อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 9/4 วันที่ 8 มี.ค. 57
กะรัตจูงน้องเกอด้าผ่านหน้าพิศุทธิ์กับนวลเพื่อพากันไปเตะบอลริมหาด กะรัตเป็นฝ่ายรับ ให้น้องเกอด้าเตะ เธอขยิบตาให้พิศุทธิ์ดูว่าเข้ากับเด็กได้...กะรัตโดนน้องเกอด้าเตะบอลอัดใส่ท้อง ใส่หน้า ใส่หัวล้มหน้าคมำทราย เธอแทบกรี๊ด แต่ลุกขึ้นมาฉีกยิ้มว่าฉันรักเด็กกะรัตจูงน้องเกอด้าผ่านหน้าพิศุทธิ์กับนวลเพื่อพาลงไปเล่นน้ำทะเล เธอจูงน้องเกอด้าลงน้ำ น้องเกอด้าเห็นคลื่นมา รีบดึงมือออก แล้วผลักก้นเธอล้มหัวทิ่มลงน้ำทะเลตัวเปียกพิศุทธิ์หัวเราะ
“กั้งพาน้องเกอด้าไปไหนเนี่ย”
“เห็นบอกจะพาไปนั่งชิงช้าตรงโน้นกันน่ะค่ะ” นวลนึกถึงความพยายามของกะรัตแล้วก็อดชื่นชมไม่ได้ “ท่าทางคุณกั้งจะกลายเป็นคนรักเด็กไปซะ แล้วนะคะ”
“เธอเชื่ออย่างนั้นจริงๆเหรอ”
“อย่างน้อยวันนี้คุณกั้งก็อยู่กับเด็กได้เกิน 5 นาทีล่ะค่ะ” นวลแอบเหลือบมองพิศุทธิ์ “ความจริงคุณพิศุทธิ์กับคุณกั้งน่าจะมีลูกนะคะ คุณกั้งน่ะไม่ใช่คน จิตใจหยาบกระด้าง เพียงแต่ถูกเลี้ยงมาในครอบครัวที่ไม่ค่อยอบอุ่น เท่าไรนัก การมีครอบครัวที่สมบูรณ์คือความฝันของคุณกั้ง ถ้ามีลูก...คง จะเติมเต็มหัวใจของคำว่าครอบครัวจะได้อย่างสมบูรณ์ จริงไหมคะ”
พิศุทธิ์นิ่งคิดบางอย่าง
พิศุทธิ์เดินมาที่เปล่ชิงช้าที่ผูกไว้กับต้นไม้ริมหาด กะรัตกับน้องเกอด้าหลับอยู่ในเปล เขายืนมองอย่างรู้ว่าเธอใช้ความพยายามให้เขาเห็นว่า พร้อมมีลูก แต่ตัวเขาเองต่างหากที่ยังไม่พร้อม เพราะปัญหามากมายยังไม่จบสิ้น พิศุทธิ์จะหันหลังเดินกลับ แต่อดหันมามองภาพกะรัตกับน้องเกอด้าแล้วอดเอ็นดูไม่ได้ เขาจึงค่อยๆลงเปล่แล้วนอนข้างเอื้อมมือกอดเอวกะรัตและน้องเกอด้า เป็นภาพพ่อแม่ลูกที่นอนกอดกัน กะรัตลืมตาขึ้นมามองพิศุทธิ์กอดตัวเอง แล้วยิ้มอย่างมีความสุขว่านี่คือคำว่าครอบครัวที่ ตัวเองโหยหา
