@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร สามีตีตรา ตอนอวสาน[3] วันที่ 20 มี.ค. 57

อ่านละคร สามีตีตรา ตอนอวสาน[3] วันที่ 20 มี.ค. 57

พิศุทธิ์นิ่งไม่ตอบอะไร
กะรัตเดินปล่อยอารมณ์อยู่ในสวน จับแหวนแต่งงานที่อยู่ในมือ แล้วต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงของพิศุทธิ์

“แฟนคุณกลับไปแล้วเหรอ?”

“แล้วแฟนคุณล่ะนอนแล้วเหรอ ถึงปล่อยให้คุณมายุ่งเรื่องคนอื่นได้ น่าจะเอาเวลาไปคิดเรื่องขอผู้หญิงแต่งงานมากกว่าแทนที่จะมาสนเรื่องของฉัน”


“ไหนๆ ก็ไหนๆ ผมก็ขอปรึกษาคุณเลยแล้วกัน ผมเองก็ไม่ถนัดขอใครแต่งงานด้วยสิ ตอนเรา... ผมก็เคยขอคุณแต่งงานมาแค่ครั้งเดียวซะด้วย คุณมีประสบการณ์กว่าผมตั้งเยอะนี่นา ช่วยแนะนำทีสิว่าแบบไหนผู้หญิงถึงจะชอบ ฝากคุณช่วยคิดให้ผมด้วยละกันว่าผมควรขอแต่งงานยังไงดี ผมต้องการทำเซอร์ไพรส์วันพรุ่งนี้ เพราะมะรืนนี้ก็จะกลับแล้ว ผมไม่อยากเสียโอกาส”

กะรัตฟังแล้วเจ็บจี๊ดๆ “ไปอดอยากปากแห้งมาจากไหน ถึงได้เปลี่ยวจนทนไม่ไหว ต้องรีบหาเมียให้ได้วันนี้พรุ่งนี้”

พิศุทธิ์หย่อนระเบิดลูกใหญ่ไว้ ให้กะรัตงุ่นง่าน แล้วเดินจากไปอย่างอารมณ์ดี

กะรัต เจ็บ จุก แทบพูดไม่ออก “นี่กล้าขอกันขนาดนี้เลยเหรอ .....”

กะรัตนอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียง อกจะแตกตายกับสิ่งที่พิศุทธิ์ขอ กะรัตลุกขึ้นหัวยุ่งเหยิง ทนไม่ไหวที่จะต้องเสียพิศุทธิ์ไปในวันพรุ่งนี้

กะรัตยืนเหม่อมองแบบก่อสร้างอยู่ที่ทุ่งกลางหุบเขาสวยๆ พิศุทธิ์ตั้งใจเดินมาหา ท่าทางกรุ้มกริ่ม กะรัตหันไปเห็นก็ไม่ไว้ใจ กลัวพิศุทธิ์จะมาทวงเรื่องที่ขอร้องเมื่อคืน

“คุณอยากให้ผมทำเซอร์ไพรส์ขอแต่งงานที่นี่น่ะเหรอ ก็สวยดี”

“เหมาะกับพวกชอบกินหญ้าอย่างคุณแล้วล่ะ”

“ผู้หญิงเขาชอบอะไรโรแมนติคแบบนี้สินะ”

“ถ้าเป็นยายลอร่าที่บ้าท้องฟ้า ดอกหญ้า นาข้าวก็คงใช่”

พิศุทธิ์หยิบกล่องแหวนจากกระเป๋าออกมาส่งให้กะรัต

“ทำให้ดูทีว่าผมควรจะขอเขายังไง”

กะรัตเหลืออด “จะต้องให้ฉันติวถึงตอนส่งตัวเข้าหอด้วยเลยไหม”

“เรื่องนั้นไม่ต้องหรอก ผมติวมาเยอะแล้ว..” พิศุทธิ์เปิดกล่องแหวนให้ “เร็วสิ ซ้อมให้ผมหน่อย จะให้ผมคุกเข่าไหม”

“อยากจะแต่งงานนักใช่ไหม งั้นมานี่เลย ฉันจัดให้”

กะรัตเดินไปกลางทุ่ง พิศุทธิ์ตามมา

กะรัตออกคำสั่ง “คุกเข่าลง” พิศุทธิ์ทำตาม “ส่งแหวนมา” พิศุทธิ์เปิดกล่องแหวนออก

กะรัตหยิบแหวนเพชรออกมาแล้วปาทิ้งออกไปแบบสุดกำลัง

“คุณทำอะไร”

