@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 17/2 วันที่ 31 ก.ค. 57

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 17/2 วันที่ 31 ก.ค. 57

เคนอิจิกระหยิ่มยิ้ม อย่างรอคอย ขบวนรถของซาโตชิแล่นเข้ามาจอดอีกมุม เคนอิจิ ยามะ โคเฮ ชินอิจิ หันไปมองพวกซาโตชิที่กำลังก้าวลงจากรถด้วยความแปลกใจ
“มิซาว่า” โคเฮพึมพำ
เคนอิจิสั่งชินอิจิ
“พาคนไปตรวจความเรียบร้อยสิ”

“ครับนาย”
ชินอิจิก้มศีรษะรับคำ แล้วเดินเลี่ยงไปด้วยความเสียดายที่ไม่ได้อยู่ฟังการสนทนาของเคนอิจิกับซาโตชิ...ซาโตชิเดินนำลูกน้องมิซาว่า เดินสวนชินอิจิเข้ามาถามเคนอิจิอย่างวางอำนาจ
“ของมาถึงหรือยัง”


เคนอิจิพยักเพยิดสายตาให้ซาโตชิมองไปทางรถไฟบรรทุกสินค้าที่แล่นเข้ามาจอดชานชาลา อย่างไม่ค่อยพอใจ สายตาซาโตชิเห็นชินอิจิและลูกน้องซะโต้ รายล้อมโบกี้บรรทุกสินค้า เพื่อรอตรวจเช็คของ
“ผู้หญิงกับยาล็อตนี้เป็นของมิซาว่าครึ่งหนึ่ง”
“ไม่คิดว่ามิซาว่าโซเรียวจะส่งลูกชายมาเพราะไม่ไว้ใจ”
“ฉันมาช่วยให้งานเสร็จเร็วขึ้นเท่านั้น”

ซาโตชิหัวเราะเสียงเยือกเย็น แล้วชะงัก เมื่อเคนอิจิจ้องตอบกลับมาด้วยสายตาแข็งกระด้าง แฝงความน่าหวาดกลัว เคนอิจิกับซาโตชิประสานตากันเขม็ง อย่างไม่ยอมกัน ลูกน้องของทั้งสองรู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่เคร่งเครียด
บริเวณเนินสูงมุมซ่อนตัว ไกลออกมาจากคลังสินค้ารถไฟ ทาเคชิ ริว ทาโร่ โคจิ คัตสึ เซกิ ลูกน้องโอะนิซึกะแอบซุ่มมองพวกซะโต้อยู่ โคจิพูดขึ้นอย่างมั่นใจ

“โบกี้บรรทุกสินค้าที่เพิ่งเข้ามาจอด ต้องเป็นของซะโต้แน่”
“มุมนี้มืดไปหน่อย เลยไม่รู้ว่าใครเข้ามาสมทบพวกซะโต้” ทาโร่บอก
ริวสงสัย
“อาจเป็นคนที่มารับของ หรือจะเป็น...”
ทาเคชิเอ่ยคิด นึกสงสัยเหมือนริว
“มิซาว่า”
“ไม่มีหลักฐาน ก็เอาผิดพวกซะโต้ไม่ได้...เราต้องเข้าไปดูว่าโบกี้ขบวนนั้นเป็นสินค้าของซะโต้” ริวแนะ
ทาเคชิมองหน้าริว
“แกไปกับฉัน”
“แต่มันเสี่ยงเกินไป ให้ผมเข้าไปคนเดียวดีกว่าครับ” ทาโร่ขัดขึ้น
“ทาโร่อยู่ช่วยอาโคจิทางนี้แหละ” ทาเคชิแย้ง
โคจิหนักใจในความดื้อรั้นของทาเคชิ
“ทันทีที่เจอผู้หญิงกับยาเสพติด ฉันจะรีบส่งสัญญาณให้อาโคจิพาคนของเราบุกเข้าไป”
“เล่นงานไอ้เคนอิจิได้ ก็เหมือนได้กวาดล้างคนชั่วให้หมดไปจากเมืองนี้” ริวบอกน้ำเสียงจริงจัง
ทาเคชิกับริว สบตากัน สายตามุ่งมั่น เอาจริง โคจิ ทาโร่ สบตากันเครียด ไม่กล้าขัดคำสั่ง

