@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร เหนือเมฆ 2 วันที่ 11 ธ.ค. 55

อ่านละคร เหนือเมฆ 2 วันที่ 11 ธ.ค. 55

เวลาเดียวกันนั้น ที่ห้องประชุมสำนักงานสืบ รวิกำลังยืนอยู่กลางห้องประชุมด้วยท่าทางเครียด ครามกับนายตำรวจสืบสวนคนอื่น ๆ ต่างอยู่ในห้องประชุม มีสีหน้าไม่ค่อยดี

“ทำไมนิติเทค รับตัวรองอนันต์เข้ารักษาโดยที่ฉันไม่รู้”

“ดอกเตอร์แพรไพลินแจ้งว่าเป็นเรื่องฉุกเฉิน เลขาฯ ท่านนายกฯ กำลังจะทำจดหมายแจ้งอย่างเป็นทางการ แต่มีเรื่องซะก่อน”

“ทำไมรองอนันต์ถึงคลุ้มคลั่ง”

“ตามบันทึกของนิติเทค...ยังไม่มีการรักษารองอนันต์เลยครับ ดอกเตอร์แพรไพลินตรวจเพียงเบื้องต้น และให้ยาบำรุงทางสายน้ำเกลือ”



รวิชะงักเมื่อได้ยินรายงาน เธอนิ่วหน้าคิดนิดหนึ่งแล้วออกคำสั่งเฉียบขาด “สั่งสอบสวนโดยด่วน ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าแพรไพลินให้ยาอะไรกับรองอนันต์”

“ผบ.กำลังสงสัยผู้อำนวยการนิติเทคนะครับ”

รวิตบโต๊ะเปรี้ยงแล้วหันไปชี้หน้าครามอย่างระเบิดอารมณ์ “ก็ถ้าจู่ ๆ คนปกติกลายเป็นคนวิกลจริตหลังจากได้รับยาบำรุง เป็นผู้กอง...ผู้กองจะสงสัยมั้ย”

ตอนที่ 4

“ในเบื้องต้นยังไม่ทราบว่าเป็นอุบัติเหตุหรือฆาตกรรม มีรายงานว่าท่านอนันต์เกิดอาการคลุ้มคลั่งไล่ยิงคนนับสิบ ก่อนจะกระโดดลงมาจากดาดฟ้าชั้นบนของอาคารนิติเทคค่ะ”

จักรกับวิญญูที่กำลังดูการรายงานข่าวผ่านหน้าจอทีวี พากันยิ้มแย้ม พอใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น คิดว่าจักรจะต้องได้รับตำแหน่งรองนายกฯคนใหม่แทนอนันต์แน่ แต่พอภาพข่าวในทีวีตัดกลับไปยังการรายงานข่าวสดจากภาคสนามโดยน้ำใส จักรกับวิญญูก็ถึงกับอึ้งไป

“ขณะนี้ดิฉันกำลังยืนอยู่ที่บริเวณลานจอดรถซึ่งเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้ ร่างของท่านรองนายกฯอนันต์ตกลงมาที่นี่ค่ะไม่น่าเชื่อว่าท่านอนันต์จะรอดชีวิตเพราะร่างตกลงมายังรถเก็บขยะคันนี้ค่ะในเบื้องต้นไม่มีใครทราบว่ารถเก็บขยะคันนี้มาจอดที่นี่ได้ยังไงค่ะ”

วิญญูเครียดขึ้นมาทันที ยิ่งเห็นสมิงยืนอยู่ใกล้ ๆ น้ำใสในทีวี วิญญูก็รีบจ้องเขม็งไปยังสมิง คล้ายรู้สึกได้ในกระแสบางอย่าง

ขบวนรถของนายกฯเมฆาที่มีมอเตอร์ไซค์ตำรวจนำกำลังแล่นอยู่บนถนน ในรถเมฆาสีหน้าไม่ค่อยดี กำลังคุยกับ จนท.ห้องผ่าตัดผ่านวิดีโอคอนเฟอเรนซ์ แพรไพลินบอกให้รู้ว่าศีรษะของอนันต์ได้รับการกระแทกอย่างรุนแรง ขาหักทั้งสองข้าง ตอนนี้กำลังรอผลซีทีสแกนสมองอยู่ แม้แพรไพลินจะรับปากว่าจะดูแลอนันต์อย่างดีที่สุด แต่เมฆายังเป็นกังวลไม่หาย ถึงกับบอกให้คมศรโทรศัพท์ไปเลื่อนนัดที่สำนักงานสืบสวนพิเศษไปอีกครึ่งชั่วโมง เพราะต้องการไปเยี่ยมอนันต์ก่อน

