อ่านละคร ดาวเกี้ยวเดือน ตอนที่ 10 วันที่ 21 ก.ย. 56
"ดาวไปทำงาน แต่ที่ที่ไปกันดารสุดๆ ไม่ต้องพูดถึงสามจี แค่สัญญาณโทรศัพท์ธรรมดายังไม่มีเลย""ไม่มี..แล้วคุณดินติดต่อดาวได้ยังไง ?"
"เอ้อ..อ๋อ ดาวโทร.มาบอกตั้งนานแล้วครับ เมื่อตะกี้ผมจะโทร.หา แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าดาวเคยโทร.มาบอกแล้ว
คุณไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ ดาวเอาตัวรอดได้ ผมเป็นพี่มัน ผมยังไม่ห่วงเลย"
พงศ์จันทรพยักหน้ารับรู้ แดนดินแอบถอนหายใจโล่งอก
พงศ์จันทรกลับไปครุ่นคิด ประกายดาวอยู๋ตรงไหนของเชียงใหม่ถึงได้กันดารนัก คิดแล้วก็ได้ตัดสินใจไปหาหญิงนิ่มที่ร้าน
"คุณหญิงคุณรู้หรือเปล่า ว่าคุณดาวอยู่ไหน ?"
พงศ์จันทรเจอคำตอบกวนๆ ก็หุบยิ้ม
"และฉันก็คิดว่าพี่ชายฉัน อยู่ในใจพี่ดาวเหมือนกัน"
"มั่นใจเกินไปหรือเปล่า คนที่อยู่ในใจคุณดาวอาจเป็นผมก็ได้"
"อ๋อเหรอ..ถ้าพี่ดาวมีใจให้นาย แล้วทำไมนายถึงต้องมาถามฉันว่าพี่ดาวอยู่ไหน ทีนี้จะแน่ใจได้หรือยังว่าพี่ดาวไม่มีวันเลือกนายหรอก"
"ทำไม ?"
"นายเจ้าชู้ มักมาก และไม่รู้จักความรัก จบนะ !"
คุณหญิงนิ่มพูดแล้วเดินจากไป พงศ์จันทรกำมือแน่นเจ็บใจก้าวตามไปทันขณะเธอกำลังจะขึ้นรถ เขาดึงตัวเธอออกแล้วเข้านั่งที่คนขับ
จากนั้นก็ดึงตัวเธอจนเซจนเสียหลักนั่งบนตัก เธอดิ้นขลุกขลักอยู่ในที่แคบ
"นายทำบ้าอะไร ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ !"
"ฟังผมพูดก่อน อย่าเถียง อย่าร้อง ไม่งั้นเจอจูบ"
คุณหญิงนิ่มเงียบ หยุดดิ้น พงศ์จันทรจับหน้าเธอให้หันมามองเขา
"ผมยอมรับ ที่ผ่านมาผมเจ้าชู้มักมากอย่างที่คุณว่า แต่ผมไม่เคยไปบังคับฝืนใจใคร"
"ข้ออ้าง !"
"บอกว่าอย่าพูด !"
พงศ์จันทรยื่นหน้าไปใกล้ คุณหญิงนิ่มหลับตาปี๋
"พี่ชายคุณอาจจะดีกว่าผม แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะรักคุณดาวได้มากกว่าผม ความรักมันไม่ได้อยู่ที่ใครดีพอนะคุณหญิง
แต่มันอยู่ที่ใครพอดีต่างหาก แล้วใครจะไปรู้ผู้ชายเฮงซวยอย่างผมอาจจะพอดีกับคุณดาวก็ได้"
"ปล่อยฉันได้หรือยัง"
แทนที่จะปล่อย พงศ์จันทรกลับประกบปากจูบคุณหญิงนิ่ม เธอตกใจตาค้าง ตัวแข็งทื่อ
เหมือนต้องมนต์สะกด เขาค่อยๆถอนริมฝีปากออกกระซิบข้างหู
"คนอย่างผม ไม่ได้รักใครง่ายๆ แต่ถ้ารักแล้ว ต่อให้ตายแทนผมก็ทำได้เพราะฉะนั้นอย่ามาหาว่าผมไม่รู้จักความรักอีก"
พงศ์จันทรปล่อยคุณหญิงนิ่มแล้วออกจากรถ เธอเข้านั่งปิดประตูปังแล้วขับออกไปอย่างตื่นเตลิด
ขณะจอดติดไปแดงเธอยกมือแตะริมฝีปากตัวเองด้วยความรู้สึกสับสน จากนั้นก็ใช้กำปั้นทุบพวงมาลัย
"นางพงศ์ ฉันเกลียดนายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
เสียงรถข้างหลังบีบแตรคุณหญิงนิ่มสะดุ้งรู้ตัวรีบขับรถออกไป ถึงวังนพรัตน์เธอจอดรถหยิบโทรศัพท์มากดแชท
กับผู้ใช้นามชายไร้หัวใจ แต่ครั้งนี้ไม่มีคำตอบเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา
ประกายดาวถ่ายรูปตามมุมสวยๆ ของโรงแรมที่พักซึ่งไม่ใช่โรงแรมจันทรภาณุของคุณชาย เธอเดินถอยหลัง
ไม่ได้มองทางเลยชนเข้ากับใครคนหนึ่ง เธอรีบขอโทษและมองหน้า ก็รู้ว่าเป็นพลนักวาดภาพ
"อ้าว..พี่ดาว ยังไม่กลับกรุงเทพฯอีกหรือครับ ?"
