อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก[2] วันที่ 26 ธ.ค 2555

อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก[2] วันที่ 26 ธ.ค 2555

“ได้ค่ะ เชิญที่ห้องประชุมค่ะ”
ลัลนาบอกเสียงแข็งแล้วเดินนำไปที่ห้องประชุมก่อนที่จะระงับอารมณ์ไม่อยู่ ซูซี่ตามไป เอกพลมองพิมภาอย่างเย้ยๆ ก่อนที่จะตามการะเกตุไป ปราสินีเดินตามเอกพลและสบตาพิมภาแบบไม่เกรงกลัว พิมภากับนันทิกานต์มองหน้ากัน สีหน้าวิตก
“อีพี่เอกมันคั่วยัยการะเกตุอยู่นี่นา แล้วยัยปลา”

“ฉันล่ะไม่เข้าใจความสัมพันธ์ของคนสมัยนี้จริงๆ”
ที่คอนโดพิมภา ภาณุวัฒน์กับพิมมาลาเข้ามาประกบภัทรพล

“ตาภัทร เมื่อคืนที่นอนเฝ้าหน้าห้องน้องเป็นไงบ้าง”
“ก็ปวดหลังสิแม่ โซฟาห้องยัยพิมมันแข็งจะตาย นอนไม่สบายเลย”
ภาณุวัฒน์กับพิมมาลาจ้องหน้าภัทรพล
“ล้อเล่น ก็สงบเรียบร้อยดี ไม่มีใครออกมาจากห้องอีกเลย กว่าจะเช้าก็คงจัดกันไปหลายขนาน”

“จัดอะไร”
“ถ้าพ่อไม่รู้แล้วใครจะรู้ อายุมากเกินกว่าจะไร้เดียงสาแล้วพ่อ”
“ก็ดีนะแม่ ถ้าคุณต้นขยัน ไอ้พิมมันจะได้ป่องๆ ซะที”
“ก็น้องมันยังไม่อยากมีลูกตอนนี้”
“มันกลัวเสียเมมเบอร์หนุ่มๆ ที่มาตามติดพันมันน่ะสิ นี่ขนาดมันแต่งงานแล้วนะเนี่ย”
“ไม่เคยได้ยินเหรอ ของที่คนอื่นเลือกแล้ว แสดงว่าเป็นของดี ตอนพ่อกับแม่แต่งงานกันใหม่ๆ พ่อส่องไปหลายรายแล้ว”
“จริงเหรอแม่” พิมมาลายิ้มภูมิใจแต่ไม่ตอบอะไร “แล้วพ่อจัดการไง”
“พ่อไม่ได้จัดการ พ่อให้ลูกซองพ่อจัดการ”
“ไม่ได้นะพ่อ พ่อจะไปเที่ยวส่องคนที่มันมาจีบยัยพิมแบบนั้นไม่ได้นะ”
“ไอ้ภัทรพ่อแกไม่ได้บ้านะโว้ย ฉันรู้ว่าต้องทำยังไง ว่าแต่ไอ้พิมมันมีท่าทียังไงกับหนุ่มที่มาติดพัน”
“มันก็ปลื้มๆ นะพ่อ เห็นชมตลอดว่าเขาเก่งมาก”
“เหมือนแม่มันไม่มีผิด”
“อ้าว เดี๋ยวโดน แล้วจะให้ไอ้พิมมันทำยังไง คนดีจะให้ไปทำร้ายจิตใจใครได้ยังไง แต่แม่เดาว่าไอ้หนุ่มนั้นก็พวกบ้างานเหมือนยัยพิมนี่แหล่ะ”
“แม่รู้ได้ไง”
“แรกๆ ผู้หญิงก็มักจะชอบคนที่ดูแล้วเหมือนๆ เรานี่แล่ะ ซักพักถึงจะรู้ว่าชอบอะไรที่มันต่างออกไป”
“แม่ล้ำลึกมาก แล้วเอาไงดีแม่”
“ถ้าอย่างนั้นต้องกระตุ้นคนของเราซะบ้างล่ะ”
“ทำยังไงล่ะแม่”
พิมมาลายิ้มไม่ตอบแต่เรียกหาฤชวี
“คุณต้น คุณต้น อยู่ไหนลูก”
ฤชวีออกจากห้องมาหาพิมมาลา
“คุณแม่มีอะไรครับ”
“แม่มีเรื่องจะวานหน่อยน่ะ”
พิมมาลายิ้ม ฤชวี ภาณุวัฒน์และภัทรพลงงว่าพิมมาลาจะให้ฤชวีทำอะไรให้

