@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 12/5 วันที่ 15 มี.ค. 57

อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 12/5 วันที่ 15 มี.ค. 57

“น้าไม่เข้าข้างคนผิด สิ่งเดียวที่น้าจะทำ คือเตือน ... ไหนผึ้งบอกน้าสิว่าผึ้งยังมองหน้าคุณพิศุทธิ์อยู่อีกได้ยังไง ไม่รู้สึกละอายบ้างเหรอ ไม่เคยนอนกับเขา แต่บอกว่าท้องเขา”
“น้าไม่เป็นผึ้ง น้าไม่เข้าใจหรอก”

“เลิกใช้คำนี้มาอ้างสักทีเถอะ พร่ำคร่ำครวญว่าชีวิตตัวเองตกต่ำ แทนที่จะทำจิตใจให้ดี แต่กลับทำให้ตกต่ำ!”


“ใช่! ผึ้งมันจิตใจตกต่ำ! แล้วจะให้ผึ้งทำยังไง ผึ้งก็เหมือนหมาจนตรอก หนีไม่ได้ก็ต้องหันหน้าสู้ แล้วใครที่ขวาง ก็ต้องโดนไล่กัดแบบนี้แหละ”

“เอาเถอะ.. อยากทำ อะไรก็ทำเลย แล้ววันนึงผึ้งก็จะรู้เองว่านรกมันมีจริง คราวก่อนผึ้ง เสียเพื่อนแค่คนเดียว แต่ต่อไป..ผึ้งจะมอดไหม้ เสียหมด เสียทุกอย่างที่ผึ้งรักและสิ่งที่ทำให้ผึ้งภาคภูมิใจ”

รสสุคนธ์อุ้มน้องพีทเดินออกไป

“ใครบอกว่าตอนนี้ตัวผึ้งมอดไหม้ พวกมันต่างหากที่มอดไหม้ แล้วผึ้งจะสาดน้ำมันเข้าไปอีกด้วย !!!!”

สายน้ำผึ้งคิดบางอย่าง

กุนตีเดินนำกันตาจะเข้าบ้าน กฤชเดินออกจากบ้าน กันตากับกุนตีชะงัก

“พอดีพ่อมาเอาพาสปอร์ตน่ะ พรุ่งนี้พ่อจะไปดูงานญี่ปุ่น แล้วนี่ไปไหนกันมา”

“ไปหาคุณพิศุทธิ์ที่บ้านสายน้ำผึ้งค่ะ”

“แล้วก็ไม่เจอใช่ไหม?..เพราะพิศุทธิ์ไม่ได้ไปไหน เขาก็อยู่บ้านเขานั่นแหละ”

ศิวารู้ว่าพิศุทธิ์อยู่บ้าน จึงนิ่งคิดบางอย่าง

กันตาดีใจ “จริงเหรอคะพ่อ”

“พ่อว่าพิศุทธิ์ไม่มีอะไรกับสายน้ำผึ้ง พ่อรู้จักเขาดี เอาไว้พ่อกลับญี่ปุ่น แล้วพ่อจะไปคุยกับกั้งอีกที ฝากดูน้องด้วยนะ”

กันตากับกุนตีพยักหน้า กฤชเดินออกไป

“เดี๋ยวก่อนพี่กุ้ง ..เราไม่ไปบอกพี่กั้งหน่อยเหรอว่าคุณพิศุทธิ์ไม่ได้อยู่กับพี่ผึ้ง พี่กั้งจะได้เข้าใจคุณพิศุทธิ์ใหม่”

“พี่ว่าถ้าเราพูดกั้งไม่ยอมตั้งสติฟังหรอก เราต้องรออีกคนมาพูด รับรองว่ากั้งจะได้สติ และกลับไปหาคุณพิศุทธิ์อีกครั้งแน่!”

“ใครคะ?”

“ก็ก๋งไง พรุ่งนี้ก๋งกลับจากฮ่องกงตอนบ่าย แล้วก๋งจะเข้าไปคุยกับกั้งเอง”

“ถ้าก๋งมาคุย รับรองพี่กั้งกับคุณพิศุทธิ์คืนดีพันเปอร์เซนต์!”

