อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก[2] วันที่ 21 ธ.ค 2555
ชุติภายังอยู่ที่บ้านมิ้นท์และกำลังเดินไปเดินมาอย่างกระวนกระวาย ชุติภาจะกดโทรศัพท์โทรตามฤชวี มิ้นท์นั่งมองเครียดๆ“คุณย่าคะ พี่ต้นเขาขับรถทางไกลไปกดดันมากๆ เดี๋ยวจะเป็นอันตรายนะคะ”
ชุติภามองมิ้นท์เห็นจริงก็เลยไม่โทร เสียงมือถือชุติภาดัง ชุติภามองแล้วกดรับ
“สวัสดีสินีนาฎ” ชุติภาฟังแล้วหน้าเสีย “ฉันก็เพิ่งรู้ข่าว เอาอย่างนี้นะ เธอไปรอฉันที่ร้านเดิม เดี๋ยวเจอกัน”
ชุติภาวางสายจะออกไป
“คุณย่าจะไปไหนคะ”
“ย่าจะไปเคลียร์กับว่าที่คู่หมั้นตาต้น แล้วค่อยมาจัดการแก”
มิ้นท์จ๋อย
“พี่ต้น รีบมานะ ไม่งั้นมิ้นท์ตายแน่”
สินีนาฎมาที่ร้านอาหารตามนัด
“ฉันจะเป็นลมตอนที่เห็นข่าว ชุติภา เธอมาทาบทามหลานฉันทั้งที่ตาต้นแต่งงานแล้วมันหมายความว่ายังไง”
สินีนาฎต่อว่า ชุติภาอึ้งไปนิด
“ฉันก็เพิ่งรู้จากข่าวเมื่อเช้า ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันเกิดอะไรขึ้น ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร”
“เกตุทราบค่ะ”
สินีนาฎกับชุติภาหันมอง การระเกตุเดินเข้ามา
“หนูรู้เหรอจ๊ะ”
“ค่ะ แต่เรื่องที่หนูรู้คงไม่ดีนัก ไม่รู้ว่าหนูควรจะเล่าดีไหม”
“เล่ามาเถอะจ๊ะ”
การะเกตุมองแบบเข้าทาง
มิ้นท์อยู่บ้านเปิดทีวีแต่สายตาไม่ได้มองทีวีเลย คอยมองที่โทรศัพท์ตลอดเวลา
“ทำไมไม่โทรมาสักทีนะพี่ต้น”
เสียงออดหน้าบ้านดัง มิ้นท์รีบวิ่งออกไปที่หน้าบ้านเปิดประตูแล้วชะงัก
“พี่ภัทร”
ภัทรพลมองมิ้นท์สีหน้าเคร่งเครียด
“พี่มีเรื่องจะคุยกับมิ้นท์” ภัทรพลจ้องหน้ามิ้นท์อย่างกดดัน “สองคนนั้นเป็นสามีภรรยากันจริงหรือเปล่า” คำถามนี้ทำให้มิ้นท์ถึงกับอึ้ง “อึ้งแบบนี้แสดงว่ามิ้นท์รู้ใช่มั้ย”
“คุยที่นี่ไม่เหมาะหรอกพี่ เดี๋ยวโจทย์พี่ต้นกลับมาเห็นจะเรื่องใหญ่”
“โจทย์ หมายถึงใคร”
“เรื่องมันยาวเดี๋ยวจะแจงให้ฟังอย่างละเอียดยิบเลย”
ภัทรพลกับมิ้นท์เปิดประตูห้องทำงานกิ่งแก้วเข้ามา ซึ่งนันทิกานต์นั่งอยู่ในห้องกับกิ่งแก้วแล้ว
“พี่ภัทรให้แนนมาที่นี่ด่วนมีอะไรเหรอ”
กิ่งแก้วมองมิ้นท์ ภัทรพล นันทิกานต์งงๆ
“มีเรื่องอะไรกันเหรอมิ้นท์ แล้ว...”
“พี่ภัทร พี่แนนคะ นี่พี่กิ่งแก้วเป็นลูกพี่ลูกน้องกับพี่ต้นและมิ้นท์ พี่กิ่งนี่พี่ภัทรกับพี่แนน พี่ชายกับเพื่อนพี่พิมค่ะ”
“พี่ชายคุณพิม คนที่ต้นชอบน่ะเหรอ”
“ใช่ค่ะ”
ภัทรพลหันมาหามิ้นท์
“ตกลงทุกคนในนี้รู้ใช่มั้ยว่าระหว่างพิมกับต้นไม่ใช่สามีภรรยากันจริงๆ”
“ค่ะ”
“เล่ามาให้ละเอียดเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น เริ่มจากแกก่อนเลยแนน”
นันทิกานต์หน้าเสียแต่รู้ว่าหมดทางปากแข็งแล้ว
“คือ เรื่องมันเกิดจาก...”
