@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 12/3 วันที่ 14 มี.ค. 57

อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 12/3 วันที่ 14 มี.ค. 57

“ถึงแม่จะร้าย แต่พอเห็นแม่เจอแบบนี้ พี่ก็อดสงสารไม่ได้..แล้วไหนจะยัยกั้งอีก นวลโทรบอกว่าดื่มไวน์แทนน้ำเลย”

“ก้อยก็ไม่รู้จะทำยังไง ก๋งก็ไม่อยู่ซะด้วย”

“เอาเถอะ..” กุนตีจับมือกันตา “ในเมื่อเราเหลือกันอยู่แค่นี้ เราต้องพาแม่กับกั้งผ่านไปให้ได้”


กันตามองกุนตีอย่างพยายามเข้มแข็งแม้ในใจจะหนักอึ้ง

หม่อมมลุลี ท่านชายอ๊อดมาโวยวายกับพิศุทธิ์เรื่องที่พิศุทธิ์เลิกกับกะรัต เนื้อแพรยืนมองอย่างไม่พอใจ แต่เก็บอาการไว้ให้ถึงที่สุด

“ย่าไม่ยอม!! ย่าเสียใจนะ ที่หลานคิดวู่วามอะไรขนาดนี้นะ ผัวเมียกันแท้ๆ ก็พูดกันให้รู้เรื่องดีๆก็ได้นี่นา”

“นั่นน่ะสิ ! เลิกกันตอนนี้สินสมรสก็ต้องแบ่งกันคนละครึ่ง วังก็ต้องตกเป็นของกะรัตครึ่งนึง”

“ในที่สุดก็เข้าเรื่อง ท่านไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ไม่มีการแบ่งครึ่ง”

“หมายความว่ากะรัตไม่เอาวังเราใช่ไหม ? ฉันก็ว่าอยู่แล้ว เพิ่งจ่ายเงินไถ่ให้พิศุทธิ์ แล้วจะมาเอาของพิศุทธิ์ไป น่าเกลียดตาย”

พิศุทธิ์ได้ยินที่ท่านอ๊อดพูดแล้วเหมือนย้ำแผลในใจ “ที่แม่บอกว่าไม่แบ่ง แปลว่าผมจะคืนวังให้กั้งทั้งหลัง รวมทั้งสินสมรสต่างๆ ที่เป็นสมบัติของเขา ผมก็จะไม่เอาตามสัญญาที่เซ็นไว้ตอนจดทะเบียนสมรส”

ท่านชายอ๊อดกับหม่อมมลุลีชะงัก

หม่อมมลุลีเซล้มไปนั่งที่โซฟา “สุดท้ายย่าต้องเสียวังไปจริงๆเหรอเนี่ย”

ท่านอ๊อดโวยวาย “แกเป็นบ้าไปแล้วเหรอพิศุทธิ์!”

“..ผมบอกแล้วว่าผมไม่ให้รบกวนเงินของเทพทัต ในเมื่อท่านพ่อไม่ฟังผมก็จะทำในสิ่งที่ผมคิดว่าถูกต้อง”

“พิศุทธิ์ !!!”

“ผมขอตัว” พิศุทธิ์เดินออกไปทันที หม่อมมลุลีถอนใจทำใจ ท่านชายอ๊อดโวยวาย

“หยุดเดี๋ยวนี่นะพิศุทธิ์! หยุดเดี๋ยวนี่นะ! หยุดนะ! ฉันไม่ยอมเด็ดขาด ! ได้ยินไหมว่าฉันไม่ยอม!”

พิศุทธิ์นั่งทำงานอย่างคร่ำเครียด ไม่สนใจคุยกับใคร ฟองดาวถือแฟ้มเอกสารและตัวอย่างถุงขนมรส “ความรัก” ของมิสเตอร์ชาล์ลมาวางให้พิศุทธิ์

“ตัวอย่างขนมค่ะ มิสเตอร์ชาล์ลอยากให้คุณกะรัตชิมน่ะค่ะ เป็นขนมรส “ความรัก””

พิศุทธิ์ชะงักแล้วคิดถึงตอนกะรัตเข้าไปคุยกับมิสเตอร์ชาล์ล

มิสเตอร์ชาล์ลมองกะรัต แล้วยื่นถุงขนมคืนกะรัต

“เอาขนมคุณคืนไป”

“ทำไมล่ะคะ ? ก็ไหนคุณบอกว่าอร่อย ฉันยอมให้คุณฟรีๆ เลยค่ะ แต่ขอแค่คุณอย่าโกรธคุณพิศุทธิ์ ถ้าคำขอโทษฉันยังไม่พอ คุณจะแจ้งตำรวจจับฉันเข้าคุกก็ได้ ฉันยอม”

