อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 8 วันที่ 3 มี.ค. 57
“ถ้าข้อเท้าแพลง ก็ต้องประคบน้ำแข็งก่อน ให้เลือดไหลช้าลง แล้วถ้าเป็นไปได้ ก็ควรจะรีบไปหาหมอ ให้เขาพันผ้ายืดรัดไว้ ไม่ให้ข้อเท้าเคลื่อนไหว ใกล้ๆนี่มีคลินิกนี่” กะรัตเดินเข้ามาหาสายน้ำผึ้ง “มาซิ ฉันจะพาเธอไปหาหมอเอง”กะรัตเข้ามาจะประคองแล้วเอามือหนึ่งจับต้นแขนของสายน้ำผึ้ง บีบและเอาเล็บจิกอย่างแรง สายน้ำผึ้งรู้แล้วว่ากะรัตกำลังเล่นงานเธอพยายามรักษาภาพต่อหน้าพิศุทธ์
สายน้ำผึ้งปัดมือกะรัตออก แล้วลุกขึ้นยืน แต่พอนึกได้ ก็ทำเป็นเขยกๆนิดหน่อย กะรัตมองรู้ทัน
“แน่ใจนะ เดินได้แล้วเหรอ”
“พอได้” สายน้ำผึ้งหันไปหาพิศุทธิ์ “ขอบคุณมากนะคะ มันดีขึ้นบ้างแล้วค่ะ”
สายน้ำผึ้งทำเป็นเดินเขยกๆไปที่ประตู หันมามองทั้งสองนิดหน่อย แล้วออกจากห้องไป
สายน้ำผึ้งเปิดประตูผั๊วะออกมา ฟองดาว ชายนี่ ยี่หวา ยามและพนักงานคนอื่นๆที่เอียงหูแอบฟังอยู่หน้าประตู ต่างรีบหันไปคุยกัน เหมือนไม่ได้แอบฟังอะไรเลย ซายนี่หันบอกทุกคน
“ก็แยกย้ายไปทำงานได้แล้ว...ไปๆ”
ทุกคนแยกย้ายกันออกไป สายน้ำผึ้งมองไปทางห้องพิศุทธิ์ด้วยสีหน้าแค้นพึมพำเบาๆ
“ฉันจะคอยดู แกจะอดทนไปได้สักกี่น้ำ...นังกั้ง”
กะรัตหายใจถี่แรงแทบอยากจะกรี๊ด แต่พยายามระงับอารมณ์มากหันกลับมาเผชิญหน้ากับพิศุทธิ์
“คุณมาทำอะไรที่นี่กั้ง”
กะรัตเดินกลับเข้ามา หยุดไม่ห่างจากพิศุทธิ์นัก
“ถ้ากั้งไม่มา กั้งจะได้เห็นสามีของตัวเองกำลังนวดข้อเท้าให้นังผึ้งเหรอ”
“ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลย แล้วผมก็ไม่ทีทางทำอะไรอย่างนั้นหรอก คุณก็น่าจะรู้”
“จะให้กั้งเชื่อเหรอ” กะรัตทำเป็นงอน หันข้างให้ “ทีคุณ ยังไม่เชื่อกั้งเลย”
“เรื่องอะไรล่ะ”
“ทุกเรื่อง”
พิศุทธิ์เข้าไป แล้วจับมือกะรัตขึ้นมากุมไว้
“จริงๆผมเชื่อคุณนะ เชื่อมาตลอดทุกคำที่คุณบอกผม”
กะรัตหันกลับมา มองหน้าพิศุทธิ์
“จริงเหรอ”
พิศุทธิ์พยักหน้า กะรัตเข้าสวมกอดทันที ตื้นตันใจ
“กั้ง ปล่อยเหอะ นี่มันในออฟฟิศ”
“ก็กั้งดีใจ”
พิศุทธิ์จับแขนกะรัต แล้วค่อยๆดึงออกจากตัว เขายิ้มให้เธอ
“วันนี้คุณควบคุมตัวเองได้ ไม่อาละวาดเหมือนทุกครั้ง”
“กั้งจะพยายามทำให้ดีขึ้น ดีขึ้นมากกว่านี้อีก” กะรัตยิ้มตอบ
พิศุทธิ์กุมมือไว้ ยิ้มขอบคุณ
“แล้วคุณจะไม่มีรางวัลอะไร ให้กับความพยายามครั้งนี้ของกั้งหน่อยเหรอคะ”
พิศุทธิ์มองอย่างระแวง
“คิดอะไรพิเรนอีกเนี่ย”
“ไม่ได้พิเรนเลย แค่ขอให้คุณทบทวนเรื่องหางานใหม่อีกที คุณทำงานที่อื่นก็ได้ คนเก่งอย่างคุณ ใครๆก็อยากรับ”
“ถ้าผมไปทำงานที่อื่น แล้วถ้าผมต้องทำงานร่วมกับผู้หญิงคนอื่น คุณจะตามไปอาละวาดอีกหรือเปล่า”
“ไม่แน่นอนค่ะ ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่นังผึ้ง”
ฟองดาวเปิดประตูเข้ามา
“คุณพิศุทธิ์คะ อีก 5 นาทีมีประชุมนะคะ”
พิศุทธิ์หันมาบอกกะรัต
“คุณกลับไปก่อนนะ เดี๋ยวผมไปประชุมก่อน”
“แล้วเรื่อง...”