บริเวณคลังสินค้า...โคเฮรีบเข้ามารายงานเคนอิจิ
“คนของเราเห็นพวกโอะนิซึกะซุ่มอยู่ทางทิศตะวันออกครับ”
“พวกมันกำลังเข้ามาติดกับ บอกทุกคนให้เตรียมตัว”
โคเฮก้มศีรษะรับคำ แล้วรีบวิ่งไป เคนอิจิยิ้มเหี้ยม เมื่อทุกอย่างเป็นไปตามแผน ชินอิจิลอบมองเคนอิจิ กังวล ไม่รู้จะแอบส่งข่าวให้พวกทาเคชิรู้ยังไง ยามะเข้ามาถาม
“นายจะถล่มพวกมันเลยเหรอครับ”

มุมซุ่มตัว ซาโตชิโบกมือห้ามลูกน้อง
“ปล่อยให้ซะโต้กับโอะนิซึกะฆ่ากันเอง อยู่เฉย ๆ รอเก็บพวกที่รอดชีวิต แล้วยึดสินค้าทั้งหมดมาเป็นของเรา”
ซาโตชิหัวเราะร้าย แววตาอำมหิตมาก

ท้ายโบกี้บรรทุกสินค้า ทาเคชิย่องมาจัดการลูกน้องซะโต้คนหนึ่ง จนลูกน้องสลบเหมือดไป จึงส่งสัญญาณให้ริวที่ซุ่มอยู่อีกทางหนึ่ง ริวพุ่งเข้ามาจัดการกับลูกน้องซะโต้ด้านของตัวเอง แล้วส่งสัญญาณมือโอเคให้ทาเคชิ ทั้งสองคนรีบหลบเข้าไปตรวจค้นในโบกี้บรรทุกสินค้าทันที

ทาเคชิกับริวพุ่งเข้าไปในโบกี้บรรทุกสินค้า อย่างเงียบ ๆ เห็นลังไม้มากมายวางเรียงซ้อนกันเต็มไปหมด จึงสุ่มเปิดลังไม้ลังหนึ่ง ริวเห็นกระดาษมากมายวางสุมไว้ เขาแหวกดูด้านล่างครู่หนึ่งต้องชะงักเห็นห่อยาเสพติดมากมายซุกซ่อนอยู่ภายใน ทาเคชิดึงดาบสั้นที่เหน็บเอว กรีดห่อยาเสพติดออกดู เป็นผงสีขาวอัดแน่นข้างใน ริวตกใจ
“ยาเสพติด”
ขณะเดียวกันนั้นเสียงที่พยายามกลั้นสะอื้นของผู้หญิงดังขึ้น ทาเคชิกับริวหันขวับไปทางมุมมืดในโบกี้ สายตาเริ่มคุ้นเคยกับความมืด เห็นผู้หญิงสิบกว่าคนนั่งเบียดกันด้วยความหวาดกลัวและตื่นตระหนก บางคนพยายามกลั้นเสียงสะอื้น สภาพแต่ละคนน่าสงสารมาก ทาเคชิกับริวอึ้ง มองผู้หญิงเหล่านั้นด้วยความสงสาร
“ไม่ต้องกลัว...เรามาช่วย”
ทันใดนั้นเสียงเคนอิจิดังขึ้น
“เอาชีวิตตัวเองให้รอดก่อนเถอะโอะนิซึกะโซเรียว”

เคนอิจิ ยามะ โคเฮ ชินอิจิ ลูกน้องซะโต้นับสิบพุ่งเข้ามารายล้อมทาเคชิกับริว พร้อมอาวุธปืนในมือ เหล่าผู้หญิงกรีดร้องด้วยความตกใจ กลัวมาก ทาเคชิกับริว ชะงัก ตกใจ จำต้องยอมจำนนอยู่ตรงนั้น
แพรวดาวนั่งเหม่อ ใจลอยอยู่ในโถงบ้าน ขณะมือถือกรรไกรค้างไว้ กำลังจะตัดโดนนิ้วตัวเอง แทนที่จะโดนดอกไม้ที่เธอถืออยู่ อายะโกะกับฟุมิโกะที่นั่งจัดดอกไม้อยู่ข้าง ๆ หันมาเห็นพอดี ฟุมิโกะร้องขึ้นด้วยความตกใจ