“ที่ผมรับไม่ได้ เพราะรสชาตินี้มั นเป็นความรักของคุณ”

กะรัตยื่นถุงขนมให้มิสเตอร์ชาล์ล “รับไปเถอะค่ะ ฉันยอมแลกความรักของฉัน เพื่อความสุขของคุณพิศุทธิ์”

พิศุทธิ์หยิบถุงขนมมาวางไว้ข้างๆ

“แล้วที่คุณพิศุทธิ์ให้เช็คคิวหัวหน้า ตอนนี้หัวหน้าประชุมเสร็จแล้วค่ะ กำลังอยากพบคุณพิศุทธิ์พอดีค่ะ”

พิศุทธิ์พยักหน้ารับรู้ แล้วดึงลิ้นชักที่โต๊ะทำงานออก พิศุทธิ์มองซองใส่ใบลาออกที่อยู่ในลิ้นชัก พิศุทธิ์ตัดสินใจหยิบซองแล้วลุกขึ้นเดินไปที่ประตู แล้วเห็นสายน้ำผึ้งเปิดประตูเข้ามา

พิศุทธิ์มองสายน้ำผึ้งชะงัก แล้วเมินหน้าไม่มีแม้คำทักทาย ฟองดาวมองสายน้ำผึ้งกับพิศุทธิ์ พิศุทธิ์เลี่ยงตัวหนีห่างสายน้ำผึ้ง แล้วมองสายน้ำผึ้งอย่างเย็นชา แล้วเดินผ่านสายน้ำผึ้งไปด้วยความอดทนเก็บอารมณ์ที่สุด

ฟองดาวมองอาการของพิศุทธิ์กับสายน้ำผึ้งรู้สึกมีปัญหาบางอย่างแน่ๆ สายน้ำผึ้งมองพิศุทธิ์โดยไม่มีสีหน้าสลดสะทกสะท้าน แล้วกลับมาเห็นฟองดาวมองอยู่ สายน้ำผึ้งก้มหน้าเศร้าเหมือนมีอะไร ให้ฟองดาวสงสัย

สายน้ำผึ้งยังก้มหน้าท่าทางเหมือนไม่กล้าพูด แต่แอบยิ้มเจ้าเล่ห์คิดบางอย่าง

พิศุทธิ์คุยกับหัวหน้าอยู่ สีหน้าหัวหน้าดูหนักใจ

“คุณเห็นตัวอย่างขนมที่มิสเตอร์ชาล์ลให้คุณแล้วใช่ไหม?”

“ครับ”

“มิสเตอร์ชาล์ลปลื้มคุณกับคุณกะรัตมากเลยนะ เขาบอกถ้าคุณกะรัตไม่รักคุณจริงคุณคงคิดรสชาตินี้ไม่ได้แน่ๆ ...รส“ความรัก” “

พิศุทธิ์สะอึกเจ็บแปลบในหัวใจแล้วยื่นใบลาออกให้หัวหน้า หัวหน้าก้มอ่านใบลาออกของพิศุทธิ์

“ผมขอลาออก เพื่อรับผิดชอบที่ปล่อยให้เรื่องส่วนตัวมากระทบกับงานครับ”

“คุณเป็นคนมีความสามารถ เรื่องนั้นพวกเราส่วนใหญ่แยกแยะได้”

“ผมไม่อยากทำให้บรรยากาศในการทำงานของที่นี่ต้องเสียไปเพราะผม”

“ความจริงถ้าการอยู่ที่นี่ ทำให้คุณลำบากใจ ผมก็มีทางออกให้คุณ”

“ทางออก?”

หัวหน้ายื่นซองจดหมายจากมิสเตอร์ชาล์ลให้พิศุทธิ์ “จากผลงานของคุณ ทำให้มิสเตอร์ชาร์ลชอบคุณมาก เขาอยากจะได้ตัวคุณไปช่วยงานเขาที่อเมริกา”

“อเมริกา?”

“ผมจะให้คุณพักร้อนก่อน คุณจะได้มีเวลาคิดดู ผมบอกตรงๆ ว่าคุณเป็นคนเก่ง บริษัทเราไม่อยากเสียคุณไป”

พิศุทธิ์มองหัวหน้าอย่างขอบคุณ แล้วมองจดหมายของมิสเตอร์ชาล์ลอย่างคิดๆ

สายน้ำผึ้งนั่งก้มหน้าร้องไห้โดยมีฟองดาว ชายนี่ ยี่หยานั่งล้อมอยู่

“คุณพิศุทธิ์เนี่ยนะจะไม่ยอมรับเป็นพ่อให้ลูกเธอน่ะ เจ๊ไม่อยากจะเชื่อ”

“พี่อย่าพูดเสียงดังไปสิคะ คุณพิศุทธิ์ยิ่งโกรธที่กั้งรู้เรื่องผึ้งท้องจนเลิกกับคุณพิศุทธิ์ ผึ้งไม่เคยคิดจะให้เรื่องเป็นแบบนี้ ผึ้งไม่รู้ว่ากั้งรู้ได้ยังไงว่าผึ้งกับคุณพิศุทธิ์...”

