อ่านละคร รักต้องอุ้ม ตอนทีี่ 4 วันที่ 22 ส.ค. 57
เอื้องคำบอกมะนาวว่ารีสอร์ตนี้เป็นของสิปาดัน ยังมีสวนดอกไม้กับไร่องุ่นที่ทำรายได้ไม่น้อย ทั้งหมดนี้ควรจะเป็นของมะนาวรวมทั้งผู้ชายที่มะนาวรักด้วย“นาวไม่คิดว่าตัวเองจะทนอยู่กับผู้ชายที่ไม่รักนาวได้”
“แล้วแกทนเห็นผู้ชายที่แกรักมีความสุขกับผู้หญิงอื่นได้งั้นสิ” เอื้องคำตวาดสวนจนมะนาวพูดไม่ออก
คุยกับอินทนนท์แล้วย่านวลออกมาบอกเหนือให้เอากระเป๋าของเอื้องคำไปที่ห้องพัก เอื้องคำถามอย่างขัดใจว่าเงินแค่ไม่กี่ล้านทำไมต้องให้ตนรอถึงพรุ่งนี้
“ตอนนี้เรื่องในบ้านทุกอย่าง สิปาจะต้องรับรู้และตัดสินใจด้วยค่ะ” ย่านวลชี้แจง เอื้องคำมองขวับถามว่าสิปาอยู่ที่นี่หรือ พอย่านวลบอกว่าสิปาขึ้นดอยไปกับเพื่อนๆ คืนนี้คงกลับมา เอื้องคำกดดันย่านวลทันทีว่า
“ไม่ว่าสิปาจะอยู่หรือไม่ ผลมันก็ออกมาเหมือนกันอยู่ดีจริงไหม ถ้าพี่ชายเธอยังอยู่ เขาจะไม่ปล่อยให้ฉันต้องลำบากแบบนี้ ชีวิตฉันต้องพัง เสียขา เสียคนที่รักก็เพราะเธอ” ย่านวลขอโทษอย่างสะเทือนใจ “คำขอโทษของเธอมันชดเชยกับการสูญเสียของฉันไม่ได้!” เอื้องคำจิกใส่ ข่มย่านวลให้มะนาวเห็นว่าตนอยู่ในฐานะเหนือกว่า
พอย่านวลพาเอื้องคำไปห้องพัก มะนาวมองไปรอบๆล็อบบี้อีกครั้งแล้วจึงเดินตามไป
ooooooo
เพราะอินทนนท์ให้เพื่อนช่วยสืบหาดอยเป้าหมายให้ก่อนแล้ว เมื่อสิปาดันไปตามแผนที่จึงพบบ้านของมินไม่ยาก
บ้านของมินอยู่ในสภาพทรุดโทรมมาก ฝาบ้านจะพังมิพังแหล่ มินถูกชัยกับยุทธมาข่มขู่ถามว่าใครให้เอาเด็กไปทิ้ง พอมินบอกว่าคุณธัญญาเรศ มันตะคอกว่า “อย่าอยู่เลยมึง!” ชัยบีบคอจะฆ่ามิน ยุทธที่เฝ้าทางอยู่ร้องบอกว่าพวกมันมากันแล้วพลางชักปืนออกมา ชัยห้ามไว้บอกว่าต้องเงียบที่สุด
ลันตาเห็นมินกำลังต่อสู้กับชัยจึงร้องบอกพรรคพวก สิปาดันตะโกนว่า
“พวกฉันพาตำรวจมาด้วย พวกแกไม่รอดแน่”
“ตำรวจ!” มินตกใจมากดิ้นสุดแรงจนหลุดแล้ววิ่งเตลิดเข้าป่าไป ชัยกับยุทธไล่ตามหมายฆ่าปิดปากมินให้ได้
สิปาดันไล่ตามไปเล่นงานชัยจนสลบคาเท้า ส่วนกีรติที่ตะลุมบอนกับยุทธก็ถูกแพทเอากระเป๋าฟาดพลาดไปถูกกีรติอย่างจัง แต่กีรติก็เล่นงานยุทธและแพทก็ฟาดกระเป๋าใส่มันจนสลบไปอีกคน
ลันตาวิ่งไล่ตามมินไป สิปาดันเป็นห่วง จัดการชัยแล้วจึงวิ่งตามไป แต่หามินไม่เจอซ้ำสองคนยังหลงป่าหาทางออกกไม่ได้ด้วย สิปาดันจูงมือลันตาชี้ว่าป่าทางโน้นดูจะโปร่งกว่าทางนี้ลองไปดูไหม ลันตาบอกให้เขานำไปเลย แอบมองเขาอย่างอ่อนโยนชื่นชมกับความห่วงใยและภาวะผู้นำของเขา
สิปาดันลืมโทรศัพท์ไว้ในรถ เย็นแล้วอินทนนท์โทร.มาด้วยความเป็นห่วง เมื่อไม่มีคนรับสายย่านวลรำพึงอย่างกังวลใจว่าสิปาไม่เคยเงียบไปแบบนี้
“สิปาน่ะมันลูกพ่อ มันเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว” อินทนนท์พูดอย่างเชื่อมั่น ย่านวลร้อนใจสั่งเข้ม
“โทร.ไปจนกว่าจะติด!”
