อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 8/5 วันที่ 5 มี.ค. 57
“พี่นวล ท่อหลังบ้านแตก น้ำกระเซ็นกระจายเลยพี่ ทำยังไงดีล่ะ”“ท่อแตกให้ทำยังไง ให้จุดปะทัดฉลองมั้งไอ้บ้า ไปตามช่างมาดูสิ”
“ฉันไม่รู้เบอร์ช่างนี่ พี่บอกช่างหล่อ เลยเก็บเบอร์ช่างไว้คนเดียว”
นวลเซ็งที่โดนย้อน ใจหนึ่งก็จะโทรหากะรัต
“เดี๋ยวคุณกั้งมา ค่อยบอกก็ได้วะ...ไป”
นวลเดินไปดูท่อหลังบ้านกับเด็กรับใช้
“ขอให้มีแต่เรื่องดีๆเกิดขึ้นนะคะ”
พิศุทธิ์รับซองเอกสารจะมาจะเปิดเช็ค แต่เห็นว่าปากซองนั้นมีกระดาษกาวปิด ผนึกไว้เรียบร้อยแล้ว สายน้ำผึ้งรีบพูด
“อ้าว...ฉันไม่รู้ว่าคุณจะเช็คเอกสารอีกที เลยผนึกปากซองไปกลัวเอกสารจะหล่นหาย”
“ไม่เป็นไร คุณตรวจเอกสารครบเรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ”
“ค่ะ...ครบ”
รถบริษัทมาจอดรับ พิศุทธิ์จึงรีบเดินขึ้นไป รถแล่นออกไป สายน้ำผึ้งมองตามแล้วแกล้งทำท่าตกใจมาก ตบหน้าอกตัวเอง
“อุ้ยตาย ฉันเพิ่งนึกได้ว่าลืมเอกสารสำคัญไป จะทำยังไงดีน้า”
สายน้ำผึ้งยิ้มเยาะ
พิศุทธิ์ใช้โทรศัพท์ของรีสอร์ทคุยกับเจ้านายอยู่ล็อบบี้
“จะให้คุณสายน้ำผึ้งเอาเอกสารมาให้ผมเหรอครับ”
“ใช่ พอดีคุณสายน้ำผึ้งเพิ่งเห็นว่าลืมเอกสารสัญญาสำคัญไว้ จะส่งแฟกซ์ไปก็คงไม่ได้ ผมพยายามโทรเข้ามือถือคุณ...สัญญาณ ของคุณก็ไม่มี คุณสายน้ำผึ้งขึ้นรถไปแล้วน่าจะถึงบ่ายแก่ๆ ยังมีเวลาที่จะทำทุกอย่างให้เสร็จภายในวันนี้”
สายน้ำผึ้งตีหน้าเครียดต่อหน้าเจ้านาย แล้วแอบยิ้มว่าไม่มีทางเสร็จภายในวันนี้หรอก
พิศุทธิ์วางสายอย่างระแวง สังหรณ์ว่ามันจะไม่ง่ายอย่างที่เจ้านายคาดการณ์ มิสเตอร์ชาล์ลเดินเข้ามา
“เราจะคุยกันรึยังคุณพิศุทธิ์”
“ขอโทษด้วยนะครับ พอดีผมลืมเอกสารสำคัญ แต่คุณสายน้ำผึ้งกำลังเอามาให้ไม่น่าเกิน 3 ชั่วโมงครับ”
“รีบหน่อยแล้วกันนะครับ...ผมมีนัดไปทานข้าวกับเจ้าของที่ดิน ตอนสี่โมง ถ้าคุณสายน้ำผึ้งมาไม่ทัน เราคงต้องคุยกันพรุ่งนี้”
พิศุทธิ์ชะงัก ไม่อยากค้างคืนกับสายน้ำผึ้ง
“คุณสายน้ำผึ้งมาทันแน่ครับ”
กะรัตเดินหอบถุงใส่ของสดจากซุปเปอร์มาร์เกตเข้าบ้านมาอย่างมีความสุข
“นวล มาเอาของไปล้างเตรียมให้คุณพิศุทธิ์เร็ว”
นวลออกมาจากหลังบ้าน
