อ่านละคร สามีตีตรา ตอนอวสาน[1] วันที่ 20 มี.ค. 57
กะรัตตื่นจากภวังค์ ลืมตาเห็นตรงหน้าเป็นต้นไม่ใหญ่ กะรัตหน้าเหวอ บังคับจีกรยานไม่ได้ เพราะเป็นทางลงเขา กะรัตพุ่งเข้าหาต้นไม้ ชนโคร้ม!!!! ทั้งคนทั้งจักรยานกระเด็นไปคนละทิศละทาง“oh....noooo”
สภาพกะรัตดูไม่จืด พิศุทธิ์เข้าไปประคองกะรัต
“คุณเป็นอะไรรึเปล่า”
“ก็เจ็บอ่ะดิ่ ถามได้..โอ้ยยยย”
“ป่าวววว ฝันบ้าอะไร”
“คุณกะรัตไหวมั้ยคะ?”
กะรัตพยายามจะลุก “ไหว..ฉันไหว..”
แต่พอกะรัตลุกปั๊บ ก็เซจะล้ม พิศุทธิ์เข้าไปประคอง ใจกะรัตเต้นตึกตัก ทำไมใจเต้นแรงแบบนี้ เกือบควบคุมตัวเองไม่ได้
“พิศุทธิ์ ยูพาคุณกะรัตไปพักเถอะ เดี๋ยวไอไปเองได้”
พิศุทธิ์มองกะรัต “คนเก่งอย่างคุณกะรัตบอกว่าไหว เขาคงไม่เป็นอะไรมากหรอกลอร่า”
กะรัตน้อยใจผลักโชว์แมนเลย ”ไม่ต้องหรอกค่ะฉันไหวจริงๆดูสิคะ”
กะรัตสะบัดออกจากตัวพิศุทธิ์ แล้วพยายามกระโดดให้ดูทั้งที่เจ็บมากกก
“พวกคุณไปเที่ยวกันต่อเถอะ ฉันขอกลับไปที่พักก่อน”
กะรัตไปคว้าจักรยานที่สภาพแย่ แล้วขี่ออกไปเลย
พิศุทธิ์มองตามกะรัต “เรื่องดื้อไม่เคยมีใครเกิน”
ความดื้อของกะรัตไม่ลดลงเลย แต่เป็นความเข้มแข็งที่เขาชอบ
กะรัตเดินกะเผลกกลับมาที่โรงแรมอย่างโกรธจัด นวลเข้ามาเม้าท์ให้กะรัตฟังแบบกอสซิปมาก
“นวลออกไปส่องจากสนามกอล์ฟแต่ห้องปิดม่านยันเช้า เลยไม่รู้ว่าเขาฟิเจอริ่งกันจริงไหม แต่นวลสั่งแม่บ้านให้อุ๊บอิ๊บเก็บผ้าปูที่นอนมาให้”
“มีฉันอยู่แล้วยังกล้าทำอย่างนั้น มันก็เกินไปแล้ว”
“แต่เมื่อเช้าเขาป้อนข้าว ดูดน้ำจากหลอดเดียวกัน มีนวดต้นคอให้กันด้วยนะคะ แล้วก็วางโปรแกรมจะออกไปทำบุญ ส่องสัตว์ ทำโป่งแยง ไปล่องแก่งกันด้วยค่ะ”
“พอแล้วนวล...ฉันไม่อยากฟัง”
“แต่คุณกั้งคะ...”
