อ่านละคร รักต้องอุ้ม ตอนทีี่ 5 วันที่ 22 ส.ค. 57
สิปาดันพาลันตามาจนถึงทางรถ โชคดีเจอรถขนฟางของชาวบ้านจึงอาศัยไปด้วยจนได้กลับมาเจอกีรติและแพทที่หมู่บ้าน กีรติเล่าว่า ชาวบ้านเล่าให้ฟังว่ามินกลับมาเก็บของออกไปจากหมู่บ้านตั้งแต่เย็นวานแล้ว ลันตาหน้าเสีย สิปาดันเสนอให้กลับไปตั้งหลักที่บ้านตนก่อนดีกว่าพอย่านวลรู้ว่ามินหนีไปจากหมู่บ้านแล้วก็ให้กำลังใจว่าครั้งนี้ไม่เจอครั้งหน้าก็ต้องเจอถ้าเราพยายามต้องสำเร็จ
ลันตาไปยืนเหม่ออยู่ที่มุมหนึ่ง สิปาดันมาจับหัวเธอโยกไปมาถามว่าทำไมไม่ไปกินข้าว ลันตาพูดอย่าง ผิดหวังว่าเราเกือบหาทางพาตาหนูกลับบ้านได้อยู่แล้ว...
สิปาดันโอบกอดเธอแทนคำปลอบใจ ลันตาโผกอดเขาด้วยความรู้สึกอยากได้ที่พึ่งพิง มะนาวมายืนมองอยู่อย่างเจ็บปวด เธอเข้ามาบอกสิปาดันว่า ตนกับคุณป้ารอเขาอยู่
พอสิปาดันไปแล้วมะนาวขอคุยกับลันตา ถามเธอว่า
“ยังรู้สึกกับสิปาแค่เพื่อนอย่างที่เธอเคยพูดกับฉันเมื่อวันก่อนไหม” ลันตาถามว่าทำไมหรือ “ฉันยังรักสิปาอยู่ ฉันอยากได้สิปาคืน” ลันตาบอกว่าเรื่องนี้อยู่ที่สิปาไม่ได้ขึ้นอยู่กับตน มะนาวมองหน้าเธอบอกว่า “ฉันเข้าใจแล้ว”
เอื้องคำเห็นสิปาดันกลับมาก็หวังจะได้เงิน แต่แล้วก็ผิดหวังเมื่อสิปาดันจะขอให้แค่ครึ่งเดียว ทั้งยังขอให้เซ็นรับด้วย เอื้องคำโมโหเป็นฟืนเป็นไฟอ้างว่าครั้งที่ผ่านๆมาไม่เห็นต้องเซ็น เอื้องคำยืนกรานไม่ยอมเซ็น ลันตาช่วยชี้แจงว่า
“ครั้งนี้ต้องรบกวนให้เซ็นค่ะ ขอโทษนะคะที่หนูต้องพูด เพราะคุณย่านวล ลุงนนท์ สิปา รู้สึกผิดกับคุณย่าเอื้องคำเสมอ แต่คุณย่าเอาที่ดินมาจำนำรีบเร่งจะรับเงินโดยไม่ให้เวลาคุณลุงได้เช็กความถูกต้องเลยทางคุณลุงก็ต้องป้องกันไว้ก่อน”
เอื้องคำตวาดว่าไม่ใช่กงการอะไรของเธอ ลันตาบอกว่าย่านวลกับลุงนนท์เหมือนญาติ อินทนนท์ก็ยืนยันว่าลันตาเหมือนคนในครอบครัว เธอมีสิทธิ์รับรู้และตัดสินใจทุกอย่าง มะนาวเข้าใจความสัมพันธ์นี้เร่งเอื้องคำว่าจะเอาอย่างไร
ในที่สุดเอื้องคำก็ต้องเซ็น อินทนนท์บอกว่าตนจะรีบโอนเงินให้เร็วที่สุด แล้วพากันออกมาส่งเอื้องคำกับมะนาวเดินทางกลับ เอื้องคำจิกใส่ลันตาว่า“สมกับเป็นหลานของมาลัยจริงๆชอบหาเรื่องใส่ตัว เชื้อแส่ไม่ทิ้งแถวจริงๆ”
