อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 11/2 วันที่ 12 มี.ค. 57
“ไม่เจอกันนานนะยายก้อย ..นี่คือคู่หมั้นของเธอใช่ไหม? สวัสดีค่ะ ฉันสายน้ำผึ้งค่ะ เป็นเพื่อนรักของกั้ง พี่สาวยายก้อยค่ะ” สายน้ำผึ้งกอดไหล่กันตา “เราสนิทกันมากค่ะ รู้จักกันมา สิบสองปีกว่าแล้ว แทบจะเป็นพี่น้องกันจริงๆ ใช่ไหมยายก้อย?”ศิวาฟังสายน้ำผึ้งแนะนำตัวแล้วยิ่งตกใจว่าสายน้ำผึ้งมีความเกี่ยวพันกับครอบครัวกันตาด้วย
สายน้ำผึ้งยื่นมือ รอให้ศิวาเช็คแฮนด์แนะนำตัวกลับ แต่ศิวานิ่ง
ศิวามองสายน้ำผึ้งอย่างเอาเรื่อง จับมือสายน้ำผึ้งแน่นมากจนสายน้ำผึ้งเจ็บ
“ผมคงไม่ต้องบอก ใครๆ ก็รู้จักผม”
สายน้ำผึ้งยิ้มยั่วศิวาว่าไม่กลัวสายตาเอาเรื่องของศิวา “อ๋อ ..ฉันรู้แล้ว คุณคือคุณศิวา เสือผู้หญิงที่คบผู้หญิงไม่เลือกหน้านี่เอง”
ศิวาบีบมือสายน้ำผึ้งแน่ แล้วปล่อยเหมือนสะบัดทิ้ง มองสายน้ำผึ้ง เดี๋ยวเถอะมึง!
“พี่ผึ้งมาทำอะไรที่นี่ ..ป่วยเหรอคะ?”
“ใช่ พี่ป่วย ..ป่วยทางใจ ..รู้สึกหัวใจมันสั่น มันโหวงเหวง สงสัยจะเหงาเกินไป เลยจะมาถามหมอว่ามียาแก้เหงาไหม หรือต้องใช้แค่คน...มาแชร์ความเหงาเท่านั้น คุณศิวาสนใจไหมคะ?”
ศิวามองสายน้ำผึ้งนิ่ง
“แถวนี้ไม่มีคนขี้เหงาให้พี่หรอก เชิญพี่ไปหาที่อื่นเถอะค่ะ”
“พี่ล้อเล่นน่าก้อย พี่ไม่ชอบกินของซ้ำซาก!”
กันตามองสายน้ำผึ้งที่ดูพูดแปลกๆอย่างแปลกใจ
ศิวามองสายน้ำผึ้งดุว่า “อย่าพูดอะไรมากกว่านี้”
“พี่นี่พูดอะไรไม่รู้เรื่องเลย สงสัยจะมึนแดด พี่ไปก่อนนะ”
สายน้ำผึ้งยิ้มให้กันตา แล้วมองศิวาอย่างท้าทายว่า “มึงรู้จักกูขึ้นรึยัง!” สายน้ำผึ้งเดินออกไป
ศิวามองตามสายน้ำผึ้งแล้วคิด เดี๋ยวเจอกูแน่!!
สายน้ำผึ้งเดินยิ้มสะใจหน้าโรงพยาบาล ทันใดนั้นเห็นรถแวนของศิวาขับมาจอดเอี๊ยด!ข้างๆสายน้ำผึ้ง สายน้ำผึ้งมองรถแวนแปลกใจ บอดี้การ์ดของศิวาลงจากรถมาด้วยความรวดเร็วดันตัวสายน้ำผึ้งให้ขึ้นรถ
“เอ๊ะ อะไรเนี๊ย ปล่อยฉันนะ!!”
ไม่ทันสิ้นเสียงสายน้ำผึ้ง รถขับกระชากออกไปทันที!!
รถแวนของศิวาจอดริมถนนเปลี่ยว ประตูรถเปิดออกอย่างแรง ศิวาลากสายน้ำผึ้งลงจากรถ เห็นสายน้ำผึ้งโวยวายใส่ศิวา
“แกพาฉันลงมาทำไม!!”
“พามาให้คุณรู้ตัวไง ว่าคนอย่างคุณมันก็แค่ดอกไม้ริมทาง! พื้นที่ของคุณมันอยู่แค่ริมทางนี่ อย่าเสนอขึ้นไปสูงเท่าดอกฟ้า!”
