อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 12/2 วันที่ 14 มี.ค. 57
“ครั้งนี้ฉันจะมาหาคุณเป็นครั้งสุดท้าย ถ้าคุณไม่อยากให้งานแต่งของคุณกับยายก้อยเป็นเพียงความฝัน ก็อย่าบอกใครว่าเด็กในท้องเป็นลูกใคร”“หมายความว่ายังไง?”
“ก็หมายความว่าฉันไม่อยากให้ลูกฉันมีพ่อเลวๆอย่างคุณ!! ฉันก็เลยหาพ่อให้ลูกฉันได้แล้ว ! และเขาเท่านั้นที่จะต้องเป็นพ่อของเด็กคนนี้!”
สายน้ำผึ้งเดินไปจะกดลิฟท์ด้วยท่าทีเชิดอย่างไม่เกรงกลัวศิวา ศิวาเดินตามมากระชากแขนสายน้ำผึ้งอย่างเอาเรื่อง
“พ่อของลูกคุณที่ว่า ..คือคุณพิศุทธิ์ใช่ไหม?!!”
สายน้ำผึ้งไม่ตอบ แต่ยิ้มรับ
ศิวาบีบแขนสายน้ำผึ้งแรงขึ้น “ทำแบบนั้นไม่ได้นะ!! เขาไม่เกี่ยว!! ผมเคยบอกคุณแล้วว่าอย่ามายุ่งกับคนในครอบครัวของคุณก้อย ไม่ว่าจะเป็นพี่สาวเขาหรือคุณพิศุทธิ์!!!”
สายน้ำผึ้งสะบัดแขนออกจากศิวา แล้วมองหน้าศิวาอย่างท้าทาย ไม่มีแววหวาดกลัว
“หรือจะให้ฉันเปิดปากว่าคุณเป็นพ่อของเด็กล่ะ?”
ศิวาชะงักกึก
สายน้ำผึ้งมองศิวาแล้วหัวเราะเสียงเย้ยหยัน “ไม่ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษต่อล่ะคะ คุณศิวาขาาาาา?” สายน้ำผึ้งเป็นฝ่ายกระชากแขนศิวาอย่างแรงบ้าง บอกให้รู้ว่า “กูต่างหากที่เหนือกว่ามึง”
“ทำตัวเป็นคนดี ทั้งๆที่คุณมันก็เลวไม่ต่างกับผู้ชายคนอื่นหรอก!”
“สายน้ำผึ้ง!!!”
“ถึงฉันจะให้คุณพิศุทธิ์เป็นพ่อ แต่ฉันก็ไม่ปล่อยให้คุณลอยนวลหรอก คุณต้องรับผิดชอบส่งเสียเด็กคนนี้!!”
“นี่คุณคิดจะเอาแต่ได้กับได้!!!”
“แค่นี้น้อยไปด้วยซ้ำสำหรับผู้ชายสันดานอย่างคุณ ฉันบอกคุณแล้วไงว่าเกมส์นี้ฉันไม่มีวันสีย...จำไว้นะคุณศิวา ..ตอนนี้เรามันพวกน้ำพึ่งเรือเสิอพึ่งป่า ถ้าคุณไม่ทำร้ายฉันข้างหลัง ! ฉันก็จะไม่ทำให้คุณเดือดร้อน”
สายน้ำผึ้งปล่อยสะบัดแขนศิวาอย่างแรง แล้วจ้องหน้าศิวาแล้วเดินเชิดออกไปอย่างผู้ชนะ
ศิวามองสายน้ำผึ้งอย่างแค้นแต่ทำอะไรไม่ได้ หันมาเตะถังขยะหรือกำแพงระบายความเครียด
กฤช กุนตี กันตา นวลนั่งกังวลอยู่ที่ห้องรับแขก
กะรัตเดินซึมเข้ามาทุกคนหันไปมอง ”กั้ง.....”
“พ่อ..”
