@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร เหนือเมฆ 2 มือปราบจอมขมังเวทย์ วันที่ 26 ธ.ค. 55

อ่านละคร เหนือเมฆ 2 มือปราบจอมขมังเวทย์ วันที่ 26 ธ.ค. 55

รวิประคองพาขมังเวทย์เข้ามาที่แคปซูลภายในโถง ขมังเวทย์อาการสาหัสมาก เลือดไหลท่วม
“ท่านต้องไม่เป็นอะไรนะคะ”
ขมังเวทย์นอนลงที่แคปซูลหายใจรวยริน เลือดยังคงไหลออกมาไม่หยุด เขาคำรามด้วยความแค้นใจ
“มัน... มันเอาเทวาศาสตราวุธของข้าไป !”
ขมังเวทย์อาการทรุดลง
"ไม่.. ท่านต้องไม่ตาย"
รวิทรุดตัวลงกอดขมังเวทย์ด้วยความรู้สึกเป็นห่วงและผูกพัน

ขมังเวทย์ที่ทรุดตัวลงอยู่ตรงนั้น ครุ่นคิดนิดหนึ่ง แล้วแววตากลับมีประกายขึ้นมาอีกครั้ง เขาผลักไสรวิ
“ไป...ไปเอาภาพนั้นมาให้ได้”



"ภาพ ภาพอะไรคะ"
“อนันตคทา”
ขมังเวทย์นึกถึงเหตุการณ์ภายในห้องจัดนิทรรศการภาพฯ ที่หยุดมองหาภาพภาพอนันตคทา เขาปรายตามองไปทั่วห้องและหยุดมองที่ภาพ ๆ หนึ่งที่ไม่ใช่ภาพอนันตคทาเป็นแค่ภาพวิวทิวทัศน์ ตอนนั้นเขานิ่วหน้าเหมือนรู้สึกได้ถึงกระแสอะไรบางอย่าง
ขมังเวทย์ท่าทางอ่อนแรงเต็มที ร้องสั่งรวิ
"ไปเอาภาพนั้นมา มันอยู่ในห้องนั้น อนันตคทาเท่านั้นที่จะช่วยชีวิตฉันได้"
ขมังเวทย์ล้มคว่ำหมดสติไปทันที
-รวิรีบออกไปทำตามคำสั่งขมังเวทย์ทันที

แสงกล้าประคองร่างสมิงไว้ ท่าทางสมิงอ่อนแรงเต็มทนค่อย ๆ ลืมตาขึ้น แสงกล้าดีใจร้องเรียก
"สมิง"
"หมวด"
"ใครทำร้ายสมิง"
สมิงมองไปรอบๆแล้วบอก
“ใคร... ใครปิดไฟ ทำไมผมมองอะไรไม่ชัดแบบนี้”
แพรไพลินเสียใจบอก
"โธ่..สมิง"
“หมวด...ผมดีใจที่ได้ทำงานร่วมกับหมวดและดอกเตอร์แพรไพลิน ผม ผมลาก่อน...”
สมิงเหมือนจะสิ้นใจในอ้อมกอดแสงกล้า
“สมิง !”
แสงกล้าและแพรไพลินท่าทางสลดลงด้วยเสียใจที่สมิงเสียชีวิต แสงกล้าประคองร่างสมิงนอนลง
แล้วสมิงก็ค่อย ๆ ขยับตัวหรี่ตามองแล้วอมยิ้ม
“แหะ ๆ ล้อเล่น ผมยังไม่ตายง่าย ๆ หรอก”
แล้วจู่ ๆ สมิงก็ขยับตัวลุกขึ้น ปัดฝุ่นที่แขนที่ขา
“โอย.. โดนลอบยิงเนี่ย เจ็บไม่ใช่เล่นเหมือนกันนะ” สมิงบอก
“เมื่อกี้โดนยิงไม่ใช่เหรอ” แพรไพลินถาม
“มีของดีอะไร อยู่ยงคงกระพัน ยิงแทงไม่เข้างั้นเหรอ” แสงกล้าถาม
"อ๊ะ คนเราก็ต้องมีวิชากันบ้าง"
สมิงอมยิ้มทำเป็นกร่าง ลุกขึ้นแล้วถอดเสื้อออกเผยให้เห็นเสื้อเกราะกันกระสุน
“เสื้อเกราะกันกระสุน !”

