อ่านละคร รอยฝันตะวันเดือด ตอนทีี่ 4/2 วันที่ 20 ส.ค. 57
เสียงบรรเลงโคโตะยิ่งดังขึ้นในความคิด มายูมิยิ่งพยายามห่อโคโตะไว้อย่างมิดชิดที่สุด ราวกับไม่ต้องการเห็นมันอีก แล้วเธอก็นึกถึงภาพที่เธอกับริวสบตากันที่โรงพยาบาล เหมือนจะเคลิ้มตามท่วงทำนองเพลง มายูมิชะงัก“ริว โอะนิซึกะ...ฉันโกรธคุณมากเท่าไหร่ ภาพความทรงจำที่เกี่ยวกับคุณก็ยิ่งชัดเจนขึ้น...ทำไม”
มายูมิเจ็บช้ำ สับสน ไม่เข้าใจตัวเอง
“วันนี้โซเรียวทำคะแนนรักแล่นฉิว”
ริวอมยิ้มนิด ๆ
“แต่มายูมิก็ยังไม่ใจอ่อน”
“เรื่องของหัวใจต้องใช้เวลา...กล้าที่จะเริ่ม ก็ใกล้ความสำเร็จแล้วหวังว่าโซเรียวคงไม่ท้อซะก่อน”
“ผมไม่เคยยอมแพ้อะไรง่าย ๆ”
“มีคนเดียวที่ทำให้โซเรียวยอมตั้งแต่เห็นหน้า”
โคจิแกล้งเปรยขึ้น ริวยิ้มในหน้า รู้ว่าโคจิหมายถึงมายูมิ แล้วเขาก็นึกขึ้นได้
“เราจะทำยังไงกับปืนของกลางที่ฮารุเอามาให้”
“ไม่มีหลักฐาน ตำรวจก็เอาผิดเราไม่ได้”
“แต่คนบงการฆ่าท่านโอะซะมุยังลอยนวลอยู่”
“เรื่องนี้มีเงื่อนงำเกี่ยวโยงหลายอย่าง มีคนในสำนักงานตำรวจรู้เห็นด้วย คงต้องรอปรึกษาท่านรองฮิโระอีกที ว่าจะเอายังไง”
ริวพยักหน้ารับรู้หน้าเครียด ไม่สบายใจ
มาซารุตบโต๊ะด้วยความโมโห ยูจิกับเคนก้มหน้า พูดอะไรไม่ออก
“ทำงานกันยังไง ถึงปล่อยให้ปืนของกลางหายไปจากห้องเก็บหลักฐาน”
“ผมสอบปากคำเจ้าหน้าที่ที่อยู่เวรเมื่อวาน แต่ไม่มีอะไรผิดปกติของกลางทั้งหมดในห้องเก็บหลักฐาน มีแค่ปืนของโอะนิซึกะหายไปกระบอกเดียวครับ” ยูจิรายงาน
มาซารุโกรธมาก
“สั่งพักราชการเจ้าหน้าที่ที่อยู่เวรเมื่อวานทุกคน จนกว่าจะหาตัวคนผิดมาลงโทษได้”
“ครับท่าน” ยูจิรับคำ
มาซารุถอนใจแรง หงุดหงิด เคนถามขึ้น
“หลักฐานสำคัญชิ้นเดียวที่จะมัดตัว ริว โอะนิซึกะ หายไปแล้วเราก็จัดการพวกโอะนิซึกะไม่ได้สิครับ”
มาซารุหันขวับจ้องเคนอย่างอารมณ์เสีย เคนรีบก้มหน้าหลบสายตา รู้ว่าพูดไม่เข้าหูเจ้านายมาซารุเครียด เจ็บใจมาก
ไนต์คลับมิซาว่ายามค่ำคืน...สาวสวยมากมายแสดงโชว์เต้นอยู่บนเวที ครู่หนึ่งเสียงเพลงจบลง เสียงปรบมือจากนักเที่ยวดังกึกก้อง เพลงใหม่ดังขึ้น แขกในคลับพากันมองบนเวทีอย่างสนอกสนใจ จุนโกะในชุดสวยงามหวาบหวาม สุดเซ็กซี่ ก้าวออกมายืนกลางเวทีแล้ววาดลวดลายร้องเพลงประกอบการแสดงอย่างสวยงาม มีเสน่ห์มาก นักเที่ยวต่างจ้องมองจุนโกะด้วยความตะลึง ตื่นตาตื่นใจ...ทาคาโอะใช้ปลายมีดพก เล่นวนขอบแก้วเครื่องดื่ม ขณะนั่งมองไปที่จุนโกะบนเวที โดยมีนาบุยืนอยู่ข้าง ๆ ทาคาโอะเอ่ยชม
“ฝีมือการแสดงใช้ได้”
“จุนโกะเรียกความสนใจจากแขกที่มาเที่ยวไนต์คลับของเราทุกคืนครับ”