กฤชสงสารลูกจับใจ เข้าไปกอดกะรัต
กะรัตนิ่ง ไม่มีแม้เรี่ยวแรงจะยกแขนกอดกฤชกลับ แต่กะรัตยังไม่มีน้ำตาสักหยด
“กั้งฟังพี่นะ พี่เชื่อว่าคุณพิศุทธิ์ไม่มีทางทรยศเธอ”
“ใช่ ! มันต้องเป็นแผนของพี่ผึ้งแน่ๆ พี่กั้งคุยกับพิศุทธิ์ดีๆเถอะนะคะ”
พวงหยกเดินเข้ามาพวงหยกเห็นกันตากับกุนตีทำให้กะรัตไขว้เขวเรื่องจะเลิกกับพิศุทธิ์ จึงลุกขึ้นมาขวาง “ไม่มีการคุยอะไรอีกแล้ว ! ทุกอย่างมันจบไปแล้ว ! เลิกหลอกตัวเองกันได้แล้ว ! ต่อให้สายน้ำผึ้งเป็นคนร้ายกาจ แต่ถ้ามันไม่เคยไปยุ่งกับผัวยายกั้ง มีเหรอมันจะกล้ามาป่าวประกาศว่าผัวยายกั้งเป็นพ่อของ เด็กในท้อง ! ....หยุดโง่กันสักที !! แล้วยอมรับความจริงซะ! ว่าไอ้คุณชายสุดประเสริฐของ พวกแกมันไม่ได้ดีอย่างที่คิด !...พวกของดีจอมปลอม!”
กฤชมองพวงหยกอย่างพยายามอดทน
“แม่คะ ตอนนี้กั้งต้องการกำลังใจนะคะ ไม่ใช่ซ้ำเติม”
“แม่พูดถูกแล้วพี่กุ้ง กั้งมันโง่เป็นควายเหมือนที่แม่บอก ถึงได้โดนผู้ชายหลอกทั้งชีวิต กั้งจะไม่ยอมเป็นอย่างนั้นอีกแล้ว ทุกอย่าง....จบ”
พวงหยกยิ้มที่ได้ยินกะรัตยืนยันว่าจบเรื่องของพิศุทธิ์
กันตาสงสารกะรัตจับหัวใจ “พี่กั้ง...”
กะรัตจะกลั้นน้ำตาไม่ไหวแล้ว จึงรีบตัดบท “กลับกันไปเถอะ” กะรัตพูดบอกทุกคน และพูดย้ำตัวเอง “..กั้งอยู่คนเดียวได้ ..และไม่ต้องห่วงว่ากั้งจะฆ่าตัวตาย กั้งเสียดายชีวิตที่ต้องอุทิศให้กับความรักโง่ๆ”
กะรัตพยายามลุกขึ้น อยากลุกขึ้นให้ดูเข้มแข็งมากที่สุด แต่กลับทำได้แค่ยืนขึ้นช้าๆเหมือน คนไม่มีแรงจะเดินต่อไป กะรัตอยากเดินอย่างผงาดว่าอยู่คนเดียวได้ แต่กลับทำได้แค่เดินโซเซขึ้นบันไดเหมือนกำลังคนหลงทาง มองไม่เห็นว่าชีวิตควรจะเดินไปทางไหน
กฤช กันตา กุนตี นวลมองกะรัตอย่างสงสาร พวงหยกยิ้มที่คิดว่ากะรัตจะได้ตาสว่างซะที กฤชมองพวงหยกที่สะใจกับความเสียใจของลูกอย่างพยายามอดทนที่สุด
กันตากับกุนตีหันมาสั่งนวล
“ดูแลกั้งอย่าให้คลาดสายตานะนวล กั้งรักคุณพิศุทธิ์มาก ผิดหวังครั้งนี้มันทำให้กั้งเจ็บหนัก ฉันกลัวว่ากั้งจะทำร้ายตัวเอง มากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา”
กันตากับนวลหน้าเครียดไม่ต่างจากกุนตี
กะรัตเปิดประตูเข้ามาในห้อง แล้วก้าวเท้าต่อไปไม่ออก เพราะมองไปทางไหน ก็มีแต่ความทรงจำของพิศุทธิ์
กะรัตมองไปทางห้องแต่งตัวหรือมุมแต่งตัว นึกถึงตอนที่ตื่นก่อนพิศุทธิ์ กะรัตแกล้งเอานาฬิกามาวางข้างๆ หูพิศุทธิ์ พอเสียงนาฬิกาดัง พิศุทธิ์สะดุ้งตื่น กะรัตหัวเราะชอบใจ พิศุทธิ์จึงแกล้งกอดกะรัตแล้วจักกะจี๋ทำโทษ กะรัตขำอย่างมีความสุข
