@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 10 วันที่ 23 ก.ค. 57

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 10 วันที่ 23 ก.ค. 57

“ฉันรู้ว่าไอโกะหึงหวงเกินเหตุ แต่แกควรคิดถึงความสัมพันธ์ระหว่างโอะนิซึกะกับมิซาว่ามากกว่าเรื่องส่วนตัว”
“เราประกาศสงครามกับซะโต้ของเคนอิจิไปแล้ว ถ้ามีปัญหากับมิซาว่าอีกคงเป็นเรื่องใหญ่ ช่วงนี้ตำรวจกำลังจับตามองเราทุกฝีก้าว” โคจิบอกอย่างหนักใจ

ทาเคชิหันไปมองโคจิ ขบกรามแน่น ยากที่จะยอมให้อภัยไอโกะ
ฮิโระ อาเบะ เดินออกมาจากห้องทำงานโอะซะมุ เป็นจังหวะเดียวกับที่ทาเคชิ ริว โคจิ เดินกลับเข้ามาพอดี มิโยะโกะลุกขึ้น รีบก้าวเข้าไปหาฮิโระ อาเบะ


“พ่อคะ...ท่านโอะซะมุว่ายังไงบ้างคะ ท่านจะช่วยเซโกะมั้ย”
“ใจเย็นๆ เรื่องนี้ต้องเป็นไปตามขั้นตอนของกฎหมาย”
ฮิโระ อาเบะพูดพลางหันไปบอกทาเคชิ
“มิซาว่าโซเรียวกำลังเดินทางมา แต่ท่านโอะซะมุอยากคุยกับคุณทาเคชิและคุณริวเป็นการส่วนตัวก่อน”
ทาเคชิกับริวชำเลืองมองกัน ก่อนเดินเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัวโอะซะมุ

ทาเคชิกับริวเดินเข้ามาให้ห้อง ปิดประตู โอะซะมุยืนหันหลังมองแผนที่เมือง ทางผนังห้องด้านหนึ่ง โอะซะมุหันกลับมา ทาเคชิกับริว ก้มศีรษะแสดงความเคารพ
“ท่านโอะซะมุต้องการพบเรา”
“ผมอยากให้คนรุ่นใหม่อย่างคุณสองคน ช่วยหาทางแก้ไขปัญหาระหว่างสามตระกูลใหญ่ของเมือง โอะนิซึกะ มิซาว่า และ ซะโต้ ผมไม่ต้องการให้เมืองของเราเป็นเมืองเถื่อนเพราะอิทธิพลเถื่อนแบบเก่าๆ”
ริวแทรกขึ้น
“ซามุไรมีเกียรติมากกว่าอันธพาลชั้นต่ำ”
“การยกพวกตีกันอย่างไม่เกรงกลัวกฎหมาย มันก็ไม่ต่างอะไรกับพวกอันธพาล”
ทาเคชิมองโอะซามุ
“ทำไมท่านโอะซะมุอยากให้เราเป็นฝ่ายยุติปัญหา”
“คุณพ่อของคุณ...ท่านอิจิโร่ เคยคุยกับผมเรื่องแผนพัฒนาบ้านเมืองให้เป็นระเบียบ ไม่แบ่งก๊กแบ่งเหล่า ก่ออาชญากรรมกลางเมือง”
“ด้วยการให้ผมแต่งงานกับไอโกะ เพื่อยุติคลื่นใต้น้ำระหว่างโอะนิซึกะกับมิซาว่า”
ทาเคชิพูดด้วยน้ำเสียงเต็มไปด้วยความอึดอัดใจ
“ถูกต้อง...ถ้าโอะนิซึกะกับมิซาว่าเป็นทองแผ่นเดียวกัน บ้านเมืองก็จะสงบ แต่ถ้าวันนี้โซเรียวเอาเรื่องไอโกะ ปัญหาจะแย่กว่าเดิม”
“ท่านต้องการให้ผมไม่เอาเรื่อง ทั้งๆ ที่ผู้หญิงคนนั้นทำร้ายโอคุซังคนรักของผม”
“คิดซะว่าผมขอได้มั้ย”
“มันไม่ง่ายไปหน่อยเหรอครับ”
“เรื่องโอคุซังของคุณ...ผมจะสั่งมิซาว่าโซเรียวกันลูกสาวให้เลิกเข้ามาวุ่นวาย จนกว่าเซโกะจะเรียนจบและกลับประเทศไทย”
ทาเคชิมีสีหน้าเครียดและทำใจลำบาก ริวครุ่นคิดเช่นกัน หาทางแก้ปัญหา
“แต่ว่า...”
ทาเคชิจะแย้ง ริว แทรกขึ้นทันที
“โอะนิซึกะจะไม่เอาเรื่องไอโกะก็ได้ แต่ตำรวจต้องลงบันทึกประจำวัน...ห้ามไอโกะทำร้ายโอคุซังของโอนิซึกะอีก ไม่อย่างนั้นจะโดนดำเนินคดี”
ทาเคชิชะงักหันมามองริวด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจ ริวเอามือแตะไหล่ทาเคชิไว้เพื่อให้สงบสติอารมณ์ พลางหันไปพูดกับโอะซะมุต่อด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“เพื่อความสงบสุขของบ้านเมือง เราจะไม่เอาเรื่อง แต่ถ้าไอโกะยังวุ่นวายกับคนของเรา โอะนิซึกะจะเล่นงานไอโกะตามกฎหมาย”
โอะซะมุหันมาหาทาเคชิ
“ทาเคชิ...คุณจะฟ้องคนที่จะมาเป็นโอะคะมิซัง ภรรยาของคุณได้ลงคอเหรอ”
ทาเคชิเสียงกร้าว
“ผมจะทำทุกอย่างเพื่อความปลอดภัยของเซโกะ ถ้าตำรวจทำอะไรไม่ได้ โอะนิซึกะจะประกาศสงครามกับมิซาว่า”
โอะซะมุหนักใจ รู้ว่าทาเคชิรักแพรวดาวมากจนอาจทำให้เกิดปัญหาในอนาคตได้
“ถ้าหมดธุระแล้ว ผมขอตัว”
ทาเคชิกับริวกำลังจะหมุนตัวเดินไปที่ประตู แต่โอะซะมุรั้งไว้จนต้องเหลียวหลังกลับมาอีก
“เดี๋ยวก่อน”
โอะซะมุจ้องทาเคชิกับริวด้วยแววตาคาดหวัง