“การช่วยคนดี ถึงถูกเรียกว่าแส่แต่ถ้าช่วยคนดีได้ ลันก็ถือว่าเป็นคำชม ขอบคุณนะคะสำหรับคำชม”
ส่งเอื้องคำแล้ว ลันตาก็หนาวเยือกเมื่อแพทมาบอกว่าย่ามาลัยโทร.มามิสคอลเป็นร้อยสาย ลันตาร้อนใจว่ามีเรื่องอะไรรีบโทร.กลับไป ถูกย่ามาลัยสั่งเฉียบขาดว่าถ้าภายในวันนี้ไม่กลับมาก็ไม่ต้องกลับมาอีก ลันตาตกใจว่าเรื่องอะไร ป้าอังบอกว่าย่ามาลัยเสียใจมากที่เธอโกหก
ลันตาถามว่าตนโกหกเรื่องอะไร พอฟังป้าอังเธอบอกว่าเรื่องนี้อธิบายได้ตนจะกลับไปเดี๋ยวนี้เลย แล้วหันบอกทุกคนที่ฟังอยู่อย่างใจจดจ่อว่า
“ลันต้องกลับกรุงเทพฯเดี๋ยวนี้ค่ะ ย่ารู้แล้วว่าลันโกหกเรื่องงานที่เชียงใหม่”
ทุกคนตกใจเพราะรู้ว่าต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่
ooooooo
สิปาดันพาลันตามาถึงหน้าบ้านถามว่ากล้าเข้าไปไหม ถ้าไม่กล้าตนจะเข้าไปเป็นเพื่อน ลันตาบอกว่าถ้าเขาเข้าไปมีหวังออกมาเป็นชิ้นๆแน่ เขาเลยบอกว่าถ้าไม่ไหวให้เรียกก็แล้วกันจะเข้าไปช่วย
ลันตาเดินเข้าบ้านแม้จะใจคอไม่ดีแต่ก็รู้สึกอุ่นใจที่มีสิปาดันคอยช่วยอยู่
เพียงปรากฏตัวเข้าไปในบ้าน ป้าอังก็รีบบอกย่ามาลัยว่ามาแล้ว ย่ามาลัยเดินออกมา ลันตารีบยกมือไหว้ทั้งสองหยั่งท่าที ถูกป้าอังถามว่าไปไหน ไปทำอะไรมา ลันตามองย่ามาลัยด้วยความกลัว
“แกโกหกย่าทำไม!” เสียงย่ามาลัยกดดันสุดๆ ลันตาอึกอักก็ถูกตวาด “ตอบ!!”
“ลันขอโทษค่ะคุณย่า ลันผิดเอง คุณย่าลงโทษเถอะนะคะ”
“ได้...ยัยอัง!” ย่ามาลัยเรียกแค่นั้น ป้าอังก็รู้หน้าที่หยิบไม้เรียวยื่นให้ คุณย่ารับไปฟาดดังขวับๆถามว่า
“กี่ที” ลันตาบอกว่าสิบที ป้าอังรีบแย้งว่า ไม่นะคะคุณพี่
ลันตาใจชื้นนึกว่าป้าอังจะช่วย ที่ไหนได้ ป้าอังบอกว่า
“ถ้าคุณพี่จะตี อย่างน้อยต้องยี่สิบที เพราะครั้งนี้หลานผิดจริงๆ ป้าไม่เข้าข้างเราแน่ ยี่สิบทีเลยค่ะคุณพี่ จะได้หลาบจำ” คุณย่าถามลันตาว่า ว่ายังไง ลันตาแข็งใจบอกว่าแล้วแต่คุณย่าเห็นสมควร พอคุณย่าจะตีป้าอังก็พูดอีกว่า “แรงๆเลยนะคะคุณพี่ ครั้งนี้ต้องเอาให้หลังลาย ฟาดเลยคุณพี่ เนื้อไม่แตกอย่าหยุดนะคะ ฟาดค่ะ ฟาดเลย ฟาดสิคะคุณพี่ ฟาดสิคะ”
คุณย่าหันมองป้าอังอย่างรำคาญลดมือลง ป้าอังถามว่าทำไมไม้ตีอาสาว่าถ้าไม่ตีตนตีให้เองบอกให้ส่งไม้มา คุณย่าไม่ทันส่งป้าอังก็แย่งไม้เรียวไป สั่งเข้ม “ป้าจะสั่งสอนแกเอง กอดอก!”
