อ่านละคร รอยฝันตะวันเดือด ตอนทีี่ 4 วันที่ 19 ส.ค. 57
มายูมิหันขวับ สีหน้าดุด้วยความโมโหริว พอเห็นหน้าเจื่อน ๆ ของพยาบาล จึงพยายามปรับสีหน้านิ่ง พยาบาลอธิบายกับมายูมิอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ“คุณริวจัดอาหารและขนมที่ผู้ป่วยทานได้มาแจกค่ะ ผู้ป่วยคนไหนเป็นเบาหวาน ก็มีอาหารเลี่ยงน้ำตาล ผู้ป่วยคนไหนเป็นโรคหัวใจก็มีอาหารเลี่ยงน้ำมัน”
นานะเสริม
“ใช่ ๆ ขนมส่วนใหญ่จะหวานน้อย แต่อร่อยมาก”
นานะพูดขณะเคี้ยวขนมตุ้ย ๆ อย่างเอร็ดอร่อย ผู้ป่วยสูงอายุ พูดขึ้น
ผู้ป่วยอีกคนโค้งให้ทั้งสอง
“ขอบคุณโอะนิซึกะโซเรียวกับคุณหมอมายูมิมากค่ะ”
“อาริกาโตะ โกะไซมัส...ขอบคุณโอะนิซึกะโซเรียวกับคุณหมอมายูมิ”
พยาบาล ญาติผู้ป่วย ผู้ป่วย ต่างก้มศีรษะขอบคุณริวกับมายูมิพร้อมกัน ริวสะกิดมายูมิให้โค้งตัวขอบคุณพร้อมเขา มายูมิจำต้องทำตามอย่างอึ้ง ๆ และพูดไม่ออกเมื่อถูกริวทำเนียนโอบเอวเธอไว้อย่างทะนุถนอม
“ผมกับว่าที่คู่หมั้นยินดีมอบรอยยิ้ม และความสุขให้กับทุกคน ใช่มั้ยจ้ะที่รัก”
มายูมิไม่ค่อยพอใจ แต่จำต้องยิ้มรับ กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ไทชิ คัตสึ เซกิ ชำเลืองมองกัน ยิ้มรู้ทันความเจ้าเล่ห์ของริว มายูมิแอบลอบมองริว ด้วยความโกรธ
มายูมิดึงตัวริวออกมาข้างซุ้มเวทีด้วยความไม่พอใจ
“เมื่อไหร่คุณจะเลิกวุ่นวายกับฉันสักที”
“ผมอยากให้ทุกคนมีความสุข...ผิดตรงไหน”
“ที่นี่เป็นโรงพยาบาล ไม่ใช่สวนสนุก”
“ผ่อนคลาย...ทำใจให้สบายดีกว่านะที่รัก”
“ห้ามเรียกฉันว่าที่รัก”
มายูมิทุบริวด้วยความโมโห เขาทำเสียงอ้อน ยั่วเย้า
“อูย...นี่ขนาดยังไม่แต่งนะ ดุซะ”
“แต่งแล้วจะทำไม”
“ยอม” ริวชี้ปากตัวเองทะเล้นๆ “ผมยอมคุณทู้ก...อย่าง”
มายูมิชี้ปากตัวเอง ย้ำ เน้น จริงจัง
“ฉันไม่มีวันแต่งงานกับคุณ”
เสียงไทชิดังขึ้น
“ขอเชิญคุณริวกับคุณหมอมายูมิ ขึ้นมามอบเซอร์ไพรส์พิเศษให้กับทุกคนครับ”
มายูมิหันไปเห็นไทชิประกาศอยู่บนเวที โดยมีคัตสึ เซกิ ยกเครื่องดนตรีโคโตะพิณญี่ปุ่นพร้อมอุปกรณ์ขึ้นไปตั้งวางรอไว้เรียบร้อย ท่ามกลางเสียงปรบมือจากทุกคน มายูมิหันกลับมาหาริว ยังไม่ทันเอ่ยปากถาม
“อาหารอร่อย ต้องมีดนตรีขับกล่อมให้อารมณ์สุนทรี ไปร่วมสร้างบรรยากาศดี ๆ กันนะจ๊ะที่รัก”
“ไม่มีทาง” มายูมิเสียงแข็ง
ริวหน้าเหรอหรา คิดหาทางแก้สถานการณ์
บนเวที...ริวนั่งนิ่งมองโคโตะตรงหน้า วางมาดราวกับมืออาชีพ ทำสมาธิเตรียมตัวเล่นดนตรี