ค่ำนั้น ในห้องน้ำบ้านพักริมหาด...กะรัตยืนมองตัวเองอยู่ตรงหน้ากระจกแล้วคิดถึงความอบอุ่นที่นอนในอ้อมกอดของพิศุทธิ์และน้องเกอด้า มันเป็นการเติมเต็มหัวใจที่เธอเฝ้ารอคอยมาตลอด กะรัตหยิบแผงยาคุมในกระเป๋าออกมามอง แล้วตัดสินใจแกะยาในแผงทิ้งลงโถส้วม แล้วกด ชักโครกมองหน้าตัวเองในกระจกแล้วยิ้มให้กับความสุขที่รออยู่ข้างหน้า
พิศุทธิ์นั่งอ่านหนังสืออยู่ที่เตียง กะรัตเปิดประตูห้องน้ำออกมาในชุดคล้ายบาเทนเดอร์แบบเซ็กซี่
“คืนนี้เราดื่มอะไรก่อนนอนกันนะคะ”
พิศุทธิ์เงยหน้าเห็นกะรัตแต่งตัวแล้วชะงัก
“ผมไม่อยากดื่ม”
“อย่าเพิ่งปฏิเสธสิคะ เครื่องดื่มของกั้งเป็นสูตรเฉพาะ คุณคิดสูตรขนมให้กั้งได้ กั้งก็คิดสูตรเครื่องดื่มให้คุณเหมือนกัน มันชื่อว่า...คึกไม่รู้ล้ม”
พิศุทธิ์ถึงกับสำลักน้ำลาย ไอออกมา กะรัตหัวเราะ
“คิดอะไรน่ะ กั้งหมายถึงดื่มแล้วเราเต้นกันคึกคักทั้งคืน”
พิศุทธิ์รีบพูดด้วยใบหน้าเขิน
“ผมก็คิดอย่างนั้นแหละ”
กะรัตเดินไปที่เคาเตอร์เครื่องดื่มแล้วจัดการผสมเครื่องดื่มแล้วเขย่าด้วยท่าทางยั่วยวนเซ็กซี่ พิศุทธิ์มองอึ้งๆ แล้วเก็บอาการก้มลงอ่านหนังสือต่อ กะรัตเดินไปเขย่ายั่วยวนตรงหน้า พิศุทธิ์หันไปอ่านหนังสือทางขวา กะรัตเดินตามไปเขย่ายั่วนวยทางขวา พิศุทธิ์หันไปอ่าน หนังสือทางซ้าย กะรัตเดินไปเขย่าทางซ้าย พิศุทธิ์ทนไม่ไหว
“ถ้าคุณยังไม่เลิกเขย่า ผมจะ...”
กะรัตยื่นหน้าเข้าไปถามใกล้ๆ
“คุณจะทำไมคะ”
พิศุทธิ์วางหนังสือลงทันที แล้วอุ้มกะรัตไปปิดไฟพรึ่บ
วันใหม่...สายน้ำผึ้งนั่งทำงานอยู่แล้วมองไปทางห้องทำงานพิศุทธิ์ ฟองดาวเดินเข้ามายื่นแฟ้มงานให้พูดกับสายน้ำผึ้งอย่างหมางเมิน
“นี่เป็นรายละเอียดของมิสเตอร์โฮลล์ ลูกค้ารายใหม่ของเรา คุณพิศุทธิ์ฝากให้คุณดูแลแทนระหว่างที่เขาไม่อยู่”
“คุณพิศุทธิ์ไปไหน”
ชายนี่แทรกขึ้น
“ลาไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กับเมีย”
“แหม สงสัยจะหวานจนน้ำตาลเรียกพี่” ยี่หวาเสริม
ฟองดาวมองสายน้ำผึ้ง
