@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รอยฝันตะวันเดือด ตอนทีี่ 3/4 วันที่ 19 ส.ค. 57

อ่านละคร รอยฝันตะวันเดือด ตอนทีี่ 3/4 วันที่ 19 ส.ค. 57

“แต่ท่านฮิโระเชี่ยวชาญงานสืบสวนมากนะครับ”
“ผู้กองยูจิได้รับแต่งตั้งให้เข้ามาช่วยผมดูแล คดีฆาตกรรมท่านโอะซะมุแทนรองฮิโระ”
มาซารุอธิบาย ยูจิอึ้ง
“อะไรนะครับ”

“เบื้องบนสั่งการลงมา หวังว่าทุกคนคงรับทราบหน้าที่ของตัวเอง”มาซารุตัดบท
“ครับ”
ฮิโระก้มศีรษะรับทราบคำสั่งอย่างจำยอม ยูจิชำเลืองมองฮิโระด้วยความลำบากใจ



ตำรวจลูกน้องฮิโระต่างพากันมาแสดงความเสียใจ ขณะฮิโระเก็บของใช้ส่วนตัวใส่กล่องกระดาษเตรียมกลับบ้าน
“ท่านฮิโระเป็นตำรวจซื่อสัตย์ มีผลงานดีมาตลอด ไม่สมควรถูกพักราชการ”
“1 เดือนไม่นานหรอก...เดี๋ยวฉันก็กลับมาทำงานเหมือนเดิม”
“แต่ไม่ใช่ตำแหน่งเดิมที่เหมาะสมกับความสามารถของท่าน”
“ขอแค่เราทำงานด้วยหัวใจ ยึดมั่นในความดี...ตำแหน่งหน้าที่ไหนก็ทำคุณประโยชน์ให้กับบ้านเมืองได้เหมือนกัน”
ยูจิก้าวเข้ามาได้ยินพอดี โค้งคำนับฮิโระด้วยความชื่นชม
“ท่านฮิโระเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูกน้องเหมือนท่านโอะซะมุ ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้รู้จักท่าน”
“ผมก็ดีใจที่สำนักงานตำรวจมีคนเก่งอย่างผู้กองยูจิมาร่วมงาน”
“ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมจะเร่งตามหาตัวคนบงการฆ่าท่านโอะซะมุมาลงโทษให้ได้”
“ขอบคุณมาก...หวังว่าผมจะได้รับข่าวดี”
ฮิโระยกกล่องใส่ของใช้ส่วนตัว เดินจากไป ยูจิและตำรวจลูกน้องทำความเคารพฮิโระอย่างพร้อมเพรียงกัน

ฮิโระยกกล่องใส่ของใช้ส่วนตัวเดินมาตามทาง ผิดหวังที่ไม่มีโอกาสทำคดีของโอะซะมุต่อ ตำรวจลูกน้องต่างหยุดทำความเคารพฮิโระ เมื่อเห็นเขาเดินผ่าน ชุนเดินเข้ามา สวมแว่นสายตา หวีผมเรียบแต่งตัวเหมือนนักวิชาการกำลังจะสวนกับฮิโระ สายตาฮิโระมองตามชุน อย่างรู้สึกคุ้น ๆ ชุนเดินนิ่งไปโดยไม่ปรายตามอง หรือสนใจฮิโระแม้แต่น้อย ฮิโระรู้สึกสังหรณ์ใจ

ในโรงซ้อมเคนโด้... ริวตวัดดาบไม้อย่างทรนง นัยน์ตาจ้องเขม็งไปยังไทชิ ที่เป็นคู่ซ้อม โคจิ นิ่ง เฝ้ามองการฝึกซ้อมของทั้งคู่อย่างไม่วางตา ริวควงดาบไม้อย่างเหนือชั้น ตรงเข้าเล่นงานไทชิทันที ทั้งสองปะทะกัน แล้วแยกออก
ไทชิหมุนดาบไม้ตวัดตีริวริวเอี้ยวตัวหลบอย่างคล่องแคล่ว รวดเร็วตวัดดาบไม้ตีกลับอีกรอบ ริวกระหน่ำดาบไม้ตีใส่ไม่ยั้ง ไทชิตั้งรับและตอบโต้อย่างไม่ยอมแพ้...ริววาดลวดลายตีดาบไม้เข้าใส่มือไทชิได้ โคจิตะโกน
“โคเทะ”
ริวหมุนตัวควงดาบไม้เข้าฟาดกลางท้องไทชิ อย่างเหนือชั้น โคจิตะโกน
“โด”
ริวเงื้อดาบไม้พุ่งเข้าปะทะกับดาบไม้ของไทชิอย่างแรง จนทั้งสองกระเด็นไปคนละทาง ขณะที่ริวกับไทชิจะพุ่งเข้าหากันอีกรอบ รับคัตสึกับเซกิ วิ่งพรวดพราดเข้ามารายงาน
“โซเรียวครับ”
ริวกับไทชิรีบถอดเม็งออก ริวสงสัย
“มีอะไร”