“คุณไม่มีสิทธิ์เอาฉันไปเปรียบเทียบกับนังก้อย”
“ทำไมจะเปรียบไม่ได้ ! คุณกล้ามากนะที่ทำกับผมแบบนี้ ! ทั้งหลอกผม ! ทั้งคิดจะแบลคเมล์ผม ! คุณรู้จักผมน้อยไปแล้ว!!”
“คุณต่างหากที่รู้จักฉันน้อยไป ! คิดจะเฉดหัวฉันไปง่ายๆเหรอ คุณคิดผิดแล้ว ! รู้ไว้ซะด้วยว่าฉันนี่แหละที่เป็นคนปั่นหัวนังก้อยให้มันไม่ไว้ใจคุณ ! ฉันนี่แหละคือคนที่ทำให้นังก้อยเปลี่ยนใจเลื่อนแต่งงานกับคุณ ! ฉันนี่แหละที่ส่งต้นงิ้วไปงานหมั้นคุณ”
“คุณ!!!!!”
“ยังไม่หมด ! ..และฉันนี่แหละ คือคนที่พังชีวิตครอบครัวของนังกั้ง! พี่สาวนังก้อย! แล้วผัวเก่านังกั้งนั่นแหละที่เป็นพ่อลูกของฉัน!”
“อะไรนะ!”
“แต่ยังไงฉันต้องขอบคุณคุณนะ ฉันคงปั่นหัวนังกั้งไม่ได้ ถ้าไม่ได้ข้อมูลของมันกับผัวมันจากคุณ”
“นี่แปลว่า ..คุณจงใจอ่อยผม เพื่อใช้ผมเป็นเครื่องมือทำลายครอบครัวคุณก้อยอย่างนั้นเหรอ”
สายน้ำผึ้งตบมือชมศิวา “ในที่สุดคุณก็ฉลาดสักที หลังจากที่โง่หลงตัวเองเต็มประดาว่าที่ฉันตามง้องอนเพราะพิศวาสคุณ ..เปล่าเลย !! ..คุณมันมีประโยชน์ไว้ไถเงินกับฆ่าคนในครอบครัวนังกั้งให้ตายทั้งเป็นเท่านั้นแหละ!!” สายน้ำผึ้งหัวเราะเยาะสะใจ
ศิวาโกรธมาก ง้างมือจะตบสายน้ำผึ้ง “แกนี่มันนังงูพิษ!!!”
สายน้ำผึ้งยื่นหน้าท้าทาย “ตบฉันสิ ตบให้มันแรงๆ ฉันจะได้เอาแผลไปอวดนักข่าว นังก้อยจะได้รู้ว่าคู่หมั้นมันซาดิสต์” สายน้ำผึ้งมองศิวาอย่างเยาะหยัน “คุณเล่นผิดคนแล้วล่ะคุณศิวา!! คนอย่างฉัน ถ้าไม่ถือไพ่เหนือกว่า ฉันไม่ทุ่มหน้าตักลงเล่นเกมส์นี้หรอก อย่างเสี่ยงกับฉันดีกว่า คนที่จะจบเกมส์นี้ ได้คือฉันไม่ใช่คุณ!!
ศิวาใช้มือจับหน้าสายน้ำผึ้งอย่างแรง “คุณต่างหากที่เล่นผิดคน คุณลืมไปแล้วเหรอว่าผมเป็นใคร! ต่อไปนี้..คุณจะไม่มีวันเข้าใกล้คุณก้อยได้อีก!! ผมจะส่งคนคอยประกบคุณ ถ้าคุณทะเล่อทะล่าเข้าไป อย่าหาว่าผมไม่เตือนแล้วกัน!!!!” ศิวาเหวี่ยงสายน้ำผึ้งไปชนรถแวนอย่างแรง
ทันใดนั้นเห็นรถพิศุทธิ์ขับผ่านไป
พิศุทธิ์มองกระจกส่องหลัง เห็นศิวากับสายน้ำผึ้ง พิศุทธิ์ชะงัก แล้วไปจอดดูสถานการณ์อยู่ไกลๆ
สายน้ำผึ้งยืนจุกพิงตัวรถ ศิวาเดินเข้ามาใกล้สายน้ำผึ้ง สายน้ำผึ้งมองศิวาอย่างระแวงกลัว
“คุณจะทำอะไรฉัน ?!”
ศิวาจับหน้าสายน้ำผึ้งพลิกไปพลิกมาอย่างแรง “หน้าสวยๆอย่างคุณ ถ้ามีรอยแผลขึ้นมา จะทำให้คุณมองกระจกได้ไหม? แผลเต็มหน้านี่ค่าศัลยกรรมมันแพงมาก แล้วถ้าคนกรีดมีฝีมือจัดๆหน่อย ต่อให้เป็นหมอมือหนึ่ง ก็ช่วยคุณได้แค่ฝากรอยแผลเป็นไว้ทั่วหน้า”
“คิดว่าฉันกลัวเหรอ?”