พิมภาเดินออกมาจากห้องตัวเองเห็นฤชวีนอนหลับบนโซฟาอย่างหมดสภาพ พิมภามองแล้วเดินไปหยิบเอาหมอนมารองคอให้ฤชวี ฤชวีขยับตัวตื่น
“เอาหมอนรองคอจะได้สบายขึ้นนะ” พิมภาเอามือจับคอฤชวีจะยกเพื่อสอดหมอนแล้วถึงรู้สึก “คุณต้นคุณตัวร้อนนี่”
“นิดหน่อยน่ะครับ คุณพิมหิวมั้ย เดี๋ยวผมทำอะไรให้ทาน”
ฤชวีจะลุกแต่รู้สึกเพลียมากเซลงนั่ง พิมภาดันให้ฤชวีนอนลงเหมือนเดิม
“คุณนอนเถอะ เดี๋ยวฉันทำเอง” ฤชวีมองพิมภาแบบแน่ใจเหรอว่าคุณจะทำ “ฉันทำได้น่า นอนนะ”
พิมภาเดินไปที่ครัว ฤชวียิ้มแล้วหลับอย่างรู้สึกดีที่พิมภาเป็นห่วง
ส่วนที่ร้านอาหาร ชุติภาตกใจกับสิ่งที่การะเกตุบอก
“ผู้หญิงคนนั้นเคยแต่งงานมาแล้วเหรอ”
“ค่ะ บังเอิญหนูไปงานเมื่อคืนมาด้วยเลยได้รู้เรื่องจากวงในน่ะค่ะว่าผู้หญิงคนนั้นพองานแต่งงานตัวเองล่มก็มาแต่งงานกับพี่ต้นทันที”
“เละเทะจริงๆ”
ชุติภาหน้าตึงโกรธมาก
อีกด้านหนึ่งที่สำนักพิมพ์กิ่งแก้ว ภัทรพลถอนใจอย่างเซ็งๆ
“ไอ้พิมนะสร้างเรื่องได้ตลอดเวลา”
มิ้นท์กับกิ่งแก้วพยายามอธิบาย
“แต่พี่ต้นชอบพี่พิมจริงๆ นะคะ”
“มิน่าล่ะ แนนก็ว่าทำไมถึงยอมช่วยยัยพิมง่ายๆ”
“กิ่งไม่เคยเห็นต้นชอบใครมากเท่าคุณพิมเลยนะคะ”
“พี่ต้นเขาว่าคนนี้ล่ะครึ่งหนึ่งของชีวิตที่ตามหาเลยนะคะ”
ภัทรพลคิดแล้วหันมาถามนันทิกานต์
“แล้วยัยพิมล่ะ”
“ไม่รู้อ่ะพี่ จริงๆ พี่ก็รู้ว่ายัยพิมมันฟอร์มจัด ปากแข็งจะตาย”
“แน่ใจนะว่าคุณต้นรักพิมจริงๆ” ภัทรพลถามย้ำ มิ้นท์กับกิ่งแก้วยืนยันหนักแน่น “ผมเชื่อ”
“เฮ้ย ทำไมเชื่อง่ายจังพี่”
“ถึงคุณกิ่งกับมิ้นท์จะไม่ยืนยัน การกระทำของคุณต้นก็ทำให้ผมเห็นว่าเขารักพิมจริงๆ”
“พี่ภัทรรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว แล้วจะทำยังไงต่อคะ”
“ทำให้คุณต้นเป็นน้องเขยของผมจริงๆ ดีไหม”
มิ้นท์ กิ่งแก้ว นันทิกานต์มองแบบไม่อยากจะเชื่อ
“คุณภัทรจะช่วยต้นจริงๆ เหรอคะ”
“ทำไมง่ายอย่างนี้ล่ะพี่ ทีไอ้เอกพลเห็นแง่ง ๆ ไม่ยอมอยู่ตั้งนาน”
“ข้อหนึ่ง คุณต้นเป็นคนดี เป็นสุภาพบุรุษ ข้อสอง โสด แล้วก็มีงานทำ ข้อสามน้องสาวของพี่ไปกับคุณต้นขนาดนี้แล้ว น้องสาวของพี่เสียหาย คุณต้นต้องรับผิดชอบ”
มิ้นท์ฟังแล้วเห็นด้วยทันที
“เออ จริง พี่ต้นต้องรับผิดชอบ แล้วยังไงต่อล่ะพี่”
“ไม่มีใครค้านใช่ไหม” ทุกคนส่ายหน้า “ตอนนี้เรารู้แล้วว่าผู้ชายน่ะรัก ก็เหลือแต่ยัยพิมที่เรายังไม่รู้ใจ”
“แล้วเราจะทำยังไงถึงจะรู้ล่ะพี่”
“จะรู้ว่าคนมันมีใจหรือเปล่าต้องมีตัวยั่วให้หึง”
“แล้วจะไปหาจากไหนล่ะตัวยั่วน่ะ”
ภัทรพลมองๆ นันทิกานต์ชี้ตัวเอง
“อย่างแกยั่วให้โมโหล่ะได้”
นันทิกานต์เซ็ง
“หนูเป็นน้องตัดออก” มิ้นท์บอก แล้วสายตาทุกคนไปหยุดที่กิ่งแก้ว กิ่งแก้วเห็นทุกคนมองแล้วชักไม่ค่อยดี
“เอ่อ ไม่นะคะ กิ่งไม่...”