“คุณกั้งคะ เมื่อกี้คุณพิศุทธิ์โทรมา...บอกว่ามาทำอาหารเย็นไม่ทัน พอดีต้องไปทำงานที่โคราชน่ะค่ะ”
“โคราช”
กะรัตหน้าเซ็งลงทันที นวลรีบปลอบ
“เอาเถอะค่ะ ถึงคุณพิศุทธิ์ไม่ได้มาทำอาหาร แต่ก็กลับบ้านมาหาคุณกั้งอยู่ดีนะคะ”
กะรัตถอนใจเพราะยังเซ็งนิดหน่อย เธอชะงักคิดบางอย่าง
“ทำงาน...เธอว่านังผึ้งจะไปด้วยรึเปล่า”
นวลรีบพูดให้กะรัตไม่คิดมาก
“ไม่ไปหรอกค่ะ”
ทันใดมือถือดังขึ้น กะรัตมองหน้าจอเห็นว่าสายน้ำผึ้งโทรเข้ามา นวลยื่นหน้าไปมองสังหรณ์ว่าต้องมีเรื่องแน่ นวลจะดึงมือถือจากมือกะรัต
“อย่ารับเลยค่ะคุณกั้ง ตอนนี้คุณพิศุทธิ์กำลังจะดีกับคุณกั้งแล้ว อย่าให้มารมาผจญค่ะ”
กะรัตฟังนวล แล้วพยายามข่มใจ ไม่สนใจมือถือ สุดท้ายสายน้ำผึ้งวางสายไป นวลโล่งอกที่กะรัตไม่รับสายให้มีเรื่องอีก ทันใดนั้นมีข้อความเข้ามือถือ นวลมองหน้าจอมือถือ
“โห ส่งข้อความเลยเหรอ”
กะรัตเห็นหน้าจอมี ชื่อพิศุทธิ์
“มันมีชื่อคุณพิศุทธิ์ด้วยนี่” กะรัตแย่งมือถือจากมือนวล “เอามือถือมานี่” กะรัตอ่าน ข้อความ “อยากได้ของฝากอะไรไหม ฉันจะไปโคราชกับคุณพิศุทธิ์”
“บรรลัยแล้ว” นวลหน้าตื่น
กะรัตเดินออกจากบ้านไปที่รถ นวลวิ่งมาห้าม
“คุณกั้งอย่าไปเลยค่ะ รอคุณพิศุทธิ์อยู่ที่นี่แหละ” นวลจับมือกะรัตให้หันมามองตัวเอง “ทำตามนวลนะคะ...หายใจเข้า ทุกอย่างกำลังจะ ดีขึ้น” นวลหายใจออก “อย่าให้คุณผึ้งมาพัง...หายใจเข้า ทุกอย่างกำลังจะดีขึ้น หายใจออก อย่าให้คุณผึ้งมาพัง”
กะรัตพยายามข่มใจทำตามนวลสอน
“ใจสงบลงแล้ว ไม่ไปแล้วนะคะ”
“ไป”
กะรัตจะเดินไปที่รถรีบนวลวิ่งไปขวาง
“ว้าย ไม่ไปค่ะคุณกั้ง อยากมีเรื่องอีกเหรอคะ”
“ก็เพราะฉันไม่อยากมีไง ฉันถึงต้องไป เธอก็รู้ว่านังผึ้งมันร้ายขนาดไหนมันบอกว่าจะเอา คุณพิศุทธิ์ มันต้องหาทางเอาเขาไปให้ได้ ยิ่งตอนนี้ฉันกับคุณพิศุทธิ์ มีปัญหากัน อะไรๆมันก็เกิดขึ้นได้”
“แต่คุณพิศุทธิ์ไม่ใช่ผู้ชายอยู่ไกลเมียแล้วมั่วเรี่ยราดนะคะ”
“แต่เขาเป็นคนดีเกินไป เขาไม่ทันมารยานังผึ้งหรอก ฉันต้องไปปกป้องของของฉัน” กะรัตเปิดประตู
“แล้วคุณกั้งไม่กลัวเกิดเรื่องอีกเหรอคะ อะไรที่กำลังดีๆ มันอาจจะพังเลยนะคะ”
“นวลพูดถูก” กะรัตปิดประตูรถ
“ท่องไว้ค่ะคุณกั้ง มารไม่มีบารมีไม่เกิด”