สมิงยิ้มกวน
“ก็ใช่สิ ทำไม... นึกว่าผมมีอะไรเหรอหมวด”
“นึกว่ามีของดีป้องกันตัว”
“ต่อให้เก่งไสยศาสตร์ก็กลัวตายเหมือนกัน ไสยะกับวิทยะคู่กันแล้ว จะแคล้วคลาดปลอดภัยแน่นอน”
แสงกล้ามองไปรอบๆ
“เกือบตายแล้วยังขี้คุยไม่เลิก ไหนบอกว่าวันนี้จะเล่นงานไอ้พญามารไง"
“มันหนีรอดไปได้” สมิงบอก
แสงกล้าต่อว่าสมิง
“หนีได้อีกแล้ว โธ่...ทำเป็นอวดเก่งมาลุยคนเดียว”
สมิงยืดอกทำเก็ก
“อ๊ะ... อย่าดูถูกขิงแก่ พูดแล้วจะหาว่าคุย ที่จริงก็คุย ! ขณะนี้เทวาศาสตราวุธที่หายไปทั้งสองชิ้น ตรีศูลวัชระ กับ สังข์ไชยมงคลกลับมาอยู่ในมือเราแล้ว”
แสงกล้ามองสมิงอย่างไม่อยากจะเชื่อในคำพูด สมิงยิ้มดีดนิ้ว ฉับพลันถุงผ้าที่ใส่ศาสตราวุธทั้งสองก็ลอยหวือมาเข้ามือของสมิง
สมิงหยิบตรีศูลวัชระกับสังข์ไชยมงคลให้แสงกล้ากับแพรไพลินดู
“ส่วนไอ้พญามาร ด้วยอานุภาพของเหล็กไหลทมิฬกับกระสุนอักขระ มันไม่รอดแน่ๆ”
แสงกล้าและแพรไพลินนิ่งอึ้งคิดตามคำพูดของจ่าสมิง

ในเวลาต่อมา พ.ต.ต.ต รวิ อิงคพัฒน์สีหน้านิ่งจริงจัง ยืนอยู่หน้าอาคารเก็บภาพ เธอกระชากปืนพกออกมาและกระชากลูกเลื่อนเตรียมพร้อม แล้วเดินตรงเข้าไปยังด้านใน
เสียงปืนยิงดังหลายนัด เปรี้ยง ๆ ๆ
รวิ มองกล้องวงจรปิดที่ติดอยู่เหนือเสาต้นหนึ่ง เธอยิงเข้าใส่กล้อง เปรี้ยง ! จนกล้องแตกกระจาย
เธอเดินตรงเข้าไปภายในห้องจัดแสดง หันมองภาพที่ต้องการ เธอเดินมาหยุดที่ภาพวิวทิวทัศน์รูปหนึ่ง สีหน้าเข้มจ้องมองตรงไปที่ภาพนั้น

ในเวลาต่อมา บริเวณทางเดินในศูนย์ศิลปฯ เจ้าหน้าที่เนติเทคฯ และ ตำรวจ กำลังตรวจสอบหลักฐานอยู่โดยรอบ แสงกล้า,แพรไพลิน และสมิงเดินเข้ามายังบริเวณนั้น ทุกคนตกใจหันมองไปรอบ ๆ เห็นศพเจ้าหน้าที่นอนตายเกลื่อน ทุกคนรีบวิ่งเข้าไปในห้องจัดนิทรรศการฯ

จ่าสมิงและทุกคนมาหยุดมองตรงภาพวิวทิวทัศน์ที่หายไป
“มันเอาไปแล้ว” สมิงพูดขึ้น
“ภาพอะไรคะ” แพรไพลินถาม
“อนันตคทา”
“เป็นไปได้ยังไง ในเมื่อไม่มีภาพอนันตคทาอยู่ที่นี่” แสงกล้าบอก
"เป็นไปแล้ว เราไม่รู้มาก่อนเลยว่ามีอนันตคทาอยู่ที่นี่ แต่พญามารมันรู้"
"มันเอาไปทำไม" แสงกล้าถาม
“อนันตคทาเป็นศาสตราวุธธาตุน้ำ เป็นสิ่งเดียวที่จะทำให้มันรอดชีวิต!”
ทั้งสามคนหน้าเครียดมากขึ้นเมื่อรู้ว่าศาสตราวุธอีกชิ้นหนึ่งถูกขมังเวทย์ช่วงชิงไปได้แล้ว

