@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รักต้องอุ้ม ตอนทีี่ 4 วันที่ 21 ส.ค. 57

อ่านละคร รักต้องอุ้ม ตอนทีี่ 4 วันที่ 21 ส.ค. 57

“โหย...ไอ้สิปา” ลันตาจะเตะ สิปารู้ทันหลบแว้บ เธอเลยวืดล้มจ้ำเบ้า ร้องโอดโอยจนสิปาดันตกใจรีบมาดู ถามว่าเจ็บรึเปล่า เลยถูกลันตาเล่นทีเผลอยกมือตี แต่เขาหลบทันอีก เธอเลยจิกผมใกล้ขมับอย่างแรง คราวนี้เขาร้องลั่น เพราะจิกโดนแผลเข้า

ลันตาตกใจรีบหายาหม่องมาทาให้ ทาพลางก็หัวเราะขำๆ สิปาดันถามว่าขำอะไร เธอเล่าไปหัวเราะไปว่า


“ก็ตอนสิบขวบ แกโดนมดทั้งรังรุมกัด ฉันก็ทายาหม่องให้ ตอนแกสิบหก เตะบอลฟาดแข้งกับเพื่อนจนช้ำ ฉันก็ทายาหม่องให้ ตอนนี้แกจะสามสิบแล้ว ฉันยังต้องทายาหม่องให้แกอีก”

“แกจะทายาหม่องให้ฉันตลอดชีวิตเลยได้ไหมล่ะ” ถามพลางเอามือวางทับมือเธอที่กำลังทายาหม่องให้ ลันตาหมั่นไส้เลยเอานิ้วจิ้มตรงรอยที่กำลังทายาหม่องจนเขาร้องลั่น เธอพูดพลางลุกขึ้นว่า

“ตลกละ...ถ้าต้องทาให้แกตลอดชีวิต ฉันก็ขึ้นคานพอดี ไปนอนดีกว่า ง่วง...” เธอทำหาวเนียนๆ แล้วเดินไปเลย

“ไอ้นี่...” สิปาดันมองตามด้วยความผิดหวังนิดๆ แต่ก็ยังหวังที่จะได้คำตอบที่ชัดเจนบางอย่างต่อไป

ลันตาเอง พอเข้าห้องก็ยืนพิงประตูพึมพำอย่างสับสนกับความรู้สึกของตัวเองว่า “ทำไมวันนี้หล่อวะ”

ส่วนสิปาดันเดินมาที่ประตู คิดจะเคาะเพื่อบอกความรู้สึกของตัวเอง แต่แล้วก็เปลี่ยนใจหันพิงประตูแทน ทั้งสองยืนพิงประตูบานเดียวกัน ด้วยความรู้สึกเดียวกัน... แต่...คืนนี้ยังมีบานประตูกั้นอยู่...

ooooooo

คืนเดียวกันกีรติยังนั่งทำงานอยู่ที่มุมหนึ่งในห้องอาหารจนดึก แพทเดินมาทัก เขาคุยเรื่องงานครู่เดียวก็ถามแพทว่ารู้จักลันตากับสิปาดันนานแค่ไหนแล้ว

แพทเล่าว่า ม.3 ตนย้ายมาเรียนห้องเดียวกับทั้งสองคนเลยสนิทกันมาถึงตอนนี้ กีรติถามว่าลันตาเคยมีแฟนไหม แพทเดาได้ว่าเขาคิดอะไรอยู่เลยบอกว่าเคย กีรติสรุปเชิงถามว่าตอนนี้โสด? แพทบอกว่าโสดแต่มีคนจองแล้ว เป็นคนดีมาก หล่อมาก รักลันมากด้วย กันท่าว่าเขาไม่มีทางสู้ได้หรอก

“ดี...ยิ่งยากผมยิ่งชอบ ฝากบอกคนที่จองด้วยว่าผมไม่ยอมแพ้แน่...”

กีรติเดินมาเจอสิปาดันกำลังจะเข้าห้อง เขาถามว่าเรื่องลันตาจะช่วยตนไหม สิปาดันถามว่าทำไมต้องเป็นลันตา เขาจริงจังหรือ กีรติบอกว่าตนอยากจริงจัง ขอร้องให้สิปาดันช่วยหน่อย ส่วนจะสำเร็จหรือไม่ ให้ลันตาเป็นคนตัดสินใจเอง

“ก็ลองดู” สิปาดันตอบฝืนๆ พอจะเดินเข้าห้องกีรติถามว่า แพทบอกว่ามีคนจองเธอแล้ว รู้ไหมว่าใคร สิปาดันบอกว่าไม่รู้เหมือนกัน กีรติขอบใจที่เขายอมช่วยตน สิปาดันยิ้มฝืนๆแล้วเข้าห้องไป