พูดไม่ทันขาดคำ กะรัตก็เปิดประตูรถผลั๊วะ
“แต่เพื่อความปลอดภัย ฉันต้องใช้บารมีปราบมารให้สิ้นซากดีกว่านวลไป...ขึ้นรถ”
กะรัตจับหัวนวลยัดเข้าไปนั่งในรถ แล้วตัวเองรีบพุ่งไปนั่งด้านคนขับรถพุ่งออกไปทันที
มิสเตอร์ชาล์ลไดร์ฟกอล์ฟกับพิศุทธิ์ระหว่างรอ สายน้ำผึ้งเดินมายืนแอบมองพิศุทธิ์ที่มุมหนึ่งโดยยังไม่ไปหาแล้วดูนาฬิการอเวลากะรัตมา เธอพึมพำ
“ฉันรู้ว่าเธอต้องมา”
กะรัตขับรถอย่างเร็วด้วยความกังวลสุดๆ และพยายามโทรหา พิศุทธิ์แต่ไม่ติด
“มือถือคุณพิศุทธิ์ไม่มีสัญญาณอะไรตอนนี้เนี่ย”
กะรัตเหยียบความเร็วเต็มที่ นวลจับสายคาดเข็มขัดแน่นด้วยความกลัว
“คุณกั้งเบาค่ะ”
กะรัตขับรถปาดซ้าย ปาดขวา นวลกลัวมากร้องลั่น
“คุณกั้ง ระวัง”
“นั่งเงียบๆได้ไหม แค่นี้ฉันก็ขับรถด้วยเครียดพออยู่แล้ว”
นวลลหุบปากแต่สายตาแทบจะร้องไห้ด้วยความอึดอัด กะรัตมองไปทางข้างหน้า
“แล้วเราไปทางไหนต่อ”
“ทางโน้นค่ะ” นวลชี้ไปด้านหลัง
“แล้วทำไมเธอไม่รีบบอก”
“นวลจะบอก แต่คุณกั้งให้นวลหุบปาก”
กะรัตหมุนพวงมาลัยเหวี่ยงรถยูเทิร์นกะทันหัน นวลแทบกลิ้ง
สายน้ำผึ้งยืนคุยกับพนักงานต้อนรับที่ล็อบบี้ พร้อมกับคอยเหลียวไปมองพิศุทธิ์กลัวว่าเขาจะเห็นว่าตัวเองมาแล้ว
“ขอเปิดห้องพักหนึ่งห้องค่ะ ลงชื่อว่าพิศุทธิ์นะคะ”
พนักงานพยักหน้าเข้าใจ แล้วรีบจัดการให้ สายน้ำผึ้งทำตามแผนต่อ
“ขอยืมโทรศัพท์หน่อยได้ไหมคะ”
“ได้ค่ะ”
พนักยื่นเครื่องโทรศัพท์ให้ สายน้ำผึ้งหยิบมากดเบอร์กะรัต
กะรัตรีบขับรถด้วยใจกระวนกระวาย หันไปทางนวล
“โทรหาคุณพิศุทธิ์ติดรึยัง”
“ยังโทรไม่ติดเลยค่ะ”
มือถือกะรัตดัง นวลมองหมายเลขที่หน้าจอมือถือ
“คุณกั้งคะ นี่มันรหัสเบอร์ต่างจังหวัดนี่คะ”
กะรัตคิดว่าเป็นพิศุทธิ์ รีบคว้ามือถือจากนวลไปกดรับสาย
“คุณพิศุทธิ์เหรอคะ กั้งกำลังโทรบอกคุณเลยว่า กั้งจะไปหาคุณที่โคราช”
“ฉันคิดอยู่แล้วว่าเธอต้องมา...ตอนนี้อยู่ไหนแล้วจ้ะเพื่อนรีบๆหน่อยนะ...บรรยากาศคันทรี่แบบนี้ มันช่างสร้างความเหงาให้กับ ผู้หญิงร้างผัวอย่างฉัน กับผู้ชายเบื่อเมีย อย่างคุณพิศุทธิ์จริงๆ”
“แกอย่าบังอาจแตะต้องคุณพิศุทธิ์ของฉันแม้แต่ปลายนิ้วเลยนะนังผึ้งไม่อย่างนั้น...ฉันจะฆ่าแก” กะรัตแทบบ้าคลั่ง
