อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 19/3 วันที่ 3 ส.ค. 57
เปรี้ยง...เสียงปืนดังขึ้น ร่างชินอิจิก็ล้มทั้งยืน พวกทาเคชิตกใจ มองหาที่มาของเสียงและเตรียมพร้อมรับมือ ทาโร่ คัตสึ เซกิ แยกย้ายกันมองรอบ ๆ คอยคุ้มกันทาเคชิ ร่างชินอิจินอนคว่ำหน้า ถูกยิงข้างหลังอย่างไม่รู้ตัว โคจิรีบสำรวจตัวชินอิจิ เอามืออังจมูก แตะชีพจรที่แขน ก่อนหันมาส่ายหน้าบอกทุกคนว่าชินอิจิเสียชีวิตแล้ว โคจิพูดขึ้น“เคนอิจิคงส่งคนมาฆ่าปิดปากคนของตัวเอง”
ริวหน้าเครียด
“แสดงว่ามันรู้ว่าชินอิจิเป็นสายให้เรา”
ทาเคชิเครียด เป็นห่วงแพรวดาว
“เสียดายที่ฉันไม่ได้ฆ่าคนทรยศด้วยตัวเอง”
“พวกโอะนิซึกะรู้แล้วว่าเราจะมีการเคลื่อนไหวคืนนี้” ยามะบอก
“ให้มันรู้ตัวก่อนตายบ้างก็ดี”
“นายไม่เปลี่ยนแผนหรือครับ” โคเฮถาม
“มีผู้หญิงของโอะนิซึกะโซเรียวอยู่ในมือ พวกมันต้องเดินตามเกมที่เราวางไว้เท่านั้น”
เคนอิจิกระหยิ่มยิ้ม สายตาร้าย เหี้ยมโหด
ทาโร่ยืนมองแปลงดาวเรืองที่เหลือเพียงแปลงดินว่างเปล่าตรงหน้า คิดถึงวันที่เขาพาแพรวดาวามาดูแปลงดอกดาวเรืองให้หายเศร้า แพรวดาวพูดขึ้น
“ชีวิตไม่ใช่เทพนิยาย...ความจริงเรากำหนดไม่ได้ว่าอยากเป็นอะไร”
“เรากำหนดไม่ได้ แต่ฝันได้...วันนี้ผมฝันว่าได้เป็นอัศวินคอยดูแลแม่มด”
“งั้นแม่มดขอสาปให้อัศวินอยู่ข้าง ๆ คอยดูแลแม่มดตลอดไป”
ทาโร่แอบดีใจลึก ๆ รีบรับคำ
“อัศวินจะไม่ทิ้งแม่มดจนวันสุดท้ายของชีวิต...ผมสัญญา”
ทาโร่เจ็บใจตัวเอง ที่ปล่อยให้แพรวดาวถูกจับตัวไป
“อัศวินมีความผิดที่ทำให้แม่มดตกอยู่ในอันตราย...”
ทาโร่หันหลังกลับมา ชะงัก เมื่อเจอทาเคชิยืนเงียบอยู่ข้างหลังเขานานแล้ว
“โซเรียว”
ทาโร่รีบก้มศีรษะด้วยความตกใจ ทาเคชิมองแปลงดาวเรือง สีหน้าเรียบนิ่งมาก
“ขอบคุณที่คอยดูแลเซโกะมาตลอด”
“ผมทำตามหน้าที่ครับ”
“ไม่มีใครห้ามหัวใจตัวเองได้”
ทาโร่มองทาเคชิอย่างรู้สึกผิด เมื่อทาเคชิรู้ว่าเขาแอบหลงรักแพรวดาว
“ความรักไม่ใช่เรื่องถูกผิด ไม่มีศักดิ์ศรีหรือกฎเกณฑ์บังคับ เซโกะเป็นผู้หญิงน่ารักที่ใครอยู่ใกล้ก็ต้องหลงรัก...ฉันเข้าใจ”
ทาโร่อึ้ง รู้สึกซาบซึ้งในน้ำใจลูกผู้ชายของทาเคชิมาก
“รับปากฉันข้อนึง...”