จักรไม่พอใจมากโวยวายลั่นใส่วิญญู “เป็นไปได้ยังไงทุเรศสิ้นดี พูดจาไม่มีความรับผิดชอบ ทำแบบนี้ต่อไปฉันจะเชื่อถือแกได้ยังไงวิญญู”

“ให้เกียรติกันหน่อย”

“จักร อมตฤทธา ให้เกียรติเฉพาะกับคนที่สมควรให้ แกต้องรับผิดชอบความผิดพลาดครั้งนี้”

วิญญูยิ้มเหี้ยม ทันใดนั้นเอง คล้ายกับว่ามีคลื่นรังสีบางอย่างส่งออกมาจากวิญญู กระแทกเข้าไปที่จักร ลำตัวจักรถูกกระชากอย่างรุนแรง บริเวณลำคอคล้ายมีรอยบีบเกิดขึ้นทันทีทันใดจักรร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด ปราบและบอดี้การ์ดที่รายล้อมจักรอยู่ต่างกระชากปืนออกมา วิญญูปรายตาหันขวับไปยังเหล่าบอดี้การ์ด ทันใดทุกคนมีอาการเหมือนจักร เหมือนกำลังโดนบีบคอ

“ฉันคือคนที่แกต้องให้เกียรติในทุกกรณี”

ร่างของจักรและบอดี้การ์ดเหมือนถูกยกลอยสูงขึ้นจากพื้น ทุกคนร้องเจ็บปวด จักรรู้สึกทรมานจนต้องตะโกนขอโทษออกมา จู่ ๆ ร่างของจักรและเหล่าบอดี้การ์ดก็เหมือนหลุดจากพันธนาการ ร่วงหล่นลงพื้นโครมใหญ่ วิญญูสีหน้าเครียดนิ่งแฝงไว้ด้วยความโหดเหี้ยม

“มันก็แค่อุปสรรคระหว่างทาง ยังไงซะ...ผลลัพธ์ก็ยังเหมือนเดิม”

วิญญูจ้องไปที่หน้าจอ เห็นสมิงยืนมองน้ำใสที่กำลังรายงานข่าวอยู่ วิญญูอยากรู้มากว่าสมิงเป็นใคร

ครามกำลังกดบีบีอยู่ในห้องประชุมที่เต็มไปด้วยเจ้าหน้าที่ระดับสูงของสำนักงานสืบฯ“กำลังประชุมอยู่... เย็นนี้เจอกันนะครับทอรุ้ง...” พอส่งข้อความเสร็จครามก็รีบเก็บโทรศัพท์ เมฆานั่งอยู่ที่ด้านหน้าโต๊ะประชุม กำลังฟังการบรรยายสถานการณ์จากรวิ

“ตอนที่สำนักงานสืบฯ รับตัวรองอนันต์มาเมื่อคืน ท่านหมดสติไม่รู้สึกตัวแล้วค่ะ”

“ตั้งแต่เมื่อคืน.. แล้วทำไมไม่มีใครแจ้งผม อนันต์เป็นรองนายกฝ่ายความมั่นคง ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเค้า ผมควรจะต้องรู้เป็นคนแรก”

คมศรรีบออกรับ “สำนักงานสืบฯ แจ้งแล้วครับ แต่ผมเห็นว่าเช้าวันนี้มีประชุมคณะรัฐมนตรีนัดสำคัญ ผมเลยไม่ได้แจ้งท่านนายกฯ”

เมฆาจ้องคมศรด้วยแววตาไม่พอใจนิดหนึ่ง แต่ไม่มากเพราะเมตตาเลขาฯ คนนี้อยู่ “แล้วอาการของอนันต์”

“บาดเจ็บสาหัสโดยไม่ทราบสาเหตุค่ะ แต่ประเด็นสำคัญก็คือหลังจากนิติเทครับตัวท่านอนันต์เข้ารักษา กลับทำให้ท่านคลุ้มคลั่งถือปืนยิงกราดไปทั่ว”

“อาการเหยื่อเป็นยังไงบ้าง”

“ไม่เสียชีวิตก็บาดเจ็บสาหัสค่ะ”

เมฆาบอกให้คมศรดูแลญาติพี่น้องของผู้ได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิตทั้งหมด ส่วนรวิก็ให้รีบตั้งคณะทำงานสอบสวนเรื่องนี้ด่วนที่สุด รวิรีบบอกว่าเธอได้มอบหมายให้ครามรับผิดชอบทำคดีนี้แล้ว เมฆารีบสั่งห้ามไม่ให้ครามมาทำคดี แล้วให้รวิรับผิดชอบชุดสอบสวนด้วยตัวเอง และให้ทำรายงานความคืบหน้าให้รู้ทุกวัน พอประชุมเสร็จ ครามก็รีบตามไปถามถึงสาเหตุที่เมฆาไม่ยอมให้ตนทำคดีนี้ เมฆารีบอธิบาย

