@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร ทรายสีเพลิง ตอนทีี่ 3/2 วันที่ 16 ส.ค. 57

อ่านละคร ทรายสีเพลิง ตอนทีี่ 3/2 วันที่ 16 ส.ค. 57

พัชระหันหลังไปมองทรายตามสายตาฌาน ทรายยืนยิ้มสวยสง่าให้ทุกคน โดยเฉพาะส่งสายตาให้พัชระ พัชระมองทรายอย่างชะงัก บุรีมองทรายอย่างจำได้ว่าเคยเจอทรายที่วัด
กี้ ติ่ง ชีวิน ป๊อก ต่างกันมองทราย
ติ่งกระซิบพอได้ยินมองเพื่อนๆในกลุ่ม “เฮ้ย นี่เหรอแม่ของลูกพี่ฌาน สู้ฉันก็ไม่ได้”

ป๊อกหันมากระซิบพอได้ยิน “นางฟ้าชัดๆ”
ขอบคุณที่ชม”
ป๊อกเซ็ง “ฉันชมแฟนพี่ฌาน ไม่ใช่บวบแห้งคาต้นอย่างแก”


ติ่งด่ากลับ “หล่อตายและไอ้ถังยางมะตอย !”
ฌานปราม “เลิกทะเลาะกันได้แล้ว ..ผมขออนุญาตแนะนำ เจ้าของหัวใจของผม ทราย ศรุตา พรหมาตร์นารายณ์ ดาลตัน ! “
บุรีมองทรายอย่างอึ้งกับชื่อที่แสนคุ้นเคย "ศรุตา พรหมาตร์นารายณ์"
ฌานหันไปพูดกับบุรีอย่างดีใจ “นี่ไงบุรี ..สาวสวยคนนี้แหละที่ฉันพยายามให้นายได้รู้จัก” ฌานหันไปแนะนำกับทราย “นี่ไงบุรี ..เพื่อนรักของผม”
ทรายมองบุรีอย่างรู้สึกคุ้นเคยแต่จำไม่ได้ ส่วนบุรีมองอย่างทรายแล้วหวนคิดถึงภาพอดีตที่ไม่เคยลืม

ในอดีตตอนที่ทรายยังอายุ 8 ขวบ บุรีจูงมือทรายเดินมา ที่ผมทรายมีดอกจำปีผูกอยู่ พร้อมกับถือหนังสือ A Midsummer Night's Dream โดยมีครูนารีกับดวงตาเดินตามหลัง บุรีตั้งใจฟัง
ดวงตาเรียกบุตรสาว “ทราย..มาลาคุณยายลูก”
ด.ญ.ทรายกระพุ่มมือไหว้ครูนารี ครูนารีรับตัวมากอดแนบแน่น ทรายน้ำตาไหลเข้าไปกอดครูนารีซุกหน้าซับน้ำตากับเสื้อครูนารี
ทรายพูดด้วยเสียงที่เบาพร้อมกับมองหน้าครูนารี “คุณย่าไม่เคยกอด”
บุรีหันมามองดวงตาที่ยืนยิ้มน้ำตาคลอเช่นกันด้วยความสงสารลูก
ครูนารีบอก “มาหายายอีกนะลูก.. อายุมั่นขวัญยืน เป็นเด็กดีนะลูก”
ทรายรับฟังราวกับจะซึมซับทุกสิ่งทุกอย่างเอาไว้ บุรีจ้องหน้าทราย ทรายหันมาไหว้บุรี “พี่บีทรายลาค่ะ”
บุรีแตะมือทรายที่ไหว้อยู่เบาๆ “มาหาพี่บีอีกนะน้องทราย”
ทรายมองบุรีด้วยท่าทางสะอื้นนิดๆ ก่อนที่จะถามทั้งน้ำตา “มาได้เหรอคะ”
“มาได้เสมอ...พี่บีอยู่ตรงนี้คอยน้องทราย” บุรีพูดพลางเช็ดน้ำตาให้ทรายเบาๆ
“พี่บีสัญญานะคะว่าพี่บีจะไม่ลืมทราย”
“จ้ะ พี่สัญญาว่าพี่จะไม่ลืมน้องทราย ศรุตา พรหมาตร์นารายณ์”
“งั้นทรายก็สัญญาว่าทรายจะไม่ลืมพี่บีค่ะ”
ทั้งสองคนมองหน้าให้สัญญากัน

