@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รอยฝันตะวันเดือด ตอนทีี่ 2/3 วันที่ 16 ส.ค. 57

อ่านละคร รอยฝันตะวันเดือด ตอนทีี่ 2/3 วันที่ 16 ส.ค. 57

ไทชิ คัตสึ เซกิ เริ่มหงุดหงิดกับท่าทางยียวนของเคน จนจะระงับอารมณ์ไม่ได้
“หมดเรื่องแล้ว พวกเรากลับกันเถอะ” ริวตัดบท
“แต่...” ไทชิฮึดฮัด

“ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามกระบวนการของกฎหมาย”
ริวประชดเนียน ๆ เคนลอยหน้าเมินเฉย ไม่สนใจ ไทชิ คัตสึ เซกิ จ้องเคนด้วยความเจ็บใจ


ไทชิพูดออกมาอย่างอึดอัดทันทีที่ทุกคนก้าวออกมาจากสำนักงานตำรวจ
“หมวดเคนตั้งใจหาเรื่องโซเรียวมากกว่าที่จะเร่งสืบคดี”
“ลูกน้องคนสนิทของท่านมาซารุร้ายใช่เล่น” คัตสึแค้นๆ
ริวหันไปเห็นมายูมินิ่งเงียบไป จึงเป็นห่วง
“กลัวมั้ย...”
“ไม่...”
“เกิดเรื่องวันนี้จะทำให้คุณกลัวที่จะอยู่กับผมมั้ย”
“ผู้หญิงที่จะอยู่ข้างกายคุณ คงไม่ใช่ฉันหรอกค่ะ”
“ถ้าไม่ใช่...แล้วคุณจะเรียนศิลปะป้องกันตัวทำไม”
มายูมิแปลกใจที่ริวรู้เรื่อง
“ผมรู้มาว่าคุณขออนุญาตพ่อเรียนยูโดเพิ่มเติม พ่อคุณสนับสนุนเพราะรู้ว่า ผู้หญิงของโอะนิซึกะโซเรียวจะต้องเจออันตรายรอบตัว”
มายูมิหลบสายตาค้นหาของริว แล้วจึงตัดสินใจหันกลับมาจ้องหน้าเขาตอบตรงข้ามกับความจริง
“ฉันอยากเรียนเพราะชอบ ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ” มายูมิทำทีมองนาฬิกาข้อมือ “เสียเวลาทั้งวันแล้ว ฉันอยากกลับบ้าน”
มายูมิสีหน้าเรียบเฉย เดาความรู้สึกไม่ออก

ทาคาโอะหันมาจ้องนาบุด้วยสายตาดุ นิ่งมาก
“พลาดอีกแล้ว”
“โอตะฆ่าตัวตายทันที ไม่มีทางสืบมาถึงเราได้ครับ”
นาบุระล่ำระลักรายงานอย่างหวั่นเกรง ทาคาโอะเลื่อนมีดพกของตัวเองขึ้นมาดู แววตาแฝงความร้ายลึก เหี้ยมโหด
“นักฆ่าทำงานพลาดยังรู้หน้าที่ของตัวเอง แล้วสมุนมือขวาอย่างแกล่ะ”
ทาคาโอะถือมีดพกเดินเข้าไปใกล้นาบุ แล้วเลื่อนมีดเล่นไล่จากแขนนาบุขึ้นไปที่คอ ช้า ๆ นาบุเริ่มร้อน ๆ หนาว ๆ กับการกระทำของทาคาโอะ
“พลาดครั้งแรกคือบทเรียน พลาดครั้งที่สองคือความโง่”
ทาคาโอะหยุดปลายมีดที่คอหอย นาบุกลืนน้ำลายลงคอด้วยความกลัว
“และนี่คือโทษที่คนโง่ควรจะได้รับ”
ทาคาโอะสะบัดปลายมีดกรีดคอนาบุจนเป็นแผลนิดหนึ่ง แล้วเดินจากออกไป นาบุสะดุ้งร้องอย่างเจ็บแสบลูบแผลที่คอ เลือดไหลซิบติดมือออกมา ตกใจมาก
“ตามเก็บหลักฐานและพยานที่เหลือให้หมด อย่าให้โอะนิซึกะตามสืบมาถึงตัวเราได้”
“ผมจะรีบจัดการครับ”
ทาคาโอะหน้าเหี้ยม

