อ่านละคร ท่านชายในสายหมอก ตอนที่ 4 วันที่ 8 ก.ย. 55
“จ้ะ แต่...ฉันมีข้อแม้ ถ้าพี่แก้วเลื่อนเวลาการใช้หนี้ของยายฉันออกไป ฉันก็จะแต่งงานกับพี่ทันที”แก้วอ้าปากค้างด้วยความดีใจ แต่ก็กลัวขิงหลอก แล้วจะโดนพ่อตำหนิ ขิงจึงบอกว่า ตนเข้าใจ จึงทำสัญญามาให้เซ็น ว่าตนจะแต่งงานด้วยแน่ๆ แต่ต้องเซ็นทั้งสองฝ่าย แก้วดีใจชมว่าขิงรอบคอบ แต่ขอมัดจำให้เธอจูบตนก่อนถึงจะยอมเซ็น ขิงต่อรองให้เขาหลับตา แล้วกวักมือ เรียกตุ๊กมาจูบแทน ตุ๊กทำหน้าขยะแขยงก่อนจะวิ่งไปซ่อนตัวตามเดิม ขณะที่แก้วเคลิ้ม ขิงส่งปากกาให้เซ็นชื่อในสัญญา แก้วเซ็นเสร็จหลับตาทำปากจู๋ขอแถมอีกหนึ่งจุ๊บ
“ไม่มีปัญหา ขิงจัดให้” ขิงกวักเรียกตุ๊กออกมาอีกครั้ง ตุ๊กทำหน้าขยะแขยงแต่ก็จุ๊บลงไป แก้วฉวยโอกาสกอดหมับแล้วลืมตาขึ้น
พอเห็นหน้าตุ๊กก็ตกใจผลักออก หันไปโก่งคออ้วก ตุ๊กเองก็อ้วกเช่นกัน ขิงหัวเราะสะใจ
“นี่น้องขิงหลอกพี่เหรอ น้องขิงหลอกพี่ทำไม”
“แกคิดเหรอว่าฉันอยากจะแต่งงานกับแก แต่ก็ขอบใจนะที่เลื่อนเวลาให้ ยังไงฉันก็ต้องหาเงินมาใช้ทันแน่ไม่ต้องห่วง” แก้วโวยวายไม่ยอม ขิงชูสัญญาขึ้น “ในสัญญาระบุว่า ถ้าแกผิดสัญญา แกจะต้องยกเลิกหนี้ทั้งหมด เลือกเอานะ จะยอมยกหนี้ให้ตอนนี้ หรือจะรออีกสามเดือน”
แก้วอึ้งเจ็บใจ ขิงเดินไป ตุ๊กหันมาบอกแก้วหัดแปรงฟันเสียบ้าง...พอแก้วเอาคู่สัญญามาให้กำนันเก่งอ่าน กำนันโกรธมากที่ลูกชายโง่เง่าเสียรู้ผู้หญิงตัวเล็กๆ แก้วรีบสัญญาว่าจะยึดที่นาและบ้านยามขมมาให้พ่อให้ได้
ooooooo
ยังห่วงลูกที่ไม่ยอมกินอะไร ชรินทร์ลงมือทำโจ๊กด้วยตัวเอง พอติ๊งโหน่งกินเข้าไปก็อาเจียนออกมารดเขา เขาขยะแขยงแต่ต้องอดกลั้นเพราะรักลูก เขาเข้าไปล้างตัวในห้องน้ำ และถอดแหวนมรกตออกวางไว้ พลันเสียงติ๊งโหน่งร้องจะกินโจ๊กอีก เขาจึงรีบออกไปจัดการทำให้
ปีเตอร์นั่งมองภาพแหวนที่พัชรีขยายใหญ่ไว้ แล้วกดโทรศัพท์แจ้งโอปะเรเตอร์ว่าต้องการให้แม่บ้านชื่อพัชรีมาพบ สักพักมีเสียงเคาะประตู เขาเปิดประตูไม่ทันมองหน้า คว้ามือเธอเข้ามาให้ช่วยคิดว่าจะหาตัวเจ้าของแหวนนี้ได้อย่างไร พอเห็นหน้าถึงกับตกใจ
“พัชรี...เอ่อ ไม่เจอกันไม่กี่วัน ทำไมเธอถึงแก่งั่กขนาดนี้”
“หม่อนฉันก็แกอย่างนี้ทุกวันแหละเพคะ”
“แหมๆๆเจ้านี่ลูกเล่นเยอะนะ ใส่หน้ากากมาใช่ไหม ถอดหน้ากากออกเดี๋ยวนี้” ปีเตอร์ดึง
แม่บ้านร้องด้วยความเจ็บ ปีเตอร์ตกใจเมื่อรู้ว่าเป็นหน้าจริง เขาโวยวายว่าต้องการแม่บ้านพัชรี เธอยืนยันว่าที่โรงแรมนี้มีแม่บ้านชื่อพัชรีคนเดียวคือตน เขาถึงกับอึ้งครุ่นคิดสงสัย...
