@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 8 วันที่ 16 ธ.ค. 55

อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 8 วันที่ 16 ธ.ค. 55

“จะไปตามหาเขาทำไม ไม่จำเป็นเลยนายเรียว เรื่องนก คุณธงก็หาคนมาจัดการแทนให้แล้ว ไปกันเถอะ” พัดกลบเกลื่อนด้วยเสียงดุ เรียวจำต้องปิดปากเงียบไม่พูดอะไรอีก...

ในเวลาไล่เลี่ยกัน ที่อีกฟากหนึ่งของเมือง ขณะไทกำลังขับรถพาพีทมุ่งหน้าสู่อู่รถ เขาสั่งให้จอดรถหน้าร้านดอกไม้ข้างหน้า แล้ววิ่งหายเข้าไปในร้าน
ไทมองไปรอบๆตามสัญชาตญาณ สะดุดตากับป้ายโฆษณารับสมัครงานของคอมเพล็กซ์แห่งใหม่ในเครือบริษัทจ้าวหยางที่ตั้งอยู่ใกล้ๆกับร้านดอกไม้ จึงลงจากรถไปยืนดู ในใจนึกถึงพัดขึ้นมา พีทออกจากร้านพร้อมดอกไม้ช่อใหญ่เห็นไทยืนอยู่หน้าป้ายโฆษณา เข้าไปตบไหล่แซว


“ทำไม สนใจงานที่นี่หรือ ฝากให้เอาไหม บริษัทนี้พี่สาวฉันเป็นเจ้าของ”

“เปล่าครับ...แค่ยืนอ่านฆ่าเวลา” ไทไม่ได้เอะใจเรื่องที่พีทพูด เพราะคิดว่าพี่สาวคนที่ว่าคงเป็นคนจีนอ้วนๆที่ทำแต่งาน จากนั้น สองหนุ่มกลับไปขึ้นรถ ขณะใกล้จะถึงอู่ พีทเกิดเปลี่ยนใจกะทันหัน สั่งให้ไทพาไปที่วิทยาลัยการดนตรีแทน โชเฟอร์หนุ่มกระแทกเบรกดังเอี๊ยด มองหน้าเจ้านายคนใหม่สีหน้าสงสัย

“ฉันซื้อดอกไม้ที่ร้านนี้เกือบทุกวันเพื่อเอาไปให้ผู้หญิงคนหนึ่ง แต่เธอไม่เคยรับดอกไม้ของฉันเลย... ฉันเลยคิดว่าฉันจะไม่เอาไปให้เธออีกแล้ว” พีทหน้าเศร้า

“ทำใจได้ก็ดีแล้วนี่ คนเขาไม่ชอบเราก็อย่าไปสนใจเขาเลย เอาดอกไม้ไปบูชาพระดีกว่า”

“ใครบอกนาย...ฉันหมายความว่า ฉันจะไม่เอาไปให้เธอด้วยตัวเอง แต่นายต้องเป็นคนเอาไปให้”

ไทร้องเอะอะ ตนเกี่ยวอะไรด้วย ทำท่าจะไม่ทำตามคำสั่ง พีทตีหน้าเข้มใส่ แต่พอเห็นแววตากร้าวของเขาแล้วเสียงอ่อนลง เปลี่ยนจากสั่งเป็นขอร้องแทน ไทก็เลยใจอ่อน

ครู่ต่อมา ไทขับรถมาจอดหน้าคณะดนตรีตามที่พีทบอก ไม่ได้เอะใจสักนิดว่าผู้หญิงที่ตนต้องเอาดอกไม้มาให้คือปลายฟ้า เมื่อเห็นเธออยู่ในห้องซ้อมดนตรี เขาไม่กล้าเผชิญหน้าด้วย วานนักศึกษาที่รอซ้อมดนตรีคิวถัดไปช่วย เอาช่อดอกไม้ไปให้แทน นักศึกษายังไม่ทันจะรับปาก เขาวางมันทิ้งไว้แล้วรีบจ้ำพรวดๆออกมา เห็นพีทรอฟังข่าวอย่างกระวนกระวายใจอยู่ที่รถ โกหกว่าให้ช่อดอกไม้เธอคนนั้นเรียบร้อยแล้ว

“เธอว่าอย่างไรบ้าง”

“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่...จะไปไหนต่อครับ” ไทรีบตัดบท เกรงเขาจะจับโกหกได้ แล้วเดินขึ้นนั่งประจำที่คนขับ พีทยิ้มอารมณ์ดีตามขึ้นไปนั่งเบาะข้างๆ สั่งให้ไปบริษัทจ้าวหยาง ไปหาพี่สาวของเขา...