อินทนนท์รับคำแล้วก้มหน้าก้มตากดโทรศัพท์ต่อไป โทรศัพท์ที่สิปาดันลืมไว้ในรถ ดังแล้วดังอีก นับได้ห้าสิบกว่าครั้ง
ooooooo
กีรติกับแพทรีบวิ่งตามสิปาดันและลันตาไป แต่เหยียบพลาดกอดกันกลิ้งตกเนินไปด้วยกัน พอลุกตั้งสติได้กีรติก็เร่งให้รีบตามสองคนนั้นไปก่อนฟ้าจะมืด
ผ่านการต่อสู้ ช่วยเหลือกันในยามคับขัน ทำให้ทั้งสองมีความรู้สึกดีๆต่อกันมากขึ้นเรื่อยๆ
คืนนี้ต้องนอนกลางป่าริมน้ำตก กีรติก่อไฟให้ความอบอุ่น ต่างบอกให้อีกฝ่ายนอนตนจะเฝ้ากองไฟเอง เมื่อไม่มีใครนอน จึงนั่งคุยกันข้างกองไฟ ตอนหนึ่ง แพทถามกีรติว่าถ้าลันตาไม่ชอบเขา เขาจะเสียใจไหม เขาบอกว่าคงผิดหวังมากกว่าเพราะยังไม่ได้รู้จักผูกพันกันมากมาย
“แต่คุณบอกว่ารักเพื่อนฉัน”
“แค่ชอบ” กีรติบอกว่าตนไม่เชื่อเรื่องรักแรกพบ แล้วเทียบให้ฟังว่าความรักเหมือนวงปีต้นไม้ กว่าจะใหญ่โตมั่นคงเป็นต้นไม้ขนาดนี้ต้องผ่านร้อนผ่านหนาวมากี่ฤดู ช้าแต่มั่นคง เขาบอกว่า “ความรู้สึกของผมก็โตแบบนี้เหมือนกัน”
แพทพูดเบื่อๆว่า แฟนคงเป็นสิ่งสุดท้ายในโลกที่ตนอยากจะมี ให้เหตุผลว่า มีแฟนเหมือนมีไส้ติ่ง ไม่มีประโยชน์ บางครั้งอักเสบก็ทำให้เราเจ็บปวด กีรติส่ายหน้าพูดขำๆว่า
“คุณยังไม่เคยรักใครจริง เพราะถ้ามีแฟนจะกลายเป็นลมหายใจที่คุณขาดไม่ได้”
แพทบอกว่าเขาเพ้อ แล้วตัดบทด้วยการขยับลงนอน กีรติมองเธอขำๆ
ฝ่ายลันตากับสิปาดัน หลงป่าหาทางออกไม่ได้จนมืดต้องนอนค้างกลางป่า อากาศในป่าหนาวเย็นมาก ลันตาบอกให้เขาก่อไฟ สิปาดันก่อไม่เป็นไฟแช็กก็ไม่มีเพราะไม่สูบบุหรี่ โต้เถียงกันครู่ใหญ่ ลันตาเปลี่ยนเรื่องถามเขาว่าทำไปถึงเลิกกับมะนาว? ทำเอาสิปาดันอึ้งไปนาน ตอบแก้ตัวไปตามสูตรว่า
“ฉันต้องสอบเป็นนักบิน ต้องอ่านหนังสือ ไม่มีเวลาให้เขา ก็เลยห่างๆกันไป” ลันตาถามว่าเขารักมะนาวมากใช่ไหม เขากลับบอกว่า “ไม่รู้เหมือนกัน ฉันกับนาว เราเรียนรู้กันน้อยมาก”
พอลันตาถามว่าไม่เคยมีแฟนอีกเลยหรือตั้งแต่เลิกกับมะนาว สิปาดันบอกว่าเพราะตนรักใครไม่ได้อีกแล้ว
“ขนาดนั้นเลยเหรอ ทำไมฉันไม่รู้เรื่องนี้วะ” เขาตอบปัดๆว่าบางเรื่องตนก็ไม่อยากเก็บมันไว้ “แม้แต่เพื่อนสนิทอย่างฉันน่ะเหรอ”
สิปาดันมองไปทางอื่น ทำให้ลันตายิ่งเชื่อว่าเขารักมะนาวมาก ความเชื่อนี้ก็ทำให้ลันตาอดที่จะสะเทือนใจนิดๆไม่ได้ที่เขามีคนที่รักจนไม่อาจลืมได้...
ooooooo
แล้วความหายนะก็มาเยือน เมื่อป้าอังบอกย่ามาลัยว่า
“การประกวดที่หลานบอกว่าจะไปตามติดชีวิตนางงามน่ะค่ะ เขาประกวดจบกันไปตั้งนานแล้ว ก่อนหลานจะมาขอไปเชียงใหม่อีกค่ะ นี่ไงคะ ข่าวนางงามเชียงใหม่คนที่ชนะ เขาจะได้ไปประกวดระดับเอเชียแล้ว แล้วที่หลานบอกว่าไปตามติดชีวิตนางงามก็...”