พิศุทธิ์รีบพูดขัด ไม่อยากให้ฟองดาวรู้เรื่อง
“ไว้เราค่อยคุยกัน”
พิศุทธิ์ถือแฟ้มเอกสารเดินออกไปจากห้องพร้อมฟองดาว กะรัตมองตามพิศุทธิ์แล้วคิดอย่างบาง
กะรัตเดินออกมาหน้าบริษัทโทรอ้อนกุนตี
“นี่เหรอวิธีฉะยายผึ้งของกั้งน่ะ”
“ใช่ กั้งจะไม่ทนให้นังผึ้งอยู่ใกล้คุณพิศุทธิ์อีกสักนาทีเดียวแล้ว กั้งต้องรีบดึงคุณพิศุทธิ์ออกมา เพราะฉะนั้นพี่กุ้งต้องช่วยหางานให้คุณพิศุทธิ์เดี๋ยวนี้”
กุนตีถอนใจ
“คุณพิศุทธิ์คงไม่ยอมมาทำงานกับเราหรอกกั้ง กั้งก็รู้ว่าคุณพิศุทธิ์เขาถือเรื่องศักดิ์ศรีจะตาย”
“ก็ไม่ต้องให้ทำงานที่นี่สิ พี่กุ้งรู้จักบริษัทอื่นตั้งเยอะแยะนี่”
“คุณพิศุทธิ์จะยอมให้พี่ฝากเหรอ”
“ก็อย่าให้เขารู้สิ ขอบคุณนะค่ะพี่กุ้ง”
กะรัตวางสาย กุนตีถอนใจวางสาย เลขาเดินเข้าห้องมาหา
“คุณกุนตีคะ นัดประชุมกับฝ่ายบัญชีวันนี้ เลื่อนนะคะ”
“อ้าว...ทำไมล่ะ”
กุนตีมองเลขาอย่างสงสัย
พวงหยกกำลังจะเดินเข้าห้องประชุม กุนตีรีบเดินมาหา
“กุ้งไม่เห็นรู้เรื่องว่าแม่นัดประชุมกับฝ่ายบัญชีวันนี้”
พวงหยกหันมามองกุนตี
“แกลืมอะไรไปรึเปล่ายายกุ้ง แกมันแค่รองประธาน ส่วนฉันเนี่ยเป็นประธาน ฉันจะนัดประชุมกับใครเมื่อไหร่ ฉันไม่จำเป็นต้องรายงาน แก”
“แต่ปกติถ้าแม่มีอะไร จะให้กุ้งจัดการนี่คะ”
“แต่เรื่องนี้มันเรื่องสำคัญ ฉันจัดการเอง พวกแกแค่รอฟังผลก็พอ”
พวงหยกเดินเข้าห้องประชุมไป กุนตีมองพวงหยกอย่างสงสัย
ในห้องส่วนตัวของร้านอาหาร ศิวากับกันตากำลังดูเมนู โดยมีผู้จัดการยืนรอรับออเดอร์อยู่
“ผมขอไวน์ที่แพงที่สุดมาก่อน”
“แต่ฉันขอแค่น้ำเปล่าก็พอ เดี๋ยวต้องกลับไปเข้าเวรดึกต่อน่ะค่ะ”
“ดื่มนิดนึงไม่ได้เหรอครับ” ศิวาอ้อน
“คิดจะมอมฉันเหรอคะ” กันตาแกล้งหยอก
“หญิงแกร่งอย่างคุณ ผมมอมทั้งโรงไวน์ ยังไม่รู้จะยอมเมาให้ผมรึเปล่า ผมแค่อยากดื่มฉลองน่ะครับ”
“ฉลองเรื่องอะไรคะ”
“ก็ฉลองที่เราสองคนคบกันน่ะสิครับ”
“ฉันยังไม่ได้พูดสักคำว่าฉันยอมคบกับคุณ”
ศิวาจับมือกันตาแล้วมองตาอย่างจริงใจ
“ผมจริงใจกับคุณจริงๆนะคุณก้อย”
“พิสูจน์สิคะ”
มีเสียงเคาะประตู บอดี้การ์ดเปิดประตู ศรัทธาเดินเข้ามาด้วยมาดนักธุรกิจน่าเกรงขาม ศิวาเห็นพ่อแล้วยิ้ม
“ป๊า”
กันตาหันไปมองศรัทธาอย่างอึ้งๆ ศิวารีบลุกขึ้นเข้าไปกอดพ่ออย่างดีใจ กันตาลุกขึ้นยืนสวัสดี
“ขอบคุณนะครับป๊า ที่มาเพื่อผม”
“ป๊าจะไม่มาได้ยังไง แกอุตส่าห์บอกว่าจะพาว่าที่ลูกสะใภ้มาให้ดูตัว” ศรัทธาหันไปทางกันตา “นี่หนูก้อยใช่ไหม น่ารักอย่างที่ศิวาคุยไว้จริงๆ”