ในห้องประชุมบริษัทนารี ลัลนากำลังจะพรีเซ้นต์งาน
“ลัลขอนำเข้าสู่แผนงานของเราเลยนะคะ”
“ไม่ต้อง” การะเกตุขัด ลัลนา สุกัญญา ตรีวิญ ซูซี่งง
“คุณการะเกตุต้องการยกเลิกแผนงานเดิม เพื่อออกสินค้าที่เกี่ยวกับผู้ชาย ทั้งโฟม ครีม โลชั่น มากส์”
เอกพลบอก ปราสินีเอาเอกสารที่เตรียมมาให้กับสุกัญญา ปราสินีหลบตาสุกัญญาอย่างเกรงๆ แต่กับลัลนาและซูซี่ ปราสินีกลับไม่มีสายตาเกรงใจ สุกัญญาอ่านเอกสารนิ่งๆ
“ไม่มีปัญหาค่ะ ถ้าคุณการะเกตุอยากเปลี่ยนแผนตอนนี้ก็ยังทันค่ะ”
“แต่ขอย้ำนะคะว่าฉันต้องการให้สินค้าของฉันอยู่ในระดับเดียวกับแบรนด์ฉันนำ ไม่ใช่ระดับเดิมๆ อย่างที่พวกคุณเคยทำกัน”
ลัลนาแค้น ตรีวิญสบตาให้ลัลนานิ่งไว้
“เรื่องนั้นคุณการะเกตุไม่ต้องห่วงครับ คุณลัลนาเป็นมือดีของเรารับรองว่าจัดการได้ตรงตามที่คุณการะเกตุต้องการแน่”
ตรีวิญสบตาลัลนาให้มั่นใจ
“ค่ะ ขอให้คุณการะเกตุมั่นใจ”
“เท่าที่ฉันเห็นคุณกับเพื่อนร่วมงานของคุณทะเลาะกันที่ล็อบบี้ ฉันก็มั่นใจมากแล้วค่ะ” การะเกตุมองข้ามหัวลัลนาไปพูดกับสุกัญญาและตรีวิญ “ฉันอยากให้คุณฤชวีนักเขียนชื่อดัง มาเป็นพรีเซ็นเตอร์ได้มั๊ยคะ”
ลัลนา ตรีวิญ สุกัญญา ซูซี่ อึ้ง
“คุณฤชวี สามีน้องพิมน่ะเหรอคะ” ซูซี่พึมพำออกมาเบาๆ
“พี่ซูซี่”

ช่วงพักกลางวันพิมภากับนันทิกานต์กำลังจะไปกินข้าว ตรีวิญเดินเข้ามาหาพิมภา
“คุณพิมจะไปทานข้าวเหรอครับ”
“ค่ะ”
ตรีวิญยิ้มรอเพื่อให้พิมภาชวน พิมภาลังเลใจว่าจะชวนตรีวิญไปด้วยดีมั๊ย แต่ก็ตัดสินใจชวนตามมารยาท
“คุณตรีวิญจะไปด้วยมั๊ยคะ”
“ก็ดีเหมือนกันครับ”
นันทิกานต์รู้สึกขัดใจแต่ทำอะไรไม่ได้ แต่แล้วนันทิกานต์ก็เห็นฤชวีเดินเข้ามา
“ไอ้พิม ฉันว่าแกไปทานข้าวกับใครไม่ได้แล้วล่ะ”
พิมภามองตามสายตาของนันทิกานต์จึงเห็นฤชวี
“คุณต้น”
“คุณแม่ให้ผมเอาอาหารกลางวันมาให้ครับ”
“แต่เรากำลังจะออกไปทานข้าวด้วยกัน พอดี”
ตรีวิญมองหน้าฤชวีแบบไม่กลัว ฤชวีเองก็ไม่ยอมและเล่นเบอร์แรงกว่ากลับไป
“ทานกับคุณหรือกับใครก็คงต้องยกเลิก เพราะคุณพิมต้องทานอาหารที่สามีนำมาให้ และคุณคงไม่ต้องบอกให้คุณพิมเลือกให้เสียเวลา เพราะภรรยาเขาก็ต้องเลือกสามีเขาแน่นอน”
ฤชวียิ้มให้ตรีวิญแต่แสดงถึงความเอาจริง พิมภาอึ้งๆ กับวีรกรรมของฤชวี การะเกตุกับเอกพลที่เพิ่งลงมาจากห้องสุกัญญาเข้ามาซะก่อน
“คุณต้น ดีจังเลยค่ะได้เจอคุณต้น” การะเกตุเข้าไปเกาะแขนฤชวีหลวมๆ “เกตุอยากจะคุยเรื่องที่คุณย่าท่านคุยกับเกตุไว้ เรื่องของเราน่ะค่ะ”
พิมภาหึงขึ้นหน้าเลย คล้องแขนฤชวีหมับ
“คงไม่ได้หรอกค่ะเพราะคุณต้นเอาปิ่นโตมาเพื่อทานข้าวกับภรรยา จริงไหมคะคุณต้น”
“แล้วถ้าเป็นเรื่องที่ นารีต้องเอาคุณต้นมาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้กับสินค้าของเกตุล่ะคะ จะเสียเวลาคุยด้วยได้มั๊ย”
ฤชวีงง แต่พิมภากับนันทิกานต์เข้าใจทันที
“นั่นไง นางจิ้งจอกหางโผล่แล้ว” นันทิกานต์บอกกับพิมภา พิมภาจ้องหน้าการะเกตุ
“ก็ไม่ได้อีกเหมือนกันค่ะ เพราะงานนี้ภรรยาคุณต้นไม่ได้เป็นคนรับผิดชอบ ขอตัวนะคะ”
พิมภาลากฤชวีเดินหนีการะเกตุไปเลย นันทิกานต์ตามไป
“คุณต้นคะ”