“ผมรู้ว่าโอะนิซึกะไม่ยุ่งเกี่ยวกับสิ่งผิดกฎหมาย...ในทางตรงกันข้ามยังช่วยเหลือคนในเมืองไม่ให้ถูกข่มเหงรังแก แต่มิซาว่ากับซะโต้ไม่ใช่...ถึงเวลาแล้วที่จะยุติระบบแบบเก่าให้สิ้นซาก”
“ท่านต้องการอะไรกันแน่” ริวหรี่ตาไม่เข้าใจ
“เมืองนี้จะไม่มีวันสงบ ถ้ายังแบ่งกลุ่มอิทธิพล”
“ท่านอยากให้เราช่วยปราบปรามมิซาว่ากับซะโต้” ทาเคชิเข้าใจ
“คุณรู้คำตอบดี...ถ้าพวกคุณต้องการความร่วมมือจากสำนักงานตำรวจ เรายินดีช่วยเต็มที่”

ทาเคชิสบตาริว คิดหนัก
ทาเคชิเดินออกมาจากห้องทำงานโอะซะมุอย่างครุ่นคิด ก่อนเดินไปหาแพรวดาวที่ยืนอยู่กับมิโยะโกะและฮิโระ อาเบะ
“ขอบคุณที่ช่วยเหลือโอคุซังของผม”
ทาเคชิก้มศีรษะขอบคุณ มิโยะโกะตกใจ รีบก้มศีรษะตอบทาเคชิ
“เซโกะเป็นเพื่อนรักฉัน ฉันยินดีช่วยเพื่อนค่ะ”
“กลับบ้านเราเถอะคิมิ”
มิโยะโกะได้ยินทาเคชิเรียกแพรวดาว ถึงกับอดค้อนเพื่อนรักด้วยความหมั่นไส้ไม่ได้ แพรวดาวยิ้มให้มิโยะโกะนิด ๆ ก่อนก้มศีรษะลาฮิโระ อาเบะ ทาเคชิประคองกอดแพรวดาวอย่างทะนุถนอม กำลังจะเดินออกไปด้วยกัน ริกิ ไอโกะ ซาโตชิ จูโร่ เดินทางมาถึงพอดี ไอโกะเห็นทาเคชิประคองกอดแพรวดาว ลมหึงขึ้นหน้า จะปราดเข้าไปเล่นงานแพรวดาวอีก แต่ถูกริกิดุเสียงดัง
“ไอโกะ”
ไอโกะชะงักเมื่อเห็นสายตาดุของพ่อจึงได้แต่ฮึดฮัดไม่พอใจอยู่ข้าง ๆ ซาโตชิ ทาเคชิกับริกิประจันหน้ากัน สายตาทั้งคู่เต็มไปด้วยความบาดหมาง ไม่พอใจกันและกัน
“โอะนิซึกะโซเรียวจะแจ้งความจับว่าที่โอะคะมิซังของตัวเอง”
“กฎเกณฑ์ของสังคมคือการเคารพกฎหมาย ต่อให้ผมทำผิด ผมก็ต้องถูกลงโทษเช่นเดียวกับทุกคน”
ซาโตชิไม่พอใจ
“ทำร้ายจิตใจน้องฉัน ยังมีหน้ามาสั่งสอนพวกฉันอีกเหรอ”
ซาโตชิพุ่งเข้าไปผลักอกทาเคชิ แต่ทาโร่กับริวไวกว่า ปรี่เข้าไปขวาง ริวผลักตัวซาโตชิออกไป
“อยากเพิ่มข้อหาทะเลาะวิวาทบนโรงพัก ทำให้เรื่องมันบานปลายมากไปกว่านี้ใช่มั้ย”
“ซาโตชิ...อย่าเสียมารยาท” ริกิดุ
ฮิโระ อาเบะรีบเข้าไปบอกริกิ ก่อนที่บรรยากาศจะตึงเครียดมากขึ้น
“ท่านโอะซะมุรออยู่ข้างในครับ”
ริกิพยักหน้านิ่ง ๆ รับรู้ หันไปสบตาดุกร้าวมองทาเคชิ ก่อนเดินผ่านไปอย่างไม่แยแส ไอโกะปราดตามองแพรวดาวด้วยความแค้น แพรวดาวหลบสายตาไอโกะด้วยความกลัว ทาเคชิกอดแพรวดาวแน่น พร้อมจะปกป้องคนรักเต็มที่ ซาโตชิกระแทกเท้าเดินตามริกิไป พร้อมจูโร่ โคจิลอบถอนใจ แต่สีหน้ายังคงเคร่งเครียดไม่สบายใจ

