@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 13/6 วันที่ 16 มี.ค. 57

อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 13/6 วันที่ 16 มี.ค. 57

พิศุทธิ์ขับรถของกะรัตเพื่อไปส่งเธอที่บ้าน กะรัตหลับใหลอยู่ที่เบาะข้างคนขับ ตลอดเวลากระสับกระส่ายอย่างทรมาน
“อย่าเพิ่งปิดน๊า เดี๋ยวฉันทิปให้”

พิศุทธิ์หันมามองกะรัตที่เมาหมดสภาพอย่างเหนื่อยใจ กะรัตพลิกตัวมาเห็นพิศุทธิ์อยู่ข้างๆก็งง แต่กะรัตเข้าใจว่าเป็นภาพหลอนจากอาการตาฝาดอย่างทุกทีที่เมาจึงไม่ใส่ใจ

“ทำไมคุณไม่ไปซะที ตามหลอกตามหลอนกันอยู่ได้”


“ผมไปแล้วใครจะคอยมารับคุณแบบนี้ล่ะ”

“ชิ่ว..ชิ่ว...ไปซี่”

กะรัตเมาพับหลับไปอย่างเก่า พิศุทธิ์เห็นแล้วก็นึกขำที่กะรัตเมาไม่เหลือสภาพเลย

นวลกับสมหวังนั่งสัปหงกเฝ้ารอกะรัตอยู่หน้าบ้าน พิศุทธิ์อุ้มกะรัตที่หมดสติเข้ามาในบ้าน นวลกับสมหวังพากันตื่นตกใจที่เห็นกะรัตกลับมากับพิศุทธิ์

“นี่คุณพิศุทธิ์ไปรับคุณกั้งมาจากที่ไหนคะ”

“เขาไปเมาอยู่ที่บาร์ ที่ร้านเลยโทรให้ผมไปรับ”

“อีกแล้วเหรอคะ”

“เดี๋ยวผมจัดการทุกอย่างให้เอง นวลไม่ต้องห่วงนะ พิศุทธิ์อุ้มกะรัตขึ้นบันไดไป นวลรู้สึกอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูกที่เห็นพิศุทธิ์คอยดูแลกะรัตอย่างเก่า”

สมหวังมองตามอย่างชื่นชม “ไม่น่าไปกันไม่รอดเลยนะ”

“ถ้ารู้ว่าคุณพิศุทธิ์ยังห่วงขนาดนี้ คุณกั้งคงจะดีใจ”

นวลมองตามอย่างปลื้มปริ่มที่ได้เห็นวันดีๆแบบเก่าเกิดขึ้นอีกครั้ง

พิศุทธิ์วางร่างของกะรัตลงบนเตียงอย่างอ่อนโยน กะรัตไม่มีทีท่าว่าจะรู้สึกตัวแต่อย่างใด พิศุทธิ์ถอดรองเท้าออกให้กะรัตอย่างรู้หน้าที่ จากนั้นก็มานั่งลงข้างๆ เพื่อถอดตุ้มหูและนาฬิกาออกให้ กะรัตนอนหลับใหลไม่รู้เรื่องราว พิศุทธิ์มองดูกะรัตในมุมใกล้ๆ ด้วยความคิดถึง เขาจดจ้องกะรัตอย่างสำรวจหลังจากที่ไม่ได้เจอเธอมานาน

กะรัตละเมอ “กู๊ดไนท์”

พิศุทธิ์เผลอตัวยิ้มที่กะรัตทำเหมือนยังกับจะบอกราตรีสวัสดิ์เขา

“กู๊ดไนท์”

พิศุทธิ์ค่อยๆ ก้มลงจะกู๊ดไนท์คิสกะรัตอย่างทุกครั้ง แต่เมื่อกำลังจะจรดริมฝีปากลง เขาก็กลับยั้งตัวเองเอาไว้ได้ทันเพราะกลัวจะห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้อีก พิศุทธิ์ทำท่าจะลุกกลับ เขาเอื้อมมือไปปิดโคมไฟที่หัวเตียงแล้วกลับพบกล่องแหวนในถังขยะข้างๆ เตียง

พิศุทธิ์ก้มลงไปหยิบกล่องแหวนมาดู พอเปิดออกก็เจอแหวนแต่งงานอยู่ภายใน พิศุทธิ์อึ้งไป ไม่นึกว่ากะรัตจะทิ้งแหวนแต่งงานของเขา พิศุทธิ์เข้าใจว่ากะรัตคงตั้งใจลืมเขาแล้วจริงๆ พิศุทธิ์ตัดใจออกจากห้องมาอย่างเจ็บปวด เขาหันกลับมามองเธอเป็นครั้งสุดท้ายเพราะเชื่อว่านี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่เขาจะได้เจอกับเธอ

“ผมไปนะ ขอให้คุณโชคดี”

พิศุทธิ์ค่อยๆ ปิดประตูออกไป กะรัตเมาหลับจนไม่รับรู้อะไรเลย

พิศุทธิ์ออกจากบ้านไป นวลตามมาส่ง พิศุทธิ์ส่งกุญแจรถของกะรัตคืนให้

“อย่าบอกกั้งเรื่องที่ผมมาวันนี้นะ”

