@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 7/6 วันที่ 20 ก.ค. 57

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 7/6 วันที่ 20 ก.ค. 57

“ฉันจะทอยลูกเต๋าสองลูก แล้วให้แกขานว่าจะเลือกโจ...เลขคู่หรือเลือกฮัง...เลขคี่ ถ้าแกชนะก็เอาตัวผู้หญิงกลับไป”
“แล้วถ้าฉันแพ้”
“เกมนี้เดิมพันด้วยชีวิต”

ทาเคชินิ่ง คิดไว้อยู่แล้วว่าเคนอิจิต้องใช้แผนนี้ แพรวดาวมองทาเคชิ เครียดมาก
บริเวณตรอกด้านหลังไนต์คลับเคนอิจิ...ลูกน้องกลุ่มซะโต้ 2 คน เดินไปมาตรวจตราเวรยามหลังไนท์คลับอย่างเข้มงวด ทาโร่แอบหลบอยู่มุมมืดมุมหนึ่ง รอเวลาและโอกาส พนักงานเสิร์ฟชายคนหนึ่ง เปิดประตูหลังไนท์คลับ ยกถังขยะออกมาเททิ้ง ใกล้กับมุมที่ทาโร่หลบอยู่พอดี ลูกน้องกลุ่มซะโต้มองตามผ่าน ๆ แล้วก็เลิกสนใจ ทาโร่ย่องไปฟาดสันมือลงท้ายทอยของเด็กเสิร์ฟ จนสลบทรุดลง ทาโร่รีบประคองรับร่างเด็กเสิร์ฟ แล้วลากตัวเข้าไปซ่อนในมุมมืด สักพัก ทาโร่ก้าวออกมาในชุดเด็กเสิร์ฟ ปลอมตัวเนียน ๆ ถือถังขยะ เดินก้มหน้าก้มตาตรงไปยังประตูทางเข้าด้านหลัง ลูกน้องคนหนึ่งเรียกไว้


“เฮ้ย”
ทาโร่ชะงัก เมื่อลูกน้องเดินเข้ามาแตะไหล่เขาจากด้านหลัง
“เดี๋ยวเอาเครื่องดื่มมาให้พี่ด้วยนะ”
ทาโร่พยักหน้ารับคำโดยไม่เหลียวหลัง แล้วรีบก้าวเท้าเดินผ่านประตูเข้าไป

ในไนต์คลับเคนอิจิ...ริว คัตสึ เซกิ ปลอมตัวเป็นเที่ยว เนียน ๆ อยู่ในไนท์คลับเคนอิจิโดยไม่มีลูกน้องซะโต้จำได้ ริวกอดสาวสวยสามคน ท่าทางป๋า ๆ สนุกสนานคึกคักมาก
“สาวสวย เพลงสนุกแบบนี้ สวรรค์ดี ๆ นี่เอง วู้...”
สาวสวยยิ้มหวาน
“ถูกใจก็แวะมาเที่ยวบ่อย ๆ นะคะ”
“ตอกบัตรลูกค้าวีไอพีตลอดชีพเลยจ้ะ”
ริวพูดพลางยื่นหน้าไปหอมแก้มสาวสวยหนึ่งฟอด สายตาริว คอยกวาดสายตามองลูกน้องกลุ่มซะโต้ในไนท์คลับ และมองทางเข้าออกอย่างละเอียด สาวสวยคนอื่นไม่ยอม กรี๊ดกร๊าดเข้ามากอด เข้ามาซบอ้อนริวบ้าง
“โอ๋ ๆ ไม่ต้องน้อยใจ พี่ริวจัดให้ทุกคน”
ริวทำทีกอดหอมสาวสวยคนอื่น ๆ เพื่อหวังลอบมองทางออกหลาย ๆ ทาง คัตสึกับเซกิ สบตารู้กัน คอยช่วยริวสังเกตทางหนีทีไล่เช่นกัน