ทุกคนต่างเงียบและจดจ้องรอฟังเสียงดนตรีจากริว มายูมิยืนมองอยู่ข้างเวทีด้วยสายตาประเมิน ว่าจะแน่สักกี่น้ำ ริวยื่นมือทั้งสองไปที่โคโตะ เตรียมลงมือบรรเลง คัตสึกับเซกิ หันมาสบตากันราวกับนึกหวั่นใจบางอย่าง
มือริวเริ่มดีดไล่เสียงโคโตะแรก ๆ เสียงเหมือนจะเพราะ ทุกคนฮือฮาตั้งใจฟังเป็นอย่างมาก สักพักริวเริ่มดีดโคโตะมั่ว ๆ ไม่เป็นเพลง ไม่เป็นจังหวะ ทุกคนชะงักอึ้ง ริวยังคงหลับตาพริ้ม บรรเลงโคโตะมั่วต่อไปไม่หยุดยั้ง ไม่สนใจว่าจะเป็นดนตรีรึเปล่า ทุกคนเริ่มหันมองหน้ากันด้วยความเครียด และอึดอัด คัตสึสะกิดเซกิ
“ท่าทางทุกคนจะเริ่มเครียดแล้วนะ”
“ใครจะกล้าหยุดท่านโซเรียว” เซกิถอนใจ
นานะได้ยินคัตสึกับเซกิ ปรึกษากัน นึกขึ้นได้ จึงหันไปส่งสัญญาณบอกมายูมิให้ช่วยทำอะไรสักอย่าง มายูมิส่ายหน้าไม่รู้ว่านานะกำลังบอกอะไร นานะชี้ไปที่โคโตะให้มายูมิขึ้นไปเล่นแทนริว มายูมิเข้าใจแต่ไม่ยอม นานะชี้ให้มายูมิดูสีหน้าคนป่วยที่เริ่มเครียด และพยายามไล่ให้มายูมิขึ้นไป มายูมิเริ่มสองจิตสองใจ
เหล่าพยาบาล ญาติผู้ป่วย ผู้ป่วย เริ่มหงุดหงิดจะลุกหนี เพราะทนฟังเสียงโคโตะของริวไม่ไหวแล้ว เสียงบรรเลงโคโตะเปลี่ยนเป็นจังหวะดนตรีที่นุ่มนวลและไพเราะดังขึ้น ทุกคนชะงัก หันกลับไปมองที่มาของเสียงบนเวทีด้วยความแปลกใจ
มายูมิบรรเลงโคโตะอยู่บนเวที แทนที่ริว โดยมีริวนั่งอมยิ้มอยู่ข้าง ๆ มายูมิบรรเลงดนตรีโคโตะด้วยท่วงทำนองและดนตรีที่ไพเราะ มืออาชีพมาก นานะ ไทชิ คัตสึ เซกิ และคนอื่น ๆ หยุดฟังเสียงดนตรีของมายูมิอย่างเคลิบเคลิ้ม ราวต้องมนต์สะกด...มายูมิเล่นโคโตะในเพลงไพเราะ อ่อนหวาน ริวมองอย่างชื่นชม
มายูมิหันมาเห็นสายตาริว ทั้งสองสบตากัน เหมือนจะเคลิ้มตามท่วงทำนองเพลง เธอรู้สึกตัว บรรเลงโคโตะจนจบเพลง ทุกคนต่างปรบมือชื่นชมเป็นอย่างมาก มายูมิลุกขึ้นโค้งตัวขอบคุณ ริวรีบลุกขึ้นโค้งตัวด้วยเนียน ๆ ไทชิชื่นชม
“คุณมายูมิบรรเลงโคโตะ...พิณญี่ปุ่นได้ไพเราะมากครับ”
“เพื่อนสาวฉันสวย เก่ง เป็นเลิศที่สุด” นานะชมออกนอกหน้า
พยาบาลยิ้มปลื้ม
“คุณริวกับคุณหมอมายูมิเป็นคู่ที่เหมาะสมมาก เมื่อไหร่จะได้ฤกษ์แต่งงานคะ”
ริวยิ้มแย้มบอก
“อีกไม่นานครับ”
มายูมิแทรกขึ้นทันทีอย่างไม่สนใจริว
“จะไม่มีงานแต่งงานของฉันกับริว โอะนิซึกะ เกิดขึ้นค่ะ”
ทุกคนตกใจ งง ๆ มายูมิหันไปมองหน้าริว ประกาศชัดเจน
“เราเป็นอิสระต่อกัน...นับจากวันที่คุณหายไปเป็นเวลา 7 ปี”
“ผมกลับมาแล้ว...และผมจะทำทุกอย่างให้คุณยอมแต่งงานกับผม”
ริวประกาศกร้าวอย่างไม่ยอมแพ้ ทุกคนต่างส่งเสียงเชียร์และให้กำลังใจริวกันทั่วบริเวณ คัตสึกับเซกิเชียร์เจ้านายสุดๆ