ทาโร่เงยหน้ามองทาเคชิ สงสัย
“การรบครั้งนี้ยิ่งใหญ่เกินคาดเดาได้ ถ้าฉันเป็นอะไรไป นายจะต้องเป็นคนดูแลเซโกะแทนฉัน”
ทาโร่ไม่คาดคิด
“ผม...”
“นี่คือคำสั่ง”
ทาเคชิจ้องทาโร่ สายตาเด็ดเดี่ยว ตัดสินใจแล้ว ทาโร่ลังเล ไม่อาจเอื้อม แต่สุดท้าย...จำต้องยอมรับคำสั่งของทาเคชิอย่างเลี่ยงไม่ได้
“ผมสัญญาจะดูแลและปกป้องโอคุซังตลอดชีวิตครับ”
ทาโร่สบตาทาเคชิ สายตามุ่งมั่นดุจคำสัญญาของผู้ชาย ทาเคชิรับรู้ด้วยสีหน้านิ่ง หมดห่วง
โคจิกางแผนที่ชี้แต่ละจุดให้ทาเคชิ ริว และลูกน้องโอะนิซึกะดู ขณะวางแผนประชุมร่วมกัน ทาเคชิขบกรามแน่นจนนูนเป็นสัน พยายามระงับอารมณ์เดือดพล่านในอกที่ห่วงใยแพรวดาวกับลูก กลับมาสนใจการประชุม
“คลังสินค้ารถไฟมีโกดังสามหลังติดกัน รอบนอกมีรั้วกั้น มีประตูเข้าออกสองทาง เราต้องแบ่งกำลังบุกไปทั้งสองประตู” ทาเคชิแนะ
“โกดังหลังที่สามอยู่ด้านในลึกสุด พวกซะโต้ต้องขังโอคุซังไว้ที่นั่นแน่” ริวมั่นใจ
“เราจะลุยเข้าไปทั้งสามโกดังเพื่อช่วยเซโกะกับลูกของฉันออกมาให้ได้” ทาเคชิสั่งเสียงเฉียบ
ในห้องเก็บป้ายบรรพบุรุษ บ้านโอะนิซึกะ...คัตสึ ยกถาดใส่ถ้วยสาเกยื่นให้ทาเคชิกับริว ทั้งสองหยิบถ้วยสาเกขึ้นมาแล้วหันไปทางป้ายบรรพบุรุษ ทาเคชิประกาศออกมา เสียงดัง
“คืนนี้โอะนิซึกะจะกวาดล้างมิซาว่ากับซะโต้ให้สิ้นซาก เพื่อปกป้องเมืองจากอันธพาลชั่วให้หมดไปจากแผ่นดิน ขอให้ดวงวิญญาณบรรพบุรุษช่วยคุ้มครองพวกเราด้วย”
ทาเคชิกับริวยกถ้วยสาเกขึ้นดื่ม ทาโร่ โคจิ และลูกน้องโอะนิซึกะก้มคำนับป้ายบรรพบุรุษ ทุกคนเงยหน้าขึ้น สายตาฮึกเหิม พร้อมสำหรับการต่อสู้ครั้งนี้
คลังสินค้ารถไฟยามค่ำคืน...รถตู้หลายคันของซะโต้แล่นเข้ามาจอด บริเวณคลังสินค้ารถไฟ ที่มีโบกี้บรรทุกสินค้าแบบตู้คอนเทนเนอร์จอดอยู่มากมาย แพรวดาวถูกพาตัวลงมาจากรถตู้คันหนึ่ง โดยที่เธอได้แต่แน่นิ่ง อย่างคนหมดกำลังใจ เคนอิจิกำชับกับลูกน้องให้จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย สีหน้าเคร่งเครียด ดุดันมาก
ร่างแพรวดาวถูกมัดติดกับลังสินค้าจนแทบกระดิกตัวไม่ได้ เธอกวาดสายตามองรอบตัวเห็นลูกน้องซะโต้หลายคนทำงานอย่างเร่งรีบ จนสายตาชะงัก เมื่อเห็นเคนอิจิเดินนำริกิเข้ามายืนค้ำร่างเธอ
“โอะนิซึกะโซเรียวจะต้องตามมาช่วยผู้หญิงของมัน” เคนอิจิบอกอย่างมั่นใจ
“ฉันรอเวลาที่จะเห็นไอ้ทาเคชิตายแทบไม่ไหวแล้ว”
แพรวดาวหวาดผวา ทั้งกลัวและเป็นห่วงทาเคชิ อ้อนวอนเสียงแหบพร่า
“ได้โปรด...อย่าทำอะไรทาเคชิ”
เคนอิจิยิ้มเหี้ยม
“ไม่ต้องห่วง...ฉันไม่ปล่อยให้มันตายทิ้งเธอไปคนเดียวหรอก เธอจะได้กอดมันไปไหว้บรรพบุรุษในนรกแน่”
เคนอิจิหัวเราะลั่นอย่างสะใจ ริกิยิ้มร้าย สายตาอำมหิต โหดเหี้ยมมาก
“คนดีจะต้องปลอดภัย...ทาเคชิจะต้องไม่เป็นอะไร...”