ใกล้ค่ำ...มายูมิเดินคู่กันมากับริว โดยมี ไทชิ คัตสึ เซกิ คอยตามอารักขาห่างออกไปเล็กน้อย
“คิดยังไงถึงพาฉันเดินกลับบ้าน”
“ไม่ได้คิด” ริวกวนๆ
มายูมิหยุดเดิน ชักสีหน้าไม่พอใจ ริวขำก่อนบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ผมอยากใช้เวลาอยู่กับคุณให้นานที่สุด อยากให้เวลาของเราเดินช้าที่สุด”
มายูมิอึ้งแวบหนึ่ง...เธอเกือบจะใจอ่อน แต่เมื่อริวหันมามองเธอ มายูมิก็ทำทีเป็นเมินเฉยต่อสายตาของเขา ริวเห็นร้านราเม็งรถเข็นข้างทาง นึกขึ้นมาได้ จึงคว้าแขนมายูมิเดินไปที่ร้านราเม็งทันที
“มาทางนี้”

ริวดึงแขนมายูมิมายืนหน้าร้านราเม็งรถเข็นข้างทาง โดยไทชิ คัตสึ เซกิ แยกย้ายกันออกไปดูแลรอบ ๆ อย่างรู้หน้าที่
“ชาชูเมน ใส่ใข่พิเศษหนึ่งที่” ริวสั่ง
คนขายก้มศีรษะรับคำ รีบทำราเม็งตามสั่ง มายูมิฮึดฮัด
“ฉันจะกลับบ้าน”
“เป็นหมอหรือหุ่นยนต์ ตั้งโปรแกรมพูดซ้ำ ๆ ประโยคเดียว” ริวทำเสียงหุ่นยนต์ “ฉันจะกลับบ้าน ฉันจะกลับบ้าน”
“อย่ามาล้อเลียนฉันนะ”
“เอาน่า...เดทแรกในรอบเจ็ดปีของเราพังไปแล้ว คุณกับผมยังไม่ได้ทานอะไรทั้งวัน ผมคิดว่าใจเราตรงกัน...กระเพาะอาหารเราก็ต้องตรงกัน ตอนนี้ผมหิว คุณก็คงหิวแล้วล่ะ” ริวขำๆ
มายูมิจะค้าน เป็นจังหวะเดียวกับที่คนขายเสิร์ฟราเม็งชามพิเศษให้
“คนทั่วไปทานราเม็งคนละชาม แต่ว่าที่คู่หมั้นหวานเว่อร์อย่างเราต้องทานร่วมชามเดียวกัน” ริวเอาตะเกียบส่งให้มายูมิ “ฝากถือแป๊บ”
“จะทำอะไร” มายูมิงงๆ
“ร่ายมนต์รักราเม็ง” ริวหยิบตะเกียบอีกอัน ทำท่าปลุกเสกขำๆ “โอมเพี้ยง...ขอให้คุณหมอมายูมิ รักหลงผมคนเดียว ...เอ้า...ช่วยเสกด้วยสิคุณ”
มายูมิวางตะเกียบ

“ไร้สาระ”
คัตสึกับเซกิ แอบมองริวกับมายูมิมุมหนึ่ง
“พ่อแง่แม่งอน แรงกันทั้งคู่” คัตสึลุ้น
“ไม่กล้าคิดเล้ย...ถ้ามีลูกแล้วจะออกมาเหมือนใคร” เซกิยิ้ม
คัตสึกับเซกิ หัวเราะกันคิกคัก ไทชิยืนมองอยู่เงียบ ๆ นึกเอาใจช่วยริวอีกคน