“หยุด! หลานฉัน ฉันจัดการเอง” คุณย่าเอาไม้เรียวไปวางที่โต๊ะ “ย่าจะไม่ตี แกต้องตอบย่ามาว่าแกหาย ไปไหนมา”
ย่ามาลัยมองลันตาอย่างกดดันสุดๆ ลันตาหนาวยิ่งกว่าถูกตีเสียอีก
ooooooo
ที่ห้องทำงานธัญญาเรศ เจ้าตัวนั่งเช็กงานอยู่ กิ๊กเข้ามาบอกหน้าตาตื่นว่าแย่แล้ว เลขาพี่นีบอกว่าพี่นีกำลังเม้งแตกใหญ่เลย ธัญญาเรศพูดอย่างเยือกเย็นว่าคงเห็นหนังสือที่วางแผงแล้ว
ติ๊ดตี่บอกว่าธัญญาเรศเล่นเปลี่ยนหัวข้อสัมภาษณ์ขนาดนั้น นึกแล้วว่าต้องเป็นเรื่องถามว่าถ้าพี่นีโกรธไล่ออกเรียงตัวล่ะ?! ตนไม่อยากตกงาน ถูกธัญญาเรศตวาดให้เงียบ! พอดีโทรศัพท์ที่โต๊ะทำงานดังขึ้น ธัญญาเรศรับสาย
“ค่ะพี่นี...ค่ะ” วางสายแล้วบอกกิ๊กกับติ๊ดตี่ที่มองอย่างอยากรู้ บอกทั้งสองว่า “เรื่องแค่นี้ ฉันเอาอยู่ ไปทำงานของตัวเองได้แล้ว” ทั้งสองรับคำจ๋อยๆ
ธัญญาเรศลุกขึ้นเดินออกไปสีหน้าแววตาไม่หวั่นแม้แต่น้อย ครู่เดียวมิ้งค์ก็ผลักประตูเข้ามาพร้อมเอกสารในมือ เห็นว่าธัญญาเรศไม่อยู่จึงจะเขียนโน้ตทิ้งไว้ พลันเสียงมือถือดังขึ้น มิ้งค์มองหาพบว่าดังจากกระเป๋าของธัญญาเรศ ความอยากรู้เลยหยิบมากดดู เห็นข้อความต้นๆว่า
“นังชาวเขาหายตัวไป พวกมันขึ้นเครื่อง... กลับกรุงเทพฯไปเมื่อเช้า โอนค่าจ้างทั้งหมดภายในหนึ่งชั่วโมง” มิ้งค์ชะงัก ตัดสินใจกดอ่านข้อความทั้งหมด อ่านแล้วยิ่งอึ้งพึมพำ “ชาวเขา...หรือว่า...พี่ลัน”
มิ้งค์คิดๆแล้วกดลบข้อความที่ชัยส่งมาเพื่อไม่ให้ธัญญาเรศเห็นว่าอ่าน รีบเก็บโทรศัพท์ไว้ที่เดิมแล้วจะออกจากห้อง นึกได้หันกลับไปหยิบเอกสารแต่รีบร้อนทำเอกสารหล่นกระจาย มิ้งค์รีบเก็บแต่มีแผ่นหนึ่งปลิวเข้าไปอยู่ใต้โต๊ะมิ้งค์มองไม่เห็น
ooooooo
ธัญญาเรศถูกรัชนีเรียกไปถามและตำหนิอย่างไม่พอใจว่า
“ไอ้หัวข้อสัมภาษณ์เตียงหักนี่มันโผล่มาได้ยังไง แล้วเรื่องงานที่เขาขึ้นเป็นผู้จัดใหม่ในช่องเอชดีมันหายไปไหน ทำไมมันถึงไม่เป็นอย่างที่ส่งให้พี่ปรู๊ฟ!”
“ญ่าเห็นว่าประเด็นมันกำลังฮอตน่ะค่ะก็เลยสั่งเปลี่ยนกะทันหันไม่ทันได้แจ้งให้พี่ทราบ”
“พี่ทำลาเบลให้เป็นเพื่อนของผู้หญิง ไม่ใช่สิ่งพิมพ์สอดรู้ที่วางตัวเป็นเห็บเกาะใต้ที่นอนใคร” ธัญญาเรศบอกว่าเล่มอื่นๆที่ทำเรื่องนี้ยอดขายเขาพุ่งมาก “วิ่งตามคนอื่นแล้วตัวตนเราจะอยู่ตรงไหน! นี่หรือความคิดของคนที่เป็น บก.”
