@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 8/2 วันที่ 4 มี.ค. 57

อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 8/2 วันที่ 4 มี.ค. 57

“นี่กั้งแต่งงานเองนะแม่ แม่ยังไม่เลิกคิดเรื่องพวกนั้นอีกเหรอ...กั้งจะบอกให้นะแม่ ไม่ว่าแม่จะถามกั้งอีกกี่ร้อยกี่พันครั้ง กั้งก็จะบอกว่ากั้งมั่นใจว่าคุณพิศุทธิ์รักที่ตัวกั้ง ไม่ใช่เงิน”
“ดี ในเมื่อแกมั่นใจในตัวผัวแก งั้นแกก็รับปากอะไรฉันหน่อยได้ไหมล่ะ”

“ว่ามาเลยแม่”
“ถ้าฉันพิสูจน์ได้ว่าผัวแกหลอกแต่งงานกับแกเพื่อเงิน แกต้องเลิกกันโดยเด็ดขาด”
“ต้องให้กรีดเลือดสัญญาด้วยไหม” กะรัตประชด


“ไม่ต้อง แค่จำคำพูดแกไว้ก็พอ”
พวงหยกเดินหัวเราะอย่างมีความสุขไปทางโต๊ะอาหาร กะรัตมองอย่างสงสัย