“อ้าว...ทำไมล่ะคะ”

“เขาคงไม่ชอบที่ผมมาวุ่นวายกับเขา”

นวลไม่เข้าใจว่าอะไรที่ทำให้พิศุทธิ์รู้สึกอย่างนั้น

“เดี๋ยวผมเอารถออกไปส่งให้นะครับ”

“ไม่เป็นไร อย่าลำบากเลย ผมกลับเองได้ ไปพักผ่อนกันเถอะครับ”

พิศุทธิ์เดินออกจากบ้านไปในความมืด โดยมีสมหวังออกไปส่งที่หน้าประตูบ้าน

นวลมองพิศุทธิ์อย่างสงสาร “ทำไมคุณกั้งถึงเสียคนดีๆ อย่างนี้ไปได้นะ”

เช้าวันถัดมา นวลเข้ามาปลุกกะรัตที่ห้อง

“คุณกั้ง....คุณกั้งขาตื่นได้แล้วค่ะ”

กะรัตรู้สึกตัวตื่นขึ้น กะรัตแทบลืมตาไม่ขึ้นเพราะรู้สึกแฮงค์อย่างหนัก

“คุณต้องไปดูโรงแรมเป็นเพื่อนคุณก้อยไม่ใช่เหรอคะ”

กะรัตสะดุ้งสุดตัวทันที “ใช่..จริงด้วย โอยปวดหัวจังเลยนวล”

“เห็นบ่นทุกวันแต่ก็เมาได้ทุกวัน”

“นี่จำไม่ได้เลยว่ากลับมาถึงตอนไหน”

นวลคันปากอยากจะบอกอย่างแรง “ลองนึกดูดีๆสิคะว่ากลับมายังไง”

กะรัตรำคาญคว้ามือถือจากหัวเตียงมา “โอย...ช่างเถอะ ขอฉันจะโทรไปบอกยายก้อยก่อน เดี๋ยวงอนขึ้นมาจะยุ่ง”

กะรัตเอาโทรศัพท์จะกดหากันตา แต่แล้วกลับพบว่าในเบอร์ที่โทรออกล่าสุดนั้นเป็นเบอร์ของพิศุทธิ์

กะรัตลุกพรวดจากเตียง “ตายแล้วนวล”

“อะไรคะ”

“ทำไมฉันถึงกดโทรหาพิศุทธิ์เมื่อคืนนี้ล่ะ”

นวลยิ้มเมื่อเห็นกะรัตนึกออก “นั่นสิคะ คุณโทรหาคุณพิศุทธิ์ทำไมเหรอ ลองนึกดูดีๆ”

กะรัตพยายามนึกแต่นึกไม่ออก กะรัตรู้สึกอายสุดๆ “ฉันจำอะไรไม่ได้เลยนวล ตายแล้ว ฉันโทรไปหาเขาทำไมเนี่ย” กะรัตเดินพล่านไม่หยุด ”ฉันจะเมาจนเผลอโทรไปด่าเขารึเปล่า ตายแล้ว”

นวลยิ้มที่เห็นกะรัตไม่ไว้ฟอร์มอีก

“คุณกั้งอาจจะโทรไปง้อเขาก็ได้มั้งคะ”

กะรัตยิ่งอายกว่าเดิม “โอย....ไม่จริงใช่ไหม ฉันจะเมาจนเผลอตัวทำอย่างนั้นเลยเหรอ”

“แหม...คนเราเวลาเมาก็พ่นอะไรที่อยากพูดออกมาหมดนั่นแหละค่ะ”

กะรัตนั่งลงบนเตียง รู้สึกเสียฟอร์มอย่างมากที่ดันเป็นฝ่ายโทรหาพิศุทธิ์ก่อน รู้งี้ลบเบอร์ทิ้งซะแต่แรกก็ดี กะรัตหันไปมองที่ถังขยะตาละห้อย แล้วก็พบว่ากล่องแหวนหายไปจากถังขยะ กะรัตใจหายแว๊บ

“นวล!!!”

“อะไรอีกคะ”

“ขยะตรงนี้ไปไหน?”

“ขยะอะไรคะ?”

“ก็ขยะในถังตรงนี้ไง นวลเอาไปทิ้งแล้วเหรอ”

“เปล่านะคะ นวลยังไม่ได้ขึ้นมาเก็บห้องเลย คุณกั้งหาอะไรอยู่คะ”

“ก็...ก็.. ก็แหวนแต่งงานฉันไงล่ะ มันหายไปได้ยังไง”

“แล้วทำไมแหวนไปอยู่ในถังขยะละคะ นวลเปล่าเอาไปทิ้งนะคะคุณกั้ง คุณกั้งลองหาดูดีๆก่อนดีไหมคะ ปกติคุณกั้งเก็บไว้ตรงนี้ไม่ใช่เหรอ”

นวลมาเปิดลิ้นชักช่วยกะรัตหา แล้วก็เจอกล่องแหวนอยู่ในนั้น “อ้าว...นี่ไงคะ”

กะรัตรีบเข้ามาคว้ากล่องไปเปิดดู “ไม่มี!”

