อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 15/3 วันที่ 19 มี.ค. 57
“ก็แกเป็นลูกฉัน ! ต่อให้แกจะเก่งเป็นยอดมนุษย์ซุปเปอร์แมน ฉันก็ยังห่วงแก อีกอย่าง..อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าที่แกดิ้นรนรีบไป ..เพราะเรื่องคุณศิวา”กันตาชะงักแต่พยายามเก็บอาการไว้
กุนตีปรามไม่ให้พวงหยกพูดมาก “แม่..”
“ที่พูด ..เพราะอยากจะบอกว่าเรื่องนั้นแม่ก็มีส่วนผิด แม่มองคนผิด แม่ขอโทษ”
“แม่ไม่ผิดหรอกค่ะ ก้อยรู้ว่าที่แม่ทำเพราะอยากให้ก้อยมีความสุข”
พวงหยกกอดกันตา
“เอาอย่างนี้แล้วกัน ชดเชยที่แม่ชวดลูกเขยไปหนึ่ง …เดี๋ยวก้อยไปหิ้วฝรั่งมาฝากแม่สักโหล”
“ถ้าหิ้วมาจริงๆ ก็เอามาเผื่อฉันด้วยแล้วกัน ! ตอนนี้ฉันโสดแล้ว”
กันตา กุนตีหัวเราะขำพวงหยก
“ก้อยไปก่อนนะคะ ..เอาไว้ถึงที่โน้นแล้ว ก้อยจะไลน์มาหานะคะ ..สวัสดีค่ะ”
กันตายกมือไหว้พวงหยกและกุนตีแล้วเดินไป ทันใดนั้นกันตาชะงัก กึก !!
เสียงโทรศัพท์ดัง กันตาเอาขึ้นมาเป็นชื่อศิวา แต่กันตาไม่รับ กันตากดตัดสายทิ้ง แต่จังหวะนั้นเองพวงหยกอุทานดังมาก “อุแม่เจ้า!!”
ทุกคนหันไปมองเห็นศิวายืนอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย กันตาเห็นศิวาชูป้ายขึ้นมา "ผมรักคุณ"
“อีตาศิวานี่ยังจะมีหน้ามามายุ่งกับลูกสาวฉันอีก”
กุนตีห้ามพวงหยกไม่ให้โวยไปมากกว่านี้
ศิวายังคงเปลี่ยนป้าย "รับโทรศัพท์ผมเถอะ" "ผมอยากคุยกับคุณ"
ศิวากดโทรศัพท์ เป็นสายศิวาเข้ามา กันตามองโทรศัพท์ ทุกคนลุ้นว่าะรับหรือไม่รับ สุดท้ายกันตาตัดสายทิ้งและปิดมือถือ ศิวารู้ว่ากันตาปฏิเสธ ศิวายกป้ายชูต่อ
"1 ปี"/5 ปี /10 ปี หรือทั้งชีวิต"
"นานแค่ไหนผมก็จะรอ" -"จนกว่าคุณจะยกโทษให้ผม"
"จนกว่าคุณ" "จะยอมเป็น" "เจ้าสาวของผม"
กันตากลืนน้ำตาลงไป และหันหลังให้กับศิวา “ก้อยไปนะคะ!!”
กันตาเดินเข้าเกทไป ทิ้งศิวาไว้ที่เบื้องหลัง อนาคตจะเป็นอย่างไรอยู่ที่ฟ้าลิขิตชะตาของคนทั้งสองคนนี้
กุนตีมองไปทางศิวาที่ได้พยายามทำดีที่สุดแล้ว
หน้าบ้านเนื้อแพร พวงหยกที่ใส่แว่นตาหนาเตอะ คลุมผ้าทำลับๆล่อๆ ชะโงกหน้าดู ว่าเนื้อแพรอยู่กับกฤชหรือเปล่า เนื้อแพรเดินมาเห็นพวงหยกยืนส่องอยู่ เนื้อแพรมองรู้ทัน
“มาตามสามีเหรอคะ!!”
พวงหยกจะหันกลับเจอเนื้อแพรดักหน้า พวงหยกตกใจร้องจ๊าก!!
“ว๊ายย!! มาไม่ให้สุ้มให้เสียง อั๊วะหัวใจจะวาย”
“เอ่อ ..คุณมาทำไมคะ?”
พวงหยกมองเนื้อแพรอย่างไว้ท่า “ลูกชายหล่อนติดต่อมาบ้างไหม?”