ขมังเวทย์ยังคงไม่ได้สตินอนอยู่บนแคปซูลชาร์จพลัง รวิถือภาพวาดวิวทิวทัศน์สายน้ำและน้ำตกมาวางไว้บนด้านข้าง
"ท่านคะ ฉันได้อนันตคทามาแล้ว ท่านคะ"
ร่างขมังเวทย์ยังคงไม่ได้สติ

แพรไพลินเคาะคอมพิวเตอร์เบื้องหน้า ส่งภาพวิวทิวทัศน์ที่หายไปขึ้นหน้าจอให้แสงกล้ากับสมิงดู
“ภาพที่หายไป มหานที..สายชล”
แพรไพลินเคาะดูข้อมูลต่อไปแล้วนิ่วหน้า
“สร้างขึ้นในสมัยเดียวกับอนันตคทาที่ยังไม่มีใครพบ”
สมิงจ้องไปยังภาพบนหน้าจอ คิดนิดหนึ่ง
“นี่แหละ... อนันตคทา น้ำตก คือน้ำที่มีพลังงาน ช่วยชำระล้างทุกอย่างได้ พญามารมันจะรอดชีวิตเพราะศาสตราวุธชิ้นนี้"
สมิงมีสีหน้าไม่ค่อยดีนัก

รวิเอาผ้าที่ชุบน้ำมาเช็ดภาพน้ำตก สีน้ำที่เคลือบอยู่ค่อย ๆ เลือนหายไปเผยให้เห็นภาพด้านใน เธอเช็ดภาพจนสีน้ำหลุดออกหมด เผยให้เห็นภาพอนันตคทาอยู่ที่กลางผ้าใบนั้น เธอมองภาพด้วยความอึ้ง เกิดลำแสงจากปลายคทาค่อย ๆ สว่างขึ้น แล้วเกิดแสงสว่างวาบทั่วห้อง
รวิต้านพลังไม่ไหว เป็นลมหมดสติไป
แสงจากปลายคทาฉาบร่างขมังเวทย์ที่นอนอยู่บนแคปซูลนั้น เลือดตามร่างกายของขมังเวทย์ค่อย ๆ ไหลย้อนกลับไปยังร่างกาย แผลตามร่างกายขมังเวทย์สมาน ทำให้ขมังเวทย์มีพลังมากขึ้น
ร่างของขมังเวทย์ลอยขึ้นแล้วยืนอยู่กลางห้อง มองภาพอนันตคทาผ่านร่างรวิที่นอนสลบ

ขมังเวทย์ยืนอยู่กลางห้อง มองไปยังภาพอนันตคทาที่วางอยู่ สีหน้าเต็มไปด้วยความเครียด
“ข้าจะเอาของๆ ข้าคืนมา !”

ร.ต.ต.แสงกล้า อภิไชยมาส่งแพรไพลินที่หน้าบ้าน แล้วกำลังจะเดินเข้าไปในบ้าน
“พญามารมันยังไม่ตาย ผมเป็นห่วงความปลอดภัยของคุณ”
“ขอบคุณค่ะผู้หมวดแสงกล้า แต่ฉันดูแลตัวเองได้”
"แต่ว่า"
“ราตรีสวัสดิ์ค่ะ”
"ผมกลับก็ได้ แต่คุณยังไม่ให้คำตอบผมเลย"
"คำตอบ คำตอบเรื่องอะไรคะ"
“ระหว่างคุณกับเลขาท่านนายกฯ ตกลงคุณรับแหวน.. เอ้อ..แหวนแต่งงานของคมศรรึเปล่า”
แพรไพลินมองนาฬิกาแล้วบอก
“เที่ยงคืนแล้ว หมดเวลาของวันเกิด ฉันไม่จำเป็นต้องตอบคำถาม ลาก่อนค่ะ”
แพรไพลินจะปิดประตู แสงกล้าดันประตูไว้
"พรุ่งนี้ผมมาเอาคำตอบนะครับ"
แพรไพลินปิดประตู แสงกล้ายืนยิ้มอยู่ข้างนอกแล้วเดินออกไป เธอยืนยิ้มในความน่ารักของแสงกล้า.....