ชายนี่ ยี่หวา ฟองดาวมองหน้ากันเพราะต่างคิดว่าตัวเองเป็นคนบอกกะรัต โดยไม่มีใครรู้ว่า สายน้ำผึ้งบุกไปประกาศตัวที่บ้านกะรัตเอง

“พี่เองแหละ พี่ไม่รู้ว่าคุณกะรัตอยู่นี้ ...เอาเถอะ ไหนๆเรื่องก็เกิดถึงขั้นนี้แล้ว ถึงพี่จะไม่ชอบที่เธอไปยุ่งกับคุณพิศุทธิ์ แต่เด็กตาดำๆ มันไม่ได้มีความผิดไปด้วย คุณพิศุทธิ์ควรรับผิดชอบ”

สายน้ำผึ้งแอบยิ้มว่าตัวเองมีพวกกดดันพิศุทธิ์แล้ว

พิศุทธิ์เดินมา แล้วเห็นฟองดาว ชายนี่ ยี่หวามองพิศุทธิ์อย่างไม่พอใจ พิศุทธิ์ชะงักรู้ทันที ว่าสายน้ำผึ้งทำบางอย่างแน่

“คุณพิศุทธิ์อย่าโกรธฉันเลยนะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะบอก...”

“บอกเรื่องอะไร!!”

“เรื่องที่คุณพิศุทธิ์ไม่ยอมรับลูกของน้องผึ้งน่ะสิฮ่ะ”

พิศุทธิ์มองสายน้ำผึ้งอย่างเหลืออดที่สุด อยากจะต่อว่าให้เจ็บปวดเหมือนที่ชีวิตเขาต้องเจ็บ แต่สำนึกของความเป็นสุภาพบุรุษ ทำให้พิศุทธิ์อดทนเดินกลับไปที่ห้องทำงาน

“น้องผึ้งเข้าไปคุยกับคุณพิศุทธิ์ให้รู้เรื่องเลย” ยี่หวาพยุงให้สายน้ำผึ้งลุกขึ้น

สายน้ำผึ้งมองทุกคนด้วยสีหน้ากล้าๆ กลัวๆ พิศุทธิ์ แล้วเดินไป ห้องพิศุทธิ์เหมือนไม่มั่นใจ แต่สีหน้าแอบยิ้ม

พิศุทธิ์เดินเข้ามาในห้องอย่างอดกลั้นอารมณ์รังเกียจที่มีต่อสายน้ำผึ้ง สายน้ำผึ้งเปิดประตูเข้าห้องพิศุทธิ์มา พิศุทธิ์หันไปมองสายน้ำผึ้งด้วยสายตาเย็นชาที่สุด

“ผมไม่เคยคิดเลยว่าในโลกนี้จะมีผู้หญิงอย่างคุณ ! คุณทำแบบนี้ทำไม!”

“ก็เพราะฉันไม่มีอำนาจเงินเหมือนกั้งที่จะซื้อใจใครได้ ฉันมีแค่ความน่ารันทดอดสู เมื่อก่อนฉันเกลียดมัน แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่ามันก็มีประโยชน์ อย่างน้อยก็ซื้อความสงสารของคนอื่นให้บีบคุณได้”

“แล้วคุณคิดว่าผมจะยืนรับกับสิ่งที่ผมไม่ได้ทำอย่างนั้นเหรอสายน้ำผึ้ง!”

“ไม่เอาซิคะ คุณพิศุทธิ์ อย่าทำเสียงดุแบบนี้ซิ ไหนๆ ตอนนี้ เราต่างคนก็ต่างไม่มีใคร มาเริ่มกันใหม่ดีไหมค่ะ ฉันรู้ว่าคุณรักเด็ก ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเจอคุณที่ทะเล ไหนจะตอนฉันท้องน้องพีท คุณก็ดูแลฉันดีจะตาย”

“ผมเคยสงสัยนะว่าเวลาที่ผู้ชายทำร้ายผู้หญิงเขารู้สึกกันยังไง แต่ตอนนี้ผมชักเข้าใจล่ะ”

“ก็เอาเลยซิค่ะ เพราะว่าตอนนี้คนทั้งบริษัทเขาก็รู้แล้วว่าเราเป็นอะไรกัน แล้วถ้าเกิดว่าคุณทำอะไรฉัน คุณเองที่จะเป็นคนเสีย”