“โอคุซัง”
แพรวดาวสะดุ้ง รู้สึกตัว เป็นจังหวะเดียวกับที่ฟุมิโกะคว้ากรรไกรออกไปจากมือแพรวดาว อายะโกะรีบเตือน
“ถือของมีคม อย่าเหม่อนะคะ”
“ขอโทษค่ะ...ฉันใจลอยไปหน่อย”
ฟุมิโกะหันมาแซวอายะโกะ
“สงสัยการจัดดอกไม้แก้เครียดของป้า จะยิ่งทำให้เครียดกว่าเดิม อุ๊ย”
อายะโกะหยิกฟุมิโกะจนร้องเสียงหลง ฟุมิโกะยิ้มแหย ๆ
“โอคุซังยังไม่ทานอะไรตั้งแต่เย็น ป้าไปทำซุปร้อน ๆ ให้ดีไหม”
“ฉันทานอะไรไม่ลง”
“เข้มแข็งนะคะ เดี๋ยวโซเรียวก็กลับมาพร้อมกับชัยชนะ”
อายะโกะกุมมือแพรวดาวแน่นอย่างให้กำลังใจ แพรวดาวฝืนยิ้มรับ ทั้งที่ไม่ยังคงไม่สบายใจ

มุมซ่อนตัวโอะนิซึกะ...ทาโร่นิ่วหน้ามองไปด้านหน้าด้วยความไม่สบายใจ
“โซเรียวกับคุณริวเข้าไปนานแล้วนะ”
คัตสึเห็นด้วย
“เงียบผิดปกติ...เอายังไงดีครับท่านโคจิ”
โคจินิ่วหน้าครุ่นคิด จึงตัดสินใจร้องสั่ง
“บุก”
ทาโร่ คัตสึ เซกิ และลูกน้องพยักหน้ารับทราบ เหล่าลูกน้องโอะนิซึกะแต่ละจุด เคลื่อนที่ออกจากที่ซ่อน พุ่งตัวเองบุกเข้าไปยังบริเวณที่โบกี้บรรทุกสินค้าจอดอยู่ทันที

มุมซาโตชิกับลูกน้องซุ่มอยู่ ลูกน้องหันมารายงานซาโตชิที่เฝ้ามองสถานการณ์อยู่
“โอะนิซึกะบุกแล้วครับ”
“เตรียมตัวให้พร้อม รอโอกาสของเรา”
ซาโตชิแสยะยิ้ม อย่างรอคอย

โคจินำคนของโอะนิซึกะบุกเข้าไปใกล้บริเวณโบกี้บรรทุกสินค้า...ซาโตชิเฝ้ามองพวกโอะนิซึกะอยู่จุดซุ่มดู ยิ้มเยือกเย็น แววตาเหี้ยม
อีกด้านหนึ่ง ทาเคชิกับริว ถูกพวกเคนอิจิคุมตัวอยู่ กังวลใจที่เห็นพวกโอะนิซึกะบุกเข้ามา ทาเคชิกับริว สบตากัน คิดหาทางช่วยพวกตน ชินอิจิที่จับตัวริวอยู่ ล็อคตัวริวแน่นขึ้น ราวกับส่งสัญญาณบางอย่าง ริวชะงักหันไปสบตาชินอิจิ ยิ้มมีเลศนัย รู้ว่ากำลังมีหนทาง จังหวะหนึ่งริวถองศอกเข้าใส่ชินอิจิที่ล็อคแขนเขาไว้ ชินอิจิทำทีทรุดลง ลูกน้องคนอื่นพุ่งจะเข้าไปจัดการริว ทาเคชิตวัดขาเตะยามะจากด้านหลัง จนยามะหงายท้อง ไม่ทันตั้งตัว ทาเคชิกับริว ต่อสู้กับลูกน้องซะโต้ชุลมุน เคนอิจิตะโกนลั่น
“จับตัวมันให้ได้”