โคจิและลูกน้องโอะนิซึกะ ซุ่มรออยู่ในรถตู้ ที่จอดห่างจากไนต์คลับมาพอสมควร โคจิมองไปทางหน้าไนท์คลับที่เต็มไปด้วยสาวสวยและนักเที่ยว เสียงเพลงคึกคักสนุกสนาน เขาหน้าเครียด รอเวลา
ทาเคชิกับเคนอิจินั่งอยู่ตรงโต๊ะเตี้ย ฝั่งตรงข้ามกัน โดยมีแพรวดาวนั่งเยื้องออกไปทางด้านหลังเคนอิจิ ชินอิจิยกอุปกรณ์การเล่นลูกเต๋ามาวางบนโต๊ะ เป็นถ้วยไม้ไผ่กับลูกเต๋าสองลูกวางในจาน ทาเคชิพูดขึ้น
“เกมแห่งเกียรติยศ ถ้าแพ้...ฉันยอมตายด้วยดาบของตระกูลโอะนิซึกะ”
เคนอิจิหรี่ตามองทาเคชิอย่างครุ่นคิด ก่อนพยักหน้าสั่งโคเฮ
“ไปเอาดาบของทาเคชิมา”
โคเฮก้มศีรษะรับรู้ แล้วรีบเลื่อนประตูเดินออกไป

หน้าห้อง ทาโร่ทำเนียนเป็นเด็กเสิร์ฟ ยกเครื่องดื่มและถังน้ำแข็งเดินผ่านมา ชะงัก รีบก้มหน้าหลบโคเฮที่ถือดาบสั้น เดินกลับเข้าไปในห้องรับรอง ขณะที่โคเฮเลื่อนปิดประตู ทาโร่ทันเห็นทาเคชินั่งประจันหน้ากับเคนอิจิ โดยมีแพรวดาวอยู่ด้วย ประตูห้องปิดไป ทาโร่รีบเดินเลี่ยงไป เพื่อหาทางช่วยทาเคชิกับแพรวดาว
โคเฮวางดาบสั้นไว้บนโต๊ะ ฝั่งทาเคชิ ทาเคชิมองมองดาบสั้นของตัวเอง ชำเลืองมองแพรวดาวที่กำลังจ้องด้วยความหวาดกลัว เขาถ่ายทอดกำลังใจทางสายตา ให้เธอเชื่อใจเขา
“เริ่มเลยดีกว่า อย่าให้เสียเวลา”
เคนอิจิพูดด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ อารมณ์ดีจนผิดสังเกต เตรียมคว้าลูกเต๋าโยนลงในถ้วยไม้ไผ่ ทาเคชิขัดขึ้น

“ขอตรวจลูกเต๋าก่อน”
“โซเรียวไม่ไว้ใจฉันเหรอ”
เคนอิจิหัวเราะลั่น แต่ทาเคชิตีสีหน้าเรียบนิ่ง ทำให้เสียงหัวเราะค่อย ๆ เงียบลง เคนอิจิวางลูกเต๋ากลับลงในจาน ยื่นให้ทาเคชิ ยิ้มกวนโทสะ ทาเคชิหยิบลูกเต๋าขึ้นมาพลิกดูทุกด้านอย่างละเอียด
“เริ่มได้”
ทาเคชิกับเคนอิจิจ้องมองกัน สายตาเชือดเฉือน ก่อนเริ่มเดิมพันด้วยชีวิต

บรรยากาศในไนท์คลับ นักเที่ยวหลายคนออกไปเต้นรำกับสาวสวยอย่างสนุกสนาน โดยมีนักร้องสาวร้องเพลงขับกล่อมบนเวที ริว คัตสึ เซกิ ทำทีสนุกสนานเข้าบรรยากาศ โดยมีสาวสวยทั้งสามคอยให้บริการบีบนวดและเติมเครื่องดื่มให้ ทาโร่ยกเครื่องดื่มและถังน้ำแข็งเดินเข้ามาเสิร์ฟที่โต๊ะของริว เนียน ๆ สาวสวยทักทาโร่
“ยังไม่ได้สั่ง”
ริวรีบบอก
“ไม่เป็นไร”
ทาโร่ก้มศีรษะขอบคุณริว ก่อนวางเครื่องดื่มและถังน้ำแข็งใกล้ ๆ ริวชำเลืองมองถังน้ำแข็ง เห็นปืนหนึ่งกระบอกซุกซ่อนอยู่ไม่มีน้ำแข็งข้างใน ทาโร่กระซิบบอก
“โซเรียวอยู่ข้างบน”
ริวมองตามสายตาทาโร่เป็นเชิงรับรู้ ทาโร่รีบเดินเลี่ยงออกไปไม่ให้ผิดสังเกต
“สนุกกันให้เต็มที่นะจ๊ะสาว ๆ วันนี้ป๋าเลี้ยงไม่อั้น”
สาวสวยทั้งสามกรี๊ดกร๊าดดีใจ แย่งกันเอาอกเอาใจริว คัตสึกับเซกิ สบตารู้กันอย่างเตรียมพร้อม รอเวลา

