@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร ดาวเกี้ยวเดือน ตอนที่ 6 วันที่ 9 ก.ย. 56

อ่านละคร ดาวเกี้ยวเดือน ตอนที่ 6 วันที่ 9 ก.ย. 56

มีผู้ชายคนหนึ่งที่เหล่คุณหญิงนิ่มตั้งแต่ข้างใน ตามออกมาลวนลาม จะดึงเธอให้ไปด้วยกัน คุณหญิงตกใจขัดขืน พอดีพงศ์จันทรผ่านมา จึงทำทีเข้าโอบ ไหล่เธอ

“มาอยู่นี่เอง เขาตามหาตั้งนาน...คุณมีอะไรกับแฟนผมรึเปล่า” พงศ์จันทรถามชายคนนั้น

“พี่พงศ์! ผมโจ้ไงครับ พี่จำได้ไหม รุ่นน้องพี่ที่มหาลัย”


พงศ์จันทรเออออจำได้ เขารีบขอโทษไม่รู้ว่าเป็นเด็กพี่ คุณหญิงนิ่มฉุนจะปฏิเสธ พงศ์จันทรกระชับกอดแน่นขึ้นเอ่ย “เด็กพี่เอง เพิ่งได้มา ยังพยศอยู่นิดๆ”

โจ้ลาแล้วแยกจากไป คุณหญิงนิ่มโกรธ หยิกท้องพงศ์จันทรให้ปล่อย เขาร้องลั่นโวยถ้าไม่พูดแบบนั้นมีหวังเธอโดนสอยไปแล้ว และถือโอกาสทวงบุญคุณที่ช่วยเธอถึงสองครั้งสองครา คุณหญิงนิ่มทำหน้าหมั่นไส้ พลันเธอจามออกมาหลายที น้ำหูน้ำตาไหลเพราะแพ้ควันบุหรี่ในผับ ชายหนุ่มจึงดึงเธอกลับและอาสาไปส่ง คุณหญิงเหล่มองไม่ค่อยไว้ใจ เขาจึงแกล้งเปิดเพลงในรถแนว เกี้ยวพาราสี แล้วปลดกระดุมเสื้อตัวเองออกให้เห็นแผงอก คุณหญิงตกใจล้วงสเปรย์พริกไทยมาฉีดใส่หน้า พงศ์จันทร ร้องจ๊าก...มองทางไม่เห็น หวิดชนกับรถที่สวนมา

สุดท้ายต้องจอดข้างร้านมินิมาร์ท ซื้อผ้าเย็นมาซับหน้าซับตาเขาให้คลายอาการปวดแสบปวดร้อน ใบหน้าสองคนใกล้กันจนคุณหญิงนิ่มสัมผัสลมหายใจเขา จึงผละออกให้เขาทำเอง...

ด้านประกายดาว นั่งรอจันทรภานุจนหลับอยู่ที่ล็อบบี้ เธอฝันไปว่าคุณชายกลับมาปลุกเธอให้ตื่นแล้ว ถามว่าเธอมาทำอะไรที่นี่ เธอตอบเขาว่ามาเที่ยวและพักที่นี่ อยากได้ไกด์พาเที่ยว คุณชายตอบยิ้มๆว่า คนที่อยู่หน้านี่แหละที่จะเป็นไกด์ให้ เธอยิ้มดีใจ...แต่แล้วรู้สึกเหมือนมีคนเขย่าตัวเรียกให้ตื่น ประกายดาวลืมตาขึ้นมางงๆ พนักงาน สองคนช่วยกันปลุกบอกเธอว่า ตอนนี้ตีสามแล้ว ให้ขึ้นไปนอนบนห้อง เธอตกใจอายมากรีบจ้ำพรวดๆ ไปด้วยความแปลกใจ ทำไมจันทรภานุถึงไม่เห็นว่าตน รออยู่ที่นั่น