กันตาหน้าเหวอหันไปมองศิวาว่ามันอะไรกัน ศิวายิ้มให้พร้อมจับมือเธออย่างจริงจัง
“นี่ไง การพิสูจน์ของผม ผมไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาเจอป๊าผมเลย คุณเป็นคนแรก”
กันตาชะงักอึ้ง ไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำขนาดนี้
“เอ้า เชิญๆ…เชิญนั่ง อยากทานอะไรสั่งเลยนะหนูก้อย” ศรัทธายิ้มแย้ม
เห็นความเป็นกันเองของศรัทธาและความน่ารักของศิวาเวลาอยู่ด้วยกัน กันตามองภาพนั้นด้วยความรู้สึกดี
ศรัทธา ศิวาและกันตาเดินออกจากร้านอาหาร บอดี้การ์ดเดินตามหลัง
“ฝากบอกเจ้าสัวด้วยนะหนูก้อย ว่าถ้าลุงว่าง จะแวะไปดื่มน้ำชาด้วย”
“ได้ค่ะ”
“งั้นลุงไปก่อนนะ” ศรัทธาหันไปทางศิวา “แกนี่ตาแหลมเหมือนป๊าเลย”
ศิวาหัวเราะกับศรัทธา กันตาได้แต่ยิ้มๆ ศรัทธาเดินออกไป กันตาตีแขนศิวาด้วยความหมั่นไส้
“คุณนี่ ทำอะไรไม่บอกฉันเลย รู้ไหมว่าฉันเหวอขนาดไหน”
“ก็คุณอยากให้ผมพิสูจน์ความจริงใจ ผมก็ทำให้ดูนี่แล้วไง ทีนี้คุณเชื่อผมรึยัง ว่าผมชอบคุณจริงๆ”
กันตาแกล้งทำหน้าคิดๆอย่างยียวน
“อืม...ก็เชื่อได้ประมาณ 30 %”
ศิวาทำท่าหมดแรง
“โฮ้ย...ผมอุตส่าห์ไปอ้อนวอนให้ป๊าทิ้งประชุมพันๆล้าน เพื่อมาเจอคุณ ได้คะแนนความเชื่อใจแค่ 30 % เองเหรอ”
“อ๊ะๆ เห็นแก่ความน่ารักของคุณลุง ฉันให้60 % แล้วกัน”
“ทำไมยังผมถึงจะได้ 40%ที่เหลือ”
“คิดเอาเองสิคะ”
ศิวาคิดบางอย่างแล้วหยิบกุญแจบ้านยื่นให้ กันตามองอย่างสงสัย
“กุญแจบ้านผม คุณสามารถเข้าบ้านผมเมื่อไหร่ก็ได้ คุณจะได้รู้ว่าผมไม่มีใครอีกแล้วจริงๆ”
“อย่าท้าฉันนะ”
“ผมท้า ถ้ามันจะเพิ่มหกสิบเป็นหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ได้”
กันตารับกุญแจบ้านศิวามาแล้วพูดเหน็บ
“งั้นคุณก็รีบย้ายสาวๆในบ้านคุณออกไปซะ ก่อนที่ฉันจะเข้าไปเจอ”
ศิวายิ้มอย่างมั่นใจให้ว่าเขาไม่ซุกใครไว้อย่างที่เธอเหน็บ แต่ในใจนั้นกำลังคิดว่า จะทำยังไงต่อกับบรรดาสาวๆ
เย็นนั้น...ศิวาสวมเพียงกางเกงเปลือยท่อนบนเดินมายืนข้างๆสายน้ำผึ้ง แล้วยื่นลูกกุญให้
“กุญแจคอนโด ผมให้คุณ”
“คุณให้คอนโดผึ้งเหรอคะ” สายน้ำผึ้งดีใจ
“เปล่า...เราแค่เปลี่ยนที่เจอกัน”
สายน้ำผึ้งหุบยิ้มลง
“วันนี้ผมพาพ่อไป พบผู้หญิงคนนึงมา เป็นผู้หญิงที่ผมจริงจังด้วย ผมเลยให้กุญแจบ้าน หลังนี้เขาไป ดังนั้น...ต่อไปคุณจะมาที่นี่อีกไม่ได้”
สายน้ำผึ้งยิ้มเยาะ