การะเกตุเรียกแต่ฤชวีไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง เอกพลไม่พอใจอาการของการะเกตุ แต่ก็สังเกตเห็นว่าตรีวิญ อยู่ในอาการหน้าเสียมองตามพิมภาไป
พิมภาพาฤชวีเข้ามาในห้องทำงานของเธอ นันทิกานต์ตามมาแล้วก็มองหน้าฤชวี
“คุณต้น ยัยพิม! ฉันเพิ่งนึกได้ว่านัดเพื่อนทานข้าว” นันทิกานต์บอกเสียงดัง
“เพื่อน ใคร ทำไมฉันไม่รู้”
“เพื่อนฉันที่แกไม่รู้จักก็มี แกอย่ารุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวฉันได้มั้ย” นันทิกานต์แกล้งหงุดหงิด “หืย หงุดหงิด ไปล่ะเดี๋ยวเพื่อนรอ”
ฤชวีมองตามนันทิกานต์ขำๆ รู้ว่านันทิกานต์ตั้งใจจะปลีกตัวไป ฤชวีหันมาจ้องพิมภา
“อะไรของคุณอีกคุณต้น”
“ผมชอบนะ ที่คุณพิมภาแสดงความเป็นภรรยาต่อหน้าคุณการะเกตุ”
“ทีคุณยังแสดงความเป็นสามีต่อหน้าคุณตรีวิญเลย ไม่ดีหรือไงฉันอุตส่าห์ให้เกียรติคุณนะคะคุณสามี”
“คุณพิมครับ ยังไงตอนนี้ผมก็ได้ชื่อว่าเป็นสามีคุณอยู่ ถึงจะเป็นแค่สามีกำมะลอ”
พิมภาเข้าใจว่าฤชวีกำลังจะพูดถึงอะไร
“คุณต้นค่ะ ตราบใดที่คุณยังได้ชื่อว่าเป็นสามีฉันอยู่ ฉันจะให้เกียรติคุณทั้งต่อหน้าและลับหลังคุณนะคะ”
“ขอบคุณครับคุณภรรยา”
น้ำเสียงของฤชวีไม่วายจะล้อพิมภา
“แต่ถ้าคุณ อยากจะไปทานข้าวกับการะเกตุฉันก็ไม่ว่านะคะ”
“จริงเหรอครับ โล่งใจที่ไม่ต้องเอ่ยปากเอง”
“คุณต้น นี่คุณจะไปจริงๆ เหรอ ไหนบอกว่าเราต้องให้เกียรติกันไง”
“ผมล้อเล่น” พิมภา อึ้งเขิน ที่ตกหลุมพรางฤชวีอีก “ทานข้าวกับใครจะอร่อยเท่าทานข้าวกับคุณภรรยาล่ะครับ”
พิมยิ้มแก้มแทบปริ แต่ยังไม่วายปากดี
“เหรอค้า คุณสามี”
ฤชวีจัดอาหารให้ พิมภากับฤชวีกำลังจะลงมือทานข้าว ซูซี่เข้ามา
“พระเจ้าเข้าข้างคนสวยแซบ ตอนแรกพี่กะจะมาขอเบอร์คุณต้นจากน้องพิม แต่เจอตัวเป็นๆ ขอคิวเลยนะคะ”
“คิวอะไรครับ”