วันรุ่งขึ้น ประกายดาวเดินชมวิว เห็นจันทรภานุกำลังคุยงานกับผู้จัดการโรงแรม อยากจะเข้าไปทักก็เกรงจะกลายเป็นการจงใจเกินไป จึงแกล้งทำเป็นเดินผ่านไปมา เขาก็ไม่เห็นเสียที จึงหยิบแมกกาซีนมาทิ้งลงพื้นให้เกิดเสียงดัง แล้วเก็บขึ้นมาเปิดอ่าน คนแถวนั้นสะดุ้งหันมองรวมทั้งจันทรภานุด้วย เขาเดินเข้ามาทัก เธอทำทีตกใจ

“คุณชายจันทร์!” บังเอิญจังเลยค่ะ คุณชายจันทร์มาทำอะไรที่นี่คะ

“ผมเป็นเจ้าของโรงแรมนี้ แล้วคุณดาวล่ะครับมาทำอะไร”

“ฉันมาเที่ยวแล้วก็พักอยู่ที่นี่ ฉันมาคนเดียวและตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยว่าจะไปเที่ยวที่ไหนดี”

สีหน้าประกายดาวมีความหวังจะเหมือนในฝัน แต่แล้วจันทรภานุกลับมีท่าทีเหินห่าง บอกว่ามีไกด์บุ๊กนำเที่ยวอยู่ที่เคาน์เตอร์ แล้วขอตัวไปทำงานต่อ หญิงสาวงงมากเขาเป็นอะไร เธอจึงเฟซไทม์หาจิตสุภางค์เล่าเรื่องให้ฟัง ได้คำแนะนำมาว่า อาจจะรุกเขาเร็วไปจนตั้งตัวไม่ทัน

พอดีอภิเชษฐ์ขึ้นมางานราชการที่เชียงใหม่ จึงนัดกับจันทรภานุที่ร้านกาแฟ จันทรภานุอึดอัดใจ สารภาพว่าซองยาที่ให้เขาไปคราวก่อน ความจริงตนเจอในเสื้อที่ประกายดาวใส่เดินแบบ แต่อภิเชษฐ์ไม่คิดว่าประกายดาวจะเกี่ยวข้องกับยานั่น เพราะคนที่ตรวจเจอฉี่ม่วงคืออรอุมา

“มองคนอย่ามองแต่ผิวเผิน บางคนรู้หน้าไม่รู้ใจ ต่อหน้าแสนดี ลับหลังกลับร้ายสุดๆ ฉันเจอคนประเภทนี้มาเยอะ จะตัดสินคนคนหนึ่ง เราต้องรู้จักเขาให้ดีซะก่อน ถึงจะบอกได้ว่าเขาดีหรือว่าเลว”...จันทรภานุคิดตามคำพูดของอภิเชษฐ์

ooooooo

ประกายดาวออกมาเดินชมวิวถ่ายภาพ พบกลุ่มหนุ่มสาวที่นั่งวาดรูปนักท่องเที่ยว ก็เกิดความสนใจ เข้าไปชื่นชมสอบถามราคา และให้วาดภาพตนบ้าง พลเป็นคนลงมือวาด เขาแนะนำให้รู้จักเพื่อน คือเจ้านายและพิมพ์ไทย ไม่ทันไร ต้นอ้อถือนํ้าเข้ามาสมทบ

“ผมชื่อพลเป็นรุ่นน้องของเจ้านายกับพิมพ์ไทย ผมกับเจ้านายเป็นคนที่นี่ ส่วนพิมพ์เป็นคนกรุงเทพฯ... ส่วนนี่ต้นอ้อครับ มาจากอีสาน

ประกายดาวแนะนำตัวและทักทายทุกคน พอดีพงศ์จันทรโทร.มาถามว่าเธออยู่ไหนเขาจะมาหา เธอตอบ กว้างๆ ไม่อยากให้เขาตามมา ว่ามาทำธุระต่างจังหวัดแล้วตัดบทวางสาย...คนรับใช้ซึ่งล้างรถให้พงศ์จันทรอยู่พบกระเป๋าสตางค์หล่นในรถจึงเอามาให้ พงศ์จันทรนึก ออกว่าคงเป็นของคุณหญิงนิ่มทำหล่นไว้คืนที่รถเกือบชน จึงเอามาคืนให้ที่ร้าน

