@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 4/4 วันที่ 1 เม.ย. 57

อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 4/4 วันที่ 1 เม.ย. 57

ไก่นอนอยู่ในห้อง...นอนไม่หลับ นอนพลิกไปพลิกมา..แล้วก็ไอแค่กๆ ข้างๆมีเครื่องฟอกอากาศวางอยู่ ทันใดนั้นที่ประตูก็มีลูกโป่งค่อยๆโผล่เข้ามา หือ?? ไก่ตกใจ หะ? ลุกขึ้นนั่ง ตาโตวาว แล้วก็เรียกชื่อขึ้น “พี่เอื้อ!!!”

เอื้อโผล่หน้ามา เซ็งเลย “รู้ได้ไงเนี่ย?”

“ก็พี่เอื้อ..ชอบเล่นเป็นเด็กๆ ก็ต้องเป็นพี่เอื้อแน่ๆ”

เอื้อหัวเราะแล้วก็เดินมาหา พร้อมกับส่งลูกโป่งให้ “หายไวๆนะครับ คนเก่ง”


ไก่ยกมือไหว้ “ขอบคุณคร้าบบบ...” เอื้อวางลูกโป่งไว้ข้างเตียง

“พี่เอื้อครับ คุณยายบอกให้ไก่นอนเยอะๆ จะได้หายไวๆ แต่ไก่นอนไม่หลับอ่ะครับ”

“นอนไม่หลับเหรอ..” ชายหนุ่มทำท่าคิด “ทำไงดี...”

ไก่ตอบสวนขึ้น “เกาหลัง!”

“หะ?”

ไก่พูดหน้าซื่อๆ “ก็เวลาไก่นอนไม่หลับแม่หนูเล็กจะเกาหลังให้ แล้วไก่ก็จะหลับ พี่เอื้อเกาหลังให้ไก่หน่อยนะครับ” พูดจบก็หันหลังให้เลย..

เอื้อมองท่าหันหลังอย่างตั้งใจแล้วก็ยิ้มๆ “โอเค ได้ครับ”

ชายหนุ่มลูบหลังเกาหลังให้ไก่อย่างอบอุ่น

“ซ้ายหน่อยครับ..ขวาครับ..นะ...นะ...นั่นแหละครับ...” เสียงเริ่มอ่อน.. “ช่ายยยยยยยเลย”ไก่ชักจะเริ่มๆเคลิ้ม...เอื้อก็ยิ้ม..แล้วก็มองไก่ด้วยความเอ็นดู...

ภาพความทรงจำย้อนกลับมา

เอื้อยืนอึ้ง “คุณพ่อมีลูกอีก 2 คน?”

เสียงอรทัยแหลมปรี๊ดแทรกเข้ามา อรทัยรับไม่ได้ “เป็นไปไม่ได้!! คุณแม่มีเราแค่สามคนและคุณแม่ก็เสียไปตั้งนานแล้ว คุณพ่อจะมีลูกอีกได้ยังไง?? หรือว่าเป็นลูกบุญธรรม คุณพ่อไปรับเด็ก ลูกคนอื่นมาเลี้ยงใช่ไหมคะ”

เอื้อ อรทัย ยืนอยู่ อัมพิกานิ่งหน้าเครียด แต่ยังรักษาท่าทีอยู่ ชวลิตยืนอีกฝั่งหนึ่งเผชิญหน้ากัน

“ไม่ใช่! เด็กสองคนนี้เป็นลูกแท้ๆของพ่อ กับ..ภรรยาอีกคน..ภรรยาที่ลูกๆไม่เคยรู้”

อรทัยช็อคที่สุด เอื้อกับอัมพิกายังรักษาท่าที ชวลิตพยักหน้ามาที่หน้าห้อง .. เห็นพยาบาลสองคนอุ้มเด็กเข้ามาคนละคน

“วันจักร กับ แววจักร รัตนชาติ...ไก่ กับ ไข่ เป็นฝาแฝด..เป็นน้องชายของเราทั้งสามคน”

ทุกคนอึ้งอีกรอบ .. เมื่อเห็นหน้าไก่กับไข่ อรทัยทนไม่ได้ เพราะเป็นลูกคนเล็กมาตลอด

“ ไม่จริง ไม่จริง อรไม่ยอมรับ! อรไม่มีวันยอมรับไอ้เด็กสองคนนี้มาเป็นคนในครอบครัวของเรา!” อรทัยน้ำตาร่วง “อรเป็นลูกคนสุดท้อง อรไม่เคยมีน้อง ไม่เคยมี และจะไม่มีวันมีเด็ดขาด!!!”

อรทัยตั้งใจเดินชนพยาบาลอย่างแรง พยาบาลตกใจกอดเด็กไว้แน่นสุดฤทธิ์

ชวลิตตกใจ “ยัยอร!!” อรทัยไม่สน เดินกระแทกส้นออกไปด้วยความโกรธ

อัมพิกาลุกขึ้นยืนแล้วก็เดินมามองหน้าเด็กสองคน แววตาเย็นชา แล้วก็หันมาพูดกับชวลิต เสียงร้าย นิ่ง

“คุณพ่อปิดเรื่องนี้มานานแค่ไหนแล้วคะ?”