พวงหยกยืนข้างๆศิวาด้วยความปลาบปลื้ม ศิวาไหว้เจ้าสัวบัญชา
“อืม ไหว้พระ หน้าตาเหมือนคุณศรัทธานะเนี่ย”
ศิวายิ้มแล้วหยิบกล่องของขวัญให้เจ้าสัว
“คุณพ่อฝากโสมพันปีมาให้เจ้าสัวด้วยครับ”
“ขอบใจมาก วันหลังไม่ต้องลำบากก็ได้นะ”
“ไม่ลำบากเลยครับ” ศิวาหันไปหยิบขวดไวน์ให้กฤช “ผมมีไวน์มาฝากคุณลุงด้วย เห็นคุณก้อยบอกว่าคุณลุงชอบดื่มไวน์”
“ขอบใจนะ” กฤชรับไวน์
“ให้ของทุกคนแล้ว ก็อย่าลืมให้คนเจ้ากี้เจ้าการงานวันนี้ด้วยล่ะ” เจ้าสัวพูดเหน็บพวงหยก
“อั๊วได้แล้วล่ะเตี่ย” พวงหยกหยิบบัตรคล้ายเครดิตการ์ดขึ้นมาโชว์ “บัตร V.I.P บินชั้นเฟิร์สคลาสฟรีตลอดชีพจ้า” พวงหยกมองไปทางพิศุทธิ์ “ดูสิ ขนาดคนที่เขายังไม่ได้ดองกับเรา ยังให้เราขนาดนี้ ต่างจากคนที่ มันมาดองแล้ว ไม่เคยให้อะไรเราเลย”
พิศุทธิ์ชะงัก กะรัตรีบพูด
“นี่ยายก้อยนัดมากินข้าวนะคะแม่ ไม่ได้มากินคน”
“กั้ง” พิศุทธิ์ปรามกะรัต
กะรัตมองพิศุทธิ์แล้วพยายามเก็บอาการ เจ้าสัวรีบเปลี่ยนเรื่อง
“อั๊วหิวแล้ว เอาอาหารที่ลื้อคุยนักคุยหนาว่าทำเองกับมือ ออกมาเสิร์ฟได้แล้ว”
“จัดให้เดี๋ยวนี้เลยค่ะเตี่ย”
พวงหยกเหลือบมองพิศุทธิ์กับกะรัตแล้วยิ้มเยาะ ลุกขึ้นตะโกนพูดกับเด็กรับใช้ที่รออยู่ในครัว
“เอาอาหารพิเศษมาเสิร์ฟทุกคนได้แล้ว”
เด็กรับใช้ถือถาดอาหารที่มีฝาอลูมิเนียมครอบมาวางตรงหน้าทุกคน คนละถาด ทุกคนมองถาดที่มีฝาปิดอย่างสงสัยว่าอาหารในนั้นเป็นอะไร
“ทำไมต้องเอาฝาปิดด้วย ทำให้มันดูลึกลับยุ่งยาก” เจ้าสัวบ่น
“อั๊วได้เชื้อเตี่ยมาเยอะไง จะทำอะไรเปิดเผยไม่ได้ ต้องมีลับลมคมใน”
เจ้าสัวมองพวงหยกอย่างรู้ทันว่ากำลังพูดเหน็บ
“อาหารจานนี้มีชื่อว่า...ไม่มีความลับในโลก”
บัญชา กะรัต กันตา กุนตีและกฤชได้ยินชื่อเมนูแล้วรู้สึกว่าพวงหยกต้องมีอะไร แน่ๆ ศิวามองถาดแล้วหันไปพูดยิ้มๆกับกันตา โดยไม่รู้อีโหน่อีเหน่
“แหม...ไม่รู้คุณแม่คุณทำอะไรต้อนรับผม ตื่นเต้นจังเลยนะครับ”
กันตามองศิวาแต่ยิ้มไม่ออกเพราะสังหรณ์ว่าแม่ต้องมีอะไรแน่ๆ พวงหยกพูดเสียงระรื่นมีความสุขกับศิวา
“ถ้าอยากรู้ว่าฉันเตรียมอะไรไว้ ก็เปิดฝากันเลยสิคะ”
พวงหยกส่งสายตาให้ทุกคนรีบเปิดแล้วมองไปทางพิศุทธิ์แล้วยิ้มอย่างมีความสุขที่สุด ทุกคนจับฝาครอบอลูมิเนียม
“เอ้า จะนิ่งกันอยู่ทำไม รีบเปิดฝาสิคะ”
ทุกคนมองหน้ากันแล้วตัดสินใจเปิดฝาพร้อมกัน เมื่อเปิดฝาถึงกับตะลึง เมื่อเห็นว่าสิ่งที่อยู่บนถาด คือ เอกสารแสดงหลักฐาน การโอนเงินจากบัญชีของเจ้าสัวบัญชาไปสู่บัญชีของท่านชายอ๊อด พิศุทธิ์มองเอกสารอย่างช็อคแทบพูดไม่ออก หันมาหาเจ้าสัว
“นี่มันอะไรกันครับท่านเจ้าสัว”
เจ้าสัวไม่รู้จะอธิบายจากตรงไหน
“เอ่อ...คือ...”
พวงหยกรีบพูดแทรก
“ก็หลักฐานแสดงการโอนเงินจากบัญชีเตี่ยฉัน ไปให้พ่อคุณไงคะ ตั้งแต่ก่อนแต่งงานกับคุณจนถึงตอนนี้ เป็นเงิน ทั้งหมดเกือบ 50 ล้าน ฉันคิดอยู่แล้วว่าทำไมท่านอ๊อดกับหม่อมมลุลี ถึงได้เปลี่ยนอาการที่มีต่อยายกั้ง จากหน้ามือเป็นหลังเท้า ที่แท้ก็เพราะ ได้เงินค่าตัวคุณไปนี่เอง”
เจ้าสัวตบโต๊ะด้วยความโกรธ
“พอได้แล้วอาหยก ถ้าลื้อไม่รู้ความจริง ก็ปิดรูบนหน้าลื้อไป” เจ้าสัวหันไปพูดกับพิสุทธิ์ “เราออกไปคุยข้างนอกเถอะ”
กะรัตจะเดินตาม เจ้าสัวหันมาบอก
“แค่ก๋งกับคุณพิศุทธิ์”
กะรัตชะงักเท้า ทั้งที่ใจอยากจะตามไปเคียงข้างพิศุทธิ์เหลือเกิน บัญชาเดินนำพิศุทธิ์ไปอีกห้องโถง พวงหยกพยายามแย้ง
“เดี๋ยวก่อน จะพูดอะไรก็พูดกันตรงนี้ไปเลยสิเตี่ย” พวงหยกจะเดินตาม
กุนตีกับกันตาจับแขนไว้ พวงหยกโวยวาย