แพรวดาวพึมพำเบา ๆ อ้อนวอนต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ขอให้ทาเคชิแคล้วคลาดจากแผนการร้ายนี้ด้วยใจที่หวาดหวั่น
ขบวนรถของโอะนิซึกะแล่นทะยานผ่านถนนเปลี่ยว มุ่งหน้าไปยังคลังสินค้ารถไฟ ภายในรถ ทุกคนต่างนั่งเคร่ง เงียบมาก
“ใกล้ถึงคลังสินค้ารถไฟแล้ว ทุกคนระวังตัวด้วย” ริวสั่ง
ทาเคชิสำรวจดาบคู่กายในมือ พยายามข่มอารมณ์ที่ร้อนรุ่ม เป็นห่วงแพรวดาว ริวเห็นท่าทางทาเคชิ จึงแตะไหล่บีบแน่น อย่างให้กำลังใจกัน ทาเคชิสบตาริว แล้วหันมองไปข้างหน้าอย่างมุ่งมั่น ไม่เกรงกลัวอะไรทั้งสิ้น
เคนอิจิเดินตรวจความเรียบร้อยหน้าคลังสินค้ารถไฟ มองฝ่าความมืดออกไป เขาเห็นแสงไฟจากรถยนต์สว่างวาบเข้ามา เคนอิจิตกใจ กระชากดาบออกมาจากฝัก เมื่อเห็นรถตู้หลายคันของโอะนิซึกะพุ่งทะยานชนประตูรั้วเข้ามาจอด
“พวกมันมาแล้ว”
เหล่าลูกน้องซะโต้กรูเข้าไปล้อมรถโอะนิซึกะไว้ รอคำสั่ง ทาโร่ โคจิ ก้าวลงมาจากรถพร้อมลูกน้องโอะนิซึกะ เคนอิจิยิ้มหยัน
“ไม่นึกว่าโอะนิซึกะโซเรียวจะส่งสุนัขรับใช้มาแทน”
โคจิจ้องหน้า
“แค่สุนัขจรจัดอย่างพวกแก ไม่ต้องถึงมือโซเรียวหรอก”
“พวกเราจะตีสุนัขอย่างแกให้ตายคามือ” ทาโร่มองเย้ย
ทาโร่ โคจิ ลูกน้องโอะนิซึกะกระชับดาบในมือ เตรียมพร้อมต่อสู้ เคนอิจิเงื้อดาบวิ่งเข้าหาทาโร่
“ย้าก...”
ทาโร่คำรามเสียงดังอย่างไม่เกรงกลัว ทั้งสองกลุ่มต่างวิ่งเข้าปะทะกัน
ภายในโกดัง แพรวดาวตาตื่นทั้งที่ร่างกายอ่อนเพลีย ไม่มีแรง เมื่อได้ยินเสียงการต่อสู้ดังมาจากข้างนอก
อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 19/3 วันที่ 3 ส.ค. 57
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ประพันธ์โดย : ณาราละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน บทละครโดย : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน กำกับโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ผลิตโดย : ค่าย เมคเกอร์ วาย,บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ออกอากาศ : ทุกวันพุธ-พฤหัส เวลา 20.15 น.ช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