กะรัตมองไปทางห้องน้ำ นึกถึงตอนที่ใส่เสื้อผ้าและแว่นตาของพิศุทธิ์ออกมา แล้วยิ้มเป็นฟันกระต่าย ล้อฟันกระต่ายของพิศุทธิ์ พิศุทธิ์นั่งทำงานอยู่ พอเห็นกะรัตแล้วขำ กะรัตมองพิศุทธิ์อย่างเจ้าเล่ห์แล้วโชว์ที่คาดผมหูกระต่ายให้พิศุทธิ์ใส่ พิศุทธิ์รีบส่ายหน้าไม่เอา กะรัตเดินเข้าหาพิศุทธิ์ พิศุทธิ์เดินหนี สองคนวิ่งไล่กันทั่วห้อง
กะรัตมองไปที่เตียง นึกถึงตอนที่พิศุทธิ์นอนกอด โดยมือของพิศุทธิ์กับกะรัตจับมือกัน ไว้ แสดงว่าจะไม่ทิ้งกัน จะอยู่เคียงข้างด้วยความรักทุกวัน ทุกคืน
กะรัตเห็นภาพของพิศุทธิ์แล้วยืนต่อไปไม่ไหว กะรัตทรุดนั่งที่หน้าประตู ไม่กล้าเข้าห้องเพราะกลัวความทรงจำจะแตกสลายหายไปเหมือนพิศุทธิ์ กะรัตมองในห้องแล้วร้องไห้
พิศุทธิ์ที่ยังอยู่ในชุดเดิมนั่งเงียบในห้องมืดๆ พิศุทธิ์นั่งเงียบขรึมมองแหวนแต่งงานที่สวมอยู่ที่นิ้วอย่างเจ็บปวด เสียงคำพูดของกะรัตที่บอกว่าสุดท้ายเขามันก็ไม่ต่างจากผู้ชายคนอื่น และกะรัตไม่เคยรักเขาวนเวียนกลับเข้ามาในหัว พิศุทธิ์ใช้อีกมือกำแหวนในมืออย่างเจ็บปวด
เนื้อแพรแง้มประตูออกมามองสภาพพิศุทธิ์ ใจมันสะท้านด้วยความสงสารลูก เนื้อแพรเดินเข้าไปยืนข้างๆพิศุทธิ์ แล้วเอามือวางบนไหล่พิศุทธิ์
พิศุทธิ์ค่อยๆยกมือขึ้นจับมือเนื้อแพรเหมือนเป็นหลักยึดเหนี่ยวให้กับหัวใจที่แตกสลาย
เนื้อแพรรับรู้ถึงความเจ็บปวดในหัวใจของลูกชายที่กำลังพยายามเข้มแข็งอย่างที่สุด
เช้ารุ่งขึ้น พิศุทธิ์มองตัวเองในกระจก นึกถึงที่ตัวเองเปลี่ยนไป ด้วยฝีมือกะรัต พิศุทธิ์มองแว่นอันเก่าที่วางบนโต๊ะ พิศุทธิ์คิดถึงกะรัต
กะรัตพาพิศุทธิ์ไปเปลี่ยนตัวเองด้วยการเปลี่ยนแว่น
กะรัตพาพิศุทธิ์เลือกเสื้อผ้า
กะรัตนั่งทานอาหารและป้อนอาหารกับพิศุทธิ์
พิศุทธิ์หันหน้าหนีจากแว่น เหมือนหนีภาพของกะรัตอย่างตัดใจไม่ให้เจ็บปวดไปมากกว่านี้
พิศุทธิ์มองแหวนแต่งงานที่สวมอยู่ที่นิ้วอย่างเจ็บปวด
กะรัตมองแหวนแต่งงานอยู่เช่นกัน อีกมือถือแก้วไวน์ นั่งอาบน้ำในอ่างอาบน้ำอย่างเมาและสติล่องลอย กะรัตมองอ่างอาบน้ำแล้วนึกถึงตอนที่อาบน้ำในอ่างกับพิศุทธิ์
พวงหยกคุยมือถือกับเพื่อนคุณหญิง
“ยายกั้งหย่าแน่ค่ะคุณหญิง ..ว่าแต่หลานชายคุณหญิงไม่รังเกียจจะทำความรู้จักกับลูกสาวฉันแน่นะคะ”
กฤชเดินลงมาจากชั้นบนได้ยินเสียงพวงหยกพูดโทรศัพท์ กฤชหมดความอดทน เดินเข้าไป ดึงมือถือจากมือพวงหยก
“คุณทำบ้าอะไรเนี่ย!!”