“อยากลองกับผมก็ได้นะ ผมมีคน มีเงิน อย่าว่าแต่กรีดหน้าคุณเลยต่อให้คุณเป็นศพ ก็ไม่มีใครกล้าเอาเรื่อง!”
ศิวาปล่อยหน้าสายน้ำผึ้งอย่างแรง จนสายน้ำผึ้งล้มลงกับพื้น
“เวลาผมดี ผมก็ดีใจหาย แต่เวลาผมร้าย แม้แต่เส้นผมของคุณ ผมก็เผาไม่เหลือซาก ! จำไว้นะสายน้ำผึ้ง เลวๆอย่างคุณ มันต้องเจอเลวอย่างผม อย่าไปยุ่งกับครอบครัวคุณก้อยอีก ไม่อย่างนั้น.. คุณเจอผมแน่ !!!!”
ศิวาเดินผ่านสายน้ำผึ้งไปขึ้นรถ บอดี้การ์ดปิดประตูให้ศิวาแล้วเดินไปขึ้นรถ สายน้ำผึ้งรีบลุกขึ้นเคาะประตูรถ
“คุณศิวา เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ !! คุณจะทิ้งฉันไว้อย่างนี้ไม่ได้!!”
รถศิวาเคลื่อนตัวออกไป สายน้ำผึ้งวิ่งตาม
“จอดรถเดี๋ยวนี้นะคุณศิวา!! ได้ยินไหมคุณศิวา!! ไอ้ศิวา!!! แกทิ้งฉันอย่างนี้ไม่ได้นะ!”
สายน้ำผึ้งวิ่งตามรถจนล้มลงกับพื้นถนน
รถศิวาขับผ่านรถของพิศุทธิ์ที่จอดดูสถานการณ์อยู่ พิศุทธิ์มองมาทางรถของศิวาเหมือนมองศิวาที่นั่งอยู่ในรถ ศิวามองพิศุทธิ์อย่างตกใจ ไม่คิดว่าพิศุทธิ์จะเห็นเหตุการณ์
สายน้ำผึ้งยังนั่งอยู่บนพื้นถนนด้วยความเจ็บทั้งตัวและเจ็บใจ สายน้ำผึ้งมอง ขาตัวเองที่เลือดออก แล้วเอามือเช็ดเลือดตัวเองมาดู สีหน้าสายน้ำผึ้งเหมือนจะร้องไห้ แต่กลับเป็นหัวเราะแทน
“ชีวิตฉัน สนุกจริงๆเลยเว้ย”
สายน้ำผึ้งหัวเราะพร้อมยันตัวเองจะลุกขึ้น แล้วเซจะล้ม ทันใดนั้นมือของพิศุทธิ์เข้าไปคว้าแขนสายน้ำผึ้งไว้ สายน้ำผึ้งมองตั้งแต่ที่เท้าของพิศุทธิ์ขึ้นไปจนถึงหน้า สายน้ำผึ้งเห็นว่าคนที่พยุงแขนตัวเองคือ พิศุทธิ์ ! สายน้ำผึ้งตกใจอึ้ง
พิศุทธิ์เดินมามองหารถแท็กซี่ให้สายน้ำผึ้ง
“คุณคงได้ยินหมดแล้วสินะคะ แล้วคุณจะทำยังไง ? บอกกั้งหรือบอกก้อยก่อนดีล่ะคะ”
“แล้วคุณคิดว่าผมควรบอกใครก่อนดีล่ะ?”
“ฉันรู้ว่าคุณฉลาดพอที่จะรู้ ว่า ..ถ้าคุณไปบอกเรื่องนี้กับยัยก้อยฉันก็จะได้ครอบครองคุณศิวาคนเดียว! แต่ถ้าเกิดคุณไม่บอกฉันก็จะกลายเป็นเมียน้อยของสามียัยก้อย! นังกั้งเพื่อนรักของฉันต้องทนไม่ได้แน่ๆ เห็นมั้ยล่ะคะ ว่าฉันมีแต่ได้กับได้”
พิศุทธิ์มองสายน้ำผึ้งอย่างสมเพช “ผมว่าคนที่ใช้ชีวิตอยู่กับ ความแค้น คิดแต่เอาชนะไม่ใช่กั้งหรอก แต่เป็นคุณนั่นแหละ!!”