“บอกว่าฉันเป็นรักแรกและรักเดียวในชีวิต แล้วยังมีหน้าไปแต่งกับคนอื่นได้ยังไง”

“รู้ตัวรึเปล่าว่าทำอะไรลงไป”

“แล้วคุณรู้รึเปล่าว่าคนที่โดนหลอกว่ารักมันเจ็บแค่ไหน”

“ผมไม่ได้หลอกคุณเลยนะ”

“ไม่หลอกแล้วคุณจะไปแต่งงานกับนังลอร่านั่นทำไม แถมยังควงมันมาเย้ยฉันอยู่ได้ คุณให้ความหวังฉัน ฉันก็โง่พอจะรอโดยที่ไม่รู้ว่าตลอดเวลาคุณไปมีคนใหม่ ฉันไม่ยอมให้คุณไปแต่งงานกับคนอื่นง่ายๆ ฉันโยนแหวนแต่งงานของคุณทิ้ง คุณจะได้เข้าใจว่าคนที่ถูกพรากของรักเป็นยังไง ถ้าอยากแต่งกับยัยแหม่มนั่นก็เชิญงมหาเอาเองแล้วกัน”

กะรัตพูดจบก็มองพิศุทธิ์ด้วยสายตาตัดพ้อแล้วเดินหนีไป พิศุทธิ์อึ้งเมื่อได้รับรู้ความรู้สึกจริงๆของกะรัต

กะรัตกลับเข้าโรงแรมมา ลอร่าตรงเข้ามาถาม

“เห็นพิศุทธิ์ไหมคะ ไม่เห็นเขากลับมากินข้าวเลย”

กะรัตไม่ตอบ เดินหน้าบึ้งเข้าโรงแรมไป ลอร่าแปลกใจกับอาการกระฟัดกระเฟียดของกะรัต

พิศุทธิ์กลับเข้าที่พักมาตอนดึกแล้ว เนื้อตัวของเขาโทรมเพราะมัวแต่ไปควานหาแหวนมาทั้งวัน กะรัตเดินผ่านมาเห็นพิศุทธิ์เข้าก็รู้ว่าเขายังพยายามตามหาแหวนอยู่ กะรัตเจ็บใจจึงเดินหนีไป พิศุทธิ์พยายามจะตามแต่กะรัตปิดประตูเข้าห้องไป

เช้ารุ่งขึ้น กะรัตขี่ atv มา เห็นพิศุทธิ์ยังพยายามเดินหาแหวนอยู่กับคนงานอีกสองสามคน กะรัตลงจากจักรยานมามองพิศุทธิ์ที่ยังไม่หยุดค้นหาแหวนด้วยความน้อยใจเพราะคิดว่าเขายังมุ่งมั่นจะแต่งงานกับลอร่าให้ได้ กะรัตเดินตรงไปหาพิศุทธิ์

“จนป่านนี้ยังไม่เลิกหาอีก แสดงว่าคงอยากแต่งกับเขาจริงๆสินะ”

“แหวนนั่นมันสำคัญกับผมมาก”

“คงจะรักกันมากสิท่า งั้นเอาไป” กะรัตส่งแหวนแต่งงานของตัวเองให้พิศุทธิ์ พิศุทธิ์งง

“เอาวงเก่านี่ไปขอเขาแล้วกัน ฉันยกให้”

“คุณทำแบบนี้ทำไม?”

“มันอาจจะมีค่าแทนกันไม่ได้ แต่ถือว่าฉันชดใช้ที่ทำของคุณหายแล้วกัน”

“แหวนวงนี้มันเป็นของคุณ ผมเคยบอกแล้วว่าไม่เคยคิดจะเอาให้ใคร”

“ใจคุณอยู่ที่ใคร ไม่ว่าคุณจะสวมแหวนวงไหนให้เขามันก็เหมือนกันนั่นแหละ เอาไปสิ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ”

“คุณไม่เสียดายผมแล้วเหรอ”

“ก็ใจคุณไม่อยู่กับฉัน ฉันจะทำยังไงได้”

“คุณตัดใจจากผมได้จริงๆเหรอกั้ง”

