำของสุรีย์ส่อง มือสุรีย์ส่องตกลงพร้อมกับลมหายใจที่หมดไป ปฐวีตะลึง
“สุ”
“ยัยสุ”
ประสิทธิ์ช็อคมากเข้ากอดสุรีย์ส่อง ราพณ์มองประสิทธิ์กับปฐวีด้วยความเห็นใจในการสูญเสีย
ภาพในโทรทัศน์เป็นการรายงานข่าวจากที่เกิดเหตุ ลินดากับสิริโสภาต่างอึ้งกันไปทั้งคู่
“สุรีย์ส่องตายแล้ว”
“ประสิทธิ์โดนจับ แล้วเราสองคนจะรอดเหรอ เจตนาฆ่าติดคุกตลอดชีวิตนะ”
ลินดากลัวจนสติจะแตก
“ไม่ ฉันไม่ยอมติดคุก...หนี ต้องหนีออกนอกประเทศ”
“เราจะไปไหนได้ คุณมีเงินงั้นเหรอ”
“แล้วจะอยู่ให้โดนจับหรือไง ฉันจะไม่ติดคุก ฉันไม่ยอม”
สิริโสภานึกถึงรสิกาพูด
‘ชัยชนะแบบนี้เหรอคะที่คุณอยากได้ ยอมทิ้งชีวิตตัวเองเพื่อความโกรธแค้น’
‘มากกว่านี้ฉันก็ยอม’
‘คุณจะไม่มีวันชนะ...’
สิริโสภาสายตากร้าวมาก ไม่ยอมแพ้ สิริโสภาเห็นลินดาเริ่มคุมตัวเองไม่ได้
“คุณลินดา...”
“ฉันจะไม่ยอมติดคุก”
สิริโสภาจับลินดาหันมาบีบแขนแน่น ตะคอกใส่
“คุณลินดา”
ลินดาชะงักที่โดนสิริโสภาเสียงแข็งใส่ สิริโสภาสายตากร้าว
“ฟังฉัน เราจะรอด ถ้าคุณทำตามที่ฉันบอก”
ลินดามองอึ้งๆ ว่าสิริโสภาจะทำยังไง
รสิกายืนอึ้งมองภาพข่าวในโทรทัศน์
“คุณลุง...สุรีย์ส่อง....” รสิกานึกได้ “พี่วี...”
รสิการีบหยิบโทรศัพท์มากดโทรออก
ประสิทธิ์นอนหลับบนเตียงคนไข้ ปฐวีนั่งนิ่งอยู่ข้างเตียง รุ้งรายนั่งเฝ้าอยู่ห่างๆ ปฐวีเหม่อลอยเจ็บกับการสูญเสีย รุ้งรายมองด้วยความเห็นใจ เสียงมือถือดัง รุ้งรายมองเป็นมือถือของปฐวีที่ดัง รุ้งรายมองปฐวีที่นิ่งเหมือนไม่ได้ยิน
“คุณวีคะ...คุณหญิง...”
ปฐวียังนิ่ง รุ้งรายตัดสินใจกดรับ
“สวัสดีค่ะ คุณหญิง...นี่รุ้งนะคะ”
“คุณรุ้ง พี่วีเป็นยังไงบ้างคะ”
“บาดเจ็บนิดหน่อยค่ะ คุณประสิทธิ์ปลอดภัย แต่คุณสุ...”