บุรีหลบออกมาด้านนอกร้าน เพราะรู้สึกดีใจ ตื่นเต้นและแปลกใจที่ทรายกลับมายืนตรงหน้า จนกลัวคนอื่นจะดูอาการออก บุรีแอบมองทรายอยู่นอกร้าน ทรายมองมาทางบุรีพอดี บุรีมองทรายอย่างลุ้นๆ ว่าทรายจะจำ “พี่บี” คนนี้ได้ไหม ทรายหันไปคุยกับฌานต่อโดยไม่มีวี่แววจำบุรีได้
บุรีมองทรายด้วยแววตาผิดหวังไปนิดนึง “ผ่านไปเป็นสิบปี ..น้องทรายคงจำพี่บีไม่ได้แล้วสินะ”
ในร้าน พัชระกำลังมองทรายอย่างงุนงงว่าทำไมทรายนามสกุลเดียวกับลูกศร
พอดีกับกี้ถามขึ้น “เมื่อกี้คุณฌานบอกว่าคุณทรายนามสกุลอะไรนะคะ”
“พรหมาตร์นารายณ์”
“นามสกุลคุณทรายเหมือนนามสกุลน้องลูกศร คู่หมั้นพัชเลยนะคะ”
พัชระมองกี้อย่างรู้สึกไม่พอใจอย่างบอกไม่ถูก ที่กี้พูดเรื่องที่เขามีคู่หมั้น
ทรายแกล้งมองพัชระด้วยสายตาแปลกใจเกือบจะตกใจที่รู้ว่าพัชระเป็นคู่หมั้นลูกศร “นี่คุณเป็นคู่หมั้นของน้องสาวฉันเหรอคะ ?”
พัชระฟังทรายพูดยิ่งอึ้งมากขึ้น “น้องสาว ?!!”

ทางด้านลูกศรโทรหาพัชระ แต่พัชระไม่รับสาย
คุณเสาวนีย์เดินเข้ามาหาลูกศร “โทรหาพัชติดรึยังลูก ?”
ลูกศรกดวางสายด้วยท่าทางหน้าจ๋อยๆ “ยังค่ะ พี่พัชคงยุ่ง วันนี้เปิดร้านวันแรกด้วย”
ลูกศรคิดถึงสีหน้าของพัชระที่ไม่พอใจที่ลูกศรไม่ยอมให้กอด “คุณแม่คะศรขอไปช่วยพี่พัชได้ไหมคะ”
“ดึกป่านนี้แล้วจะไปทำไม ..”
ลูกศรหน้าจ๋อย ภายในใจก็กังวลที่พัชระไม่รับโทรศัพท์เพราะยังโกรธอยู่
เสาวณีย์มองลูกศรเอ่ยปากถามด้วยความสงสัย“ศรมีอะไรรึเปล่าลูก ?”
ลูกศรรีบปฏิเสธ ไม่อยากให้แม่รู้ว่าพัชระแอบปล้ำกอดตัวเอง “ไม่มีอะไรค่ะ”
เสาวณีย์มองสีหน้ากังวลของลูกศร แล้วตีความว่าลูกศรกังวลหวงพัชระ “กลัวพี่เขาจะไปนอกลู่นอกทางรึไงลูก เลิกคิดไปได้เลย ..แม่ไม่มีทางเลือกผู้ชายมักง่ายอย่างนั้นมาเป็นคู่ของลูกแน่นอน เชื่อแม่นะ ..พัชไม่มีทางสนใจผู้หญิงคนไหนหรอก”