กะรัตเอาแหวนไปยัดใส่มือพิศุทธิ์ “เอาไปซะ ขอให้คุณมีความสุขกว่าตอนที่อยู่กับฉันเป็นร้อยเป็นพันเท่าก็แล้วกัน”

กะรัตตัดใจเดินออกมา พิศุทธิ์ถึงกับถอนหายใจกับทิฐิของกะรัต กะรัตเดินปาดน้ำตาออกมาอย่างช้ำใจ

กะรัตนั่งซึม นวลเข้ามา กะรัตรีบเช็ดน้ำตา

“คุณกั้งคะ!! นวลเตรียมรถที่จะไปส่งคุณลอร่ากับคุณพิศุทธิ์แล้วนะคะ”

“นวลส่งแทนฉันแล้วกัน”

“อ้าว!!แล้วคุณกั้งไม่ไปกับนวลเหรอคะ”

“ฉันไม่อยากเห็นหน้าเขา”

กะรัตเมินหน้า นวลเซ็ง อะไรอีกวะเนี่ย...

เจ้าสัวบัญชากำลังโทรศัพท์คุยกับนวลอยู่

“อากั้งนะอากั้ง...หัวใจอยู่ใกล้ตัวแล้วแท้ๆ ยังจะปล่อยให้หลุดมือ”

“แล้วนวลต้องทำไงต่อคะ”

“ทำตามแผนต่อไป”

“ทำก็ทำค่ะ”

นวลวางโทรศัพท์ พิศุทธิ์ กับลอร่าเดินมา

“นวลจัดการเอากระเป๋าขึ้นให้เรียบร้อยแล้วนะคะ”

“อ้าว!!คุณกั้งล่ะคะ คุณกั้งไปไหน?ลอร่ายังไม่ได้ say goodbye คุณกั้งเลย”

“เอ่อ..คือ...”

“ปล่อยเขาไปเถอะครับ ปล่อยให้คิดอะไรได้เองซะบ้าง”

“แหมน่าเสียดายจัง! ที่นี่น่าอยู่มากค่ะ ยังไงก็จะต้องหาทางกลับมาอีกให้ได้”

“ไปกันเถอะลอร่า เดี๋ยวไม่ทัน”

ลอร่าเดินไปที่รถ พิศุทธิ์เดินตามไป

กะรัตตั้งใจนั่งเก็บตัวอยู่ในห้องนอน ไม่ยอมออกไปส่งพิศุทธิ์กับลอร่า นวลเดินมาหาแล้วส่งซองจดหมายให้

“คุณพิศุทธิ์ฝากของมาคืนให้ค่ะ”

กะรัตหยิบมาแล้วเปิดซองออก เห็นว่ามีแต่แหวนอยู่ในนั้น เป็นแหวนวงใหม่ที่เธอโยนทิ้งไปกลางทุ่ง

“จะเอามาให้ฉันทำไม... แล้วตอนนี้เขาอยู่ไหน”

“เขาไปแล้วค่ะ”

กะรัตสับสนที่พิศุทธิ์ทิ้งแหวนไว้ให้ กะรัตตัดสินใจเอาแหวนกลับไปคืนให้เขา

“ทีเรื่องอื่นล่ะเร็วได้ เรื่องอย่างนี้ช้าทุกที” นวลบ่นพึม

กะรัตขี่ atv ลัดทุ่งในฟาร์มเพื่อออกไปดักรถตู้ของตัวเอง กะรัตเห็นรถไกลๆ พยายามจะขี่เพื่อเอาแหวนไปคืน แต่ก็ไม่ทันรถตู้ขับทิ้งตัวไปจนลับตา

อ่านละคร สามีตีตรา ตอนอวสาน[3] วันที่ 20 มี.ค. 57

ละครเรื่อง สามีตีตรา บทประพันธ์โดย นาวิกา
ละครเรื่อง สามีตีตรา บทโทรทัศน์โดย วรรณวิภา สามงามแจ่ม
ละครเรื่อง สามีตีตรา กำกับโดย อำไพพร จิตต์ไม่งง
ละครเรื่อง สามีตีตรา ผลิตโดย บริษัททองเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด โดยผู้จัด แอน ทองประสม
ละครเรื่อง สามีตีตรา ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง สามีตีตรา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันพุธที่ 19 กุมภาพันธ์ 2557