“ทุ่มเทให้กับงานน่ะดีแต่เธอต้องไม่ละเลยกับคนสำคัญใกล้ตัว วันอังคารหน้าเธอจะต้องแต่งงานกับทอรุ้งแล้วนะ พักบ้างก็ได้ เธอยังมีเวลาทำงานอีกทั้งชีวิต งานแต่งงานมีได้แค่วันเดียว ตอนนี้เธอควรให้เวลากับคนรักมากที่สุด”

เป็นเพราะคำพูดของเมฆาทำให้ครามได้คิด หลังเลิกงาน ครามรีบไปหาทอรุ้งที่บ้านพัก ทอรุ้งแปลกใจมากไม่คิดว่าครามจะมีเวลาว่างมาทำกับข้าวให้เธอทาน

“ทำไมวันนี้มีเวลามาทำกับข้าว”

“ท่านนายกฯสั่ง”

“ อ้อ.. ถ้าไม่สั่งก็ไม่มางั้นสิ”

“ดอกเตอร์เมฆาสั่งให้ผมให้เวลากับแฟนมากกว่านี้”

“สมควร...แล้วคุณไม่ห่วงงานที่สำนักงานสืบฯ แล้วเหรอ”

“ห่วง.. แต่ผมห่วงคุณมากกว่า สำนักงานสืบฯ มีมือปราบเข้ามาใหม่ หมวดแสงกล้าท่าทางเข้าท่าเลยล่ะ”

“ชื่อน่าสนใจ เอ.. สงสัยต้องเข้าไปจีบหมวดคนใหม่ซะแล้ว”

“ห้ามเด็ดขาดนะผมหึง”

ครามคว้าทอรุ้งมากอดไว้ด้วยความรัก แล้วแกล้งหอมแก้มทอรุ้งซ้ายขวาไม่หยุด ทอรุ้งปัดป้องแต่พองาม พลางหัวเราะลั่น

“พอแล้ว ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้นแล้ว กลัวแล้วค่ะท่านผู้กอง พอแล้วแก้มฉันช้ำไปหมดแล้วค่ะ”

ครามยิ้ม ๆ แล้วจึงมองหน้าทอรุ้งอย่างจริงจัง “ทอรุ้ง คุณรู้มั้ยคุณมีความหมายที่สุดในชีวิตของผม ตั้งแต่ได้พบคุณชีวิตของผมเปลี่ยนไป คุณทำให้ชีวิตผมมีค่ามากขึ้น”

“คุณก็มีค่าสำหรับชีวิตฉันเช่นกันค่ะ”

“คงจะจริงอย่างที่หลายคนบอก ชีวิตคนเรารอที่จะพบใครสักคน คนที่เป็นคู่แท้ เข้ากันได้ในทุก ๆ เรื่อง พร้อมที่จะร่วมทุกข์ร่วมสุข มีชีวิตร่วมกันตลอดไป”

“ไม่มีใครอยู่คู่ใครได้ตลอดไปหรอกนะคะ”

“ทำไมคุณพูดแบบนี้”

“ฉันพูดความจริง ชีวิตที่ผ่านมาทำให้ฉันได้คิด คนเราเกิดมาเพื่อใช้เวลาช่วงหนึ่งบนโลก ไม่ว่าจะสุขจะทุกข์จะสมหวังหรือผิดหวัง ยังไงทุกคนก็ต้องจากโลกใบนี้ไป ค่าของคนจึงอยู่ที่เราใช้ชีวิตเป็นประโยชน์เพื่อใคร มีค่าแค่ไหนตอนที่มีชีวิตอยู่”

“ผมไม่อยากคุยเรื่องการจากลา อย่าพูดอะไรเป็นลางแบบนี้สิทอรุ้ง”

“ไม่มีอะไรเป็นลางร้ายหรอกค่ะ เราต้องทำใจให้ยอมรับกับความจริงต่างหากวันนึงเราก็ต้องจากกัน ไม่ช้าก็เร็ว สำคัญอยู่ที่วันที่เราอยู่ด้วยกันเราทำความดีให้แก่กันมากแค่ไหน เพื่อให้สมกับโอกาสที่ได้มาพบกัน ผู้กองคะ...ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น คุณคือที่รักที่สุดในชีวิตของทอรุ้งค่ะ”