ภายในรถประจำตัวแพรวดาว...ทาเคชินั่งกอดแพรวดาวอยู่เบาะด้านหลัง คอยเอามือลูบหลังเธอเบา ๆ อย่างทะนุถนอม แพรวดาวเริ่มดีขึ้น เมื่ออยู่ในอ้อมกอดของเขา ทาโร่ลอบมองแพรวดาวผ่านกระจกมองหลังแวบหนึ่ง เป็นห่วงเธอเช่นกัน จังหวะเดียวกันนั้น ทาเคชิเงยหน้าขึ้นมาเจอสายตาทาโร่ในกระจก ทาโร่รีบหลบสายตา แล้วทำทีเป็นขับรถต่อไป ทาเคชิไม่ได้คิดมากเรื่องทาโร่ สีหน้าเครียด นึกถึงเรื่องที่คุยกับโอะซะมุ
มุมทานอาหารบ้านโอะนิซึกะยามค่ำคืน...แพรวดาวกับทาเคชินั่งกินข้าวกันตามลำพัง เธอเห็นเขาหน้าเครียดจึงถามด้วยความสงสัย

“มีเรื่องไม่สบายใจหรือคะ”
ทาเคชินั่งเหม่อไม่ได้ยิน เขากำลังนึกถึงคำพูดของโอะซะมุ
“ถ้าต้องมีผู้มีอิทธิพล ผมขอให้มีแค่โอะนิซึกะเพียงกลุ่มเดียว ถ้าพวกคุณต้องการความร่วมมือจากสำนักงานตำรวจ เรายินดีช่วยเต็มที่”
แพรวดาววางตะเกียบลง ยื่นมือไปแตะแขนเขาเบา ๆ จนทาเคชิรู้สึกตัวหันมามองเธอ
“ไม่สบายใจเรื่องของฉันหรือเปล่า”
“ผมคิดถึงสิ่งที่ท่านโอะซะมุพูดเมื่อกลางวัน”
“คงหมายถึงการแต่งงานกับคุณไอโกะ”
จู่ ๆ แพรวดาวรู้สึกใจหายวาบ เศร้าใจจนพูดไม่ออก ทาเคชิกุมมือ เมื่อเห็นหน้าของเธอสลดลง
“ถึงผมจะแต่งงานกับไอโกะ ปัญหาก็คงไม่จบ...ถ้าเจ้าหน้าที่บ้านเมืองเข้มแข็ง เมืองนี้คงไม่ต้องพึ่งนักรบซามุไรคอยดูแล การตายของครอบครัวผมคงปิดคดีได้นานแล้ว”
“ถ้าคุณรู้ตัวคนบงการจะทำยังไงคะ”
“คนของผมสืบจนรู้ว่า โกะโร่ ซูจิ คนที่วางระเบิดรถยนต์...แอบทำงานให้ซะโต้ ถ้ามีโอกาส...ผมฆ่าไอ้เคนอิจิแน่”
แพรวดาวชะงัก ขณะกำลังยกถ้วยน้ำชาขึ้นจิบ สะท้อนใจถึงวิถีชีวิตที่แตกต่างกันของเขากับเธอ ทาเคชิหันมามองแพรวดาว ไม่สบายใจที่เห็นรอยช้ำบนแก้มของเธอ
“ผมเสียใจที่ปกป้องคุณได้ไม่ดีพอ ไม่คิดเลยว่าไอโกะจะโหดร้ายขนาดนี้”
แพรวดาว นึกถึงคำพูดของเคนอิจิขึ้นมาได้
“ไอ้ทาเคชิคงรักเธอมาก ถึงให้หยกประจำตระกูลเอาไว้” เคนจิหัวเราะลั่น “มิน่า...คุณหนูไอโกะถึงได้โกรธแค้น จนสั่งให้ฉันจับตัวเธอมาขาย”
“ไอโกะ” แพรวดาวสะดุดกึก

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 10 วันที่ 23 ก.ค. 57

ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ประพันธ์โดย : ณารา
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน บทละครโดย : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน กำกับโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ผลิตโดย : ค่าย เมคเกอร์ วาย,บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ออกอากาศ : ทุกวันพุธ-พฤหัส เวลา 20.15 น.ช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