กะรัตส่งให้นวลดูว่ากล่องแหวนว่างเปล่า “อ้าว...”

กะรัตเดินโวยวายไปมา “ไม่ได้นะนวล ถ้ามันหายไปฉันจะทำยังไง จะไปหาที่ไหน ทำไมมันถึงเป็นอย่างนี้ไปได้ ฉันไม่น่าเมาจนจำอะไรไม่ได้เลย”

นวลพยายามดึงสติกะรัตกลับมา “คุณกั้งคะ...ใจเย็นค่ะ”

“จะเย็นได้ยังไงล่ะนวล นั่นมันแหวนแต่งงานฉันนะ”

“นวลว่าคุณกั้งคงเมามากจนไม่รู้”

นวลไปดึงมือของกะรัตมาให้กะรัตดูว่ากะรัตใส่แหวนแต่งงานไว้ที่นิ้วตามเดิม

“อ้าว....”

“เล่นใส่เอาไว้แล้วจะมาโวยวายอะไรคะ”

“ฉันใส่ตั้งแต่เมื่อไหร่ ฉันจำไม่ได้เลยนะนวล สมองฉันเป็นอะไรไปหมดแล้วเนี่ย”

กะรัตมองแหวนในมืออย่างโล่งใจ นวลมองอาการกะรัตแล้วก็รู้ว่ากะรัตยังรักพิศุทธิ์อยู่

“อะไรที่รักมากก็รักษามันไว้ดีๆหน่อยนะคะ”

กะรัตเอาแต่มองแหวนอย่างดีใจจนไม่ได้ฟังที่นวลเตือนสติเลย

กะรัตมายืนอยู่ที่ชั้นล่างของโรงแรมที่กันตาจะมาจัดงานแต่ง ขณะที่กำลังยืนรอลิฟต์ที่จะขึ้นไปชั้นบน กะรัตก็หยิบมือถือออกมาดูด้วยความกังวล กะรัตคิดว่าจะลบเบอร์ของพิศุทธิ์ออกจาก contact เพื่อความปลอดภัย กะรัตยืนมองปุ่มลบอย่างครุ่นคิด กะรัตเตรียมจะลบแต่ยังลังเลอยู่

ลิฟต์เปิดออก อยู่ๆก็มีชายหญิงคู่หนึ่งโวยวายออกมาจากในลิฟต์ ชายหญิงคู่นั้นเดินออกมากระแทกกะรัตที่ยืนอยู่จนทำให้มือของกะรัตไปโดนหน้าจอ กะรัตมองมือถือในมือเห็นว่าเธอบังเอิญกดลบเบอร์ของพิศุทธิ์ทิ้งไปแล้ว กะรัตอึ้งที่จู่ๆ เบอร์พิศุทธิ์ก็หายวับไปกับตา

กะรัตร้องด้วยความเสียดาย “โอ๊ย...”

กะรัตมองไปยังผู้หญิงผู้ชายคู่นั้นที่กำลังเดินโวยวายจนเสียงดัง

“มีเงินแล้วมันใหญ่กว่ารึไง อยากรู้จริงๆเลยว่าเป็นลูกใคร มันถึงแต่งตัดหน้าคนอื่นได้”

“เราจองล่วงหน้ามาเป็นปีๆ จู่ๆ ก็มาปาดห้องไปแบบนี้ ใช้ได้ที่ไหน”

กะรัตยืนมองสองคนนั้นที่เดินโวยวายออกไปโดยไม่รู้ว่าเรื่องอะไร กะรัตขึ้นลิฟต์ไปโดยยังหัวเสียเรื่องมือถืออยู่

กะรัตเดินมาถึงห้องจัดเลี้ยง พอเปิดเข้าไปในห้องทางประตูด้านหนึ่งก็เห็นศิวากับกันตากำลังฟังพนักงานสรุปเกี่ยวกับการจัดเลี้ยงอยู่ตรงเวที แม่บ้านสองคนมาซุ่มซุบซิบอยู่ไม่ห่างออกไปโดยไม่รู้ว่ากะรัตหลบอยู่ตรงบานประตูอีกฝั่ง

อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 13/6 วันที่ 16 มี.ค. 57

ละครเรื่อง สามีตีตรา บทประพันธ์โดย นาวิกา
ละครเรื่อง สามีตีตรา บทโทรทัศน์โดย วรรณวิภา สามงามแจ่ม
ละครเรื่อง สามีตีตรา กำกับโดย อำไพพร จิตต์ไม่งง
ละครเรื่อง สามีตีตรา ผลิตโดย บริษัททองเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด โดยผู้จัด แอน ทองประสม
ละครเรื่อง สามีตีตรา ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง สามีตีตรา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันพุธที่ 19 กุมภาพันธ์ 2557