ทุกคนยิ้ม กิ่งแก้วหน้าเสียรู้ชะตากรรมเลยว่าซวยแล้ว
ส่วนที่ร้านอาหาร ชุติภาเสียงดังขึ้นมาอย่างยอมไม่ได้
“ยอมไม่ได้ ผู้หญิงแบบนั้นย่าจะไม่มีวันยอมรับเด็ดขาด หนูเกตุจะต้องช่วยย่านะ ดึงตาต้นออกมาจากผู้หญิงคนนั้น”
“มันจะดีเหรอคะ” การะเกตุมองสินีนาฎทำเป็นลำบากใจ “คุณยายคะ”
“ช่วยคุณย่าเขาเถอะนะ”
“ค่ะ เพื่อคุณย่า เกตุจะทำค่ะ” การะเกตุบอกอย่างจำใจแต่แอบยิ้มพอใจ
“แล้วย่าจะโทรหานะ”
“ค่ะ สวัสดีค่ะคุณย่า”
ชุติภาออกไป สินีนาฎมองการะเกตุ
“ชอบล่ะสิ งานถนัดนี่” สินีนาฎบอกอย่างรู้ทัน การะเกตุยิ้มรับ
“งานนี้สนุกแน่ๆ”
พิมภายกชามมาม่า มีไข่โปะอยู่ด้านบนมาม่าวางที่โต๊ะรับแขก แล้วหันไปหาฤชวีที่นอนอยู่
“คุณต้น” ฤชวีขยับตัวตื่นมองพิมภา “ตื่นมาทานอะไรหน่อยจะได้ทานยา” ฤชวีมองชามมาม่า “มันไม่มีอะไรในตู้เลย ฉันก็เลย”
“ถ้าเป็นคุณทำผมกินได้หมด” ฤชวีบอกแล้วยิ้ม
“ก็กินสิ” ฤชวีขยับขึ้นมานั่งจะกินเอง พิมภาขยับแก้วน้ำมาให้ฤชวี “ค่อยๆ กินนะคุณ”
ภัทรพลเข้ามาเห็นพิมภาที่ดูแลฤชวี ภัทรพลยืนมองยิ้มๆ แล้วกดโทรศัพท์
“มิ้นท์พี่ว่าพรุ่งนี้ล่ะเริ่มแผนได้เลย”
ภัทรพลหันมองพิมภากับฤชวียิ้มเจ้าเล่ห์
คืนนั้นพิมภาในชุดนอน เดินมาที่เตียงเห็นฤชวียกผ้าห่มกับหมอนจะนอนที่พื้น
“คุณต้น คืนนี้คุณมานอนบนเตียงเถอะ”
“จะดีเหรอครับ คุณไม่กลัวเหรอครับ”
“คุณไม่สบายอยู่จะไปนอนบนพื้นได้ยังไง มานอนนี่เถอะน่า” พิมภาจับฤชวีมานอนบนเตียงแล้วเอาหมอนข้างกั้นตรงกลาง พิมภาเอายากับน้ำให้ฤชวีกินอีกครั้ง “นอนเถอะ ฉันไว้ใจคุณ...ได้ใช่มั้ย”
“ครับ”
พิมภายิ้มแล้วปิดไฟ พิมภามองแล้วขยับไปนอนอีกด้าน ฤชวียิ้มแล้วหลับตา
นาฬิกาจากสองทุ่มผ่านเวลาเป็นเที่ยงคืน พิมภาลุกขึ้นมามองฤชวี ฤชวีรู้สึกตัวลืมตาแต่ยังนอนนิ่งไม่หันมา พิมภาขยับเอามือมาแตะที่หน้าผากฤชวี ฤชวีพลิกตัวมามองพิมภา
“คุณพิม”
“ไข้ลดแล้ว คุณหายปวดหัวหรือยัง”
“หายแล้วครับแต่มันนอนไม่ค่อยหลับ”
“ทำไม”
“ผมกลัวคุณนอนไม่สบาย”
“ฉันนอนสบาย แต่ถ้าคุณนอนไม่ค่อยหลับล่ะก็ ฉันขออนุญาตนะ”
ฤชวีมองไม่เข้าใจว่าพิมภาขออนุญาตเรื่องอะไร พิมภาหยิบมือถือของฤชวีที่วางตรงหัวเตียงมาเปิดเพลง Lover’consento แล้ววางไว้ที่ข้างหมอน
“คราวนี้คงจะนอนหลับแล้วนะ”
ฤชวียิ้มออกมา
“กู๊ดไนท์ครับ”
“ฝันดีนะ”
พิมพาล้มตัวลงนอน เสียงเพลงดังคลอเบาๆ ในห้องนอนพร้อมกับความรักที่อบอวลอยู่ในห้อง พิมภากับฤชวีต่างนอนหลับไปพร้อมกับอมยิ้มอย่างมีความสุข
