อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 1 วันที่ 25 มี.ค. 57
ณ ลานกว้างหน้าคณะวิทยาศาสตร์ของมหาวิทยาลัยมีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง เสียงกลองและเสียงร้องเพลงเชียร์ดังสนุกสนาน รุ่นพี่ร้องเพลงนำน้องๆ เต้นอย่างเฮฮา ป้าย “Freshy Party ปาร์ตี้ปีหนึ่ง” ติดอยู่ ด้านหลังของความสนุกสนานเขมชาติกลับเดินเหม่อลอยเหมือนคนตกอยู่ในอาการช็อก ดูแปลกแยกจากความสนุกสนานนั้นอย่างสิ้นเชิง เขมชาติแววตาเลื่อนลอยครุ่นคิดติดค้างอยู่กับตัวเอง จนไม่ได้ยินเสียงใด ในแววตามีเพียงความปวดร้าวเสียใจอย่างหนัก ที่มือกำกระดาษแผ่นหนึ่งไว้แน่น!!!
เพื่อนที่กำลังตีกลองหันไปเห็นก็ตะโกนเรียกขึ้น
“เฮ้ย ไอ้เขม!!! ไอ้เขม!!!” เขมชาติไม่ได้ยินเดินต่อไป “น้องๆเรียกพี่เขมหน่อย”
รุ่นน้องตะโกนเรียก “พี่เขม พี่เขม พี่เขม !!! “
เพื่อนตีกลองรับเป็นจังหวะ แต่เขมชาติยังไม่ได้ยิน เดินมุ่งหน้าไปเหมือนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว หมกมุ่นคิดบางสิ่งอยู่ในหัว เพื่อนๆ และรุ่นน้องหยุดเรียก แล้วหันมามองหน้ากันงงๆ
ร่างของเขมชาติกระเด็นลอยมากระแทกพื้นอย่างแรง พลั่ก! เสียงกรีดร้องของผู้เห็นเหตุการณ์ดังด้วยความตกใจ! เขมชาตินอนอยู่ที่พื้น ตามองค้างขึ้นไปบนท้องฟ้า.. แววตาเจ็บปวดเสียใจ มือที่กำกระดาษอยู่ค่อยๆคลายออก..กระดาษในมือคลี่ออกจนเห็นข้อความเขียนไว้ชัดเจน
“นับจากนี้ต่อไป .... ขอให้ลืมเรื่องระหว่างเราสองคน ขอให้จำแค่ว่าเราไม่เคยรู้จักกัน ..สุริยาวดี”
เขมชาติตอกย้ำข้อความนั้นในใจอย่างเจ็บปวด
“นับจากนี้ต่อไป .... ขอให้ลืมเรื่องระหว่างเราสองคน ขอให้จำแค่ว่าเราไม่เคยรู้จักกัน ..สุริยาวดี”
เขมชาตินอนนิ่งอยู่บนพื้น และ..น้ำตาก็ค่อยๆ ไหลรินออกมา ผู้คนเดินมามุงดู บางคนเข้ามาช่วยด้วยความตกใจ
ประเทศสวิสเซอร์แลนด์ ..... หลายปีต่อมา ในห้องประชุมกำลังฉายคลิปเปิดตัว “บริษัท เขมชาติ จำกัด” (Khemchart) เป็นภาพโรงงาน ภาพลายผ้า และภาพการผลิตดูยิ่งใหญ่อลังการ และเมื่อคลิปสิ้นสุดลง แล้วจบที่โลโก้ของบริษัท จอค้างที่โลโก้ ไฟที่เวทีส่องมาที่โพเดี้ยมเห็น “เขมชาติ” ยืนอยู่ในชุดสูทอย่างเท่ ผมหวีเรียบ เนี้ยบ กริบ เสื้อผ้าแบรนด์เนมหรูดูดี แววตานิ่ง เย็นชา ไม่มีความเจ็บปวดหลงเหลือ เสียงปรบมือดังก้องห้องประชุม
เขมชาติเอ่ยทักทายด้วยภาษาฝรั่งเศส “สวัสดีครับทุกท่าน”
ระหว่างนั้น ไฟค่อยๆ สว่างเห็นว่าเป็นห้องประชุมขนาดกลาง มีชาวต่างชาติร่วมประชุมอยู่ประมาณ 10 กว่าคน เกือบทั้งหมดเป็นชาวยุโรป