“ไม่จริง ! ที่ฉันทำกับคุณ ไม่ใช่เพราะอยากเอาชนะ แต่เพราะฉันรักคุณจากหัวใจ กั้งต่างหากที่คิดเอาชนะ คุณเชื่อฉันนะคะคุณพิศุทธิ์ ...ฉันรักคุณมาก ตั้งแต่แรกที่เราพบกัน ฉันรู้ว่าคุณคือคนที่จะฉุดชีวิต ฉันขึ้นมาจากนรก คุณคือผู้ชายที่จะทำให้ ชีวิตฉันเติมเต็ม กั้งไม่ได้รักคุณ คุณเลิกกับกั้งแล้วมาอยู่กับฉันเถอะนะคะ เราจะได้สร้างครอบครัวที่สมบูรณ์ด้วยกัน”
“เลิกคิดเถอะคุณผึ้ง มันไม่มีวันเป็นแบบนั้นได้ ....เพราะต่อให้กั้งไม่ได้รักผม ผมก็ไม่รักคุณอยู่ดี!”
สายน้ำผึ้งอึ้งชะงัก คำพูดของพิศุทธิ์มันเหมือนฟ้าผ่าลงกลางหัวใจ
“ฉันไม่เชื่อหรอกว่าคุณจะไม่รักฉัน ฉันไม่เชื่อว่าฉันจะแพ้นังกั้ง! ฉันไม่เชื่อ!”
สายน้ำผึ้งทั้งโกรธ ทั้งเจ็บปวด ทั้งแค้น สายน้ำผึ้งหายใจหอบๆแล้วเป็นลมล้มฟุบไป พิศุทธิ์รีบเข้าไปรับตัวสายน้ำผึ้งไว้ก่อน สายน้ำผึ้งจะล้มฟาดพื้น
“คุณผึ้ง!”
สายน้ำผึ้งนอนสลึมสลือบนเตียงที่มีบุรุษพยาบาลเข็น โดยมีพิศุทธิ์คอยตามอยู่ไม่ห่าง
พิศุทธิ์กำลังเซ็นเอกสารให้พยาบาลอยู่หน้าห้องตรวจ รสสุคนธ์อุ้มน้องพีทวิ่งมาหาพิศุทธิ์
“ขอโทษนะคะที่มาช้า ผึ้งเป็นยังไงบ้างคะ?”
“ยังไม่ทราบเลยครับ ยังไม่ออกจากห้องตรวจเลย ยังไงผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”
“ขอบคุณมากๆนะคะที่ช่วยพาผึ้งมาช่วยโรงพยาบาล”
“ไม่เป็นไรครับ ที่ผมทำเพราะเป็นหน้าที่ของเพื่อนมนุษย์ต้องช่วยเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเท่านั้นล่ะครับ”
พิศุทธิ์ยกมือไหวรสสุคนธ์แล้วเดินออกไป รสสุคนธ์มองตามพิศุทธิ์
นวลถือแก้วน้ำกับยามาให้กะรัต
“ยาแก้ไข้มาแล้วค่ะคุณกั้ง”
“ฉันปวดหัว ไม่ได้เป็นไข้ วันนี้มันวันอะไรก็ไม่รู้ มีแต่เรื่องวุ่นวาย”
“ก็ตัวคุณกั้งร้อนๆ ทานไปเถอะค่ะ กันไว้ก่อน”
กะรัตรับน้ำกับยามากิน
“คุณกั้งคะ!! ไอ้พวกนักเลงพวกนั้นมันจะมาบ้านเราอีกมั้ยคะ นวลกลั้ว กลัว เราน่าจะบอกคุณพิศุทธิ์นะคะ”
กะรัตสำลักน้ำ “นวล ฉันสั่งแล้วไงว่าห้ามพูดเรื่องนี้อีก อย่าให้เรื่องนี้หลุดไปถึงหูคุณพิศุทธิ์เด็ดขาด..ไม่งั้นฉันเอาตาย”
จังหวะนั้นเองพิศุทธิ์เดินหน้าเหนื่อยล้าเข้ามา กะรัตเห็นรีบเข้าไปหาพิศุทธิ์
อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 11/2 วันที่ 12 มี.ค. 57
ละครเรื่อง สามีตีตรา บทประพันธ์โดย นาวิกาละครเรื่อง สามีตีตรา บทโทรทัศน์โดย วรรณวิภา สามงามแจ่ม
ละครเรื่อง สามีตีตรา กำกับโดย อำไพพร จิตต์ไม่งง
ละครเรื่อง สามีตีตรา ผลิตโดย บริษัททองเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด โดยผู้จัด แอน ทองประสม
ละครเรื่อง สามีตีตรา ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง สามีตีตรา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันพุธที่ 19 กุมภาพันธ์ 2557