เจ้าสัวบัญชาเดินนำมาในห้องโถง พิศุทธิ์เดินตามมาด้วยท่าทางร้อนใจรีบเปิดฉากก่อน
“ตกลงมันเรื่องจริงใช่ไหมครับ”
“ใช่ อั๊วเอาเงินให้พ่อคุณจริง แต่เรื่องนั้นมันไม่เกี่ยวกับคุณพิศุทธิ์ มันเป็นเรื่องของบุญคุณ คุณพิศุทธิ์ ก็รู้ว่าท่านปู่ของคุณมีบุญคุณกับ ธุรกิจของอั๊ว วันนี้พ่อคุณพิศุทธิ์ เดือดร้อน จะให้อั๊วดูดายก็คงไม่ได้ ไม่ว่าคนไทยหรือคนจีน การทดแทนบุญคุณเป็นเรื่องสำคัญ”
พิศุทธิ์นิ่งอึ้งแทบล้มทั้งยืน ศักดิ์ศรีที่เขาสร้างมา พังทลายเพราะความโลภมากของพ่อ
“คุณพิศุทธิ์...”
พิศุทธิ์รีบพูดแทรกเหมือนเขื่อนแตก
“ขอบคุณนะครับที่ท่านพยายามพูดให้ผมรู้สึกดี แต่ผมเชื่อว่าถ้าผมไม่มาเกี่ยวข้องกับครอบครัวของท่าน พ่อก็คงไม่มีเหตุมายุ่งกับท่าน”
“คุณพิศุทธิ์...”
“ผมรู้จักพ่อผมดีว่าเขาเห็นผมเป็นเพียงแค่...” พิศุทธิ์จะพูดว่าสินค้าแต่พูดไม่ออก

พวงหยกพุ่งทะยานมาจากห้องทานข้าวมาอาละวาดใส่พิศุทธิ์ต่อ กะรัต กุนตีและกันตา กฤช ศิวาเดินตามมา
“เห็นธาตุแท้ผัวแกรึยังยายกั้ง ตัวแม่มาสูบเงินไปจากผัวอั๊วยังไม่พอ ตัวพ่อยังเอาลูกมาขาย หลอกเอาเงินจากก๋งแกอีก อ๋อ...นี่อย่าบอกว่านะว่าคุณชายอ๊อดกับหม่อมมลุลี ไม่ยอมให้หลานชายแต่งงานกับยายกั้ง ยายกั้งเลย ขอให้เตี่ยจ่ายเงินซื้อผู้ชายคนนี้มา”
กะรัตกับเจ้าสัวบัญชาพูดพร้อมกันด้วยความไม่พอใจ
“แม่ / อาพวงหยก”
พิศุทธิ์ทนฟังต่อไปไม่ไหว ยิ่งฟังก็ยิ่งตอกย้ำว่าตัวเองไม่มีค่า
“ผมขอตัวนะครับ”

พิศุทธิ์เดินออกไปทันที
พิศุทธิ์รีบเดินออกจากบ้านไปที่รถ กะรัตวิ่งตามมาจับแขนไว้ กุนตี กฤช เจ้าสัวบัญชาเดินตามออกมา กันตาเดินออกมากับศิวาที่มองเหตุการณ์ อย่างสนใจ
“คุณจะไปไหนคะ” กะรัตถามอย่างใจเสีย
พวงหยกเดินออกมาจากในบ้านแหวกกลุ่มทุกคนเดินมาหากะรัต ศิวาเดินตามออกมายืนข้างกันตา
“ถ้าผัวแกอายจนไม่รู้จะไปไหน ก็ชวนกันไปที่อำเภอเล้ย จะได้จัดการหย่ากันซะ”
พวงหยกพูดเยาะเย้ยมีความสุข กะรัตหันขวับจ้องแม่ด้วยความโกรธ
“พอสักทีเถอะแม่”
“แกนั่นแหละพอ จำได้ไหม...เมื่อกี้แกรับปากฉัน ว่าถ้าผัวแกเอาเงิน ไปแกจะหย่า ทีนี้แกก็หย่าได้แล้ว”
พิศุทธิ์ชะงักแล้วมองหน้ากะรัตว่ารับปากอย่างที่พวงหยกพูดจริงเหรอ กะรัตรีบส่ายหน้าไม่ยอมรับว่าจะหย่า
“ไม่ค่ะ กั้งไม่เคยพูด”
“ทำไมจะไม่ได้พูด ก็เมื่อกี้...”
กฤชดึงแขนพวงหยกให้ห่างจากกะรัตและพิศุทธิ์
“เงียบสักทีพวงหยก คุณอย่าทำให้ผมหมดความอดทนไปมากกว่านี้นะ”
พวงหยกชะงัก กะรัตพูดกับพิศุทธิ์อย่างร้อนใจ
“คุณพิศุทธิ์...”
พิศุทธิ์รีบพูดแทรก
“ไม่ว่าเงินที่พ่อผมได้ไป จะเกิดจาก...” พิศุทธิ์จุกอกเจ็บปวดที่ต้องพูด “...ที่พ่อขายผม หรือเพราะ...” พิศุทธิ์มองกะรัตอย่างเจ็บปวด “คุณซื้อผม ผมก็จะเอาเงินมาคืนให้ครบทุกบาททุกสตางค์”
พิศุทธิ์ดึงมือกะรัตออกจากแขนตัวเอง แล้วขึ้นรถไปสตาร์ท กะรัตพยายามเปิดประตูรถเพื่อ ไปกับเขา เธอทุบกระจกประตูรถ
“คุณพิศุทธิ์ฟังกั้งก่อน เปิดประตู”
พิศุทธิ์เหลียวมามองกะรัตแล้วตัดใจ หันหน้าไปมองทางแล้วขับรถออกไปทันที