“ผม .. เขมชาติ ธีระราช รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้มาพบกับทุกท่านพร้อมกับความงามบนผืนผ้าที่เราภูมิใจ ด้วยเทคโนโลยีการทอที่ทันสมัย ผสมผสานกับการออกแบบลวดลายอันเป็นเอกลักษณ์ ... “เขมชาติ” พร้อมแล้วที่จะก้าวสู่ตลาดโลก..” เขมชาติยิ้มอย่างมั่นใจ
ที่ฮ่องกง ในห้องประชุม เขมชาติกำลังนำเสนอลายผ้าซึ่งเป็นลายไทยโบราณดูขรึมขลังและร้อนแรงอยู่ในทีให้กับนักออกแบบชาวจีน
“ผมขอแนะนำคอลเลคชั่นใหม่ที่ได้แรงบันดาลใจมาจากลายเขียนไทยโบราณ ทอด้วยเส้นด้ายทำจากสีที่ย้อมขึ้นพิเศษ เพื่อให้ได้เฉดสีที่แปลกใหม่ ผ่านกรรมวิธีการทอที่พิถีพิถัน ครบทั้งความทนทาน....สวยงาม..และเปี่ยมเสน่ห์ ผ้าทุกชิ้นของเขมชาติเป็นมากกว่าของตกแต่ง แต่เป็นงานศิลปะที่ควรค่าแก่การสะสมอย่างแท้จริง ... ขอบคุณครับ...Xie Xie”
เสียงปรบมือดังก้องไปทั้งห้องประชุม เขมชาติยืนยิ้มอยู่บนเวที อย่างมั่นใจ และเท่มาก
หลังจบประชุมวันนั้นชายหนุ่มเดินออกจากโรงแรม มีพนักงานลากกระเป๋าเดินทางตามมา สาวๆมองตามเป็นทาง เขมชาติเชิดใส่ ไม่สนใจแม้แต่น้อย นิ่งและเย็นชา และหยิบโทรศัพท์มาโทรออก
“คุณสมคิดผมกำลังจะออกจากโรงแรม” เขมชาติพูดพลางหยิบแว่นดำมาใส่อย่างเท่ !!!
ในห้องทำงานที่บริษัทเขมชาติ สมคิดลุกพรวดขึ้นด้วยความตื่นตัวอย่างแรง
“ครับๆ ได้ครับ ผมกับวิบูลย์จะไปรอรับที่สนามบิน เจอกันครับคุณเขม!”
สมคิดวางสายจากเขม หันไปสบตากับมาลัยทันที มาลัยมองตาสมคิดก็เก็ทได้ในทันทีว่าจะต้องทำอย่างไร มาลัยรีบกดโทรศัพท์ไปหาวิบูลย์
“คุณวิบูลย์คะ!”
วิบูลย์ซึ่งทำงานอยู่ที่แผนกทั่วไป ในบริษัทเขมชาติรับสาย
“ได้ครับผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้ครับ” วิบูลย์วางสาย “วิเวียนบอกให้ทุกคนเตรียมตัว!!”
วิเวียนเลขาสาวหน้าตาจิ้มลิ้มหันขวับมา “ค่ะ” วิเวียนรับคำอย่างแข็งขัน
วิเวียนวิ่งออกไปที่แผนกมาร์เก็ตติ้งแล้วเปิดประตูออกอย่างรวดเร็ว
“ผู้อำนวยการกำลังมาแล้ววววววววววค่า!!!!”
พนักงานทุกคนที่ได้ยิน ลุกกันพรึ่บพรั่บ รีบแต่งตัวให้เรียบร้อย เก็บขยะ จัดโต๊ะ เก้าอี้ กวาดหนังสือดาราทิ้งเอาหนังสือออกแบบ หนังสือธุรกิจมาวางแทน เอาขยะมาเท จัดโต๊ะทำงานให้เรียบร้อย กระจก เครื่องแต่งหน้ากวาดเก็บลงใต้โต๊ะ คอมพ์ที่เปิดเล่นเกมส์อยู่ก็ถูกปิด ข้อมูลไร้สาระ รูปดาราเกาหลีก็ลากทิ้งลง Recycle Bin เคลียร์หน้าจอคอมพ์ให้เหลือไว้แต่งานเท่านั้น ดูเป็นภาพที่วุ่นวายมากกกกกกกกกก!!!