“เธอเคยได้ยินคำนี้ไหม...ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ...เอ๊ะ...ฉันจะเริ่มยั่ว ผัวเธอแผนไหนก่อนดีนะ แกล้งใช้มุกห้องเต็ม ทำให้ต้องนอนห้องเดียวกัน เตียงเดียวกัน หรือจะเอาแบบ ฉันอาบน้ำอยู่ ฝักบัวเสีย เลยต้องโทรให้คุณพิศุทธิ์มาซ่อม แล้วฉันก็ทำผ้าขนหนูหลุด”
“นังผึ้ง” กะรัตจินตนาการตามก็ยิ่งสติแตก
“คุณกั้งไม่ต้องไปคุยกับคนบ้าแล้วค่ะ” นวลแย่งมือถือจากกะรัต
กะรัตแย่งมือถือจากนวล โวยต่อ
“คุณพิศุทธิ์เขาไม่โง่หลงกลแกหรอก”
“คนที่กำลังจิตใจอ่อนแอเพราะโดนโครตเหง้าเมียเอาเงินซื้อจะทำอะไร...มันก็ไม่ยากหรอก จริงไหมกั้ง” สายน้ำผึ้งหัวเราะ
“แกรู้เรื่องนั้นได้ยังไง นังผึ้ง”
สายน้ำผึ้งวางโทรศัพท์ลงทันทีแล้วยิ้มสะใจ กะรัตเขวี้ยงมือถือไปที่นวลอย่างเครียด ๆ
“มันรู้เรื่องนั้นได้ยังไง”
“ใจเย็นๆนะคะคุณกั้ง”
“ไม่จริง คุณพิศุทธิ์ ต้องไม่บอกมันเรื่องนั้น มันไม่มีวันสนิทกับคุณพิศุทธิ์ขนาดนั้น”
กะรัตเครียดเหยียบคันเร่งจนแทบมิด
สายน้ำผึ้งคุยกับพนักงาน
“เดี๋ยวจะมีเพื่อนฉันมาตามหาฉันกับคุณพิศุทธิ์ คุณพาเขาไปที่ห้องพักฉันเลยนะคะ แต่ถ้าไม่เจอฉันที่ห้อง ก็พาเขาไปที่สนามไดร์ฟกอล์ฟเลย”
“ได้ค่ะ...นี่ค่ะกุญแจห้อง ห้องอยู่ทางด้านโน้นเลยนะคะ”
พนักงานส่งกุญแจห้องให้
สายน้ำผึ้งเข้าไปในห้อง ดึงผ้าคลุมเตียงขึ้น แล้วทำสภาพเตียงนอนให้คล้ายคนนอน มาแล้ว แล้วไปหยิบชุดคลุมอาบน้ำ 2 ตัวมาวางพาดบนเตียง ให้ดูเหมือนผ่านการใช้มาแล้ว เธอมองสภาพห้องแล้วมองนาฬิกาว่ากะรัตใกล้ถึงแล้ว
ขณะที่พิศุทธิ์คุยงานกับมิสเตอร์ชาล์ล และเล่นกอล์ฟไปด้วย สายน้ำผึ้งวิ่งด้วยท่าทางกระหืดกระหอบเหมือนรีบร้อนมากเข้ามา
“ขอโทษค่ะที่มาช้า”
พิศุทธิ์เห็นสายน้ำผึ้งแล้วรู้สึกโล่งที่จะทำงานให้เสร็จสักที ชาล์ลหันไปหา
“คุณสายน้ำผึ้งมาเหนื่อยๆ ทานอะไรก่อนสิครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ แค่นี้ผึ้งก็ทำให้คุณชาล์ลกับคุณพิศุทธิ์รอนานแล้ว ดูเอกสารเลยก็ได้ค่ะ”
สายน้ำผึ้งเอาเอกสารยื่นให้ พิศุทธิ์รีบจัดการเอาเอกสารอื่นออกมา อธิบายให้มิสเตอร์ชาล์ลฟัง สายน้ำผึ้งเหลือบมองพิศุทธิ์แล้วมองนาฬิกาตัวเองรอกะรัตมา
รถกะรัตพุ่งเข้ามาจอดหน้ารีสอร์ท กะรัตเปิดประตูลงมา นวลรีบวิ่งลงจากรถไปขวางหน้า
“คุณกะ...”