“พี่วีคงเสียใจมาก อ้ายฝากพี่วีด้วยนะคะ”
“คุณหญิงไม่ต้องห่วงนะคะ รุ้งจะดูแลคุณวีเองค่ะ”
“ขอบคุณนะคะคุณรุ้ง”
“แล้วคุณหญิงอยู่ที่ไหนคะ”
“อ้ายต้องทำงานต่อแล้วค่ะ ขอวางสายก่อนนะคะ”
รสิกาตัดบทแล้วจัดการวางสายทันที รุ้งรายมองโทรศัพท์รู้ว่ารสิกาตั้งใจปกปิดที่อยู่ รุ้งรายหันมองปฐวีที่นิ่งอยู่ เธอเข้าไปจับมือ ปฐวีน้ำตาคลอแต่ไม่พูด
เสียงมือถือรสิกาดัง รสิกามองแล้วกดรับ
“สวัสดีค่ะ คุณพร มีเรื่องด่วนอะไรหรือเปล่าคะ”
ศิริพรคุยโทรศัพท์อยู่บริเวณริมถนน
“ขอโทษนะคะคุณหญิงที่โทรมารบกวนเวลานี้ แต่พรเห็นข่าวครอบครัวคุณหญิง พรเป็นห่วงน่ะค่ะ ก็เลยโทรมาถาม ...คุณกอบกู้ก็เป็นห่วงคุณหญิง วันนี้ก็เห็นถามๆ คนในออฟฟิศว่าคุณหญิงไปทำงานโปรเจ็คท์ไหน”
“อ้ายมาทำงานของคุณสกรรจ์ที่เขาใหญ่น่ะค่ะ คงจะอีกสักพักถึงจะกลับกรุงเทพ อ้ายรบกวนคุณพรแจ้งคุณกอบกู้ให้ด้วยนะคะ”
“ได้ค่ะ พรจะบอกให้นะคะ”
ศิริพรวางสายหันมาสิริโสภาที่ยืนอยู่ด้วย สิริโสภายิ้มอย่างสมหวังที่รู้ว่ารสิกาอยู่ที่ไหน
“ขอบคุณมากนะคะพี่พร”
“นี่คุณหญิงคงทะเลาะกับคุณราพณ์หนักนะคะ ถึงขนาดหนีไปไม่บอกใคร”
“ที่บ้านเป็นห่วงกันมากเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะพี่พร”
“ช่วยสามีภรรยาดีกันได้ พี่ก็ยินดี...”
สิริโสภายิ้มร้าย
รามเดินเข้ามาที่หน้าบ้านชะงักที่เห็นราพณ์ กันต์ และตำรวจ
“เฮีย...”
“ราม...คุณลินดาอยู่ที่ไหน”
“ไม่อยู่ในบ้านเหรอครับ”
“รถไม่อยู่ แล้วก็ติดต่อไม่ได้ด้วย”
“ผมก็ไม่รู้ วันนี้ผมไปตามหาสิทั้งวัน แล้วนี่ตำรวจมาที่นี่ทำไม” รามนึกได้ “มาจับม๊าผมเหรอเฮีย”
“ตอนนี้เฮียชาญโดนจับแล้ว เฮียชาญซัดทอด ตำรวจต้องการให้คุณลินดาไปให้ปากคำ”
“ถ้าคุณลินดาหนี ทางเราคงต้องออกหมายจับ” กันต์บอก
ราพณ์พูดเบากับราม
“เฮียกลัวว่าเรื่องจะบานปลาย ถ้าคุณลินดาขัดขืน รามเข้าใจใช่ไหม”
รามกังวล
“ผมจะรีบตามหาม๊าให้เจอ แล้วจะพามาหาเฮียให้เร็วที่สุด”
ราพณ์มองรามอย่างกังวล เขาต้องการช่วยลินดาจริง ๆ รามเองก็เครียดเครียด
รสิกานั่งทำงานอยู่ในบ้าน เสียงกริ่งดังขึ้น เธอชะงักมองออกไปด้านหน้าบ้าน แล้วลุกขึ้นเดินไปที่ประตูมองออกไปแต่ไม่เห็นมีใคร จึงเปิดประตูออกไป แล้วเดินไปมอง ๆ ที่รั้วบ้านแต่ก็ไม่เห็นมีใคร แต่พอหันกลับมาก็เห็นมือสิริโสภาที่ถือไม้ตี ผัวะ! รสิกาล้มลงสลบไปทันที
ลินดาก้าวเข้ามายืนมองรสิกาอย่างพอใจกับผลงาน
ราพณ์กับรุ้งรายกลับเข้ามาที่ห้องโถง พบรัตนาวลี รังรอง อาม่าที่มารออย่างกระวนกระวาย
“อาราพณ์ ลื้อบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า”
“เฮียกับเจ้เล่นหายกันไปทั้งคืน พอมีข่าวยิงกันแต่ติดต่อเฮียไม่ได้ก็นั่งกันไม่ติดเลย เจ้ก็อีกคนไม่โทรกลับมาบอกเลย” ระรินบ่น
อ่านละคร สามี ตอน 14 วันที่ 28 ธ.ค. 56
ละครสามี บทประพันธ์โดย พัดชาละครสามี บทโทรทัศน์โดย สองปุณณณฐ
ละครสามี กำกับการแสดงโดย แมน เมธี
ละครสามี ผลิตโดย บริษัท เมกเกอร์ เจ กรุ๊ป จำกัด
ละครสามี ควบคุมการผลิตโดย จริยา แอนโฟเน่
ละครสามี ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