“ผมน่าจะถามคุณมากกว่าว่าคุณทำบ้าอะไร !! คนอื่นเขาช่วยกันหาทางประสานรอยร้าวให้ครอบครัวของลูก แต่ดูคุณสิ !!! ...ทำทุกอย่างให้ชีวิตลูกพัง”
“ก็ฉันไม่จำเป็นต้องใช้ความสัมพันธ์ของลูกเป็นสะพานทอดไปหาใครนี่ !! ยิ่งยายกั้งเลิกกับผัวเก่ามันเร็วเท่าไร สมบัติฉันก็ยิ่งปลอดภัยเร็วเท่านั้น”
กันตากับกุนตีได้ยินสียงพ่อกับแม่ทะเลาะกันเสียงดังก็วิ่งลงมาดู
“คำก็สมบัติ ! สองคำก็สมบัติ ! ในหัวใจคุณมีคำว่า “ความสุขของลูก” บ้างไหม”
“ที่ฉันทำก็เพื่อความสุขของลูก ตอนนี้มันอาจจะร้องไห้ ฟูมฟายเสียอกเสียใจ แต่อีกไม่นานก็หาย!ดีกว่าต้องมา นั่งอยู่กับผัวที่มัน สูบเลือดสูบเนื้อทุกวัน!!”
“งั้นต่อไปนี้คุณไม่ต้องระแวงใครจะมาสูบสมบัติคุณอีก ไม่ว่าจะเป็น..พิศุทธิ์ ..เนื้อแพร หรือผม!”
พวงหยก กันตา กุนตีมองกฤชอย่างชะงัก
“พ่อคะ...”
กันตาใจไม่ดี รีบเข้าไปกอดแขนกฤชไว้ “พ่อไม่ได้หมายความว่า....”
“หมายความว่ายังไง ! พูดมาเลย !!”
“ความจริงเราก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันอยู่แล้ว ทำให้มันถูกต้องตามกฎหมายเลยแล้วกัน”
กันตา+กุนตี อึ้ง “พ่อ!”
พวงหยกช็อค คาดไม่ถึงว่ากฤชจะพูดแบบนี้ “คุณกฤช!”
กฤชเดินออกจากบ้านไป กันตา กุนตีเดินตาม พวงหยกยังยืนอึ้งอยู่
กุนตีจับแขนกฤชไว้ “พ่อคะ”
“พ่อรู้ว่าพ่อไม่ใช่พ่อที่ดี แต่พ่อจะไม่ยอมสร้างความทุกข์ให้ลูก พ่อทนมาถึงสุดทางแล้วลูก ต่างคนต่างใช้ ชีวิตในบั่นปลายชีวิตดีกว่า พ่อขอโทษนะลูก”
พวงหยกเสียใจมากแต่ยังทำปากแข็งโวยวายไล่กฤช
“คนมันอยากไป ก็ไม่ต้องไปห้าม ! อยู่กันมา 30 กว่าปี ! ถ้ามันไม่มีค่า เห็นว่าฉันทำทุกอย่างเพื่อตัวเอง งั้นก็เชิญไป!” พวงหยกตะโกนไล่กฤชด้วยเสียงสั่นเครือกลั้นสะอื้นไว้ “ไปเลย ! เราอยู่กันสี่คนแม่ลูกก็ได้!”
“แม่!!”
กฤชมองพวงหยกว่าไม่เคยสำนึกได้ ก่อนปลดมือกุนตีแล้วเดินหันหลังไป พวงหยกตัวสั่นกลั้นสะอื้น กุนตี กันตา หันมองแม่ ที่พวงหยกไม่ยอมเสียเชิงสะบัดหน้าหนีเดินขึ้นห้องไป กันตา กุนตี มองหน้ากันก่อนเดินตามพวงหยกขึ้นไป
กันตา กุนตี เคาะประตู เรียกพวงหยก แต่พวงหยกล๊อคประตูห้องไม่ยอมเปิด
“แม่...แม่คะ...พ่อคงโมโห..ก็เลยพูด จารุนแรงแบบนั้น แม่อย่าคิดมากนะ”
ไม่มีเสียงตอบใดๆจากในห้อง ที่กันตากับกุนตีได้แต่ถอนหายใจ
“ถึงแม่จะร้าย แต่พอเห็นแม่เจอแบบนี้ พี่ก็อดสงสารไม่ได้..แล้วไหนจะยัยกั้งอีก นวลโทรบอกว่าดื่มไวน์แทนน้ำเลย”
อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 12/2 วันที่ 14 มี.ค. 57
ละครเรื่อง สามีตีตรา บทประพันธ์โดย นาวิกาละครเรื่อง สามีตีตรา บทโทรทัศน์โดย วรรณวิภา สามงามแจ่ม
ละครเรื่อง สามีตีตรา กำกับโดย อำไพพร จิตต์ไม่งง
ละครเรื่อง สามีตีตรา ผลิตโดย บริษัททองเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด โดยผู้จัด แอน ทองประสม
ละครเรื่อง สามีตีตรา ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง สามีตีตรา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันพุธที่ 19 กุมภาพันธ์ 2557