“ขอเวลาให้ฉันสงบสติอารมณ์ก่อน”
กะรัตเดินขึ้นห้องพักไปอย่างคนเจ็บหนักแทบกระอักเลือด
กะรัตเดินผ่านหน้าห้องพักพิศุทธิ์ เห็นประตูห้องเปิดไว้ เพราะแม่บ้านกำลังเข้าไปทำความสะอาด สัญชาตญาณมุ่งร้ายทำให้กะรัตตัดสินใจเปิดเข้าไปในห้องทันที กะรัตเห็นว่าห้องนั้นเป็นห้องสวีทมีส่วนของห้องนั่งเล่นอยู่ก่อน แม่บ้านเดินถือถุงขยะออกมาจากห้องนอน กะรัตรีบหลบวูบไปซ่อนที่โซฟา แม่บ้านหันมาสำรวจความเรียบร้อยอีกครั้ง ก่อนจะเข็นรถอุปกรณ์ออกจากห้องมา
กะรัตลุกพรวดขึ้นมาด้วยแววตาร้าย “เดี๋ยวได้รู้กัน”
กะรัตเดินเข้าไปแล้วพบว่ามีสองประตูอยู่ซ้ายขวา กะรัตงง ตัดสินใจเปิดประตูเข้ามาทางขวาเห็นเป็นห้องนอน กะรัตออกมาเปิดประตูอีกห้องก็พบว่าเป็นห้องนอนเหมือนกัน
“มีสองห้อง”
แต่กะรัตยังไม่วางใจจึงได้ไปเปิดตู้เสื้อผ้าห้องหนึ่งดู เห็นมีกระเป๋าและข้าวของของลอร่า กะรัตรีบถลามาอีกห้อง แล้วเปิดตู้เห็นเสื้อผ้าของพิศุทธิ์แยกกันอยู่ก็โล่งใจ
“ยังดีที่รู้จักยับยั้งชั่งใจ”
กะรัตมองไปที่กระเป๋าเดินทางของพิศุทธิ์ที่วางอยู่ กะรัตไปเปิดออกดูเห็นเสื้อผ้าบางส่วนพับอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยอยู่ในนั้น กะรัตหยิบเสื้อที่พับอยู่ออกมาถือไว้อย่างคิดถึง
“ทำไมคุณต้องปันใจให้คนอื่นด้วย”
กะรัตเหลือบเห็นถุงกระดาษหรูอยู่ในกระเป๋า ดึงออกมาดูพบว่าเป็นถุงร้านเพชร กะรัตนึกถึงคำพูดของกันตาขึ้นมาทันที
“ก้อยเพิ่งเจอคุณพิศุทธิ์เมื่อวาน คุณพิศุทธิ์ไปเลือกแหวนเพชรที่ร้าน เป็นไปได้ไหมคะว่าเขากำลังจะแต่งงานใหม่”
กะรัตมือไม้สั่นหยิบของออกมาดูเห็นเป็นกล่องกำมะหยี่หรู กะรัตเปิดออกเห็นแหวนเพชรเม็ดเบ้อเริ่ม กะรัตแทบจะล้มทั้งยืน แต่ก็ได้ยินเสียงปลดล็อคคีย์การ์ดดังเข้ามา กะรัตอึ้ง พยายามหาที่หลบ สุดท้ายไม่รู้จะหลบที่ไหนก็วิ่งไปหลบในห้องน้ำ
พิศุทธิ์เดินเข้ามาในห้องนอนแล้วสงสัยที่เห็นห้องนอนของเขาเปิดประตูไว้อยู่ พิศุทธิ์พยายามไม่คิดอะไรเพราะเห็นว่ากระเป๋าเดินทางก็ปิดอยู่ เขาจึงเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า
กะรัตชะโงกหน้าออกมาจากห้องน้ำเพราะเห็นว่าพิศุทธิ์หันหลังให้อยู่โดยไม่รู้ว่าพิศุทธิ์แอบมองเห็นเงาของกะรัตสะท้อนอยู่จากกระจกในห้อง พิศุทธิ์รู้แต่ไม่ทำอะไร เขาแกล้งหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำตัวใหม่ออกมาแล้วทำท่าจะไปห้องน้ำ กะรัตใจหายแว๊บ
พิศุทธิ์กระชากประตูห้องน้ำออก กะรัตทะลึ่งพรวดออกมา
“คุณเข้ามาทำอะไร”
“ฉันเข้าห้องผิด หลงทิศ ไม่เคยเป็นรึไง”
“ไม่ใช่เข้ามาจับผิดผมกับลอร่าหรอกเหรอ”
“จับผิดทำไม เราไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย”