“ถ้าให้เดา ผู้หญิงคนนั้นคือหมอก้อยใช่ไหมคะ”
“คุณรู้ได้ยังไง”
“แหม...คนเขาลือกันทั้งโรงพยาบาลว่าคุณตามจีบหมอก้อย”
“ใช่ ผู้หญิงคนนั้นคือคุณก้อย ผมบอกเลยนะคนนี้ผมจริงจังเพราะฉะนั้นผมขอสั่งคุณ...อย่าทำให้คุณก้อยรู้เรื่องของเรา คุณก็อยู่ในส่วนของคุณ ถ้าไม่มีปัญหา ผมก็ยังดูแลคุณเหมือนเดิม”
สายน้ำผึ้งคิดบางอย่าง แล้วรับกุญแจคอนโดมาจากศิวา
“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ฉันถนัดอยู่อย่างเงียบๆและทำหน้าที่ตัวเองอย่างดีที่สุดค่ะ”
ศิวานั่งลงข้างๆสายน้ำผึ้งพร้อมจูบอย่างพึงใจ
“ผมรู้อยู่แล้วว่าคุณต้องเข้าใจ คุณเป็นผู้หญิงที่ทั้งสวยและฉลาด แบบนี้สิจะได้อยู่ด้วยกันนานๆ”
ศิวากอดพร้อมจูบคลอเคลีย สายน้ำผึ้งคิดเครียดๆ
“โง่ ฉันไม่อยู่กับแกไปตลอดชีวิตหรอก แต่ก่อนจะไป ฉันต้องได้ให้มากที่สุด อย่าคิดนะว่าฉันจะยอมให้แต่งกันได้ง่ายๆ”
กันตานั่งดูโทรทัศน์ที่โซฟาด้วยอาการง่วงๆ กุนตีในชุดทำงานเดินเข้าบ้านมา
“ยังไม่นอนอีกเหรอก้อย”
“รอแม่น่ะพี่กุ้ง”
“นี่แม่ยังไม่กลับมาอีกเหรอ พี่เห็นแม่ออกจากบริษัทไปกับ ผู้จัดการฝ่ายบัญชีตั้งแต่บ่าย นึกว่ากลับบ้านมาแล้วซะอีก” กุนตีนึกถึงเรื่อง พวงหยกประชุมกับ ฝ่ายบัญชีกระทันหันแล้วกังวล “แม่ไปทำอะไรเนี่ย”
พวงหยกเดินอารมณ์ดีมากเข้าบ้านมา
“ได้ยินเสียงลูกๆบ่นถึงแม่ มีอะไรกันเหรอจ้ะ”
กันตากับกุนตีมองพวงหยกที่อารมณ์ดีและพูดดีมากอย่างแปลกใจ
“แม่ไปไหนมาคะ กุ้งเห็นแม่ออกกับผู้จัดการฝ่ายบัญชีตั้งแต่บ่ายแล้ว”
“ฉันก็ไปทำธุระมา แต่ตอนนี้ธุระของฉันเสร็จสมบูรณ์แล้ว”
กุนตีมองพวงหยกอย่างรู้สึกระแวงว่าธุระของแม่คืออะไร
“ธุระอะไรเหรอคะ”
“นี่ยายกุ้ง แกคลอดออกจากเครื่องซักผ้ารึไง ถึงช่างซักจังเลย” พวงหยกเริ่มเซ็ง
กันตารีบเดินไปขวางพวงหยกไว้
“เดี๋ยวค่ะแม่”
“แกจะซักฉันอีกคนรึไง”
“เปล่าค่ะ...ก้อยจะถามว่าพรุ่งนี้เย็นแม่ว่างไหม ก้อยจะพาคุณศิวามา ทานข้าวที่บ้านเรา”
“ศิวา...ชื่อ...ศิวา” พวงหยกตาโตดีใจ “ว่างสิลูก จะพามาคุยเรื่องฤกษ์งานแต่งเหรอ”
“ไม่ใช่ค่ะแม่ แค่มาทานข้าวเฉยๆ”
“งั้นดีเลย งั้นแกก็นัดทุกคนมากินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันเลย...ทั้งก๋ง ทั้งพ่อแก แล้วก้อ...ผัวยายกั้ง”
กุนตีกับกันตาพูดพร้อมกันอย่างแปลกใจ
“อะไรนะแม่”
“แม่เนี่ยนะอยากเจอคุณพิศุทธิ์”
“ใช่ ฉันจะได้พูดเรื่องธุระ ที่แกอยากรู้ไงยายกุ้ง” พวงหยกหัวเราะมีความสุข “วันนี้ฉันมีความสุขจริงๆ มีแต่เรื่องดีๆ”