กะรัตพยายามวิ่งตามพร้อมร้องเรียก
“คุณพิศุทธิ์”
กะรัตวิ่งตามอย่างลืมชีวิตจนสะดุดเท้าตัวเองล้มกลิ้งลงกับพื้น กันตากับกุนตีเห็นแล้วตกใจ รีบวิ่งไปพยุง กะรัตนั่งร้องไห้พร้อมร้องเรียกพิศุทธิ์อย่างน่าสงสาร เธอโกรธแม่มากรีบลุกขึ้นแล้วเดินมุ่งไปหาจ้องหน้า
“สะใจแม่ รึยัง”
กะรัตเดินเข้าบ้านไป กันตารีบเดินตามกะรัตไป
“แม่ทำร้ายน้องแบบนี้ กุ้งว่าแม่ใจร้ายเกินไปแล้ว”
กุนตีพูดจบ เดินตามกะรัตเข้าไปในบ้าน พวงหยกยังเชิดหน้าอยู่ว่าตัวเองทำถูก เจ้าสัวบัญชามองพวงหยกด้วยความโกรธที่สุด
“คนอื่นเขาทำทุกอย่างเพื่อรักษาความสุขของลูก แต่ลื้อกลับทำทุกอย่างเพื่อทำลายความสุขของลูก ลื้อยังมีความเป็นคนอยู่รึเปล่า”
เจ้าสัวเดินเข้าบ้านตามไปปลอบกะรัต กฤชมองพวงหยกอย่างไม่พอใจ
“ผมรู้นะว่าที่คุณทำ ไม่ใช่แค่หวงสมบัติ แต่ต้องการแก้แค้นเนื้อแพร คุณใช้ลูกเป็นเครื่องมือแก้แค้นให้ตัวเอง คุณเป็นแม่ที่เห็นแก่ตัวที่สุด ผมไม่แปลกใจหรอกถ้าชีวิตคุณต้องอยู่คนเดียว”
กฤชเดินเข้าบ้านตามกะรัตไป พวงหยกทั้งโกรธ ทั้งเครียด
“อ๊าย ทุกคนมาด่าฉันทำไม ต้องไปด่า ไอ้พวกปลิงพวกนั้นสิ ฉันไม่ผิด ได้ยินไหมว่าฉันไม่ผิด”
พวงหยกโวยวายจนแทบจะเป็นลม ศิวาเข้ามาพยุงไว้