คุณหญิงนิ่มกำลังหาอยู่พอดี พอรู้ว่าอยู่ที่พงศ์จันทรก็ถามว่ารื้อค้นอะไรบ้างหรือเปล่า ชายหนุ่มเคือง ไม่ขอบใจยังจะมาดูถูกกันอีก จึงแกล้งดึงแขนเธอเข้ามากอดให้ขอบใจ

“ถ้าไม่พูด ผมจะกอดให้แน่นกว่านี้”

คุณหญิงนิ่มทำใจกล้าไม่กลัว พงศ์จันทรจึงขู่จะทำมากกว่ากอด เผอิญมีลูกค้าสองสาวเข้ามาในร้าน

ร้องว้าย! พงศ์จันทรตกใจปล่อยคุณหญิงนิ่ม หนึ่งในสองสาวเกิดเป็นกิ๊กของเขา พอเห็นเช่นนั้น ก็ปรี่เข้าตบคุณหญิงนิ่ม

“เพราะผู้หญิงคนนี้ใช่ไหม ถึงทำให้คุณขอเลิกกับฉัน”

คุณหญิงนิ่มโกรธตบกลับทันที พงศ์จันทรรีบลากกิ๊กเก่าตนออกไปจากร้าน แล้วบอกเธอว่ารู้หรือไม่ว่าได้ตบหม่อมราชวงศ์หญิงนิมมานนรดี น้องสาวคุณชายจันทร์เข้าเสียแล้ว ระวังจะติดคุกหัวโต กิ๊กกับเพื่อนหวาดหวั่นรีบพากันกลับไป...พงศ์จันทรกลับเข้ามาในร้าน คุณหญิงนิ่มโวยทันที อยู่ใกล้เขาทีไรซวยทุกที พงศ์จันทรไม่พูดพร่ำทำเพลง ขู่จะอุ้มถ้าเธอไม่ไปหาหมอ

รับยาจากโรงพยาบาลแล้ว พงศ์จันทรเดินมาตามทางกับคุณหญิงนิ่ม เขาเอ่ยถามรู้ไหมว่าประกายดาวไปไหน คุณหญิงนิ่มเคืองที่มาทำดีเพราะเหตุนี้เอง จึงตอบว่าไม่รู้ ถึงรู้ก็ไม่บอก...

หลังจากวาดภาพเสร็จ ประกายดาวถือเดินดูเข้ามาในโรงแรม เห็นนมพรนั่งอยู่คนเดียวก็นึกถึงคำพูดของมิลินทร์ที่ว่า คุณชายรักนมพรมากจนหม่อมแม่อดน้อยใจไม่ได้ ถ้าอยากเอาชนะใจคุณชายต้องชนะใจนมพรด้วย... ประกายดาวจึงเข้าไปทักสวัสดีนมพรและนั่งคุยด้วย จันทรภานุเดินมาเห็น คราวนี้เขากลับยิ้มแย้มกับเธอดี นมพรบอกว่าชวนประกายดาวทานข้าวด้วย

“ครับ...เอาอาหารมาเสิร์ฟได้เลย คุณดาวอยากทานอะไรเพิ่มสั่งได้นะครับ”

ประกายดาวลอบมองจันทรภานุยิ้มๆ เสร็จจากทานอาหาร นมพรให้ทั้งสองไปเดินเล่นกัน ตนจะขึ้นไปพัก เขาจึงหันมาชวนประกายดาว

“ดีเหมือนกันค่ะ จะได้ย่อยอาหารด้วย เมื่อกี้ทานข้าวไปตั้งสองจาน”

ระหว่างเดินไปด้วยกัน ประกายดาวเอ่ยมีเรื่องสงสัยอยากถาม จันทรภานุหยุดหันมามอง เธอถามทำไมเมื่อเช้าเขาถึงทำหมางเมินเหมือนคนไม่รู้จักกัน