“เป็นเรื่องไม่จริง!” ย่ามาลัยโกรธมาก จิกตามองอย่างพร้อมจะเอาเรื่อง
ลันตาอยู่ในป่าจามติดๆกันจนบ่นว่าใครด่าเนี่ย สิปาดันคาดว่าคงเป็นย่ามาลัย ลันตาตบปากเขาเบาๆว่าในป่าอย่าทัก สิปาดันเปลี่ยนเรื่องถามว่าทำไมเธอจึงเลิกกับพี่ภีม? ลันตานิ่งไปอึดใจเหมือนตั้งหลักก่อนบอกเขาว่า
“ก็...ตอนนั้นฉันยังเด็ก เป็นฟงเป็นแฟนอะไรเนี่ยมันจุกจิก ฉันปวดหัวก็เลยเลิก” เขาถามว่าแล้วเธอรักพี่ภีมไหม “มันแค่อารมณ์รุ่นน้องกรี๊ดๆรุ่นพี่ หล่อ เท่ ฉลาด เอาจริงๆจนป่านนี้ฉันยังไม่รู้จักความรักเลย อยากรู้เหมือนกันนะว่าหน้าตามันเป็นยังไง”
“มันจับต้องไม่ได้หรอก รู้แค่ว่ามันจะทำให้เราดีใจเมื่อเขามีความสุข ทุกข์ใจเมื่อเขาเศร้า ยิ้มได้เมื่อคิดถึง...แล้วไอ้อนุชิตมันทำให้แกเข็ดที่จะรักไหม”
“ไม่หรอก ฉันยังเชื่อว่าความรักมันสวยงาม แต่ฉันมันซวยที่เจอผู้ชายเลวๆเท่านั้นเอง ถ้ามีใครสักคนดีๆเข้ามา ฉันก็จะลองคบนะ” เธอมองหน้าเขานิ่งก่อนบอกว่า “บางทีเขาอาจเป็นคนที่ใช่สำหรับฉันก็ได้”
สิปาดันถามว่าเธอจะเปิดโอกาสหรือ ลันตาบอกว่าก็คงงั้น ทำให้เขาเจ็บจี๊ดๆเมื่อคิดว่าคนที่เธอพูดถึงคือกีรติ
ลันตาหาวบ่นง่วงแล้วจะนอน อากาศเย็นๆซ้ำไม่มีไฟ ทำให้ทั้งสองต้องนอนเบียดกันโดยไม่รู้ตัว
ooooooo
เมื่อกลับถึงคอนโด มิ้งค์เอาเอกสารแผ่นที่ถูกธัญญาเรศขีดฆ่าชื่อลันตาจนกระดาษทะลุให้พอลดู พอลดูแล้วบอกว่าตนเข้าใจแผนผังความสัมพันธ์ของลันตากับผู้ชายที่ชื่ออนุชิตแล้ว ส่วนเรื่องธัญญาเรศเขาถามว่าเธอคิดอย่างไร
“พี่ธัญญ่ากับคุณอนุชิตต้องมีความสัมพันธ์ที่เราคาดไม่ถึง” มิ้งค์บอกอีกว่าถ้าตนไม่เตือนเรื่องนี้จะแย่กว่านี้แน่ พอลติงว่า บอกได้เลยว่าคนที่จะแย่ที่สุดคือ
ตัวเธอ มิ้งค์ยืนยันว่า “ให้พี่ลันกลับมา ฉันจะเล่าทุกเรื่องให้เขาฟัง”
สิปาดันพาลันตามาจนถึงทางรถ โชคดีเจอรถขนฟางของชาวบ้านจึงอาศัยไปด้วยจนได้กลับมาเจอกีรติและแพทที่หมู่บ้าน กีรติเล่าว่า ชาวบ้านเล่าให้ฟังว่ามินกลับมาเก็บของออกไปจากหมู่บ้านตั้งแต่เย็นวานแล้ว ลันตาหน้าเสีย สิปาดันเสนอให้กลับไปตั้งหลักที่บ้านตนก่อนดีกว่า
อ่านละคร รักต้องอุ้ม ตอนทีี่ 4 วันที่ 22 ส.ค. 57
ละครเรื่อง รักต้องอุ้ม บทประพันธ์โดย เพชรไพลินละครเรื่อง รักต้องอุ้ม บทโทรทัศน์โดย เบญจธารา
ละครเรื่อง รักต้องอุ้ม กำกับการแสดงโดย แมน เมธี
ละครเรื่อง รักต้องอุ้ม แนวละคร รักโรแมนติก คอเมดี้ตลกเบาสมอง
ละครเรื่อง รักต้องอุ้ม ผลิตโดย บ.เมกเกอร์ เจ กรุ๊ป จำกัด
ละครเรื่อง รักต้องอุ้ม ผู้จัดละครโดย คุณนกจริยา แอนโฟเน
ละคร รักต้องอุ้ม ออกอากาศทุกวันศุกร์-เสาร์ และอาทิตย์ เวลา 20.15 น.ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