ผ่านไปสักพัก ปลายฟ้าก็ซ้อมดนตรีเสร็จ นักศึกษารุ่นน้องเอาช่อดอกไม้มาให้ บอกว่ามีสุภาพบุรุษรูปหล่อฝากไว้ พอเธอเห็นการ์ดของพีทที่แนบมากับช่อดอกไม้โยนทิ้งถังขยะอย่างไม่แยแส

ooooooo

ในเวลาต่อมา พีทเดินนำไทเข้ามาในบริษัทจ้าวหยาง สั่งให้เขาไปรอตรงโซน ซึ่งจัดไว้สำหรับรับแขก ส่วนตนเองจะขึ้นไปหาพี่สาว ไทมองเหล่ ถามย้ำเพื่อความแน่ใจว่าหาพี่สาวจริงๆใช่ไหม

“จริงสิ...ฉันไม่หาเรื่องเดือดร้อนมาให้นายหรอกน่า” พีทพูดจบเดินไปที่ลิฟต์

ไทตรงไปนั่งที่โซฟา เป็นจังหวะเดียวกับพนักงานสาวคนหนึ่งเดินผ่านมา จึงสอบถามว่ามีคนชื่อพัดทำงานที่นี่หรือเปล่า ด้วยความที่เขาไม่รู้ชื่อจริงของหญิงสาว ประกอบกับที่นี่มีพนักงานชื่อพัดหลายคน พนักงานคนนั้นจึงให้คำตอบอะไรไม่ได้ ไทได้แต่หวังลึกๆว่า เทพีแห่งโชคจะเข้าข้างทำให้ได้เจอพัดอีกครั้ง...

เมื่อพีทไปถึงห้องทำงานของพี่สาว เห็นเธอกำลังยุ่งอยู่กับการสั่งงานให้เรียวนำเอกสารสำคัญไปส่งให้ถึงมือลูกค้า พอได้อยู่กันตามลำพังพี่น้อง พีทถามพี่สาวด้วยความห่วงใยว่างานยุ่งมากหรือ

“ยุ่งสิ...ตอนนี้เราเริ่มติดต่อธุรกิจกับจีนมากขึ้น งานก็เลยล้น ไหนจะคอมเพล็กซ์อีก...นี่เดือนหน้ารินก็จะลาคลอดแล้ว ต้องหาคนมาประสานงานกับเมืองจีนอีก” พัดบ่นเป็นชุด

“ก็เปิดรับสมัครสิครับ”

“ก็ว่างั้น แต่แค่ทำพาร์ตไทม์นะ เพราะรินคลอดเสร็จก็จะมาทำงานตามเดิม...ทีนี้ว่าธุระของพีทมา”

ชายหนุ่มผู้อ่อนวัยกว่ายิ้ม ไม่ได้มีธุระอะไรสำคัญ แค่จะมาปรึกษาเรื่องผู้หญิงเท่านั้นเอง...

ทางด้านเรียวรีบหลบวูบเมื่อลงมาถึงชั้นล่าง เห็นไทเดินเตร่อยู่แถวโซนรับแขก พนักงานสาวคนหนึ่งเดินผ่านมาพอดี เรียกมาถามว่าผู้ชายคนนั้นมาทำไม

“มากับคุณพีทค่ะ”

เรียวพยักหน้ารับรู้ คอยคุมเชิงไม่ยอมไปไหน เพราะไม่ต้องการให้ไทเจอพัด...

ผ่านไปสักพัก พีทก็ขอตัวกลับ แล้วโทร.ไปบอกบอดี้การ์ดหนุ่มว่ากำลังจะลงไป พัดจะไปที่ฝ่ายบุคคลพอดีถือโอกาสส่งน้องชายไปในตัว เมื่อสองพี่น้องลงมาถึงชั้นล่าง ไทออกไปรอพีทที่รถแล้ว ขณะพัดกำลังจะไปส่งน้องชายที่รถ เรียวปรี่เข้ามาขวางไว้เสียก่อน เธอมองเขาแปลกใจ

“อ้าว...นายเรียวยังไม่ไปอีกหรือ”

“พอดีผม...เอ่อ...ลืมถามเส้นทางน่ะครับ”

“เออ...จริงสิ...พีทพี่ส่งแค่นี้นะ” พัดว่าแล้วหันไปคุยกับเรียวไม่ได้สนใจมองไปทางน้องชายอีก เรียวถึงกับถอนใจโล่งอกที่เห็นศัตรูหัวใจขับรถแล่นออกไปจนพ้นสายตา...

ในเวลาเดียวกัน คู่หูของฉัตรเข้ามารายงานฉัตรว่าได้ผลพิสูจน์พาหนะที่ใช้ยิงบุ๊นแล้ว เป็นรถที่ขโมยมาจากท่าเทียบเรือขนส่งสินค้าของบุ๊นเอง ฉัตรนิ่วหน้าสงสัย ก่อนจะสั่งให้เอารถออกทันที

ooooooo

อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 8 วันที่ 16 ธ.ค. 55

ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา บทประพันธ์ / บทโทรทัศน์ : ภูมิแผ่นดิน
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา กำกับการแสดง : เฉิด ภักดีวิจิตร
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา แนวละคร : แอ็คชั่น โรแมนติก ดราม่า
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดำเนินงานสร้าง : อาหลอง จูเนียร์
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดูแลงานสร้าง : บุญจิรา ตรีติยะ
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ออกอากาศ : พุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