“หวังว่าน้องผึ้งจะทำงานอย่างเต็มที่ ไม่ใช่มัวแต่เอาเวลาไปคิดเรื่องพรากผัวพรากเมียใครเขานะคะ”
ฟองดาวพูดแล้วสะบัดก้นออกไป สายน้ำผึ้งชักสีหน้าใส่ ชายนี่สะใจ
“เจ้ฟอง...แรงส์”
ยี่หวายิ้มเยาะ
“มันใช่อ่ะ”
ยี่หวากับชายนี่ตีมือกัน give me five สะใจที่สายน้ำผึ้งโดนแดกดัน สายน้ำผึ้งไม่พอใจแต่เวลานี้ยังทำอะไรไม่ได้ ช่วงชีวิตตกต่ำ หันไปทางไหนก็ไม่มีใครสนใจอยากคบ
สายน้ำผึ้ง ยื่นแฟ้มเอกสารให้ฟองดาว
“พี่ฟองคะ...เรื่องงานของมิสเตอร์โฮลล์ยังไงผึ้งก็ต้องคุยรายละเอียดกับคุณพิศุทธิ์ เพราะ โปรเจค นี้ มันเกี่ยวข้อง กับโปรเจคของมิสเตอร์ชาลล์ที่คุณพิศุทธิ์ดูแลอยู่ ช่วยแจ้งคุณพิศุทธิ์ให้ทราบด้วยนะคะ”
ชายนี่ ยี่หวา ที่สุมหัวกันดูรูปในอินสตาแกรม อยู่เงยหน้าขึ้นมองเห็นท่าทางสายน้ำผึ้งก็เบ้ปาก ฟองดาวเสียงแข็ง
“ที่อยากให้พี่แจ้งคุณพิศุทธิ์เนี่ย เพื่องานหรือเพื่อตัวเองไม่ทราบคะ”
ชายนี่กับยี่หวาหัวเราะคิกคัก สายน้ำผึ้งหันควับไปมอง
“ก็ต้องเพื่องานสิคะ...คุณพิศุทธิ์เองก็น่าจะเข้าใจว่างานนี้สำคัญแค่ไหน หรือพี่ฟองดาวเห็นว่างานไม่สำคัญคะ”
ฟองดาวมองสายน้ำผึ้งหน้าตึง ชายนี่กับยี่หวามองหน้ากันที่สายน้ำผึ้งร้ายอย่างไม่น่าเชื่อ
“ผึ้งไม่รู้ว่าพี่ฟองคิดยังไงกับผึ้งถึงได้ดูมึนตึงแบบนี้ แต่ผึ้งอยากจะอธิบายว่าเรื่องวันนั้นมันไม่...”
สายน้ำผึ้งจะพูดว่าไม่ใช่อย่างที่ทุกคนคิด แต่ชายนี่กับยี่หวาใช้จังหวะนี้แทรกเข้ามา
“ต๊าย! ยี่หวาเอาน้ำมาสาดตาเจ๊สิ ตาเจ๊มันร้อนจนจะลุกเป็นไฟแล้ว”
ยี่หวาแกล้งหยิบแก้วน้ำจะสาดใส่ ชายนี่รีบยกมือห้าม
“ไม่ต้องสาดจริง เจ๊แค่เปรียบเปรย ดูสิ คุณกะรัตกับคุณพิศุทธิ์ สวีทกันทะเลเป็นน้ำเชื่อมเลย อิจฉาตาร้อน”
สายน้ำผึ้งเก็บอารมณ์ ยี่หว่าหันมาหา
“ดูสิคะน้องผึ้ง คุณพิศุทธิ์ดูมีความสุขจะตาย จะไปรีบดึงแกมาทำงานให้บาป ทำไมคะ”
สายน้ำผึ้งยิ่งต้องเก็บอารมณ์ หันไปหาฟองดาว
“พี่ฟองคะ...”