“ค่ะ ..ก็ติดต่อมาบ้าง”
“ถ้าลูกชายหล่อนติดต่อมาอีก ช่วยบอกเขาหน่อยว่าที่ผ่านมา อย่าโกรธยายกั้งเลย นิสัยที่ไม่ดีของยายกั้ง มันเกิดจากฉันที่คอยพูดใส่หัวมัน ตลอดว่าผู้ชายมันเลว ทำให้เขามีชีวิตอย่างหวาดระแวง แทนที่จะสอนให้ มันรู้จักมองข้ามข้อผิดพลาดบางอย่างและให้อภัย”
“ ..คุณพวงหยก”
“ไม่ต้องทำหน้าอึ้งขนาดนั้นหรอก คนอย่างฉันไม่ได้โง่ คิดเป็น..แต่แค่ไม่พูดเท่านั้นแหละ”
พวงหยกเชิดหน้าจะเดินออกไป แล้วชะงักเท้า หันกลับมาบอกเนื้อแพร
“อ้อ ! บอกเขาด้วยว่ายายกั้งมันยังไม่ได้ขายเรือนหอ มันรอน้ำพริกถ้วยเดิมกลับมาอยู่”
เนื้อแพรมองพวงหยกอย่างอึ้งไม่อยากเชื่อว่าพวงหยกจะมาพูดดีเพื่อให้กะรัตและพิศุทธิ์ได้กลับมาดีกัน พวงหยกสะบัดบ๊อบจะเดินเดินออกไปแล้วหันมาพูดอีกที
“อ่อ…ส่วนเรื่องคุณกฤชใหนๆ เขากับฉันก็จะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว เอาไปเลย ฉันยกให้หล่อน แต่จะบอกว่าอีตานั่นคลอเรสเตอรอลสูง อย่าให้กินอะไรที่มันมันมาก น้ำตาลก็ต้องควบคุม หล่อนรู้รึเปล่า อย่าให้เขากินอะไรหวานๆ มาก....แล้วเขาก็ชอบอาบน้ำอุ่น...” พวงหยกชี้นิ้วสั่ง “เข้าใจนะ?”
พวงหยกพูดเสร็จก็เดินออกไป เนื้อแพรมองตามอมยิ้มที่พวงหยกทำเป็นฟอร์มจัด
ที่ร้านกาแฟ กฤชมองหน้าเนื้อแพรอย่างอึ้ง
“พวงหยกเนี่ยนะพูดให้พิศุทธิ์กลับไปคืนดีกับกั้ง”
“ค่ะ”
“ผมไม่อยากจะเชื่อ”
“ฉันก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกัน แต่ก็อย่างว่าล่ะค่ะ ..คนเป็นแม่ ต่อให้มีนิสัยแข็งกระด้างยังไง ถ้าเห็นลูกทุกข์ มันก็อดหาทางช่วยลูกไม่ได้ แต่บอกตรงๆนะคะ.. ตอนแรกที่เห็นพวงหยก ฉันตกใจนึกว่าจะมาหาเรื่องอะไรอีก”
กฤชยิ้มแบบจ๋อยๆนิดนึงเมื่อนึกถึงเรื่องจะหย่ากับพวงหยก “เขาไม่หาเรื่องคุณหรอก เพราะผมกับเขาจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้ว”
เนื้อแพรมองสีหน้ากฤชที่ดูเหนื่อยๆ จ๋อยๆ ไม่สดใส เนื้อแพรรู้ว่าใจจริงกฤชผูกพันพวงหยกมาก
“อยู่กันมาป่านนี้แล้ว จะลุกขึ้นมาหย่า ไม่อายลูกอายหลานบ้างเหรอคะ คุณกฤช”
“ก็ยังโอเคอยู่”
“ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้อยากหย่ากับคุณพวงหยกจริงๆหรอก วันนั้นคุณก็แค่อยากทำให้คุณพวงหยกเจ็บบ้างเท่านั้นเอง”
กฤชมองเนื้อแพรที่รู้ใจเขาแล้วยิ้ม “นี่ผมดูเปิดเผยเกินไปหรือคบกับผู้หญิงที่ฉลาดเกินไปกันแน่เนี่ย”
“ฉันว่าตอนนี้คุณพวงหยกคงเรียนรู้อะไรมากขึ้น ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่มาหาฉัน กลับบ้านเถอะค่ะคุณกฤช ..ฉันรู้ว่าถึงคุณบอกว่าออกมาอยู่ คอนโดคนเดียวทำให้คุณสงบ แต่ใจคุณก็ไม่ได้สุขหรอก เพราะไม่มีอะไรเหนียวแน่นไปกว่าความผูกพันในครอบครัวหรอก จริงไม๊คะ?”
กฤชมองเนื้อแพรยิ้มๆขอบคุณ เนื้อแพรยิ้มตอบด้วยความยินดี
เจ้าสัวบัญชามองพวงหยกอย่างไม่อยากเชื่อ “อั๊วไม่อยากเชื่อว่าคนอย่างลื้อจะทำอย่างนั้นได้ ! ลื้อไปเดินสะดุดอะไรหัวฟาดมารึเปล่า”
“เตี่ย!! ทีหนูทำหน้าที่แม่ เตี่ยก็เหน็บ ทีหนูไม่ทำอะไร เตี่ยก็ด่า เตี่ยจะเอายังไงเนี่ย?”
“อั๊วชมลื้อก็ได้ว่าลื้อทำดีแล้ว แต่มันไม่สายไปหน่อยเหรอ?”