ชวลิตคิด “.. ก็ ห้า หก ปี .. พ่อเลี้ยงดูแม่ของนายไก่กับนายไข่มาห้า หก ปีแล้ว แต่เขาเพิ่งจะคลอดนายสองคนนี้เมื่อไม่นาน”

“คุณพ่อเก็บเรื่องนี้เป็นความลับไม่ให้พวกเรารู้มาห้า หก ปี... คุณพ่อก็เก็บมันไว้ต่อไปเถอะค่ะ..อัมจะไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น...ไม่ว่าจะเป็นเมียใหม่ หรือ ลูกใหม่ .. คนเหล่านั้น..ไม่มีตัวตนในสายตาอัม!”

อัมพิกาพูดอย่างเย็นชา พร้อมกับปรายตามาทางไก่กับไข่อย่างรังเกียจแล้วก็เชิดใส่เดินออกไปอย่างไม่ใยดี

ชวลิตอึ้ง...มองตามลูกไปด้วยความเสียใจ...ชวลิตค่อยๆหันมาทางเอื้อ..ราวกับเป็นความหวังสุดท้าย เอื้อยืนเครียดอยู่ที่เดิม....มองพ่อและมองเด็กสองคนที่อยู่ตรงหน้า....

ไก่หลับแล้ว .... เอื้อค่อยๆหยุดเกาหลัง หอมหน้าผากเบาๆ และยิ้มด้วยความรักและเอ็นดู

“หายไวๆนะ .. ไอ้น้องชาย”

เอื้อยิ้มอ่อนโยน... ความรู้สึกของเอื้อในวันนี้ ต่างจากวันแรกที่เจอเด็กสองคนนี้อย่างสิ้นเชิง

ที่หน้าห้องนอน สุริยงยังอยู่ในชุดทำงาน เธอมองอมยิ้มนิดๆ ดีใจที่เห็นพี่น้องรักกัน

เย็นวันต่อมา ภายในห้องตีสควอชที่สปอร์ตคลับ

เขมชาติหน้าเข้ม...หันมาถามเสียงจริงจัง “แน่ใจนะ ว่าจะแข่งกับผม”

เขมชาติหันมาเห็นเกนหลงอยู่ในชุดออกกำลังน่ารัก แฝงความเซ็กซี่ เกนหลงมัดผมรวบมวย แล้วก็ตอบอย่างมั่นใจ “แน่ใจค่ะ แล้วก็แน่ใจด้วยว่าต้องชนะ”

เกนหลงพูดจบแล้วก็โยนลูกสควอชแล้วก็หวดอย่างแรง เขมชาติตกใจ

“เฮ้ยยยย!!! เล่นทีเผลอนี่” เขมชาติรีบวิ่งไปรับ แต่ไม่ทัน...เขมชาติเสียดาย หันมาก็เห็นเกนหลงยักไหล่ชนะ ชายหนุ่มจึงหลิ่วตาลง..ได้เลย!

“หนึ่ง – ศูนย์” หญิงสาวยักคิ้ว แล้วก็เสิร์ฟต่อ

เขมชาติวิ่งไปรับอย่างแม่นยำ ตีอัดเข้ากำแพงแล้วก็คิดแผนเจ้าเล่ห์ เกนหลงรับได้ตีอัดเข้ากำแพง ชายหนุ่มยิ้มร้ายนิดๆ แล้ววิ่งไปรับพร้อมกับพูดขึ้น

“เมื่อเช้าคุณพ่อคุณโทรหาผม!!”

ได้ผล เกนหลงตกใจตีวืดดดดด ..เขมชาติหัวเราะออกมาสะใจ

เกนหลงหันมาทำหน้างอน “ขี้โกง!!”

“ผมไม่ได้ขี้โกง คุณพ่อคุณโทร.หาผมจริงๆ” เขมชาติเดินเข้ามาหาหอบไปพูดไป “ท่านบอกว่าพรุ่งนี้ลูกเพื่อนสนิทแต่งงาน แต่ท่านต้องเดินทางไปต่างประเทศท่านเลยขอให้ผมพาคุณไปร่วมงานแทนท่าน”

“แล้วคุณตอบคุณพ่อไปว่ายังไง?”

“ผมบอกว่า..ผมไม่ว่าง” ชายหนุ่มยิ้มแล้วชี้ที่ตัวเอง “ศูนย์” ชี้เกนหลง “หนึ่ง.. ผมเสิร์ฟ”

เขมชาติโยนลูกกำลังจะเสิร์ฟ

เกนหลงหลิ่วตาแล้วก็ตอก “ไม่ว่างก็ดีค่ะ เพราะเกนนัดคนอื่นไว้แล้ว”

เขมชาติถึงกับเสิร์ฟพลาด หันขวับมาทันที “ใคร?ผู้ชายหรือผู้หญิง?”