ฟองดาวสวน
“พี่เป็นเลขาคุณพิศุทธิ์พี่ก็ต้องทำตามคำสั่งที่คุณพิศุทธิ์ให้ไว้ ส่วนเรื่องที่พี่ได้ยินมา พี่ว่าพี่เข้าใจไม่ผิดหรอก หูพี่ไม่พิการ”
ฟองดาวยื่นแฟ้มเอกสารให้สายน้ำผึ้งก่อนจะลุกไป ชายนี่กับยี่หวาหัวเราะคิกคักเดินตามไป สายน้ำผึ้งกระแทกแฟ้มลงที่โต๊ะ แล้วหยิบมือถือมาเปิดดูรูปอินสตาแกรมของกะรัต เห็นเป็นรูป กะรัตจูบแก้มพิศุทธิ์ สายน้ำผึ้งมองด้วยความอิจฉา
สายน้ำผึ้งเดินถือถุงของแบรนด์เนมเข้ามาในบ้าน มีทั้งของตัวเอง และของลูก รสสุคนธ์มองอย่างไม่ชอบใจ
“นี่ผึ้งไปซื้อของมาอีกแล้วเหรอ พักนี้ผึ้งไปช๊อปปิ้งแทบทุกวันเลยนะ”
“ก็ผึ้งเครียด ไปทำงานก็เจอแต่พวกกลับกลอก เห็นแก่เงิน”
รสสุคนธ์หยิบเสื้อผ้าออกจากถุงซื้อเห็นป้ายราคา
“โอ้โห ชุดอะไรเกือบหมื่น อย่าหาว่าอย่างโน้นอย่างนี้เลยนะผึ้ง ถ้าคุณศิวาให้เงินผึ้งซื้อของแพง ขนาดนี้ ผึ้งน่าจะเก็บเงินสักส่วนนึง ไว้ให้ลูกอนาคตมัน ไม่แน่ไม่นอน ถ้าวันนึงคุณศิวาเลิกกับผึ้ง อย่างน้อยเราก็ยังมีเงินก้นถุงให้ลูก”
“มันไม่มีวันนั้นแน่นอนน้ารส”
“ที่น้าพูด เพราะน้าเป็นห่วง ที่ผ่านมา น้าว่าผึ้งน่าจะเรียนรู้ได้แล้วว่าไม่มีอะไรที่แน่นอน เผื่อใจไว้บ้าง อะไรที่คิดว่าได้ มันอาจจะไม่ได้”
สายน้ำผึ้งเจ็บใจที่รสสุคนธ์พูดจี้ปม รีบพูดแทรก
“ผึ้งต้องได้ ไม่มีใครไปจากผึ้งได้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นคุณพิศุทธิ์หรือนายศิวา ผึ้งไม่ยอม”
สายน้ำผึ้งคิดถึงกันตา แล้วคิดแผนบางอย่าง
เช้าวันใหม่...สายน้ำผึ้งคุยมือถือกับศิวาอยู่มุมหนึ่งของบริษัท
“ผมสั่งคุณแล้วใช่ไหมว่าอย่าโทรมา ดีนะที่ตอนนี้ผม ไม่ได้อยู่กับคุณก้อย”
สายน้ำผึ้งแกล้งพูดดักคอ
“อย่าบอกนะคะว่าราชสีห์อย่างคุณ จะกลัวคุณหมอหน้าหวาน”
“ผมไม่ได้กลัวคุณก้อย ผมแค่ไม่อยากมีปัญหา”
“มาเจอกันแค่ไม่กี่ชั่วโมง คุณหมอก้อยไม่รู้หรอกค่ะ...มาเจอกัน หน่อยนะคะ...ฉันคิดถึงคุณจะแย่อยู่แล้ว”
สายน้ำผึ้งพยายามอ้อนเต็มที่ เพราะมีแผนการ
เย็นนั้นสายน้ำผึ้งรอศิวาอยู่ในคอนโด ศิวาเปิดประตูเข้ามา เธอรีบเข้าไปกอดเขาแสดงว่าคิดถึงมาก
“คิดถึงคุณจังเลยค่ะ”
ศิวาวางมือถือกับกระเป๋าเงินและกุญแจรถไว้ที่โต๊ะ ก่อนจะทรุดตัวลงนั่ง
“ไปแช่ตัวให้สบายๆก่อนนะคะ เดี๋ยวฉันเข้าไปถูหลังให้”