“ก็ดี ในเมื่อคุณไม่คิดเล็กคิดน้อยแบบนี้ ผมก็โล่งใจ”
“เราหย่ากันแล้ว ฉันแฟร์พอ ไม่ใช่พวกหวงก้าง ยอมเห็นคุณมีใหม่ไม่ได้”
“งั้นผมบอกคุณคนแรกเลยละกัน ไหนๆ ก็ปิดคุณไม่ได้แล้วนี่ ผมกำลังจะแต่งงานใหม่”
พิศุทธิ์เดินไปหยิบกล่องแหวนที่กะรัตไม่ยอมเก็บเข้ากระเป๋าออกมาส่งให้
“กับยายลอร่า หน้าฉ่ำคนนั้นน่ะนะ”
“เขาน่ารัก มองโลกในแง่ดี มีชีวิตชีวาที่สุดเท่าที่ผมเคยพบมา”
“ที่สุด...ที่สุดของความเลี่ยนเลยล่ะ”
“ในเมื่อไม่หวงผมแล้ว ก็ควรดีใจกับผมนะ”
“ไม่ได้หวง แค่ห่วงกลัวจะดูคนผิด”
“ผิดแล้วจะเป็นไร ในเมื่อผมก็เคยผิดมาทีหนึ่งแล้ว”
“ผิดครั้งแรกยังพอจะโทษฉันได้ เลือกผิดอีกครั้งคงต้องสำรวจดูตัวเองบ้างแล้วล่ะ”
กะรัตเชิดใส่พิศุทธิ์แล้วชิงเปิดแน่บไป พิศุทธิ์ยิ้มเมื่อเห็นกะรัตทำแง่งอนเพราะความหึงอย่างนั้น
กะรัตวี้ดบึมโทรหาเจ้าสัวบัญชาที่เอาแต่อ่านหนังสือพิมพ์ไม่สนใจ
“รู้ตัวรึเปล่าว่าก๋งไปจ้างใครมา”
“นี่ก๋งว่าจะจ้างพิศุทธิ์มาดูโรงงานนมให้เราด้วย เห็นเขาเข้าขากันได้ดี”
กะรัตน้อยใจอย่างแรง “งั้นก็ยกทั้งฟาร์มทั้งโรงงานประเคนให้เขาไปหมดเลยละกัน ถ้าก๋งรักเขามากกว่ากั้งขนาดนั้น ผู้ชายก็เหมือนกันหมด ไม่ทันไรก็ใจแตกไปมีคนใหม่”
“ก็นี่แหละน้า..ตอนที่อยู่ก็ไม่รู้จักรักรู้จักถนอม เขาก็เลยต้องไปหาเอาใหม่ สมัยก๋งไม่มีรักๆเลิกๆแบบนี้หรอก เราอยู่ในยุคที่อะไรเสียเราก็ซ่อมกันไป แล้วสุดท้ายเราก็อยู่กันจนแก่ตาย”
“กั้งก็พยายามซ่อมเปลี่ยนแปลงตัวเองอยู่นี่ไง แต่เขาไม่รอกั้ง แล้วที่ผ่านมากั้งจะปรับปรุงตัวเองไปเพื่ออะไร”
“งั้นก็ไปบอกเขาว่าเรายังรักยังเสียดาย ไปขอร้องให้เขากลับมาได้ไหม”
“เขาควงคนใหม่มาเย้ยขนาดนี้ กั้งไปขอก็เสียฟอร์มแย่สิ”
“งั้นก็ตัดใจ”
“ตัดได้ยังไง กั้งมาก่อน ยายนั่นมาทีหลัง อยู่ๆ จะมาฉกของๆ กั้งไป ใช้ไม่ได้”
บัญชาเหนื่อยหน่าย “แล้วจะเอายังไง”
“เขาทำให้กั้งเป็นบ้าได้ กั้งก็จะทำให้เขาคลั่งเหมือนกัน”
นวลเตรียมอุปกรณ์บาร์บีคิว พิศุทธิ์กับลอร่าเดินมาถึง แต่ไม่เห็นกะรัต
“คุณกั้งชวนเรา party บาร์บีคิว แล้วนี้คุณกั้งไปไหนล่ะคะ”
อ่านละคร สามีตีตรา ตอนอวสาน[1] วันที่ 20 มี.ค. 57
ละครเรื่อง สามีตีตรา บทประพันธ์โดย นาวิกาละครเรื่อง สามีตีตรา บทโทรทัศน์โดย วรรณวิภา สามงามแจ่ม
ละครเรื่อง สามีตีตรา กำกับโดย อำไพพร จิตต์ไม่งง
ละครเรื่อง สามีตีตรา ผลิตโดย บริษัททองเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด โดยผู้จัด แอน ทองประสม
ละครเรื่อง สามีตีตรา ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง สามีตีตรา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันพุธที่ 19 กุมภาพันธ์ 2557