“อย่างนี้ค่อยคุ้มค่าจ้างหน่อย”
ทาคาโอะยิ้มอย่างพึงพอใจ ขณะยกเครื่องดื่มขึ้นจิบ ลูกน้องมิซาว่าคนหนึ่งเข้ามากระซิบรายงาน ทาคาโอะนิ่งฟัง ก่อนสั่ง
“เชิญเขาไปรอฉันที่ห้องรับรอง”
ลูกน้องก้มศีรษะรับคำ แล้วเลี่ยงออกไป ทาคาโอะลุกขึ้น มองจุนโกะก่อนหันไปสั่งนาบุ
“ให้จุนโกะไปต้อนรับแขกคนพิเศษของฉันด้วย”
“ได้ครับนาย”
นาบุโค้งตัวรับคำสั่ง ขณะทาคาโอะเดินเข้าไปยังห้องรับรอง
ในห้องรับรองวีไอพี...ทาคาโอะหันขวับ จ้องบุคคลที่นั่งอยู่ตรงหน้าด้วยความตกใจ
“ปืนของกลางอยู่ในมือตำรวจ แล้วมันจะหายไปได้ยังไง”
มาซารุถือแก้วเครื่องดื่มนั่งอยู่ตรงโซฟาเหมือนจะใจเย็น แต่สีหน้าเคร่งเครียดมาก เคนยืนประกบอยู่ใกล้ ๆ
“ถ้าไม่ใช่หนอนบ่อนไส้ ก็คงมีคนคอยช่วยพวกโอะนิซึกะ”
ทาคาโอะพึมพำอย่างนึกขึ้นได้
“ฮารุ มิอุระ”
“แน่ใจเหรอว่าเป็นฝืมือพวกมิอุระ”
“คนของผมรายงานว่า ฮารุพาสมุนบุกไปบ้านโอะนิซึกะ ตอนแรกคิดว่าจะมีเรื่อง แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น”
“หรือมิอุระจะร่วมมือกับโอะนิซึกะกำจัดมิซาว่า” เคนสงสัย
“ผมยอมเสียลูกน้องและปิดปากพยานรู้เห็นทุกคน เพื่อช่วยเล่นงานริว โอะนิซึกะ แต่ท่านก็ปล่อยให้หลักฐานชิ้นสำคัญหลุดมือไปทั้งที่เราเกือบจะเล่นงานริวได้อยู่แล้ว”
ทาคาโอะต่อว่ามาซารุอย่างไม่พอใจ มาซารุวางแก้วกระแทกลงบนโต๊ะอย่างโมโห
“แกไม่มีสิทธิ์มาขึ้นเสียงกับฉัน อย่าลืมว่าใครสนับสนุนให้แกฟื้นธุรกิจมิซาว่ากลับขึ้นมา ถ้าไม่มีฉัน...ลูกนอกสมรสของ ริกิ มิซาว่า อย่างแกไม่มีทางยืนอยู่จุดนี้ได้”
ทาคาโอะแอบกำจิกปลายมีดพกเข้าที่มือตัวเองแน่นจนสั่น ลึก ๆ แล้วแอบแค้นมาซารุที่ชอบกดดันทวงบุญคุณ แต่พยายามสกัดกลั้นอารมณ์ไว้เพื่อผลประโยชน์ ทันใดนั้นเสียงนาบุดังขึ้น
“ขออนุญาตครับ”
ประตูถูกเปิดออก มาซารุหยุดมองด้วยความแปลกใจ นาบุเดินนำจุนโกะเข้ามาภายในห้อง จุนโกะยิ้มหวาน ก้มศีรษะให้มาซารุอย่างนอบน้อม
“สวัสดีค่ะท่านมาซารุ...หายหน้าไปนานเลยนะคะ”
“งานยุ่ง”
มาซารุตอบเสียงตึง แต่กลับคว้าตัวจุนโกะเข้ามานั่งกอดข้าง ๆ อย่างไม่รอช้า สายตาเคร่งเครียดแปรเปลี่ยนเป็นอารมณ์หื่น เมื่อเจอเสน่ห์เย้ายวนของจุนโกะ
“อุ๊ย ใจเย็นสิคะท่าน”
“อยู่ใกล้ผู้หญิงสวย ใครเย็นได้ก็บ้าแล้ว”
มาซารุกอดจุนโกะ ใช้มือลูบไล้ผิวเปลือยบนแขน และลูบขาจุนโกะอย่างหยาบคาย สายตาจุนโกะรังเกียจ แต่จำต้องฉีกยิ้มหวาน ทนเอาอกเอาใจมาซารุ
“ดื่มอะไรให้ชื่นใจก่อนดีกว่าค่ะ”
จุนโกะหยิบแก้วเครื่องดื่มบนโต๊ะส่งให้มาซารุ
“ดื่มด้วยกันสิ...ปล่อยให้ฉันสนุกคนเดียวได้ยังไง”