“เตี่ยเคยสอนอั๊วไม่ใช่เหรอว่าไม่มีอะไรสายเกินแก้ สันดานหนู หนูแก่ปูนนี้ยังแก้ได้ ดูยายกั้งกับยายผึ้งสิ ..เกลียดกันแทบจะไม่เผาผีกัน แทบจะตายกันไปข้าง แต่ก็ยังอภัยให้กัน แล้วนับประสาอะไรกับเรื่องของยายกั้งกับคุณพิศุทธ์ หนูไม่เชื่อหรอกว่าจะแก้ไม่ได้ ขึ้นอยู่ว่าเตี่ยจะช่วยด้วยรึเปล่า?”
“อ้าว ! แล้วมันเกี่ยวอะไรกับอั๊ว”
“เตี่ยอย่ามาทำเล่นตัว หนูรู้นะว่าเตี่ยรักหลานเขยคนนี้มาก เตี่ยไม่ปล่อยหลานเขยคนนี้ไปง่ายๆหรอก !ดีไม่ดี..เตี่ยอาาจจะจัดการทำให้คุณพิศุทธ์กลับมาหายายกั้งก่อนอั๊วแล้วก็ได้ ..ใช่ไหม ?”
เจ้าสัวบัญชานิ่ง ไม่พูดอะไร
6 เดือนผ่านไป กะรัตทำงานอยู่ในไร่ ตามมุมต่างๆขับ atv เลี้ยงวัวฯลฯโดยอ่านจดหมายของพิศุทธ์อยู่ตลอด ทุกที่ๆไป
“ผมแทบไม่อยากจะเชื่อว่ามนุษย์ที่ต่างกันสุดขั้วอย่างเราจะลงเอยกันได้ แถมยังเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนผมแทบไม่ทันตั้งตัว ตอนนี้พายุไต้ฝุ่นลูกนี้ได้พัดผ่านผมไปแล้ว ทุกอย่างจบลงในพริบตา จะว่าไปคุณก็เหมือนพายุไต้ฝุ่นลูกใหญ่ที่พัดผ่านชีวิตผมไปรวดเร็วเหลือเกิน อยากให้คุณได้ทบทวนหลายๆอย่าง อย่าลืมว่าเสียงที่ชัดที่สุด ต้องฟังตอนที่เงียบที่สุด ถ้าเราเลิกทะเลาะ แล้วลองใช้ความเงียบคุยกัน บางทีคุณอาจจะได้ยินสิ่งผมพยายามจะบอกคุณมาตลอดก็ได้ สิ่งที่ผมอยากบอกให้คุณรู้ คือ บางอย่างคุณต้องรับฟังด้วยหัวใจ ถ้าตอนนี้ใจคุณเงียบและสงบพอ คุณจะได้ยินแม้แต่สิ่งที่ผมไม่เคยพูดออกมา ผมหวังว่าใจคุณจะเงียบพอจะสัมผัสได้ว่าผมไม่เคยโกรธคุณเลย…ไม่เคยเลยซักครั้ง ถึงเราอาจจะไม่ใช่คนที่เหมาะจะอยู่ด้วยกัน แต่ผมยังยืนยันว่าคุณจะเป็นรักแรกและรักเดียวของผมตลอดไป”
กะรัตยังคงแอบคิดถึงพิศุทธิ์ กะรัตพับจดหมาย จะเดินไป เสียงโทรศัพท์เข้า กะรัตรับสาย
“ฮัลโหล อ๋อ คนที่จะมาพัฒนาอาหารสัตว์ให้ฟาร์มเราใช่ม๊ค่ะก๋ง..ไม่ลืมค่ะ กั้งจำได้...ไม่ต้องห่วงค่ะ กั้งจะรับรองแขกวีไอพีของก๋งอย่างดี ฝันที่จะทำฟาร์มโคนมของก๋งจะเป็นจริงแน่ค่ะ”
กะรัตวางสายไปแล้วถอนใจ
“แต่..ฝันของกั้งพังไม่มีเหลือแล้วก๋ง”
กะรัตมารอรับลอร่าพร้อมกับนวล กะรัตท่าทางเหม่อลอย
“คุณกั้งคะ...คุณกั้ง”
“มีอะไรนังนวล”
“ไหวไหมคะ วันนี้ดูเพลียๆ”
“เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร ...ดอกไม้เตรียมไว้พร้อมรึยัง”
“ดอกไม่น่ะพร้อมค่ะแต่นวลไม่แน่ คือ เรื่อง ภาษาปะกิตนวลไม่ค่อยกระดิกสักเท่าไหร่”
อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 15/3 วันที่ 19 มี.ค. 57
ละครเรื่อง สามีตีตรา บทประพันธ์โดย นาวิกาละครเรื่อง สามีตีตรา บทโทรทัศน์โดย วรรณวิภา สามงามแจ่ม
ละครเรื่อง สามีตีตรา กำกับโดย อำไพพร จิตต์ไม่งง
ละครเรื่อง สามีตีตรา ผลิตโดย บริษัททองเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด โดยผู้จัด แอน ทองประสม
ละครเรื่อง สามีตีตรา ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง สามีตีตรา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันพุธที่ 19 กุมภาพันธ์ 2557