ในห้องรับรองส่วนตัว...เคนอิจิเขย่าลูกเต๋าในถ้วยไม้ไผ่ ก่อนจะคว่ำถ้วยลงบนโต๊ะเสียงดังปังแพรวดาวสะดุ้งเฮือก ตกใจ เคนอิจิจ้องทาเคชิเขม็ง ราวกับบังคับให้ขาน ทาเคชิดึงดาบสั้นออกจากฝัก ขานออกไปพร้อมกับปักดาบลงบนโต๊ะใกล้ถ้วยลูกเต๋า
“โจ… เลขคู่”
เคนอิจิกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ยื่นมือไปจับก้นถ้วย ค่อย ๆ ยกขึ้นช้า ๆ แพรวดาวลุ้นมองลูกเต๋าจนแทบจะหยุดหายใจ ทาเคชิขบกรามแน่น รอคอยผลอย่างใจจดใจจ่อ ถ้วยไม้ไผ่ถูกเปิดออก เห็นลูกเต๋าสองลูกบนโต๊ะปรากฏเลขสามและเลขหนึ่ง ทาเคชิกระชากดาบสั้นของเขาออกจากโต๊ะ ลุกขึ้นประกาศ
“เลขคู่...ฉันชนะ”
ทาเคชิเดินตรงไปหาแพรวดาว ตัดเชือกที่ผูกข้อมือและข้อเท้าของเธอให้เป็นอิสระ แพรวดาวโผเข้ากอดทาเคชิด้วยความดีใจ อย่างไม่ลังเล
“ทาเคชิ...คุณไม่ทิ้งฉัน”
“ผมไม่มีวันทิ้งผู้หญิงที่รักเป็นอันขาด”
ทาเคชิกอดแพรวดาวแน่น ดีใจที่เห็นแพรวดาวปลอดภัย
“ความรักของโซเรียวมันน่าซาบซึ้งจริง ๆ”
เคนอิจิปรบมือช้า ๆ แล้วลุกขึ้น ชินอิจิ ยามะ โคเฮ ขยับตัวเตรียมพร้อม
“แต่นึกหรือว่าฉันจะปล่อยแขกผู้มีเกียรติกลับง่าย ๆ”
“ปล่อยเซโกะออกไป แล้วเรามาสู้กันตัวต่อตัว”
ทาเคชิกระชับดาบในมือแน่น ดึงตัวแพรวดาวให้หลบไปอยู่ด้านหลังเขา
“เป็นเกียรติที่ได้ทดสอบฝีมือกับโอะนิซึกะโซเรียว”
ยามะหยิบดาบมายื่นให้เคนอิจิ ดึงออกไปจากฝัก ทาเคชิดันตัวแพรวดาวให้ถอยห่างออกไป มือจับดาบสั้นไว้มั่น เตรียมตั้งรับทั้งที่อาวุธเสียเปรียบกว่า เคนอิจิเงื้อดาบขึ้นสูง พุ่งเข้าหา
“อ๊าก...”

แพรวดาวยกมือปิดปาก กลั้นเสียงกรีดร้องของความตกใจ ทาเคชิยกดาบสั้นขึ้นรับดาบของเคนอิจิได้อย่างรวดเร็ว ทาเคชิกับเคนอิจิต่อสู้ฟาดฟันกันด้วยดาบอย่างดุเดือด ผลัดกันรุก ผลัดกันรับ อย่างไม่มีใครยอมกัน
ทางเดินหน้าห้องรับรองส่วนตัว...ลูกน้องกลุ่มซะโต้สามคนวิ่งกรูจะเข้าไปในห้องรับรอง เมื่อได้ยินเสียงการต่อสู้ข้างใน ทาโร่ยกถาดใส่แก้วและขวดเครื่องดื่มปราดออกมาอีกทาง ก่อนคว้าขวดเครื่องดื่มเขวี้ยงเข้าใส่ลูกน้องกลุ่มซะโต้ทั้งสาม เพื่อสกัดไม่ให้เข้าไปช่วยเคนอิจิ ลูกน้องคนหนึ่งถูกขวดฟาดเข้าที่ท้ายทอยเต็ม ๆ ทรุดลง เสียงแก้วแตกกระจาย ลูกน้องซะโต้อีกสองคนที่หลบทัน จึงปรี่เข้ามารุมเล่นงานทาโร่ทันที