กุนตียิ้มแล้วเดินเข้าบ้าน กันตาเดินยิ้มใจชื่นตามกุนตีไป พวงหยกเดินเข้าบ้านมาได้ยินกันตากุนตีพูดว่า ก๋งจะกลับตอนไหน พวงหยกคิดอะไรบางอย่าง

ศิวามาหาพิศุทธิ์ที่บ้านเนื้อแพร ศิวารู้สึกผิดและรู้สึกแย่กับสิ่งที่เกิดกับพิศุทธิ์

“ผมจะมาขอโทษ คุณต้องเป็นแบบนี้เพราะผม ผมพยายามจัดการแล้ว แต่ผมประเมินสายน้ำผึ้ง

ต่ำไปจริงๆ ผมละอายใจเหลือเกินที่ทำให้คุณกับคุณกั้งต้องมีปัญหากันขนาดนี้”

“มันไม่เกี่ยวกับคุณหรอกครับ ถึงไม่ได้มีปัญหาเรื่องคุณ ผมกับกั้งก็อยู่ร่วมกันไม่ได้ เพราะอดีตทำให้กั้งเขาไม่เคยเชื่อใจผม แล้วที่สายน้ำผึ้งทำร้ายกั้งเพราะเขาไม่ยอมลืมอดีต เชื่อผมเถอะ ปล่อยให้เรื่องทุกอย่างมันจบลงแค่นี้ อย่าให้สายน้ำผึ้ง ต้องทำร้ายใครได้อีกเลย และคุณเริ่มต้นเพื่อคุณก้อยซะใหม่”

“คุณพิศุทธิ์...”

“ผมขอตัวก่อน”

พิศุทธิ์เดินกลับเข้าบ้านไป

ศิวามองตามพิศุทธิ์อย่างไม่สบายใจ

พวงหยกคุยมือถือกับเนื้อแพร

“ฮัลโหล ! ..ฉันพวงหยกพูด”

“คุณพวงหยก... มีอะไรเหรอคะ?”

“ลูกชายหล่อนอยู่รึเปล่า”

เนื้อแพรไม่อยากให้พวงหยกพูดกับพิศุทธิ์ กลัวจะให้พิศุทธิ์เครียดขึ้น

“ไม่อยู่ค่ะ”

“โกหก !! ถ้าไม่อยู่กับหล่อน แล้วจะไปที่ไหน แต่เอาเถอะ..ไม่ว่าลูกชายหล่อนอยู่ที่ไหน แต่ช่วยบอกด้วยนะว่า ยายกั้งทนใช้นามสกุลของพวกปลิ้นปล้อนไม่ไหวแล้ว ต้องการนัดหย่าพรุ่งนี้เช้า!”

เนื้อแพรอึ้ง ไม่คาดคิด “พรุ่งนี้เช้า!!!!”

เนื้อแพรคิดถึงว่าพิศุทธิ์ว่าจะเป็นยังไงถ้ารู้เรื่องนี่

พิศุทธิ์เดินเข้าบ้านมาด้วยสีหน้าเหนื่อยอ่อน เนื้อแพรมองพิศุทธิ์อย่างลังเล แล้วตัดสินใจบอก

“ชาย ...เมื่อกี้คุณพวงหยกโทรมา ..เขาบอกกั้งนัดลูกหย่าพรุ่งนี้เช้า”

พิศุทธิ์ชะงักไป เนื้อแพรจับมือพิศุทธิ์อย่างให้กำลังใจ

“คิดดีๆนะลูก ถ้าชายยังไม่พร้อม...”

“ถึงเวลาที่เราจะต้องเผชิญความจริงแล้วครับแม่ อยู่กันไปแบบนี้ ก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้น มีแต่จะทำให้ต่างฝ่ายต่างเป็นทุกข์กันเปล่าๆ”

“แต่..”

“และผมอยากขอร้องแม่ อย่าไปบอกใครเรื่องศิวากับใคร ถึงความรักของผมจะจบลงแต่ก็ขอให้ความรักของคนอื่นเขาเจริญเติบโตบ้าง”

“ชาย ...”

“เก็บกระเป๋าเรียบร้อยแล้วเหรอครับแม่”

“แม่ไม่ไปก็ได้นะ”

“ไปเถอะครับแค่คืนเดียว พรุ่งนี้ก็กลับแล้ว นานๆจะได้เจอเพื่อนเก่า ไม่ต้องห่วงผมหรอก”

“งั้นแม่จะรีบกลับนะ”

เนื้อแพรถือกระเป๋าเดินออกไป พิศุทธ์มองตาม

เจ้าสัวบัญชามาที่บ้านกะรัต นวลมองเจ้าสัวบัญชาอย่างดีใจเว่อร์ นวลเข้าไปกอดขาบัญชา จนบัญชาเกือบล้มหัวทิ่ม “ท่านเจ้าสัว! ท่านเง๊กเซียนฮ่องเต้ของอีนวล”

“ปล่อย ! ก่อนที่อั๊วจะล้มหัวทิ่มตายไปพบท่านเง๊กเซียนฮ่องเต้จริงๆ”

นวลรีบปล่อยขาเจ้าสัวบัญชา เจ้าสัวบัญชาเดินไปหากะรัตที่ดื่มไวน์

“เป็นยังไงบ้าง?”