หน้าวังวิวัฒน์วงศ์ยามเย็น หม่อมมลุลีสั่งเด็กรับใช้จัดข้าวจัดของบนโต๊ะอาหาร อย่างมีความสุข
“เห็นไหมล่ะ ผิดปากฉันซะที่ไหน ในที่สุด ชายอ๊อดก็กู้หน้าวงศ์ตระกูลของฉัน งานดินเนอร์กับท่านรัฐมนตรีเย็นนี้ ชายอ๊อดจะต้องได้โครงการประมูลพันล้านแน่นอน”
ท่านชายอ๊อดใส่สูทลงมาอย่างหล่อ
“อาหารเรียบร้อยไหมครับคุณแม่ ท่านรัฐมนตรีน่าจะใกล้ถึงแล้ว”
“เรียบร้อยทุกอย่างแล้วจ้ะ ว่าแต่ชายเถอะ งานนี้ อย่าให้พลาดน่ะ”
“รับรองครับหม่อมแม่ว่าไม่มีพลาด”
ทันใดนั้นเสียงพิศุทธิ์ดังขึ้น
“เพราะเรื่องเอาเงินคนอื่นเข้ากระเป๋า ท่านพ่อถนัดอยู่แล้วนี่ครับ”
ท่านชายอ๊อดหันไปมองหน้าลูกชาย พิศุทธิ์มองหน้าพ่ออย่างเอาเรื่อง

พวงหยกดมยาดม เดินตามเข้ามาหากฤช โดยมีศิวาคอยพยุงอยู่ข้าง
“คุณกฤช ฉันผิดตรงไหนที่เลือกจะบอกความจริง และเปิดโปงพวกปลิงที่มันจะมาสูบเงิน จากลูกสาวฉัน ฉันต้องการปกป้องเขา แล้วฉันผิดตรงไหน หา”
ศิวายืนทำตัวไม่ถูก กันตาได้แต่มองหน้าศิวาที่มาเจอเหตุการณ์แบบนี้
“อย่าอ้างว่าคุณปกป้องลูก ถ้าคุณไม่รู้ว่าความสุขของลูกคืออะไร นั่นไง” กฤชชี้ไปที่กะรัตที่กดมือถืออย่างบ้าคลั่ง “สิ่งที่คุณอ้างว่าคุณทำเพื่อปกป้องลูก คุณมองดูสิ มองดู”
กะรัตยังคงร้องไห้และพยายามกดโทรศัพท์มือถืออยู่มุมหนึ่งของห้อง กุนตีเดินเข้าไปหา
“พี่กุ้ง ทำไมคุณพิศุทธิ์ไม่รับสายกั้ง พี่กุ้งช่วยกั้งด้วย กั้งทำไงดี” กะรัตมือไม้สั่นน้ำตาคลอ
พวงหยกโวยวาย
“นังกั้ง นี่แกยังจะโชว์โง่อยู่ได้ ไม่อายคนอื่นบ้างหรือไง ห๊า...โดนผัวผู้ดีมันสูบเลือดสูบเนื้อ ไปตั้ง 50 ล้าน ไม่หนำใจรึไง ยังจะโทรตามมันอยู่ได้หรือจะประเคนให้มันอีก100 ล้าน โอนไปเลยดีม๊ะผัวปลิงของแกจะได้ไม่ต้องเสียเวลาวนรถกลับมาเอา”
“แม่” กุนตีปราม
กะรัตหันมาเผชิญหน้าแม่
“ถ้ากั้งต้องใช้เงินร้อยล้านแลกกับการได้เขาคืนมา กั้งก็จะแลก ต่อให้ต้องหาเพิ่มอีกเป็นร้อย เป็นพันล้านเพื่อคนที่กั้งรักที่สุดกั้งก็จะทำ” กะรัตกลืนน้ำตาอย่างสุดทน “...พอใจรึยังค่ะแม่”
พวงหยกมองเข้าไปในแววตาลูก แว๊บนึงเริ่มสงสาร แต่ก็ยังเชิดหน้า คิดว่าตัวเองไม่ผิด