"กลับไปแล้วค่ะ พอดีพี่มีงานถ่ายรูปก็เลยขึ้นมาใหม่ แล้วนี่มาทำอะไร ?"
"แวะมารับเงินกับของบริจาคให้เด็กชาวเขาในหมู่บ้านของเราน่ะครับ เศรษฐีที่เขาบริจาคเขาพักอยู่โรงแรมนี้"
"หรอ ดีจัง แล้วคนอื่นๆล่ะ หายไปไหน ?"
"เข้าห้องน้ำครับ ตอนขับรถขึ้นไปบนดอยจะได้ไม่ปวดกลางทาง"
"จะกลับขึ้นดอยกันแล้วหรอ ?"
"ครับ ไปเที่ยวไหมครับพี่ดาว ช่วงนี้อากาศกำลังดีเลย"
"ถ้าพลไม่ชวนพี่จะเสียใจมาก"
เจ้านายกับพิมพ์ไทยและต้นอ้อเดินเข้ามา เจ้านายเห็นประกายดาวก็ยิ้มร่าทักทาย ต้นอ้อมองประกายดาวอย่างสนใจ
พอรู้ว่าประกายดาวจะขึ้นไปเที่ยวดอย เจ้านายก็ร้อนใจหาโอกาสพูดกับพล
"แกจะบ้าไปแล้วหรือไงเอาพี่ดาวขึ้นไปกับเราทำไม มีคนอื่นอยู่ใกล้เราเดี๋ยวแผนก็แตกกันหมดนี่ถ้าท่านรู้ท่านต้องโกรธมากแน่ๆ"
"ท่านเป็นคนส่งข่าวฉันมาว่าตอนนี้ทางขึ้นดอยมีด่านตำรวจหลายจุด"
"ฉิบ...แล้วสิ !"
"เพราะงี้ไงฉันถึงชวนพี่ดาวขึ้นไปด้วยกัน พี่ดาวจะช่วยเป็นไม้กันหมาให้เรา มีคนที่เคยมีข่าวว่าเป็นแฟนกับคุณชายจันทร์
เจ้าของโรงแรมจันทรภาณุนั่งไปด้วย ใครจะสงสัยว่ารถเรามีของ.."
เจ้านายพยักหน้าจำยอมรับ
พงศ์จันทรเข้าออฟฟิศรู้ตัวว่าโทรศัพท์หาย เขาพยายามหา แต่ก็หาไม่เจอ เขาสงสัยว่ามันจะตกอยู่ในรถของคุณหญิงนิ่ม
ตอนที่เขาขึ้นไปนั่ง ก็พอดีนันทินีโทรศัพท์เข้ามาบอกว่าเธอเจอโทรศัพท์ของเขาในรถคุณหญิง
เพราะเมื่อคุณหญิงนิ่มจอดรถหน้าวังแล้วนั่งแชทถึงชายไร้หัวใจ นันทินีเข้าไปทักได้ยินเสียงสัญญาณรับข้อความ
ทางโทรศัพท์ของเขา คุณหญิงก็ได้ยินแต่หาไม่พบ เธอเลยหลอกว่าหม่อมสุรีย์ขาขาด ซึ่งความจริงขาไพ่ขาดไม่ใช่ขาคน
คุณหญิงตกใจรีบวิ่งเข้าไปดู เธอจึงหาโทรศัพท์เจอ
"ขอบคุณคุณมาก"
"แอบหามือถือของคุณในรถน้องหญิง ถ้าไม่เก่ง ฉลาด ทำไม่ได้หรอกนะ ว่าแต่คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่วัง"
"เฟซบุ๊ค คุณเช็คอินว่าอยู่ที่วังนพรัตน์"
"คุณอย่าลืมสัญญาที่ตกลงกันไว้ล่ะ"
"ลูกผู้ชายคำไหนคำนั้น ผมจะช่วยให้คุณสมหวังกับคุณชายจันทร์ แต่คุณต้องไม่ผิดสัญญากับผม มือถือ..ถือเป็นของส่วนตัว"
"นี่คุณ..ฉันไม่ใช่คนธรรมดานะยะ ฉันได้รับการอบรมสั่งสอนเรื่องสมบัติผู้ดีมาตั้งแต่ยังไม่ปฏิสนธิ
ฉันไม่เปิดดูของคุณหรอกน่ะ แค่นี้นะ"
นันทินีตัดสัญญาณไปแล้ว พงศ์จันทรค่อยๆวางสาย ครุ่นคิดด้วยความไม่ไว้ใจว่านันทินีจะเปิดดูข้อมูลในเครื่องของเขาหรือไม่ ?