หลังจากได้กินอะไรเข้าไป ติ๊งโหน่งก็มีแรงคิดแผนที่จะรวบรัดเอาเจ้าชายมาเป็นของตน เธอลุกขึ้นแต่งตัวเหมือนตุ๊กตาบลายธ์ มองตัวเองในกระจก ตั้งปณิธานว่าจะต้องสวยกว่าลัดลดาให้เจ้าชายประทับใจให้ได้ เธอเห็นแหวนที่วางอยู่ในห้องน้ำสีเข้ากับชุดจึงหยิบมาสวม มุ่งมั่นจะไปทำให้เจ้าชายหลงใหลในตัวเอง
ปีเตอร์กำลังครุ่นคิดว่าพัชรีเป็นใครกันแน่ พลันเสียงเคาะประตูดังขึ้น เขาคิดว่าพัชรีมาจึงเปิดประตูโดยไม่ทันระวัง ติ๊งโหน่งโผล่เข้ามา เขาถอยกรูดอย่างหวาดๆ ถามเธอมาทำไม
“มาเพราะรัก เพราะคิดถึงจึงมาหา มาเพราะว่าเมื่อคืนนี้นอนไม่หลับ มาเพราะอยากจะทัก มาเพราะรัก มาเพราะฉันอยากจะบอกว่ารักเธอ” ติ๊งโหน่งกะพริบตาปิ๊งๆๆ
ปีเตอร์จะวิ่งหนี ติ๊งโหน่งโถมเข้าดันเขาไปล้มลงบนโซฟา เขาถามเสียงลั่นจะทำอะไร เธอตอบว่าทำในสิ่งที่ตนโหยหามานาน ว่าแล้วก็ถอดเสื้อตัวนอกออก เหลือสายเดี่ยวสุดสยิว โดดขึ้นคร่อมบนตัวเขา ปีเตอร์ร้องลั่น ติ๊งโหน่งยิ้มเยาะว่าคงเป็นครั้งแรกของเจ้าชาย ตนจะทำอย่างทะนุถนอม พลันมีเสียงเคาะประตูดังอีกครั้ง ปีเตอร์ดีใจ ร้องช่วยด้วยสุดเสียง
พัชรีซึ่งเป็นคนเคาะประตู ได้ยินเสียงร้องของเจ้าชาย ก็ตกใจ รีบเข้ามาช่วย เธอใช้ไม้เบสบอลฟาดหัวติ๊งโหน่ง สลบเหมือดคาอกปีเตอร์...พัชรีจัดการให้พนักงานมาพาติ๊งโหน่งไปส่งบ้าน แล้วมาดูแลปีเตอร์ซึ่งยังอยู่ในอาการตกใจ
“โชคดีนะเพคะที่หม่อมฉันมาทันเวลา ไม่ยังงั้นเจ้าชายทรงเสียผู้เสียคนแน่ ไม่ต้องขอบใจหม่อมฉันหรอกเพคะ เพราะยังไงหม่อมฉันก็ต้องช่วยเจ้าชายอยู่แล้ว”
“ใครว่าฉันจะขอบใจเธอ เรามีเรื่องต้องคุยกัน” ปีเตอร์มองพัชรีด้วยสายตาโหด
พัชรีถูกปีเตอร์จับนั่งเอาโคมไฟส่องหน้าเหมือนกำลังสอบปากคำนักโทษ คาดคั้นให้บอกว่าเป็นใครต้องการอะไร พัชรียังยืนยันว่าตนเป็นแฟนคลับ ทำงานเป็นแม่บ้านที่โรงแรมนี้ ปีเตอร์ตะคอกว่าโกหก เพราะตนเจอแม่บ้านตัวจริงแล้ว พัชรีหน้าซีดบีบน้ำตา สารภาพว่าตนเป็นแฟนคลับจริงๆ พอรู้ว่าเจ้าชายมาเมืองไทย จึงปลอมตัวเข้ามาเพราะรู้ว่าคนธรรมดาอย่างตนไม่อาจเข้าถึงตัวเจ้าชายได้