“สู้เพื่อรักครับโซเรียว”
หลายคนตะโกน
“พวกเราเอาใจช่วยโอะนิซึกะโซเรียว”
มายูมิก้าวเข้าไปประจันหน้ากับริว สายตาเด็ดขาด มุ่งมั่น
“คุณไม่มีทางชนะใจฉันได้”
“ความรักไม่มีแพ้ไม่มีชนะ แล้วในที่สุด...คุณจะเปิดใจยอมรับผม”
มายูมิทั้งอึ้งทั้งโกรธ มองริวด้วยความสับสน
บ้านทากาฮาชิยามเย็น...ทามาโกะ เมกุมิ มิยูกิ ช่วยกันยกอาหารมาวางจัดวางบนโต๊ะ โดยมีทากาฮาชินั่งอ่านหนังสือรออยู่ มายูมิกลับมาถึงบ้านด้วยสีหน้าท่าทางเครียด ๆ เมกุมิหันไปถาม
“ทำไมพี่มายูมิกลับมาเงียบ ๆ ล่ะ”
มายูมิตอบนิ่งๆ
“เหนื่อยนิดหน่อย”
ทามาโกะหันมาบอก
“ไปล้างหน้าล้างตาให้สดชื่น แล้วมาทานข้าวกันสิลูก”
มายูมิกำลังจะรับคำ แต่มิยูกิรีบพูดขึ้นก่อน
“วันนี้ว่าที่พี่เขยให้คนเอากับข้าวของโปรดพี่มายูมิมาให้ที่บ้าน น่าทานทั้งนั้นเลย”
เมกุมิยิ้มปลื้ม
“ช่างดูแล ช่างเอาอกเอาใจ...อนาคตพี่เขยดีเด่นแน่นอน”
ทากาฮาชิมองลูกสาว
“วันก่อนโอะนิซึกะโซเรียวเกริ่นกับพ่อเรื่องกำหนดวันหมั้น พ่อว่า...”
“หนูยังไม่ค่อยหิว ขอตัวไปพักก่อนนะคะ”
มายูมิตัดบทบอกทามาโกะกับทากาฮาชิ ก่อนหนีขึ้นห้องไป ทุกคนมองตาม งง ๆ ไม่รู้ว่ามายูมิเป็นอะไร
มายูมิอยู่ในห้องนอนยืนมองโคโตะที่มีผ้าคลุมอยู่มุมห้อง สีหน้าสับสนและครุ่นคิด เสียงบรรเลงโคโตะดังแว่วในความคิด
มายูมิตัดสินใจหยิบซองบุกำมะหยี่ มาห่อเก็บโคโตะ เสียงบรรเลงโคโตะยิ่งดังขึ้นในความคิด มายูมิยิ่งพยายามห่อโคโตะไว้อย่างมิดชิดที่สุด ราวกับไม่ต้องการเห็นมันอีก แล้วเธอก็นึกถึงภาพที่เธอกับริวสบตากันที่โรงพยาบาล เหมือนจะเคลิ้มตามท่วงทำนองเพลง มายูมิชะงัก
อ่านละคร รอยฝันตะวันเดือด ตอนทีี่ 4 วันที่ 19 ส.ค. 57
ละคร รอยฝันตะวันเดือด บทประพันธ์: ณาราละคร รอยฝันตะวันเดือด บทโทรทัศน์ : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละคร รอยฝันตะวันเดือด ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละคร รอยฝันตะวันเดือด กำกับการแสดงโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละคร รอยฝันตะวันเดือด ผลิต : เมกเกอร์วายกรุ๊ป
ละคร รอยฝันตะวันเดือด แนวละคร โรแมนติก/ดราม่า/แอกชั่น
ละคร รอยฝันตะวันเดือด ออกอากาศทุกวัน ทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15-22.45 น.
ละคร รอยฝันตะวันเดือด เริ่มออกอากาศตอนแรกวันพฤหัสบดี 21 สิงหาคม 2557 นี้
ละครเรื่อง รอยฝันตะวันเดือด เป็นเรื่องต่อจากละครเรื่อง รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน
ที่มา ไทยรัฐ