คืนนี้ลันตานอนไม่หลับ จนรุ่งเช้าแพทถามว่าทำไมตื่นเช้าจัง พอมองหน้าจึงรู้ว่าเพื่อนไม่ได้นอนเลยทั้งคืน ถามอย่างเป็นห่วงว่า วันนี้ต้องขึ้นดอย จะไหวหรือ ลันตาฝืนยิ้มบอกว่าสบายมาก

ooooooo

รุ่งขึ้นที่โต๊ะอาหารเช้า ย่านวลกับอินทนนท์มาร่วมโต๊ะด้วย ผู้ใหญ่ทั้งสองสังเกตเห็นกีรติสนใจลันตาเป็นพิเศษก็มองหน้าอย่างรู้กัน ส่วนแพทจับตาดู กีรติเงียบๆ

สิปาดันเห็นบรรยากาศไม่ปกติจึงเปลี่ยนเรื่องถามอินทนนท์ว่าเรื่องเมื่อคืนเป็นอย่างไร อินทนนท์บอกว่า เอาภาพวงจรปิดไปให้เพื่อนที่เป็นตำรวจช่วยจัดการแล้ว พลางยื่นกระดาษจดแผนที่หมู่บ้านชาวเขาที่มินอยู่ให้ลันตาชวนให้รีบไป เสร็จแล้วจะได้รีบกลับ กลัวพวกมันจะมาวุ่นวายกับเราอีก

เวลาเดียวกันที่กรุงเทพฯ มิ้งค์ไปทำงานกับธัญญาเรศ มีโทร.เข้ามือถือแต่ธัญญาเรศขับรถอยู่เธอไม่รับ มิ้งค์จะรับให้ก็ไม่เอา พอถึงร้านสะดวกซื้อ เธอบอกว่าปวดหัวใช้มิ้งค์ไปซื้อกาแฟกับยาให้ มิ้งค์เข้าไปในร้านแอบมองมาเห็นธัญญาเรศคุยโทรศัพท์สีหน้าไม่พอใจ เธอดูนาฬิกาเป็นเวลาเก้าโมงครึ่ง มิ้งค์พยายามจำเวลาไว้

ซื้อกาแฟมาให้ธัญญาเรศ มิ้งค์แกล้งทำกาแฟหกใส่เสื้อเธอ มิ้งค์ขอโทษบอกให้ไปล้างเสียเดี๋ยวจะล้างไม่ออก อาสาถือกระเป๋าให้ พอธัญญาเรศไปมิ้งค์แอบหยิบมือถือมาจะกดดูเบอร์ที่โทร.ตอนเก้าโมงครึ่ง แต่เปิดไม่ได้เพราะติดรหัส มิ้งค์ก้มหน้าก้มตากดอย่างร้อนใจ

ธัญญาเรศออกจากห้องน้ำเห็นอนุชิตเดินมากับสุทธิสาน้าของเขาก็รีบไปหามิ้งค์เพื่อจะเอากระเป๋า มิ้งค์ไม่รู้ตัว โชคดีที่พอลดูอยู่เขาพุ่งเข้าไปกอดมิ้งค์ทั้งตัวเพื่อบังเธอไว้ ธัญญาเรศมาถึงพอดี พอลทำเป็นยิ้มเจื่อนๆ บอกว่าไม่ได้เจอมิ้งค์สองวันเลยคิดถึง มิ้งค์ตกใจรีบเก็บมือถือใส่กระเป๋าเลยรอดตัวไป ธัญญาเรศคว้ากระเป๋าเดินออกไปทันที บอกว่า

“สิบนาที จัดการธุระให้เรียบร้อย พี่จะไปรอที่รถ”

ที่แท้พอลเห็นมิ้งค์ตั้งแต่เริ่มเอาโทรศัพท์ออกมาดู แล้วถามว่าแอบดูโทรศัพท์เขาทำไม มิ้งค์ทำท่าจะไม่บอก พอพอลจะไปเธอจึงบอกเขาว่า “พี่ธัญญ่าคิดไม่ซื่อกับพี่ลัน”

ธัญญาเรศไปเจออนุชิตคุยกับสุทธิสาที่ลานจอดรถ สุทธิสาถามว่าใครจะมาบริหารหนังสือเล่มนี้ อนุชิตบอกว่าลันตา สุทธิสาย้ำว่าตามหาให้เจอก่อนเดือนหน้าเพราะตนก็มีจ๊อบเหมือนกัน แล้วขึ้นรถไป ธัญญาเรศเผยตัวออกไปถามอนุชิตว่า

“จะให้ลันเป็นผู้บริหารหนังสือเล่มใหม่ของคุณงั้นหรือ” พออนุชิตบอกว่าใช่ เธอติงว่า “แต่ลันเป็นแค่คอลัมนิสต์ไม่เคยเป็น บก.ด้วยซ้ำ”

“งานนี้ผมไม่ได้เลือกจากประสบการณ์ ผมเลือกจากสถานภาพ...ภรรยาของผม” เมื่อธัญญาเรศไม่พอใจ เขาปรามว่า “เธอได้ไปมากแล้วธัญญาเรศ อย่าให้มันมากไป” เธอขู่ว่าจะแฉ “อย่าคิดว่าผมไม่รู้ว่าที่อรมาอาละวาดกับลันเป็นฝีมือคุณ ผมจะไม่ยอมให้คุณข่มขู่ผมไปตลอดชีวิตแน่”