โถงในไนต์คลับ...ริว คัตสึ เซกิ หันขวับเมื่อได้ยินเสียงการต่อสู้ดังโครมครามมาจากชั้นสอง ท่ามกลางความงุนงงสงสัยของกลุ่มนักเที่ยวและสาว ๆ ในไนต์คลับ ไม่รอช้า ริวรีบคว้าปืนในถังน้ำแข็งออกมา ยิงหลอดไฟบนเพดาน เปรี้ยง ๆ ๆ เหล่านักเที่ยวและสาวสวยต่างหวีดร้องด้วยความตกใจ บ้างก็ก้มหลบ บ้างก็วิ่งหนีออกไป
“ขึ้นไปช่วยโซเรียว ระวังอย่าทำร้ายชาวบ้าน” ริวสั่งการ
“ครับ” คัตสึกับเซกิรับคำ
ริวถือปืนวิ่งนำคัตสึกับเซกิไป ลูกน้องซะโต้หลายคนกรูกันเข้ามา กระชากปืนยิงใส่ ปัง ๆ ๆ ริว คัตสึ เซกะ กระโดดหลบกระสุนไปคนละทาง ยิงต่อสู้กับเหล่าบรรดาลูกน้องซะโต้อย่างเร้าใจ

ในรถตู้โคจิ...ทุกคนหันขวับเมื่อได้ยินเสียงปืนดังมาจากในไนท์คลับ พร้อมเหล่านักเที่ยวและสาวสวยวิ่งหนีกันออกมาอย่างอลหม่าน โกลาหล โคจิกระชากปืนออกมา เปิดประตูกระโดดลงจากรถทันทีสั่งลูกน้อง
“ปกป้องโซเรียว”
ลูกน้องกลุ่มโอะนิซึกะรีบกรูกันลงจากรถด้วยความฮึกเหิม ดุดัน

ห้องรับรองส่วนตัวในไนต์คลับ...ทาเคชิกับเคนอิจิยังคงต่อสู้กันอย่างดุเดือด อย่างไม่มีใครยอมกัน จนฉากไม้กั้นห้องล้มระเนระนาด ทำให้เห็นการปะทะกันของกลุ่มโอะนิซึกะกับกลุ่มซะโต้ ชินอิจิตกใจ
“โอะนิซึกะบุกเข้ามาถล่มไนต์คลับเราครับ”
เคนอิจิเงื้อดาบฟาดฟันทาเคชิด้วยความโมโห ยามะ โคเฮ แอบย่องมาคว้าข้อมือแพรวดาวที่ยืนหลบอยู่ข้างหลังทาเคชิอย่างรวดเร็ว
“ว้าย...ปล่อยฉันนะ”
“เซโกะ” ทาเคชิตกใจ
ทาเคชิผลักดาบดันดาบเคนอิจิสุดแรง จนเคนอิจิเสียหลัก แล้วปราดเข้าไปตวัดดาบสั้นเล่นงานยามะกับโคเฮที่กำลังดึงยื้อตัวแพรวดาว ยามะกับโคเฮ หันมาเล่นงานทาเคชิ แต่โดนทาเคชิเตะกระเด็นไปคนละทาง ทาเคชิโอบตัวแพรวดาวมากอดไว้กับตัว พร้อมปกป้องหญิงคนรักสุดชีวิต แพรวดาวลอบมองทาเคชิ ปลื้มใจที่มีเขาคุ้มครองตลอดเวลา เคนอิจิปรี่เข้าไปจะเล่นงานทาเคชิจากด้านหลัง ทาโร่ถือท่อนไม้ไผ่ยาวพุ่งเข้ามารับดาบเคนอิจิไว้ได้ทัน ทาเคชิหันไปเห็น
“ทาโร่”
ทาโร่ควงท่อนไม้ไผ่ตวัดตีโต้กลับเคนอิจิออกไป
“เรามาช่วยโซเรียว”
ทาโร่ก้มศีรษะแสดงความเคารพทาเคชิ ชำเลืองมองแพรวดาวแวบหนึ่ง โล่งใจที่เห็นเธอปลอดภัย เคนอิจิโกรธ
“โซเรียวของพวกแกมันขี้ขลาด ไม่กล้ามาคนเดียว”

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 7/6 วันที่ 20 ก.ค. 57

ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ประพันธ์โดย : ณารา
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน บทละครโดย : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน กำกับโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ผลิตโดย : ค่าย เมคเกอร์ วาย,บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ออกอากาศ : ทุกวันพุธ-พฤหัส เวลา 20.15 น.ช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