ภายในที่พักของสมิง สมิงนำเอาศาสตราวุธทั้งสองชิ้นที่ช่วงชิงมาได้ วางบนแท่นภายในที่พัก
สมิงจับสังข์ไชยมงคลด้วยความสนใจ เอามือไล้ไปตามสังข์และเพชรยอดสังข์นั้น เขาเดินตรงมาที่ตรีศูลวัชระ แตะบริเวณตรีศูล แต่แล้วกลับชะงัก สีหน้าเหมือนรู้สึกได้ถึงความผิดปกติบางอย่าง
"ตรีศูลวัชระ"
สมิงละความสนใจและความรู้สึกผิดปกตินั้น ตัดใจเดินออกไป

เช้าวันใหม่ รวิลืมตาตื่นขึ้นมาหันมองหาร่างของวิญญูแล้วหน้าเสียที่ไม่เห็น
"ท่าน"
รวิลุกขึ้นเดินออกไปเพื่อตามหาวิญญู

วิญญูยืนนิ่งอยู่ที่มุม ๆ หนึ่ง รวิเดินเข้ามาเห็นทางด้านหลัง เธอยิ้มยินดีเข้าไปกอดวิญญูทางด้านหลัง
"ท่าน ท่านปลอดภัยแล้ว"
“ถ้าไม่ได้อนันตคทาฉันคงไม่รอด ขอบใจมากนะรวิ” วิญญูบอก
“ชีวิตและวิญญาณของฉันอยู่กับท่านไม่มีทางแปรเปลี่ยน ฉันยินดีทำทุกอย่างเพื่อทำให้คนรักปลอดภัยค่ะ”
วิญญูเหลียวมามองและยิ้มให้รวิที่กอดเขาอยู่ทางด้านหลัง พลางเอานิ้วไล้ที่แก้ม จูบลงที่ใบหน้าของรวิอย่างดูดดื่มและลึกซึ้ง
“ปลอดภัยจากเหล็กไหลทมิฬแล้วใช่มั้ยคะ”
“แค่ชั่วคราว”
“ทำไมล่ะคะ ในเมื่ออนันตคทาอยู่ในมือเราแล้ว”
“อนันตคทาทำได้เพียงบรรเทาอาการทรมาน แต่กำจัดเหล็กไหลทมิฬไม่ได้”
รวิมีสีหน้าเป็นห่วง
“หมายความว่าสมิงยังมีอำนาจบังคับท่านงั้นเหรอคะ”
“ตราบใดที่เหล็กไหลนั่นยังฝังอยู่ในหัวฉัน”
"ไม่มีทางแก้เลยเหรอคะ"
“ถ้าเห็นอาการผิดปกติ เธอต้องหยุดฉันด้วยกระสุนนัดนี้ !”
วิญญูยื่นกระสุนอักขระลักษณะคล้ายกับของสมิงแต่ลวดลายดูน่ากลัวกว่าให้ รวิรับมาด้วยสีหน้าไม่ดี
“ยิงตรงขั้วหัวใจ แล้วนำร่างฉันไปที่อนันตคทาให้เร็วที่สุด”
“ไม่มีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้แล้วเหรอคะ”
“วิธีทำลายเหล็กไหลทมิฬมีอยู่ทางเดียว คือเราต้องเอาตรีศูลกับสังข์กลับมาใช้อำนาจ ธาตุดิน ธาตุน้ำ และธาตุไฟ ของศาสตราวุธทั้งสามชิ้น”
“แต่เราไม่รู้ว่าพวกมันเก็บตรีศูลกับสังข์ไว้ที่ไหน”
“นิสัยไอ้มงคล ที่ๆ เสี่ยงที่สุดคือที่ๆ ปลอดภัยที่สุด”
จักร ดาหลา เปิดประตูผลัวะเข้ามาด้วยท่าทางบันดาลโทสะ จ้องหน้าวิญญูราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ
“ฉันต้องการคำตอบ แกเอาตรีศูลวัชระกับสังข์ไชยมงคลไปให้ไอ้สมิงทำไม !”
วิญญูไม่ตอบ แต่กลับส่งแววตาแข็งกร้าวมาที่จักร
“เราได้อนันตคทามาแล้ว” รวิบอก
“จะมีประโยชน์อะไร ในเมื่อพวกมันได้ของสองชิ้นนั้นไปแล้วเหมือนกัน เท่ากับเราต้องเริ่มต้นใหม่ทั้งหมด !” จักรว่า
“ฉันเสียใจ” วิญญูบอก
จักรระเบิดอารมณ์
“เสียใจ !คิดทำ คิดแก้ไขอะไรบ้างสิ !”
รวิบอกกับจักร
“ท่านวิญญูเพิ่งฟื้นจากอาการเจ็บปางตายนะคะ”
จักรชี้หน้าประกาศกร้าว
“เป็นมนุษย์พิเศษไม่ใช่เหรอ มนุษย์พิเศษก็ต้องทำอะไรพิเศษกว่าคนอื่นสิ
“ฉันขอสั่งให้แกทำงานให้คุ้มกับค่าจ้าง เอาตรีศูลวัชระกับสังข์ไชยมงคลกลับมาให้เร็วที่สุด !”
“กล้าออกคำสั่ง”
ดวงตาวิญญูเบิกกว้างด้วยความไม่พอใจ..แสดงแสนยานุภาพอีกครั้ง จักรกับดาหลาและลูกน้อง ลอยหวือกระแทกผนังกันไปคนละทิศละทาง
จักรกับดาหลาคล้ายโดนบีบคออยู่ ทุรนทุรายมาก
“ฉันรู้ว่าควรทำอะไร...ไม่ต้องสั่ง”
จู่ๆ วิญญูก็เกิดอาการผิดปกติ เอามือกุมหัว ปวดหัวอย่างรุนแรง
"อ๊าก"
รวิหันไปมองวิญญูด้วยสายตาตกใจ อาการถูกบีบคอของจักรและดาหลาคลายลง ทั้งสองเห็นอาการปวดหัวอย่างรุนแรงของวิญญู ก็ชะงักไปทันที
“รวิ... มันเริ่มอีกแล้ว ! อ๊าก” วิญญุร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด
เหล็กไหลทมิฬกำลังปูดโปนใบหน้าทำหน้าที่บังคับบางอย่างกับวิญญู