ริวยิ้มให้มายูมิ ยังคงหว่านล้อมเธออย่างไม่ยอมแพ้ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ชิมหน่อย รับรองติดใจ”
“ฉันบอกว่าไม่หิว”
เสียงท้องมายูมิร้องโครกคราก สวนทางกับคำพูด เธอชะงัก เขินจนทำตัวไม่ถูก
“ถึงเวลาน้ำย่อยทำงานแต่อาหารไม่ตกถึงท้อง มันก็จะจู่โจมจนเป็นแผลที่กระเพาะอาหาร ลามไปถึงลำไส้ ถ้าหมอไม่ดูแลตัวเองแล้วคนไข้ที่ไหนจะเชื่อถือ”
ริวเอาตะเกียบใส่มือมายูมิอีกครั้ง เธอมองราเม็งตรงหน้าอย่างลังเล หิวแต่หยิ่ง
“อยากรู้วิธีทานราเม็งให้อร่อยไหม”
“ยังไง...” มายูมิน้ำเสียงรำคาญ
ริวเหมือนจะจริงจัง แต่...
“ก็...ใส่ปาก เคี้ยว กลืน”
ริวขำ แต่มายูมิไม่ขำด้วย ริวยิ้มแหย บรรยายวิธีทานราเม็งเป็นเรื่องเป็นราว
“เริ่มจากเรามองราเม็งให้ซาบซึ้งไปกับกลิ่นหอมและเครื่องปรุง หลังจากนั้นก็ใช้ปลายตะเกียบลูบสัมผัสผิวหน้าราเม็งเบา ๆ ดันเนื้อชาชูขึ้นคลึงเคล้ากับปลายตะเกียบ ก่อนจุ่มเนื้อชาชูลงในน้ำซุปด้านขวาของชาม สิ่งสำคัญคือการขอโทษต่อเนื้อชาชูว่า เดี๋ยวเจอกันนะ จากนั้นเราก็เริ่มทานโดย...”
เสียงดูดเส้นราเม็งดังซ้วบ...ริวหันขวับ เห็นมายูมิกำลังทานราเม็ง ควันออกปาก โดยไม่สนขั้นตอนและวิธีการที่เขาบอก ริวหน้าเหวอ
“อ้าว...ไม่มีศิลปะในการทานราเม็ง เสียอรรถรสหมด”
มายูมิไม่สนใจ คีบเส้นราเม็งใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย ตั้งใจแกล้ง
“โอเค...สรุปว่าหิว แต่แบ่งผมด้วยสิที่รัก”
ริวจับมือมายูมิที่ถือตะเกียบคีบเส้นราเม็ง เอามาใส่ปากตัวเองบ้าง
“ฉันไม่ใช่ที่รักคุณ”
มายูมิไม่ยอมแบ่ง ยื้อแย่งไว้ ริวกับมายูมิยื่นหน้าไปแย่งกันทานราเม็ง จนหน้าเกือบจะชนกัน ใกล้มาก ทั้งสองชะงัก นิ่งมองกันราวกับตกอยู่ในภวังค์ชั่วขณะสายตาริวเต็มไปด้วยความรักที่เก็บซ่อนไว้ ไม่กล้าเอ่ยออกไป มายูมิรู้สึกตัวก่อน รีบวางตะเกียบเสียงดัง จนริวรู้สึกตัว

อ่านละคร รอยฝันตะวันเดือด ตอนทีี่ 2/3 วันที่ 16 ส.ค. 57

ละคร รอยฝันตะวันเดือด บทประพันธ์: ณารา
ละคร รอยฝันตะวันเดือด บทโทรทัศน์ : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละคร รอยฝันตะวันเดือด ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละคร รอยฝันตะวันเดือด กำกับการแสดงโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละคร รอยฝันตะวันเดือด ผลิต : เมกเกอร์วายกรุ๊ป
ละคร รอยฝันตะวันเดือด แนวละคร โรแมนติก/ดราม่า/แอกชั่น
ละคร รอยฝันตะวันเดือด ออกอากาศทุกวัน ทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15-22.45 น.
ละคร รอยฝันตะวันเดือด เริ่มออกอากาศตอนแรกวันพฤหัสบดี 21 สิงหาคม 2557 นี้
ละครเรื่อง รอยฝันตะวันเดือด เป็นเรื่องต่อจากละครเรื่อง รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน
ที่มา ไทยรัฐ