เซกิกับคัตสึต่างคนต่างมองกันว่าใครจะเป็นฝ่ายเล่า
หน้าบ้านโอะนิซึกะ...ฮารุ ชุน และเหล่าลูกน้องมิอุระยืนประจันหน้ากับเหล่าลูกน้องโอะนิซึกะ
ทั้งสองกลุ่มจ้องกันเขม็ง ราวกับรอเวลาปะทะ ริวเดินแทรกเหล่าลูกน้องโอะนิซึกะออกมายืนประจันหน้ากับฮารุ ตัวต่อตัว โคจิ ไทชิ คัตสึ เซกิ ตามมายืนคุมเชิงอยู่ด้านหลัง
“ท่านฮารุ มิอุระ”
“คนนิจิวะ...โอะนิซึกะโซเรียว”
ฮารุโค้งตัวทักทายริวอย่างสุขุม ริวโค้งตัวตอบฮารุอย่างรักษามารยาท
“ไม่รู้ล่วงหน้าว่าท่านฮารุจะมาเยี่ยม จึงไม่ได้เตรียมตัวต้อนรับต้องขออภัยด้วย”
“คนกันเอง...ไม่ต้องมากพิธี”
โคจิกับไทชิสบตากัน ไม่ค่อยไว้ใจฮารุ
“ผมมีของขวัญมามอบให้โอะนิซึกะโซเรียว”
“ของขวัญ” ริวสงสัยว่าคืออะไร

โถงบ้านโอะนิซึกะ...ฮารุวางกล่องบุผ้าไหมอย่างดีกล่องหนึ่งให้ตรงหน้าริว
“กำลังใจเล็กน้อยจากมิอุระ สำหรับเรื่องที่โอะนิซึกะโซเรียวกำลังเผชิญอยู่ตอนนี้”
ริวมองฮารุด้วยความระแวง ฮารุนิ่ง สุขุม รอเวลาให้ริวเปิดกล่องบุผ้าไหมตรงหน้า ริวพยักหน้าอนุญาตให้โคจิเป็นคนเปิด โคจิเปิดกล่องบุผ้าไหมออก เผยให้เห็นปืนกระบอกหนึ่งวางอยู่ในกล่องนั้น โคจิตกใจทันทีที่เห็นตราประจำตระกูลโอะนิซึกะที่สลักไว้ที่ด้ามปืน
“ตราประจำตระกูลโอะนิซึกะ” โคจิหันมาบอกริว “ปืนของโอะนิซึกะ”
ฮารุยิ้ม
“เป็นปืนกระบอกเดียวกับที่คนร้ายใช้สังหารท่านโอะซะมุและเป็นของกลางที่ถูกยึดไว้เมื่อ 7 ปีที่แล้ว”
ริว โคจิ ไทชิ ตกใจ หน้าเครียดขึ้น
“ท่านฮารุได้มันมายังไง” ริวถามอย่างสงสัย
“โอะนิซึกะโซเรียวคงไม่จำเป็นต้องรู้”
“ถึงขนาดยอมเสี่ยงเอาปืนของกลางออกมาให้เรา ต้องการอะไรก็พูดมาตามตรงเถอะ”
“จุดประสงค์เดียว...เราอยากให้โอะนิซึกะรู้จุดยืนของมิอุระ”
ฮารุพูดพร้อมสบตาริว สีหน้าจริงจัง
“มิอุระกับโอะนิซึกะ...เราเป็นมิตรกัน”
ริวจ้องฮารุอย่างค้นหา ยังไม่ค่อยไว้ใจ