จ่าสมิงหลับตาเหมือนบริกรรมนอนอยู่บนแท่นชาร์จของตัวเอง ที่ด้านข้างเห็น ตรีศูลวัชระ กับ สังข์ไชยมงคล วางอยู่บนแท่นเป็นสง่า
“เอาอนันตคทามาที่นี่ !”
จ่าสมิงเบิกตากว้าง

วิญญูแววตาเปลี่ยนไปเพราะกำลังตกอยู่ในคำสั่งของสมิง หันขวับตรงไปยังโถงพิธีทันที
“ท่าน”
"เกิดอะไรขึ้น" ดาหลาถาม
"ท่านวิญญูกำลังจะเอาอนันตคทาไป"
รวิมองกระสุนอักขระในมืออย่างชั่งใจแล้วรีบตามวิญญูไปทันที จักรกับดาหลาและลูกน้องรีบตามเข้าไปในโถงพิธีฯเหมือนกัน

จ่าสมิงกำลังทำพิธีกรรม แสงกล้าอยู่ทางด้านข้างสีหน้าพลอยลุ้นไปด้วย
“ด้วยอำนาจแห่งเหล็กไหลทมิฬ.. แกต้องทำตามอย่างไม่มีข้อแม้ ข้าต้องการอนันตคทา !”