“ที่ผ่านมา ผมจะทำอะไร ผมจะคิดก่อน คิดมาก ห่วงความรู้สึกและให้เกียรติทุกคน และมันก็ทำให้ชีวิตผมเป็นแบบนี้ บางที..ผมลองทำ อะไรโดยไม่ต้องคิดมากดูบ้าง มันอาจจะดีก็ได้”

พิศุทธิ์ดึงแขนสายน้ำผึ้งเดินออกจากห้องทำงาน สายน้ำผึ้งตกใจ

พิศุทธิ์เปิดประตูห้องทำงาน ฟองดาว ชายนี่ ยี่หวาและพนักงานคนอื่น ยืนออแอบฟังอยู่แถวหน้าห้องทำงานพิศุทธิ์ พิศุทธิ์ดึงแขนสายน้ำผึ้งมายืนตรงหน้าทุกคน แล้วพูดด้วยเสียงจริงจัง

“ผู้หญิงคนนี้นะ ในสายตาผม... เป็นแค่สิ่งมีชีวิตที่น่าขยะแขยง ผมขอพูดด้วยเกียรติทั้งหมดที่ผมมี ผมไม่เคยมีอะไรกับเขาแล้วจะไม่มีวันมีด้วย ถ้าพวกคุณเข้าใจอะไรผิด ขอให้เข้าใจซะใหม่”

พิศุทธิ์เดินเข้าห้องทำงานไปทันที ชายนี่ ยี่หวา ฟองดาวและพนักงานคนอื่นมองพิศุทธิ์อย่างอึ้งเพราะไม่เคยพิศุทธิ์โกรธและจริงจังขนาดนี้มาก่อน

สายน้ำผึ้งยืนคว้างท่ามกลางสายตาแคลงใจของฟองดาว ยี่หวา ชายนี่และพนักงานคนอื่นๆ

ฟองดาว ยี่หวา ชายนี่และพนักงานคนอื่นๆมองสายน้ำผึ้งอย่างไม่ค่อยจะเชื่อ แล้วเดินแยกย้าย ออกไป สายน้ำผึ้งแค้น

“ถึงคุณจะใจแข็งยังไง แต่นังกั้งเมียคุณมันก็หวั่นไหวไปแล้ว”

กะรัตนอนหลับอยู่ที่โซฟา นวลพากุนตีเข้ามาดูสภาพกะรัต นวลมองกะรัตอย่างหนักใจ เป็นห่วง

“หลังจากที่เพื่อนอสรพิษมาอาลาวาดวันนั้น คุณกั้งก็ยิ่งแย่ เอาแต่ดื่มๆๆๆๆ ไม่เหลือสภาพแบบนี้หล่ะค่ะ”

“ปล่อยเขา ..อยากจะดื่มเท่าไหร่ให้ดื่มไป อย่าทำร้ายตัวเองเหมือนที่ผ่านมาอีกก็พอ”

พวงหยกมีสีหน้าหมองเดินถือกระเป๋าเสื้อผ้าเข้ามา

กุนตีมองพวงหยกอย่างแปลกใจ “แม่ ....”

“เอากระเป๋าฉันไปเก็บที่ห้องรับแขก แล้วไปเอาแก้วมา”

กุนตี นวลมองหน้ากันสงสัยว่าพวงหยกจะทำอะไร

“นังนวล ! หูตึงรึไง ! ฉันบอกให้ไปเอาแก้วมา!”

“แม่จะทำอะไร?”

“เอาแก้วมาเล่นหมากรุกมั้ง ก็เอามาดื่มไวน์กับยายกั้งน่ะสิ”

“หา !!!!!!!!”

“ในเมื่อฉันทำน้องแกเป็นแบบนี้ ฉันก็จะนั่งดื่มอยู่กับมันนี่แหละ จะได้ฉลองที่ต่อไปนี้เราจะใช้ชีวิตกันแค่สี่คนแม่ลูก” พวงหยกหันไปลูบหัวกะรัต “กั้งเอ้ย ..เป็นไงบ้างลูก”

อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 12/3 วันที่ 14 มี.ค. 57

ละครเรื่อง สามีตีตรา บทประพันธ์โดย นาวิกา
ละครเรื่อง สามีตีตรา บทโทรทัศน์โดย วรรณวิภา สามงามแจ่ม
ละครเรื่อง สามีตีตรา กำกับโดย อำไพพร จิตต์ไม่งง
ละครเรื่อง สามีตีตรา ผลิตโดย บริษัททองเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด โดยผู้จัด แอน ทองประสม
ละครเรื่อง สามีตีตรา ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง สามีตีตรา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันพุธที่ 19 กุมภาพันธ์ 2557