ธัญญาเรศแย้งว่ายอดขายเพิ่มขึ้น ถูกรัชนีอบรมว่า “เธอคงไม่เข้าใจคำว่าจรรยาบรรณของอาชีพเลยสินะ”
“มันผิดตรงที่ญ่าไม่เข้าใจหรือผิดที่คนทำมันเป็นธัญญาเรศ ไม่ใช่ลันตากันแน่คะ ไม่ว่าญ่าจะทำอะไรก็ไม่เคยดีในสายตาของพี่ ทั้งที่ญ่ากับลันตาก็ทำงานได้ไม่ต่างกัน”
“คนทำผลงานเพื่อให้คนอื่นโฟกัสกับตั้งใจทำงานเพราะรักในงานที่ทำ เนื้องานมันต่างกันสิ้นเชิง คงไม่ต้องให้พี่เจาะจงใช่ไหมว่าเธอเป็นประเภทไหน” ธัญญาเรศอึ้งเถียงไม่ออก “ต่อไปนี้ทุกคอลัมน์ทุกขั้นตอนต้องผ่านการปรู๊ฟจากพี่ ถ้าเธอไม่เข้าใจหรือมีเหตุการณ์แบบนี้อีก พี่จะหาคนที่เข้าใจงานมากกว่าเธอมาทำแทน”
ถูกตำหนิและคาดโทษอย่างแรง ทำให้ธัญญาเรศได้แต่นิ่งเงียบ
ooooooo
ลันตาถูกทั้งย่ามาลัยและป้าอังซักไซ้อย่างหนัก เธอจำต้องปดว่าไปทำงานกับเจ้านายเก่ามา เพราะแม้จะถูกคุณย่าไม่พอใจแต่ก็คงเบากว่าการบอกความจริง
แต่ป้าอังก็ระแวงว่าลันตาโกหกซ้ำซ้อน คุณย่าถามว่าที่พูดมานี่ความจริงหรือเปล่า ลันตาปากแข็งยืนยันว่าจริง คุณย่าจึงจะไปสอบถามจากเจ้านายเธอเอง ลันตาทำใจดีสู้เสือบอกว่า “ไม่มีปัญหาค่ะ” แต่พอออกจากคุณย่าก็คิดเครียดจนแทบหัวแตกว่าจะแก้ปัญหาอย่างไรดี
ธัญญาเรศกลับถึงโต๊ะทำงานก็จับเอกสารเขวี้ยงกับผนังระบายอารมณ์ คำราม “ลันตา!” พอดีมือถือดังขึ้นเธอกดรับ “ว่ายังไง...โอนเงิน...แกบอกฉันตอนไหน...
ส่งไลน์เมื่อชั่วโมงที่แล้ว...ไม่เห็นมีเตือนข้อความ...แกแคปหน้าจอส่งมาให้ฉันดูซิ” เธอขยับจากที่ฟังมาดูที่หน้าจอ เห็นว่าชัยส่งข้อความไลน์มาระบุเวลาว่ามีการอ่านด้วย เธอเลยต้องบอกมันว่าเดี๋ยวจะจัดการให้แล้วจะโทร.บอก
อ่านละคร รักต้องอุ้ม ตอนทีี่ 5 วันที่ 22 ส.ค. 57
ละครเรื่อง รักต้องอุ้ม บทประพันธ์โดย เพชรไพลินละครเรื่อง รักต้องอุ้ม บทโทรทัศน์โดย เบญจธารา
ละครเรื่อง รักต้องอุ้ม กำกับการแสดงโดย แมน เมธี
ละครเรื่อง รักต้องอุ้ม แนวละคร รักโรแมนติก คอเมดี้ตลกเบาสมอง
ละครเรื่อง รักต้องอุ้ม ผลิตโดย บ.เมกเกอร์ เจ กรุ๊ป จำกัด
ละครเรื่อง รักต้องอุ้ม ผู้จัดละครโดย คุณนกจริยา แอนโฟเน
ละคร รักต้องอุ้ม ออกอากาศทุกวันศุกร์-เสาร์ และอาทิตย์ เวลา 20.15 น.ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