“เลิกบีบน้ำตาเป็นนางเอกละครหลังข่าวซักที ฉันไม่หลงกลเธอหรอกพัชรี ในเมื่อไม่ยอมบอกว่าเธอเป็นใคร งั้นเราจะหาเอง” ว่าแล้วปีเตอร์ก็เอากระเป๋าเธอมาเทของออกหมด เจอกล้องถ่ายรูป กล้องวีดิโอ และที่สำคัญบัตรนักข่าว เขาถามเธอว่ามีอะไรจะแก้ตัวอีก
พัชรีฟูมฟายสารภาพว่าตนถูกเจ้านายบังคับให้มาทำข่าว ไม่อย่างนั้นจะตกงาน เธอคร่ำครวญขอให้เขาไว้ชีวิต ปีเตอร์สั่งเสียงเฉียบหยุดฟูมฟาย จะให้อภัยแต่เธอต้องหาที่มาของแหวนมรกต และตนเห็นติ๊งโหน่งใส่ที่นิ้ว ต้องไปสืบมาว่าซื้อมาจากร้านไหน ถ้าไม่สำเร็จจะตัดหัว
ooooooo
หลายวันมานี่ โซว์พยายามฝึกซ้อม โดยมีขิงช่วยเคาะจังหวะให้ จนเธออ่อนล้าเคาะผิดๆถูกๆ เขาเอ็ดให้ตั้งใจ ขิงบ่นอุบ เคาะจนเมื่อยไปหมด โซว์ย้อนว่าตนก็เมื่อยแต่ไม่สามารถหยุดได้ เพราะสัญญากับยายไว้แล้ว จะต้องทำให้ได้ ขิงจ๋อยรู้สึกผิด ขยับตัวนั่งเคาะจังหวะใหม่ดีๆ
โซว์ฝึกซ้อมอยู่นานจนเริ่มหมดแรง เซจะล้ม ขิงตกใจเข้าประคองและบอกให้เขาพักบ้าง เขาฝืนจะรำต่อ แต่ด้วยความอ่อนล้า จึงทรุดลงกองกับพื้น ขิงนั่งลงข้างๆ
“ก็บอกแล้วไม่เชื่อ เหนื่อยมันก็ต้องพัก” ว่าแล้วก็นวดไหล่ นวดแขนให้โซว์รู้สึกสบายขึ้น มองเธออย่างซาบซึ้ง เผลอเอามือเธอมากุม ขิงทำตาดุจะเอาเรื่อง เขารีบปล่อย ขิงอายๆ ลุกขึ้น เดินสะดุด เขาหัวเราะขำ มองตามหลังเธอด้วยสายตาไม่เหมือนก่อน
ooooooo
คืนนั้น ติ๊งโหน่งฟื้นขึ้นมาแต่ยังเบลอ เห็นอำนาจที่ยืนเฝ้าอยู่เป็นเจ้าชาย จึงทำท่าเซ็กซี่กวักมือเรียกให้เข้ามาใกล้ๆ แล้วปล้ำจะจูบ อำนาจขนพองสยองเกล้า ร้องลั่นว่าตนไม่ใช่เจ้าชาย ชรินทร์กับคุณหญิงฉาด- ประภาเข้ามาเห็นตกใจ ชรินทร์ชกหน้าอำนาจหาว่าปล้ำลูกสาว อำนาจปฏิเสธเสียงหลง ติ๊งโหน่งได้สติ แปลกใจถามขึ้นว่า ตนกลับมาอยู่บ้านได้อย่างไร
พอรู้ว่าเจ้าชายให้รถที่โรงแรมมาส่ง ติ๊งโหน่งก็ร้องไห้ฟูมฟายว่าเจ้าชายรังเกียจตน ชรินทร์กับคุณหญิงกลับปลอบลูกว่า เจ้าชายเป็นสุภาพบุรุษมากกว่า ไม่อยากให้ลูกต้องเสื่อมเสีย เธอจึงคิดใหม่ว่าเจ้าชายช่างเท่เหลือเกิน ชรินทร์เห็นแหวนของตนที่นิ้วลูก