“ก็คิวถ่ายโฆษณาสินค้าตัวใหม่ของคุณการะเกตุที่น้องลัลเป็นคนดูแลไงคะ”
ลัลนาเดินเข้ามา
“แต่ลัลไม่ได้สั่ง”
“อ้าวเพื่อนลัล นี่ลงทุนจะมาขอคิวคุณต้นด้วยตัวเองเลยเหรอจ๊ะ ไหนบอกว่าเธอจะไม่ขอความช่วยเหลือฉันไงจ๊ะ เปลี่ยนใจแล้วเหรอ”
“เปล่า”
“ถ้าจะขอคิวคุณต้น ก็ควรจะขอต่อหน้าภรรยาเขานะ หรือว่าเธอมันชอบทำอะไรลับหลัง” พิมภาบอก ลัลนา
จ้องหน้าพิมภา
“ถามจริงๆ พิมภา แล้วถ้าฉันขอความช่วยเหลือเธอจริงๆ เธอจะช่วยฉันมั้ย”
พิมภาจ้องหน้าลัลนากลับ
“ไม่! ก็บอกแล้วไงเพื่อนลัล ว่าฉันไม่ยอมให้คุณต้นเป็นพรีเซ็นเตอร์”
“แต่นี้มันงานของบริษัท มันสำคัญมาก”
“ฉันว่าฉันพูดชัดแล้วนะว่า ไม่”
ฤชวีดูออกว่าพิมภาต้องการเอาชนะลัลนา
“คุณพิม”
“ไม่ต้องพูดเลยคุณต้น คุณเป็นสามีฉัน ถ้าฉันบอกไม่คือไม่” ฤชวีลำบากใจ พิมภาจ้องหน้า “ว่าไงคะ”
“คุณลัลครับผมช่วยคุณไม่ได้จริงๆ ขอโทษนะครับ”
ลัลนาผิดหวัง
“พิมว่าคุณต้นกลับไปก่อนดีกว่าค่ะ” ฤชวีลังเลเป็นห่วงความรู้สึกลัลนา “ไปสิคะ”
“ครับ”
ฤชวีจำใจเดินแยกจากทั้งคู่
“เธอน่าจะแยกเรื่องงานกับเรื่องล้างแค้นออกจากกันนะพิม” ฤชวีชะงักนิดหนึ่ง
“นั่นมันงานของเธอนะ ลัล”
“คิดแค่นี้เหรอพิม งานของฉัน ผลงานของฉัน แล้วพิมภาคนที่เคยทำได้ทุกอย่างเพื่อบริษัทล่ะอยู่ที่ไหน ฉันเคยคิดว่าเธอมันโง่มากที่ทุ่มเทรักบริษัทขนาดนั้น แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าเป็นฉันต่างหากที่โง่ที่คิดว่าเธอรักบริษัทนี้มากกว่าตัวเอง” สิ่งที่ลัลนาพูดแทงใจดำพิมภาเต็มๆ แต่พิมภาฟอร์มจัด ทำเป็นไม่สนใจ “ถือว่าฉันโชคร้ายเองก็แล้วกัน ที่ตอนนี้เธอมีคุณต้นเป็นอาวุธที่เธอใช้ล้างแค้นฉัน”
ลัลนาพูดจบก็เดินออกไป เหลือแต่พิมภาที่ยืนอยู่ พิมภาเห็นว่าฤชวียังไม่ไปและจ้องหน้าพิมภาต้องการคำตอบที่ลัลนาพูด แต่พิมภาไม่พูดอะไร เดินหนีไปดื้อๆ ฤชวีมองตามพิมภาอย่างผิดหวัง