กะรัตออกจากบ้านไป กุนตีมองหน้าพวงหยกอย่างตำหนิแล้วรีบวิ่งตามกะรัตไป เจ้าสัวบัญชาร้องเรียกหลานอย่างเป็นห่วง
“อากั้ง…อาพวงหยก ทำไมลื้อถึงกลายเป็นคนแบบนี้ไปได้ฮ๊ะ อั๊วไม่เข้าใจจริงๆ”
“ถ้าอั๊วจะผิดก็มีแค่สิ่งเดียว คือ การที่อั๊วปล่อยให้พวกมันเข้ามาสูบเลือดสูบเนื้อพวกเรา” พวงหยกโต้
“ถ้าอั๊วต้องถูกสูบเลือดสูบเนื้อจนตาย เพื่อแลกกับความสุขของลูกหลานเพียงวินาทีเดียว อั๊วก็ยอม”
“เตี่ย”
“และสิ่งเดียวที่ทำให้อั๊วรู้สึกผิดมากที่สุด นั่นคือ การมีลูกอย่าง…ลื้อ”
เจ้าสัวลุกเดินออกไป กฤชเดินตามออกไปด้วย พวงหยกทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ
“เตี่ย ทำไมลื้อพูดกับอั๊วอย่างนี้ เตี่ย”
พวงหยกกรีดร้องจนเป็นลม กันตา กับคนใช้วิ่งเข้ามาประคอง กุนตีวิ่งกลับมาพอดี ตกใจที่เห็นแม่เป็นแบบนั้น

เนื้อแพรคุยมือถืออยู่หน้าสปา ตกใจกับสิ่งที่กฤชเล่าพูดด้วยเสียงเข้มโกรธมาก
“อะไรนะคะ นี่ท่านชายอ๊อด กล้าทำขนาดนี้”
“ผมสงสารลูก พวกแกไม่ได้ผิดอะไร”
“คะ แพรเองที่ผิด ผิดที่เลือกพ่อเลวๆให้ชาย”
“แพร...”
เนื้อแพรนึกสงสารลูกแทบขาดใจ

“แพรจะไม่ยอมให้คนพวกนั้นมาทำให้ชายด้อยค่า เรื่องหนี้สินที่เกิดขึ้นชายไม่เกี่ยว ใครทำอะไรไว้ ก็ต้องรับผิดชอบ”
ท่านชายอ๊อดตกใจที่พิศุทธิ์รู้เรื่อง แต่พยายามเถียง
“แกพูดเรื่องอะไร ใคร...ฉันเคยเอาเงินใครเข้ากระเป๋า”
พิศุทธิ์เดินเข้าหา
“ผมรู้เรื่องที่พ่อเอาผมไปขายเพื่อรีดไถเงินมาจากเจ้าสัวบัญชาแล้ว”
ท่านชายอ๊อดอึ้ง หม่อมมลุลีเข้ามาขวางหน้า
“พ่อเราเขาทำไปเพื่อจะช่วยตระกูลของเรานะพิศุทธิ์”
“ด้วยการขายศักดิ์ศรีของผมแลกเงิน แล้วคุยโวโอ้อวดว่าวิวัฒน์วงศ์ไม่ได้เหลือแต่เปลือกอย่างที่คนอื่นเขาเข้าใจนะเหรอครับ”
หม่อมมลุลีโกรธมาก
“อย่าดูหมิ่นวงศ์ตระกูล ถ้าชายไม่เคารพ ชายก็...”
พิศุทธิ์สวนขึ้นอย่างท้าทาย
“ครับ ผมไม่เคยเคารพความจอมปลอมที่ท่านย่ากับท่านพ่อพยายามสร้างไว้ตบตาคนอื่น เพื่อกลบว่าวิวัฒน์วงศ์ตอนนี้เหม็นเน่าแค่ไหน ผมขอยืนยันอีกครั้ง ว่าเงินทุกบาททุกสตางค์ที่ท่านพ่อเอาไปจากเจ้าสัวบัญชา ต้องคืนให้หมด”

อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 8/2 วันที่ 4 มี.ค. 57

ละครเรื่อง สามีตีตรา บทประพันธ์โดย นาวิกา
ละครเรื่อง สามีตีตรา บทโทรทัศน์โดย วรรณวิภา สามงามแจ่ม
ละครเรื่อง สามีตีตรา กำกับโดย อำไพพร จิตต์ไม่งง
ละครเรื่อง สามีตีตรา ผลิตโดย บริษัททองเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด โดยผู้จัด แอน ทองประสม
ละครเรื่อง สามีตีตรา ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง สามีตีตรา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันพุธที่ 19 กุมภาพันธ์ 2557
ที่มา ไทยรัฐ