พัชระดูแลลูกค้าอยู่ที่เคาน์เตอร์ข้างๆ กับบุรีที่ยืนดูแลเครื่องดื่มอยู่ พัชระแอบหันไปมองทรายนั่งที่โต๊ะ โดยมีฌานนั่งข้างขวา กี้นั่งข้างซ้าย ติ่ง ป๊อก ชีวินนั่งถัดไป ทรายหันมาสบตากับพัชระ พัชระรีบหันไปดูแลลูกค้าต่อทันที
ฌานมองเห็นทรายที่มองพัชระ ทรายรีบแถเปลี่ยนอาการเป็นตีแขนฌานราวกับทำโทษ
“ไม่ต้องพูดเลย เพราะคุณนั่นแหละฌาน ..ไม่ยอมแนะนำทุกคนให้ฉันรู้จัก ฉันเลยไม่รู้เลยว่า..” ทรายมองพัชระ “..ว่าที่น้องเขยฉันอยู่ตรงนี้”
“งั้นขอแนะนำอย่ างเป็นทางการเลยนะ หุ้นส่วนของร้านนี้ ทั้งหมดมี..กี้..จ้อย..ติ่ง..ป๊อก..ผม.. ชีวิน” ฌาน ผายมือไปทางบุรี “บุรี”
ทรายกับบุรีสบตากันอีกครั้ง บุรีมองว่าทรายด้วยความหวังว่าจะมีแววจำตัวเองได้ไหม แต่ทรายกลับเฉย บุรีจึงหลบตาลง
ฌานผายมือไปทางพัชระ “แล้วก็พัชระ ว่าที่น้องเขยคุณ”
พัชระถูกแนะนำตัวก็ไม่กล้าสบตาทราย ทรายมองอาการไก่อ่อนของพัชระแล้วยิ้มในสายตา
“คุณทรายจะดื่มอะไรไหมครับ เดี๋ยวผมไปเอาให้” ป๊อกอาสา
“ให้ฌานเอาให้ดีกว่าค่ะ ฉันอยากรู้ว่าเขายังจำได้ไหมว่าฉันชอบดื่มอะไร หรือยังจำสลับกับสาวคนอื่น”
“กล่าวหากันนี่ ..ผมไม่เคยจำสิ่งที่คนผิดเลยสักครั้ง”
“งั้นไปพิสูจน์สิ”
ฌานลุกจากเก้าอี้เดินไปที่เคาน์เตอร์ผสมเครื่องดื่มค๊อกเทล
ทรายแกล้งทำเป็นหันไปมองพัชระพร้อมกับพูดหยอก “อยู่ใกล้ฉันได้นะคะ ฉันไม่มีพิษหรอก”
พัชระชะงักคิดไม่ถึงว่าทรายจะหันมาชวน พัชระพยายามทำตัวปกติแล้วเดินไปนั่งที่ฌาน
ฌานถือเครื่องดื่มมาให้ทราย “เครื่องดื่มของเจ้าหญิงของผมมาแล้วครับ”
ฌานชะงักเพราะเห็นพัชระนั่งตรงที่เขา “อ้าว…”
“ขอโทษนะคะฌาน ทรายให้พัชระมาแทนที่ฌานเองค่ะ” ทรายหันไปมองพัชระพร้อมส่งสายตาที่มีความหมาย “หรือถ้าพัชระไม่กล้าอยู่ใกล้ทราย ก็คืนที่ตรงนี้ให้ฌานก็ได้นะคะ”
พัชระหันมามองทรายด้วยความรู้สึกว่าสิ่งที่ทรายพูดและสายตาของทรายมันมีความหมาย
บุรีมองทรายกับพัชระ อย่างสังเกตอาการพัชระที่ดูแปลกๆไป