เมื่อกลับมาที่ห้องทำงาน ซูซี่เดือดร้อนแทนลัลนา
“น้องพิมนี่ร้ายกาจจริงๆ ไม่นึกเลยว่าจะทำกันได้”
“ก็มันทีของเขานี่คะ ไม่เป็นไร เดี๋ยวค่อยคิดหาทางใหม่”
“พี่ช่วยคิดด้วยค่ะ” ลัลนาดูนาฬิกาแล้วบอกออกมาว่า
“พี่ลาไปเข้าเครื่องตีเหนียงไม่ใช่เหรอคะ” ซูซี่จับคอตัวเอง
“เหนียงที่คอพี่ตีเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ตอนนี้น้องลัลกำลังเครียดพี่ทิ้งไปไม่ได้หรอกค่ะ”
“ขอบคุณค่ะพี่ซูซี่”
“เราทีมเดียวกันนี่คะ” ลัลนามองซูซี่อย่างขอบคุณ ซูซี่ใช้ความคิด “หรือว่าเราจะลองคุยกับทางคุณการะเกตุให้เปลี่ยนพรีเซ็นเตอร์ใหม่”
ลัลนานิ่งคิดตาม

ที่ห้องทำงาทนการะเกตุ มือถือเอกพลดัง เอกพลที่แต่งตัวไม่เรียบร้อยเข้ามารับสายพลางแต่งตัวให้เข้าที่
“ผมจะแจ้งคุณการะเกตุให้ แต่ไม่รับปากนะ”
การะเกตุที่แต่งตัวเรียบร้อยกว่าเอกพลนิดหน่อยเดินเข้ามา แต่ยังจัดแต่งเครื่องแต่งกายให้เข้าที่อยู่
“มีอะไร”
“ลัลนาจะขอเสนอรายชื่อพรีเซ็นเตอร์แทนคุณฤชวีครับ”
การะเกตุดึงโทรศัพท์มาคุยเอง
“เธอคิดว่าเธอเป็นใครถึงกล้ามาต่อรองกับฉัน ถ้าไม่ใช่คุณฤชวี....ทุกอย่างยกเลิก”
การะเกตุวางสายอย่างอารมณ์เสีย ลัลนาหน้าเสีย
“เป็นไงบ้างคะน้องลัล”
“ยัยการะเกตุไม่ยอม”

“แล้วจะทำยังไงดีคะ” ลัลนานิ่งคิด แล้วอยู่ๆ ก็ลุกเดินออกจากห้องไป “น้องลัล จะไปไหนคะ”
ซูซี่ตามไป
ลัลนามาหาสุกัญญาที่ห้อง ลัลนานั่งตรงข้ามสุกัญญาหน้าเครียด
“จะขอยกเลิกงานนี้”
“ค่ะ”
“พี่ขอเหตุผล”
“ลัลไม่สามารถขอให้คุณฤชวีมาเป็นพรีเซ็นเตอร์ได้ค่ะ ถ้าคุณสุให้พิมทำงานนี้น่าจะเหมาะสมกว่า”
“แน่ใจเหรอ นี่เป็นโอกาสพิสูจน์ตัวเองนะลัลนา”
“บางเรื่องถ้าเกินความสามารถ ลัลก็ต้องยอมรับค่ะ ดีกว่าให้บริษัทเสียหายไปด้วย”
สุกัญญามองลัลนาด้วยสายตาที่ชื่นชมขึ้น
“เธอเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมากนะลัลนา”
“ไม่หรอกค่ะ คุณสุให้กำลังใจลัลมากกว่า ก็ดูอย่างเรื่องนี้สิคะ ลัลยังทำไม่สำเร็จเลย”
“แต่พี่เห็นบางอย่างที่มันพัฒนาในตัวเธอ เอาเป็นว่าลองไปคิดดูใหม่อีกทีดีมั้ย”
“ไม่ค่ะ ลัลคิดดีแล้ว ขอบคุณนะคะคุณสุที่ให้โอกาส แต่ลัลขอโทษค่ะที่ลัลรับโอกาสนี้ไว้ไม่ได้”
ลัลนาเดินออกไปจากห้อง สุกัญญามองตามอย่างเป็นห่วง และคิดจะทำอะไรซักอย่าง สุกัญญาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
“ท่านคะ”

คืนนั้นเมื่อกลับถึงห้องพิมภานั่งนิ่งคิดถึงสิ่งที่ลัลนาพูดกับเธอเมื่อตอนบ่าย
“แล้วพิมภาที่เคยทำได้ทุกอย่างเพื่อบริษัทล่ะอยู่ที่ไหน ฉันเคยคิดว่าเธอมันโง่มากที่ทุ่มเทรักบริษัทขนาดนั้น แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าเป็นฉันต่างหากที่โง่ที่คิดว่าเธอรักบริษัทนี้มากกว่าตัวเอง”
จริงๆ แล้วพิมภาก็รู้สึกผิด แต่ด้วยทิฐิเลยทำให้ไม่ยอมช่วยลัลนา ฤชวีเดินเข้ามา

อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก[2] วันที่ 26 ธ.ค 2555

ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก บทประพันธ์โดย ปัณณพร
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก บทโทรทัศน์โดย สองปุณณณฐ
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก กำกับการแสดงโดย เมธี เจริญพงศ์
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก ผลิตโดย บ.เมกเกร์ เจ กรุ๊ป จำกัด(โดยคุณนก จริยา แอนโฟเน)
ติดตามชมละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รักได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา manage