ทาเคชิเอียงตัววูบ คว้าหมับเข้าที่ปืนของเคนอิจิ พยายามยื้อแย่ง
บริเวณโบกี้บรรทุกสินค้า พอโอะนิซึกะเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้โบกี้หลายขบวนที่จอดอยู่ เหล่าลูกน้องซะโต้ก็ปรากฏตัว พุ่งเข้ามาเล่นงานพวกโอะนิซึกะทันที ทาโร่ตะโกนบอก
“กับดัก”
โคจิตะโกนลั่น
“จัดการพวกมัน”
ทาโร่ คัตสึ เซกิ ลูกน้องโอะนิซึกะ เฮโลกันเข้าไปต่อสู้กับพวกซะโต้อย่างไม่เกรงกลัว ทาโร่ โคจิ และลูกน้องโอะนิซึกะสู้กันอย่างสุดชีวิต จนลูกน้องซะโต้ล้มร่วงกันไปหลายคน

ทาเคชิต่อสู้กับเคนอิจิ แล้วกระชากปืนจากเคนอิจิมาได้ ทำให้ปืนลั่นขึ้นฟ้า เปรี้ยง...ริวหันขวับด้วยความตกใจ พอเห็นทาเคชิไม่เป็นอะไรจึงโล่งอก หันไปสู้กับยามะ โคเฮ อย่างไม่ยอมแพ้ คัตสึกับเซกิ พาลูกน้องโอะนิซึกะวิ่งกรูเข้ามา คัตสึออกคำสั่ง
“คุ้มครองโซเรียว”
ลูกน้องโอะนิซึกะ ต่างกรูเข้ามาต่อสู้กับลูกน้องซะโต้อย่างไม่เกรงกลัว

ซาโตชิกับลูกน้องมองการต่อสู้ อย่างไม่ค่อยแน่ใจ
“ท่าทางซะโต้กำลังจะแย่ครับ”
“ถ้าโอะนิซึกะชนะ สินค้าของเราก็จะถูกส่งไปให้ตำรวจยึดเป็นของกลาง”
ซาโตชิครุ่นคิดตัดสินใจ
“เราต้องเข้าไปช่วยพวกซะโต้”
“แต่ท่านริกิให้เรามารับของอย่างเดียว”
“นี่เป็นคำสั่งของฉัน”
ซาโตชิเสียงดุกร้าว เอาจริง แล้วพุ่งออกไปช่วยพวกซะโต้ทันที เหล่าลูกน้องมิซาว่าจำต้องตามเจ้านายออกไปอย่างขัดไม่ได้

พวกโอะนิซึกะต่อสู้กับซะโต้อย่างไม่ยอมแพ้กัน ทาโร่กับโคจิพาลูกน้องโอะนิซึกะเข้ามาสมทบอีก ทำให้ซะโต้เริ่มอ่อนกำลัง จู่ ๆ ซาโตชิก็พาลูกน้องมิซาว่าโผล่ออกมาทางด้านหลัง ล้อมพวกโอะนิซึกะไว้ แล้วพุ่งเข้ามาเล่นงานโอะนึกะทางด้านหลัง ทาเคชิกับริว หันไปเห็นซาโตชิปราดเข้ามาช่วยเคนอิจิ อึ้ง ไม่คาดคิด
“ซาโตชิพาคนเข้ามาล้อมพวกเรา...มันเป็นพวกเดียวกับเคนอิจิ” ริวบอกอย่างตะลึง
“เพิ่งรู้เหรอไอ้พวกโง่” ซาโตชิยิ้มหยัน
เคนอิจิกำลังจะเสียท่าทาเคชิ ซาโตชิปราดเข้ามารับดาบทาเคชิ ก่อนจะผลักดาบสุดแรงดันตัวทาเคชิให้เสียหลักไป ทาโร่พุ่งเข้าไปคอยคุ้มกันทาเคชิด้วยความเป็นห่วง โคจิหันไปอีกที เห็นเคนอิจิกระชากตัวซาโตชิหลบไปทางด้านหลัง โคจิรีบบอก

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 17/2 วันที่ 31 ก.ค. 57

ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ประพันธ์โดย : ณารา
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน บทละครโดย : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน กำกับโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ผลิตโดย : ค่าย เมคเกอร์ วาย,บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ออกอากาศ : ทุกวันพุธ-พฤหัส เวลา 20.15 น.ช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