คุณชายจันทร์ไปหาผู้กองอภิเชษฐ์ที่ห้องทำงาน เขาเปิดประตูเข้าไปก็ได้ยินเสียงเพื่อนนายตำรวจพูดโทรศัพท์
"ผมฝากด้วยแล้วกันพยายามอย่าให้คุณดาวเข้าไปเกี่ยวข้อง ถ้ามีอะไรติดต่อผมด่วนเลยนะหมวด"
อภิเชษฐ์ตัดบทกับทางปลายสายเมื่อเห็นคุณชายจันทร์เข้ามา แล้วกดปุ่มตัดสัญญาณก่อนจะเปลี่ยนเรื่องเบี่ยงเบนความสนใจ
"เลิกประชุมสักที ฉันหิวไส้จะขาดแล้ว"
"แกพูดถึงคุณดาวไหน ?"
"คุณดาว..แม่ค้าขายส้มตำหน้าโรงพัก"
"ไอ้เชษฐ์ คุณดาวไหน !"
"เออๆๆ บอกก็ได้ คุณดาวของแกนั่นแหละ สายของฉันส่งข่าวมาบอกว่าคุณดาวกำลังขึ้นไปเที่ยวบนดอยกับแก๊งเด็กชาวเขาที่ฉันจับตาดูอยู่"
"คุณดาว !"
คุณชายจันทร์ตกใจคว้าโทรศัพท์จะโทร.ออก แต่ผู้กองอภิเชษฐ์ห้าม
"ไม่ต้องโทร.หรอก คุณดาวกำลังขึ้นดอย ไม่มีสัญญาณมือถือ"
"งั้นแกก็บอกให้สายลับของแกบอกคุณดาวให้ลงมาสิ"
"ถ้าฉันทำได้ฉันทำไปแล้ว แต่แกไม่ต้องเป็นห่วง เด็กแก๊งชาวเขาพวกนั้นไม่มีพิษมีภัยอะไร เขาแค่เป็นเครื่องมือของไอ้หัวหน้าขบวนการ"
"แกรู้หรือยังว่าหัวหน้าขบวนการเป็นใคร ?"
"รู้แล้วแต่ยังจับไม่ได้ เพราะฉันยังไม่มีหลักฐานเด็ดๆ มัดตัวเขา"
คุณชายจันทร์ฟังแล้วเครียดมาก
พลขับรถกระบะเก่าๆไปตามทางขึ้นดอยอันคดเคี้ยวขรุขระ ท้ายรถมีลังใส่ของหลายลัง ประกายดาวนั่งเบาะซ้ายด้านหน้า
ถือกล้องถ่ายภาพเป็นระยะๆ สลับกับการคุยกันอย่างถูกคอ พิมพ์ไทยมองประกายดาวสนิทกับพลอย่างไม่พอใจ
ถึงหมู่บ้านชาวเขา รถจอดที่ลานหน้าบ้านหลังหนึ่ง เด็กสองสามคนกรูกันเข้ามาถามหาของเล่น
พลบอกให้สวัสดีพี่ดาวคนมาใหม่เด็กก็ทำตามอย่างว่าง่าย แล้วพลก็หยิบของเล่นมาแจกจ่าย
"พ่อแม่ของเด็กๆไปไหนกันคะ ?"
"ไม่มีครับ พวกเขาเป็นเด็กกำพร้าที่ครูใหญ่เก็บมาเลี้ยง แต่ครูใหญ่ตายไปแล้วพวกผมเลยต้องดูแลน้องๆต่อ ตอบแทนบุญคุณของครูใหญ่"
"คนกตัญญูตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้"
ประกายดาวจับบ่าพลพุดอย่างชื่นชม ไม่ได้มีนัยทางชู้สาวเลยสักนิด แต่พิมพ์ไทยเห็นแล้วไม่พอใจ กระแทกเสียงถาม
"พี่พลของพวกนี้จะให้เอาไปไว้ไหน"
"บ้านพี่.."
ทั้งสามช่วยกันยกลังลงจากรถ ประกายดาวจะช่วยถูกพิมพ์ไทยปัดมือไม่ให้ยุ่ง ประกายดาวไม่เข้าใจว่าทำไม พลบอกไม่ให้ถือสา
เพราะพิมพ์ไทยอารมณ์เสียบ่อย ครั้นลับหลังประกายดาว พลก็ตบหน้าด่าพิมพ์ไทยไม่ให้ทำอย่างนี้อีก
อ่านละคร ดาวเกี้ยวเดือน ตอนที่ 10 วันที่ 21 ก.ย. 56
ละครดาวเกี้ยวเดือน บทประพันธ์โดย : รอมแพงละครดาวเกี้ยวเดือน บทโทรทัศน์โดย : ปณธี - สุธิสา วงษ์อยู่
ละครดาวเกี้ยวเดือน กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครดาวเกี้ยวเดือน ผลิตโดย : บริษัท บรอดคาซท์ ไทยเทเลวิชั่น จำกัด
ละครดาวเกี้ยวเดือน ดำเนินงานโดย : อรุโณชา ภาณุพันธ์
ละครดาวเกี้ยวเดือน ออกอากาศทุกวันพุธ - พฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3