“นี่มันแหวนของพ่อ ไปอยู่ที่ลูกได้ยังไง พ่อนึกว่าหายไปซะอีก”
“คุณพ่อลืมไว้ในห้องน้ำ ลูกเห็นว่าสวยดีเลยเอามาใส่”
“ขอพ่อคืนเถอะลูก นี่เป็นแหวนที่คุณทวดของคุณทวดของคุณทวด ท่านมอบให้กับลูกหลานผู้ชายในตระกูลของเรา มันมีแค่วงเดียวในโลก” ชรินทร์รับแหวน จากลูกสาวมาสวม...
หลายวันผ่านไป ทั้งขิง ตุ๊ก และรุ้งช่วยกันทำจังหวะให้โซว์รำ จู่ๆยายขมก็ขว้างไม้เข้ามากลางวง โซว์สะดุ้งตนทำอะไรผิดอีก ยายขมมองโซว์หัวจรดเท้า ด่าว่ารำแบบนี้ไปกินรำเสียดีกว่า เขาไม่เข้าใจกระซิบถามขิงว่าคืออะไร ตุ๊กอธิบายแทนว่า คืออาหารของหมู โซว์หน้าเสีย
โซว์มายืนครุ่นคิดริมน้ำ ขิงเข้ามาปลอบอย่าคิดมาก ยายตนเป็นคนด่าแรง ด่าตรงแต่เดี๋ยวก็ลืม เขาอ้าปากจะพูด ขิงยกมือห้าม “อย่าเพิ่งพูดจนกว่าจะฟังฉันจบ ฉันรู้นายไม่พอใจที่ยายว่านายเป็นหมู แต่หมูมันก็น่ารักดีนะ ตัวอ้วนๆสีชมพู ถึงจะน่ารักสู้หลินปิงไม่ได้ แต่มันก็โอนะ ถูกด่าว่าเป็นหมู ยังดีกว่าถูกด่าว่าสมองกลวงเหมือนลาโง่”
โซว์หัวเราะออกมา ขิงหาว่าเขาเพี้ยน เขาโต้ว่าเธอต่างหากที่เพี้ยน ตนไม่ได้คิดมาก ตนไม่ใช่ผู้หญิงจะมาคิดเล็กคิดน้อย ตนกำลังคิดหาทางลบคำสบประมาทของยาย แต่เธอมาทำให้เสียสมาธิ ขิงดีใจดึงมือโซว์มากุมและว่าตนเอาใจช่วย เขามองมือขิงอึ้งๆ เธอนึกได้รีบปล่อยมือทำหน้าเขินๆ โซว์ยิ้มทั้งที่เขินเหมือนกัน
อ่านละคร ท่านชายในสายหมอก ตอนที่ 4 วันที่ 8 ก.ย. 55
ท่านชายในสายหมอก บทประพันธ์ โดย วรรณึกท่านชายในสายหมอก บทโทรทัศน์ โดย ปณธี-ภควดี
ท่านชายในสายหมอก กำกับการแสดง โดย ศุภฌา ครุฑนาค
ท่านชายในสายหมอกออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.30 น. ทาง ช่อง 3
ท่านชายในสายหมอก เริ่มออกอากาศตอนแรกวันพุธที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2555
ติตามชมละครเรื่องท่านชายในสายหมอก ได้ทางสถานีโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