“ถ้าผมบอก อย่าโกรธผมนะ” ประกายดาวพยักหน้า จันทรภานุจึงเล่าเรื่องยาที่พบ

“ฉันเนี่ยนะเล่นยา!” ประกายดาวหัวเราะจนคุณชายแปลกใจ “คุณชายจันทร์ใช้อะไรคิดเนี่ย อุ่ย...ขอโทษค่ะ ฉันไม่รู้จริงๆ ว่ายานั้นอยู่ในกระเป๋าเสื้อตัวที่ฉันใส่เดิน แฟชั่นได้ไง และฉันก็ไม่ใช่พวกศิลปินอาร์ตติสที่ใช้ยาเป็นตัวสร้างอารมณ์ในการทำงาน...คุณชายจันทร์จะให้ฉันไปสาบานที่ไหนก็ได้” ประกายดาวเงยหน้ามองฟ้าพนมมือ “ท้องฟ้านี้เป็นพยาน ถ้าข้าพเจ้าโกหก ขอให้ข้าพเจ้าถูกฟ้าผ่า จมน้ำ ถูกรถชน โดนหมากัด เพื่อนเลิกคบ ไม่มีใครรัก...”

“พอได้แล้ว ผมเชื่อคุณ...”

“เชื่อเถอะค่ะ เพราะฉันไม่ชอบโกหก” ประกายดาวยิ้มแฉ่ง

“ก็ดี...เพราะว่าผมเกลียดคนโกหก อย่าให้ผมรู้นะว่า คุณมีอะไรที่ปิดบังผมอยู่อีก”

ประกายดาวกลืนน้ำลายเอื๊อก ทำนิ้วไขว้ไว้ด้านหลังก่อนจะยืนยันว่าไม่ว่าไม่มีแน่นอน...จันทรภานุสบายใจขึ้น บอกเธอว่าจะเป็นไกด์พาเที่ยวเอง หญิงสาวดีใจเกือบเก็บอาการไม่อยู่

ooooooo

เช้าวันใหม่ นมพรคุยเฟซไทม์กับคุณหญิงนิ่มว่าประกายดาวอยู่ที่เชียงใหม่ด้วย ท่าทางคุณชายจันทร์มีความสุขอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน มีรอยยิ้มที่อธิบายไม่ถูก ไม่เพียงเท่านั้น แววตายังยิ้มไปด้วย ตนว่าคุณชายจันทร์ต้องรู้สึกพิเศษกับประกายดาว คุณหญิงนิ่มชอบใจ

พงศ์จันทรพยายามโทร.กลับไปหาประกายดาวแต่เธอปิดเครื่อง เขาจึงคิดมาถามคุณหญิงนิ่มอีกครั้ง บังเอิญได้ยินเธอเปรยคนเดียวว่า

“ถ้านายปลาไหลรู้ว่าพี่ดาวอยู่กับพี่ชายจันทร์ล่ะก็ ได้กระอักเลือดตายแน่”

“คุณรู้จริงๆว่าคุณดาวอยู่ที่ไหน” พงศ์จันทรโพล่งขึ้นมาข้างหลังเธอ

คุณหญิงนิ่มสะดุ้งหันไปทำหน้านิ่ง ก่อนจะกลบเกลื่อน ไม่รู้เรื่อง พงศ์จันทรไม่เชื่อ เดินเข้ามาหาเธอจนเธอถอยชิดกำแพง เขาใช้แขนทั้งสองข้างเท้ากำแพงให้เธอหนีไปไหนไม่ได้

อ่านละคร ดาวเกี้ยวเดือน ตอนที่ 6 วันที่ 9 ก.ย. 56

ละครดาวเกี้ยวเดือน บทประพันธ์โดย : รอมแพง
ละครดาวเกี้ยวเดือน บทโทรทัศน์โดย : ปณธี - สุธิสา วงษ์อยู่
ละครดาวเกี้ยวเดือน กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครดาวเกี้ยวเดือน ผลิตโดย : บริษัท บรอดคาซท์ ไทยเทเลวิชั่น จำกัด
ละครดาวเกี้ยวเดือน ดำเนินงานโดย : อรุโณชา ภาณุพันธ์
ละครดาวเกี้ยวเดือน ออกอากาศทุกวันพุธ - พฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