“เช่นกันครับ ชีวิตผมจะไม่มีวันรักใครได้อีกแล้ว นอกจากคุณ”

หลังผ่าตัดอนันต์เสร็จ แพรไพลินบอกกุ๊บกิ๊บให้รีบโทรศัพท์แจ้งให้เมฆาทราบว่าอาการอนันต์ดีขึ้นแล้ว อีกสองวันน่าจะกลับมาเป็นปกติ และเพื่อความปลอดภัยเธอจะย้ายอนันต์กลับไปพักฟื้นที่โรงพยาบาลตำรวจพรุ่งนี้เช้า

แสงกล้าที่นั่งรออยู่หน้าห้องผ่าตัด รีบปรี่เข้าไปหา ทันทีที่เห็นแพรไพลินเดินออกมาจากห้องผ่าตัด แสงกล้าจะให้แพรไพลินช่วยแก้ใบประเมินให้ใหม่ เพราะได้พิสูจน์แล้วว่าเหมาะสมจะทำงานต่อในสำนักงานสืบฯเนื่องจากสามารถช่วยคลี่คลายสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้ได้ แพรไพลินยอมแก้ใบประเมินให้ แต่เป็นการให้ผ่านแบบมีเงื่อนไข ให้แสงกล้าทำงานที่สำนักงานสืบฯต่อได้ แต่ต้องมาเข้าตรวจสุขภาพจิตต่อเนื่องทุกเดือน

พอแพรไพลินขับรถออกไปจากนิติเทคแล้ว ขมังเวทย์ได้ใช้เส้นผมของแพรไพลินเปลี่ยนร่างตัวเองให้เป็นร่างของแพรไพลิน ก่อนเดินตรงดิ่งกลับเข้าไปในนิติเทค

นอกจากครามแล้ว คำพูดของเมฆาก็ทำให้คมศรได้คิดเช่นกัน คมศรตัดสินใจไปดักรอแพรไพลินที่หน้าบ้านพัก พอแพรไพลินกลับมาถึงก็รีบปรี่เข้าไปหา แต่แพรไพลินรีบเดินเลี่ยงเข้าบ้าน ไม่อยากรื้อฟื้นเรื่องเก่า ๆ ขึ้นมาอีก คมศรเศร้ามาก หยิบไอแพดขึ้นมาเปิดดูภาพคู่ระหว่างเขากับแพรไพลิน ก่อนเปิดคลิปวิดีโอในเมล
เก่าฉบับสุดท้ายของแพรไพลินที่ส่งให้เขาเมื่อประมาณ 2 ปีก่อนขึ้นมาดู

“คมศร.. ระหว่างเราให้มันจบลงเพียงแค่นี้เถอะ คุณกับฉันมีอนาคตที่ดีรออยู่ วันนี้เวลานี้... ฉันต้องการทุ่มเทกับงานให้มากที่สุด ฉันไม่พร้อมจะรักใครคุณคงเข้าใจนะคะคมศร”

ขมังเวทย์ปลอมตัวเป็นแพรไพลินเดินเข้าไปในห้องพักฟื้นของอนันต์ อนันต์ที่กำลังนอนหลับไม่ได้สติ ลืมตาขึ้นมาทันทีคล้ายโดนอำนาจคุณไสยฯ แล้วทุรนทุรายดิ้นพราด ๆ ราวกับโดนทุบหัว สัญญาณชีพจรอนันต์เต้นแรงขึ้น ๆ มากขึ้นเรื่อย ๆ จนกราฟตีขึ้นจนสุดเกจ์ แล้วเปลี่ยนไปเป็นหัวใจหยุดเต้นทันที

อ่านละคร เหนือเมฆ 2 วันที่ 11 ธ.ค. 55

เหนือเมฆ2 : มือปราบจอมขมังเวทย์
เหนือเมฆ2 บทประพันธ์ - บทโทรทัศน์ : คฑาหัสถ์ บุษปะเกศ
เหนือเมฆ2 กำกับการแสดง : นนทรีย์ นิมิบุตร
เหนือเมฆ2ผลิต : บริษัท เมตตามหานิยม จำกัด โดยผู้จัด ฉัตรชัย เปล่งพานิช
เหนือเมฆ2 แนวละคร : ดราม่า แอ็คชั่น แฟนตาซี
เหนือเมฆ2 ออกอากาศทุกวันศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์ เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
เหนือเมฆ2 เริ่มออกอากาศตอนแรกวันอาทิตย์ที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2555
ที่มา เดลินิวส์