ศิวาปัดมือสายนน้ำผึ้งออกอย่างรำคาญ
“ช่วงนี้คุณเป็นอะไรทำไมดูพิศวาสผมนัก...มีอะไรรึเปล่า เงินหมดเหรอ”
“แหม พูดแบบนี้มันดูถูกกันนะคะ ผึ้งก็แค่คิดถึงคุณ ทำไมคะผึ้งคิดถึงคุณไม่ได้เหรอ”
“อย่าคิดถึงให้มันบ่อยนัก ผมไม่อยากทำอะไรให้คุณก้อยสงสัยอีก”
สายน้ำผึ้งมองหมั่นไส้ แต่แอ๊บเป็นนางเอก
“เพื่อคุณ...ผึ้งจะพยายาม มาเหนื่อยๆไปล้างตัวก่อนเถอะค่ะ ผึ้งผสมน้ำอุ่นไว้ให้คุณแล้ว”
ศิวามองหน้า สายน้ำผึ้งหอมแก้มเขาทันที
“อาบน้ำแล้ว...ผึ้งจะนวดให้คุณทั้งตัว...นะคะ”
ศิวาเจอไม้นี้ ของเคยๆ เลยไฟติดไม่ยาก เขาลุกเดินเข้าห้องน้ำไปสายน้ำผึ้งมองแล้ว จึงหันมาหยิบมือถือของศิวา แล้วกดปิดเครื่องก่อนจะเดิน ไปใช้โทรศัพท์ห้องกดโทรหา รปภ.
“ฮัลโหล...ฉันเอง จัดการตามที่ฉันบอกได้เลย”
สายน้ำผึ้งวางสายแล้วยิ้มอย่างมั่นใจว่าแผนจะสำเร็จ
กันตาเดินออกเวรจากโรงพยาบาล มือถือของเธอดังขึ้น กันตาเห็นเป็นเบอร์แปลกๆก็ลังเล แต่ตัดสินใจกดรับสาย
“ฮัลโหล...ค่ะ...จากที่ใหนค่ะ...เจ้าหน้าที่ของคอนโดคุณศิวา”
รปภ. คุยโทรศัพท์กับกันตาอยู่ที่ล็อบบี้
“พอดีมีลูกห้องของคอนโดร้องเรียนว่ามีน้ำรั่วลงมาจากห้องคุณศิวา เดือดร้อนมากเลยครับ แต่เราติดต่อคุณศิวาไม่ได้ คุณศิวาให้ เบอร์ฉุกเฉินเบอร์นี้ไว้ คุณช่วยรีบมาดูภายในวันนี้ได้ไหมครับ”
กันตากดวางสาย คิดว่าจะทำยังไงดีแล้วกดมือถือโทรศิวา แต่ไม่ติด
“ปิดเครื่องซะงั้น”
ค่ำนั้น กันตาเดินเข้ามาที่เคาเตอร์รปภ.
“ฉันมาดูห้องคุณศิวาน่ะค่ะ”
“สักครู่ครับ” รปภ.หยิบคีย์การ์ดให้ “คีย์การ์ดห้องคุณศิวาครับ”
กันตารับคีย์การ์ดมองอย่างชั่งใจ
กันตาเดินมายืนที่หน้าศิวา แล้วใช้คีย์การ์ดรูดเปิดประตูห้องแต่เปิดไม่ได้ เพราะประตูโดนล็อคกลอนจากด้านใน เธอชะงัก สายน้ำผึ้งกับศิวาที่นั่งดื่มไวน์อยู่ ตกใจที่ได้ยินคนจะเปิดประตู
“ใครมาเปิดประตูห้อง”
ศิวาเดินไปที่ประตู สายน้ำผึ้งมองแล้วแอบยิ้มเพราะรู้อยู่แก่ใจว่าคนที่เคาะประตูคือใคร ศิวามองที่ช่องตาแมวแล้วอึ้ง
“คุณก้อย”
สายน้ำผึ้งแกล้งทำท่าตกใจใสซื่อ
“คุณก้อย”
ศิวามองหน้าสายน้ำผึ้ง
“คุณก้อยมาที่นี่ได้ยังไง”
“ฉันไม่รู้ค่ะ” สายน้ำผึ้งตีหน้าซื่อ
ศิวาจะคาดคั้นสายน้ำผึ้ง แต่กันตาเคาะประตูห้องเสียก่อน กันตาเคาะเพื่อความชัวร์ว่า ศิวาอยู่ในห้อง จะได้ไม่ต้องเข้าไปดูเรื่องน้ำรั่ว
