อ่านละคร ท่านชายในสายหมอก ตอนที่ 8 วันที่ 24 ก.ย. 55
ขิงบอกให้ปล่อย โซว์ขอร้องเลิกมองตนเป็นเจ้าชายเสียที เธอโต้จะหนีความจริงได้อย่างไร โซว์ดึงมือเธอให้นั่งลงฟัง“ฉันไม่เคยอยากเป็นเจ้าชาย ฉันอยากเป็นคนธรรมดาๆ มีชีวิตธรรมดาเหมือนอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้...ฉันรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ฉันถึงอยากให้คนที่ฉันรักเป็นแค่คนธรรมดาๆ”ขิงสบตาเขา เห็นแววตาเต็มไปด้วยความรัก ก็นิ่งอึ้ง เขาจับไหล่เธอดึงเข้ามาจะจูบ พลันแก้วโผล่มาขัดจังหวะถามทำอะไรกัน ขิงผละออกแก้ตัวว่าซ้อมบท ทำทีถามโซว์ว่าเข้าใจแล้วนะ ก่อนจะลุกเดินหนีไป แก้วเดินเข้ามาชี้หน้าโซว์
“จำไว้นะไอ้หน้าวอกว่าคนอย่างแกไม่มีทางสู้ฉันได้ เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะว่าฉันรวยกว่า เท่กว่าหล่อกว่า และที่สำคัญ พ่อฉันเป็นกำนัน เป็นเจ้าของตลาด เป็นผู้นำหมู่บ้าน จำใส่กะโหลกไว้ซะ” แก้วเห็นสายตาถมึงทึงของโซว์ก็ผงะถอยออกแต่ไม่วายปากดี “ไม่ได้กลัวนะเว้ย แต่วันนี้ไม่อยากมีเรื่องกับใคร”
โซว์มองตามหลังแก้วที่จ้ำหนีอย่างหงุดหงิด... หลังจากเดินเลี่ยงมา ขิงเอาผ้ามาซักหลังบ้าน ท่าทางเหม่อลอยคิดถึงตอนที่จะถูกโซว์จูบ เธอพยายามสะบัดหัวไล่ภาพนั้นออกไป ยายขมเดินเข้ามาเห็นขิงกำลังขยี้กางเกงในผู้ชายก็แซว เดี๋ยวนี้ถึงกับซักกางเกงในให้กันด้วย ขิงตกใจ
“เฮ้ย ยาย ไม่ใช่นะ นี่ไม่ใช่ กกน.ของนายโซ่นะ”
“ข้ายังไม่ทันพูดซักคำว่ามันเป็นของใคร ร้อนตัวไปรึเปล่า ข้าหมายถึงไอ้ตุ๊กมันต่างหาก”
ขิงโยนท้ิง ยายขมอมยิ้มดักคออย่าปากแข็ง เดี๋ยวจะขึ้นคาน ขิงหน้าแดงว่ายายพูดอะไร
“แต่ก่อน ข้าอาจจะไม่ชอบไอ้โซ่ ถึงขั้นเคยสั่งไม่ให้คบมันเป็นแฟน แต่ตอนนี้ดูไปดูมา ไอ้โซ่มันก็น่ารักดี ถ้าเอ็งจะรักกันข้าก็ไม่ขัด” ยายขมหัวเราะที่เห็นขิงหน้าแดงเป็นลูกตำลึง “คิดให้ดีนะนังขิง ผู้ชายดีๆแบบนี้ไม่ได้หากันง่ายๆ รองจากตาเอ็งแล้วก็มีไอ้โซ่นี่แหละ ที่ข้ารู้ว่ามันเป็นคนดี” พูดจบยายขมเดินออกไป ขิงเครียด ตนจะรักเขาได้อย่างไร ในเมื่อเขาเป็นถึง....เจ้าชาย
ooooooo