เกนหลงหัวเราะ “ฮ่าๆๆๆ ล้อเล่นค่ะ ไม่ได้นัดใครทั้งนั้น ถ้าเขมไม่ว่างเกนก็ไปคนเดียว” แล้วเธอก็ชี้ตัวเอง “หนึ่ง” ชี้เขมชาติ “ศูนย์ .... ตกลงว่างหรือเปล่าคะ?”

เขมชาติถึงกับหัวเราะออกมา ... โอเค “... สำหรับคุณ ผมต้อง “ว่าง” อยู่แล้ว”

เกนหลงยิ้มรับแล้วก็หันมาเสิร์ฟเลย ขมชาติวิ่งไปรับแทบไม่ทัน

“คุณเกนรู้หรือเปล่าครับ..ว่าเพื่อนคุณพ่อเป็นใคร?”

เกนหลงตีพลางตอบ “เกนไม่รู้จักเป็นการส่วนตัว .. รู้แค่ว่าเป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยเด็กๆ”

เขมชาติรับได้ทุกลูก ท่าสวยมาก

เกนหลงพูดต่อ “ตอนนี้เป็นผู้บริหารระดับสูงของธนาคาร..รัตนชาติ!!”

เขมชาติสะอึกกึก..ชะงักงันกับคำว่า “รัตนชาติ” ลูกสควอชกระเด้งจากผนังแล้วพุ่งมาเข้าท้องเขมชาติอย่างแรง เขมชาติจุกแอ่ก “โอ้ยยยยย!!!”

เกนหลงตกใจร้องลั่น “เขม!!!!! “

เขมชาติทรุดลงอย่างจุก...เขมชาติทั้งจุก ทั้งค้างคาใจ ... “รัตนชาติ”??

สุริยงขับรถเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน พอลงจากรถแล้วก็แปลกใจเพราะเห็นนภา อาทิตย์ และชื่น นั่งกันอยู่ที่ระเบียง

“คุณพ่อคุณแม่ ชื่น..มายืนทำอะไรกันอยู่ตรงนี้คะ? ทำไมไม่เข้าไปในบ้าน มีอะไรหรือเปล่าคะ?”

อาทิตย์ตอบด้วยความหนักใจ “มีคนมารอพบลูกอยู่ที่ห้องรับแขก ...”

สุริยงแปลกใจ .. ใคร ?

อัมพิกา และ อรทัย นั่งอยู่ในห้องรับแขก อรทัยนั่งกระฟัดกระเฟียดหงุดหงิดที่รอนาน อัมพิกานั่งกอดอกนิ่ง

พออรทัยหันไปเห็นสุริยงเดินเข้ามา อรทัยเชิดหน้า..”มาซักที รอเป็นชาติแล้ว”

สุริยงมองหน้า แต่พยายามไม่ใส่ใจ เดินผ่านอรทัยมายกมือไหว้อัมพิกา ตามมารยาท

“สวัสดีค่ะ ขอโทษที่ให้รอ ดิฉันไม่ได้รีบกลับเพราะไม่ทราบว่าคุณสองคนจะมา”

อรทัยหันมา “ที่ฉันไม่บอกล่วงหน้าว่าจะมา เพราะกลัวว่าจะหนี ไม่กล้าเผชิญหน้ากับพวกฉัน..ผู้หญิงอย่างเธอถนัดแต่ทำเรื่องลับๆล่อๆลับหลังคนอื่น!”

“ดิฉันไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องหนี คุณสองคนมีธุระอะไรจะคุย เชิญเข้าเรื่องได้เลยค่ะ ดิฉันไม่อยากเสียเวลาทำสงครามน้ำลาย”

“นี่ แกประชดฉันเหรอ!”

อัมพิกายกมือห้ามอรทัย...อรทัยชะงัก แล้วก็จำต้องยอม สะบัดหน้าใส่สุริยงด้วยความแค้น

อัมพิกามองหน้าสุริยงนิ่งๆ เย็นๆ แต่ร้าย “ฉันต้องการซื้อความเป็น “รัตนชาติ” คืน...เธอต้องการเงินเท่าไหร่ .. ฉันจะจ่ายให้ .. หลังจากได้เงินแล้วทั้งเธอ ทั้งลูกต้องคืนหุ้นธนาคาร เปลี่ยนนามสกุลและ ไสหัวออกไปจากครอบครัวของฉัน!”

อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 4/4 วันที่ 1 เม.ย. 57

ละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทประพันธ์ : ทมยันตี
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทโทรทัศน์ : ณัฐิยา ศิรกรวิไล
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันกำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันผลิต : บ. ละครไท จำกัด โดย : หทัยรัตน์ อมตวณิชย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น.
ติดตามชมได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3