“คุณศิวา คุณอยู่ในห้องรึเปล่าคะ”
ศิวาละล้าละลังว่าจะทำยังไงดี สุดท้ายชี้หน้าสายน้ำผึ้งให้ไปซ่อน แล้วเปิดประตูไปหากันตา สายน้ำผึ้งยืนมองศิวาแล้วแอบยิ้มสะใจ ศิวารีบออกจากห้อง ปิดประตู ออกมาคุยกับกันตานอกห้อง เขาพยายามคุมสติตัวเองให้ทำตัวปกติ
“คุณ...คุณมาที่นี่ได้ยังไง”
“ที่ฉันมาเพราะมีคนโทรหาฉัน บอกว่าห้องคุณน้ำรั่ว ลงไปห้องข้างล่าง”
“โทรหาคุณ” ศิวาชะงัก
กันตาพยักหน้า ศิวาแปลกใจ
“ทำน้ำรั่ว”
กันตาพยักหน้าอีก ศิวาชักสงสัย
“แล้วพวกนั้นรู้เบอร์คุณได้ยังไง”
“เขาบอกว่าคุณให้ไว้”
“ผมเนี่ยนะ”
“อ้าว ถ้าคุณไม่ได้ให้เบอร์ฉัน แล้วใครให้ล่ะคะ หรือว่ามีคนอื่นที่รู้จักฉัน โดยที่ฉันไม่รู้ตัว”
ศิวาต้องรีบแก้ทาง
“แหม...ผมนี่มันขี้ลืมจริงๆ ผมให้เบอร์คุณกับคอนโดไว้เมื่ออาทิตย์ก่อน คือทางคอนโดขออัพเดทข้อมูล ผมเลยแจ้งเบอร์คุณไว้เลย เพราะอีกไม่นานเราก็จะแต่งงานกันแล้ว”
“น่าแปลกนะคะ ฉันไม่ยักรู้ว่านอกจากคอนโดที่คุณอยู่ประจำแล้ว คุณยังมีคอนโดอยู่ที่นี่ด้วยเหรอคะ”
กันตาเห็นศิวามีพิรุธเลยยิงหมัดตรงถาม ศิวาต้องรีบหาทางหนี
“เอ่อ...ก็...คอนโดนี่ผมซื้อไว้ให้คนเช่า พอดีคนเช่าเก่าย้ายออก ผมเลย มาเช็คความเรียบร้อย ก่อนให้คนอื่นเช่าต่อเท่านั้นเอง”
กันตาเห็นอาการของศิวาแล้วอดอยากดูในห้องไม่ได้
“แล้วเราจะยืนคุยกัน อย่างนี้เหรอ”
กันตาเดินเข้าห้องไปทันที ศิวาเครียด รีบเดินตามหลังอย่างลุ้นๆว่าสายน้ำผึ้งซ่อนตัวรึยัง ปรากฏไม่เห็นสายน้ำผึ้ง กันตาเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปดู แต่ไม่มีใคร
อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 9/4 วันที่ 8 มี.ค. 57
ละครเรื่อง สามีตีตรา บทประพันธ์โดย นาวิกาละครเรื่อง สามีตีตรา บทโทรทัศน์โดย วรรณวิภา สามงามแจ่ม
ละครเรื่อง สามีตีตรา กำกับโดย อำไพพร จิตต์ไม่งง
ละครเรื่อง สามีตีตรา ผลิตโดย บริษัททองเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด โดยผู้จัด แอน ทองประสม
ละครเรื่อง สามีตีตรา ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง สามีตีตรา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันพุธที่ 19 กุมภาพันธ์ 2557
ที่มา ไทยรัฐ