ภายในห้องทำงาน ลัดลดากำลังชื่นชมภาพถ่ายที่ตัวเองได้ถ่ายกับโซว์รูปหนึ่งและอีกรูปถ่ายกับปีเตอร์ เธอดีใจที่ช่างโชคดีเหลือเกินได้ใกล้ชิดผู้ชายหล่อสองสไตล์ พลันติ๊งโหน่งบุกเข้ามา เลขาฯหน้าห้องวิ่งตามมาบอกว่าตนห้ามแล้วแต่เธอไม่ฟัง
ลัดลดาให้เลขาฯออกไป แล้วถามติ๊งโหน่งว่ามาทำไม ติ๊งโหน่งหยิบการ์ดเชิญมาวางให้ ลัดลดาหัวเราะและว่าตนไม่ว่าง ไม่ได้มีนัดแต่ไม่อยากไป แต่พอติ๊งโหน่งบอกว่ามีคณะลิเกยายขมมาแสดง ลัดลดาก็โวยวาย ว่าคณะลิเกนั้นเป็นของตน เธอไม่มีสิทธิ์เอาไปแสดง
“ว้าย อย่ามาขี้ตู่ เรื่องแบบนี้ใครดีใครได้ จำไว้นะนังดาด้า ว่าทั้งเจ้าชายและพระเอกลิเกสุดหล่อต้องเป็นของฉันคนเดียว ฮ่าๆๆๆ” ติ๊งโหน่งหัวเราะเหมือนม้าก่อนกลับออกไป
ลัดลดาร้องกรี๊ดด้วยความเจ็บใจ...เธอไม่ยอมแพ้ มุ่งหน้ามาหาปีเตอร์ที่ห้องพัก ผลักประตูเข้ามาอย่างถือวิสาสะ ปีเตอร์ตกใจถอยติดกำแพง
“เจ้าจะทำอะไรเรา มีอะไรค่อยๆพูดค่อยๆจากันก็ได้”
ลัดลดาเอามือยันกำแพง ห้ามไม่ให้คณะลิเกที่เจ้าชายเป็นสปอนเซอร์ไปแสดงงานวันเกิดคุณหญิงฉาดประภา เพราะตนเป็นคนทำให้คณะนี้ดัง เขาแย้งว่าไม่ได้มีการเซ็นสัญญา ตนจะไปห้ามได้อย่างไร เธอโอดครวญเกรงติ๊งโหน่งจะใช้งานนี้รวบหัวรวบหางเขา ปีเตอร์เห็นโอกาสจะใช้ลัดลดากันติ้งโหน่งออกจากตัว จึงเอ่ยปากชวนเธอไปงานนี้ด้วยกัน ลัดลดาหลงดีใจ
หลังจากลัดลดากลับไป พัชรีมารอปีเตอร์แต่งตัวเพื่อออกไปทานข้าว เผอิญโทรศัพท์ในห้องดัง เธอรับสายแล้วต้องตกใจเมื่อรู้ว่าเป็นพ่อของเจ้าชาย เธอพุ่งเข้ามาในห้องนอน ปีเตอร์กำลังจะนุ่งกางเกง เขาตกใจหน้าคะมำ เธอคร่อมบนตัวเขาละล่ำละลักจะบอก ปีเตอร์เข้าใจผิด
“พัชรี...เจ้าจะทำอะไรเรา ใจเย็นๆก่อนดีมั้ย ตอนนี้เรายังไม่พร้อม”
“ไม่พร้อมไม่ได้แล้วล่ะเพคะ เพราะเสด็จพ่อของเจ้าชายโทร.มา”
ปีเตอร์แทบช็อก มือไม้สั่นจะรับสายในห้อง พัชรีแปลกใจทำไมต้องกลัวขนาดนั้น เขาอ้างว่าไม่ได้คุยด้วยนาน แล้วบอกให้เธอออกไปก่อน พัชรีสงสัยมีเรื่องอะไรลับลมคมใน จึงแอบยกสายข้างนอกแอบฟัง ได้ยินปีเตอร์พูดว่า เจ้าชายบรรทมไปแล้ว พระราชากล่าวว่าจะเสด็จมาเมืองไทย ปีเตอร์ร้องห้าม อ้างว่าที่นี่ร้อนมาก ตนจะพาเจ้าชายกลับไปโดยเร็ว ตนสัญญาด้วยเกียรติของข้ารับใช้ผู้ซื่อสัตย์ และจงรักภักดีต่อนิวแลนด์...พัชรีหูผึ่งค่อยๆวางสายอย่างโกรธๆ