พวงหยกหัวเราะอย่างมีความสุข เดินลัลลาขึ้นห้องตัวเองไป กันตากับกุนตี มองพวงหยกแล้วมองหน้ากันว่าต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆ
วันใหม่...พวงหยกหน้าระรื่น ต้อนรับทุกคนอย่างมีความสุขออกหน้าออกตา
“เชิญๆเลยค่ะทุกคน ยายก้อยกับคุณศิวารออยู่ข้างในแล้ว” พวงหยกกอดเจ้าสัวบัญชา “อั๊วดีใจจริงๆที่เตี่ยมาด้วย ...รู้ไหมว่างานนี้...เตี่ยเป็นคนสำคัญที่สุด”
“นี่มันกินข้าวเพื่อเปิดตัวแฟนยายก้อยไม่ใช่เหรอ คนที่สำคัญก็ต้องเป็นยายก้อยกับแฟน ไม่ใช่อั๊ว”
เจ้าสัวทำหน้ารำคาญ พวงหยกหัวเราะอย่างมีเลศนัย
“พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง...เชิญเข้าข้างในดีกว่า”
ทุกคนมองพวงหยกอย่างสงสัยว่ากำลังพูดเรื่องอะไรกันแน่ พวงหยกมองไปทางพิศุทธิ์
“สวัสดีจ้าคุณลูกเขย...ทานข้าวให้อร่อยนะ มื้อนี้...ฉันลงมือทำเพื่อคุณเลย” พวงหยกหันไปเห็นทุกคนยื่นมองตัวเองอยู่ “เอ้า ยืนอยู่ทำไมล่ะ เข้าบ้านสิคะ”
พวงหยกเดินนำทุกคนเข้าบ้าน ทุกคนมองหน้ากันสงสัยว่าพวงหยกมีความสุขอะไรนักหนา กฤชพูดกับกุนตี
“แม่เขาเป็นอะไร พ่อว่าเขาดูแปลกๆนะ”
“กุ้งก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าแม่เขามีอะไร” กุนตีสงสัย
พวงหยกดึงแขนกะรัตมาคุยกันสองคนที่มุมหนึ่งของบ้าน
“แม่จะดึงกั้งมาทำไม”
“ฉันก็มีเรื่องอยากจะถามแกไง แกมั่นใจในตัวผัวแกแค่ไหน”
“นี่แม่กำลังพูดอะไรค่ะ” กะรัตมองพวงหยกงงๆ
“ก็เรื่องที่ผัวแกเคยประกาศปาวๆ ว่าไม่เอ๊า...ไม่เอาเงินแกสักบาทน่ะสิ”
“นี่กั้งแต่งงานเองนะแม่ แม่ยังไม่เลิกคิดเรื่องพวกนั้นอีกเหรอ...กั้งจะบอกให้นะแม่ ไม่ว่าแม่จะถามกั้งอีกกี่ร้อยกี่พันครั้ง กั้งก็จะบอกว่ากั้งมั่นใจว่าคุณพิศุทธิ์รักที่ตัวกั้ง ไม่ใช่เงิน”
อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 8 วันที่ 3 มี.ค. 57
ละครเรื่อง สามีตีตรา บทประพันธ์โดย นาวิกาละครเรื่อง สามีตีตรา บทโทรทัศน์โดย วรรณวิภา สามงามแจ่ม
ละครเรื่อง สามีตีตรา กำกับโดย อำไพพร จิตต์ไม่งง
ละครเรื่อง สามีตีตรา ผลิตโดย บริษัททองเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด โดยผู้จัด แอน ทองประสม
ละครเรื่อง สามีตีตรา ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง สามีตีตรา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันพุธที่ 19 กุมภาพันธ์ 2557
ที่มา ไทยรัฐ