ธัญญาเรศประกาศว่าตนจะไม่ยอมเสียของของตนไปเหมือนกัน อนุชิตท้าว่าก็ลองดูว่าใครจะชนะเกมนี้

มิ้งค์กับพอลแอบฟังอยู่มุมหนึ่ง มิ้งค์ตกใจมาก พอลถามว่าทำไมเธอต้องตกใจขนาดนี้ แล้วผู้ชายคนนั้นเป็นใคร

“ไว้คุยกันที่คอนโด...ฉันไปก่อนนะ” มิ้งค์รีบเดินไปหาธัญญาเรศ พอลได้แต่มองตามงงๆ

ooooooo

เมื่อเตรียมขึ้นรถจะออกเดินทาง สิปาดันเป็นคนขับ เห็นท่าทางของกีรติก็เดาใจออก บอกแพทให้นั่งหน้าอ้างว่าเพื่อให้ช่วยดูแผนที่ ไล่ลันตาไปนั่งหลัง กีรติยิ้มให้เขาอย่างขอบใจ

เพียงสิปาดันขับรถออกไป รถของเอื้องคำก็ขับเข้ามา เอื้องคำพามะนาวมาด้วย บอกย่านวลว่ามะนาวเพิ่งกลับจากอเมริกา เป็นลูกของน้องชายตน บอกย่านวลว่าวันนี้มีเรื่องจะให้ช่วยหน่อย

เอื้องคำเอาที่ดินของน้องชายมาฝากไว้กับย่านวล ย่านวลถามว่าจะเอาเท่าไหร่ เอื้องคำบอกห้าล้าน พอย่านวลถามว่าที่ดินได้มาถูกต้องไหม ก็ถูกเอื้องคำเสียงเข้มใส่ว่าตนแค่เอามาฝาก พออินทนนท์ติงว่าประสบการณ์มันสอนให้จำ เอื้องคำก็ลำเลิกทันที ลูบขาข้างซ้ายซึ่งเป็นขาเทียม พูดอย่างลำเลิกเชือดเฉือนว่า

“เงินแค่ไม่กี่ล้าน นวลให้กับพี่ที่ต้องเสียขา เสียสามีเพราะความประมาทของนวลได้ไหม”

เอื้องคำกดดันจนย่านวลต้องรับคำ อินทนนท์ขอคุยส่วนตัวกับแม่ เตือนเรื่องที่เคยถูกหลอกเอาที่ซึ่งเป็นป่าสงวนไปขายจนผิดใจกับย่ามาลัยและถูกตราหน้าว่า ขี้โกงจนทุกวันนี้ ย้ำกับแม่ว่าญาติฝั่งป้าเอื้องคำไม่มีดี สักคน

“แม่รู้ แต่เพราะแม่ทำให้ลุงแกต้องตาย ทำให้พี่เอื้องคำต้องพิการ แม่ต้องรับผิดชอบ ตอนนี้เรามีเงินมากพอที่จะช่วยเขาได้ ให้แม่ช่วยเถอะนะ” อินทนนท์ขอให้แม่สัญญาว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้าย ย่านวลรับปากว่าจะพยายาม

ระหว่างที่อินทนนท์ไปคุยกับย่านวลนั้น มะนาวทวงเอื้องคำว่าไหนว่าจะช่วยตน พลางหยิบรูปสิปาดันในชุดนักบินที่ทั้งหล่อทั้งเท่ขึ้นดู เอื้องคำยิ้มมั่นใจบอกว่า “ฉันบอกว่าได้ก็ต้องได้สิ”

เอื้องคำบอกมะนาวว่ารีสอร์ตนี้เป็นของสิปาดัน ยังมีสวนดอกไม้กับไร่องุ่นที่ทำรายได้ไม่น้อย ทั้งหมดนี้ควรจะเป็นของมะนาวรวมทั้งผู้ชายที่มะนาวรักด้วย
“นาวไม่คิดว่าตัวเองจะทนอยู่กับผู้ชายที่ไม่รักนาวได้”

อ่านละคร รักต้องอุ้ม ตอนทีี่ 4 วันที่ 21 ส.ค. 57

ละครเรื่อง รักต้องอุ้ม บทประพันธ์โดย เพชรไพลิน
ละครเรื่อง รักต้องอุ้ม บทโทรทัศน์โดย เบญจธารา
ละครเรื่อง รักต้องอุ้ม กำกับการแสดงโดย แมน เมธี
ละครเรื่อง รักต้องอุ้ม แนวละคร รักโรแมนติก คอเมดี้ตลกเบาสมอง
ละครเรื่อง รักต้องอุ้ม ผลิตโดย บ.เมกเกอร์ เจ กรุ๊ป จำกัด
ละครเรื่อง รักต้องอุ้ม ผู้จัดละครโดย คุณนกจริยา แอนโฟเน
ละคร รักต้องอุ้ม ออกอากาศทุกวันศุกร์-เสาร์ และอาทิตย์ เวลา 20.15 น.ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