ปีเตอร์แต่งตัวเสร็จ เดินออกมาหน้าตายิ้มแย้ม แต่พัชรีกลับทำหน้าโหด ไม่ทันที่เขาจะเอ่ยปากก็ชกเปรี้ยงเข้าที่หน้าเขา ฐานหลอกว่าเป็นเจ้าชาย ปีเตอร์หน้าเจื่อน
“หนอย หลอกใช้ฉันได้ตั้งนาน ให้ฉันเปลืองเนื้อเปลืองตัว ที่ไหนได้เป็นแค่คนใช้”
“ฉันไม่ใช่คนใช้ แต่ฉันเป็นคนสนิทของเจ้าชาย”
พัชรีโวยว่าความหมายเดียวกัน แล้วให้เขาเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง พอรู้ว่าเจ้าชายตัวจริงจะเข้าไปแสดงในงานก็สงสัย ชรินทร์ต้องมีแผนร้ายอะไรแน่ เพราะมันไม่น่าจะประจวบเหมาะทุกอย่างแบบนี้ ทำให้ปีเตอร์เครียดขึ้นมาอีก
ooooooo
เย็นวันนั้น ทุกคนนั่งล้อมวงกินข้าว ขิงกับโซว์ เหลือบมองกันไปมา จนยายขมแขวะเดี๋ยวได้ตาถลน มีอะไรก็คุยกัน ขิงเคืองบอกไม่มีอะไรแล้วลุกเดินออกไป ตุ๊กว่าหลานปากแข็ง หันมายุโซว์ให้ฉุดเลย เพราะตนรู้ว่าขิงก็ชอบเขา เป็นครั้งแรกที่ยายขมเห็นดีด้วย แต่โซว์ไม่แน่ใจ
“ข้ามีวิธีที่จะทำให้นังขิงใจอ่อน” ตุ๊กกระซิบแผนให้โซว์กับยายขมฟัง
ครั้นเมื่อโซว์ตามมาหาขิงที่ริมน้ำ เธอให้เขาอยู่ห่างๆ เขาจึงวางกระดาษไว้ให้เธออ่านแล้วกลับไป ขิงหยิบอ่าน ข้อความว่า...ที่หาด หนึ่งทุ่ม ถ้าไม่มาจะเสียใจ ขิงใจเสีย หรือเขาจะบอกลา
ตกดึก ตุ๊กเห็นขิงท่าทางกระวนกระวายใจ จึงเปรยว่า นัดใครไว้ก็รีบไป เดี๋ยวจะมาเสียใจทีหลัง ขิงหันมาถามรู้อะไร ตุ๊กส่ายหน้าไม่รู้ กำลังสนุกกับละครที่ดู ขิงมองตุ๊กสลับกับทีวี ก่อนจะเดินเลี่ยงออกมา...และแล้ว ขิงก็ตัดสินใจมาที่ทะเล วิ่งมองหาโซว์อย่างใจเสีย ปากก็บ่นว่า มาช้าแค่สิบห้านาทีเอง พลันมีพลุยิงขึ้นบนฟ้าอย่างสวยงาม แสงสว่างทำให้เห็นโซว์เดินมาหยุดตรงหน้า เธอดีใจที่เขายังไม่ไปไหน โซว์จับมือเธอขึ้นมาแล้วกล่าวว่า
“ขิง...ฉันรักเธอ”
ขิงใจเต้นรัว ตะลึงงัน ก่อนจะดึงมือออก “นายรักฉันไม่ได้ อย่าลืมสิว่าเราต่างกัน”
“ฉันไม่เคยเห็นว่าเราต่างกัน เราเป็นคนเหมือนกัน แล้วเราก็รักกันไม่ใช่เหรอ”
ขิงอึกอัก โซว์เชยคางเธอให้มองหน้าแล้วย้ำ “อย่าปฏิเสธเลยว่าเธอไม่ได้รักฉัน...มองหน้าฉัน ขิง...ความรัก ไม่ได้เกิดขึ้นอยู่กับชนชั้น ความรักสามารถเกิดขึ้นได้ทุกที่ รักเดียว รักแท้ที่ฉันเฝ้าตามหามาทั้งชีวิตคือเธอ...ขิง ฉันสัญญาว่าฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้เราได้อยู่ด้วยกัน”