นวลพูดไม่ทันจบ กะรัตดันกระเด็นไป แล้วเดินเข้าไปหาพนักงานต้อนรับ
“คุณพิศุทธิ์อยู่ไหนคะ”
“คุณพิศุทธิ์” พนักงานนึกถึงที่สายน้ำผึ้งสั่งไว้ “อ๋อ...เดี๋ยวพาไปค่ะ”
พนักงานต้อนรับหยิบกุญแจสำรองแล้วเดินนำไปทางห้องพัก กะรัตพุ่งตรงไปที่ห้องพัก นวลรีบวิ่งตามอย่างเครียด
พนักงานต้อนรับเปิดประตูให้ กะรัตมองเข้ามาในห้องด้วยท่าทางเก็บอารมณ์เต็มที่ ค่อยๆย่างก้าวเข้ามาในห้องแล้วมองสภาพเตียงที่ดูยับยู่ยี่ แล้วมองไปที่ชุดคลุมอาบน้ำ ที่วางพาดซ้อนกันแล้วอึ้ง
“คุณกั้งคะ...” นวลเรียกเบาๆ
กะรัตยืนอึ้งแทบล้มทั้งยืน สภาพห้องทำให้เธอคิดภาพบาดใจ ทำให้กะรัตทนดูไม่ไหวเข้าไปดึงทึ้งผ้าคลุมเตียงออกแล้วหยิบเสื้อคลุมปาทิ้งแล้วปัดข้าวของในห้องกระจาย นวลกับพนักงานต้อนรับมองอย่างตกใจ นวลได้สติก่อนรีบเข้าไปห้าม
“คุณกั้งคะ ใจเย็นๆก่อนนะคะ มันอาจจะไม่ได้เป็น...”
กะรัตหันไปหาพนักงานต้อนรับ
“นังผึ้งอยู่ไหน”
“เอ่อ...” พนักงานยังตกใจกลัว
“ฉันถามว่านังผึ้งกับคุณพิศุทธิ์อยู่ไหน” กะรัตตวาด
“ทะ...ทะ...ที่สนามไดร์ฟกอล์ฟค่ะ”
กะรัตพุ่งไปทางสนามไดร์ฟทันที นวลหน้าตื่นตกใจ
“ตายแล้ว แบบนี้ต่อให้ 18 อรหันต์ก็เอาไม่อยู่แล้ว”
“ทำไงดีล่ะคะ” พนักงานร้อนใจ
นวลรีบโกยอ้าวตามกะรัตไป พนักงานคิดว่า ซวยแน่
พิศุทธิ์ มิสเตอร์ชาล์ลและสายน้ำผึ้งยังคุยงานกันอยู่ สายน้ำผึ้งเห็นกะรัตเดินมาไกลๆ จึงแกล้งหาเรื่องลุกขึ้น
“ผึ้งขอสั่งน้ำหน่อยนะคะ”
สายน้ำผึ้งลุกขึ้นเพื่อจะโบกมือเรียกพนักงาน ทันใดนั้นเธอแกล้งทำเป็นหน้ามืดแล้วเอียงตัวล้มไปนั่งตักพิศุทธิ์พอดี กะรัตเดินเข้ามาเห็นก็โกรธ...พิศุทธิ์มองกะรัตด้วยความแปลกใจว่ามาที่นี่ได้ยังไง
“กั้ง คุณมาได้ยังไง”
อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 8/5 วันที่ 5 มี.ค. 57
ละครเรื่อง สามีตีตรา บทประพันธ์โดย นาวิกาละครเรื่อง สามีตีตรา บทโทรทัศน์โดย วรรณวิภา สามงามแจ่ม
ละครเรื่อง สามีตีตรา กำกับโดย อำไพพร จิตต์ไม่งง
ละครเรื่อง สามีตีตรา ผลิตโดย บริษัททองเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด โดยผู้จัด แอน ทองประสม
ละครเรื่อง สามีตีตรา ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง สามีตีตรา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันพุธที่ 19 กุมภาพันธ์ 2557
ที่มา ไทยรัฐ