วิญญูกำลังเดินตรงเข้าไปยังแท่นที่วางภาพวาดอนันตคทาอยู่ แต่รวิปราดเข้าไปขวางหน้าไว้
"ไม่นะคะ... ท่านจะทำแบบนี้ไม่ได้”
แววตาวิญญูเปลี่ยนไป ไม่เหมือนกับแววตาเดิมปกติ
“ถอยไป”
"ไม่ค่ะ ท่านมีอำนาจมากกว่านี้ อย่าตกอยู่ในอำนาจของเหล็กไหล ท่านคือผู้ยิ่งใหญ่ที่แท้จริง"
วิญญูพยายามต่อสู้กับตัวเองอย่างทนทรมานมาก

สมิงแววตาแข็งกร้าว
“อนันตคทา !”

บริเวณโถงพิธี วิญญูยากที่จะต้านทานอำนาจของเหล็กไหล ตรงเข้าไปกระชากร่างรวิที่ขวางอยู่เต็มแรง ร่างของเธอลอยหวือไปกระแทกกำแพงอีกทางหนึ่ง
วิญญูตรงเข้าไปยังภาพวาดอนันตคทานั้นทันที จักรกับดาหลาและเหล่าลูกน้องตามเข้ามา วาดปืนในมือเหยียดตรง จักรออกคำสั่ง
"ยิงมัน... อย่าปล่อยให้มันเอาภาพวาดออกไป"
จักรกับดาหลาและเหล่าลูกน้องต่างลั่นกระสุนเข้าใส่วิญญูอย่างไม่นับ เปรี้ยง ๆๆ รวิร้องห้าม
“อย่า”
กระสุนนับสิบพุ่งเข้าใส่ร่างของวิญญู แต่วิญญูหลบกระสุนเหล่านั้นไปได้ทั้งหมด หันขวับจ้องไปยังจักรกับพวกด้วยแววตาแข็งกร้าว เดินตรงไปยังกลุ่มจักรกับดาหลาทันที
วิญญูพุ่งเข้าไปเล่นงานลูกน้อง จักร และดาหลา ด้วยมือเปล่าด้วยลีลาของขมังเวทย์ จนจักรกับดาหลาและลูกน้องย่ำแย่ไปตามๆกัน

แสงกล้ากำลังลุ้นไปด้วยกับมนตราของสมิง
“เอามาที่นี่!” ริมฝีปากของสมิงสั่งแบบเฉียบขาดที่สุด

ในโถงพิธีฯ วิญญูเล่นงานทุกคนจนหมดแล้ว เดินตรงเข้าไปเพื่อจะปลดภาพอนันตคทาลงมา รวิหมดทางเลือก นำกระสุนอักขระที่วิญญูให้เธอ บรรจุลงเป็นนัดแรกของแม็กกาซีนในปืนพกของตัวเองด้วยแววตามุ่งมั่น ลุกขึ้นยืนแล้วเดินตรงเข้าไปหาวิญญู
“ท่านวิญญู... นึกว่าเห็นแก่ฉัน หยุดเถอะค่ะ”
รวิตรงเข้าไปกอดวิญญูไว้ วิญญูพยายามผลักเธอออกไปแต่ทำไม่ได้ ทั้งสองฉุดกระชากกันอยู่ตรงนั้นดูโกลาหล
"พอเถอะค่ะ"
วิญญูทั้งเหวี่ยง ทั้งตบหลายครั้ง แต่รวิยังไม่ยอมคลายออกจากอ้อมกอดของวิญญู กอดรัดอยู่อย่างนั้น
“ฉันรักท่านนะคะ.. ฉันขอโทษ !”

อ่านละคร เหนือเมฆ 2 มือปราบจอมขมังเวทย์ วันที่ 26 ธ.ค. 55

เหนือเมฆ2 : มือปราบจอมขมังเวทย์
เหนือเมฆ2 บทประพันธ์ - บทโทรทัศน์ : คฑาหัสถ์ บุษปะเกศ
เหนือเมฆ2 กำกับการแสดง : นนทรีย์ นิมิบุตร
เหนือเมฆ2 ผลิตโดย : บริษัท เมตตามหานิยม จำกัด โดยผู้จัด ฉัตรชัย เปล่งพานิช
เหนือเมฆ2 แนวละคร : ดราม่า แอ็คชั่น แฟนตาซี
เหนือเมฆ2 ออกอากาศทุกวันศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์ เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
เหนือเมฆ2 เริ่มออกอากาศตอนแรกวันอาทิตย์ที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2555
ที่มา manage