ขิงน้ำตารื้น โซว์กำชับอย่าพูดอีกว่าเป็นไปไม่ได้ ขอให้รับรักตน ขิงนิ่งไปสักพักก่อนจะพยักหน้าพร้อมน้ำตาและรอยยิ้ม เขาเช็ดน้ำตาเธอก่อนจะจูบที่หน้าผาก สองคนโผกอดกันแน่น
ด้านยายขมนั่งยิ้ม บางทีก็หัวเราะ ตุ๊กแปลกใจเรียกแม่
เธอขานรับว่าจ๋า...ตุ๊กขนลุกเกรียว
“ตอนด่ายังไม่น่ากลัวเท่ากับตอนเสียงหวาน แม่เป็นไรเดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวหัวเราะ เพี้ยนเปล่า”
ยายขมเอาไม้เกาหลังเคาะหัว “ลูกเวร มาหาว่าข้าเพี้ยน ข้ากำลังมีความสุขต่างหากล่ะเว้ย ฮ่าๆๆ”
ตุ๊กจับหัวป้อยๆ ย้อนถามว่าเรื่องขิงกับโซว์หรือ ไม่รู้ป่านนี้ลงเอยกันอย่างไรน่าจะเข้าใจกันแล้ว เหมือน ตอนจบในละครไม่มีผิด พระเอกนางเอกรักกันในที่สุด ยายขมกับตุ๊กหัวเราะกันคิกคัก รุ้งแอบฟังอยู่กำมือแน่นด้วยความโกรธ
รุ้งทนไม่ได้บุกไปที่บ้านแก้ว แก้วกำลังเปิดเพลงเต้นเย้วๆ กับยอด เขาโวยวายที่เธอมาขัดจังหวะ แต่พอรุ้ง
บอกว่าเขากำลังจะเสียขิงไป เพราะตอนนี้ขิงอยู่กับโซว์ พลอดรักกันอยู่ แก้วเปลี่ยนมาฟูมฟายไม่ยอม คว้ามือรุ้งให้พาไปขัดขวาง
ระหว่างนั้น โซว์กับขิงเดินเขินอายกันอยู่ เขาเอื้อมมือไปจูงมือเธอ ขิงเขินผลักเขากระเด็น โซว์แกล้งทำเป็นเจ็บมาก ขิงตกใจเข้าไปประคองขอโทษ ถามเจ็บตรงไหนบ้าง ตอนตนเด็กๆ ยายจะเป่าให้หายเจ็บ เขาชี้ไปที่ขาและแขน เห็นเธอเป่าเพี้ยงก็ยิ้มได้ใจ ชี้ที่แก้ม ขิงแย้ง
อ่านละคร ท่านชายในสายหมอก ตอนที่ 8 วันที่ 24 ก.ย. 55
ท่านชายในสายหมอกนำแสดงโดย: หลุยส์, พั้นช์ วรกาญจน์, ลิฟท์ สุพจน์, ซานิ, ปาล์ม ณัฐดนัยท่านชายในสายหมอกอำนวยการผลิตโดย: บริษัท ทีวีธันเดอร์ จำกัด
ท่านชายในสายหมอก บทประพันธ์ โดย วรรณึก
ท่านชายในสายหมอก บทโทรทัศน์ โดย ปณธี-ภควดี
ท่านชายในสายหมอก กำกับการแสดง โดย ศุภฌา ครุฑนาค
ท่านชายในสายหมอกออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.30 น. ทาง ช่อง 3
ท่านชายในสายหมอก เริ่มออกอากาศตอนแรกวันพุธที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2555
ติตามชมละครเรื่องท่านชายในสายหมอก ได้ทางสถานีโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