ท่ามกลางความวุ่นวายนั้นเห็นหญิงสาวคนหนึ่งยืนมองอยู่ด้วยความแปลกใจ แม้จะเห็นแค่ด้านหลังจากเสื้อผ้า และ การรวบผมก็รู้ว่าผู้หญิงคนนี้มีรสนิยมดี เนี้ยบ ไม่ธรรมดา มือข้างขวาที่หิ้วกระเป๋าอยู่ก็มีแหวนรูปดอกไม้ห้าแฉกใส่ไว้ที่นิ้วนาง ทันใดนั้นเสียงสมคิดก็ดังขึ้น
“คุณสุ!!!”
หญิงสาวเจ้าของชื่อ หันกลับมาตามเสียงเรียก เผยให้เห็นใบหน้าสวยคม ที่แต่งมาอย่างดี เนี้ยบ เป๊ะ ไม่มากไปและไม่น้อยไป สุริยงยิ้มพร้อมยกมือไหว้อย่างสุภาพ “คุณสมคิดสวัสดีค่ะ”
สมคิดรับไหว้ “คุณสุมาได้เวลาพอดีเลย เดี๋ยวไปกับผม...ไปรับคุณเขมที่สนามบิน”
สุริยงตกใจ “แต่..คุณสมคิดนัดให้ดิฉันมาเรียนงานจากคุณวิบูลย์วันนี้ แล้วค่อยเริ่มงานวันพรุ่งนี้นี่คะ”
วิบูลย์รีบพูดแทรกขึ้นทันที “เดี๋ยวผมสอนระหว่างทางไปรับคุณเขมก็ได้ครับ”
สมคิดเสริม “พอดีคุณเขมกลับก่อนกำหนดหนึ่งวัน ถ้าผมให้คุณสุเริ่มงานวันนี้เลย พร้อมไหมครับ?”
สุริยงคิด แล้วตอบด้วยเสียงนิ่มๆ แต่หนักแน่น “พร้อมค่ะ!!”
ที่สนามบินวุ่นวาย เห็นเขมชาติเดินออกมาอย่างเท่ สาวๆมองเป็นทาง เขมชาติไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย
วิบูลย์ สมคิด เดินมาอย่างร้อนใจ สุริยงเดินตามมาทิ้งห่างเล็กน้อย
“คุณเขมอยู่โน่นครับ” วิบูลย์รีบเดินนำไป
สมคิดพยักหน้าให้สุริยงเดินตาม สุริยงพยักหน้ารับและรีบเดินตามมาแต่บังเอิญมีคนเข็นกระเป๋าเดินทางผ่าน
หน้าเป็นแถวยาว ทำให้สุริยงต้องหยุดยืนรอ และชะเง้อมองตามสมคิดไปไม่ให้คลาดกัน
เขมชาติเดินลากกระเป๋าเดินทางออกมาอย่างเท่ วิบูลย์กุลีกุจอมารับ สมคิดเดินมาติดๆพร้อมกับยิ้มต้อนรับ
“คุณเขมสวัสดีครับ ผมลากกระเป๋าให้ครับ เดินทางเป็นยังไงบ้าง? เหนื่อยไหมครับ? ทานอะไรมาหรือยัง? หิวหรือเปล่าครับ?”
“ถามอะไรมากมาย ผมไม่ตอบหรอกนะ ขี้เกียจ”
วิบูลย์ระล่ำระลัก “ไม่ตอบก็ไม่เป็นไรครับ แหะๆ” วิบูลย์หันไปกระซิบกับสมคิดเบาๆ “คุณสมคิดช่วยหน่อยครับ เหวี่ยงใหญ่แล้ว ท่าทางจะอารมณ์ไม่ดี”
สมคิดยิ้มใจดีสู้เสือ รีบเปลี่ยนเรื่องสุดฤทธิ์ “คุณเขมครับ..วันนี้ผมกับวิบูลย์ไม่ได้มากันแค่สองคนนะครับ แต่ยังมีพนักงานใหม่มาด้วยอีกหนึ่งคน”
ด้านสุริยง แถวนักท่องเที่ยวผ่านไปแล้ว สุริยงรีบเดินตามไป ร้อนใจเล็กๆแต่ยังสำรวมไม่เสียกริยา
เขมชาติถาม พลางถอดแว่นดำออกมาถือไว้ น้ำเสียงไม่ได้อยากรู้สักเท่าไหร่ “ใคร?”
อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 1 วันที่ 25 มี.ค. 57
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทประพันธ์ : ทมยันตีละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทโทรทัศน์ : ณัฐิยา ศิรกรวิไล
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันกำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันผลิต : บ. ละครไท จำกัด โดย : หทัยรัตน์ อมตวณิชย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น.ทางไทยทีวีสีช่อง 3