เช้าวันรุ่งขึ้น พิมภาแต่งตัวในชุดทำงานเรียบร้อยแล้วเดินออกมามองฤชวีที่ยังนอนหลับ พิมภาเดินมาเอามือแตะหน้าผากฤชวี
“ไข้ไม่กลับแล้วล่ะ ฉันไปทำงานก่อนนะ”
พิมภาเดินออกไป ฤชวีลืมตายิ้ม
เมื่อมาถึงบริษัท พิมภาเจอนันทิกานต์ เดีย ฤทธิ์ที่กำลังจะไปเข้าห้องประชุม
“แนน เขาสรุปยอดการสั่งซื้อสินค้าจากงานหรือยัง”
“เลขาคุณสุกำลังรวบรวมมา”
ลัลนา ซูซี่ จุ๋มจิ๋ม ลิลลี่เดินเข้ามา สองกลุ่มเข้ามาประจันหน้ากัน สุกัญญาเดินขึ้นมากับตรีวิญ
“อรุณสวัสดิ์ทุกคน”
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ”
“อรุณสวัสดิ์ครับ” สายตาตรีวิญมองตรงที่พิมภา ลัลนามองอย่างหมั่นไส้
“พี่ได้สรุปผลการสั่งซื้อสินค้ามาแล้ว”
สุกัญญาเดินนำเข้าห้องประชุม ลัลนากับพิมภามองหน้ากัน
“เธอคงไม่ลืมใช่ไหมว่าเคยพูดอะไรไว้”
“ก็เตรียมรับความพ่ายแพ้ไว้ก็แล้วกัน”
ทั้งสองคนเข้าห้องประชุม คนอื่นๆ มองหวั่นๆ รีบตามเข้าไป
ทุกคนนั่งอยู่ในห้องประชุม
“แนน สรุปผลให้ทุกคนฟังสิ” สุกัญญาบอก
“ค่ะ ผลสรุปยอดการซื้อสินค้า ในจำนวนร้อยเปอร์เซ็นต์ของคู่ค้า ลิปสติก longtime มียอดสั่งซื้อ 52 เปอร์เซ็นต์” ลัลนายิ้ม เดีย ฤทธิ์หน้าเสียแต่พิมภายังหน้านิ่ง “แป้งวิงค์มียอดสั่งซื้อ 40 เปอร์เซ็นต์”
“แบบนี้ยอดสั่งซื้อลิปสติกlongtimeก็ชนะสิคะ” ซูซี่บอกอย่างดีใจ
“ยังมีอีกส่วน ร้อยเปอร์เซ็นต์ของลูกค้าวีไอพีที่เป็นผู้บริโภค” สุกัญญามองนันทิกานต์ให้อ่านต่อ
“ลิปสติก longtime มียอดสั่งซื้อ 30 เปอร์เซ็นต์ ส่วนแป้งวิงค์มียอดสั่งซื้อ”
ทุกคนลุ้นว่าเท่าไหร่ นันทิกานต์เปิดอีกหน้าสีหน้าอึ้ง
“เท่าไหร่ก็พูดมาสิ”
“70 เปอร์เซ็นต์”
อ่านละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก[2] วันที่ 21 ธ.ค 2555
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก บทประพันธ์โดย ปัณณพรละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก บทโทรทัศน์โดย สองปุณณณฐ
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก กำกับการแสดงโดย เมธี เจริญพงศ์
ละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รัก ผลิตโดย บ.เมกเกร์ เจ กรุ๊ป จำกัด(โดยคุณนก จริยา แอนโฟเน)
ติดตามชมละคร คุณสามี(กํามะลอ)ที่รักได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา manage