ห้องเก็บป้ายบรรพบุรุษยามค่ำคืน...ริว โคจิ คาซูมะ มาซาโตะ จ้องมองปืนในกล่อง ปรึกษากันอย่างเคร่งเครียด ริวครุ่นคิด
“แสดงว่ามีคนในสำนักงานตำรวจ ต้องการเล่นงานท่านโอะซะมุและล้มล้างโอะนิซึกะจริง ๆ”
คาซูมะยังไม่วางใจ
“แน่ใจเหรอว่า ฮารุ มิอุระ ไม่ได้วางแผนเล่นงานเราด้วยอีกคน”
โคจิเดาสถานการของฮารุได้
“มิอุระกำลังขัดแย้งเรื่องธุรกิจกับมิซาว่าอย่างหนัก ที่พึ่งของเขามีเพียงโอะนิซึกะเท่านั้น”
มาซาโตะพยักหน้าเข้าใจ
“กล้ามาก...ที่ยอมเอาตัวเองเข้ามาเสี่ยง เพื่อแลกความไว้ใจจากพวกเรา”
“ทุกชีวิตต่างต้องดิ้นรนเอาตัวรอด...” ริวสั่งโคจิ “ให้คนของเราคอยจับตาดูมิอุระไว้ ยังไงเราก็ประมาทไม่ได้”
“ครับโซเรียว”
ริวมองปืนในกล่องอย่างโล่งใจขึ้นมาบ้าง ที่คดีของเขากำลังมีทางออก

ริวเดินไปเดินมาที่ระเบียงทางเดินบ้าน ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ท่าทางอารมณ์ดีขึ้น อายะโกะเข้ามา โค้งตัวให้ริวอย่างนอบน้อม
“โซเรียวให้ฟุมิโกะไปตาม มีอะไรจะใช้ป้าหรือคะ”
“ผมมีเรื่องรบกวนป้าอายะโกะหน่อยครับ”
“บอกมาได้เลยค่ะ ป้ายินดี”

ริวยิ้มมีแผน
ห้องพักแพทย์วันใหม่...มายูมิทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ในห้องพัก ผ่อนลมหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อย เพิ่งตรวจคนไข้เสร็จ
ไม่นานนัก พยาบาลก็ยกชามาวางให้ถ้วยหนึ่ง พร้อมกับชุดอาหารแบบกล่องเบนโตะ มายูมิมองกล่องเบนโตะด้วยความแปลกใจ
“ฉันสั่งชาอย่างเดียวไม่ใช่เหรอ”
พยาบาลทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ รีบเลี่ยงออกไป ยิ้ม ๆ มายูมิมองตามพยาบาลอย่างนึกสงสัย ก่อนเปิดกล่องเบนโตะออกดูเห็นอาหารในกล่องเบนโตะหลายอย่าง ถูกจัดไว้สวยงาม น่ารับประทาน
พร้อมป้ายข้อความเล็ก ๆ มายูมิหยิบป้ายข้อความ จากอาหารอย่างแรกขึ้นมาอ่าน
“ซุเกะโมะโนะ...ผักดอง อยากให้คุณลองชิม”
มายูมิวางป้ายข้อความแรก งง ๆ และหยิบป้ายที่สองขึ้นมาอ่านต่อ
“ยะกิโมะโนะ...ปลาย่าง ผมจะไม่ห่างจากคุณ”
มายูมิเริ่มรู้สึกแปลก ๆ รีบหยิบข้อความที่เหลือขึ้นมาอ่าน
“อะเงะโมะโนะ...ปลาทอด อยากได้กอดจากคุณ มิโนะโมะ...ผักต้ม ผมคิดถึงคุณ”

อ่านละคร รอยฝันตะวันเดือด ตอนทีี่ 3/4 วันที่ 19 ส.ค. 57

ละคร รอยฝันตะวันเดือด บทประพันธ์: ณารา
ละคร รอยฝันตะวันเดือด บทโทรทัศน์ : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละคร รอยฝันตะวันเดือด ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละคร รอยฝันตะวันเดือด กำกับการแสดงโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละคร รอยฝันตะวันเดือด ผลิต : เมกเกอร์วายกรุ๊ป
ละคร รอยฝันตะวันเดือด แนวละคร โรแมนติก/ดราม่า/แอกชั่น
ละคร รอยฝันตะวันเดือด ออกอากาศทุกวัน ทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15-22.45 น.
ละคร รอยฝันตะวันเดือด เริ่มออกอากาศตอนแรกวันพฤหัสบดี 21 สิงหาคม 2557 นี้
ละครเรื่อง รอยฝันตะวันเดือด เป็นเรื่องต่อจากละครเรื่อง รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน
ที่มา ไทยรัฐ