ในร้านของบุรีและเพื่อน ทรายนั่งคุยกับกี้ จ้อย ชีวิน ติ่ง จ้อย ป๊อก ส่วนบุรีดูแลเรื่องเงินอยู่ที่เคาน์เตอร์ แม้จะยุ่งกับลูกค้าแต่ยังแอบมองทราย ทรายมองไปทางบุรีแต่พัชระถือแก้วเครื่องดื่มมาให้ทรายพอดี
“ขอบคุณค่ะ” ทรายยกแก้วขึ้นดื่ม “อร่อยจังค่ะ” ทรายยกแก้วในมือเสมอดวงตา หรี่ตามองผ่านแก้วเห็นบุรีอยู่ตรงหน้าก่อนที่จะบอกพัชระ “ขออีกแก้วนะคะ”
ฌานกับบุรีเดินเข้ามาจากหน้าร้าน ฌานเดินเข้ามายืนด้านหลังทรายแล้วหยิบแก้วเครื่องดื่มจากมือทราย “พอได้แล้วจ้ะ เดี๋ยวเมา”
“ฌาน...นี้มันน้ำมะนาวเราดีๆนี้เองนะ กินยังไงก็ไม่มีทางเสียสมดุลร่างกาย” พูดจบทรายก็ส่งแก้วเหล้าของตัวเองให้พัชระ “งั้นพัชระลองซิค่ะ”
“ทำไมต้องเป็นพัชระ” ฌานถาม
“แหม ก็เค้าหน้าเด็กอย่างเนี้ย แก้วนี้เด็กดื่มก็ไม่เมาหรอก”
บรรดาผู้คนรอบข้างหัวเราะเบาๆ แต่พัชระสีหน้าไม่ค่อยดี
ติ่งท้วง “ต๊ายยย คุณทรายพูดโดนปมพัชเป๊ะ น้องนางไม่ชอบให้ว่ามันหน้าเด็ก”
กี้พูดขัดอย่างไม่เห็นด้วย “แหม..หน้าเด็กก็หล่อดีนะ เดี๋ยวนี้เทรนด์ผู้ใหญ่อยากกินเด็กกำลังฮอต”
ด้านพัชระรู้สึกหัวใจตัวเองเต้นแรง กลัวว่าจะเก็บอาการตื่นเต้นของตัวเองไม่อยู่ “ผมขอตัวไปดูลูกค้าโต๊ะโน้นก่อนนะครับ” พัชระรีบเดินไป
ทรายหันไปมองพัชระแล้วหันไปหัวเราะกับกี้ จ้อย ติ่ง ป๊อก
ฌานเข้ามากระซิบถามทราย “คุณทำอะไรเนี่ย ?”
กี้รีบบอก “ไม่มีอะไรหรอกคุณฌาน เราแค่อยากแกล้งพัชเฉยๆ กี้เห็นมันหน้างอตั้งแต่เข้าร้านมาแหละ เลยให้คุณทรายแกล้งล้อว่าอยากกินเด็กซะเลย”
ทรายยักคิ้วให้ฌาน เหมือนเด็กกำลังสนุก ฌานขำกับความสนุกของทราย แล้วโอบเอวทรายมานั่งชิดตัวเองไว้อย่างห่วงใย กลัวทรายดื่มมากแล้วจะมึน
พัชระที่เดินดูแลแขกที่มุมนึงของร้านแอบเหลือบมองมองทราย ทรายหันมาสบตากับพัชระพอดี ทรายยกแก้วเหมือนชวนให้พัชระดื่ม แล้วค่อยๆ บรรจงแตะริมฝีปากกับแก้วดื่ม พัชระมองอย่างตกหลุมเสน่ห์ของทรายด้วยหัวใจเต้นรัว จนต้องหันหน้าหนีเพราะกลัวทรายดูอาการออก ทรายมองเห็นอาการของพัชระแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
บุรีมองเห็นทรายเหลือบสายตาไปสบกับพัชระ นิ่งๆแต่มีความหมาย อดทำให้บุรีคิดๆไม่ได้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น
เมื่อถึงเวลาปิดผับ บุรีและทุกๆ คนยืนร่ำลากันหน้าผับ ทรายยังคงแอบมองบุรีและพยายามคิดว่าทำไมถึงรู้สึกคุ้นกับบุรีนัก พอดีกับที่บุรีหันหน้ามา ทรายยิ้มหวานให้บุรี และคิดในใจว่าบุรีคงยิ้มกลับอย่างหลงเสน่ห์ของทราย แต่ผิดคาดบุรีกลับพยักหน้าลานิ่งๆ แล้วหันไปคุยกับป๊อกต่อโดยไม่สนใจทราย กริยาของบุรีที่ไม่ได้สนใจนั้นทำให้ทรายรู้สึกเสียหน้านิดๆ ที่โดนบุรีเมิน
บุรีหันไปสั่งงานป๊อก “ป๊อก เข้าบ้านไปก่อน คุณป้าถามบอกเดี๋ยวฉันตามไป”
“ครับ”
“คุณทรายฮะ อย่าลืมเรื่องถ่ายนิตยสารกับเพื่อนผมนะครับ เมื่อกี้ผมส่งรูปคุณทรายให้มันดู มันแทบจะพุ่งมาหาคุณทรายที่ร้านเลย” จ้อยรีบบอกทรายถึงความต้องการก่อนที่จะแยกย้ายกัน
“ไม่ต้องห่วงเรื่องแอคติ้ง ต้อยติ่งเทรนด์ให้เอง”
ติ่งพูดพร้อมออกท่าทางแอคชั่นท่าต่างๆ เช่าเท้าเอวพูดคำนึง เอามือเท้าคางเชิดหน้าพูดอีกคำ เป็นแอคท่าอลังการเว่อร์
กี้เดินเข้ามาผลักหน้าติ่งด้วยความหมั่นไส้ “เขาต้องการนางแบบถ่าปกนิตยสาร ไม่ใช่ท่าโพสนกกระยางปวดตาปลาอย่างแก”
ทุกคนขำติ่ง ส่วนพัชระยืนนิ่งได้แต่มองทราย

อ่านละคร ทรายสีเพลิง ตอนทีี่ 3/2 วันที่ 16 ส.ค. 57

ละครทรายสีเพลิง บทประพันธ์โดย : ปิยะพร ศักดิ์เกษม
ละครทรายสีเพลิง บทโทรทัศน์โดย : ศัลยา สุขะนิวัตติ์
ละครทรายสีเพลิง กำกับการแสดงโดย : ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครทรายสีเพลิง ผลิตโดย : ค่าย เมกเกอร์ วาย
ละครทรายสีเพลิง ควบคุมการผลิตโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครทรายสีเพลิง ออกอากาศ ทุกวันจันทร์ และ วันอังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครทรายสีเพลิง เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันอังคารที่ 19 สิงหาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