มาซารุยื่นแก้วเครื่องดื่มของตัวเองป้อน จุนโกะจำต้องดื่มอย่างเลี่ยงไม่ได้ สายตามาซารุเป็นประกาย มองจุนโกะตาเป็นมัน เหมือนเสือร้ายจ้องตะครุบเหยื่อ ทาคาโอะลอบมองมาซารุ แอบยิ้มเยาะอย่างดูถูก ที่จุนโกะเปลี่ยนท่าทีของมาซารุได้
จุนโกะหลบมาด้านหลังไนต์คลับมิซาว่า ใช้มือเช็ดและถูแขนตัวเองแรง ๆ เพราะขยะแขยงที่ถูกมาซารุลวนลาม
“ไอ้แก่ชีกอ...น่าเกลียด น่าขยะแขยงที่สุด”
จุนโกะเศร้า รันทดท้อต่อชะตากรรมตัวเอง เพื่อนสาวถอนใจมองจุนโกะด้วยความเห็นใจ
“ผู้หญิงไนท์คลับอย่างเราจะเรียกร้องอะไรได้ นอกจากยอมทนและยอมรับโชคชะตาตัวเอง”
“ไอ้มาซารุมันหยาบคาย ไม่เหมือนแขกคนอื่น”
“จุนโกะ...ฉันได้ข่าวว่าหล่อนก็มีแฟนเป็นตำรวจ...ทำไมไม่ให้แฟนพาออกไปจากที่นี่ล่ะ”
จุนโกะอึกอัก เหมือนไม่อยากพูดถึง ลูกน้องมิซาว่าคนหนึ่งเดินออกมาตามจุนโกะกับเพื่อน เสียงดุ
“กลับไปทำงานได้แล้ว...อย่าอู้”
“จะรีบไปเดี๋ยวนี้ค่ะ”
จุนโกะกับเพื่อนสาวตกใจ รีบรับคำ แล้วพากันกลับเข้าไปข้างในทันที
โถงบ้านทากาฮาชิเช้าวันใหม่...มายูมิแต่งตัวลงมาจากห้อง เตรียมตัวออกไปทำงาน
“อิตเตะ คิมัส...จะไปทำงานแล้วนะคะ”
มายูมิชะงัก ตกใจ เมื่อเห็นริวนั่งจิบน้ำชาอยู่กับทากาฮาชิอย่างยิ้มแย้ม ทากาฮาชิหันมาเห็น
“มายูมิลงมาพอดี”
“โอะฮาโย โกไซอิมัส...อรุณสวัสดิ์ครับ”
ริวก้มศีรษะทักทาย มายูมิก้มศีรษะรับตามมารยาท
“โซเรียวมาปรึกษาพ่อเรื่องฤกษ์วันแต่งงานของลูก”
“แต่งงาน” มายูมิตกใจ
“ผมอยากให้ข้ามขั้นตอนการหมั้นไปเลย จะได้ไม่เสียเวลา เพราะยังไงเราก็ต้องแต่งงานกันอยู่ดี”
“พ่อเห็นด้วยกับโซเรียว...หมั้นหมายทางคำพูดกันมานานแล้วจัดงานแต่งงานซะ พ่อก็หมดห่วง”
อ่านละคร รอยฝันตะวันเดือด ตอนทีี่ 4/2 วันที่ 20 ส.ค. 57
ละคร รอยฝันตะวันเดือด บทประพันธ์: ณาราละคร รอยฝันตะวันเดือด บทโทรทัศน์ : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละคร รอยฝันตะวันเดือด ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละคร รอยฝันตะวันเดือด กำกับการแสดงโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละคร รอยฝันตะวันเดือด ผลิต : เมกเกอร์วายกรุ๊ป
ละคร รอยฝันตะวันเดือด แนวละคร โรแมนติก/ดราม่า/แอกชั่น
ละคร รอยฝันตะวันเดือด ออกอากาศทุกวัน ทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15-22.45 น.
ละคร รอยฝันตะวันเดือด เริ่มออกอากาศตอนแรกวันพฤหัสบดี 21 สิงหาคม 2557 นี้
ละครเรื่อง รอยฝันตะวันเดือด เป็นเรื่องต่อจากละครเรื่อง รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน
ที่มา ไทยรัฐ