กะรัตชะงัก หันไปมองเจ้าสัวบัญชาแล้วร้องไห้โฮโผกอดเจ้าสัวทันที “ก๋ง ..”

“เจ็บไหม”

“มาก”

“สมน้ำหน้า”

“ก๋ง!!! ทำไมก๋งมาสมน้ำหน้ากั้ง ! กั้งเป็นฝ่ายโดนเขาทิ้ง โดนเขาทรยศนะ”

“ก๋งสอนลื้อกี่ครั้งแล้วเรื่องการมีสติ การทำอะไรอย่างมีสติ พูดอย่างมีสติ มันเหมือนโล่ป้องกันเราจากอันตรายทุกอย่าง แต่ถ้าทำอะไรอย่างขาดสติ พูดอย่างขาดสติ มันก็เหมือนลื้อยิงปืน ถ้ามันไม่ฆ่าคนอื่น ก็ฆ่าตัวลื้อเอง”

กะรัตร้องไห้ “ก๋ง..”

“จำได้ไหมว่าก๋งพูดอะไรกับลื้อในวันรดน้ำสังข์”

กะรัตพยักหน้าอย่างจำได้

“ถ้าจะรักลงเรือลำเดียวกัน ก็ต้องช่วยกันพามันไป.. กั้งเลือกคุณพิศุทธิ์มาใช้ชีวิตคู่แล้ว ก็ต้องมั่นใจในตัวเขา”

“เขาทำนังผึ้งท้อง ก๋งว่ากั้งเป็นฝ่ายผิดเหรอ!”

“คุณชายบอกจากปากเหรอว่าเขาทำ!” กะรัตชะงัก “จำไว้นะอากั้ง คนเป็นผัวเป็นเมียกัน... ถ้าไม่เลวให้เห็นกับตา ไม่ชั่วให้ได้ยินกับหู ก็ต้องเชื่อในความดีของคนของเราไว้ก่อน!” เจ้าสัวบัญชาจับมือกะรัตแล้วมองแหวนแต่งงานของกะรัต “แหวนมันอยู่ในนิ้วลื้อ ไม่มีใครถอดมัน ออกได้ ถ้าลื้อไม่เขวี้ยงมันออกไปเอง!!”

กะรัตมองบัญชา แล้วคิด!

สายน้ำผึ้งเก็บข้าวของลงกระเป๋าเดินทาง รสสุคนธ์เดินเข้ามาเห็นแปลกใจ

“เก็บของจะไปใหนผึ้ง!?”

“ทำไมน้ารสต้องทำเสียงดุใส่ผึ้งด้วย”

“เพราะน้าเชื่อว่าผึ้งต้องทำเรื่องไม่ดีแน่ๆ”

“ใครว่าล่ะน้ารส คราวนี้ผึ้งทำเรื่องดี ..ดีที่สุดในชีวิต”

สายน้ำผึ้ง แน่วแน่ จริงจัง แล้วเดินออกไป รสสุคนธ์มองตาม อ้าปากค้าง มึงจะทำอะไรอี๊กกกกก!!!

พิศุทธิ์ไปที่ตู้เปิดลิ้นชักหยิบทะเบียนสมรสที่มีชื่อของตัวเองและกะรัตขึ้นมาดูซึ่งเป็นหลักฐานยืนยันความรักเพียงอย่างเดียวที่หลงเหลืออยู่ตอนนี้ พิศุทธิ์ถือทะเบียนสมรสไปที่โซฟา เขาทิ้งตัวลงนั่ง พร้อมเอามือก่ายหน้าผากเมื่อคิดถึงการหย่าที่จะมาถึง

กะรัตแต่งตัวดูสวย สดใสอีกครั้งเดินมากับนวลและเจ้าสัวบัญชา พวงหยกเดินเข้ามาเห็นเจ้าสัวบัญชาแล้วชะงัก เพราะวาดหวังจะพากะรัตไปหย่าก่อนเจ้าสัวบัญชาจะมากล่อมกะรัต

อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 12/5 วันที่ 15 มี.ค. 57

ละครเรื่อง สามีตีตรา บทประพันธ์โดย นาวิกา
ละครเรื่อง สามีตีตรา บทโทรทัศน์โดย วรรณวิภา สามงามแจ่ม
ละครเรื่อง สามีตีตรา กำกับโดย อำไพพร จิตต์ไม่งง
ละครเรื่อง สามีตีตรา ผลิตโดย บริษัททองเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด โดยผู้จัด แอน ทองประสม
ละครเรื่อง สามีตีตรา ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง สามีตีตรา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันพุธที่ 19 กุมภาพันธ์ 2557